aklu (p. 2) --அகல், கிறேன், அகன்றேன், வேன், அகல, v. n. To leave, yield to, retire from, நீங்க. 2. To prosper, increase, அதிகரிக்க. 3. To remove from, become distant, பிரிய. 4. To spread, widen, extend, பரவ. 5. To escape, get away, விலக; ex அகல், width. அகலநிற்றல். Standing afar off. அகலர், s. Low persons, out-casts, persons excluded from society, சண் டாளர். (p.) அகலல்--அகறல், v. noun. The state of being removed or separated. 2. A going or wearing off. அகலுகை--அகல்கை, v. noun. Going out of the way, stepping aside, retirement. அகல்வு, s. Wideness, extension, expanse. அகல்வோர், s. Out-casts who must keep at a distance. அகன்றவறிவு, s. Extensive knowledge. கள்ளமகன்றின் சொல்லைக்காத்தவர், they who observe a courteous address without guile. அழுக்கற்றகன்றாருமில்லை, the envious will not prosper, (குறள்.) 43)

amukkirā (p. 20) --அமுக்குரா, s. A medicinal shrub, branched winter cherry with a tuberose root, having deobstruent and diuretic qualities. It is pulverized and taken as a decoction, ஓர்மருந்துப்பூடு, Physalis Flexuosa, L. அமுக்கிராக்கிழங்கு, s. The root of the same. 19)

ācciramam (p. 37) s. Hermitage, the residence of an ascetic, முனிவரிருப்பிடம். 2. Religious condition as prescribed especially for the Brahmans, including four degrees or orders, நிலை; viz.: 1. பிரமசாரி யாச்சிரமம், the state or condition of a bachelor, who, from the time of his investment with the sacred cord, is required to tend the sacred fires and to follow his studies under or in the presence of his preceptor. 2. கிரகஸ்தாச்சிரமம், the state of a house-holder, who, from his marriage, must strictly observe his religious duties, maintain the sacred fires, and liberally practise hospitality for the support of the other three orders. 3. வானப்பிரஸ்தாச் சிரமம், the state of an anchorite or recluse, who, with or without his wife, relinquishes domestic life, retires to the desert feeding on leaves, roots and fruits, or on the hospitality of the second order, and continues to perform his daily rites. 4. சன்னியாசியாச்சிரமம், the state of a religious mendicant who performs no rite whatever and lives only on alms, sometimes appearing in a state of nudity. The fourth order embraces four distinctions and each of the others two. See Ellis. Wils. p. 124. ASHRAMA. (p.) ஆச்சிரமி, s. One who belongs to either of the four religious orders. 22) *

āṭai (p. 38) s. Cream, scum, thick concretion on the surface of liquids, ஏடு. (c.) 2. Cloth, clothing, dress, garment, சீலை. 3. A thin film or spot on the eye, நேத்திரப் படலம். 4. The fourteenth lunar asterism, சித்திரைநாள். (p.) 5. [prov.] inner skin of edible palmyra roots, பணங்கிழங்கினுட்டோல். ஆடையாபரணம், s. Clothes and jewels, attire. ஆடையொட்டி, s. An amaranth, பேய்ப்புல், Desmoch&ae;ta atropurpurea. 2. Lice in clothes, சீலைப்பேன். பட்டாடை, s. A garment of silk. பாவாடை, s. A petticoat. நடைபாவாடை, s. Cloths spread in the road at a great solemnity. உள்ளாடை, s. A woman's undergarment, a shift. சிற்றாடை, s. A cloth or garment for a little girl. 12) *

āttā (p. 38) s. The custard-apple tree, சீத்தா, Anona squamosa, L. (c.) மனிலாவாத்தா, s. The bullock's heart, or coarse custard-apple, Anona reticulata. 81)

āṉai (p. 44) s. An elephant, யானை. 2. (M. Dic.) The அத்தி tree, Ficus racemosa. ஆனைகட்டுந்தறி--ஆனையணைதறி, s. A post to tie an elephant. ஆனைக்கண், s. Round, black spots in fruits, when they are over-ripe, or spoiled. ஆனைக்கண்படுதல்--ஆனைக்கண் வி ழுதல், v. noun. The appearing of spots, or defects in fruits. பலாப்பழமானைக்கண்பட்டுப் போயிற்று. The jack fruit has got a defect or flaw. ஆனைக்கதுப்பு, s. The frontal sinus of the elephant, from which secretion exudes when the animal is in rut. ஆனைக்களிமுளையான், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைக்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். ஆனைக்காயம்--ஆனைப்பெருங்கா யம், s. A kind of assaf&oe;tida given to elephants, &c. See பெருங்காயம். ஆனைக்கால், s. A disease--the elephantiasis or large leg, Cochin leg, வாதக்கால். 2. A big tube fixed on the walls or roofs, for rain-water to pass through, தண்ணீர்க்குழாய். (c.) ஆனைக்காவல், s. Watchers to defend a garden, a field, &c., against elephants. ஆனைக்கூடம், s. An elephant's stall, ஆனைகட்டுமிடம். ஆனைக்கொம்பு--ஆனைக்கோடு--ஆ னைத்தந்தம், s. An elephant's tusks. 2. Ivory. ஆனைக்கொம்பன், s. A kind of rice, ஓர்வகைநெல். 2. A species of plantain--as ஆனைவாழை. ஆனைக்கோடன்சுரை, s. A gourd whose fruit is compared to the elephant's tusks, and is used for a curry, the snake gourd, ஓர்வகைச்சுரை. [Trichosanthes anguina.] ஆனைசேனை, s. A great quantity, abundance, மிகுதி. ஆனைச்சப்பரம், s. A seat on an elephant--as அம்பாரி. ஆனைச்சிலந்தி, s. A kind of scabby disease. ஆனைச்சிரங்கு, s. A kind of itch in large blisters. ஆனைச்சீரகம், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைச்செவியடி, s. A pricklyleaved plant, ஓர்பூண்டு. 2. The lower part of the elephant's ear. ஆனைத்தடிச்சல், s. A kind of creeping plant with acid juice--used in polishing brass, ஓர்படர்கொடி. ஆனைத்தடிப்பு, s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைத்திசை, s. [in astrology.] North, வடக்கு. ஆனைத்திப்பிலி, s. Pericarps of Pothos officinalis, ஓர்வகைத்திப்பிலி. ஆனைத்தோட்டி, s. An elephant's hook or goad. ஆனைநெருஞ்சில், s. A low plant, a kind of spreading thistle--pricklyfruited Pedalium murex, ஓர்வகைநெருஞ்சில். ஆனைப்படுவன், s. A kind of scabby disease--as the அக்கி. ஆனைப்படை, s. An army of elephants. ஆனைப்பந்தி, s. An elephant's stall. 2. A row of elephants. ஆனைப்பாகன், s. An elephanteer, or one who tames or guides elephants. ஆனைப்பிச்சான், s. A plant, ஓர் பூண்டு. ஆனைப்பேன், s. An insect that lives in the brinjall plant, கத்தரிச்செடியிலு ண்டாகுமோர்பூச்சி. ஆனைமஞ்சள், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைமதம், s. An elephant's rut. ஆனைமத்தகம், s. An elephant's skull or part of the head, கும்பம். இ. A short letter, similar to I in English, ஓர்குற்றெழுத்து. 2. A demonstrative prefix, சுட்டெழுத்து--as இந்த, this. 3. A termination of the second person singular, முன்னிலையொருமைவிகுதி--as உண்டி, thou hast eaten. 4. An imperative second person singular, முன்னிலையேவலொருமைவிகுதி-as சொல்லுதி, say thou. 5. A feminine appellative termination, பெண்பால்விகுதி-as கூனி, a hump-backed woman. 6. A singular termination, common to the masc. and fem., உயர்திணையொருமைவிகுதி--as மானி, an honorable person--பாவி, a sinner. 7. A termination in the singular, common to each gender, இருதிணைமுக்கூற்றொருமைவிகுதி --as செவியிலி, a man, woman, or animal without ears. 8. An expletive inserted at pleasure, when the preceding word ends with any letter except ய், and the following word begins with ய், சாரியை--as காலியாது, from கால், foot and யாது, which. 9. A termination of some participles, வினையெச்சவிகு தி--as எண்ணி, சொல்லி, &c. 1. A prefix to ஆனைமயிர், s. The hair of an elephant's tail. ஆனைமயிர்க்காப்பு, s. Bracelets of the hair of elephants' tails. ஆனைமலை, s. The name of a mountain in the south near Madura. ஆனைமுகவன்--ஆனைமுகன், s. Ganesa, விநாயகன். 2. An Asoor, கசமுகா சுரன். (p.) ஆனைமுதுகு, s. An elephant's back. ஆனையடி, s. The footsteps of an elephant. ஆனையறுகு, s. A kind of grass, ஓரறுகு. ஆனையறையும்புள்--ஆனையிறாஞ்சி ப்புள்--அனையுண்குருகு, s. A fabulous bird --said to devour the elephant. ஆனையிலத்தி, s. Elephant's dung. ஆனையூர்தி, s. Indra whose vehicle is the elephant, இந்திரன். 2. Ian, ஐயன். (p.) ஆனையேற்றம், s. Learning and practising to ride on an elephant, யானை யேறிப்பழகுகை. ஆனைவணங்கி, s. A kind of plant whose flower is supposed to resemble the trunk of an elephant. It is also fancied to be a preservative against the attack of a wild elephant, which, it is said, will retire abashed at the sight of it, தேட்கொடுக்குப்பூண்டு. ஆனைவாழை, s. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. ஆனைவிழுங்குமீன், s. A large fish --said to devour the elephant, திமிங்கிலம். ஆனைவீரர், s. One of the eight assistants of kings, அரசரெண்வகைத்துணை வரிலோர்வகையார். 19)

ārūṭam (p. 41) s. Rising, the state of being risen or having ascended, ஏறுகை. Wils. p. 119. AROOD'HA. (p.) 2. The point in reference to the zodiac, where a person stands to consult the astrologer--or the sign designated by that, mentioned at the time--one of the three parts in divination made by astrologers. See கவிப்பு and உத யம். ஆரூடம்பார்க்க, inf. To foretell, to divine by the aspect of the planets and the signs of the zodiac, in reference to the place where the person stands; also by consulting the five kinds of birds, according to the rules of augury. ஆரூடன், s. One in a religion who has retired from the world, ஞானத் திற்றேறினவன். (p.) கருடாரூடன், s. Vishnu riding on a hawk. (p.) இரதாரூடன், s. One riding on a chariot. (p.) இடபாரூடன், s. Siva riding on a bull. (p.) 42)

irāmaṉ (p. 50) s. Rama--one of the incarnations of Vishnu. See இராகவன். Wils. p. 74. RAMA. இராமசகன், s. Sugreeva the friend of Rama and the king of his monkey hosts, சுக்கிரீபன். Wils. p. 74. RAMASAKHA. இராமசந்திரன், s. Rama, இராம ன். Wils. p. 74. RAMACHANDRA. இராமசீத்தா, s. The அணிநுணா or bullock's heart, Anona reticulata. இராமதூதன், s. Hanuman. Wils. p. 74. RAMADOOTA. இராமநாதபுரம், s. Ramnad--chief town of the Maravars. இராமபாணம், s. A very small insect that lays eggs on books, papers, &c., mars them, &c., and afterwards assumes wings and becomes a moth, புத்தகங்களையரிக்கும்பூச்சி. (See சிதல்.) 2. The arrow of arrows, இராமனம்பு. 3. A medicine, ஓரௌடதம். இராமன்றேவி, s. Sita, the wife of Rama. இராமாநுசன், s. The younger brother of Rama, இலக்குவன். 2. The name of one of Vishnu's followers who propagated his religion, விட்டுணுசமயாசாரியரிலொ ருவர். இராமாயணம், s. The most celebrated epic poem of the Hindus, recording the adventures of Rama, sovereign of Oude, இராமசரிதை. Wils. p. 74. RAMAYAN'A. இராமேசுரம், s. A sacred island of the Hindus situated between Ceylon and the continent of India, ஓர்சிவஸ்தலம். 41)

ilingkam (p. 54) s. A sign, mark, token, symbol, அடையாளம். 2. The penis. ஆண்குறி. 3. The phallus or linga--a representation of the membra viri et mulieris used in temples as an object of worship, and regarded as deity under this emblem. It is also made of gold or silver and worn in a casket on the arm, the breast, or some other part of the body, as an amulet and as an object of veneration and worship. In both these cases it represents both sexes in conjunction, being emblematical of Siva and Sacti, or the male and female energies of the deity, சிவலிங்கம். In the Agama philosophy three lingas are mentioned; viz.: 1. Streelinga (ஸ்திரீலிங்கம்) the same as விந்து--the female linga common to male and female--including in both sexes the organs for secreting and containing the seminal fluid. 2. Purshalinga (புருட லிங்கம்) same as நாதம் (Natha) male linga, also common to both sexes, including in both sexes the genital organs for transmitting and combining the two productions essential to generation. 3. Napunchakalinga, (நபுஞ்சகம்) same as அலி, Ali or Alilinga, the neuter or rather hermaphrodite linga, being the physiological foundation of the other two, both as to their organization and functions. The image linga often bears this name; these three are distinguished by the terms அவன், அவள், அது. They are physiological and are found in such works as தத்துவக்கட்டளை, &c. There is another class of lingas called பஞ்சலிங் கம், the five lingas, popularly represented as deity under the emblems of the five elements, and worshipped in as many celebrated temples, viz.: பிருதிவிலிங்கம், earth-linga, worshipped at Canjeevara-அப்புலிங்கம், water-linga, worshipped at Tiruvanaicka--தேயுலிங்கம், fire linga, worshipped at Tiruvannamalay--வாயுலிங்கம், air-linga, worshipped at Tirukalatti-ஆகாயலிங்கம், ether-linga, worshipped at Sethumbaram. These are properly of a metaphysical or mystical character and belong to the arcana of Hinduism. The above designations are for popular use and are given from their physiological connection with the five bodies or casements of the soul, whose natural bases are the elements. earth, water, fire, air and ether, respectively. Among the initiated, the following are the terms employed, viz.: 1. ஸ்திரீலிங் கம், Streelinga--this is properly the organ entire--male and female with its functions; it is a figure (உரூபம்) the only one of the five to which form is ascribed. There is but one image, the representation of this. The சரிதை course of worship, i. e. the popular puranic course belongs to this. 2. புல்லிங்கம், this is defined to be உணர்வு; the course here is that of instruction and perception as to the action of the instrument, &c. To this belongs the கிரியை course of worship, the second great stage. 3. நபுஞ் சகலிங்கம், this is the stage of darkness, of neutrality, called the stage of darkness and doubt, and, as a course of worship, is included in the succeeding one. 4. பரமலிங் கம், this comes under the dominion of மயேச் சுரன், the concealer, and is called மறைப்பு; the course here is that of யோகம், the third great stage. 5. மகாலிங்கம், this is தெளிவு, the course of ஞானம், the last stage which exempts from births, and secures absorption in the supreme essence. Wils. p. 72. LINGA. இலிங்ககோளம், s. Glans penis. (Anat.) இலிங்கங்கட்டி--இலிங்கதாரி, s. One who wears the linga. இலிங்கசங்கமம், s. Symbols of the sexes united--probably a personification of the active energy of the deity and of matter, represented in metal. &c., or formed in the mind as objects of contemplation and worship. இலிங்கசூலை, s. A kind of venereal disease. இலிங்கபுடோல், s. The ஐவிரலி, creeper, Bryonia, L. இலிங்கபுராணம், s. One of the eighteen Puranas, புராணம்பதினெட்டிலொ ன்று. இலிங்கப்புற்று, s. A kind of venereal disease. இலிங்கரோகம், s. The venereal disease, ஆண்குறியில்வருமோர்புண். இலிங்கர்--இலிங்கிகள், s. Ascetics, Rishis who wear the Linga, சைவ தவப்பாலோர். இலிங்கி, s. An ascetic. 2. A worshipper of Siva, under the phallic emblem. 3. A hypocrite, a pretended devotee. ஸ்படிகலிங்கம், s. A linga made of quartz. பாணலிங்கம், s. A stone in the form of a linga--found in the river Nurbudda. பிரசாதலிங்கம், s. What is dedicated to Siva. பார்த்திபலிங்கம், s. Any thing assumed as an emblem of linga, and worshipped. சுயம்புலிங்கம், s. A linga supposed to be self-existent. சங்கமலிங்கம், s. A man of the Changama sect. குருலிங்கம், s. A spiritual father, a confessor. 17)

iḷmai (p. 56) s. Youth, tenderness, immatureness, juvenility, infancy, இளமைப்பரு வம். 2. Indiscretion, immaturity of knowledge and intellect, illusion, உன்மத்தம். The opposite to இளமை is முதுமை. இளமையிலேபுண்ணியத்தோடேபழகு. Accustom thyself to virtue from thy youth. இளமையிற்கல். Learn from thy infancy. இளங்கதிர், s. Young ears of corn, பயிரினிளங்கதிர். 2. The early rays of the sun, இளங்கிரணம். 3. The sun early in the morning, உதையாதித்தன். இளங்கலையன், s. A species of paddy that ripens early, ஓர்நெல். இளங்கன்று, s. A young calf, சிறு கன்று. 2. A sapling, மரக்கன்று. இளங்காய், s. Green, unripe fruit, fruit just formed. இளங்கார், s. A kind of paddy which is reaped in the early part of the dark season, கார்நெல். இளங்கால், s. The betel creeper recently planted, வெற்றிலையிளங்கொடி. இளங்காற்று, s. A gentle breeze. இளங்குரல், s. A low, suppressed cry--as at the commencement of a funeral wail, அமர்ந்தகுரல். 2. A shrill, fine voice, சிறுகுரல். (c.) 3. (p.) A young ear of corn, பயிரிளங்கதிர். இளங்கொடி, s. A young creeper, சிறுகொடி. 2. The secundine or afterbirth of a beast, பசுவினஞ்சுக்கொடி. 3. (fig.) [in poetry.] A female, பெண். இளங்கொற்றி, s. A cow that has recently calved, இளங்கன்றுடைப்பசு. இளசு, appel. noun. [prop. இளைசு.] That which is young, tender. இளஞ்சந்திரன்--இளம்பிறை, s. The horned moon, the crescent. இளஞ்சாயம்--இளநிறம், s. A slight tinge in dyeing, நன்றாய்ப்பற்றாதசாயம். இளஞ்சார்வு, s. [prov.] Palmyra or talipot leaves next to the tender shoot, or heart of the tree, குருத்தோலை. இளஞ்சிவப்பு, s. Light red. இளஞ்சூடு, s. Gentle heat, warmness. இளஞ்சூல், s. Young ears of corn not yet shot forth, பயிரினிளங்கரு. 2. An embryo, முதிராப்பிண்டம். இளநாக்கடிக்க, inf. [prov.] To affect reluctance. இளநீர், s. The water of a young cocoanut, இளந்தேங்காய்குள்நீர். 2. A tender or unripe cocoanut, இளந்தேங்காய், Cocos nucifer&ae;. 3. A faint color in a gem, மணியினிளநிறம். இளநீர்க்குழம்பு, s. A medicinal preparation for diseases of the eye, கண் மருந்திலொன்று. இளநீலம், s. Light blue, வெளிறி யநீலம். இளநீலநூல், s. Light blue thread. இளநெஞ்சன், s. A coward, dastard, a poltroon, கோழைமனதுடையோன். 2. A kind, tender-hearted man, இளகின மனதுடையவன். இளநெஞ்சு, s. Timidity, cowardice, pusillanimity, கோழைமனது. 2. A tender mind, இளகியமனது. இளந்தலை, s. Youth, juvenility, இளமைப்பருவம். 2. Being reduced in rank, lowness of circumstances, want of respectability, lightness, எளிமை. ஆளிளந்தலைகண்டுதோணிமிதக்கும். The buoyancy of the dhoney will be proportioned to the lightness of its freight. இளந்தலைக்கைம்பெண்சாதி, s. A young widow. இளந்தாரி, s. [vul.] A youth, a young man, வாலிபன். இளந்தென்றல், s. The gentle southwind. இளந்தை, s. Youth, tender years. 2. A young person or thing, a young one, a youngster. இளந்தோப்பு, s. A grove of young trees. இளந்தோயல்--இளந்தோய்ச்சல், s. Milk in a curdling state, தயிரினிளந்தோ யல். 2. The preparation in water of a heated blade for tempering, பதமிடுந்தோ யல். இளப்பம், s. [vul. prop. இளைப்பம்.] Inferiority, baseness, meanness, disgracefulness, flimsiness, திடமின்மை. சாதியிளப்பம், s. Inferiority, lowness of caste. இளமட்டம், s. A small pony, குறுங்குதிரை. 2. A little boy or girl, a stripling, youth, a young lady, சிறுவன் --சிறுவி. இளமண், s. A sandy soil. இளமண்டை, s. A tender skull, a thin skull, the hair of which early turns grey, the teeth of the person falling out prematurely. இளமத்தியானம், s. Towards mid-day. இளமலர், s. A bud about to burst. இளமழை, s. A light shower of rain, drizzling rain. இளமையோன், s. A youth, a young man. கட்டிளமையோன், s. A very young man--as மழவன். இளமைவழிபாடு--இளவழிபாடு, s. Fickleness, unsteadiness. 2. Elements, rudiments. இளம்பசி, s. Slight hunger--as between meals, easily relieved by light food, or fruit. இளம்பச்சை, s. Light green. இளம்பதம், s. Imperfectness, immaturity, moderateness in state or quality, இளமை. 2. A peculiar quality in medicinal oils derived from immature heat in some cases a defect, in others an excellence, இளம்பாகம். 3. A thin consistency obtained by melting, the first stage of melting, உருகுபதம். 4. The state of sweetmeats, pastries, or other kinds of food imperfectly cooked, வேகாப்பதம். 5. The state of oils or electuaries insufficiently prepared, இலேகியமுதலியவற்றின் பதக்குறைவு. 6. The quality of paddy, &c., imperfectly or moderately dried after boiling, நெல்முதலியவற்றின்காய்ச்சற்கு றைவு. 7. The state of being slightly parched, toasted, &c., வறுபடாப்பொரி. இளம்பயிர், s. Young shoots of corn, corn in a fit state to be transplanted. இளம்பருவம்--இளம்பிராயம், s. Juvenility, youth, early stage of existence. இளம்பறியல், s. That which is plucked when immature--said of cocoanuts. இளம்பாடு, s. Sufferings of nonage, இளமையிற்படும்பாடு. 2. Immaturity, unripeness, imperfection, இளம்பதம். இளம்பிடி, s. A young female elephant, சிறியபெண்யானை. 2. A woman, a lady, பெண்; [ex பிடி, a female elephant whose stately movements a lady is poetically described to resemble in her gait.] இளம்பிள்ளை, s. A young child. இளம்பிள்ளைவாதம், s. A kind of rheumatism to which young persons are subject, a kind of pleurisy. இளம்புல், s. Tender grass newly shot forth, முதிராப்புல். 2. The அறுகு grass. இளவடி, s. Imperfect distillation, இளம்பதத்தில்வடிக்கை. இளவரசு, s. The prince regent who performs the functions of government when the king becomes disabled by age or otherwise, இராசகுமாரன். 2. The heir apparent, பட்டத்துக்குரியபிள்ளை. 3. A king in his minority, குழந்தைப்பருவமுடைய வரசு. (பாரதம்.) இளவல், s. A younger brother, தம் பி. 2. A lad, a youth, இளைஞன். இளவாடை, s. Gentle north wind. இளவாளிப்பு, v. noun. [prov.] Dampness, moisture. இளவுச்சம், s. [in astrology.] The situation of a planet a little before it reaches the meridian, உச்சத்திற்கணிமையா குகை. இளவுறை, s. Incipient or immature curds. இளவெந்நீர், s. Lukewarm water. இளவெயில், s. The early sunshine of the morning; also applied sometimes to the moderated rays of the evening, காலைவெயில். இளவெலும்பு, s. A tender, unhardened bone--as in children, முதிராவெலு ம்பு. இளவெழுத்து, s. An unformed hand-writing, the first writing of a child, படியாவெழுத்து. இளவேனில், s. The milder period of the hot season, including the months of April and May. See பருவகாலம். 6)

uṭku (p. 59) கிறது, உட்கினது, ம், உட்க, v. n. To fear, dread, stand in awe of, அஞ்ச. 2. To betray signs of fear, அச்சக்கு றிப்புக்காட்ட. 3. To be ashamed, be bashful, to retire, shrink back with shame, to be modest, நாண. 4. To rot, decay, perish, moulder, மடிய. (p.) உட்குடையாளூர்நாணியல்பினாள். Who excites the fears of all the matrons of the land and puts them to shame. (நாலடி. அதி. கற் புடைமகளீர்.) உட்கை, v. noun. Fearing, dreading, &c. 108) *

uppu (p. 62) s. Salt, any species of salt, acid or alkaline, லவணம். 2. Saltness, உவர்ப்பு. 3. The sea of salt-water-as distinguished from the other seas of Hindu cosmogony, the ocean, கடல். 4. Sweetness, deliciousness, இனிமை. (கு. 382. 8.) 5. A kind of play among females, மகளிர்விளையா ட்டு. 6. Melody, music, அராகம். 7. A heap of sand used as a goal in the game of prison-bars, விளையாட்டுமணற்குவியல். --Note. Five salts are spoken of as used by alchymists and சித்தாதிகள்; viz.: 1. கறியுப்பு, culinary salt. 2. வெடியுப்பு, salt-petre. 3. இந்துப்பு, a fossil, medicinal salt. 4. ஓட்டு ப்பு, salt supposed to be formed in the skull. 5. அமரியுப்பு, Urinary salt. இந்தப்பேச்சிலேஉப்பில்லை. This speech is void of savor. உப்பங்கழி, s. Salt-pan, உப்புக் கழி. உப்பளம், s. Salt-works, salt-pans, உப்புவிளைநிலம். 2. Brackish land, கழி. உப்பளங்கட்ட, inf. To construct salt-pans. உப்பளம்பாய்ச்ச, inf. To convey water into the salt-pans. உப்பளவர்--உப்பமைப்போர், s. Saltmanufacturers. உப்பிட--உப்புப்போட, inf. To salt. உப்பில்லாப்பேச்சு, s. Insipid discourse. உப்புக்கசனை--உப்பூறணி, s. Being impregnated with salt, as land. உப்புக்கட்டி, s. A granulation on a lump of salt. உப்புக்கண்டம், s. Salted meat, a piece of saltfish, flesh, &c. உப்புக்கண்டம்பறிகொடுத்தபார்ப்பாத்திபோல.... Like a Brahmanee who has lost her salted mutton [prov.], used when something is lost which cannot to inquired after. உப்புக்கரித்தல்--உப்புக்கூர்த்தல், v. noun. Having a saline taste. உப்புக்கீரை, s. A plant used for curry, ஓர்வகைக்கீரை. 2. A kind of curry made of that plant, ஓர்கறி. உப்புக்குத்தி, s. A kind of bird, ஓர்பட்சி. உப்புக்கொள்ளுகிறது, s. A play, taking a child on the back and crying, Salt for sale, ஓர்விளையாட்டு. உப்புச்செய்ய--உப்புவிளைவிக்க-உப்பமைக்க, inf. To make salt, உப்புண் டாக்க. உப்புத்தண்ணீர், s. Salt-water, brackish water. உப்புத்தரை--உப்புத்தரவை, s. Brackish soil. உப்புத்திராவகம், s. Muriatic acid, இலவணதிராவகம். உப்புத்திரி, s. A twist dipped in a preparation of salt, to serve as an injection for a child, மலங்கழிக்கஏற்றுந்திரி. உப்புப்பட, inf. To form as salt in pans, &c., by natural process, உப்புண் டாக. உப்புப்பாத்தி, s. The division or beds in salt-pans. உப்புப்பாத்திகட்ட, inf. To make salt-pans. உப்புப்பார்க்க, inf. To try the seasoning of curry, &c. by the taste, உப்புருசிபார்க்க. உப்புப்பால், s. The milk of the mother after child birth for three days. உப்புப்புல்லு, s. Grass growing in salt soil. உப்புப்பூக்க--உப்புப்பொரிய, inf. To begin to form--as salt; to form as the lamina, உப்புமலர. 2. To have a pale color on the skin, perhaps a concretion from perspiration, சரீரத்திலுப்புப்படர. உப்புப்புளிதள்ள, inf. To abstain from salt and acid things--a regimen in medical prescriptions. உப்புப்புளிப்புப்பார்க்க, inf. To examine the taste of curries, சுவையினிசை வுபார்க்க. 2. (fig.) To examine, make inquiry beforehand. பரீட்சைபார்க்க. 3. (fig.) To try or examine a part of a work, &c. in order to form an estimate of the whole. உப்புவாணிகர், s. Salt dealers, the caste, உமணர். உப்புவாணிகனறிவானோகர்ப்பூரவிலை? Is a salt dealer acquainted with the price of camphor? உப்புறைப்பு, s. Saltishness, flavoring of salt, உப்புக்கரிப்பு. காய்ச்சுப்பு or சவட்டுப்பு, s. Alkali, salt produced from the earth impregnated with soda. வழலையுப்பு, s. Soap. கறியுப்பு--கடலுப்பு, s. Sea-salt. காருப்பு, s. Salt produced from sesamum seed, கடுந்திலாலவணம். வளையலுப்பு, s. Fel vitri, glassgall; a very white salt. கல்லுப்பு, s. Salt in lumps. கந்தகவுப்பு, s. Salt produced from sulphur. கறுத்தவுப்பு, s. Black salt produced from the ashes of certain plants. மரவுப்பு, s. Potash. 63)

umiẕ (p. 62) கிறேன், ந்தேன், வேன், உமிழ, v. n. to cast (a liquid) from the mouth, கொப்பளிக்க. 2. To spit, உமிய. 3. (p.) To vomit, retch, puke, eject from an over charged stomach, சத்தியெடுக்க. 4. To emit poison--as from the fangs of a snake; to discharge as arrows; to eject as sparks of fire, to emit as rays; to cast forth as the flower does odor; to yield honey as flowers, to emit sound, சொரிய. நஞ்சுமிழ்வேலினான். He whose dart emits poison. யானைகையுமிழ்நீர். A secretion which the elephant casts. வெங்கணையுமிழ்வில். The bow that discharges the fiery arrows. தழலுமிழ்சிறுகண்யானை. Elephants with eyes of fire. (நைடதம்.) உமிழ்நீர், s. [impr. உமிநீர்.] Spittle, saliva, துப்பல். உமிழ்நீர்குடிக்க--உமிழ்நீரூற, inf. To have the mouth water for things, to covet after. உமிழ்வு, v. noun. Casting from the mouth, spitting, துப்புகை. 2. s. (fig.) Any thing cast from the mouth--as spittle, secretion, vomit, &c., உமிழ்நீர். 79)

uṟai (p. 68) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To abide, lodge, inhabit, sojourn, வாசஞ் செய்ய. 2. To be, or to dwell in a natural, appropriate place, or element--as men in houses, villages, &c.--fishes in water-birds in the sky, &c., இருக்க. 3. To haunt, frequent, infest, retire to--as birds to the grove--bees to their hive--snakes to their holes. &c., சஞ்சரிக்க. 4. To thicken, congeal, curdle, coagulate, freeze, இறுக. (c.) 5. (p.) To be close, thick or clustered-as trees in a forest, செறிய. உறைந்தபனி--உறைபனி, s. Hoar frost, ice. உறைந்தமழை--உறைமழை, s. Snow. உறைபதி, s. One's place of residence, வசிக்குமூர். உறையிடம்--உறைவிடம், s. A place of residence; an inner apartment. உறையுள், s. Abode, appropriate abiding place for human beings, or other creatures, தங்குமிடம். 2. A house, வீடு. 3. A village, town, ஊர். 4. A country, a district, நாடு. 5. A bed, a sleeping place, a dormitory, மக்கட்படுக்கை. 6. A village or town in an agricultural district, மருதநிலத்தூர். 7. Lifetime, ஆயுள். (p.) உறையூர், s. Villages, towns, &c., in cultivated districts, மருதநிலத்தூர். (p.) பேயுறைந்தகாடு, s. A jungle haunted by demons. மெய்யுறைகின்றநா, s. A truthful tongue. வௌவாலுறைந்தவீடு, s. A house frequented by bats. உறைவு, v. noun. Abiding, dwelling, தங்குகை. 2. Coagulation, இறுகுகை. 3. s. Natural situation for persons, animals, or things, இருக்குமிடம். 12)

ūttai (p. 70) s. Filth connected with the teeth, body, &c., excrement, excretion, &c.; any ceremonial uncleanness especially from catamenia, சரீரவழுக்கு. 2. Filth in general, dirt, foulness, stain, tarnish, அழுக்கு. 3. (p.) Butcher's meat, flesh, fish, ஊன். ஊத்தைக்குவிளாங்காய்சேர்ந்தாற்போலிருக்கிறது... The union of a person with another as bad as himself is like eating wood apple with unclean teeth. ஊத்தைபோகக்குளித்தவனுமில்லைப்பசிபோகத்தின் றவனுமில்லை. None washes himself so as not to require it again, nor does any one eat so as not to hunger again. ஊத்தைகுடியன், s. A kind of goblin, ஓர்பிசாசு. ஊத்தைச்சீலை, s. Menstruous cloth, சூதகச்சீலை. 2. Dirty cloth, or clothes, அழுக்குச்சீலை. ஊத்தைதாங்க, inf. To bear dirt, &c.--as cloth without showing it. ஊத்தைதேய்க்க--ஊத்தைபுரட்ட, inf. To rub the body in bathing. ஊத்தைநாறி, s. A dirty slut, துர்க்கந்தமுடையவள். [vul.] 2. A tree, பீ நாறி. ஊத்தைபுரள, inf. To be dirtied-as clothes, &c. ஊத்தைப்பல்லன், s. A man with dirty teeth. ஊத்தைப்பாண்டம், s. An unclean vessel, அழுக்குப்பாத்திரம். 2. (Met.) The body, உடல். ஊத்தைப்பிணம், s. A putrid corpse or carcass, நாறியபிணம். 2. The vile body (as spoken of by ascetics, &c.), உடம்பு. ஊத்தைப்பிணமாய்நாறுகிறது. It stinks like a corpse. ஊத்தையெடுக்க, inf. To remove the tarnish from jewels, a stain from a silk or other cloth. 2)