ācayam (p. 36) s. Asylum, abode, retreat, உறைவிடம். 2. A receptacle, a recipient, a containing vessel of the body-as கருப்பம். Wils. p. 123. ASHAYA. (p.) 36) *

iṭai (p. 45) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To recede, go out of one's way, ஒதுங்க. 2. To retreat--as before a foe, பின்னிட. 3. To be reduced in circumstances, to become poor, தாழ. கதிரெதிரிருள்போலிடைந்தவப்பொழுதில். While (his army) was scattered before the enemy--as darkness by the sun. 105)

iri (p. 50) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be destroyed, broken, கெட. 2. To be routed, defeated, discomfited. தோற்க. 3. To retreat, flee away--as defeated armies, to scamper away through fear, தோற் றோட. 4. To run, flow, recede--as waves --as darkness before the rising sun, &c., அகல. 5. To incline, சாய. 6. To fear, அஞ்ச. (p.) இரிசல், v. noun. [prov.] A break, crack, இரிதல். 2. s. Alienation of mind, discord, மனமுறிதல். இரிபு, v. noun. Hatred, animosity, பகை. 2. s. (fig.) A foe, an enemy, சத்துரு. 3. Defeat, discomfiture, தோ ல்வி, (p.) இரியல், v. noun. Defeat, discomfiture, retreat, இரிதல். 2. The neg. optative of இரி. இரியல்போக, inf. To be defeated, discomfited, to retreat. 52)

uṭai (p. 59) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become broken--as a vessel; to crack, burst, break in pieces, split, to be fractured--as the skull, &c.; to break with force suddenly, to break or burst open--as a bank or shore; to break open--as a letter or seal, &c.; to be broken--as the skin; to be hurt--as by a wound, தகர. 2. To become broken--as the ranks of an army, to be discomfited, to retreat before the foe, இரிய. 3. To become broken--as the heart with grief, to be disheartened, dispirited, dejected, alienated, &c., to be in despair, மனம்நெகிழ. 4. To fall below in competition, rivalry or comparison, தாழ. 5. To be reduced in circumstances, to become poor, குறைய. 6. To effloresce, open, burst--as a flower, to blossom, மலர. 7. To become untwisted, முறுக்கவிழ. 8. To be reduced in strength, to be debilitated, to be subdued or overcome by any thing, பலமுடைய. (குறள். 19. அதி. 8.) 9. To be divulged or become known as a secret, வெளிப்பட. 1. To be ruined, கெட. நெஞ்சுடைந்தவனாய்ப்போனான். He is dispirited, dejected, &c.; he is in despair. கொப்புளமுடைந்தது. The blister is broken. ஒன்னலருடைந்துபோனார். The enemy was discomfited. உடை, s. Clothes, garments, vesture, dress, வஸ்திரம். உடைநடைபாவனை, s. The mode of dress, the gait, the manner, external appearance. உடையல், s. Any thing broken, a breach, a fracture. உடையல்நெரியல், s. Things cracked and broken. உடைவாள், s. A short scimiter, an accoutrement or article of equipage, சுரிகை. உடைவு, v. noun. A breach, disruption, eruption, infraction, crack, fracture, தகர்வு. 2. Being routed, a discomfiture, defeat, இரிவு. 3. Debility, brokenness of constitution, தளர்வு. 4. [with appropriate words prefixed.] Dispiritedness, dejection, broken-heartedness, despair, மனநெகிழ்ச்சி. 5. Reduction of circumstances from wealth to poverty, கேடு. மனமுடைவானவன், s. A dejected or broken-hearted person. 101)

oṭukku (p. 81) கிறேன், ஒடுக்கினேன், வே ன், ஒடுக்க, v. a. To reduce, compress, bring into a narrower compass, condense, to lessen, bring down--as another's pride, to keep down, keep under, அடக்க. 2. To press, oppress, tyrannize, vex, வருத்த. 3. To reduce the system by medicine or a sparing diet, உடம்பையொடுக்க. 4. To involve one in another--as the elements, cause to disappear--as the worlds, &c., at the close of an age, பூதங்களைலயிக்கச்செய்ய. 5. To close, to finish as a work, the harvest, &c., முடிக்க. 6. To pack in, to put in, to put things close in a bag, a box or other receptacle, செறிக்க. உலகப்பற்றையொவ்வொன்றாயொடுக்க. To relinquish worldly attachments one by one. ஒடுக்கிக்கட்ட, inf. To compress and tie a thing close. 2. To tuck up the skirts and fasten the end behind-as in wet weather. 3. To hem an ola basket, fan, &c. ஒடக்கித்தட்ட, inf. To make a metal utensil thicker and narrower by beating. ஒடுக்கித்தைக்க, inf. To make a garment smaller. ஒடுக்கிவெட்ட, inf. To hew timber reducing the breadth. ஒடுக்குவாய், s. Distorted mouth, கோணல்வாய். வீட்டையொடுக்கிக்கட்ட, inf. To build a house narrow. உடம்பையொடுக்க, inf. To reduce the body by eating sparingly. 2. To contract the body--as a tiger, a cat, &c., to reduce the body to a smaller compass --as in a leaping, sneaking, or creeping posture. செலவையொடுக்க--செலவையொ டுக்கிப்பிடிக்க. inf. To retrench expenses. 2. To live frugally, sparingly, &c. வயிற்றையொடுக்க, inf. To restrain the appetite, to reduce the quantity of food in order to save money. புலனையொடுக்க, inf. To restrain the senses--as ascetics or otherwise; to mortify the senses, passions, &c. 2. To call home the thoughts and fix them on divine things. ஒடுக்கு, v. noun. Contracting, closing, compression, narrowness, அடக் கம். 2. s. A corner to creep into, இடுக்கு. ஒடுக்கிடம், s. A corner, a narrow or confined place, மூலை. 2. A recess, a hiding place, மறைவிடம். ஒடுக்குச்சீட்டு--ஒடுக்குத்துண்டு, s. A receipt given by government for money, வரிச்சீட்டு. பணவொடுக்கு, v. noun. [prov.] A remittance of money. 48)

oṭungku (p. 81) கிறேன், ஒடுங்கினேன், வே ன், ஒடுங்க, v. n. To shrink, become reduced, compressed, closed, contracted, narrow, to lessen, to abate, crouch, lie within a small compass, diminish, grow less--as a globe from the centre to the poles, அடங்க. 2. To be restrained--as the senses, desires, &c., புலனொங்க. 3. To give place, recede, pass on one side--as in meeting a superior; to shrink within one's self, showing reverence, taking off the mantle, turban, sandals, &c.; to creep along sideways, ஒதுங்க. 4. To be reduced in circumstances, power, prosperity, in show, in expenditure, in the mental or bodily faculties, energies, &c., to grow lean, be reduced in size, whether by disease, want of food, or otherwise, குறைய. 5. To cease-as noise, bustle, stir, &c., அமைய. 6. To sink or retire--as the soul in sleep, fainting, or through the different stages at death, சோர. 7. To become dissolved or involved one within another--as the elements, worlds, &c., till all is absorbed in the deity, பூதங்களொடுங்க. 8. To end, terminate, cease, முடிய. 9. To obey, submit, கீழ்ப்படிய. 1. To be concealed, பதுங்க. 11. To be packed, stowed away, செறிய. 12. To be retrenched, சுருங்க. 13. To disappear, become absorbed, dissolved--as salt in water, &c., கரைய. 14. To grow dim-as a light, a heavenly body, &c., to become extinct--as light by passing into its previous elements or ether, ஒளிமழுங்க. மாடுநுகத்தைக்கண்டொடுங்குகிறது. The ox has assumed a sickly appearance; or it shrinks at the sight of the yoke. ஊணொடுங்கவீணொடுங்கும். If his food be reduced, his dissipation will cease. உலகுதோன்றினமுறையேயொடுங்கும். The world will be reduced to its primeval elements in the order in which it was educed. ஆளொடுங்கினவேளைபார்த்துவந்தான். He watched for an opportunity and came when all was still (for plunder, &c.). கலிமுதிரமுதிரப்பெரியவர்களொடுங்கிவிட்டார்கள்... As the iron age advances, the great are reduced. ஒடுங்கலில்பல்கலை. The various sciences which are unlimited. குளிராலொடுங்க, inf. To shrink with cold. ஒடுங்கி, s. A tortoise, ஆமை. ஒடுக்கம், v. noun. Narrowness, straitness, closeness, வழியொடுக்கம். 2. Contraction into itself--as the tortoise, an elastic substance, &c., சுருங்குகை. 3. Retirement within doors, abatement, concealment by stooping and creeping along--as a man to shoot, or a tiger to spring on its prey, &c., பதுங்குகை. 4. Suppression, contraction, reduction, நெருக்கம். 5. Reverence, self-restraint, modesty, அ டக்கம். 6. Involution--as of the elements one into another, absorption, dissolution, disappearance--as of salt in water, ஒன்றிலொன்றடங்குகை. 7. Cessation (of noise, bustle, stir--as by night in time of epidemics, &c.), quietude, calmness, stillness, அமைவு. 8. Sinking as the soul through its different stages at death, gradual reduction--as of circumstances, the powers of the body by age, &c., பலமுதலியவொடுங்குகை. 9. s. End, close, termination, முடிவு. ஒடுக்கத்திலேயொன்றுமில்லை. At the end nothing (of earth) will accompany us, remain, avail, &c. அவனுக்குச்சாப்பாடொடுக்கமாய்ப்போயிற்று. His food is diminished in quantity. காரியமொடுக்கத்தில்வந்தது. The matter has resolved itself into a narrow compass. காரியமொடுக்கமாயிருக்கின்றது. The business, provision, ceremony, &c., is on a small scale. ஒடுக்கநாள், s. A day of distress. ஒடுக்கமில்லாதவன், s. One who does not restrain himself, his passions, desires, &c. 2. One who does not pay proper respect to his superiors. ஒடுக்கம்பார்த்துவர, inf. To attack a house, a city, when in a defenceless state, or by night when all are asleep. ஒடுக்கவணக்கம், s. Modest deportment, reverence, veneration. பனியொடுக்கம், s. The fall of heavy dew when all is still. காற்றொடுக்கம், s. A calm, a lull, absence of wind. புலனொடுக்கம், s. Restraint of the senses. 2. Absorption of the senses by sleep, syncope, the approach of death, &c., unconsciousness, stupor. 49)

otukkm (p. 82) s. A retreat, retirement, concealment, மறைப்பு. 2. Shelter. hiding place, மறைவிடம். 3. Catamenia, தீட்டு. 3)

otukku (p. 82) s. Shelter, screen, defence, refuge, covering. மறைவு. 2. A retreat, recess, place of refuge or shelter, a secluded or retired place, a hiding place, மறைவிடம். உம்முடைய ஒதுக்கிலே வந்தேன். I am come under your protection, I take refuge with you. ஒதுக்கிடம், s. A retreat, a shelter, a place of retirement, &c., புகலிடம். ஒதுக்குக்கடல், s. A harbor, கு டாக்கடல். ஒதுக்குக்குடில், s. Hut or hovel used as a dwelling. ஒதுக்குப்படல், s. A shed to screen cattle from the wind. ஒதுக்குப்பாடு, s. [prov.] Land enclosed by trees which, not being open to the wind, is liable to have the crops on it scorched and destroyed by the sun. See பாடு. ஒதுக்குப்புறம், s. [also impr. ஒதுப் புறம்.] The side of a building, hedge, tree, &c., as affording shelter from wind or rain. ஒதுக்குப்பொதுக்குப்பண்ண, inf. [prov.] To embezzle. 2. To conceal property by omitting to insert it in the inventory of a person sued for debt. ஒதுக்குவயல், s. A sequestered place in a paddy field behind the lodging hut for penning cattle, &c. நிலொதுக்கு, s. A shady place to resort to. 4)

otungku (p. 82) கிறேன், ஒதுங்கினேன், வேன், ஒதுங்க, v. n. To subside, recede, retreat, retire--as for shelter, drift ashore, to a hedge or wall on one side, &c., to be put into a corner, on one side, to pass one side-ways, with marks of respect, &c., பதுங்க. 2. To walk, pass, go, நடக்க. 3. [used impersonally.] To become furnished, settled, adjusted, to come to an end, தீர. காரியமொதுங்கியிருக்கிறது. The affair is settled. அவருடையபெருமையெல்லாமொதுங்கிப்போயிற்று. All his pride is brought down. செந்தளிரொதுங்கமிளிர்சீறடியொதுங்கி. Walking with her delicate feet, which were so fair that the red young leaves retired at their approach. (ஸ்காந்.) வீட்டிலுள்ளவைகளையொதுங்கவைத்தல். Clearing the house by putting the things out of the way. அனிச்சமேலொதுங்க. Walking upon the அனிச்சம் flower. (நைட.) ஆளொதுங்கிப்போயிற்று. [prov.] The poor wretch is dead. 2. He is grown poor (in body and circumstances). ஒதுக்குக்குடி, s. A family or person lodging in another's house, garden, &c. See ஒட்டுக்குடி. ஒதுங்கிடம், s. Place of retreat, shelter, resort, ஒதுங்குமிடம். ஒதுங்கிநடக்க, inf. To pass sideways as an act of reverence, or as one of the inferior castes. 2. To keep out of the way of an evil person, a wild beast, &c. ஒதுங்கிப்போக, inf. To get out of the way of a person. ஒதுங்கிவர, inf. To turn in. ஒதுக்கம், v. noun. Seclusion, sequestration, separation, ஒதுங்கியிருக்கை. 2. Walking, gait, நடை. 3. Crouching, stooping, humbling one's self, பதுங்குகை. 4. Retiring, receding, retreating--as for shelter, பின்னிடுகை. ஒதுக்கமுள்ளவன், s. A person of modest mien. 6)

ōṭu (p. 84) கிறேன், ஓடினேன், வேன், ஓட, v. n. To run, flee, flee away, pass quickly, விரைந்துசெல்ல. 2. [used with the impers. terminations.] To grow long, extend, be long, go far, நீள. 3. To divide, split, crack, வெடிக்க. ஓடவுமாட்டான் பிடியுங்கொடான். He will neither run, nor suffer himself to be caught. அவனுக்குஎழுத்துநடையோடாது. He cannot read freely. ஊரோடுகையிலொக்கவோடு. Run when your fellow-countrymen do; i. e. do as others do. வேரோடுகிறது. The root runs (into the ground). கப்பலோடுகிறது. The ship is sailing, is under sail. ஓடவைத்தல், v. noun. Refining metals, புடம்வைத்தல். இழிவினோடொன்றிநின்றவாடகத்தையோடவைக் குமாறுபோல். As refining gold spoiled by mixture with the same metal of inferior quality. (பார.) ஓடவைத்தபொன், s. Refined gold. ஓடாணி, s. [in jewelry.] A pin or bolt passed into an ornament as a fastening, ஆபரணக்கடைப்பூட்டு. ஓடித்திரிய, inf. To run about. 2. To assume airs. 3. To take great pains, &c., to attain an object. ஓடிப்படர, inf. To run and spread as a creeper. ஓடிப்பிடிக்க, inf. To overtake in running. ஓடிப்போக, inf. To run away. ஓடியாடிப்பார்க்க, inf. To go about, to endeavor. அவன்ஒருஉத்தியோகத்திற்கோடியாடிப்பார்க்கிறா ன். He goes about in pursuit of a situation. ஓடியுறைய, inf. To congeal gradually, இறுக--chiefly used in the past. கஷாயமெல்லாமோடியுறைந்தது. The decoction is all congealed. ஓடிவர, inf. To approach at a running pace. ஓடிவிறைக்க, inf. To extend--as stiffness over the body through cold, முழுதும்விறைக்க. ஓடிவெளிக்க, inf. [prov.] To be dispelled--as clouds; to clear--as the sky, முகில்பரந்தொழிய. 2. To be discovered--as fraud, theft, &c., களவுவெளிப்பட. அவர்வஞ்சகமெல்லாமோடிவெளித்துப்போயிற்று. He has discovered the imposition, &c. மழையோடிவெளித்துப்போயிற்று. The appearance of rain is past away, the sky is become clear. ஓடுதாவடி, s. Bustle and confusion in preparing--as for a journey, &c., going abroad--as for business, &c., in a time of bustle, &c., கலக்கம். ஓடுதாவடிப்படுதல், v. noun. Being in a bustle--as in preparing for a journey, &c. ஓடுபந்தல், s. [prov.] A moveable canopy supported on cords, &c., நடைக் காவணம். ஓடுவிப்புருதி, s. A running cancer, ஓர்புண். ஓட்டம், v. noun. Running, flight, galloping, speeding, ஓடுமோட்டம். 2. Current, flowing, course, pace, drift, நீரோட் டம். 3. Defeat, rout, retreat, flight, தோல்வி. அங்கேநானெடுத்தஓட்டமிங்கேவந்தோய்ந்தது... I ran all the way hither. அவனுக்கெழுத்தோட்டமில்லை. He does not read fluently. ஓரோட்டமாய்வா. Come at once, come without halting, do not stay on the way. ஓட்டங்காட்ட, inf. To lead the way, to precede inducing others to follow. ஓட்டமாகவோட, inf. To run with great speed. ஓட்டமெடுக்க-ஓட்டம்பிடிக்க, inf. To set out running, start out with speed, to flee; to begin to run. நீரோட்டம், s. A current, a stream. 78)

kuṟuku (p. 132) கிறது, குறுகினது, ம், குறுக, v. n. To grow short; to be twarfish, குள்ளமாக. 2. To shrink, contract; to lessen, to be reduced, to become scanty; to decrease, diminish, to be brought low, to decline, சுருங்க, குறைய. 3. (p.) To approach, approximate, arrive at, come to contact with, அணுக. 4. [in gram.] To shorten--as a long vowel, &c., மாத்திரையிற்குறைய. குறுக, [used adverbially.] Near, short, close. குறுகப்பண்ண, inf. To shorten. குறுகப்பிடிக்க, inf. To make short. 2. To curtail (expenses), to retrench. 3. To shorten (a story &c.). 4. To hold nearer, closer, &c. குறுகக்காய்ச்ச, inf. [prov.] To boil liquor or water away--as சுண்டக்காய்ச்ச. குறுகல், v. noun. [substantively.] A thing that is short dwarfed or stinted, குறுகிய பொருள். 2. Shortening, &c. குறுகலாயிருக்க, inf. To be short. 2. To be near. குறுகல்முத்து, s. [prov.] A double pearl. குறுகலர், s. Enemies, foes--as அடை யலர். குறுவித்துப்பார்க்க, inf. To look steadfastly, intently. 2. To scowl, to frown. குறுக்கம், v. noun. Abridgment, abbreviation, contraction, epitome, summary, சுருக்கம். 2. Shortness, brevity, succinctness, compendiousness, declension, reduction, குறுமை. 3. [local.] A certain quantity of land, in land measure. ஆறுகுறுக்கம், s. The six obbreviations of letters, viz.: குற்றியலிகரம், abbreviated இ, --as in நாகியாது, எஃகியாது, வரகியாது, கொக்கி யாது, குரங்கியாது, தெள்கியாது, கேண்மியா,சென் மியா. 2. குற்றியலுகரம், abbreviated உ--as நாகு, எஃகு, வரகு, கொக்கு, குரங்கு, தெள்கு. 3. ஐகாரக்குறுக்கம், abbreviated ஐ--as ஐப்பசி. இ டையன், குவளை. (See under ஐ, கான்.) 4. ஔ காரக்குறுக்கம், abbreviated ஔ--as கௌவை. 5. மகரக்குறுக்கம், abbreviated ம்-- as போ னம், for போலும், மருணம் for மருளும், தரும் வளவன். 6. ஆய்தக்குறுக்கம், abbreviated ஃ- the changes of ல் or ள் before த் into ஃ or ஆய்தம்--as கஃறீது for கல்தீது, முஃடீது for முள்தீது. 28)

kuṟukku (p. 132) கிறேன், குறுக்கினேன், வேன், குறுக்க, v. a. To shorten, curtail, reduce, contract, lessen, retrench, குறைக்க. 2. To abbreviate, abridge, epitomize, abstract, சுருக்க. கையைக்குறுக்க, inf. To retrench expenses. 2. To be close-handed; to give sparingly. குறுக்கல், v. noun. [in gram.] Shortening, contraction--as of a long letter. 36)

koṭṭil (p. 146) s. A place of shelter, a retreat, ஒதுக்கிடம். 2. A cow-house, cowstall, மாட்டுக்கொட்டில். 36)

cāy (p. 178) கிறேன், ந்தேன், வேன், சாய, v. n. To incline or fall towards one side; to lean, to recline, lie down, சரிய. 2. To decline--as a heavenly body from the meridian, or toward the horizon, கிரகஞ்சாய. 3. To repair to, tend toward; crowd together --as a company of men or beasts, to retire, change the course, திரளாகச்செல்ல. 4. To be routed, to retreat, to flee as a discomfited army, இரிய. 5. To incline to wards--as the mind, disposition, &c., to be like in quality, color, shape, &c., மனஞ்சாய. 6. To be biased or prejudiced, to be partial, to be warped in judgment, நடுநிலைசாய. 7. To die, perish, சாவ. 8. To incline--as the beam of a balance by a preponderating weight, நிறைதாழ. 9. To decline from a direct course, to diverge, to become oblique, to turn aside, to deviate, ஒதுங்க. 1. To run ashore--as a vessel, கப்பல்கரைசாய. 11. To lean upon, rest against, சார. 12. To fail or come short in a comparison, தளர. 13. To happen, succeed, நடந்தேற. (c.) பொழுதுசாயவா. Come in the afternoon. இது மேற்கே சாய்கிறது. This inclines westward. சாய்ந்துகிட. Lie down. (in contempt.) இதின்மேலேசாயாதே. Don't lean upon it. உன்பிரயாணம்எப்பொழுதுசாயும். When will you set out on your journey? என்காரியஞ்சாயுமா. Shall I succeed in my undertaking? தண்டுஅப்படிச்சாய்ந்துபோயிற்று. The army marched that way. பழத்துக்குச்சாய்ந்துவிட்டது. The fruit has begun to ripen. [prov.] கதிர்சாய--கொம்புசாய, inf. To bend the head, as ripe grain. விளைந்துசாய, inf. To incline toward the ground, as ripening grain. (c.) காரியத்தைச்சாயவிடுதல், v. noun. Leting a matter take its own course, often to the person's loss or injury. கப்பல்சாய்ந்தோடுதல், v. noun. The sailing of a leaning ship. சாயப்பிடிக்க, inf. [prov.] To steer a vessel with the wind. சாயவிட, inf. To let a vessel run before the wind. 2. To let a vessel run ashore. 3. To run a vessel to the left. See ஏறவிட. சாயல், v. noun. Inclination, leaning. சாய்மானம், s. [vul.] A back to lean against, of a chair, couch, &c., சார்வு. 2. Leaning, reclining, inclining, inclination, மனச்சாய்வு. 3. Partiality, preference, favoritism, வாரபட்சம். சாய்கை, v. noun. [in astron.] Inclination. 2. [prov.] As சாகை, which see. சாய்வு, v. noun. Slant, slope, obliquity, சரிவு. 2. Declivity, descent, side of a hill, மலைச்சரிவு. 3. Bias, inclination to a party, favoritism, prejudice, ஒருபட்சஞ்சாய் கை. 4. [prov.] Taking a direction, as a company of men or beasts, turning aside, obliquity, divergency, வளைவு. 5. [Little used.] Side, sides, places round about, ஊர்ச்சார்வு. Compare சாய்ப்பு. 17)

curukkm (p. 196) s. An abridgment, abbreviation, epitome, abstract, அடக்கம். 2. Brevity, conciseness, சங்கிரகம். 3. Smallness, சிறுமை. 4. Diminution, decrease, retrenchment, contraction, குறைவு. 5. Poverty. indigence, தரித்திரம். 6. A fold or plait in a garment, வஸ்திரச்சுருக்கு. 7. A tie or bandage to tighten, கட்டு; [ex சுருங்கு, v.] சுருக்கத்திலேபிடிக்க, inf. To curtail expenses, retrench. 2. To make short work of a thing, குறைக்க. (c.) சுருக்கம்வைத்துத்தைக்க, inf. To fold or make plaits, to pucker. சுருக்கமாயிருக்க, inf. To be small, little; to be in plaits. சுருக்கமாக்க, inf. To epitomize. சுருக்கமாய்ப்பேச, inf. To speak briefly. சுருக்கமானவழி, s. A short road. 2. (fig.) A short or concise method. இரத்தினச்சுருக்கம், s. A nice abstract; the name of a medical treatise. (c.) 19)