arkku (p. 22) --கிறேன், அரக்கினேன், வேன், அரக்க, v. a. To waste or wear away by rubbing, அழிக்க. (பிங்.) 2. To mash with the palm of the hand or the sole of the foot by a wriggling motion, தேய்க்க. 3. [prov.] To push, drag, or otherwise move a heavy body, as the wooden frame of a house, இருப்புவிட்டுப் பெயர்க்க. 4. v. n. (c.) To move in a hitching or wriggling manner or by jerks, hitch along on a seat, crawl as a child or snake, hobble or walk with difficulty, waddle as one drunk, நெளிந்துநடக்க. அரக்கியரக்கிநடக்கிறான். He walks hitching along. அரக்கல், v. noun. The act of rubbing or grinding. 38) *

ari (p. 23) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To sift, separate larger and smaller bodies with the hand, sieve, riddle, &c., கொ ழிக்க. 2. To separate rubbish from dried leaves with the hand, in order to gather the latter for fuel, சருகரிக்க. 3. To beat and wash away, as flowing water on sand, or waves on the shore, washing away the earth and leaving the pebbles, &c. behind, நீர்மணலையரிக்க. 4. To wash rice, separate dust and grit from rice, &c., by washing; or particles of gold, silver, &c., கழுவிப்பி ரிக்க. 5. To gnaw as white ants and other vermin, செல்முதலியவரிக்க. 6. To corrode, as rust, &c., cut away, as caustics, consumemar, as moths, கல்ல. 7. To tease, vex by importunity, as creditors, an urgent child, &c., மனதையலைக்க. 8. To take away one's property by little and little, சிறிதுசிறிதாக க்கவர. 9. [in arith.] To divide, பங்கிட. அரித்துப்பிடுங்குகிறான். He teases or vexes by incessant entreaties, (lit.) he stings or bites as lice. மணிகளையரித்தெடுத்தான். He separated and took the precious stones. அரிகறையான், s. A teasing person, (lit.) a gnawing white ant. அரிபிளவை, s. A cancerous formation, constantly eating into the flesh, ஓர்வகைப்பரு. அரிபுழு, s. Worms constantly grawing and causing itching irritation, &c. (c.) அரிபெட்டி, s. A sieve or cullender, சல்லடை. அரிமணல், s. Fine sand. அரிப்பு, v. noun. Sifting, separating. 2. Nibbling, gnawing, &c. 3. Itching. 4. Corrosion. 5. Smartness. (c.) அரிப்பன்--அரிப்பான்--அரிப்புக் காரன், s. A sifter, one who sifts sand in the street, or the dust of the goldsmith. அரிப்புக்கூடை, s. A riddle.

arai (p. 27) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To grind, macerate, mash, pulverize, triturate, தேய்க்க. 2. To rub, grind as the wheels of a carriage, நசுக்க. 3. To trail, graze, gall, destroy by rubbing against, உரிஞ்ச. 4. To cause to wane, to destroy, அழிக்க. (c.) பஞ்சரைக்க, inf. To pick cotton. கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuff. மாவரைக்க, inf. To grind grain in a mill. அரைப்பு, v. noun. Grinding, triturating, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரையல். 3. The refuse, residuum of இருப்பை seeds, இருப் பைப்பிண்ணாக்கு. அரைப்புக்கட்டி, s. The refuse of இருப்பை seeds. அரைப்புத்தேய்த்துமுழுகுகை, v. noun. Bathing after rubbing the refuse of இருப்பை seed on the head, for extracting the oil, previously rubbed on. அரையல், s. Any thing ground, &c., a kind of seasoning, துவையல். அரையலிடுகை, v. noun. Rubbing and wearing away a place by standing or sitting. அரையல்--அரையலன், s. [prov. vul.] A slow, inactive, spiritless person, சோம்பன். 6)

ā (p. 34) . The second vowel of the alphabet, இரண்டாமுயிரெழுத்து. 2. A contraction of the infinitive ஆக, to become--as பெண் ணாப்பிறந்தவள், one become (born) a woman. 3. s. A neat, a cow or bull, பசுப்பொது. 4. A cow, பெண்பசு. 5. A she buffalo, பெண் ணெருமை. 6. A she elk, gayal, பெண்ம ரை. 7. An interjection of pity, regret, pain, desire, contempt, admiration, இரக்கச் சொல். 8. A particle expressive of eager desire, gaping for a thing--as, ஆவென்றுதிரிகி றான், he wanders in quest of what he can get. (See ஆவெனல்.) 9. An affix of interrogation, வினா--as விழித்தானா? is he awake? 1. The termination of the neg. neut. plural of verbs, எதிர்மறை யஃறிணைப் பன்மைவி குதி--as, அவைசெல்லா, they will not go. 11. A contracted form of the negative gerund, எதிர்மறை வினையெச்சவிகுதி--as உண்ணா வந்தான்; for உண்ணாமல்வந்தான், he came, not having eaten. 12. A contracted form of the neg. rel. participle, எதிர்மறைப்பெயரெச்ச விகுதி--as ஓடாக்குதிரை, for ஓடாதகுதிரை, a horse that will not run. 13. A poetic form of the gerund, வினையெச்சவிகுதி--as பாராவணங்காமகிழ்ந்தான், he saw, worshipped and rejoiced;--பாராவணங்கா for பார்த்துவண ங்கி. 14. A neg. particle which may be expressed or understood before the termination of any verb except the neut. plural--as நடவாதான், he will not walk; நட வாய், you will not walk, &c. 15. A poetic contraction of ஆறு, way or manner--as, யான்வந்தவாசென்றியம்புதியேல், if you will go and give information of my arrival. 16. A poetic name of the ஆச்சாமரம். 17. One of the letters on which to exercise the voice in singing, running through the notes of the octave--a musical mode, இசையிலோசை. 18. A prefix to Sanscrit words--as, ஆகன் னம், ஆசட்சு. ஆ கெட்டேன். Ah! I am undone. ஆ கொடுப்பாய். Oh! thou wouldst give thyself--i. e. thyself and thy family--to Yama the god of death; [vul.] generally used by women. ஆதீண்டுகுற்றி--ஆவுரிஞ்சுதறி, s. A rubbing post or stone for cows, erected as a meritorious deed of charity. ஆப்பி--ஆமயம், s. Cow-dung, கோமயம். காட்டா, s. A wild cow. காரா, s. Buffalo, (lit.) a black cow or ox. 16)

uriñu (p. 64) --உரிஞ்சு, கிறேன், உரிஞி னேன்--உரிஞ்சினேன், வேன், உரிஞ--உரிஞ்ச, v. n. and a. To rub one's self, rub as beasts, chafe, உராய. 2. To become rubbed or grazed against a thing, to be bruised, excoriated, grazed off, &c., தேய. 3. To rub against one another--as trees, உரோச. 4. To rub away, wear away by rubbing, grind away --as sandal, to triturate, அரைக்க. (p.) நறுங்குறடுரிஞ்சுபூந்தேய்வை. The soft paste produced by triturating the fragrant sandal wood. (நைட.) உவாமதியுடலுரிஞ்சுதலாற்பிள்ளைவெண்மதியாதனன் றென்பபெரிதவக்கும். The full moon grazing his body (in passing through the window) wished himself young again. (நைட.) 16)

urai (p. 65) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. [vul. உரைஞ்சு.] To be rubbed into a powder or paste, to wear away by attrition, to be indented, or effaced by rubbing, தேய. காரியமெல்லாமுரைந்துபோயிற்று. The whole affair has proved abortive, it has come to nothing. உரை, v. noun. Rubbing, friction, attrition, தேய்வு. 2. Touch of gold, or silver on the stone, assay, மாற்றறியுமுரை. 3. Gold for touching, பொன். உரைநயம், s. Superiority of gold or silver shown by the touch. உரையறிகருவி, s. A touch-stone, உரையாணி. 2. A touch-needle, மாற்றறிவிக் குமாணி. உரையாணி, s. A touch-needle. உரையுண்ண, inf. To be rubbed. உரைதல்--உரையல்--உரைவு, v. noun. Rubbing, உரிஞ்சுகை. 2. Waste by rubbing, friction, &c., தேய்வு. 59)

urai (p. 65) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To rub a substance held in the hand into a powder or paste, to wear away by rubbing, to grate, தேய்க்க. 2. To try by a touch-stone, to test, மாற்றறியவுரைக்க. 3. (p.) To speak, tell, say, declare, articulate, பேச. 4. To explain, teach, கற்பிக்க. 5. To sound, ஒலிக்க. கீழோராகிலுந்தாழவுரை. Speak modestly even to your inferiors. (ஔவை.) உரைகல், s. A touch-stone, பொன் வெள்ளியுரைக்குங்கல். உரைத்தசொல், s. A spoken word. விரித்துரைக்க, inf. To explain at large, expatiate upon, amplify, dilate. சந்தனமுரைக்க, inf. To rub down sandal wood into a paste. குளிகையுரைக்க, inf. To reduce pills to a powder. நூலுரைக்க, inf. To write a book. மஞ்சளுரைக்க, inf. To rub down saffron into a paste. பொன்னுரைக்க, inf. To try gold on a touch-stone. முன்னுரைக்க, inf. To foretell, predict. உரைப்பு, v. noun. Rubbing, wearing away, தேய்ப்பு. 2. Assaying, testing metals, &c., உரைக்கை. 3. Telling, சொல் லுகை. 60)

uraicu (p. 65) --உரைஞ்சு, கிறேன், உரை சினேன்--உரைஞ்சினேன், வேன், உரைச--உரைஞ் ச, (உரைஞ்சு, is a cor. of உரிஞ்சு,) v. n. To rub one's self against a thing, to rub as beasts against a post, &c., to chafe, உரிஞ. 2. To wear away by use--as the feet by walking, as a seat by sitting, &c., தேய. 3. v. a. To rub hard, scour, scrape, or scratch --as with the back of a nail, to brush, clean off, or waste away by rubbing, தேய்க்க. 4. To graze, gall, bruise by grazing, சீக்க. (பிங்க.) ஆனையுமானையுமுதுகுரைஞ்சஇடையிலிருந்தகொசுகு நசுங்குகிறது. When elephants rub against each other, gnats are crushed. 62) *

kckcttl (p. 85) --கசகசவென்றிருத் தல்--கசகசெனல், v. noun. Sounding or rattling as the crumpling of fine paper, linen; the moving or rubbing of small seeds, &c., rustling, ஒலிக்குறிப்பு. கசகசவென்றுதண்ணீரூறுகிறது. The water springs up with a quick gurgling noise. கசகசென்றுநடக்கிறான். [prov.] He walks fast, making a quick rattling noise with his garments, sandals, &c. அவருக்கிப்போதுகசகசென்றுநடக்கிறகாலம். It is with him a time of prosperity. 29)

kckku (p. 85) கிறேன், கசக்கினேன், வேன், கசக்க, v. a. To rub or bruise between the hands or fingers, to rub a lemon or a cow's udder, &c., to soften it; to mash, squash, squeeze, இலைமுதலியவற்றைக்கசக்க. 2. To wash linen, &c. softly, வஸ்திரத்தைக்கசக்க. கசக்கிப்பிழிய, inf. To wring out wet clothes, &c., to wring and squeeze out. கசக்கிப்போட, inf. To rub with the hands. 2. To wash softly, to wring. மனதைக்கசக்கிப்போட்டான். He has wounded my feelings. அந்தச்சிறுவனைவேலையிலேகசக்கிப்போட்டான்... He has kept the youth too close at work. கண்ணைக்கசக்க, inf. [prov.] To rub the eyes--as one who has just awoke. கசக்கு, v. noun. Squeezing, rubbing. bruising. கசங்கச்செய்கை. 2. Languor, drooping, சோர்வு. அவன்எனக்குஒருகசக்குக்குக்காணான். He is not a match for me. கசக்குப்புகையிலை, s. [prov.] Tobacco prepared in a certain way for smoking. 36)

kñcl (p. 86) s. [prov. vul.] Sweepings, rubbish, heaps of leaves, &c., கூளம். 2. A litter, a mess, refuse, &c., குப்பை (prob. from கஞல்). 21) *

krumpu (p. 96) s. Sugar-cane, கன்னல், Saccharum officinarum. 2. (p.) The seventh lunar asterism, புனர்பூசம். கரும்புதின்னக்கைக்கூலியா. Is it necessary to bribe a person to eat sugar-cane? கருப்பஞ்சாறு, s. Sugar-cane juice, கரும்்பிரசம். கருப்பஞ்சாற்றுக்கடல், s. One of the seven seas, that of sugar-cane juice, ஓர்கடல். கருப்பஞ்செத்தை, s. Dry sugarcane stalks, leaves, rubbish, &c., கரும்பி னுலர்ந்தஇலை. கருப்பஞ்சோலை, s. A sugar-cane plantation, கரும்புச்சோலை. கருப்பநீர், s. Sugar-cane juice, கரும் பிரசம். 2. [prov.] Sweet toddy, பதநீர். கருப்பம்பாகு, s. Sugar-cane treacle, medicated molasses, சருக்கரை. கருப்புக்கட்டி, s. Jaggary, வெல் லக்கட்டி. 2. Sugar-candy, கண்டு. கருப்புவில், s. The sugar-cane bow of Kama, மன்மதன்வில். கருப்புவில்லி, s. Hindu Cupid, மன் மதன். (p.) கரும்பாலை, s. A sugar-cane press, கரும்பாடும்யந்திரம். கரும்புக்கட்டி, s. [prop. கருப்பங் கட்டி].] Jaggary. 160)

kirāy (p. 109) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [vul.] To make level and smooth by rubbing; to polish, சுவர்முதலியவற்றைத்தேய்த்துத் துலக்க. 101) *

kuppai (p. 122) s. A collection, a heap, குவி யல். 2. A clump, a group, கூட்டம். 3. A hillock, மேடு. 4. Sweepings, rubbish, fragments, கூளம். 5. A dunghill, a hillock of sweepings and other refuse, குப்பைமேடு. 6. Dung; excrement, human dung--in decent language, கஷ்டம். பணக்குப்பை, s. Abundance of money. குப்பைமேடு, s. A heap or hillock of sweepings or rubbish. குப்பையாகவிருக்க, inf. To be in confusion--as goods, &c. 2. To be crowded, or thick--as herbage. 3. To be abundant, plentiful--as money, &c. குப்பைபோட--குப்பைவைக்க, inf. To cast peel, parings, refuse, &c., on the floor. 2. To manure with sweepings, rubbish, &c. குப்பைகிளைக்க--குப்பைசீக்க, inf. To tear or scratch up a dunghill, a heap of sweepings, &c--as a hen. குப்்பைகூட்ட--குப்பைபெருக்க, inf. To sweep up rubbish. குப்பைக்காரன், s. (fem. குப்பைக்காரி.) A sweeper of the streets, a scavenger. குப்பைவாரி, s. A garden-rake, வாரு கோல். See குப்பைக்காரன். குப்பைக்கீரை, s. A kind of weed. See under கீரை. குப்பைப்பருத்தி, s. A plant, ஓர்பருத் தி. See under பருத்தி. குப்பையன், s. (fem. குப்பைச்சி.) A sloven, in contempt, அழுக்கடைந்தவன். 6)

kūḷm (p. 136) s. Flakes or broken pieces of straw, hemp, &c., chaff; rubbish of straw, &c., குப்பை. 2. [prov.] Grounds, setting, sediment, lees, dregs, chips, திப்பி. குப்பையுங்கூளமும், s. Sweepings and chips. வைக்கோற்கூளம், s. Broken pieces of straw. 19)