aḷḷu (p. 33) கிறேன், அள்ளினேன், வேன், அள்ள, v. a. To take up a handful, lade, bale, take up in the hollow of the hand-as water, sand, grain, &c., கையான்முகக்க. 2. To sweep away as a flood, carry off in large quantities or great numbers as an epidemic, famine, thief, &c., to ravage, plunder, pillage, spoil, devastate, வாரிக் கொள்ள. (c.) அள்ளாதுகுறையாது சொல்லாது பிறவாது. If nothing be taken, nothing will be wanting; if nothing be spoken, nothing will be rumored; i. e. there is no rumor however vague, but has some truth in it. அரிசியள்ளுகிறகாகம்போலே திரிகிறான். He wanders about as greedy (of gain) as the crow is of the rice which it steals. கையையள்ளிப்போட்டது. It has grazed or taken off the skin of my hand (whether a bow, hot iron, or any thing else.) அள்ளிக்கொட்ட, inf. To take up from a quantity and shoot down elsewhere. 2. To give liberally. அள்ளிருள், s. Thick darkness, or darkness so dense that it may be grasped. அள்ளுகொள்ளை, s. Great waste, profusion, extravagance or taking more than what is right, பெருங்கொள்ளை. அள்ளு, v. noun. A handful of grain, &c., given to the man who measures, அளவுகூலித்தானியம். அள்ளெடுக்கிறவன், s. The man who receives the handful of grain for measuring. அள்ளுதல், v. noun. Being narrow, close, நெருங்கல். 2. Taking up a handful of water, rice, grain, &c., getting water in a basket, pot, &c., taking out rice, milk, &c., by a spoon from a cup, &c., அள்ளுகை. 43)

ōmam (p. 84) s. A burnt offering, the casting of clarified butter, the nine kinds of grain, &c., into the sacred fire, accompanied with prayers, &c. It forms an essential part of the marriage ceremony and is performed at the அந்தியேட்டி, a chief ceremony for deceased persons and in the worship of the temple, &c. In poetry the burnt sacrifice of animals, யாகம். Wils. p. 98. HOMA. ஓமகுண்டம், s. A hole made in the ground for sacrificial fire. Wils. p. 78. HOMAKUNDA. ஓமசாந்தி, s. Mitigating, propitiating by fire, அக்கினிசாந்தி. 2. Burnt offering at a marriage to propitiate the god of fire who is thus invoked as a witness of the transaction, விவாகத்திற்செய்யுமோம சாந்தி. 3. Any additional sacrifice performed to obtain pardon for having omitted certain ceremonies in a sacrifice, யாகசாந்தி. ஓமஞ்செய்ய, inf. To perform a burnt sacrifice, அக்கினிகாரியஞ்செய்ய. ஓமதிரவியம், s. The requisites for a sacrifice including the firewood, &c., யாகஉபகரணம். ஓமப்பொடி, s. The ashes of the ஓமம்--deemed sacred, and used for smearing the person, யாகநீறு. ஓமமண்டபம், s. A sacrificial hall, யாகசாலை. ஓமம்வளர்க்க, inf. To kindle and feed the sacrificial fire which should never be suffered to go out; to attend to this is the special duty of the student or பிரமசாரி. ஓமவிறகு, s. Sacrificial fire-wood of different kinds. See சமித்து. ஓமாக்கினி, s. Sacrificial fire, ஓ மத்தழல். Wils. p. 18. HOMAGNI. ஓமல், s. [vul.] A rumor, report, spreading as a rumor, ஊர்ப்பேச்சு. ஊருக்கோமல்வீட்டுக்குவயிற்றெரிச்சல். He has the name of being a rich man, but in his house there is want and misery. ஓமற்படுதல்--ஊரோமல், v. noun. Spreading as a rumor, being rumored. உன்னாலிந்தாகசியம்ஊரோமலாச்சுதே. The secret has been bruited throughout the town by you. 98)

peyr (p. 333) s. [also பேர்.] Name, appellation, designation, epithet, நாமம். 2. A person, பேர். 3. Reputation, renown, celebrity, கீர்த்தி. 4. [in combin.] That which is nominal, not real, உண்மையில்லாமை. (c.) 5. [in gram.] A noun, பெயர்ச்சொல். பெயருக்கு. To each, separately. பெயர்பாதியாகக்கொடு. Give equal shares to both. நாலுபெயரும். Many, all. See நாலு. பெயரகராதி, s. A part of a dictionary. See சதுரகராதி. பெயரடி--பெயர்ப்பகுதி, s. [in gram.] A nominal root of a word. 2. The root of a noun. (p.) பெயரன், s. [com. பேரன்.] A grandson, he taking the grandfather's name, பௌத் திரன். 2. [prov.] Grandfather, பாட்டன். பெயராயிருக்க, inf. To be famous, celebrated. 2. To be rumored. பெயராளி, s. A man of celebrity, as கீர்த்திமான், also used in irony. பெயரிடுதல்--பெயர்வைத்தல், v. noun. Naming, giving a name. பெயரியற்சொல், s. [in gram.] A class of substantives which occur in ordinary usage. பெயரின்னிசை, s. One of the ninetysix treatises containing ninety, seventy, of fifty verses, which end always with the name of a certain person. See பிர பந்தம். பெயருரிச்சொல், s. Adjective. பெயரூர், s. [com. பேரூர்.] One's name and country. பெயரெச்சம், s. [in gram.] Relative participle. See எச்சம். பெயரெடுக்க, inf. [v. noun பெயரெ டுப்பு.] To get a name. See எடு, v. 2. To mention one's name, பெயர்சொல்ல. கள்ளனென்றுபெயரெடுத்தான். He is known as a rogue. பெயரெடுத்துப்போடுதல், v. noun. Erasing a name from a list. பெயர்க்கணக்கு, s. Distribution of shares. 2. [in arith.] Division. பெயர்ச்சொல், s. [in gram.] A noun or pronoun. பெயர்டாப்பு, s. A list of names, a catalogue, a roll. பெயர்தரித்தல், v. noun. Taking or bearing a name or title. பெயர்த்தி, s. [com. பேத்தி.] Granddaughter. 2. [prov.] Grand-mother. பெயர்நேரிசை, s. A poem in which the name of a certain person is repeated in verses of நேரிசைவெண்பா. See பிரபந்தம். பெயர்படைக்க, inf. To get a name. (p.) பெயர்போக--பெயர்விளங்க, inf. To be renowned, celebrated, famous. அவன்பெயர்போகவாழுகிறான். He is getting on prosperously. பெயர்ப்பிரஸ்தாபம், s. The celebrity of one's name. பெயர்மங்குதல், v. noun. Becoming tarnished in character, losing celebrity. பெயர்வழி, s. Names in order, பெயர் முறை. 2. Genealogy, தலைமுறை. 3. As பெயர்டாப்பு. பெயர்விகுதி, s. The termination of compound nouns. பெயர்வேற்றுமை, s. [in gram.] The nominative, எழுவாய். 12)