apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

aptūṟu (p. 16) --அவதூறு, s. Ill-report, slander, scandal, பழிமொழி. 2. Rapine, கொ ள்ளை. 4) *

iṭṟu (p. 45) கிறேன், இடறினேன், வேன், இடற, v. a. To kick off or away, to sever or strike off a head, a limb, &c., with the foot, a bent bow, &c., பெயர்க்க. 2. v. n. To stumble, trip, strike the foot against, தடக்க. இடறொட்டமெனநெடியவரையுருட்டி. Rolling the towering mountains, as one might dash to pieces a pot-sherd with his feet. (இராமா.) கரடியிடறிவிளையாடுஞ்சுரம். The forest where the bear plays, knocking about (the fruits, &c.) with his feet. பரிகாரர்தலையிடறி. (An elephant) striking off the heads of horsemen. (பெரியபுராணம்.) காலிடறிவிழுந்தான். He stumbled and fell. பகைவரின்தலையையானையின்காலினாலிடறுவித்தான். He caused the heads of the enemies to be struck off, with the foot of an elephant. இடறுகட்டை, s. A stumbling block, hinderance, an obstruction. இடறல், v. noun. Stumbling, tripping. 2. Offence, scandal. இடறற்பட, inf. To take offence, to be offended, be hindered. 76)

kaṉṉikai (p. 102) s. A virgin undefloured, a girl unmarried, கன்னிமையழிவில்லாள். 2. The five கன்னிகை, viz.: அகலிகை, the wife of கௌதமன்; துரோபதை, the wife of the பஞ்ச பாண்்டவர் or five brothers, sons of the king பாண்டு; சீதை, the wife of இராமன்; தாரை the wife of வாலி; and மண்டோதரி, the wife of இரா வணன். 3. (p.) The pericarp of a lotus, தாம ரைப்பூங்கொட்டை. Wils. p. 196. KARNIKA. 4. A flower-bud, பூவரும்பு. (p.) கா காத்துக்கொள்ள, inf. To keep, preserve. மானங்காத்துக்கொள்ள, inf. To preserve one's self-respect, character, dignity. காவாமல், neg. ver. part. [vul. காக் காமல்.] Not keeping. தன்னைக்காக்க--தற்காக்க, inf. To keep one's self, to act so as to avoid blame, scandal, &c. காத்தல், v. noun. Defending, guarding, &c. காப்பு, v. noun. Preservation, defence, guard, protection, cherishing, பாது காப்பு. 2. Watching, caution, vigilance, காவல். 3. Warding off, guarding against, இரட்சிப்பு. 4. s. An amulet, இரட்சாபந்தன ம். 5. A bangle or bracelet,கைக்காப்பு. 6. A bandage tied round the arm, in token of a vow for hearing a sacred book read at a temple, keeping a feast, &c.-serving also as an amulet for the time, and as a monitory to practise abstinence and other required duties, to abstain from ceremonial pollutions, &c.-- also tied on the arms of a newly-married couple for four days, who are to keep apart for this time--also on the candidates for initiation by the Guru, மஞ்சள்நூ ற்காப்பு. 7. The invocation at the commencement of all poems, imploring the protection, aid, blessing of the god worshipped by the author, and often of others, தெய்வவணக்கங்கூறுங்காப்பு. 8. The arm-ring of the Guru, worn on the right arm as an amulet on special occasions, கோயிற்குருவணியுங்காப்பு. 9. A string tied round medical plants with incantations to avert evil effects in their use,மூலிகைக் குக்கட்டுங்காப்பு. 1. (p.) A surrounding wall, a fortification, a fence, a hedge, &c., மதில். 11. A door, கதவு. 12. Sacred ashes worn as an amulet, திருநீறு. 13. Clothes, ஆடை. காப்புக்கட்டில்லாமலெல்லாருமுள்ளேவரலாமா. Is it proper for all to come in without restraint? கன்னிகாதானம்--கன்னியாதானம், s. Giving a virgin in marriage--one of the thirty-two meritorious acts. See அறம். கன்னிகாரத்தினம், s. An illustrious virgin. 84)

cillu (p. 187) s. A round pot-sherd, &c., as a plaything, ஓட்டுத்துண்டு. 2. A kind of tree, ஓர்மரம். Mimosa scandens, L. (Rott.) 3. A wheel, &c., as சில். சில்லுவிளையாட்டு, s. A play called hop-scotch. சில்லுகுந்த--சில்லுநெட்ட, inf. To play at hop-scotch. (R.) முழங்காற்சில்லு, s. The protruding knee-bone. 2)

paṭu (p. 291) adj. Intense, excessive, rank, virulent, heinous, மிகுதியைக்காட்டுமோரடை சொல். W. p. 495. PAT'U. படுகளவு--படுகள்ளம், s. Gross fraud, circumvention, theft. படுகள்ளன், s. A great rogue, a ruffian, a villain. 2. A downright deceiver. படுகிழவன், s. A very old man. படுகுறவன், s. A trickish fellow. See குறவன். படுசூரணம், s. Entire destruction, முழுநாசம். 2. See படு. v. n. படுஞாயிறு, s. A very dangerous quinsy, ஓர்நோய். 2. See படு, v. படுதண்டம், s. Profound reverence. படுதாமரை, s. The ring-worm, படர் தாமரை. (Ains.) படுதேவடியாள், s. A notorious strumpet. படுநஞ்சு, s. Rank poison. படுநஞ்சன், s. A deadly foe. படுநீலி, s. A very impudent woman. படுநெருப்பு, s. A fierce or destructive fire. 2. (fig.) A very wicked person, கொடியவன். படுபழம், s. Mature fruit, not in use, பழுத்தபழம். 2. (fig.) An adept in all kinds of fraud, one skilled in tricks. படுபழி, s. Great offence, flagrant wrong. படுபாவி, s. An atrociously wicked person. படுபுரளி, s. A flagrant lie, a malicious accusation. படுபொய், s. An audacious lie. படுமுடிச்சு, s. A hard knot. 2. An ensnaring scheme, a great artifice, a malicious conspiracy, மிகுதந்திரம். படுமோசம், s. Gross error, grievous mistake, extreme danger. படுவசை, s. A great reproach, scandal, or disgrace, பெருங்கதை. படுவஞ்சனை, s. Great deceit, artifice. See படாவஞ்சனை. படுவினையன், s. A man full of malice. 92)

muḷ (p. 358) --முள்ளு, s. A thorn, a brier, a thistle, a bristle, கண்டகம். 2. A fish-bone, a cockspur, மீன்முள். 3. A fork or other sharp pointed instrument, முட்கருவி. 4. A porcupine's quill or spine, பன்றிமுள். 4. Index of a balance, தராசுமுள். 6. The quill or springing points of small feathers, இறகு முள். 7. The roughness or points on the skin of jack-fruit, பலாமுள். 8. Minuteness, நுண்மை. முள்ளுமேற்சீலைபோட்டால்மெள்ளமெள்ளவாங்க வேண்டும். The cloth spread on a thornbush must be taken off with care; manage a dangerous business prudently. முள்ளின்மேல்நிற்கிறான். He stands on thorns. முள்ளிட்டுமுள்ளாராய்கிறது. Searching out a thorn with a thorn. வேலிக்குப்போட்டமுள் காலுக்குவினையாயிற்று..... The thorns of the hedge have become hurtful to the feet; i. e. One who was a help has become a hinderance. முட்காடு, s. [com. முள்ளுக்காடு.] A place full of thorns. முட்காய்வேளை, s. A plant, Galena spinosa. முட்கிளுவை, v. A thorny species of கிளுவை tree. முட்கீரை, s. A green. முட்கூர், s. Being sharp--as a style. முட்கொன்றை, s. C&ae;salpina scandens Nob; [ex கொன்றை.] முட்கோல், s. A kind of whip or horsegoad. முட்சங்கு, s. A kind of sea-shell with thorn-like points. முட்செடி, s. Thorny shrubs. முட்செவ்வந்தி, s. The rose. முட்டொறடு, s. A flesh-hook; [ex தொறடு.] Exo. xxvii. 3. முட்பாஷாணம், s. A kind of arsenic. முட்பூல், s. A thorny Phyllanthus. See பூலா or பூல். முண்முருக்கு, s. A thorny species of Butea frondosa. See முருக்கு முண்முடி, s. A crown of thorns. முள்காத்தல், v. noun. [prov.] Sitting as a monkey. முள்வாயன்--முள்வறையன், s. [prov.] An insect that consumes wood, a kind of white ant, ஓர்கறையான். முள்ளங்கத்தரி--முள்ளாங்கத்தரி, s. A species of brinjal plant, Solanum insanum. முள்ளங்கி, s. A radish, Raphanus sativus. முள்ளங்கிக்கிழங்கு, s. Its root used for curry. முள்ளங்கிழங்கு, s. A hard and inferior kind of yam. முள்ளஞ்சங்கு, s. A prickly shell, a conch armed with spines. முள்ளந்தண்டு--முள்ளெலும்பு, s. The spine, the back-bone. முள்ளம்பன்றி--முட்பன்றி, s. [poet. முண்மா.] Porcupine. முள்ளி, s. Any thorny shrub, முட் செடிப்பொது. 2. The Indian night shade, Solanum Indicum; L. The root is used as a decoction in dysuria and Ischuria, ஓர்பூண்டு. --Note. Of முள்ளி are அடுக்குமுள்ளி, a thorn-bush, Indian Hyssop; ஆற்று முள்ளி, a thorny plant growing near rivers; கழுதைமுள்ளி, a thorn bush, Acanthus ilicifolius; செம்முள்ளி, a thorny plant, Barleria; நீர்முள்ளி, another thorny plant; வறள்முள்ளி, a medicinal thorn-bush. முள்ளிக்கீரை--முள்ளுக்கீரை, s. A species of prickly greens. See கீரை. முள்ளிலவு, s. A tree, Bombax heptaphyllum. முள்ளிழைப்புளி, s. A sort of plane. முள்ளுக்கரப்பன், s. A tingling kind or eruption with pimples. முள்ளுடைமூலம், s. Roots having spikes. (p.) முள்ளுத்தைத்தல், v. noun. Running a thorn into the foot. முள்ளுநாயகம், s. A plant whose leaves are used for extracting thorns. முள்ளுப்பலா--முட்பலா, s. A prickly jack-fruit. See பலா. முள்ளுப்போட்டடைக்க, inf. To hedge with thorny shrubs. முள்ளுவாங்கி, appel. n. An instrument to pull out a thorn. முள்ளெலி, s. A hedge-rat. 47)

vṭu (p. 375) s. gen. வடுவின், pl. வடுக்கள்.] Unripe fruit, commonly very green mangoes, பிஞ்சு. 2. A sear, wale, cicatrice, தழும்பு. 3. Taunt, reproach, குற்றம். 4. A wart, a mole, மச்சம். (c.) 5. Copper, செம்பு. 6. A kind of lute, மருதயாழ்த்திறம். 7. A beetle, வண்டு. (சது.) அதுவடுவும்புள்ளியுமாயிருக்கிறது. It has warts and spots. ஆறாதேநாவினாற்சுட்டவடு. The wound inflicted by a burning tongue never heals. (குறள்.) வடுச்சொல்ல, inf. To upbraid, reproach, taunt; to cast in the teeth, குற்றங் கூற. வடுப்பட, inf. To be injured as fruits. 2. To be indented. 3. To be stigmatized. வடுவுரை, s. A reproach, a scandal, a stigmatizing word, language which injures another's character. (Ell. 287.) 15)