aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

kṭ (p. 87) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To jump, leap, or bound over, to step or stride over, தாண்ட. 2. To pass or get over, to cross, pass through a river, a country, &c., to traverse, கடந்துபோக. 3. To exceed, go beyond, surpass, அளவிறக்க. 4. To go too far, transgress, deviate from rule, disobey, violate to command, a custom, &c., மீற. 5. To go, pass by, proceed, pass--as time, water, clouds, shadow, &c., to become obsolete, செல்ல. 6. To relinquish, surmount, escape from the sea of births, the world, &c. (ஞா. 5.) 7. To depart from, நீங்க. 8. To overcome, conquer, vanquish, செயிக்க. நீங்கிக்கடப்பனேல். If I depart (from her)-அவனையூணக்கடக்கத்துரத்தினார்கள், They drove him out of the town. கூற்றைக்கடத்தலரிது. It is difficult to escape from Yama (the regent of the dead). வியாதிகடந்துபோயிற்று. The disease is past cure. மண்டமர்கடந்தவொள்வேலின்மின்னி. Glittering like the shining spear which had gained many a hard-fought battle-காவல்கடந்து. Entering by force in spite of the guard-- (கைலாய.) நீதிநெறிகடவான். He will not deviate from the path of virtue. ஆறுகடக்குமளவும்அண்ணன்தம்பியெனல் ஆறுக டந்தால்நீயார்நானாரெனல். We were brothers till we had passed the river but since then we are strangers; i. e. since he got his object he does not care for me. கடத்தேற--கடந்தேற, inf. To be saved. கடத்தேற்ற, inf. To save, to rescue, to bestow a permanent good, இர ட்சிக்க. கடத்தேற்றம், v. noun. Deliverance, final emancipation, இரட்சிப்பு. கடந்தஎண்ணம், s. Excessive ambition, self-conceit. கடந்தஞானம், s. Transcendent wisdom. கடந்தநிலை, s. A transcendent degree--that of the ascetic. கடந்தேற, inf. To rise to a higher degree in religion, நற்கதியடைய. 2. To pass safely through disasters, difficulties, &c., to be saved, இடையூறுகடக்க. அணைகடந்தவெள்ளம், s. A flood overflowing an embankment. ஆணைகடத்தல், v. noun. Violating an oath. 2. Disobeying the orders of a superior. 3. Disregarding the solemn adjuration of a conjurer--as wild beasts. கடப்பு, v. noun. Passing over, க டக்கை. 2. s. A stile or other contrivance in a lane or hedge which a man may pass over or through, but not cattle, இடுக்குமரமுதலியன. கடப்புக்கால், s. [prov.] Bandy legs, வளைந்தகால். கடவான், s. [prov.] A channel cut in the ridge of a rice-field to let the surplus water pass away, or for watering the next field, நீர்மடை. கடவு, s. [prov.] Way, path, வழி. கடவுமரம், s. A turn-stile--as கடவை. கடவை, s. Fault, defect, crime, குற்றம். (பிங்.) 2. A leap, jump, passing over, கடக்கை. 3. The door of a native house, garden, &c., the sill of which is to be stepped over, வாயில். 4. A ladder, ஏணி. 5. A break or opening in a fence with some obstructions or stoppage at the bottom, வேலியினிடைவெளி. 6. [prov.] a stile, &c., in a path to exclude cattle, கடப்பு. கடவைப்பட, inf. To be going away--as a troublesome or mischievous person, நீங்க. 2. To disappear as property by stealth, காணாமற்போக. 2)

kvi (p. 98) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To cover, over-spread, bent in or over, overshadow--as branches of trees, the heavens, clouds, &c.; to canopy, over-spread, bend over, வளைய. 2. To be eager, intent, earnest; to have the mind bent upon a thing, விரும்ப. (p.) மேகங்கள்மலைச்சிகரத்தைக்கவிந்துகொண்டன. The clouds have covered the mountain top. அவர்மனங்கவிந்திருக்கின்றது. He is very eager after it. வான்கவிந்தவையகமெல்லாம்பெறினும். Though the whole world canopied by the heavens be thy reward. கவிதை, v. noun. Bending, being concave, கலிவு. 2. s. An umbrella, குடை. 3. Liberality, munificence, ஈகை. (p.) கவிதல், v. noun. Bending. கவிவு, v. noun. Bending, bent down, concave, inclined. தாழ்வாரங்கலிவாயிருக்கிறது. The lower part of the roof is too much depressed. 25)

kākam (p. 103) s. A crow, காக்கை. 2. The sign of the guardian of the north-east, வடகீழ்த்திசைப்பாலன்குறி. Wils. p. 25. KAKA. 3. Mongoose, கீரி. (M. Dic) காகங்கரைய, inf. [in augury.] To caw as a crow, prognosticating fortune to the person according to the length of his shadow at the time, காகங்கூவ. See சகுனம். காகச்சிலை, s. A load stone, being black, கருமுகிற்சிலை. காகச்சுக்கான், s. A black marble, கருஞ்சுக்கான். காகதாளியம்--காகதாளிநியாயம், s. An unforeseen occurrence, accident; [ex காகம், crow, et தாளி, palmyra fruit, et நியா யம், law.]--a crow lights upon the fruit of the palmyra tree and the fruit falls-a chance, coincidence. Wils. p. 26. KAKATALEEYA. காகத்துவசத்தாள், s. The goddess of misfortune, மூதேவி, whose banner is the ill-omened crow. காகநிமிளை, s. Black bismuth, antimony, கருநிமிளை. காகபலி, s. Food given to crows before eating-being a lump of rice and curry, &c., காகத்துக்கிடுமுணவு. காகப்புள், s. A crow, காக்கை. 2. The twenty-third lunar asterism, அவிட் டநாள். காகவாகனன், s. Saturn the planet, சனி. 15)

cangku (p. 156) s. [a change of சங்கம்.] The chank, conch-shell, spiral shell in general, பணிலம். 2. A bracelet, often made of the conch, கைவளை. (c.) 3. Frontal bone, forehead, நெற்றி. 4. The legs, கணைக்கால். 5. Union, junction, contact, copulation, கூடு கை. 6. (c.) A number, a thousand trillion, ஓர்எண். 7. The சங்கு shrub. ஓர்செடி. Monetia barlerioides, L. 8. W. p. 825. SANKU. A kind of weapon, a javelin, ஓர்படைக்கலம். 9. [prov.] Gnomon of a dial, சாயாமானியினூசி. 1. [in astron.] Gnomon, or a perpendicular column for measuring the altitude of the sun by the length of its shadow; also for making other astronomical observations. இடம்புரிச்சங்கு-வலம்புரிச்சங்கு-சூற் சங்கு-தாழஞ்சங்கு-பாலடைச்சங்கு-முட்சங்கு-வெ ற்றிச்சங்கு. Are different varieties and for different uses; which see. சங்குசக்கரம், s. Two of the weapons of Vishnu, the chank and wheel. 2. Marks similar to the chank and wheel on the neck of the Brahman and Raja species of the cobra-regarded as an imitation of Vishnu's weapons. 3. Marks found on the hands and feet of some persons-supposed to indicate good fortune. (c.) சங்குசக்கரக்கடுக்கன், s. Round earrings in form of a chank and a circle worn by Vaishnuvas. சங்கறுக்க, inf. To saw chanks for rings, bracelets, &c. சங்கறுப்போர், s. Chank cutters, makers of bracelets and other ornaments from chanks, வளை போழ்வோர். சங்காட, inf. To polish paper, cloth, &c., with a chank. (c.) சங்குகுளிக்க, inf. To dive for chanks. See குளி, v. சங்குச்சலாபம், s. The chank fishery. சங்குச்சுரி-சங்குப்புரி, s. [prov.] A screw. (Limited.) சங்குத்திரி, s. [loc.] The spiral winding in shells. சங்குதிருகி, s. A cork-screw. 2. A machine for sawing and cutting shells. (Limited usage.) சங்குநாதம்-சங்கொலி, s. The sound of a blown chank-as சங்கநாதம். சங்குமணி, s. Beads cut from chanks. சங்குவெள்ளைவைக்க, inf. [loc.] To plaster with pure white chunam. சங்குஸ்தாபனம், s. A ceremony to remedy the evil of an inauspicious location of a house. A conch shell is filled with water and incantations made for forty-five days. After this it is burned under the wall. சங்குத்தாலி-சங்குந்தாலியும், s. The tail, or marriage badge, in imitation of chanks, one on either side. சங்குத்தாலிவெள்ளாளர், s. A class of Vellalas whose women wear சங்குத்தாலி. சங்குப்பறையர், s. A class of Pariahs whose women wear chank bracelet on their ankles. சங்குமோதிரம், s. Rings cut from chanks. சங்கூத, inf. To blow a chank in a temple, or at a marriage, funeral, &c. சங்கூதி, s. [prov.] A chank-blower. சங்கூமச்சி, s. A chank-like-cockle. See ஊமச்சி. 24)

camaparkkārttam (p. 164) s. [in astron.] The sum of the semi-diameters of the sun and moon in a solar eclipse. 2. The sum of the semi-diameters of the moon and the earth's shadow in a lunar eclipse; [ex சம்பர்க்கம், contact, et அர்த்தம், half.] (p.) 16) *

cāyal (p. 177) s. (a change of Sa. Ch'hâyâ.) Likeness, similitude, representation, resemblance in features, ஒப்பு. 2. Aspect, complexion, shape, appearance, image, figure, form, imitation, fashion, manner, மாதிரி. (c.) 3. Beauty, அழகு. 4. Color, tinge, நிறம். 5. (R.) Indian saffron, மஞ்சள். 6. [ex சாய், v.] Bed, bedding, மனிதர்படுக்கை. 7. [a change of Sa. Sasya.] Excellence, dignity, eminence, superiority, மேன்மை. 8. Minuteness, நுண்மை. 9. (R.) Shade, shadow, as சாயை, நிழல். 1. v. noun. Inclining, leaning, &c., சாய்வு. இந்தப்பிள்ளைதகப்பன்சாயலாயிருக்கிறது.....The child resembles its father. மடையன்சாயலாகநிற்கிறான். He stands like a fool. சாயல்காட்ட, inf. To represent, personify, personate, imitate. 2. To give a representation. 3. To show preparatory signs, appearances, &c. சாயல்சரிவு, s. [prop. sometimes சாயல் சரி.] Likeness and similitude. 2. Symmetry, superior cast and cut. (Limited.) சாயல்பிடிக்க, inf. To imitate exactly. 2. To get the right tune. 3. To get the tune sung by another so as to sing with him. 4. To imitate one in dress. முகச்சாயல், s. The features, lineaments of the face, one's likeness. திருச்சாயல், s. [in Christ. usage.] Divine image, the likeness of God. ஒருசாயல். Alike, (both) alike. 2. Singularity, oddness, peculiarity, queerness. 3. Difference, change for the worse, of doubtful aspect, unfavorableness, unacceptableness.

cāyākkirakam (p. 178) s. [in astron.] Umbra; [ex சாயா, shadow, et கிரகம்.] See சாயை, 4. 6) *

cāyai (p. 178) s. Shade, shadow, shadiness, நிழல். 2. A reflected image, reflection, பிரதி விம்பம். 3. The shadow of a gnomon or of a person's length on the ground for determining the hour of the day, நாழிகையறியுஞ்சா யை. (c.) 4. Umbra, and perhaps penumbra, considered as an invisible planet, சாயாக் கிரகம். 5. Color, hue, நிறம். 6. (Compare உசாதேவி.) Shade or shadow personified as one of the consorts of the sun, சூரியன் றேவி. W. p. 335. CH'HA'YA.--Note. This word retains its Sans. pronunciation in some of its compounds. சாயாக்கிரகம், s. As சாயை, 4. சாயாதேவி, s. Shade--as one of the wives of the sun. சாயாபதி, s. The sun--as the husband of சாயை; [ex பதி.] சாயாதனயன்--சாயாபுத்திரன், s. Saturn --as son of சாயை, the sun's wife, சனி. பாதச்சாயை, s. Half of a persons step in measuring his shadow for ascertaining the hour, which, in the calculation is to be deducted. See அபச்சாயை. 15)

citāpācam (p. 182) --சிதாபாசன், s. The soul--as the shadow of the deity, ஆத்துமா. [ex சித், intellect.] (p.) சிதாபாசஞானம், s. The degree of intelligence found in a person, according to the preponderance, or otherwise, of the three குணம். See சிவ. சி. 42) *

nilvu (p. 277) --நிலா, s. Luminousness, light, splendor, ஒளி. 2. Moon-shine, சந்திரிகை. 3. Moon, சந்திரன். (c.) நிலவுக்கொளித்துப்பரதேசம்போகலாமோ. Can one travel so as to hide himself from the moon? Can sinners escape the eye of God? நிலாப்பதிவிலேபோய்விட்டது. The moon is getting low. நிலவுகாய்தல்--நிலவெறித்தல்--நிலா வெறித்தல், v. noun. Shining of the moon. 2. Being affected with amorous desires by the Moon's rays. நிலவுகாலம்--நிலவுக்காலம். s. Time of moon-shine. moon-light-nights. நிலவுகாலித்தல்--நிலவுகாலுதல், v. noun. Shining of the moon. நிலவுதயம், s. The rising of the moon. நிலவுநாழிகை, s. Time as measured by the persons shadow. நிலவுபடுதல், v. noun. Setting of the moon. நிலவுமிழல், v. noun. Shining of the moon. (p.) நிலவுமுறை, s. Periodical returns of moon-shining-nights. See இருட்டுமுறை. நிலாக்காய, inf. As நிலவுகாய்தல். நிலாக்கிரணம், s. Moon's beams, moonlight, சந்திரகிரணம். நிலாக்கொழுந்து, s. The new-moon, இளம்பிறை. (p.) நிலாக்கொழுந்து, s. The new-moon, இளம்பிறை. (p.) நிலாப்பதிவு, v. noun. The dark part of the moon's age. நிலாமணி, s. The moon-stone. See சந்திரகாந்தம். நிலாமண்டபம்--நிலாமுற்றம், s. A piazza, terrace, &c., for enjoying the moon-light, நிலாவெறிக்குமுற்றம். நிலாமண்டலம், s. The orb and region of the moon, சந்திரமண்டலம். நிலாமுகி-நிலாமுகிப்புள், s. The bartavelle, or Greek partridge as feeding on moon-beams, Perdix rufa, சகோரம். நிலாவிலேநடக்க, inf. To walk by moon-light. 152)

niẕṟṟu (p. 277) கிறது, நிழற்றினது, ம், நிழற்ற, v. n. To shadow, over-shadow, cast a shade, நிழல்செய்ய--as குடைநிழற்ற. 2. To make or be minute, நுண்மையாக. 3. To speak softly. See மிழற்ற. (சது.) 4. v. a. To protect, defend as a government, &c., ஆதரிக்க. (p.) 183)

niẕl (p. 277) s. Shade, shadow, சாயை. 2. Image or reflection in mirror, water, &c., விம்பம். 3. Type, representation, counterpart, முன்னடையாளம். 4. Appearance, phantom, வெறுந்தோற்றம். 5. (fig.) Protection, retreat, asylum, refuge, தஞ்சம். (c.) 6. Coolness, frigidity, குளிர்ச்சி. 7. Grace, favor, benignity, அருள். 8. Wealth, prosperity, affluence, செல்வம். 9. Light, radiance, splendor, ஒளி. 1. Disease, ailment, நோய். (சது.) 11. Justice, equity, நீதி. (பிங்.) நிழல்நல்லதுமுசிறுபொல்லாது. Shade is pleasant, the red ants (under it) unpleasant; i. e. the patronage of the great is good, those around are troublesome. நிழல்நிற்கிறதாபார். See whether there is any shadow; i. e. see whether the sun shines. ஒதுங்கநிழலில்லை. There is no shade to resort to. 2. There is no place of refuge. அண்டநிழலில்லை. There is no shade; i. e. no place of refuge. தன்னிழல்தன்காற்கீழ்வர--தன்னிழல்தன்னடிக்கு வர. When one's shade is under foot; i. e. when it is exactly noon. நிழலாட, inf. To be reflected as an image in water, a mirror, &c. நிழலாட்டம், s. v. noun. Any thing like a shadow, shade in painting, &c. 2. Typical representation, adumbration, 3. A mere phantom. நிழலிட, inf. To cast a shadow, to over--shadow, to shade. 2. To reflect objects, சாயைகாட்ட. நிழலுணக்க--நிழலுலர்்த்த, inf. To dry medicines in the shade. See உலர், v. நிழலொதுக்கு, s. A shady covert or retreat. நிழலோடுதல், v. noun. Lengthening of a shadow. நிழல்காத்தல், v. noun. Being shaded. நிழல்கொடுக்க, inf. To cast a shadow as நிழலிட. நிழல்செய்ய--நிழற்செய்ய, inf. To over-shadow. (p.) நிழல்நாவல், s. A plant. See நாவல். நிழல்பட--நிழல்விழ, inf. To fall as the shadow of a flying body, &c. நிழற்கீழ்ப்பயிர், s. Plants in the shade of trees. நிழற்சாய்ப்பு, s. A shady resort, as நிழ லொதுக்கு. நிழற்சரிவு--நிழற்சாய்வு, v. noun. Declining of a shadow. நிழற்பாடு, s. [prov.] Shade as injurious to plants, &c. நிழற்பாவை, s. Puppets the shade of which are cast on a curtain. குடைநிழல், s. Shadow of an umbrella. 2. (fig.) The protection of a government. See குடை. நிழலல்--நிழலுதல், v. noun. [of an imperfect verb.] Shadowing, being cast as a shadow, நிழல்செய்தல். 2. Being reflected as an image, சாயைதோன்றல். (p.) 182)

nīẕl (p. 277) s. [elongation of நிழல்.] Shade, shadow, reflection, நிழல். 2. Light, luster, brightness, ஒளி. 3. Disease, நோய். (திவா.) 281)