akppai (p. 2) s. A ladle or large spoon. usually of cocoanut shell, சட்டுவம். (c.) அகப்பைக்காம்பு, s. Handle of a ladle. தட்டகப்பை, s. A ladle used in cooking cakes, com. சட்டகப்பை. சாந்தகப்பை, s. [prov.] A trowel. சிற்றகப்பை, s. A small kind of ladle. 21)

akku (p. 4) s. Little shells, cowries, பல கறை. 2. Beads or rings made of conch shells, சங்குமணி. 3. Beads of religious mendicants, of seeds of the el&ae;ocarpus, உருத்தி ராட்சம். 4. The hump on an ox's back, எருத்துத்திமில். 5. Bone, எலும்பு. 6. The fruit of a tree, the Dellenia, L., உகாக்காய். அக்குமாலை, s. A necklace of sacred beads. அக்குருக்கி, s. Consumption of the bones. 21)

angkam (p. 5) s. A limb, member, part or organ of the body, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Mark, sign, அடையாளம். 4. Skeleton, எலும்புக்கூடு. 5. Symmetry, well formed human or other shape as of letters, &c., as பாவனை. 6. (p.) A division of learning comprehending such science as is considered dependent on the Vedas; hence called வே தாங்கம், சாங்கம், உபாங்கம் and பிரத்தியாங்கம். 7. A country, ஓர்தேயம். 8. A language, ஓர்பா ஷை. 9. A bedstead, கட்டில். Wils, p. 9. and 1. ANGA. அங்கசன், s. Kama, The Indian Cupid, மன்மதன்; ex ஜ, to be born. (p.) அங்கசாதனம், s. A sign, mark. (c.) 2. The signs of the stars, &c., at one's birth. அங்கசாதனம்பிடித்தல். Finding out any thing by signs or circumstances fixing suspicion upon one. அங்கசேட்டை--அங்கசேஷ்டை, s. Distortion of the countenance from habit, grimace; ex சேஷ்டை, gesture. அங்கநியாசம், s. A mental appropriation or the assignment of various parts of the body to tutelary divinities, by touching the several parts, and applying sacred ashes, accompanied with incantations, according to the usual mode of Hindu worship; ex. நியாஸ, arrangement. (p.) அங்கபடி--அங்கவடி, s. Stirrup, குதிரையங்கபடி. (c.) அங்கப்பிரதக்கணம்--அங்கப்பிரதட் சிணம், s. A mode of worship by rolling round a temple after a car, &c., turning to the right, in performance of a vow, &c.; (c.) ex பிர, before, et தட்சிணம், right. அங்கப்பிராயச்சித்தம், s. Expiation for bodily impurity, especially the oblation offered by the heir at the first funeral obsequies to remove the impurity contracted during the period of mourning. (c.) அங்கமாலை, s. A பிரபந்தம் or poem describing the principal members of the body, such as the eye, face, breasts, &c., in the female, and shoulders, arms, breast, &c., in the male. The order of description must be from the feet to the hair of the head, or from the head to the feet. (p.) அங்கயோகம், s. The eight qualities of a Yogi. See யோகம். (p.) அங்கரக்கா, s. [local] அங்கரட்சா. A jacket, மெய்ச்சட்டை. அங்கரட்சிணி, s. A coat of mail. (p.) அங்கராகம், s. Anointing the body with perfumes, sacred ashes, sandal, &c., ex ராகம், anointing. (p.) அங்கர், s. Inhabitants of the country, அங்கம். அங்கர்கோமான், s. Kannan the king of the அங்கம், country, கன்னன். (p.) அங்கவியல், s. The constituents of royalty. See அரசியல். (p.) அங்கவீனன், s. One who has bodily defects, குரூபி. (c.) அங்காதிபாதம், s. A system of anatomy; ex ஆதி first, et பாதம். (p.) அனங்கன், s. [priv. அந்.] One without body, உடலிலி. 2. The Deity, கடவுள். 3. Kama, மன்மதன். (p.) 15)

ackm (p. 5) s. A mountain sheep, மலை யாடு. (p.) 52) *

acti (p. 5) s. Ridicule, scoffing, laughter, joking, pleasantry, சிரித்துப்பேசுகை. (p.) 2. (பஞ்.) Sunddenness, சடுதி. 3. Lightness, carelessness, (often used for அயர்தி). 4. Drowsiness, சோர்வு. 5. The name of a certain man who was praised by ஔவையார், supposed to be a shephered, ஔவையார் கேர வைபாடப்பெற்றவன். (c.) 6. (St.) An unchaste woman, வசவி. (p.) அசதிக்கோவை, s. The name of a book wherein a shepherd named அசதி is praised by ஔவையார்; it contains four hundred stanzas like all கோவை books. அசதிசன்னி, s. Apoplexy. (M. Dic.) அசதியற, (used adverbially.) Attentively, giving the whole attention, free from other dares. காதலர்தாய்தந்தைவைகுழி அசதியாடிலர், they indulge not in laughter in the presence of the father and mother of their husbands. 64) *

acam (p. 5) s. Goat, sheep, ஆடு. 2. Three years old paddy, மூவருடநெல். 3. An onion, வெங்காயம். Wils. p. 12. AJA. (p.) அசகசாந்தரம், s. A phrase meaning as different as a sheep is from an elephant, widely different; ex கசம், elephant, et அந்தரம், difference. (c.) 80) *

acai (p. 7) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To move, stir, tremble, ஆட. 2. To waver, quiver, totter, not being able to support a weight--as a slender waisted woman is poetically described to waver in walking, from the weight of her breasts, தள்ளாட. 3. (p.) To lodge, sojourn, dwell in an appropriate place-- as men in houses, towns, &c. beasts in the forest, fishes in water, &c., சஞ்சரிக்க. 4. (c.) To walk or ride for recreation, be active, be engaged in the performance of works, in distinction from the quiescence of the Gnani, உலாவ. 5. To be indolent, inactive, idle, சோம்ப. 6. To be disturbed, discomposed, agitated, கலங்க. 7. To be weary, exhausted, faint, துவள. 8. To fluctuate, hesitate, be confused by a rebuke, தத்தளிக்க. அசைகை, v. noun. Motion, moving, அசைவு. 2. Conjectural circumstance--as a rustling among leaves may excite conjecture of a snake being there, ஐயம். அசையாநிலை, s. A fixed state, immovableness, steadfastness. அசையாமணி, s. A bell seldom rung; attached to the royal palace to inform the sovereign of any calamity of other extraordinary event, ஆராய்ச்சிமணி. அசையாமை, neg. v. noun. Firmness, fixedness, immovableness. அசைவாட, inf. To hover, move or stir--as wind on the surface of water. அசைவு, v. noun. Shaking, moving, motion, அசைதல். 2. A kind of swinging shelf, ஊசல். 3. Motion, passion, emotion as applicable to the qualities of the mind, மனவெழுச்சி. 4. Stir, bustle, agitation, சஞ்சலம். 5. Weariness, failure, fainting, சோர்வு. 3)

añcaṉam (p. 7) s. Blackness, darkness, black coloring, கறுப்பு. 2. A collyrium or black paint for the eyelids, கண் ணுக்கிடுமை. 3. A black coloring or magic ointment put on the hand, &c. to assist in discovering lost, stolen, or concealed property; a species of magic, சேமப்பொருள் முதலியகாட்டுமை. 4. One of the eight elephants which support the world, being that of வருணன், regent of the west point, மேற்றிசையானை. Wils. p. 14. ANJANA. 5. Medicine for the eye when a person is bitten by a venomous snake, and also for one who has fits, கலிக்கம். 6. A black stone, marble, சலவைக்கல். (p.) அஞ்சனக்கலிக்கம், s. A magic ointment rubbed on the eyes or palms of the hand of one who wishes to discover any thing lost. அஞ்சனக்கல், s. Sulphuret of antimony, a combustible used in fireworks, giving a blue flame. See நிமிளை. (M. Dic.) அஞ்சனக்காரன், s. A soothsayer, conjurer, sorcerer. அஞ்சனக்கோல், s. A paint brush or pencil to blacken the eyelids. அஞ்சனத்திரயம், s. Three species of magical ointments, viz., பூதாஞ்சனம், that which assists in discovering whether a person is possessed or not; சோராஞ் சனம், that which assists in discovering stolen property; and பாதாளாஞ்சனம், that which assists in discovering treasure buried under ground. அஞ்சனபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of native arsenic. அஞ்சனமெழுத, inf. To paint the eyes. அஞ்சனவண்ணன், s. Vishnu, the blue colored, திருமால். அஞ்சனாவதி, s. The female of the elephant supporting the north-east, or the eighth angle, of the world, வடகீழ்த்தி சையானைக்குப்பெண்யானை. அஞ்சனி, s. A small flower-tree, காயா, Memecylon, L. 2. A grass, நாணற் புல், Saccharum, L. (p.) 39) *

añcu (p. 7) s. Five. See ஐந்து. அஞ்சாம்வருணம், s. The fifth caste, Pariahs, &c. அஞ்சாலியிடையர், s. [prop. அஞ் சார இடையர்.] A tribe of cowherds; whose women wear, in their marriage neck jewel, five ornaments, or ஐந்தாலி. அஞ்சாரப்பெட்டி, s. [prop. அஞ்ச றைப்பெட்டி.] A box that has five compartments, one in the middle and four surrounding, made of palmyra leaves or other materials for containing flowers, spices, &c. அஞ்சுருவாணி, s. (as அச்சுருவா ணி.) An iron bolt passing through the five tiers of a car. அஞ்சுமூன்றுமுண்டானாலறியாப்பெண்ணுங் கறி யாக்கும். Even a young girl will be able to make a curry, when she has the following three and five things, viz., புளி, souring; மிளகு, pepper; உப்பு, salt; கடுகு, mustard; and சீரகம், cumin--which are the five; and the three are நீர், water; நெருப்பு; fire; and விறகு, fire-wood--said by an angry husband to his wife when the curry is not good. பூதங்கள் அஞ்சும் அகத்தேங்கும். The five elements will laugh within themselves. (குறள்.) 43)

aṭppṉār (p. 7) --அடப்பன், s. [prov.] An honorific appellation among fishermen, நெய்தற்றலைவன் பட்டப்பெயர். 62) *

aṭlai (p. 7) s. Ashes, சாம்பல். 2. Battle field, போர்க்களம். (p.) அடலைமுடலை, s. [prov.] Vain words. 69)

aṭi (p. 8) s. A blow, stroke, lash, stripe, a puff or blast or wind, அடிக்கும் அடி. (c.) அடிபட--அடியுண்ண, inf., To be beaten, அறையுண்ண. 2. To be proclaimed, published, made common, பகி ரங்கப்பட. 3. To be consumed, expended, செலவாக. நாலாகாரியங்களிலுமடிப்பட்டவன். One versed in, or acquainted with many things. அடிபிடி, s. [vul.] A scuffle, fight, சண்டை. 2)

aṭai (p. 8) கிறேன், ந்தேன், வேன், அ டைய, v. a. To approach, frequent, gain access to, reach, arrive at, சேர. 2. To obtain, get, enjoy, suffer, பெற. 3. v. n. To drift ashore, கரைசேர. 4. To apply for refuge or protection, take shelter with one, சரண்புக. 5. To subside, sink to the bottom, be deposited as a sediment, வண்டல் படிய. 6. To collect, adhere as dust, தூசி யடைய. 7. To be choked, filled up, inclosed, stopped up, தூர. 8. To be contiguous, adjacent, border upon, கிட்ட. 9. [prov.] To settle, become close, compact, hard--as bread not well leavened, sand by rain, &c., உரக்க. 1. To be preserved as pickles, &c., அடைகாயடைய. 11. To incline towards a color, நிறம்பற்ற. 12. To die, as a great or holy person, obtain bliss, absorption, &c., முத்தி, being understood. அடைகல், s. The anvil. அடைகாய், s. Pickled fruits, ஊறு காய். அடைகுறடு, s. An anvil. 2. Tongs. அடைகை, v. noun. Approximation, நெருங்குகை. 2. Attainment, acquisition, பெறுகை. அடைகோட்டை, s. A blockaded fort. அடைசொல்--அடைமொழி, s. A particle qualifying nouns, verbs, &c. அடைமாங்காய், s. Unripe mango cut in pieces salted and dried in the sun. அடையலர்--அடையலார், s. Opponents, foes, பகைவர். (p.) அடையல், s. Any thing settled, drifted, deposited. 2. All. 3. A verbal from அடை. கண்ணடைந்தபால், s. Milk partly spoiled from keeping. 20)

aṭaikklm (p. 8) s. Obtaining protection, taking refuge, or shelter, சரண்புகல். 2. A deposit entrusted to one, பாதுகாவற் கொப்பித்தபொருள். 3. Asylum, refuge, place of shelter, புகலிடம். அடைக்கலக்குருவி--அடைக்கலங் குருவி, s. A Sparrow that resorts for protection to houses, &c., commonly, அடைக்கலாங்குருவி. அடைக்கலங்காக்க, inf. To protect a refugee, to take care of a deposit --on which the Indian law is very strict. அடைக்கலப்பொருள், s. A deposit, a thing deposited with one for safety. அடைக்கலம்புக, inf. To fly to one for shelter, take refuge with one. அடைக்கலம் வௌவுதலின்னா. The appropriation of a deposit is improper. Ellis 298. (பஞ் 62.) 22)

aṭṭālai (p. 9) --அட்டாளை, s. [prov.] A kind of roofed seat or stage in a garden, field, sheep-fold, &c. in which a person may watch, காவற்பரண். 2. An upper room, மேன்மாடம். (c.) 11)