appiratāṉam (p. 18) s. [priv. அ.] That which is unimportant, a non-essential, முக் கியமற்றது. Wils. p. 5. APRAD'HANA. அப்பிரதானி, s. An insignificant or unimportant person. (பஞ்ச.) 29) *

aruttam (p. 25) --அர்த்தம், s. Meaning signification, import, motive, கருத்து. 2. Wealth, property, substance, gold, பொ ருள். 3. Fruit, profit, result, consequence, பயன். 4. Gold, பொன். 5. Added to Sanscrit words in the sense of the dative case 'for,' thus: விமோசனார்த்தம், for liberation. Wils. p. 69. ARTHA. 6. Half, பாதி. (See அர்த்தம்.) Wils. p. 71. ARDD'HA. அருத்தகோளம்--அர்த்தகோளம், s. A hemisphere. அருத்தசந்திரன், s. The crescent moon, the moon in the first quarter. Wils. p. 71. ARDD'HACHANDRA. அருத்தசந்திரபாணம், s. An arrow used in ancient wars with a head like the crescent moon. அருத்தசாமம், s. Half a watch, one and a half hours. Wils. p. 71. ARDD'HAYAMA. 2. [vul.] midnight. அருத்தசாமபூசை, s. The midnight sacrifice. அருத்தநாரீசன்--அருத்தநாரீசுரன், s. Siva. Wils. p. 71. ARDD'HANAREESHA. அருத்தபாகை, s. The meaning or essence of the Vedas, வேதநூற்பொருள். See கருமம்பாகை, and ஞானம்பாகை. அருத்தலோபம், s. Covetousness, avarice. See under பாதகம். Wils. p. 7. ARTHALOB'HA. அருத்தவிற்பத்தி, s. Skill in explaining the meaning of a word or sentence. அருத்தவேதம், s. One of the four secondary Vedas. அருத்தாங்கீகாரம், v. noun. Being half-minded, undecided. அருத்தாந்தரநியாசம், s. Difference of meaning, a secondary or figurative sense, வேற்றுப்பொருள்வைப்பணி, Wils. p. 7. ARTHANTARANYASA. அருத்தாபத்தி--அருத்தாபத்திப்பிர மாணம், s. [in logic.] Deduction or conclusion from premises given, an inference from circumstances, உள்ளுறைப்பொ ருட்குறிப்பு. (See அளவை;) [ex ஆபத்தி, gaining.] Wils. p. 7. ARTHAPATTI. 20)

arttam (p. 27) s. Meaning, signification, &c. See அருத்தம். அர்த்தசா, s. Arc of a circle, also used for sine. அர்த்தமண்டபம், s. The court in a temple next to the sacred shrine. See, கருப்பக்கிரகமண்டபம். அர்த்தம்பண்ண, inf. To explain, interpret. அர்த்தாதுரம், s. Desire for wealth, avarice, பணவாசை. 14) *

aṟpcoṟpm (p. 212) s. A very insignificant thing. 31) *

aṟpam (p. 33) s. Littleness, any thing of trifling import, of small consequence, insignificance, சிறுமை. 2. Inferiority, a trifle, இழிவு. Wils. p. 74. ALPA. 3. Slightness, இலேசு. 4. (p.) A dog, நாய். அற்ப ஆசை கோடிதவத்தைக்கெடுக்கும். The coveting of a small thing destroys the penance of years. இதொரு அற்பகாரியம். This is a trifling thing. அற்பசங்கை--அற்பாசமனம், s. The act of making urine, modesté--in reference to those who wear the string. அற்பத்தனம், s. Vileness, meanness. அற்பபுத்தி, s. Low wit, folly, silliness. அற்பமாய், adv. Meanly, basely, vilely. அற்பன், s. (pl. அற்பர்.) An inferior, low-caste or ill-bred person, a mean person. அற்பனுக்குப்பவிஷுவந்தாலத்தராத்திரியிற்குடை பிடிப்பான். If a mean person has obtained wealth, he will carry an umbrella even at midnight. 67)

alangkāram (p. 27) s. Ornament, decoration, embellishment, சிறப்பு. 2. Beauty, அழகு. 3. Rhetorical ornament, figures of language, rhetoric, அணியிலக்கணம். 4. One of the sixty-four கலைஞானம், கலைஞானமறுபத் துநான்கினொன்று. Wils. p. 73. ALANKARA. There are thirty-five figures of language; viz.: 1. தன்மை, a word or phrase expressing the nature of a thing. 2. உவமை, a parable. 3. உருவகம், metaphor. 4. தீவகம், a word once used and understood in the other parts of the sentence. 5. பின் வருநிலை, the repetition of the word beginning a sentence with the same or a different signification. 6. முன்னர்விலக்கு, rejecting a truth asserted, by showing its absurdity. 7. வேற்றுமைப்பொருள்வைப்பு, establishing the truth of a particular fact by a general truth. 8. வேற்றுமை, contrast. 9. விபாவனை separating effects from their proper causes and attributing them to other causes alluded to. 1. ஒட்டு, an allegory. 11. அதிசயம், hyperbole or exaggerated description. 12. தற்குறிப்பேற்றம், a principal kind of metaphor. 13. ஏது, a figure showing the cause, &c. 14. நுட்பம், a figure which presents a suitable idea, by a corresponding hint, &c. 15. இலேசம், a figure in which a trifling excuse is given, as a cloak for a thing of greater magnitude. 16. நிரனிறை, one of the eight kinds of construction of a sentence, i. e. the separate successive arrangements of a series of nouns and their verbs in natural or reverse order. 17. ஆர்வமொழி, an affectionate word or phrase. 18. சுவை, the passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry. 19. தன்மேம்பாட் டுரை, self-adulation. 2. பரியாயம், a figure in rhetoric by which one thing is told and another connected with it is intended. 21. சமாயுதம், the accomplishing of one's object by indirect means. 22. உதாத்தம், a figure which expresses copiousness, richness, enterprise, &c. 23. அவநுதி, denying the character, quality or essence of a person or thing in order to attribute the same to others. 24. சிலேடை, a word of double interpretation. 25. விசேடம், distinguishing a cause by ascribing to it effects which it is inadequate to produce. 26. ஒப்புமைக்கூட்டம். enumeration of analogous words, &c. 27. விரோதம், opposition. 28. மாறுபடுபுகழ்நிலை, praising a person or thing to the disparagement of another. 29. புகழாப்புகழ்ச்சி, praise, flattery, &c., couched in terms of dispraise. 3. நிதரிசனம், feigning a thing in nature as doing good or evil to another, a species of personification as a mode of moral instruction. 31. புணர்நிலை, a figure in which the same epithets or attributes are adapted to two or more different subjects. 32. பரிவ ருத்தனை, a figure in rhetoric, describing an exchange of beauties, excellencies. 33. வாழ்த்து, congratulation. 34. சங்கீரணம், the blending of several figures. 35. பாவிகம், moral instruction, inference, applications, &c., from events related in epic poems. அலங்காரநைவேத்தியம், s. An offering made in front of a temple, for show. அலங்காரபஞ்சகம், s. A poem of a hundred verses, (lit.) the five forms of beauty. It is a series of five kinds of verses; viz.: வெண்பா, கலித்துறை, அக வல், ஆசிரியவிருத்தம், சந்தவிருத்தம். (இவ்வகை யே மாறிமாறி நூறுசெய்யுள் அந்தாதித்துப்பாடுவது.) அலங்காரப்படுத்த, inf. To adorn, சிங்காரிக்க. அலங்காரப்பிரியன், s. Vishnu. அலங்காரப்பேச்சு, s. Fine, elegant language, flattery. 33) *

ākkm (p. 35) s. An abstract from ஆகு தல், or ஆக்குதல், indicating change from one state or quality to another--as in இவன் நல்லவனானான், he has become a good man. 2. Gain, profit, acquisition, இலாபம். 3. Wealth, prosperity, riches, fortune, affluence, செல்வம். 4. Gold, பொன். 5. Lakshmi, இலக்குமி. 6. The front division of an army, கொடிப்படை. 7. Elevation, எழு ச்சி. 8. Enlargement, increase, பெருக்கம். (p.) ஆக்கச்சொல், s. A word or phrase used metonymically, ஆகுபெயர்ச்சொல்; such as, விட்டவாக்கச்சொல், விடாதவாக்கச் சொல், விட்டும்விடாதவாக்கச்சொல். ஆக்கஞ்செப்பல், v. noun. One of the ten அவத்தை--talking much of a loved one. ஆக்கப்பெயர், s. Nouns or names given at pleasure, arbitrary signs differing slightly from the pure, இடுகுறிப்பெயர். It is of two kinds; viz.: 1. இடுகுறியாக்கப் பெயர்; as முட்டை, though already an arbitrary sign to denote an egg has yet the signification of Subramanian, as a name given to him subsequently by பொய்யாமொழிப்புலவர், at his own request. 2. காரணவாக்கப்பெயர்; as மலைமகண்மகன், the son of Parvati--the above Subramanian himself. ஆக்கப்பொருள், s. A meaning given to a word or phrase not originally and directly belonging to it, ஆகுபெயர்ப் பொருள். ஆக்கவினைக்குறிப்பு, s. A verb indicating a natural change of state or quality, ஓர்குறிப்புவினை, as இவன் நல்லவனாயிருக் கிறான். 22) *

intiraṉ (p. 46) s. Indra, king of the Devas or genii who inhabit Swerga, lord of the clouds, rain, seasons, crops, and worshipped at the seasons of sowing and reaping, வாசவன். In composition it signifies chief, prime, supreme, &c. Wils. p. 131. INDRA. 2. The fifth constellation of the Hindus, மிருகசீரிடம். (p.) இந்திரசித்து, s. The conqueror of Indra, the son of Ravana, மேகநாதன். Wils. p. 132. INDAJIT. இந்திரசிற்பம், s. A work on architecture, சிற்பநூலினொன்று. இந்திரதனு--இந்திரவில், s. The bow of Indra, the rainbow, வானவில்; [ex தனு, bow.] இந்திரதிசை--இந்திரி, s. The east, கிழக்கு. இந்திரபதம், s. The world of Indra, இந்திரலோகம். இந்திரபிரகரணம், s. Indra's thunderbolt, இடி. Wils. p. 132. INDRAPRAHARAN'A. இந்திரப்பிரஸ்தம், s. Ancient Delhi, பாண்டவர்நகரம். Wils. p. 132. INDRAPRASTHA. இந்திரவியாகரணம், s. A Sanscrit grammar, said to be written by Indra. இந்திரனாள், s. The eighteenth lunar mansion--the day in which Indra was born, கேட்டைநாள். இந்திரன்மைந்தன், s. The son of Indra, சயந்தன். 2. Arjuna, அருச்சுனன். இந்திராணி, s. Wife of Indra, இந்திரன்மனைவி; [ex அணி, she who is united.] Wils. p. 132 INDRAN'I. இந்திராவரசன்--இந்திரானுசன், s. Vishnu the younger brother of Indra, விட்டுணு. Wils. p. 132. INDRAVARAJA and INDRANUJA. கசேந்திரன், s. The name of the chief elephant, that was delivered by Vishnu, from the mouth of an alligator. உபேந்திரன், s. Vishnu, விட்டுணு. நரேந்திரன், s. The king of men. 2. A lord, superior, இறைவன்; [ex நரர், men.] தேவேந்திரன், s. The king of the Devas. முனீந்திரன், s. The chief among the munis. 17) *

ent (p. 73) adj. prefix. Which, what, வினா. --Note. எந்த is sometimes doubled-as எந்தெந்த, and used before a word ending with an உம் which is called முற்றும்மை, or with ஆனாலும், and then it signifies whosoever, whatsoever--as எந்தெந்தச்சமயத்திலும், at any time whatsoever; எந்தெந்தவார்த்தையானா லும்எண்ணாமலுச்சரிக்கவேண்டாம், Utter no word whatever before you have considered it. எந்தவூரிலும்செல்லும். It will pass in any country. எந்தக்கை. Which hand? எந்தச்சுமை. Which burden? எந்தத்தொழில். What business? எந்தப்பானை. Which vessel? எந்தமட்டும். How far? how great? how long? how much? 60)

ēngku (p. 78) கிறேன், ஏங்கினேன், வேன், ஏங்க. v. n. To weep, cry, wail; to call as a peacock, அழ. 2. To faint through fear, sorrow, &c., வாட. 3. To fear, dread, be aghast, be panic-struck, be startled, be at one's wit's end, be shocked, திகிலுற. 4. To be concerned, to regret deeply, to be in great suspense, கவலைப்பட. 5. (இராமா.) To sound, roar, ஒலிக்க. ஏங்கித்திரியேல். Do not yield to anguish and sorrow. (ஆத்தி.) ஏங்கினாற்போலேசீவன்போயிற்று. He was so overcome with fear (grief, &c.) that he instantly died. ஏங்கிப்போக, inf. To faint through fear, to be in deep concern, to be grieved for, to be exceedingly anxious. ஏக்கம்--ஏக்கரவு, v. noun. Sudden fear, fright, trepidation, alarm, consternation, stupor, panic, ஏங்குகை. 2. Anxiety, deep concern, கவலை. 3. Despondency, despair, ஆறாக்கவலை. ஏக்கம். With a verb--as பிடிக்க, and dative of person, &c., signifies to languish, despond, &c. ஏக்கமெடுக்க--ஏக்கம்பிடிக்க, inf. To have excessive sorrow, to be vexed. மகன்செத்ததினாலேயவளுக்கேக்கம்பிடித்்தது..... She languishes at the death of her son. ஏங்கல், v. noun. Screaming--as a peacock, மயிற்குரல். 2. Weeping. 3. The act of sounding. ஏங்குற, inf. To be sorrowful or thoughtful. 6)

ēvu (p. 79) கிறேன், ஏவினேன், வேன், ஏவ, v. a. To command, order, give directions to, கட்டளையிட. 2. To incite, stir up, prompt, stimulate, move, inspire, rouse, instigate, set on, தூண்ட. 3. To send, despatch, அனுப் ப. 4. To discharge (arrows &c.), shoot, throw, cast, எய்ய. 5. To excite and despatch (a demon against one), செலுத்த. ஏவாமக்கள்மூவாமருந்து. Sons who need not be directed by their parents are a continual comfort to them. அரக்கனேவியவேல். The dart thrown by the demon. ஏவிவிட, inf. To excite, prompt, rouse, instigate, set on. 2. To send a devil against one. ஏவும்வினைமுதல், s. See இயற்றும் வினைமுதல். 2. The subject of an active verb used in a causative signification-as அரசனாலயங்கட்டினான், the king built a house; i. e. caused a house to be built. ஏவுவான், s. A master, a superintendent, director, ஏவுகிறவன். 70)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kttu (p. 92) கிறேன், கத்தினேன், வேன், கத்த, v. n. To cry with a harsh continued noise, to scream, squall--as an infant, கூவ. 2. To croak--as a frog; to caw--as a crow; to chuck--as a partridge; to scream, screach or make a harsh sound--as some birds, &c.; to chatter--as monkeys in fear, to yelp--as young dogs; to growl--as a bear; to bray--as an ass; to chuck--as young birds; to bleat--as calves; to make a reiterative sound--as some snakes, விலங் குபறவைமுதலியகத்த. 3. To chatter, to babble, to jabber, to talk in vain, பிதற்ற. 4. To roar, முழங்க. கத்திக்கத்தித்தொண்டையடைத்துப்போயிற்று. I am grown hoarse by talking so much. நாய்க்குப்பயந்துகுரங்குகத்துகிறது. The monkey chatters for fear of the dog. காக்கைகத்துகின்றது. The crow caws. அவன்கழுதைபோலேகத்துகிறான். He brays like an ass. அணில்கத்துகிறபடியால்சமீபத்திலேபாம்பிருக்கவே ண்டும். The screaching of the squirrels indicates the proximity of a snake. மாரித்தவளைபோலேயேன்கத்துகிறாய். Why do you croak like a frog in the rainy season? --said of one who talks too much, or importunes unceasingly. கத்து, v. noun. Crying, bawling, கூப்பிடுகை. 2. Chattering, unmeaning or idle talk, vain babbling, nonsense, mere declamation, பிதற்றுகை.--Note. Exalted devotees use this term concerning the opinions, &c., of other sects or of those of the same sects, but inferior to themselves. சமயக்கத்து, s. The arguments or wrangling of religious disputants. 2. Religious tenets exclusive of the sublimer or experimental parts. In both meanings the usage is sarcastic, spoken by opponents or by those who have arrived at an exalted degree. பொய்ந்நூலாம்அச்சமயக்கத்தினாராதரிக்கத்தெய்வ ங்கள்வைச்சமயக்கத்தினார்வாழ்வு. (Tiruvancadum) is the residence of Vishnu who appointed various gods to please wrangling fanatics. (திருவேங்.) வீண்கத்து, s. Vain, insignificant words, prating. 22) *

kruttu (p. 96) s. object, design, intention, purpose, motive, எண்ணம். 2. Wish, desire, inclination, விருப்பம். 3. Meaning, import, sense, signification, scope, matter, purport, தாற்பரியம். 4. Opinion, judgment, thought, notion, idea, sentiment, doctrine, அபிப்பிராயம். 5. Supposition, conjecture, imagination, சித்தம். 7. Consideration, attention, சிந்தனை, 8. Genius, ingenuity, penetration, discrimination, விவேகம். 9. Intentness, mental application, கவனம். கருத்தாய்க்கேள். Listen attentively. கருத்தோடுபார்த்தால்நீயதைக்கண்டுபிடிப்பாய். You will find it if you look for it carefully. சாப்பாட்டிலேகருத்தில்லை. I have no inclination for food. கருத்தறிய, inf. To know one's design, intention, &c., உட்கருத்தைத்தெரிய. கருத்தாளி, s. A person of genius, Judgement, discrimination, acumen, penetration, discernment, புத்திசாலி. கருத்தானபாட்டு, s. A poem abstruse and full of meaning. கருத்துக்கொள்ள, inf. To have a mind for a thing--as for labor, food, learning, &c., to be inclined to. கருத்துப்பிசகு, s. A wrong construction, or erroneous interpretation. கருத்துப்பிரிய, inf. To occur to the mind--as a good idea, plan, &c. 2. to be understood, comprehended, &c.--as an idea. கருத்துப்பொருள், s. Mental objects as opposed to காட்சிப்பொருள்--an object of sense. கருத்துரை, s. A commentary giving the scope of the text, பொழிப்புரை. கருத்துரைக்க, inf. To give the scope or substance of the text as a commentator, &c. கருத்துவெளிப்படுத்த, inf. To disclose one's intention, to make known one's opinion, &c. கருத்தெடுக்க, inf. To devise, invent a scheme, lay a project, discover the sense of a passage, to find out a meaning, கருத்தைக்காண. கருத்தொட்ட, inf. To consture a difficult, passage, to put a construction on a passage, 2. To construe by supplying what is wanting. 3. To wrest or distort an author's meaning. 4. To meditate (as on the Deity), to apply the mind closely. வஞ்சகக்கருத்து, s. A deceitful design, treachery. கவிக்கருத்து, s. An author's meaning. 2. The meaning of a poem. கள்ளக்கருத்து, s. A sly purpose, a sinister view, cunning, dissimulation. நூற்கருத்து, s. The meaning of a book, rule, passage, &c. 2. The opinion of an author as given in his writing. 146) *

kiṇṭu (p. 109) கிறேன், கிண்டினேன், வேன்,கிண் ட, v. a. To dig, excavate, delve, hoe up, தோண்ட. 2. To make a pit, a hollow--as in the ground, a hole in a wall, &c., குழிதோ ண்ட. 3. To dig up; to dig out; to obtain by digging, கிளறியெடுக்க. 4. To poke, stir with a ladle; to scratch--as a fowl; pick or work up--as crows; burrow--as rats, &c.; to work up with a stick, an iron-bar, &c., கிளற. 5. (fig.) to probe, to scrutinize, to investigate, to inquire or pry into a matter; to search, to examine, ஆராய. 6. To gnaw--as worms on the body, as animalcula under the skin, &c., புழுமுதலியனகிண்ட. 7. To prompt, நினைப்பூட்ட. 8. To excite--as to a quarrel, &c., பகையெழுப்ப. கிண்டக்கிண்டக்கீரையும்மயிரும், The more you probe it, the more it is hair with the greens; i.e. the more insignificant. மண்கிண்டிவயிறுவளர்க்கிறவன். A husbandman, (diminutively) one who lives by digging. அம்பட்டன்குப்பையைக் கிண்டினால்மயிர்மயிராய்ப் புறப்படும். If you turn up the dung-hill of a barber, you will find only clippings of hair. கிண்டிக்கிண்டிக்கேட்க--விசேஷங்கிண் ட, inf. To inquire into a thing very minutely, to pump one, to ask inquisitively. கிண்டிக்கிளறிப்பார்க்க, inf. To dig out and search. 2. To make a thorough search, to make a thorough investigation. கிண்டிக்கொடுக்க, inf. To stir, to keep stirring--as the fire, the pap, &c. 2. (fig. To prompt. 3. To increase, to aggravate--as a quarrel. நீயவனைச்சற்றேகிண்டிக்கொடு. Prompt him a little. கிண்டிப்பார்க்க, inf. To dig and look --as for yams, &c., 2. fig.) To make injuiry by different means to find out the truth. அவனண்டைபோய்ச் செய்திஎன்னவென்றுகிண் டிப்பார். Go to him and search out the matter. கிண்டிவிட, inf. To dig up, to dig round the roots of plants, grain &c. 2. To excite, to stir up, to incite. 3. To bring a thing to one's notice, to suggest. கிண்டிவிட்டுக் கேளிக்கைப்பார்க்கிறது..... To stir up or excite others to quarrel or fight, and delight in it. கல்லுக்கிண்ட, inf. To dig up stones. களிக்கிண்ட, inf. To cook hasty-pudding, by stirring. கிழங்குகிண்ட, inf. To dig up கிழங்கு. புழுக்கிண்ட, inf. To burrow--as worms in the ground, working up plants, &c. 2. To stir or irritate--as worms in a sore, &c. கிண்டல்கிளறல், v. noun. Digging yams, &c. 48)