arṇai (p. 23) s. A species of streaked lizard, very smooth and shining; its licking is considered poisonous. (See அண்டசம்.) Lacerta interpunctala, L. 11)

arai (p. 27) s. Half, பாதி, (marked &tamilhalf;, &tamilhalf, or இ.) 2. Waist, middle, loins, இடை. 3. That part of the trunk of a tree, or shrub, which reaches from the ground to where the branches begin, (occurs only in composition) thus: கோழரை, a smooth trunk, like the plantain; பொரியரை, a rough trunk, like the tamarind or mangoe; முள்ளரை, a thorny trunk. அரைக்கச்சு--அரைக்கச்சை, s. A girdle, a belt, zone worn round the waist. அரைக்கால், s. The eighth part of the whole, half a quarter, marked , .) அரைச்சதங்கை, s. A string of bells worn by children round the waist. அரைஞாண்--அரைநாண்--அரை நூல், s. A cord worn round the loins to which the cloth to cover the nakedness is attached, or sometimes worn over the inner cloth, and made of gold, silver, &c., called, பொன்னரைஞாண், வெள்ளியரை ஞாண், பட்டையரைஞாண். &c. அரைநலவன், s. [prov.] A bull not well castrated. அரைநாவை, s. A part of the plough which receives the share bent one side and unfit for use, the tip of a hoe bent one side. அரைநாள், s. The half of a day. அரைப்பட்டிகை, s. A golden or silver plate or girdle worn by dancing girls and some other women round the waist, sometimes also by men, இடையணியினொன்று. அரைப்பூட்டு. Girdle, இடைக் கட்டு. 2. A joint of the loins, இடுப்பின் பொருத்து. அரைமூடி, s. A small plate of metal worn by little girls over the private parts. அரையாப்பு--அரையாப்புக்கட்டி, s. A venereal swelling, tumor or bubo about the groin, மேகநோயாலிடையிலுண்டா கும்பரு. அரைவடம், s. A string of beads worn round the waist. (p.) அரைவட்டம், s. A semi-circle, 2. A small plate of metal worn by very small female children, as அரைமூடி. அரைவயிறன், s. [prov.] Rice husks half full, or with the grains half perished, for want of rain, &c., கருக்காய். அரைவாசி, s. Half. (c.) அரைவாய், s. Half a mouthful. 2. A flat mouth with thin lips. அரைவெறி, s. The state of being half drunk, partial intoxication. 4)

āmṇkku (p. 38) s. The castor plant, ஏரண்டம், Ricinus and jatropha, L. ஆமணக்கங்கொட்டை--ஆமணக்கு முத்து, s. The seed of the castor plant. ஆமணக்குக்குலை, s. The bunch or spike of the shrub called Palma Christi. ஆமணக்கெண்ணெய், s. Castor oil, Ricinus communis. காட்டாமணக்கு, s. An angular leaved shrub whose nut is used in medicine, Jatropha curcas, L. பறங்கியாமணக்கு, s. A tree of the species Carica papaya, L. எலியாமணக்கு, s. A small castor plant, Jatropha glauca, L. மலையாமணக்கு, s. The coral tree, Jatropha multifida. பேராமணக்கு, s. The smoothfruited Palma Christi, Ricinus inermis, L. கடலாமணக்கு, s. A variety of the same. புல்லாமணக்கு, s. A grass, Melanthium indicum, L. செவ்வாமணக்கு, s. The reddish variety of the castor plant. சிற்றாமணக்கு, s. A plant from which the castor oil is extracted, Ricinus communis, L. 113) *

icai (p. 45) s. A sound, noise, ஒலி. 2. Praise, புகழ். 3. A word, சொல். 4. A tune, melody, மிடற்றாற்பிறக்குமிசை. 5. Instrumental music, நரம்பிற்பிறக்குமிசை. 6. Sound, harmony in music, a harmonious or musical sound, tone, note, &c., இசைப்பாட்டு. Also a term common to the different parts in music. (p.) (சது.)--The seven principal sounds or notes in the vocal and instrumental music of the Hindus are called, சுரம், in singing, and நரம்பு, on stringed instruments; they are, 1. குரல், the guttural sound, the sound coming from the throat, மிடற்றாற்குரல். 2. துத்தம், the second tone of the gamut, or நி modulated by the tongue, நாவினாற்றுத்தம். 3. கைக்கிளை, the sound caused by the palate, அண்ணத்தாற்கைக்கிளை. 4. உழை, the cerebral, or the sound coming from the head, சிரத்தாலுழை. 5. இளி, that which proceeds from the forehead, நெற்றியாலிளி. 6. விளரி, the pectoral, or that which proceeds from the breast, நெஞ்சால்விளரி. 7. தாரம், that from the nose, or nasal, மூக் காற்றாரம்.--These sounds, they compare: 1. With those of animals--as that of a peacock, a bull, a sheep, &c. 2. With the different tastes of milk, honey, &c. 3. With the different scents of jasmin, nymph&oe;a, &c.--The letters (அட்சரம்.) by which they express these notes are as follow: 1. ஆஅ. 2. ஈஇ. 3. ஊஉ. 4. ஏஎ. 5. ஐஇ. 6. ஓஒ. 7. ஔஉ.--The time or measure, (மாத்திரை,) of these notes is as follows:The 1st note குரல் contains 4 measures நான்கு குரல். 2d துத்தம் contains 4 measures நான்குதுத்தம். 3d கைக்கிளை ,, 2 ,, இரண்டுகைக்கிளை. 4th உழை ,, 3 ,, மூன்றுழை. 5th இளி ,, 4 ,, நான்கிளி. 6th விளரி ,, 3 ,, மூன்றுவிளரி. 7th தாரம் ,, 2 ,, இரண்டுதாரம். From the combinations of these notes or sounds, are formed seven different kinds of airs or tunes; (பாலை) viz.: 1. செம்பாலை, or the air in which the first note is doubled, குரலேகுரல். 2. படுமலைப் பாலை, the air in which the second and first notes are compounded, துத்தமேகுரல். 3. செவ்வழிப்பாலை, the air in which the third and the first notes are compounded, கைக்கிளையேகுரல். 4. அரும்பாலை, the air in which the fourth and the first notes are compounded, உழையேகுரல். 5. கொடி ப்பாலை, the air in which the fifth and first notes are compounded, இளியேகுரல். 6. விளரிப்பாலை, the air in which the sixth and first notes are compouned, விளரியே குரல். 7. மேற்செம்பாலை, the air in which the seventh and first notes are compounded, தாரமேகுரல்.--The differences of these tunes are as follow; viz.: 1. கொ டிப்பாலை, a tune higher than செம்பாலை. 2. விளரிப்பாலை and மேற்செம்பாலை, tunes higher than கொடிச்செம்பாலை.--The three different parts in music are: 1. மந்தவிசை, bass, or the lowest pitch--also called, மந்தரம் or காகுளி. 2. மத்திமலிசை, tenor or medium--also called, மதுரம் or சமன். 3. தாரவிசை, treble or the highest pitch-also called, உச்சம் or வல்லிசை.--The different parts are not sung together, but one after another in succession--மந்த விசை, takes its pitch in the key note of the bass--the மத்திமவிசை, in the fifth-and the உச்சம், in the octave. The term is also applied to the several notes or sounds of the octave--also called சுரம்-as the first சுரம், the second சுரம், &c., and the whole are called the சரளி or gamut. இசைகேடு, s. Dissonance, discord, want of harmony, சுரபேதம். 2. Dishonor, disgrace, ill-fame, அவகீர்த்தி. 3. Want of opportunity, inconvenience, inauspiciousness--as of a day, ஒத்துக்கொள் ளாமை. 4. [prov.] Reduced state, emaciated state, இடைந்துபோனநிலைமை. இசைகொள்ள, inf. To be renowned, கீர்த்திபெற. இசைக்குழல், s. A musical windinstrument, ஊதுகுழல். இசைத்தமிழ், s. One of the three kinds of Tamil odes, or other poetry adapted to song--also the various changes made to accommodate language to music, முத்தமிழினொன்று. இசைத்திரிபு, s. A change of tune by mistake, ஓசைப்பிறழ்வு. 2. Variation in music, இசைமாறுகை. 3. A different enunciation of the same terms, according to the different senses they are intended to convey, இசையறுத்துக்கூறுகை-as செம்பொன்பதின்கழஞ்சு, may be செம்பு ஒன் பதின்கழஞ்சு, the copper is nine கழஞ்சு--or செம்பொன் பதின்கழஞ்சு, the fine gold is ten கழஞ்சு. So குறும்பரம்பு may be குறும்பர் அம்பு, the army of territorial chiefs-or குறும் பரம்பு, a short board used for smoothing ploughed fields. இசைநாள், s. The twenty-fifth, also the twenty-sixth lunar mansions, பூரட்டாதி and உத்திரட்டாதி. இசைநிறை, s. [in poetry.] The use of a letter, or word to fill the measure-an expletive, ஓரிடைச்சொல்; as ஏஎ யிவ ளொருத்திபேடி. Heh! This is a hermaphrodite. இசைநூல், s. The science of music. இசைப்பாட்டு, s. A melody, tune, song, காந்தாரம். இசைமடந்தை, s. Sarasvati, the wife of Brahma; the goddess of speech, of music, fame, praise, &c., சரச்சுவதி. (p.) இசையுள்ளான், s. A man of fame or praise. இசையெச்சம், s. [in grammar.] Ellipsis or omission of a word, சொல் லெச்சம். இசையெடுக்க, inf. To pitch or begin a tune. இசைவல்லோர்--இசைவாணர். s. Proficients in music, சங்கீதபாடகர். 2. Heavenly choristers, கந்தருவர். 39)

ūṟu (p. 71) s. Touch, feeling, sensation, தீண்டுகை. 2. Misfortune, obstacle, disaster, mishap, இடையூறு. 3. A scar, a wound, a maim, a hurt, or injury inflicted by violence, காயம். 4. Killing, murder, கொலை. 5. Evil, mischief, blight, தீமை; [ex உறு.] (p.) --Note. There are eight kinds of ஊறு or sensations given, viz.: 1. வெம்மை, heat. 2. தண்மை, cold. 3. மேன்மை, Softness, thinness, fineness. 4. வன்மை, hardness. 5. நொய்மை, slenderness, tenuity. 6. சீர்மை. smoothness. 7. இழுமெனல், slipperiness, 8. சருச்சரை, roughness, unevenness. ஊறுகாட்டினர்க்கு. To those who inflict wounds, &c. ஊறுகொள்ள, inf. To receive a hurt, suffer violence, காயங்கொள்ள. (இ ராமா.) ஊறுகோள், s. Injury, violence, wounds inflicted, காயம். 2. Murder, கொ லை. (p.) ஊறுபாடு, s. Wounds, scars, காயம். 2. Injury, damage, violence, தீமை. 3. The four ways of inflicting injury, viz.: எறிதல், குத்தல், வெட்டல் and எய்தல். ஊறுவைக்க, inf. To cause a mark, or scar--as with the nails, teeth, &c.; to wound. 9)

otukku (p. 82) கிறேன், ஒதுக்கினேன், வே ன், ஒதுக்க, v. a. To cause to recede or retire, to take or put on one side or out of the way, as the hair--as cattle, &c., meeting one in the road, to drift floating or other bodies to the shore, to push into a corner, to one side, to a hedge, &c.--as dry leaves, &c., to shove away, ஒதுங்கச்செய்ய. 2. To take under shelter as a protege or one needing aid, to protect, to shelter as a bird its young. to brood, சேர்க்க. 3. To gather or tuck up the clothes--as in pass ing through a river, &c., வஸ்திரத்தையொ துக்க. 4. To despatch a business, to settle an affair, or thing in hand so as to get it out of the way, to pay arrears, make a final settlement, to settle amicably, கடன்தீர்க்க. சேவல்சிறகொதுக்குகின்றது. The cock shows its gallantry by walking round the hen with one wing extended to the ground. அவனெல்லாவற்றையுமொதுக்கிப்போட்டான். He squandered all his property. பட்சிசிறகுகளைக்கோதிக்கோதியொதுக்கும். Birds adjust their feathers with their beaks. திரைமுத்துக்களையொதுக்கிற்று. The waves washed the pearls ashore. என்பயிருக்குந்தண்ணீரொதுக்கு. Make the water run into my field also. கப்பலைக்குடாக்கடலிலொதுக்கினான். He ran the ship into harbor. காரியத்தைத்தங்களிலொதுக்கிக்கொண்டார்கள்..... They have settled the affair amicably without going to law. கோழிகுஞ்சுகளைச்செட்டைகளுக்குள்ளொதுக்குகின் றது. The hen protects its chickens under its wings. காற்றொதுக்கிக்கொண்டுபோயிற்று. The wind has drifted or driven it away to a corner, a hedge, the shore, &c. ஒதுக்கிப்போட, inf. To settle. ஆடுமாடொதுக்க, inf. To take cattle to shelter from rain. 2. To separate flocks of cattle which have been feeding. மயிரையொதுக்க, inf. To adjust the hair with the hand, smoothing it back, out of the way. 2. To shave the margin of the hair. புடவையொதுக்க, inf. To tuck or gather up the clothes. ஆள்களையொதுக்க, inf. [in com. usage.] To kill people. 2. To impoverish. பொருளையொதுக்க, inf. To get away one's property by unfair means, by little and little. முன்றானையொதுக்க, inf. To gather up the front of the cloth--as a woman. கரையிலொதுக்க, inf. To cast on shore. 5)

oppntm (p. 82) s. [vul.] Conformity, agreeableness, இசைவு. 2. Compact, combination, agreement, stipulation, contract, bargain, உடன்படிக்கை. 3. A middling quality, medium, mediocrity, பரியாயம். 4. [prov.] Smoothness, evenness, levelness, சமன். ஒப்பந்தமானகாணி, s. Land for which the commutation of tithe has been agreed on. ஒப்பந்தமானநிலம், s. Level land. ஒப்பந்தம்பண்ண, inf. To make an agreement, to commute, to give an equivalent. 2. To level, to smooth. 12)

oppṉai (p. 82) v. noun. Adorning, decorating, embellishing, attiring, அலங்கரிப்பு. 2. s. Simile, comparison, allegory, உவ மை. 3. Proof, evidence, parable, instance from history, exemplification, திருட்டாந்தம். 4. Representation, likeness, resemblance, imitation, symbol, emblem, effigy, பாவனை. 5. Levelness, evenness, smoothness, parallel, சமம். ஒப்பனைக்குச்சப்பாணிகொட்டுகிறார்கள். They clap their hands in feigned congratulation. ஒப்பனைகாட்ட, inf. To exhibit a likeness whether picture, or bust, ஒப்பு க்காட்ட. 2. To adduce proof or illustration by a parallel instance from history, திருட்டாந்தங்காட்ட. ஒப்பனைசொல்ல, inf. To use comparison, ஒப்புச்சொல்ல. ஒப்பனைபண்ண, inf. To decorate, adorn, அலங்கரிக்க. 2. To prove, demonstrate, திருட்டாந்தங்காட்ட. 3. To level, to smooth, சமனாக்க. ஒப்பனையிட, inf. To compare. 14)

oppm (p. 82) s. Evenness, levelness, smoothness, சமம். 2. Parallel, simile, comparison, resemblance, ஒப்பு. (பாரதி). 3. Signature, கையொப்பம். 4. [prov.] Gloss, polish, lustre, துலக்கம். 5. A writ from a magistrate, a summons, a citation, an order, a certificate. அழைப்புப்பத்திரம். 6. A written grant of privileges or honors, அதிகாரபத்திரிகை. ஒப்பக்கதிர், s. A jeweller's polishing instrument, கம்மக்கருவியிலொன்று. ஒப்பங்கொடுக்க, inf. [prov.] To grant an order, a citation, a summons. ஒப்பமிட, inf. [prov.] To polish, to put a gloss on metals, &c., துலக்க. 2. To smooth, to level, to make even, சமனாக்க. 3. To subscribe one's name, கையொப்பமிட. 4. To grant a certificate of privileges, to invest with honors by diploma, அதிகாரபத்திரிகையிலொப்பம்வைக்க. 13)

oppitm (p. 82) s. [vul.] Agreeableness, acceptableness, satisfactoriness, சம்மதம். 2. Evenness, levelness, smoothness, சமம். 3. Consonance to reason, equitableness, வழு வின்மை. 17)

oppurvu (p. 83) s. Established customs and duties, obligation, முறைமை. 2. Beneficence, liberality, உபகாரம். 3. Levelness, evenness, சமம். 4. Agreement, union, ஒற்றுமை. ஒப்புரவினால்வருங்கேடெனின். If it be said that by liberality, poverty should result-(குறள். 67. 1.) ஒப்புரவொழுகு. Conduct yourself consistently. (ஔவை.) ஒப்புரவறிதல், v. noun. The appreciation of that which is suitable, agreeable. ஒப்புரவாக, inf. To be reconciled. ஒப்புரவாயிருக்க, inf. To be tolerably well-said of a sick person, &c. ஒப்புரவுசெய்ய, inf. To fulfil established duties, முறைமைசெய்ய. 2. To level, smooth, சமமாக்க. 3)

kẕi (p. 98) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To reject, expel, cast off, discard, exclude, dislodge, remove, strip off, separate from, detach, climinate, அகற்ற. 2. To evacuate, void, discharge, emit, pass excrements, நீக்க. 3. To except, leave as refuse, abandon, ஒழிக்க. 4. [in arithmetic.] To subtract, subduct, கணக்குக்கழிக்க. 5. To deduct, abate, குறைக்க. 6. To discount, remit, தள்ளிக்கொடுக்க. 7. To cut off-as the hair, to pare off the nails, &c., to clear off, clear away, smooth off--as knots by cutting; to prune, lop off, தழைமுதலியனகழிக்க. 8. To cast off--as exuvi&ae;, கழற்ற. 9. To pass time, spend time, காலம்போக்க. 1. To exempt, release, free from duties--as postage, விலக்க. கட்டிக்கழித்தபுடவை. Cast-off garments. சாத்திக்கழித்தமாலை. Garlands formerly put on an idol taken off before another ceremony. காலத்தைவீணிலேகழித்துவிட்டான். He spent his time in vain. மாடுதின்றுகழித்தது. The cow having eaten enough, rejected what remained. உறைகழித்தவொள்வாள். Glittering drawn swords. கழித்துக்கொடுக்க, inf. To make an allowance in another's favor. தீட்டுக்கழிக்க, inf. To purify from ceremonial uncleanness--as after childbirth, &c. வருந்திக்கழிக்க, inf. To pass time in suffering. மலங்கழிக்க, inf. To pass excrement. கண்டுகழிக்க, inf. To enjoy to satiety--as earthly good. 2. To be deprived of appetite by having much to do with food--as cooks, &c. சாந்திகழிக்க, inf. To remove the evil influence of planets by presenting offerings to them, &c. எச்சில்கழிக்க, inf. To purify a place where some one has taken food. கழித்தல், v. noun. The act of rejecting. கழிப்பு, v. noun. Expulsion, rejection, emission, கழிக்கை. 2. Offering to planets, demons, &c., to remove their malignity, சாந்திகழிக்கை. 3. Blemish, defect, fault, குற்றம். 4. That which is refused, rejected. 5. [in arithmetic.] Subtraction, கழிப்புக்கணக்கு. கழிப்புக்கழிக்க, inf. To expel malign influence by offerings. This is done by waving boiled rice, cakes, &c., over the head of the patients after which the materials used are thrown away. 70)

kākkāy (p. 103) s. [prov. காக்கை.] A crow, (c.) 2. (p.) The twenty-third constellation of the Hindus, அவிட்டம். காக்காயின்கண்ணுக்குப்பீர்க்கம்பூப்பொன்னிறம்... The yellow flower of a cucumber plant appears gold to a crow: i.e. trifles are of value in the eyes of a fool. காக்காய்க்குந்தன்குஞ்சுபொன்குஞ்சு. Even to a crow its young one is regarded as a golden one; i. e. the best. காக்காய்க்கொல்லி, s. A plant, ஓர் செடி, Anamirta cocculus, or Cocculus Indicus. 2. Jagged moon seed, Menispermum cocculus, L. காக்காய்ச்சோளம், s. A small kind of grain, ஓர்சோளம். காக்காய்ப்பாலை, s. A kind of tree, ஓர்பாலை. காக்காய்ப்பூ, s. A plant, ஓர்பூடு, smooth torenia, Torenia asiatica, L. காக்காய்ப்பொன், s. A kind of gold leaf tinsel, cut in small pieces and scattered at weddings and other festivals, போலிப்பொன். காக்காய்மீன், s. A kind of fish, ஓர்மீன். காக்காய்மூக்கன், s. A man with a sharp aquiline nose. காக்காய்மூக்கி, s. A kind of arsenic, கருமுகிற்பாஷாணம், lit crow-beak (nursery usage). காக்காய்வலி, s. Epilepsy, falling sickness, ஓர்நோய். நீர்க்காக்காய், s. A water crow. அண்டங்காக்காய், s. A raven. மணியங்காக்காய், s. Royston crow, Cornus cornix, L. 34)

kirāy (p. 109) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [vul.] To make level and smooth by rubbing; to polish, சுவர்முதலியவற்றைத்தேய்த்துத் துலக்க. 101) *

kuṭṭimam (p. 117) s. Ground smoothed and plastered; floor plastered or paved, படுத்த பூமி. Wils. p. 227. KUT'T'IMA. 25) *