irāci (p. 50) s. A zodiacal sign, ஓரை. 2. (p.) A collection, flock, constellation, cluster, assemblage, கூட்டம். 3. Heap, accumulation, குவியல். Wils. p. 75. RAS'I. 4. Assortment, row, class, file, regularity in conduct, ஒழுங்கு. Wils. p. 72. RAJI. The twelve signs of the zodiac are: 1. மேடம், Aries. 2. இடபம், Taurus. 3. மிதுனம், Gemini, twin daughters. 4. கர்க்கடகம், Cancer. 5. சிங்கம், Leo. 6. கன்னி, Virgo. 7. துலாம், Libra. 8. விருச்சிகம், Scorpio. 9. தனு, Sagittarius. 1. மகரம், Capricornus. 11. கும்பம், Aquarius. 12. மீனம், Pisces-Of these, six are in the northern hemisphere and are called உத்தராயணராசி, and six in the southern, named, தட்சணாயனராசி--the three first and three last are ஏறுமிராசி, ascending signs--and the intermediate, இ றங்குமிராசி, descending signs. --Note. In astrology, the zodiac is divided into three equal parts of four signs each, in reference to their supposed influences--as சரராசி, the four signs auspicious to movements, as journeyings, &c., Aries, Cancer, Libra, and Capricornus; ஸ்திரராசி, the four signs auspicious to stationary actions or employments, Taurus, Leo, Scorpio, and Aquarius; and உபயராசி, the four signs alike auspicious to both classes, Gemini, Virgo, Sagittarius, and Pisces. இராசிக்காரன்--இராசியுள்ளவன், s. A fortunate person, a lucky fellow. இராசிச்சக்கரம்--இராசிவட்டம், s. The zodiac. இராசிநாதன், s. The ruling planet at the time of a configuration, இராசிக்கதி காரியானகிரகம். இராசிபுடம், s. [in astrology.] The situation of the planets in the signs, இராசிகளிற்கிரகநிற்குநிலை. இராசிப்பணம், s. Coin in quantity--each piece not being separately examined. இராசிப்பிரிவு, s. The passage of a planet from one constellation to another, இராசிகடக்கை. இராசிப்பொருத்தம், s. Agreement in several particulars, between the zodiacal signs of a man and woman in order to their being adapted to each other for marriage, மணப்பொருத்தம்பத்தி னொன்று. 2. The supposed influence of one's sign--spoken when any thing unfavorable happens, இராசிப்பலன். இராசிமண்டலம், s. The zodiac, இராசிவட்டம். 2. [in astronomy.] Zodiacal sign, ஓரை. இராசிமண்டலங்குறையிற்சேரே, If less, add twelve signs to it. இராசியளக்க, inf. To measure a heap of grain. இராசியானநடை, s. Regular conduct, good behavior. இராசிராசியாய், adv. In heaps, companies, assemblages, by files, rows, &c. இராசிவக்கிரம், s. [in astronomy.] Retrogression of a planet to the next sign. 17)

iruttu (p. 50) கிறேன், இருத்தினேன், வேன், இருத்த, v. a. To cause to sit, to seat, உட்காரச்செய்ய. 2. To detain, cause one to remain for a short time, தாமதிக்கச்செய்ய. 3. To press down or upon, bear upon, press with a style or other instrument, அழுத்த. 4. To beat down--as a floor, beat into-as a nail, to make firm or compact by beating, அடித்திருத்த. 5. To place upon, put in or upon, to fix, make stationary, நிலைபெ றச்செய்ய. 6. v. n. To sink down--as a house or foundation, இருத்திக்கொள்ள; [ex இரு.] வீடிருத்திக்கொண்டது. The house is sunk down. சுமையெனதுதலையிலிருத்துகின்றது. The load bears heavily on my head. நிரம்பியபானையையுறியிலிருத்த. To place a full vessel upon the swing. இருத்திப்பேச, inf. To speak emphatically or forcibly, to speak impressively. இருத்திப்போட, inf. To cause to settle, fix, make a thing stationary, cause a vessel to run aground. இருத்தியெழுத, inf. To write, pressing on the writing material. மனதிலிருத்த, inf. To bear in mind, impress on one's own mind, to think on, contemplate. 74)

uṟcavam (p. 68) s. A religious festival, a public festivity, திருவிழா. 2. (p.) Wedding, விவாகம். (நிகண்டு.) 3. (St.) Great desire, ஆசைப்பெருக்கம். Wils. p. 144. UTSAVA. உற்சவவிக்கிரகம், s. The idol used in processions--as distinguished from the மூலவிக்கிரகம், or the stationary idol, எழுந்தருளும்விக்கிரகம். 25) *

eẕu (p. 75) கிறேன், ந்தேன், வேன், எழ, v. n. To rise, ascend, get up, rise by one's own power, to rise as a thing by its own levity, rise as a heavenly body, a bird, a kite, &c., to soar, &c., எழும்ப. 2. To stir, be excited, roused, &c., மனங்கிளர. 3. To become resuscitated, rise to life, உயிரடைந்தெழும்ப. 4. To rise to eminence, தலைமைப்பட. 5. To rise and spread as a rumor, பரம்ப. 6. To rise as wind, clouds, &c., கிளம்ப. 7. To rise as a sound, singing, talking, clamor, &c., ஆரவாரமெழ. 8. To rise as a tree, grow larger, swell, to expand as breasts, increase in stature, rise as a building, shoot, sprout, spring up, உயர. 9. To happen, occur, arise, come on, சம்பவிக்க. 1. To become instrumental to, ஏதுவாக. 11. To remove from a dwelling, lodging, village, &c., குடியெழும்ப. 12. To rise in price, விலையேற. அவனுக்குக்கையெழவில்லை. His hand does not open to give any thing. அதைச்செய்யவெனக்குக்கைகாலெழவில்லை. My hands and feet would not stir (rise) to do such a thing. அதைச்சொல்லநாவெழாது. My tongue will not stir (rise) to speak so. கூரேயிறெழாதகுழவி. A babe that has not yet teethed. எழுஞாயிறு, s. The rising sun, உதயாதித்தன். 2. Quinsy, a mortal disease which begins with the rising sun; when it begins in the night it is termed படுஞாயிறு. (Mat. Ind. Opp.) எழுந்தபடி--எழுந்தமானம், s. At random, in an unpremeditated manner, carelessly, மனதிலேதோன்றியபடி. எழுந்தருள, inf. To rise, become present or manifest as the divinity in an idol on consecration; to be present as a great personage, &c., தோன்ற. 2. To repair to a place--as a sage, holy person, a king, &c., பெரியோர்வர. எழுந்தருளுநாயகர்--எழுந்தருளும் விக்கிரகம், s. The secondary idol in a temple, உச்சவவிக்கிரகம், representing the same deity as the first, carried about in processions while the other remains stationary--opp. to the மூலவிக்கிரகம். எழுந்தருள்படி, s. A procession of heathen gods. எழுந்திருக்க, inf. To rise, ascend, get up, &c., எழ, spoken chiefly of men. --Note. This is more full and expressive than எழ, alone. எழுந்துபோக, inf. To depart, to go to meet a person. எழுந்தேற்றம், s. A Roman catholic procession, உற்சவம். 2. Pride, selfconsequence, arrogance, பெருமை. 3. Rashness, presumptuousness, துணிவு. எழுமுகனை, s. The very beginning of a process, or period, தொடக்கம். எழுவான், s. The east, the place of sun-rising, oriens, கிழக்கு, eastern--opp. to படுவான். எழுவான்றொடங்கிப்படுவான்மட்டும். From east to west. என்வீட்டக்கெழுவானிலே. East of my house. எழல்--எழுகை, v. noun. Rising, ascent, எழுச்சி. எழுச்சி, v. noun. Rising, ascent, elevation, எழும்புகை. 2. Stir, excitement, activity, readiness, promptitude, முயற்சி. 3. Haughtiness, aspiring, ambition, resolution, இறுமாப்பு. 4. A disease, or soreness of the ears, காதிலெழும்புமோர்புண். 5. Inflammation of the eyes, கண்ணோயி லொன்று. எழுச்சிக்கொடி, s. Inflammation of the eyes causing red streaks, கண்ணிற் படருமோர்நோய். எழச்சிபாடுவோன், s. One who sings to rouse a prince, or a great man of a morning. துயிலெழுப்புதல்பாடுவோன். எழுச்சிமுரசம், s. A drum beaten to rouse a king, commandant, garrison, &c. of a morning, துயிலெழுப்புமுரசம். எழுச்சியிலை, s. A leaf to cure ophthalmia, கண்ணோய்மருந்திலை. படையெழுச்சி, s. A military expedition, marching to battle. பள்ளியெழுச்சி, s. A kind of poem sung to rouse princess, &c. from sleep. மேலெழுச்சி--மேலெழுந்தவாரி, [prov.] Superficiality. மேலெழுச்சியாய்ப்பேச, inf. To speak carelessly. மனவெழுச்சி, v. noun. Energy, persevering application. எழுமை, v. noun. Height, elevation, உயர்ச்சி. 11)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

cilai (p. 186) s. A stone, a rock, கல். W. p. 845. S'ILA. 2. A hill, a mountain, மலை. (சது.) 3. The stationary or fixed idol of a temple, commonly of stone, not removed for processions, bathings, &c., for which another is kept, மூலவிக்கிரகம். (See எழுந்தரு ளுநாயகர்.) 3. A kind of native arsenic, மனோ சிலை. 4. Another kind of arsenic, சூதபா ஷாணம்.--Note. This word is commonly, but improperly, used for an idol of any materials whatever. சிலைச்சோணிதம்--சிலைத்தீட்டு--சிலைநஞ் சு--சிலையிரத்தம்--சிலையொழுக்கு, s. A mineral, alumen plumosum; a kind of கன்மதம். சிலைநிறுத்த, inf. To set up a statue. சிலைநாட்ட, inf. To erect and fix up a statue. சிலைத்தாசி, s. The sâlagrama, a sacred stone. See சாலக்கிராமம். சிலைத்தாது, s. A kind of native arsenic, சிலாமதபாஷாணம். சிலைநாகம், s. One of one-hundred and twenty minerals, சூடாலைக்கல். Compare சிலாநாகம். சிலைநிறக்கல், s. A kind of black stone, மாமிசச்சிலை. சிலையடித்துவைக்க, inf. To carve and set up a stone for an image. சிலையோட, inf. To echo--as rocks, எதிரொலிக்க. சிலையாவி--சிலைவிந்து, s. Asbestos, கல் நார். சிலைவைரம், s. Diamond, வைரக்கல். 77)

tri (p. 225) v. noun. [prov.] Abiding, tarrying, &c.--In Ceylon and some other places it is used in combination with other words, in some of the meanings of தரி, v. தரிய, inf. To stop, to tarry, to be detained, தரித்திருக்க. தரிகொடுக்க, inf. To allow of room, convenience, &c., as a place (superstitiously regarded, or otherwise). தரிகொள்ள, inf. To become settled in a place. 2. To become fixed, stationary. 3. To be permanent, to abide. பிள்ளைகையிலேதங்குதரிகொள்ளவில்லை. The child has been restless. தரியலர், s. Enemies, foes, பகைவர்; [ex அலர்.] (சது.) 28) *

tiram (p. 239) --ஸ்திரம், s. Firmness, fixedness, stability, உறுதி. 2. Soundness, strength, பலம். 3. Hardness, solidity, உரம். 4. Permanence, durableness, நிலை. 5. Constancy. unchangeableness, மாறாமை. (c.) 6. Final emancipation, முத்தி. 7. Four stationary signs supposed to be propitious. (See திரராசி.) 8. The plant தகரைச்செடி. திரகரணம், s. The four fixed astrological Karana, in oppos. to சரகணம், or those moveable, which are seven. See கரணம். திரப்பட, inf. To be fixed, confirmed, established; to be steady, உறுதிப்பட. திரப்படுத்த--திரமாக்க, inf. To strengthen, to confirm. திரமானமனது, s. An inflexible mind uninfluenced by pleasure or pain. திரமாதம், s. [in astrol.] The four months in which the sun is in the stationary signs, viz.: May, August, November and February, as propitious to things stationary; opposite to சா மாதம் or moving signs. திரராசி, s. astrol.] Signs of the Zodiac favorable to employments of a stationary kind, as building, planting, &c. See இராசி. 11) *

nimircci (p. 277) s. Erection, uprightness, நிமிர் வு. 2. Rising, growing high, &c., உயர்ச்சி. 3. Extension, stretching, straightening what has been coiled of bent, நீட்சி. 4. Superciliousness, stiffness, haughtiness, இறுமாப்பு. 5. The position of a planet at the close of its retrogradation, when it appears stationary, கிரகநடையினொன்று; [ex நிமிர் v. n.] நிமிர்ச்சியானபேச்சு, s. Arrogant or affected talk. 60)

nilai (p. 277) s. State, condition, character, quality, frame or temper, குணம். 2. Story of a building car &c., தேர்த்தட்டு. 3. Doorpost, door-frames, கதவுநிலை. 4. Posture, attitude, position. See நான்குநிலை. 5. Station, situation, site, இல்லிடம். Profession, vacation, calling, தொழில். 7. Degree in religious or other attainment, சரியைமுதலி யன. 8. Firmness, fixedness, stability, permanence, durability, உறுதி. 9. Religion, either in system or principle, மதம். 1. Prescribed rules of religion, morals, caste, &c., or the practice of rules, வைதீகநிலை. 11. Situation or aspect of a planet in respect to its influence, கிரகநிலை. 12. Usage, முறைமை. 13. A stand, fixture, ஆதனம். 14. Pendent part of an ornament, ஆபர ணத்திற்றொங்கணி. 15. Appropriate or wonted place, habitation, place of residence, வசிக்குமிடம். 16. Place, location, இடம். 17. The earth, the world, பூமி. 18. Time, காலம். 19. [prov.] One of the two land measures, that applied to any but rice-lands. See நெல்லிலாச்சம். 2. Fordableness, ford, தாண்டுதுறை.-- The நிலை, (attitudes) in archery are; 1. பைசாசம், standing with one leg straight and the other bent, as devils are said to stand; 2. மண்டலம், standing with both knees bent out; 3. ஆலீடம், standing with the right knee bent out, and the left foot advanced; 4. பிரத்தியாலீடம், standing with the left knee bent and the right foot advanced. (சது.)--Note. Some authorities give a fifth posture, சமபாதம், standing with the feet even. நிலையுரியாய்ச்சீலையையுரிந்தான். He stripped or made himself naked. நிலையைவிட்டால்நீச்சு. If the fordable depth be left, one must swim--videlicet, give not up a certainty for an uncertainty. நிலைகலங்க, inf. To be disturbed, deranged, &c., in situation as a person or thing. நிலைகுலைக்க, inf. To ravish, &c. See குலை, v. a. நிலைகுலைய--நிலைகெட, inf. To lose one's situation, &c. See குலை, v. நிலைகேடு, s. Loss of a situation. நிலைகொள்ள, inf. To come into existence or operation. 2. To continue, to be permanent. நிலைக்கடகம், s. [prov.] A large, stationary basket, பெருங்கூடை. நிலைக்கண்ணாடி, s. A fixed lookingglass. See கண்ணாடி, under கண். நிலைக்கல், s. Bezoar, ஆட்டுக்கல். நிலைக்களம், s. Site, situation, location of a person or thing, இருப்பிடம். (p.) நிலைக்கால், s. Door-post, door-frame, வாசற்கால். நிலைக்குடி, s. Settled or naturalized inhabitants, proprietors of the soil, aborigines, பழங்குடி. நிலைக்குத்த--நிலைக்குத்திட, inf. To be fixed as the eyes at the approach of death. See குத்து, v. நிலைதவற, inf. To fall from one's station or rank. 2. To deviate from prescribed rules, morals, &c., to degenerate. நிலைதளம்ப, inf. To be moveable, நிலை தளர. 2. To be unsettled as a family, a government, &c., உறுதிகெட. 3. To fluctuate, to waver, to swerve, from the path of virtue, அலைய. 4. To be ruined in one's cicumstances, நலிந்துபோக. 5. To be neglected, as one's property or affairs, பராமரியாதுகிடக்க. நிலைத்தண்ணீர், s. Standing water in pools, tanks, &c. நிலைநிறுத்த, inf. To set up, establish one's self in better circumstances. 2. To restore to a right state in religion or morals. நிலைநிறுத்தக்கொடுக்க, inf. To fulfil a promise. நிலைநிற்க, inf. To stand firm in one's principles, to persevere, to maintain consistency. 2. To be permanent, lasting or enduring; to remain. நிலைநீங்காமை, s. Steadfastness. நிலைபரம், s. See நிலைவரம். நிலைபிடிக்க, inf. To get an office or residence, for one's self, தொழில்கைப்பற்ற. 2. To attain the right standing, &c., in religion, நிலைபெற. 3. To reach the goal, குறியடைய. நிலைபெற, inf. To be placed or situated, தங்க. 2. To gain a firm footing, உறுதிகொள்ள. 3. To persevere, to endure. நிலைபெறுத்தல்--நிலைபெறுத்துதல், v. noun. Fixing, establishing, placing, நிலைநிறுத்தல். 2. Rendering permanent, lasting, or durable, நீடிக்கச்செய்தல். 3. Preserving, protecting, காத்தல். (p.) நிலைப்பெறுத்துகை, v. noun. Elasticity, ஸ்திதஸ்தாபகம். (சது.) நிலைபேறு, s. A firm position or situation, அசையாமை. 2. Firm footing, stability, உறுதி. 3. A pillar or post, துண். 4. Final bliss, மோட்சம். (சது.) 5. Honor, reputation, character, மானம். நிலைப்பட, inf. To become permanent, lasting, durable. 2. To be fixed, steady, firm. 3. To become stationary, established. 4. To attain certainty, நிசப்பட. நிலைப்படுத்த, inf. To make permanent, lasting, durable. 2. To establish, settle, fix. 3. To make certain, நிசப்படுத்த. நிலைப்பரப்பு, s. [prov.] An extent or measure of land for grain. See நிலை. நிலைப்பாடு, s. Firmness, permanence, durability, உறுதிப்பாடு. நிலைமண், s. [prov.] Primitive, or native soil, as distinguished from கொட்டுமண், made ground. நிலைமண்டிலஆசிரியப்பா, s. One of the four species of ஆசிரியப்பா. See Beschi's Shen-Tamil Gram. p. 85. நிலைமண்டுதல், v. noun. Making a long stay in a place from home. 2. Sticking closely to a place, as a person, or animal. நிலைமாறுதல், v. noun. Changing place, principles or religion, being proselyted, இடமாறுதல். 2. [in gram.] Being changed in place--as letters, in words, as வைகாசி for வைசாகி, the latter being according to the original, சொல்லினெழுத்துமா றுதல். நிலைமொழி, s. [in gram.] The preceding or antecedent word, வருமொழிக்கு முதன்மொழி. நிலையகம், s. House, abode, வீடு. (p.) நிலையங்கி, s. A robe, a cloak. நிலையழிய, inf. To be unsettled as a kingdom, or ruined as a family, &c. 2. To depart from right principles, as நிலைதவற. 3. To be discomfited, தட்டழிய. நிலையழிவு, v. noun. Defeat, discomfiture, &c., as தட்டுக்கேடு. நிலையறிதல், v. noun. Knowing one's standing, rank, character or principles. நிலையாடி, appel. n. A weaver's swift. நெய்வார்கருவியுளொன்று. 2. Standing looking glass as நிலைக்கண்ணாடி. நிலையாகக்கேட்டல், v. noun. Hearing steadily, attentively, fixedly, உறுதிாயாய்க் கேட்டல். நிலையிடல், v. noun. Establishing, confirming, ஸ்தாபித்தல். நிலையியற்பொருள், s. A motionless inanimate thing. (p.) நிலையில்லாமை--நிலையின்மை, v. noun. (neg.) Transientness, transitoriness, அநித்தியம். 2. Fickleness, wavering, instability, உறுதியின்மை. நிலையில்லாதவன், appel. n. A changeable person, one who breaks his word. நிலையுடைக்கட்டை, s. A pivot. (R.) நிலையுடைமை, v. noun. Stability, firmness. (p.) நிலையுமல், s. [prov.] A large basket for grain, &c., kept stationary. நிலையுரல், s. A large mortar. நிலையூன்ற, inf. To take firm footing, become firmly settled in place, பலப் பட. 2. To become firmly rooted as a tree, வேரூன்ற. நிலைவரம், s. [improp. நிலைபரம். Tel. நிலவரமு.] State, condition, circumstances, நிலைமை. 2. Certainty, assurance, உண்மை. 3. Firmness, steadiness, sureness, உறுதி. நிலைவரப்பட்டவன், appel. n. A person who may be depended upon. நிலைவிளக்கு, s. Lamps placed in a square frame in a temple opposite the door; being stationary, not taken for other purposes. See சட்டவிளக்கு. ஒருநிலையாய்நிற்றல், v. noun. Continuing in a stationary posture. 2. [also ஒருகாலிலேநிற்றல்.] Persisiting, commonly in an improper request. 156)

pṭi (p. 291) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To settle as dust, or sediment; to subside, or become stationary, as water, இறங்க. 2. To gather, as cream, பாலேடுபடிய. 3. To rest on, as clouds upon a moutain; to alight, as birds; to roost, அமர. 4. To be broken in; to be trained, disciplined, reformed, habituated, tamed; made orderly; to be settled, as a handwriting; கைபழக. 5. To become subject, to be subordinate, to obey, கீழ்ப்படிய. 6. To sink in the water, to be immersed, to bathe, குளிக்க. 7. To become compressed, or flattened, by weight as olas, skins, &c., பதிய. 8. (சது.) To unite, mix, or mingle with; to join, கலக்க. படிந்தஎழுத்து. Settled handwriting. படிந்தஓலை. Olas compressed and flattened. படிந்ததூசி. Dust settled upon any thing. படிந்தகை. A trained or expert hand. படிந்தமாடு. A trained bullock. படிந்தவேலைக்காரன். A trained or expert mechanic 2. A trained servent. படிமானம், s. Yielding, compliance, conformity, doclility, அமைவு. 2. Union of boards in fitting. படியப்பாய, inf. To sink, as a ship. படியப்பார்க்க, inf. To bid or value too low, விலைகுறைக்க. 2. To unite boards, சேர்க்க. 3. To be ready to sink, அமிழ. படியவைக்க, inf. To place weights on olas, or warped boards, to flatten or straighten them, படியும்படிவைக்க. 2. To subdue a country, கீழ்ப்படுத்த. 3. [in burlesgue.] To lord it over others, to domineer, ஆள. காலைப்படியவைத்துநடத்தல். Placing one's feet carefully, in walking. அவனுக்குக்கைபடியவில்லை. His hand is not settled in writing, painting, &c. கப்பல்படியப்பாய்ந்தது. The ship has sunk. பலகைப்படியவில்லை. The boards do not fit. மைபடிந்தகண்ணாள். A woman with painted eye-lids. (p.) படிதல், v. noun. A mixing, joining, கலத்தல். 2. Bathing, குளித்தல். (சது.) ஊர்படிதல். Being in subjection, submitting as people to a head-man, subjects to a king, &c. படிவு, v. noun. Sinking down; subsidence, தாழ்வு. 2. Pressure; compressed, flattened down by pressure, அழுந்துகை. 3. Discipline, docility, அடங்குகை. 4. Subjection, submission, obedience, கீழ்ப்படிவு. 5. Incumbency, sitting, resting, roosting, perching, அமர்கை. படிவிக்க, inf. To subject, cause to submit. 67)

mūlam (p. 361) s. A root or bulb, the root of a tree, &c., வேர். 2. Origin, commencement, ஆதி. 3. Cause, foundation, instrumentality, காரணம். 4. The nineteenth lunar asterism, containing four stars of the scorpion's tail, மூலநாள். 5. Text of a book, உரையில்லாப்பாடம். W. p. 668. MOOLA. 6. A disease, the piles, hemorrhoids. மூலநோய். 7. The first region of the human body. See மூலாதாரம்.--Note. Of the piles are, இரத்தமூலம், bleeding piles; உள்மூலம். Tenesmus; சீமூலம், piles attended with discharge of matter; புறமூலம்--வெளிமூலம், external hemorrhoid; வறள்மூலம், costiveness. அவன்மூலமாய். By his means. இவனேயதுக்குமூலம். He is the cause of it. பணமேயகங்காரமூலம். Money is the root of pride. அஷ்டமூலம். The eight different medicinal roots, viz.: 1. சுக்கு, dry ginger; 2. அரத்தை, of two kinds, சிற்றரத்தை. Alpinia Galanga minor, பேரரத்தை, Alpinia Galanga major; 3. செவ்வியம், Piper nigrum; 4. சித்திரமூலம், Plumbago Zeylanica; 5. கண்டுபாரங்கி, சிறுதேக்கு, a kind of medicinal root; 6. கோரைக்கிழங்கு, Cyperus juncifolius; 7. நன்னாரிவேர், Indian Sarsaparilla; 8. காஞ்சொறிவேர், Tragia involucrata. தசமூலம், Ten kinds of medicinal roots used in a tonic medicament: 1. வாகை, Mimosa flexuosa; 2. முல்லை, Jasminum angustifol, 3. பாதிரி, Bignonia chelenoides; 4. நெருஞ்சி, Tribulus terrestris; 5. பேரா முட்டி, Pavonia odorata; 6. கூவிளை, Crat&ae;va religiosa; 7. சிற்றாமுட்டி, Pavonia Zeylanica; 8. சிறுவழுதுணை, Solanum Indicum; 9. கண்டங்கத்தரி, Solanum Jaquini; 1. குமிழ், Gmelina Asiatica. (R.) பஞ்சமூலம், Five kinds of medicinal plants, called together, தசமூலம், in two classes. 1. சிறுபஞ்சமூலம், the minor kind; 1. கண்டங்கத்தரிவேர், Solanum jacquini; 2. சிறுவழுதுணைவேர், Solanum Indicum; 3. சிறுமல்லிவேர், Jasminum angustifol; 4. பெருமல்லிவேர், Jasminum undulatum; 5. நெருஞ்சிவேர், Tribulus terrestris. II. பெரும்பஞ்சமூலம், The major kinds: 1. வில்வவேர், Crat&ae;va religiosa; 2. பெருங் குமிழ், Gmelina tomentosa; 3. தழுதாழை, Celerodendron phlomoides; 4. பாதிரிவேர், Bignonia chelenoides; 5. வாகை, Mimosa flexuosa. (சது.)--Note. For five other medicinal roots, see பஞ்சமூலகஷாயம் under கஷாயம். மூலகந்தம், s. A grass, Andropogan muricatum, வெட்டிவேர்; [ex கந்தம், fragrance.] 2. The roots of trees and plants. மூலகம், s. A root, கிழங்கு. 2. The radish--as முள்ளங்கி. (Sa. Moolaka.) மூலகாரியம், s. The first, prominent, principal thing. மூலகுணம், s. An irascible disposition. மூலக்கடுப்பு, v. noun. Pain from piles. See கடுப்பு. மூலக்கரப்பன், s. A spreading eruption. மூலக்காரன், s. One who has the piles. 2. [com. மூலகுணக்காரன்.] A hasty tempered man. மூலக்கிரந்தி, s. A kind of disease from morbid humors in the body. மூலக்கூறு, s. The radical parts of any substance; or its essential nature. மூலக்கிராணி, s. Hemorrhoids or piles with flux. See கிராணி. மூலக்கொதி, s. A kind of disease or pain from the piles, said to cause peevishness, and anger. மூலசம், s. All the vegetable productions which have roots or a bulb; [ex சம்.] மூலச்சூடு, s. As மூலக்கொதி. மூலச்சோதி, s. The original or primeval light, i. e. God, கடவுள். மூலதனம்--மூலத்திரவியம், s. Capital or stock, முதற்பணம். 2. A treasure accumulated by ancestors, பிதிரார்ச்சிதம். மூலத்தம்பம், s. A Sanscrit treatise on Architecture, ஓர்சிற்பநூல். மூலத்தன்மை, s. Principle, பிரகிருதி. மூலத்தானம்--மூலஸ்தானம், s. The interior of a temple. See கர்ப்பக்கிரகம். 2. A king's residence, அரசிருக்கை. மூலத்துருவம், s. Epoch-longitude of a planet. See துருவம். மூலநாள், s. The nineteenth lunar mansion, as மூலம். மூலநோக்காடு-மூலநோய்-மூலவியாதி, s. The piles. மூலபஞ்சாட்சரம், s. The five mysterious letters, நமசிவாய, a Saiva formule. மூலபதம், s. The root of a word. See பிண்டம். மூலபலம்--மூலப்படை, s. The main body of an army. மூலபலாதிகள், s. Roots, fruits, &c., eaten by ascetics in forests; [ex பலம், fruits et ஆதி, first.] மூலபாடம், s. An original text without a commentary. மூலபாடை--மூலபாஷை, s. The original language--said by Buddhists to be the Pali. மூலப்பகுதி--மூலப்பிரகிருதி, s. Maya as the cause of visible creation. மூலப்பொருள், s. The original or first cause, God, கடவுள். (p.) மூலமந்திரம், s. The chief mantra of each sect, as distinguished from the Gayatri common to all, especially to the brahmans. மூலமலம், s. The original principle of good and evil, causing successive births. See ஆணவம். மூலமுளை, s. A hemorrhoidal shoot. மூலவாயு, s. Wind in the intestines. மூலவாயுவையெழுப்புதல், v. noun. Driving upwards the internal wind. மூலவிக்கிரகம், s. The chief or stationary idol in a temple, usually of unwrought black granite--oppos. to எழுந் தருளுநாயகர். மூலவிருள், s. The original darkness of the soul. See மாயை. மூலவேர், s. The first or principal root of a tree, or its stem. மூலாக்கிரம், s. The root and the top. See ஆமூலாக்கிரம். மூலாக்கினி, s. The warmth of the stomach, as உதராக்கினி. 2. A technical term of Saiva-yogis. எனக்குமூலாக்கினியாயிருக்கிறது. I feel very hungry. மூலாக்கினிகிளம்பிவிட்டால்தெரியும். If I am exasperated it will appear. மூலாக்கினியைமுடுக்குகிறது. Urging the internal heat towards the head. மூலாசனம், s. The eating of roots; [ex அசனம்.] மூலாட்சரம், s. [poet. மூலாக்கரம்.] The primitive letter from which all the letters of the alphabet are derived. மூலாதாரம், s. The first region of the human body, the posteriors including the hip. See ஆதாரம். மூலி, s. Any plant. 2. A tree as having roots, வேருள்ளது. (Sa. Moolin.) 3. A medicinal root, as மூலிகை. மூலிகம்--மூலிகை--மூலிக்கை, s. The root of a tree, also respectively roots of trees and shrubs for medicine. வனமூலிகை, s. Roots of the open fields. See வனம். 71) *