iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

kyiṟu (p. 96) s. Rope, cord, string, twine, line, bobbin, வடம். கயிறடிக்க, inf. To strike lines on timber with a colored string--as a carpenter. கயிறறுந்தஆட்கள், s. [prov.] Vagabonds, vagrants, strollers. கயிறுகட்ட, inf. To put off from day to day. 2. To show a pretended consent--as a seller to give his goods to one who offers a low price. 3. To employ one to deceive another. கயிறுசாத்த--கயிறுபோட, inf. To pass a string between the leaves of an ola book in order to divine by it. கயிறுசிக்குப்பட, inf. To be embroiled, to disagree, to quarrel--as husband and wife, &c., தொந்தரவுபட. கயிறுதடி, s. One of the weaver's implements, நெய்வார்கருவியிலொன்று. கயிறுதிரிக்க--கயிறுமுறுக்க, inf. To twist, twine, cord, &c. கயிறுபிடிக்க--கயிறுபின்ன, inf. To plat bobbin, cord, &c. கயிறுமாற, inf. To change the rope on the head of a horse or ox newly bought, to ratify the purchase--considered auspicious to the seller. (திருவிளை.) கயிற்றுக்கோல், s. A kind of balance or steel-yard, ஓர்தராசு. கயிற்றுக்கோலாட்டம், v. noun. Playing with strings and sticks so that a weft or lace is formed thereby, ஓர்வ கைவிளையாட்டு. கயிற்றுச்சுருள், s. A coil of rope. See சுருளை. கயிற்றுப்பொருத்தம், s. Astrological agreement required in order to the assumption of the marriage symbol-one of the ten points in astrology in which there should be agreement in the horoscopes of the male and female in order to the suitableness of a marriage connexion.--Note. When such agreement is wanting, though the marriage takes place, the symbol is not put on. கயிற்றேணி, s. A rope-ladder, the shrouds of a vessel, நூலேணி. வடக்கயிறு, s. A rope which is used in lowering or elevating the ploughshare. 2. A great rope used at Hindu festivals for drawing the car. தொடுகயிறு, s. A rope used in ploughing. 51)

kōl (p. 151) s. A rod, a stick, தடி. 2. A staff, ஊன்றுகோல். 3. A measuring pole or scale, அளவுகோல். 4. A brush or pencil for blackening the eyelids, &c., அஞ்சனக்கோல். 5. An arrow, a dart, அம்பு. 6. A sceptre, செங்கோல். 7. Balance, scales, steel-yard, துலாக்கோல். 8. Libra of the zodiac, துலாவி ராசி. 9. A staff or stamp for marking, முத்திரைக்கோல். 1. A horse whip, குதிரை ச்சம்மட்டி. 11. A branch, மரக்கொம்பு. 12. A string in a lute, யாழினரம்பு. 13. Angle for fishing, தூண்டில். 14. (Sa. Kola.) The jujube tree, இலந்தை. 15. A raft, a float, as கோலம், தெப்பம். 16. Beauty, elegance--as கோலம், அழகு. கண்ணைக்கெடுத்ததெய்வம்கோலைக்கொடுத்தது.... The deity that deprived one of sight, has furnished him with a staff. கோலாட்டம், v. noun. A play with sticks accompanied with singing and dancing, ஓர்தடிவிளையாட்டு. கோல்்கொடுக்க, inf. To lead a blind person by a staff. கோல்வளை--கோற்றொடி, s. Beautiful bracelets. Meton., a lady. (p.) கோற்கணக்குக்குழிக்கணக்கு, s. [prov.] Land surveying; the art of computing the contents of a field by linear and square measures. கோற்புழு, s. [loc.] Several species of caterpillar, insects, &c., destructive of vegetables, growing corn, &c. கோற்றேன், s. Wild honey in branches, கொம்புத்தேன். (p) 33)

camaṉ (p. 163) s. [a change of சமம்.] Evenness, equality in weight, equipolse, uniformity, சமானம். 2. The mark in the Indian steel-yard where without a weight it stands at an equipoise; the fulcrum, துலாக்கோலின்சமவரை. 3. Medium, நடு. (c.) 4. W. p. 83. S'AMANA. Yama, the regent of death, நமன். 5. The minister of Yama, காலன். சமனாகப்பிரிக்க, inf. To distribute equally. (c.) சமனானபூமி, s. A plain, an open field, as சமபூமி. சமனாக்க, inf. To make even, to level; to equalize. சமனிசை, s. Tenor in music. 2. [in pros.] A due mixture of guttural, nasal and medial letters, ஒத்தவிசை. See சமநிலை. சமன்கட்ட, inf. To place the string on the mark of the steel-yard for equipoise to test it. 2. To make a like weight, quantity, &c. சமன்சங்கலிதம், சமன்சமன்சங்கலிதம், சமன்வியன்சங்கலிதம், s. See under சங்கலிதம். 5)

trācu (p. 225) s. Scales, steel-yard, balance, துலாக்கோல். (c.) 2. Libra of the Zodiac, துலாராசி. 3. The second lunar asterism, பரணிநாள். 4. (fig.) Alike; similar in person, conduct, competency, &c., சமானம். இரண்டுபேருமொருதராசு. They are both alike. தராசுநிறையிலேநிற்கிறான்--தராசுமுனையாய்நிற்கி றான். He is very particular in his professions. A sarcastical expression.) தராசுக்குண்டு--தராசுப்படி, s. Weights of scales or balances. தராசுக்கோல், s. Beam of a balance. தராசுத்தட்டு, s. Scales of a balance. தராசுநா--தராசுமுள்--தராசூசி. s. The needle or index of a balance. 27)

veḷḷikkōl (p. 401) s. A steel-yard, ஓர் நிறைகோல். (c.) வெறுநாய்சந்தைக்குப் போனால்வெள்ளிக் கோலாலடி பட்டுவரும். A dog which goes alone to the market will be beaten with a steel-yard. 30)