amirutam (p. 20) (St.) அமிர்தம், s. Immortality, அழியாமை. 2. Ambrosia, nectar, milk, honey, அமிழ்தம். 3. A restorative, a reviving medicine, stimulant, மூர்ச்சை தீர்த்துயிருந்தருமருந்து. 4. Sweetness, இனிமை. 5. Water, நீர். 6. Final emancipation, மோட் சம். Wils. p. 61. AMRITA. அமிர்தகலசம், s. That which contains nectar, (fig.) a woman's breast. அமிர்தகலை, s. A phase of the moon. அமிர்தகிரணன், s. The moon. அமிர்தங்கலங்க, inf. To be disturbed, shocked, &c. as the brain by a blow, மூளைகலங்க. அமிர்தசஞ்சீவினி, s. A medicament supposed to restore the slain to life. அமிர்தபிந்து, s. One of the thirtytwo உபநிடதம். அமிர்தரசம், s. An ambrosial juice. அமிர்தவல்லி, s. A creeper. See அமுதவல்லி. அமிர்தன், s. An immortal, God, கடவுள். (p.) Wils. p. 61. AMRITA. அமிர்தாசனர்--அமுதாசனர், s. The gods, தேவர். Wils. p. 62. AMRITASHANA. 10) *

ukkiram (p. 59) s. Vehemence, ardor, intensity, severity, fervency, fierceness, pungency (of spices, &c.), asperity, harshness, impetuosity, கொடுமை. 2. Wrath, rage, கோபம். 3. The height of a disease, மும்முரம். 4. Ferocity, savageness, மூர்க்கம். Wils. p. 137. UGRA. 5. (p.) The front guard, தலைக்காவல். உக்கிரகந்தம்--உக்கிரகந்தி, s. Garlic, வெள்ளுள்ளி, Allium sativum. Wils. p. 137. UGRAGAND'HA and UGRAGANDIN. 2. Assaf&oe;tida, பெருங்காயம். 3. Acorus calamus, வசம்பு. 4. The வேம்பு tree, Azadirachta Indica, L. 5. Sugar-cane, கரும்பு, Saccharum officinarum. உக்கிரகுணம், s. Fierceness of disposition. உக்கிரமது, s. Ardent spirits. உக்கிரமானமருந்து, s. Pungent and stimulating medicine. உக்கிரமானவார்த்தை, s. Asperity of language, a harsh expression. உக்கிரன், s. Siva, சிவன். Wils. p. 137. UGRA. 2. Veerapattra, வீரபத்தி ரன். (p.) 22)

eẕuppu (p. 75) கிறேன், எழுப்பினேன், வேன், எழுப்ப, v. a. To awake, rouse, start, துயிலெழுப்ப. 2. To raise one that is prostrate, or sitting, cause, or help to rise, தூக்க. 3. To raise from the dead, resuscitate, restore to life, உயிரோடெழுப்ப. 4. To raise from sickness, excite, rouse, stimulate, inspire, பலம்வருவிக்க. 5. To instigate, agitate, cause a stir, a quarrel, war, சண் டைமூட்ட. 6. To raise the voice in speaking or singing to a high pitch, இசையெழுப் ப. 7. To dislodge, or eject one, turn out, &c., கிளப்பிவிட. 8. To excite, or inflame the passions, stir up, கோபமுதலியனவெழுப்ப. 9. To raise a building, வீடெழுப்ப. முயலையுமெழுப்பிநாளையுமுச்சுக்காட்டுகிறது. Starting a hare and setting dogs after it; i. e., to excite one to an action and then injure him perfidiously. எழுப்பு, v. noun. Rousing, waking, எழுப்புகை. 18)

ēvu (p. 79) கிறேன், ஏவினேன், வேன், ஏவ, v. a. To command, order, give directions to, கட்டளையிட. 2. To incite, stir up, prompt, stimulate, move, inspire, rouse, instigate, set on, தூண்ட. 3. To send, despatch, அனுப் ப. 4. To discharge (arrows &c.), shoot, throw, cast, எய்ய. 5. To excite and despatch (a demon against one), செலுத்த. ஏவாமக்கள்மூவாமருந்து. Sons who need not be directed by their parents are a continual comfort to them. அரக்கனேவியவேல். The dart thrown by the demon. ஏவிவிட, inf. To excite, prompt, rouse, instigate, set on. 2. To send a devil against one. ஏவும்வினைமுதல், s. See இயற்றும் வினைமுதல். 2. The subject of an active verb used in a causative signification-as அரசனாலயங்கட்டினான், the king built a house; i. e. caused a house to be built. ஏவுவான், s. A master, a superintendent, director, ஏவுகிறவன். 70)

kṭukm (p. 87) s. Astringency, pungency, கார்ப்பு. (சது.) (p.) 2. The same as கடு ரோகணி, Helleborus niger. திரிகடுகம், s. In medicine, three special stimulants or spices; viz.: 1. Dry ginger, சுக்கு. 2. Black pepper, மிளகு. 3. Long-pepper, திப்பிலி. 2. A moral poem in which each verse has three things for its theme, ஓர்நூல். 74)

klikkm (p. 96) s. A very pungent eye-salve applied as a stimulant in apoplectic stupor or apathy of the system, கண்ணிலிடு மருந்து. (c.). கலிக்கம்போட--கலிக்கமிட, inf. To apply pungent eye-salve. பூதகலிக்கம், s. A kind of collyrium used by magicians to drive away evil spirits from persons said to be possessed by them. அஞ்சனக்கலிக்கம், s. A magic ointment rubbed on the eyes, or palms of one who wishes to discover any thing lost. 243) *

kāym (p. 104) s. Assaf&oe;tida, பெருங்காயம். 2. (p.) Ether, the ethereal regions, (See ஆகாயம்.) 3. Pungency, கார்ப்பு. 4. Pepper, மிளகு. 5. Onion, வெண்காயம். 6. A composition of vegetable stimulants, given to women after child-birth, காயமருந்து. 7. Condiments, seasonings, கறிக்கிடுங்காயம். 8. (c.) Wound, hurt, bruise, contusion, ஊறுபுண். காயக்காரன், s. A wounded person. காயங்கட்ட, inf. To dress a wound. காயங்கொடுக்க, inf. to give a stimulating compound to a lying-in woman. காயப்பட, inf. To be wounded. 2. To be stained, soiled. காயம்பட்டகுரங்குபோல். Like a wounded monkey. காயப்படுத்த, inf. To wound. 2. To stain, to taint, to blot, to soil. அடிக்காயம், s. A wound inflicted by a stroke. The ஐங்காயம் or five stimulants used as medicines are: 1. பெருங்காயம், assaf&oe;tida. 2. மிளகு, pepper. 3. சுக்கு, dry ginger. 4. வெள்ளுள்ளி, garlic. 5. கடுகு, mustard. சாவுகாயம், s. A mortal wound. பிழைகாயம், s. A wound that is not mortal. 85) *

kārm (p. 104) s. Pungency, acrimony, any thing hot or biting, உறைப்பு. 2. An expletive to express the names of the vowels, and of certain compound letters--as அகா ரம், ஊகாரம், மகாரம். 3. Gold, பொன். 4. The hard or solid part of trees, மரவயிரம். காரசாரம், s. Pungency, stimulancy; the quality of being pungent and palatable. காரசாரமானகறி, s. Hot and palatable curry. காரசாரமானபுகையிலை, s. Strong tobacco. காரமான, adj. Sharp, pungent, corrosive. 106) *

kāẕ (p. 105) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be pungent, harsh, stimulant, கார்க்க. 2. To grow solid, to attain solidity, to be firm or strong in mind, வயிரிக்க. காழ்ப்பு, v. noun. [substantively.] Pungency, stimulancy, காரம். 2. Solidity, hardness; firmness, வயிரம். (p.)

kellu (p. 138) கிறேன், கெல்லினேன், வேன், கெல்ல, v. a. [prop. கல்லு.] To dig round the roots of plants, to grub up; to wash or wear away gradually; to eat--as a cancer, or caustic. 2. [prov.] To irritate or corrode, and waste the stomach--as excessive stimulus, &c. கெல்லுகம்பு, s. [prov. கல்லுகொம்பு.] A stick for grubbing up the earth. 31)

kōrōcaṉai (p. 151) s. [improp. கோரோச னம்.] Cow-bezoar, a dark, yellow or biliary calculus found in the stomach of the cow, employed medically, and regarded as an antiphlegmatic, stimulant, alterative, tonic, &c. It is given in small quantity in a pulverized state to new-born infants, to remove phlegm and other obstructions, to rectify irregularities, &c., ஓர்மருந்து. W. p. 31. GOROCHANA. 18)

kōẕi (p. 151) s. The gallinaceous fowl whether cock or hen--especially the hen, குக்குடம். 2. The name of the capital of Chola, from the story of a cock there at tacking an elephant, உறையூர். கருங்கோழி--கானாங்கோழி--கின்னிக்கோழி--சம் பங்கோழி--வான்கோழி, are different kinds of fowls; which see. கோழிக்கரணம், s. One of the eleven astrological கரணம், named பத்திரவம். See கரணம். கோழிக்கல்--கோழியீரற்கல், s. [loc.] A stone used polishing iron, குறிஞ்சிக்கல். கோழிக்காரம், s. A medicine in which fowl--dung is used; also, a medicinal broth from boiled fowl. 2. [prov.] Fowl-dung used in manuring soil for the கஞ்சா plants; [ex காரம், stimulant.] கோழிக்காரன், s. One who feeds the chickens. (c.) கோழிக்கீரை, s. A kind of greens. See கீரை. கோழிப்பசளை, s. A variety of பசளை herbs. See பசளை. கோழிக்காற்புல், s. A kind of grass. See புல். கோழிக்குஞ்சு, s. A chicken. கோழிக்குடாப்பு, s. As கோழிக்கூடு. 1. கோழிகூவல், v. noun. Crowing of a cock. கோழிக்கூடு, s. A hen-coop, a fowlhouse. 2. The town of Calicut. கோழிக்கூட்டுப்பழம், s. [prov.] A species of plantain fruit. கோழிக்கொடி, s. As கோழியவரை. (Little used.) 2. The banner of Skanda, on which the figure of a cock is drawn. கோழிக்கொடியோன், s. Skanda whose banner is a cock, முருகன். 2. (திவா.) Ayanar. கோழிக்கொண்டை--கோழிச்சூடன், s. [prov.] A plant with a red flower called the cox-comb, Celosia cristata. கோழிச்சாறு--கோழியாணம், s. Fowlbroth; soup. கோழிச்சேவல், s. [Sometimes கோழிச் சாவல்.] A cock. கோழிப்பறவை, v. noun. [prov.] A short distance, (lit.) the flight of a fowl. கோழிப்புடம், s. A mode of sublimating medicines--as குக்குடபுடம். கோழிமுட்டை, s. Hens's eggs. கோழிமுட்டைத்தயிலம், s. A medicinal oil extracted from fowl eggs used in cases of fits, spasms, &c. கோழிவேந்தன், s. Any king of the Chola dynasty who ruled at Kozhi, சோழன். அறுபதாங்கோழி, s. [loc.] A hen laying eggs every two months. காட்டுக்கோழி, s. A jungle fowl, a wild hen. 43)

tiri (p. 239) --திரீ, s. A woman, wife. See ஸ்திரீ. திரிகடகசங்கலிதம், s. The summation of சங்கலிதம், சங்கலிதசங்கலிதம், and வர்க்க சங்கலிதம். திரிகடுகம்--திரிகடுகு, s. The three special stimulants. (See கடுகம்.) 2. A poem in which each verse has three things for its theme, முச்சொல்லலங்காரம்-as ஆறுநேராகிவூரும் அரசனோடேறுமாறானகுடியும் புருஷனோடுதாறுமாறானமனைவியும்இம்மூன்றும்நீறுநீறா கிவிடும், a town near a river, subjects in rebellion against their king, a wife disobedient to her husband; these three will go to ashes. திரிகண்டகம், s. A three thorned plant, நெஞ்சில், Tribulus, L. திரிகத்தம், s. A country, in the northwest of India, apparently part of Lahore, ஓர்தேயம். (Sa. Trigartta.) திரிகந்தம், s. The three aromatics. See கந்தம். திரிகரணம், s. The three constituent parts of a person, as employed in divine worship. See முப்பொறி. திரிகாலசந்தி, s. The three daily seasons or worship. See காலசந்தி. திரிகாலச்சக்கரம், s. A chronology. (R.) திரிகாலம், s. The past, present and future. See காலம். திரிகாலோசிதம், s. The Kusa grass, தர்ப்பை; [ex உசிதம்.] திரிகுணம், s. The three qualities or principles in nature. See முக்குணம், under குணம். திரிகூடம், s. A sacred mountain, ஓர் மலை. திரிகோணமலை, s. (com. திருக்கோணா மலை.) Trincomalic. திரிகோணம், s. A triangle. See under கோணம். திரிகோணமிதி, s. Trigonometry; [ex மிதி, measure, knowledge.] திரிசங்கு, s. The name of a king, ஓரர சன். திரிசங்குமண்டலம், s. The constellation named after திரிசங்கு, the father of அரிச்சந்திரன், being the southern cross. திரிசா, s. Tabular radius. (Sa. Trijya.) திரிசாரம், s. The three kinds of salt, viz.: 1. Solder, நவக்ஷாரம். 2. Alkaline salt, எவக்ஷாரம். 3. Another kind of salt, சத்திசாரம். திருசிரபுரம்--திரிசிராப்பள்ளி, s. Trichinopoly, so called, it is said, from a Rakshasa who first dwelt in the place, and had three heads. திரிசூலம், s. The trident, முத்தலைவேல். See பினாகம். திருச்சிரமம், s. The three daily devotional exercises, முக்காலானுட்டானம். திரிதண்டம்--திரிதண்டு, s. Three staves in one, carried by a Vaishnuva mendicant. திரிதண்டசந்நியாசி, s. See சன்னியாசி. திரிதண்டி, s. As திரிதண்டசந்நியாசி. appel. n. An ascetic who has acquired the command over his mind, body and speech, கரணமூன்றுமடக்கினோன். திரிதிகை--திரிதியை, s. The third day of the moon, either in its increase or decrease, மூன்றாந்திதி. திரிதீர்க்கம், s. One of the ten points in the horoscope of the bride and the bridegroom. See தசப்பொருத்தம். திரிதேகம், s. Three kinds of bodies. See சரீரத்திரயம். திரிதோஷம், s. The three humors of the body, முப்பிணி. 2. Vitiation of the three humors, as the cause of diseases, ஓர்நோய். திரிதோஷசன்னி, s. A fit from the above disease. திரித்துவம்--திரியத்துவம், s. (Chris. usage.) The Trinity. திரிநேத்திரன், s. Siva, the three-eyed, சிவன். Compare முக்கண்ணன். திரிபங்கி, s. A curiously wrought poem, one of the மிறைக்கவி, a stanza which may be turned into three others, and give three different meanings. See சித் திரகவி. திரிபதார்த்தம், s. The three eternal unoriginated things in the universe. as treated of in the சித்தாந்தம் philosophy, viz.: 1. பசு, soul; 2. பதி, deity; 3. பாசம், natural or moral evil. Among Vedantists சித்து, அசித்து, ஈச்சுரன். திரிபதகை, s. The Ganges, fancied to run through three worlds கங்கை. திரிபதாகி, s. One of the மிறைக்கவி, or curious poems. திரிபதாகை, s. A mode of using the hands in dancing. See காலட்சணம். திரிபலம்--திரிபலை, s. The three Myrobalan or medicinal fruits, often used in Indian medicines, 1. கடுக்காய், gallnuts, Terminalia chebula; 2. நெல்லிக் காய், Phyllanthus emblica; 3. தான்றிக்காய், Terminalia bellerica. திரிபலையேனாதி, s. An electuary compounded of the three fruits and other ingredients. திரிபழுகம், s. The three delicacies, milk, பால்; clarified butter, நெய்; and honey, தேன். திரிபாகி, s. One of the மிறைக்கவி, a curious poem in which a word of three letters when taken regularity gives one meaning, and when the first, second or third letter is taken away will give in each case a different meaning. திரிபுசம், s. Triangle. (Sa. Tribhaja.) திரிபுடி, s. The three qualities, 1. ஞாதுரு, soul, ஆன்மா; 2. ஞானம், wisdom. knowledge, அறிவு; 3. ஞேயம், that which is known, அறியப்படுபொருள். திரிபுடை--திரிபுடைதாளம், s. A mode of beating time, &c. திரிபுண்டரம், s. The three lined mark of the Saiva sect, three streaks of ashes on the forehead, நெற்றியில்விபூதி. திரிபுரம், s. [in mythol.] The three cities, or castles, severally of iron, silver, and gold, floating in the sky one above another; destroyed by Siva for embracing the Jaina tenets, முப்புரம். The chiefs of the castles were, கமலன், கமலாட் சன், and விச்சுவமாலி. திரிபுரசுந்தரி, s. Parvati, பார்வதி. திரிபுரதகனன், s. (St.) Siva, சிவன்; [ex தகனன், who burnt.] திரிபுரமல்லிகை, s. (St.) A medicinal plant, apparently a kind of jasmine. திரிபுரமெரித்தான், appel. n. Siva, who burnt and destroyed திரிபுரம், சிவன். 2. A tree, நொச்சி, Vitex. 3. The மாவிலிங்கு tree. திரிபுராந்தகன், s. Siva, as destroyer of the three cities, சிவன்; [ex அந்தகன்.] திரிபுரி, s. A plant. See சாரணை. (R.) திரிபுரை, s. Parvati, பார்வதி; [ex புரம், town. திரிபுவனம், s. The three worlds. See திரிலோகம். திரிமஞ்சள், s. The three kinds of மஞ் சள், 1. Turmeric, மஞ்சள்; 2. Amomum, கஸ்தூரிமஞ்சள்; 3. A medicinal wood, மர மஞ்சள். திரிமனம், s. The three faculties of the soul. 1. நினைவு, thought; 2. புத்தி, understanding; 3. அறிவு, knowledge. திரிமூர்த்தி, s. The Indian triad, Brahma, Vishnu and Siva. திரிமூலம், s. Three kinds of medicinal roots, 1. திப்பிலிமூலம், of long-pepper; 2. சித்திரமூலம், of plumbago; 3. கண்டு மூலம், of a medicinal plant. திரியத்துவம்--திரியேகத்துவம்--திரியே கம். s. (Chris. usage.) Triune, trinity. திரியம்பகன், s. Siva, as the threeeyed, சிவன்; sometimes Vishnu; [ex அம் பகம், eye.] திரியவத்தை--திரியாவஸ்தை, The Three states of the mind. See அவத்தை. திரியாங்கம், s. A calendar embracing three parts or members, out of the five given in the native calendars; viz.: திதி, வாரம், நட்சத்திரம். See பஞ்சாங்கம். திருயேககடவுள்--திரியேகன், s. (Chris. usage.) God the Father, the son, and the Holy Ghost, which three are one. திரிலிங்கம், s. A mode of using the hands in dancing. (See காலட்சணம்.) 2. [in gram.] The three genders, 1. புல்லிங் கம், the masculine; 2. ஸ்திரீலிங்கம், the feminine; 3. நபுஞ்சலிங்கம், the neuter. திரிலோகம், s. The three worlds--the earth, the etherial regions, and the world of the gods, பூமி, அந்தரம், சுவர்க்கம். 2. Three metals--gold, பொன், silver, வெள்ளி, and copper, செம்பு. திரிலோகசிந்தூரம், s. A chemical preparation of three metals--of load-stone, iron and copper; or gold, silver and copper, ஓர்மருந்து. திரிலோகாதிபதி, s. Indra, இந்திரன். திரிலோகி, s. A plant, விஷ்ணுகரந்தை. (R.) திரிவிக்கிரமன், s. Vishnu, as striding over two worlds at two steps, and crushing the giant Bali to the nether regions by the third, விஷ்ணு. W. p. 391. TRIVIKRAMA. திரிவிதகரணம், s. See கரணம். திரிவிதசரீரம், s. The three kinds of body, ஸ்தூலம், சூட்சுமம் and கரணம். திரிவேணி--திரிவேணிசங்கமம், s. The confluence of three sacred rivers near Benares, a place of great resort for bathing, &c., கங்கை, யமுனை, சரசுவதி; என்னு மூன்றாறுகளுங்கூடுமிடம். See சங்கமம். 39)

nṭai (p. 268) s. Walk, act of walking, நடப்பு. 2. Gait, mode of walking or going, pace, ஒயில். 3. Journey, voyage பிரயாணம். 4. Turn, time or bout, as once, twice, &c., முறை. 5. Entrance to a house, commonly between two raised verandahs, நடைகூடம். 6. Conduct, behavior, course of actions, career, good or bad manners, ஒழுக்கம். 7. Fluency in reading, வாசிப்பினோட்டம். (c.) 8. Succession, series of letters in a word, words in a sentence, எழுத்துநடைசொல்நடை. 9. Style or usage in language, idiom, பா ஷைநடை. 1. Custom, usage, fashion, வாடிக் கை. 11. Properity, influence, செல்வம். 12. Way, road, route, வழி. 13. A dance, கூத்து. 14. Course of a planet, கிரகநடை 15. Passage, transit, progress, motion, செல்லுகை. நடைநடையாய்வந்தான். He came without delay. கால்நடையாய்ப்போனான். He went on foot. வண்டி பாரமேற்றிக்கொண்டுமூன்றுநடையாய்வந்தது. The wagon taking in a load went three times. அன்னநடைநடக்கப்போய்க்காகந்தன்னடையுங்கெ ட்டது. The crow affecting the gait of the Swan lost even its own gait; i. e. affectation is ridiculous. நடைகாயம், s. A composition of vegetable stimulants continued for some months by a woman after confinement. (c.) நடைகிணறு, s. A well with steps down, as நடைபாவி. நடைகுறைய, inf. To decrease as a person's activity in walking, &c., 2. To diminish, as prosperity, influence, &c. நடைகூடம்--நடைக்கூடம், s. As நடை, 5. 2. The vestibule of a palace. நடைகூலி--நடைக்கூலி, s. Hire or pay for walking to a place (to do a work, &c.) நடைக்காவணம், s. A shed with a flat roof into which the idol is taken to rest after passing round in procession. நடைக்குநடை. From time to time, from turn to turn. நடைசாரி, s. Gentle pace of a horse, குதிரையின்மந்தகதி. 2. [in burlesque.] Walking for pastime, உலாவல். 3. As நடைசாரி மேளம். See under சாரி, Sa. நடைச்சலங்கு--நடைப்படகு, s. A small boat, usually accompanying one larger, for lading, &c. நடைச்சாவடி, s. As நடைகூடம், 2. (R.) நடைபடி, s. [com. நடபடி.] Act, conduct, behavior, one's life, history, &c., நடத்தை. 2. Manner, custom, வாடிக்கை. ஊர்நடைபடி. Manners, customs, doings, practices of a country. நடைபடிபார்க்க, inf. To try one's conduct. (R.) நடைபழக, inf. To learn to walk, as a child. 2. [ironically.] To walk too slowly, creeping along. நடைபழக்குதல், v. noun. Breaking in a horse. (c.) நடைநீர், s. Water flowing through a channel. நடைபறிய, inf. [prov. impersonal, governing the dative.] To walk fast, விரைந் துநடக்க. நடைபாவாடை, s. White cloth spread for a great person, a newly married couple, &c., to walk on, நிலப்பாவாடை. (c.) நடைபாவாடைபோட, inf. To spread a நடைபாவாடை cloth. நடைபிறழ, inf. To deviate from morality, prescribed rites, ceremonies, &c. நடைப்பரிகாரம், s. Stores for traveling, பயணச்சாமான். (சது.) நடைமருந்து, s. Medicine that does not prevent one's usual occupation or food. நடைமுதல், s. The current year. (c.) நடையறிய, inf. To know the customs, manners, &c., of the country. நடையன், s. [in combin.] A walker, நடக்கிறவன். 2. A ploughing ox, riding horse, &c., உழவுமாடுகுதிரைமுதலியன. (c.) 3. [in cant.] Shoes, slippers, செருப்பு. நடையில்விட, inf. To trot a horse at a moderate pace. நடையுடைபாவனை, s. [prov. for நடை நடைபாவனை, which see.] நடைவாவி--நடைபாவி, s. A well with steps. See நடபாவி. நடைவீச்சு, s. Velocity or momentum of one's walk. 27) *

pẕu (p. 302) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To ripen, to mature, to arrive at perfection, as fruits, grain &c., முதிர. 2. To suppurate, to ripen as a boil, பருக்கனிய. 3. To become grey or hoary, நரைக்க. 4. To change color by age, as ivory or horn; to become pale or yellowish, as the body by disease; to become soiled as the teeth by disease, நிறமாற. 5. To grow mature in knowledge, science, piety; to become fit for bliss, பக்குவமாக. 6. To take a fine blooming color, as gold, பொன்பழுக்க. 7. To become flabby and weak, as the abdomen of a woman after childbirth, through want of stimulants, &c., வயிறுபழுக்க. 8. (fig.) To obtain success, அனுகூலப்பட; also used in irony. அவனுக்குநரைத்துப்பழுத்தது. He is grown grey, from age. பழுக்கச்சுட, inf. To color gold on. the fire, by various ingredients, &c. See சுடு, v. பழுக்கப்போட, inf. To force the ripening of fruits by covering them with straw, &c. 2. To wait the maturity of some great event. பழுக்கவிட, inf. To let fruit ripen on the tree. பழுக்கவைக்க, inf. To put fruits to ripen. பழுத்தகதிர், s. A ripe ear or corn. பழுத்தபழம், s. A yellow ripe fruit, முதிர்ந்தகனி. 2. (fig.) An aged person, முதிர்கிழவன். 3. One mature for liberation from births, பக்குவன். 4. [prov.] One well learned in all kinds of wickedness, &c., மிகுவஞ்சகன்.--For the proverb, see கொம்பு. பழுத்துப்போக, inf. As பழு, v. பழுப்பு, v. noun. Ripeness Yellowness of fruits, change of color, blooming or natural color in gold, as the verb. பழுப்பரிசி, s. Rice turned yellow, or brown, by neglect in drying. பழுப்புப்பொன், s. Gold of a bright yellow hue. பழுப்பேற, inf. To be colored by the goldsmith's art. பழுப்படைய, inf. To contract a yellowish color, as grain.