akkaram (p. 3) --அச்சரம்--அட்சரம், s. A disease of the stomach causing eruptions on the tongue and lips; thrush, aphth&ae;, ஓர்நோய். (c.) 47)

amaracayam (p. 19) --அமராசயம், s. [in physiology.] One of the ஆசயம் of the body, the stomach, அசனாசயம். 17)

ātittaṉ (p. 38) --ஆதித்தியன், s. The sun, சூரியன். Wils. p. 111. ADITYA. ஆதித்தநோக்கு, s. Heliocentric aspect. ஆதித்தபுடம், s. The longitude of the sun. ஆதித்தபுத்தி, s. The daily motion of the sun, as அருக்கபுத்தி. ஆதித்தமண்டலம், s. The solar system, சூரியமண்டலம். 2. (p.) The region of the stomach or heart of human bodies, உடலிலோர்ஸ்தானம். ஆதித்தமத்திமபுத்தி, s. The mean daily motion of the sun, given in minutes. ஆதித்தன்கூர்மை, s. One of the thirty-two kinds of arsenic, இலவண பாஷாணம். 58) *

āmācym (p. 38) s. [in physiology] The stomach--as the receptacle of food taken, இரைப்பை; [ex ஆமம், hardness of the f&ae;ces, et ஆசயம், receptacle.] Wils. p. 116. AMASHAYA.

iyṟkai (p. 48) s. Nature, quality, disposition, inherent or primitive quality, சுபா வம். 2. Ability, influence, power, திராணி. 3. Custom, habit, practice, what is natural, customary, &c., வழக்கம். 4. State, condition, circumstances, தன்மை. 5. [prov.] Means, instruments, tools, பணிமுட்டு.-Note. This word is opposed to செயற்கை, artificial productions. இயற்கைக்குணம், s. The natural disposition, natural temper. இயற்கைஞானம்--இயற்கையறிவு, s. Natural, inherent or intuitive wisdom--as a property of the Deity. இயற்கைதப்பினவன், s. A dishonest person. இயற்கைப்புணர்ச்சி, s. [in love poetry.] Marriage indicated by destiny, arising from previous actions and by natural choice and inclination, தலைவனுந் தலைவியுந்தம்முளொத்துப்புணர்கை. இயற்கைப்பொருள், s. A thing in nature--that which is not artificial --as the elements. இயற்கையறிவு, s. The knowledge which cannot be increased--as that of God. 2. Instinctive knowledge in distinction from that which is acquired; opp. to செயற்கையறிவு; which see. இயற்கையன்பு, s. Love formed naturally--according to Hindu physiology, the result of love in a former birth--opposed to செயற்கையன்பு, or love brought about by external means. இயற்கையானகுடி, s. A respectable family. வறுமையானஇயற்கை, s. Indigent circumstances. 20)

irṇm (p. 49) s. Brackish ground, உப் பளம். 2. Food, eatables, உணவு. (p.) 3. [change of இருணம்.] Debt, கடன். அவன் வயிற்றிலேயிரணமில்லை. He has nothing in his stomach. இரணபாதகம், s. Unfaithfulness to creditors, கடன்றீராப்பாதகம். 4) *

iru (p. 50) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To sit, sit down, உட்கார. 2. To live, be alive, exist, உயிர்வாழ. 3. To abide, reside, dwell, sojourn or stay in an appropriate place--as men in houses--beasts in the forest--fishes in water, &c., தங்க. 4. To be, wait, remain, be present, be at hand, சமுகத்திலிருக்க. 5. To be in reserve, in store, to remain--as an overplus, மீந்திருக்க. 6. To be ready, prompt, waiting for any duty or project, to be on the point of acting, going, &c., ஆயத்தமாயிருக்க. 7. To settle in a place, become fixed, established, நிலைபெற. 8. To last, remain, continue, endure, நீடி க்க. (c.) With என்று prefixed, it expresses expectation, desire, &c.--as வருவானென்றி ருக்கிறோம். We expect him. In the past tense with the gerund of a verb it serves to express the plu-perfect tense of that verb--as வந்திருந்தான். He had come. The gerund is often used with the locative and expresses the idea of procession--as நகரத்திலிருந்துநீங்கினான். He departed from the city. Sometimes இருந்து is an expletive (அசைச்சொல்)--as எழுந்திருந்தான். He is risen. இரு இரு. Wait, wait. 2. Sit down. இருக்கச்சொல்லியும்போய்விட்டான். Although I told him to wait, he went away. இருக்கட்டும் இருக்கட்டும். Let it be (emphatically). இருக்கிறதவ்வளவுதான். That is all there is. இருந்தல்லவோபடுக்கவேண்டும். Is it not necessary to sit before lying down? a phrase used to express the necessity of caution or deliberation in any pursuit. இருந்தாற்போலே செத்துப்போனான். He died unexpectedly. இருந்திருந்துகாரியமிறுகிக்கொண்டது. The case has at length assumed a serious aspect. மீன்பிடிக்க இருக்கிறான். He is about to go afishing. அவனின்னமிருக்கிறானா? Is he still alive? Is he still there, not gone yet? காரியமிப்படியிருக்கிறது. Such is the state of affairs. அந்தத்துரையிருக்கிறநாளிலே. During the period of that governor. நெடுநாளிருப்பார்கள். They will live long. 2. They will remain here long. அதுமெய்யென்றிருந்தேன். I thought it was true. அவனிருந்தாகிறதென்ன? அவனிருந்தும்பயனெ ன்ன? Of what use is he? இருக்கை, v. noun. Sitting, உட் கார்ந்திருக்கை. 2. A seat, ஆசனம். 3. Being, a state, or condition of being--chiefly applicable to the human species, இருப்பு. 4. s. (p.) Residence, dwelling, situation, இருப்பிடம். 5. A town, village, ஊர்ப் பொது. இருப்பு, v. noun. Sitting, mode of sitting--as of ascetics, &c., இருக்கை. 2. Being, condition state of being--chiefly of the human species, நிலை. 3. s. Residence, abode, dwelling, வாசஸ்தலம். 4. The appropriate place of any person or thing, the place where a person or thing is established, உரியவிடம். 5. A seat, பீடம். 6. Surplus, balance in hand, remainder of cash in hand after an expenditure, கையிருப்பு. 7. Money in reserve, amount in a treasury, பொக்கசத்திருப்பு. 8. Remaining commodities, residue, மீந்திருப் பவை. 9. Stores, merchandise, wares, சரக்கிருப்பு. அவனிருந்த இருப்பிலே சம்பாதித்துக்கொண்டா ன். He acquired his wealth in one place; i. e. without running hither and thither. உன்னிடத்திலின்ன மிருப்பென்ன? How much still remains in your hand (in money or goods)? அவனிடத்திலிருப்பிருக்கிறது. He has got money in hand. இருப்பிடம், s. Habitation, place of residence, appropriate, customary or established place of a person or thing, உறைவிடம். 2. The seat, the posteriors, ஆசனம். இருப்புப்பார்க்க, inf. To see how mush still remains in the store. 60) *

irai (p. 51) s. The food of birds, beasts, and other inferior animals, provender, prey, பறவைமுதலியவற்றினுணவு. 2. A bait, தூண்டிலிரை. 3. [in a low sense.] Food in general, victuals, உணவு. 4. [prov.] Food eaten, sustenance, nutriment, &c. in the system, உண்டது. இரைக்க, inf. To eject food by a voluntary effort--as dogs, &c. இரைகழிய, inf. To evacuate indigested matter--as in cholera. இரைகொடுக்க, inf. To feed cattle, fowls, &c. (in a low sense), to support, maintain. இரைகொள்ளி, s. A gluttonous person, பெருந்தீனியாள். 2. The craw or crop of birds, இரைப்பெட்டி. இரைக்குக்கிடக்க, inf. To lie in wait for prey--as snakes. இரைக்குடர்--இரைக்குடல்--இ ரைப்பை, s. The stomach, ventricle, the maw. இரைசீரணிக்க, inf. To digest food. இரைதேட, inf. To gather food-as birds, to go in quest of prey, &c. இரைதேற, inf. To remain undigested or entire--as food in the stomach. இரைப்பற்று, s. [prov.] Indigested food lodged in the system, indigestion, செரியாதது. இரைப்பெட்டி, s. [prov.] Crop of birds, craw, maw, gizzard, பறவை யாதிகளிரைப்பை. இரைமீட்க, inf. To chew the cud --as cows, &c., அசைபோட. இரையூட்ட, inf. To feed their young ones--as birds. இரையெடுக்க, inf. To gather food --as birds, &c., pick up food, catch prey. 2. To chew the cud. 27)

iṟngku (p. 57) கிறேன், இறங்கினேன், வேன், இறங்க, v. n. To descend, pass down a declivity or ladder, sink lower; to get down a tree, a precipice, &c.; to step down, alight from a horse, &c.; to crawl down, சரிய. 2. To descend voluntarily--as a bird, தாழலிறங்க. 3. To descend by degrees through air, water, or any other resisting medium--as leaves or other light substances; to fall or sink gradually or slowly; to fall--as rain; to flow down--as a torrent; to fall--as grain from the ear, மழைமுதலிய வையிறங்க. 4. To disembark, get out of a boat, or from one boat into another of smaller size, கப்பலினின்றிறங்க. 5. To be taken down, unladed, unladen, disburdened, சாமானிறங்க. 6. To fall or sink into the appropriate place--as a post into its hole, to be driven home--as a nail, உள்ளிறங்க. 7. To sink--as a denser body, to settle to the bottom--as earth in water, water in oil, &c., அமிழ. 8. To arrive at a place other than one's home, to pitch, alight, encamp --as an army. to halt, பாளயமிறங்க. 9. To get into the right road, நேர்வழியிலிறங்க. 1. To be brought down or reduced, தாழ்வடைய. 11. To abate--as fever commencing with the head and descending to the extremities, சுரமிறங்க. 12. To become reduced, or to descend--as bile in the system (which rising to the brain is supposed to cause mental derangement); hence to be cured of mental aberration, பித்தமிறங்க. 13. To subside--as animal poison in the system (which is supposed to descend from the head to the extremities), விடமிறங்க. கபாலநீர்கண்ணிலேயிறங்குகிறது. The humors of the head have descended into the eyes, causing cataract, depriving the person of sight, &c. ஒருதுறையிலிறங்கிவிட்டான். He has found a resting place; his mind is settled. இறங்காத்துறை, s. A place not convenient or proper for landing, or lodging. 2. (fig.) An improper marriage, connection, &c. இறங்குதுறை, s. A place of debarkation. 2. (fig.) Means, ways for effecting a thing, வழிவகை. இறங்குபொழுது, s. The time of sunset, சாய்பொழுது. இறங்குபொழுதிலேமருந்துகுடி. Take medicine when the sun declines; implying that the disease will thereby decline. இறங்குமிராசி, s. The six signs through which the sun passes in its southern course, சூரியனிறங்குமாறிராசிகள். இறக்கம், v. noun. Descending-as of food into the stomach; descent of a bird, a stream; debarkation from a boat, going down a ladder, &c., இறங்கு கை. 2. A descent, declivity, slope, declination, சரிவு. 3. A ford, இறங்குதுறை. 4. The drying up of the pustules in the small pox, measles and other similar diseases--so applied because it is supposed to begin at the head and to descend, அம்மைமுதலியவிறக்கம். 5. Paths and tracks of beasts in a jungle, மிருகங்கள் செல்வழி. நோயாளிக்குச்சோற்றிறக்கமில்லை. The patient is unable to swallow his food. இறக்கத்திலிருக்க, inf. To be in a low place, to be below. அவன்காரியம்இறக்கத்திலிருக்கிறது. His business is on the decline. இறங்கல், v. noun. The swelling of the glandula by an excess of wind, &c., அண்டமிறங்கல். 2. The subsiding of swelling, &c. from the head to the extremities, விக்கமிறங்கல். இறவு, v. noun. Lapse, passage, a place of descent, செல்கை. 5)

īrl (p. 58) s. The lungs, liver, spleen, and other viscera, ஈருள். ஈரல்கருக, inf. To be smitten with anguish, fear, shame, &c. ஈரல்கருகிப்போயிற்று. My liver is dried up--an expression which indicates intense anguish. ஈரல்பதற, inf. To be terrified, agitated. ஈரற்குலை, s. The liver and the parts connected with it, ஈரற்கொத்து; [ex குலை, cluster, collection.] ஈரற்குலைபதைக்க, inf. To be cut to the heart, be deeply grieved. ஈரற்குழி, s. The pit of the stomach, ஈரலுறுதானம். ஈரற்பித்து--பித்தீரல், s. The gall bladder and its contents, ஈரற்பிச்சு. நீரீரல், s. The kidneys. கல்லீரல், s. Liver. நுரையீரல்--வெள்ளீரல், s. Lungs. வாளீரல்--மண்ணீரல், s. Spleen. 23)

utppi (p. 59) s. [prov.] Particles of saliva ejected from the mouth in speaking, slaver, தெறிக்குமெச்சில். 2. Ventricle of animals, ஈரல். (Besch.) 3. [vul.] Undigested matter in the stomach of beasts, சீரணிக்காதஇரை. உதப்பிவாயன், s. One who emits saliva in speaking. 140)

umiẕ (p. 62) கிறேன், ந்தேன், வேன், உமிழ, v. n. to cast (a liquid) from the mouth, கொப்பளிக்க. 2. To spit, உமிய. 3. (p.) To vomit, retch, puke, eject from an over charged stomach, சத்தியெடுக்க. 4. To emit poison--as from the fangs of a snake; to discharge as arrows; to eject as sparks of fire, to emit as rays; to cast forth as the flower does odor; to yield honey as flowers, to emit sound, சொரிய. நஞ்சுமிழ்வேலினான். He whose dart emits poison. யானைகையுமிழ்நீர். A secretion which the elephant casts. வெங்கணையுமிழ்வில். The bow that discharges the fiery arrows. தழலுமிழ்சிறுகண்யானை. Elephants with eyes of fire. (நைடதம்.) உமிழ்நீர், s. [impr. உமிநீர்.] Spittle, saliva, துப்பல். உமிழ்நீர்குடிக்க--உமிழ்நீரூற, inf. To have the mouth water for things, to covet after. உமிழ்வு, v. noun. Casting from the mouth, spitting, துப்புகை. 2. s. (fig.) Any thing cast from the mouth--as spittle, secretion, vomit, &c., உமிழ்நீர். 79)

urm (p. 64) s. Strength, firmness, hardness, compactness, coarseness, aspiration, force of voice, expression, meaning, &c., வலி. 2. Energy, spirit, exertion, determination, resolution, fortitude, firmness of mind, ஊக்கம். 3. (p.) The breast, chest, மார்பு. 4. Wisdom, knowledge, spiritual knowledge, ஞானம். 5. Velocity, force, missile or projectile force, வேகம். 6. The solid part of timber, வயிரம். 7. Hardness, induration, obduracy, திண்மை. 8. A surrounding wall, மதில். கடலுரமாயிருக்கிறது. The sea is high, rough. காற்றுரமாயிருக்கிறது. The wind is high, boisterous. உரகடல்--உரசமுத்திரம், s. A boisterous sea, a sea generally rough. உரங்குத்த, inf. [prov.] To pound and harden the earth around trees newly set, பலமுறச்செய்ய. உரங்கொள்ள, inf. To thrive, grow strong--as the wind; to get strength, become boisterous--as the sea, பலங்கொள்ள. 2. To exert strength, &c., வலியுண்டாக. 3. To be hardened, indurated, obdurate, கடினமுற. உரங்கொண்டெறிந்து. Throwing with force. காய்ச்சலுரங்கொண்டுகாய்கின்றது. The fever rages and burns. உரஞ்செய்ய, inf. To exert influence, take effect, produce, effect--as arguments, பலஞ்செய்ய. 2. To grow strong, வலியுற. 3. To thrive--as vegetables, &c., பலப்பட. அவரெடுத்தகாரியங்களிலொன்றுமுரஞ்செய்யவில் லை. He has been successful in nothing that he has undertaken. உரஞ்சொல்ல, inf. To animate, to encourage. உரமண், s. Hard, ungenial soil. உரமாய்நிற்க, inf. To stand fast, immovable. உரமாய்ப்பெய்கிறமழை, s. A heavy rain. உரமானசத்தம், s. A loud sound. உரமெடுக்க, inf. To remove a particular ailment incident to infants. உரம்போட, inf. To manure land, எருப்போட. 2. To fasten, make firm, உரப்பிக்க. உரம்விழ, inf. To get a particular ailment by rolling on the ground--applied only to a child not twelve months old. உராதரம், s. A woman's breast, முலை. உரேந்திரன், s. A hero, a soldier, வீரன். உரோருகம், s. A woman's breast, முலை; [ex உருகம், birth, origin.] கடலுரம், s. Roughness of the sea. உரக்க, inf. To become intense, grow strong, firm, hard, &c., to increase in strength, intenseness, loudness, &c., to rage, increase in violence, vehemence, heat, malignity, &c., பலமடைய. உரத்துப்படி. Read out. உரத்துப்பாடு. Sing loud; sing louder. காய்ச்சலுரத்துக்காய்கிறது. The fever rages intensely. உரக்கக்கூப்பிட, inf. To cry aloud. உரக்கப்பேச, inf. To speak loud. உரத்தகடல், s. A boisterous sea. உரத்தகடிதாசி, s. Thick, coarse paper. உரத்தகாய்ச்சல், s. A vehement fever. உரத்தகாற்று, s. A violent wind. உரத்தகுதிரை, s. A powerful horse. உரத்தசத்தம், s. A strong, harsh voice, a loud noise. உரத்தசரீரம், s. A firm constitution, a strong compact body. உரத்ததருக்கம், s. A sharp contest, a violent controversy. உரத்தநிலம், s. Firm soil. உரத்தவெயில், s. A hot sun. உரப்பிக்க, inf. To make firm, to harden, indurate, confirm. உரப்பு, v. noun. intenseness, force, strength, firmness, compactness, வலி. 2. Coarseness, thickness, roughness--as of cloth, paper, leaves, &c.; stiffness, hardness--as of rice not well boiled, or of the stomach when overcharged, or when food does not digest, திண்மை. உரப்பானநிலம், s. Firm, hard (ungenial) land--as உரத்தநிலம். உரப்பானபுடைவை, s. Thick, coarse cloth. நெஞ்சுரப்பானவன், s. A hardhearted man. 2)

uṟai (p. 68) s. A sheath, scabbard, case, quiver, படைக்கூடு. 2. A cover, a pillowcase, &c., கௌசனை. 3. A receptacle for grain, a kind of sack, பண்டம்பெய்யுறை. 4. A reserve of curds for curdling milk, பாலிடுபிரை. (c.) 5. Place of residence, appropriate, customary place for a person or thing, இருப்பிடம். 6. Rain drops, துளி. 7. Rain, மழை. 8. Washerman's lye, ஆடையழுக்கற்றுநீர். 9. Pungency, corrosiveness, causticness, காரம். 1. Food of brutes, food, விலங்குணவு. 11. Medicine, medicament, மருந்து. 12. Life-time, வாழ்நாள். 13. Length, நீளம். 14. Height, உயரம். 15. An earthen ring used for the construction of a well, கிணற்றுறை. 16. Marks or symbols in numbering--as one for ten, &c., in measuring, weighing, இலக்கக்குறி. 17. A snake's poison bag, பாம்பின்விஷப்பை. 18. Bell-metal, வெண்கலம். (p.) உறையிலேயிருக்கிறார். He is at home, out of employ--a kind of burlesque. பொழுதுறையிலேவிழுந்தது. The sun is set, lit. gone to its place. உறைகாரர், s. Sheath-makers. See காரோடர். உறைகாலம், s. Life-time, வாழ் நாள். 2. The rainy season, மழைகாலம். உறைகுத்த, inf. To curdle milk, to cause it to coagulate. உறைக்கிணறு, s. A well formed or earthen rings one placed upon another. உறைத்துளி, s. Rain drops. உறைமோர், s. Sour milk used to curdle other milk, பிரைமோர். தலையணையுறை, s. A pillow-case. நாலுறை, s. Forty measures. நெல்லுறை, s. A mark used in measuring paddy. 2. A receptacle for paddy. 11)

ūtu (p. 69) கிறேன், ஊதினேன், வேன், ஊத, v. a. To blow--as with the mouth, to blow the fire, to puff and blow--as with hard labor, வாயாலூத. 2. To blow a musical instrument--as a trumpet, துளைக்கருவியி சைக்க. 3. To blow with a bellows, a blowpipe, &c., துருத்திமுதலியவற்றாலூத. 4. To gnaw or bore holes--as a beetle, to injure--as a moth, வண்டுமுதலியவூத. 5. v. n. To be puffed up with wind, to be inflated, வீங்க. 6. To be bloated, swollen--as the belly after eating, to swell or puff up--as a corpse, or carcass in water, &c., சரீரம்வீங்க. 7. To blow softly--as wind, காற்றுநொய்தாய்வீச. 8. To blow--as bees, beetles, &c., in getting out honey from flowers, வண்டிரைய. அவன்முகம்ஊதிக்கொண்டிருக்கிறது. His face is swollen. உடலூதியிருக்கின்றது. The stomach is puffed up with wind. ஊதிடுகொம்பு--ஊதுகொம்பு, s. A horn used as a trumpet. ஊதிப்பார்க்க, inf. To try a windinstrument. 2. To attempt a cure by enchantment consisting in part of blowing into the patient's body. ஊதிப்போக, inf. To be puffed up. ஊதிப்போட--ஊதிவிட, inf. To blow away, blow out, extinguish. ஊதினபொன், s. Refined gold, gold refined in the fire. வண்டூதினபுடைவை, s. A garment injured by insects, moths. வண்டூதினமரம், s. A timber or beam gnawed or pierced by beetles. வண்டூதினவோலை, s. An ola book, &c., eaten by insects. அந்தூதினநெல், s. Insect-eaten rice. ஊதுகட்டி, s. [vul.] Silver of the purest kind, சொக்கவெள்ளி. ஊதுகரப்பன், s. A kind of disease resulting from bad humors in the system and attended with eruptions. ஊதுகாமாலை, s. A kind of jaundice in which the body swells. ஊதுகுழல், s. A pipe, a gold smith's blow-pipe. ஊதுமா, s. A kind of hastypudding. ஊதுமாந்தம், s. A disease of children, ஓர்நோய். ஊதுமுகம், s. A bloated face. ஊதுவழலை, s. A kind of snake. ஊதுவிரியன்--ஊதுபாம்பு, s. A kind of viper, ஓர்பாம்பு. எக்காளமூத, inf. To sound a trumpet. 58)