aṭācu (p. 7) கிறேன், அடாசினேன், வேன், அடாச, v. n. [prov.] To recede, give place to, விலக. v. a. To stuff in, cram, திணிக்க. 75)

aṭaicu (p. 8) கிறேன், அடைசினேன், வேன், அடைச, v. n. To deviate from a course, recede, give place to, ஒதுங்க. 2. To incline towards a color, நிறஞ்சார. 3. To crowd, get close together, increase, நெருங்க. 4. v. a. To stuff in, compress as cotton in a pillow, grass in a basket, &c., put or keep in the mouth as betel, ஒதுக்க. 5. To cleave or adhere to, கிட்ட. 6. [prov.] As அடைய. அடைசிப்போ. Give way, make room. அடைசுபலகை, s. A board to fill the space above a door frame. 23)

atukku (p. 12) கிறேன், அதுக்கினேன், வேன், அதுக்க, v. a. To press, squeeze, &c., as a boil, a ripe fruit, &c. with the fingers, compress as in the hand, or in a vessel, stuff in as cotton, &c. to a small space, press food, &c. to one side of the mouth, move it about in the mouth in tasting or chewing it, அமுக்க. 2. To slap with the hand, slap beasts to hasten them forward, அடிக்க. (In Scanda and சிந்தா.) (p.) அதுக்கல், v. noun. A pressure, a squeeze. 2. A beating. 5)

atungku (p. 12) கிறது, அதுங்கினது, ம், அதுங்க, v. n. To remove to another place, விலக. 2. To be forced out or in by pressure, as matter in a boil, the pulp in a melon fruit, &c., to be pressed, stuffed in, compressed, &c. அமுங்க. (p.) 6) *

arppu (p. 23) s. [prop. அரைப்பு. which see.] Ground stuff. 20)

arai (p. 27) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To grind, macerate, mash, pulverize, triturate, தேய்க்க. 2. To rub, grind as the wheels of a carriage, நசுக்க. 3. To trail, graze, gall, destroy by rubbing against, உரிஞ்ச. 4. To cause to wane, to destroy, அழிக்க. (c.) பஞ்சரைக்க, inf. To pick cotton. கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuff. மாவரைக்க, inf. To grind grain in a mill. அரைப்பு, v. noun. Grinding, triturating, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரையல். 3. The refuse, residuum of இருப்பை seeds, இருப் பைப்பிண்ணாக்கு. அரைப்புக்கட்டி, s. The refuse of இருப்பை seeds. அரைப்புத்தேய்த்துமுழுகுகை, v. noun. Bathing after rubbing the refuse of இருப்பை seed on the head, for extracting the oil, previously rubbed on. அரையல், s. Any thing ground, &c., a kind of seasoning, துவையல். அரையலிடுகை, v. noun. Rubbing and wearing away a place by standing or sitting. அரையல்--அரையலன், s. [prov. vul.] A slow, inactive, spiritless person, சோம்பன். 6)

alīcā (p. 28) s. Striped stuff, gingham, கிண்டன். 2. An oar, தண்டு. 29)

kṭai (p. 88) s. End, extremity, termination, conclusion, முடிவு. 2. A shop, bazaar, market, அங்காடி. 3. (p.) Inferiority, baseness, meanness, lowness, the least, lowest, or worst kind, &c., கீழ்மை. 4. Way, வழி. 5. Termination of a particle, வினையெச்சவி குதி. 6. Place, room, இடம். 7. A form of the seventh case used also with verbs, to express if, when, after, &c., ஏழனுருபு. 8. A door, a gate-way, வாயில். 9. The outer gate, புறவாயில். 1. The clasp or other fastening of a neck-ornament, பணிப்பூட்டு. 11. Side, பக்கம். நீத்தக்கடை. If he leave-- (குறள்.) ஈதலியையாக்கடை. If it be not possible to bestow-நள்ளிமுதற்கிள்ளிகடையாக. From Nalli to Killi (reigned sixty-four kings called சோழர்). நாயிற்கடையாநாயேனை. Me who am the most degraded of dogs-அவன்கடைச்சென்றான். He approached him. கடைகட்ட, inf. To close a shop, கடைசாத்த. 2. To suspend a work, to discontinue, to make an end of--spoken diminutively. கடைகாப்பாளர்--கடைகாவலர், s. Door-keepers, porters, வாயில்காப்போர். கடைகெட்டவன், s. [vul.] An abandoned person, a wretch, முழுதுங்கெட் டவன். கடைக்கண், s. The outside corner of the eye, கட்கடை. 2. A benign look, கடாட்சம். கடைக்கண்கிடைக்கவேண்டும். I am anxious to get a propitious look, glance of your eye. கடைக்கண்ணாற்பார்க்க, inf. To glance, look sidewise. 2. To cast a propitious or benignant look. கடைக்கண்பார்வை, v. noun. A side look, a glance. 2. A propitious or benignant look, approbation, a token of favor. கடைக்கனல்--கடையனல், s. The final deluge-fire, ஊழித்தீ. கடைக்காப்பு, s. The last verse in the poem called பதிகம்--as an invocation, &c. கடைக்காரன், s. A shop-keeper. கடைக்குடல், s. The lower part of the bowels, கீழ்க்குடர். கடைக்குட்டி, s. The youngest child, a term of fondness, கடைப்பிள்ளை. கடைக்குறை, s. Elision in the termination of a word--as கோல், for கோ லம். கடைக்கூட்ட, inf. To effect, to produce a result--as the actions of a former birth are supposed to do, வினைப் பயனுறுவிக்க. 2. To unite man and wife, or a male and female of the brute creation, as former deeds are imagined to do. கடைக்கூழை, s. A species of rhyme, ஓர்தொடை. 2. The rear division of an army, படைப்பின்னணி. See கூழை. கடைக்கொள்ளி, s. A fire-brand burnt to the end, குறைக்கொள்ளி. கடைக்கோடி, s. [vul.] The very extremity, the utmost limit, ஈறு. கடைசால், s. [prov.] The finishing of a business, முடிவு. 2. Stern of a vessel--also written கடையால். கடைசாலொதுக்க, inf. To finish a business in hand. கடைச்சங்கம், s. The third and last of the ancient Madura colleges consisting of forty-nine literati, இறுதிச்சங் கம். கடைச்சரக்கு, s. Curry stuff, spices, &c., drugs, medicines, &c., sold in the bazaar, கடையில்விற்கப்படுஞ்சரக்கு. கடைச்சன், s. The youngest son, கடைப்பிள்ளை. கடைஞர், s. The laboring caste in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். கடைதலைப்பூட்டு, s. An inverted construction in poetry, by which the last word in a verse is connected with the first, விற்பூட்டுப்பொருள்கோள். கடைதிறப்பு, v. noun. Opening a door. In erotics, the section which relates to an application made for the opening of a door to a coming or expected lover; or in war poems, to a warrior returning in triumph after a victory, கதவுதிறக்கை. (p.) கடைத்தடம், s. Gate-way, வாயில். (p.) கடைத்தரம், s. The last class, the lowest or worst kind, கீழ்த்தரம். கடைத்தலை--கடைத்தலைவாயில்-கடைத்தலைவாய்தல், s. The outer gate, the outer court or yard, தலைவாயில். கடைத்தெரு, s. A market-street, a bazaar, கடைவீதி. கடைத்தேற, inf. [prop. கடத்தேற.] To be saved, to escape all afflictions. கடைத்தேற்றம், s. [prop. கடத்தேற் றம்.] Salvation. கடைநாள்--கடைமீன், s. The twenty-seventh lunar asterism, இரேவதி. (p.) கடைநிலை, s. A poem uttered by holy persons coming from a distance to the hero of the poem at the door of whose residence they stand and desire the door-keeper to inform his master of their arrival, ஓர்பிரபந்தம். (See பிரபந்தம்.) 2. An outside door, புறவாயில். (நீதிநெறி.) 3. The last letter of a word or verse, ஈற்றெழுத்து. (p.) கடைநிலைத்தீபகம், s. A word at the end of a sentence understood in other parts--one of the தீவகம். கடைநிலையளபெடை, s. The rhyme in which the last letter of each verse is lengthened. கடைநிலையெழுத்து, s. [in grammar.] Letters proper to end a word, இறுதிநிலை. கடைபோக, inf. To end, terminate, conclude, முடிய. 2. To be fulfilled, நிறைவேற. கடைபோட--கடைவைக்க, inf. To set up a shop, open a shop. கடைப்பட, inf. To be inferior, below mediocrity, to be last in quality or estimation, degree or order, இழிவாக. 2. To be practicable, capable of completion, நிறைவேற. என்னாலிதுகடைப்படாது. This will not be completed by me. கடைப்பாடு, s. Determination, தீர் மானிப்பு. 2. Inferiority, baseness, இழிவு. கடைப்பந்தி, s. The lower end of a dining table or of a row of guests, கடைசிப்பந்தி. கடைப்பிடி, s. Bearing in mind, remembering, ஞாபகம். 2. Indelible impressions of gratitude for benefits received, of duties to be performed, of the importance of virtue and religion, மறவா மை. 3. Certainty, ascertainment, established truth, தேற்றம். 4. Firm belief in the essentials of religion serving as the hope and support of the mind in reference to a future state, the last grasp of the soul, உறுதி. 5. Firm determination, firm resolve, either for good or evil, கரும முடிக்குந்துணிவு. 6. Doctrines, truth firmly believed as necessary to salvation, உறுதி யானகொள்கை. கடைப்பிடிக்க, inf. To ascertain clearly, to know certainly, தெளிய. 2. To determine, resolve firmly, be decided in purpose either in a good or evil course, துணிய. 3. To remember, to bear in mind benefits, to be grateful, &c., to be deeply sensible of one's obligations for favor received, மறவாமலிருக்க. 4. To have an abiding sense of the importance of virtue and religion, சன்மார்க்கத்திலுறுதியாயி ருக்க. 5. To have an unwavering faith in the essentials of religion, to embrace or take firm hold of religious instructions, &c., தேவபத்தியிலுறுதியாயிருக்க. 6. To grasp, resort to--as the soul for its last refuge, பற்ற. 7. To provide, be provident, be economical, வீண்செலவுசெய்யாது வைக்க. (p.) கதவிலரேதற்சார்ந்தார்வண்ணங்கடைப்பிடியாதார். Unkind are they who are forgetful of the situation of their friends. (காரிகையுரை.) மற்றதன்கள்ளங்கடைப்பிடித்தனன்று. It is important to have an abiding sense of the wiles of Yama. வாழ்க்கைக்குவேண்டும்பொருளறிந்துகடைப்பிடி த்தலும். Knowing and duly providing all things necessary for her household-(குறளுரை.) நன்மைகடைப்பிடி. Persevere in good works. (ஔவை). கடைப்பிறப்பு, s. The meanest species of birth in any class of beings, இழிந்தபிறப்பு. கடைப்புணர்முரண்--கடைமுரண், s. A species of rhyme when the last foot of every line is of opposite meaning, ஓர்தொடை. கடைப்புணர்வு--கடைப்பூட்டு, s. [in jewelry.] Clasp, hasp, அணியின்கடைப் புணர்வு. கடைப்புத்தி, s. [prov.] Stupidity, இழிந்தபுத்தி. 2. A piece of folly, பின்புத்தி. கடைப்போக்கு, s. The flood-gate of tank. கடைமடக்கு, s. [in rhetoric.] Continued recurrence of the same words at the end of each line through a stanza, but with different meanings, சொல்லணி யிலொன்று. See மடக்கு. கடைமுறை, s. The last time, eventually, கடைசிமுறை. (நீதிநெறி. 48.) கடைமோனை--கடையாகுமோனை, s. (See மோனை.) A rhyme when the first letter of the last foot of every line is the same, ஓர்தொடை. (p.) கடையயல், s. [in grammar.] The penultimate, ஈற்றயல். (p.) கடையர், s. (fem. கடைசியர்--க டைச்சியர்.) Laboring classes in agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். (p.) கடையழிய, inf. To be afflicted with a painful and lingering disease, to suffer extremely, வருந்த. 2. To be distressed with poverty, வறுமையுற. 3. To degenerate, கேடுற. கடையனல், s. The fire by which the world will finally be consumed. கடையன், s. A man of the lowest rank, இழிந்தோன். கடையாகெதுகை, s. A rhyme, ஓர்தொடை. (p.) கடையாட்டம், s. [prov.] Lingering in disease, excessive suffering from disease, வருத்தம். 2. Vexation, teasing, imminence, trouble, annoyance, உலைவு, lit. mean work. கடையாட்டப்பட, inf. To drudge, to be employed in mean work. 2. To linger in disease, suffer exceedingly, வ ருந்த. 3. To be vexed. harassed. &c.-as a nurse by troublesome children, உ லைய. கடையாணி, s. A linch-pin, அச் சாணி. 2. A peg or pin used to keep a tenon in a mortise, or for any similar purpose, பூட்டாணி. கடையாந்தரம்--கடையீறு, s. [vul.] The very last, the extremity, &c.--as கடைசி. கடையாயார், s. Persons of the lowest rank, இழிந்தோர். கடையால், s. Stern of a vessel, தோணியின்பிற்புறம். See கடைசால், usage. கடையிணைமுரண், s. A rhyme when the last two feet of a line are of opposite meanings, ஓர்தொடை. (p.) கடையிணைமோனை, s. A consonance of the first letters in the last two feet of each line in a verse. (p.) கடையீடு, s. Land of the poorest quality, கடைத்தரமானநிலம். கடையுணி, s. [prov.] A mean fellow who eats what he can beg or pick up-- a worthless being, இழிந்தோன். கடையுண்ண, inf. [prov.] To linger in disease, வருத்தப்பட. 2. To be stinted or weak in growth--as a child, நசுங்க. 3. To be neglected, abused, &c.-- as a book, a utensil, &c.; in this meaning it is a term of displeasure, இகழப்பட. கடையுவா, s. The full moon, பௌரணை. (p.) கடையெழுஞ்சனி, s. The twelfth asterism in which Saturn is considered malignant in his influence, உத்திரம். See சனி. கடைவழி, s. Final salvation, the last path. கடைவழிக்குதவும். It will avail for the salvation of the soul. காதற்றஊசியும்வாராதுகாணுங்கடைவழிக்கே. Be assured that even an eyeless needle will not accompany you in that sad hour. கடைவளர, inf. To be enlarged-said of the genitals of a cow, &c., before yeaning, ஈனுங்காலத்திற்குறிவிரிய. கடைவள்ளல், s. The last of the third class of liberal men--he who bestows charity from motives of ostentation, கேட்டபின்கொடுப்போன். கடைவாய், s. The corner or extremities of the mouth, வாயின்கடை. கடைவாய்நக்கி, s. A great miser, உலுத்தன், lit. he who licks the corners of his mouth. கடைவாய்ப்பல், s. The double teeth, the grinders, the back teeth. கடைவாய்வழிய, inf. To drivel at the corners of the mouth--as old people or persons asleep, வாய்நீரொழுக. கடைவிரிக்க, inf. To spread out goods for sale in a shop or market, கடைதிறக்க. கடைவீதி, s. A market-street. கடைவைக்க, inf. To place goods for sale in a shop or bazaar. 2. To open a shop on an auspicious day after the new-year, கடைதிறக்க. பலசரக்குக்கடை, s. A shop where commodities of various kinds are sold. மளிகைக்கடை, s. A wholesale ware-house. காசுக்கடை, s. An exchange. அடிக்கடை, s. The first shop in a market-street. மருந்துக்கடை, s. An apothecary's shop. கசாய்க்கடை, s. (Tel.) A butcher's shop. சாராயக்கடை, s. An arrack shop. கீரைக்கடை, s. A green-grocer's shop. சவுளிக்கடை, s. A cloth-merchant's shop. விரற்கடை, s. The breadth of a finger. மீன்கடை, s. Fish-market. 10)

kntu (p. 93) s. A joint of the body, யாக் கையின்மூட்டு. 2. The bottom of the neck, the nape, கழுத்தடி. 3. An axle-tree, பண்டி யுளிரும்பு. 4. A carriage, a vehicle, a waggon or cart, பண்டி. 5. A staff, a crutch, support, defence, பற்றுக்கோடு. 6. A post, pillar, தூண். 7. A post for tying elephants, யானையணைதறி. 8. [prov.] A rope for tying oxen together by the neck, மாடுபிணைக்குந் தும்பு. 9. [prop. கங்கு.] The heap of straw round the threshing floor, வைக்கோல்வரம்பு. 1. The heap of chaff which forms outside the threshing floor, பொலிப்புறத்தடையும் பதர். கந்துகட்ட, inf. To float or recede to the side of the vessel--as curry stuffs in boiling. 2. To arrange the heap of straw round the threshing floor. கந்துகளம், s. The bottom of the rice-heap after the better part has been taken away, also rice mixed with the chaff in the floor. கந்தடிக்க, inf. To thrash, or beat the straw after it has been trodden. கந்தடைக்க, inf. To form an enclosure with straw round the threshing floor. கந்துடைக்க, inf. [prov.] To unfasten the noose of the string tied to the ox's neck, தும்பவிழ்க்க. கந்துமாற, inf. [prov.] To change an ox of a pair tied together, ஏரில்மாறிக்கட்ட. கந்துமாறிக்கட்ட, inf. To shift, to change sides, to use chicanery, to scheme --as in paying debts by borrowing of others, &c. கந்துமுரிக்க, inf. [prov.] To turn out of the course--as oxen treading corn, breaking the bounds. It is deemed very unlucky for men or animals to pass from the enclosure of the threshing floor except at the proper entrance. கந்துமுரித்துப்போட்டுப்போகிறான். He has deserted his company. பொலிக்கந்து, s. Chaff in the threshing floor after winnowing, containing some grain. புறக்கந்து, s. The extremities of an axle-tree. 2. The chaff about a heap of winnowed corn. கருங்கந்து, s. The second range of chaff in a threshing floor next to the பொலிக்கந்து. 15)

kṉ (p. 102) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To be heavy, to become heavy, massive, solid, thick, hard, injurated, பாரமா யிருக்க. 2. To be thick, close, crowded, numerous, பருக்க. 3. To be abundant, copious, to outweigh, &c., அதிகரிக்க; the infinitive used adverbially expresses very much. கனக்கக்கொடுத்தான். He gave plentifully. கனத்தஉடைமைக்கனர்த்தமில்லை. Solid property will not soon be injured. காரியங்கனத்துக்கொண்டது. The matter has become more serious. குற்றங்கனத்துக்கொண்டது. The crime is aggravated. குரல்கனத்துப்போயிற்று. The voice is become heavy, hoarse--as of one who has reached manhood, one who drinks liquor, &c. கனத்தஆக்கினை, s. Severe punishment. கனத்தகுடி, s. An illustrious and noble family. கனத்தசமுசாரம், s. A numerous family. கனத்ததோல், s. Thick skin--as that of a beast or of the hand, &c., hardened and thickened by labor. கனத்தநாள், s. A critical day in diseases--as the day of new or full moon, &c., when the influence of the planets is unusually powerful, aggravating disease, &c. On such days it is deemed improper to bathe, take medicine, &c. (c.). கனத்தபயிர், s. A thick crop. கனத்தபனி, s. A heavy dew. கனத்தமனிதன், s. A large heavy man. சரீரங்கனத்துக்கொள்ள, inf. To become heavy--as the body, by disease, humors, corpulency, &c. தலைகனத்துக்கொள்ள, inf. To grow heavy--as the head through cold. வயிறுகனத்துக்கொள்ள, inf. To have indigestion. 2. To eat a belly-full, to be well stuffed. 3. To become gravid; sometimes in this meaning, spoken in contempt, of pregnancy from illicit intercourse. கனப்பு, v. noun. [vul.] Thickness, becoming thick, கனம். 2. Weight, heaviness, solidity, gravidity, பாரம். 3. The hardness of a swelling, அழுத்தம். 4. stoutness, lustiness, grossness, கொழுப்பு. 5. Pride, self-importance, இறுமாப்பு. உன்கனப்பெடுத்துப்போடுவேன். I will reduce you. சரீரக்கனப்பு, s. Heaviness of the body--as in plethora, &c. தலைக்கனப்பு, s. Heaviness in the head. வயிற்றுக்கனப்பு, s. Heaviness of the system from indigestion, constipation, &c. 29)

kukkil (p. 114) s. A bird, the jungle-cock, செம்போத்து. 2. [prop. குக்குலூ.] A fragrant gum-resin, bdellium. குக்கிலிற்கண்போல். As red as the eyes of a குக்கில் bird. குக்கிற்சூரணம், s. A kind of medicine prepared by stuffing a fowl with bdellium and then reducing it to a powder. 18)

kuṇṭam (p. 118) s. A small pot, குடுவை. 2. A large pot, பானை. 3. A pool, well, &c., especially consecrated to some sacred purpose or person, குளம். 4. A deep hole, a pit, குழி. 5. A hole in the ground for receiving or preserving sacrificial fire, &c., ஓமமுதலியகுண்டம். Wils. p. 228. KUN'D'A. குண்டமண்டலம், s. The mystic diagram about the sacred hole in the கிரியா வுத்திரி instruction, &c. குண்டம்பாய--குண்டம்மிதிக்க, inf. To walk on fire--as persons under the influence of religious frenzy, in fulfilment of a vow, &c. யாககுண்டம்--வேள்விக்குண்டம், s. A hole for sacrificial fire. குண்டவண்டன், s. [prov.] A short, thick person. குண்டோதரன், s. A short Bhuta with a large round belly in the army of Siva, பூதகணத்திலொன்று. 2. [in burlesque.] A great-bellied glutton, பெருந்தீனிக்காரன். குண்டோதரன்போலிருக்க, inf. To be full-fed, stuffed up; to have one's lap full. 33)

kutkku (p. 119) கிறேன், குதக்கினேன், வேன், குதக்க, v. a. To stuff the month with food, to mumble victuals. 10)

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

kūṟu (p. 136) s. Part, portion, share, subdivision, பங்கு. 2. The natural, chemical, chemical, or anatomical parts of a man of other animal; component, original parts, or principles of material existences. இயற்கைக்கூறு. 3. Modification and diversities in the forms of bodies; varied evolutions of primitive matter, விகாரத்தன்மை. 4. Section, division, department, பகுதி. 5. The properties, qualities or nature of a thing; characteristic symptoms of a disease, கூறுபாடு. 6. Effect, result, product, காரணகாரியங்களின் வகை; [ex குறு, to shorten by division, &c.] 7. v. noun. Proclamation, publication, அறிவிக்கை; [ex கூறு to proclaim.] 8. s. Oily grain, எள்ளு. (M. Dic. முழுக்கூறும்வேண்டும். I want it all. கூறிட--கூறுசெய்ய, inf. To cut in two, bisect, subdivide. 2. To set in portions or small quantities. கூறுகூறாக்க, inf. To cut or separate into portions; to apportion. கூறுவைக்க, inf. To set in portions or separate quantities, to distribute and set in small heaps--as a retailer for sale. கூறுகொள்ள, inf. To stuff, cram, press any thing down with a stick, the feet or the hands. குழந்தை மண்ணைக் கூறுகொள்ளுகிறது. The child eats sand. சோற்றைகூறுகொள்ளுகிறான். [prov.] He thrusts rice into his mouth. கூறுபட, inf. To be divided or resolved into its primitive elements. கூறுபடுத்த, inf. To analyze, to distribute. 2. To resolve or reduce bodies into their original parts or primitive elements; to produce the varied transformations of nature. கூறோலை--கூற்றோலை, s. An ola-writing for the division of property among heirs. தைபிற்கூறு, s. The latter part of January. நடுக்கூற்றிலே, In the middle; in the middle part. மாசிமுற்கூறு, s. The first part of February. அக்கினியின்கூறு, s. The effects of heat in the system, &c. 2. Heat, caloric. சரீரக்கூறு, s. The temperament of the body. 2. The component anatomical parts of the body. நேர்கூறு, s. A proper quantity in composition, mixture. &c. மூலக்கூறு, s. The radical parts of a substance. See மூலம். வாயுவின்கூறு, s. The component parts of atmospheric air. 2. The effects of the vital airs on the system, or the powers derived from them, viz. walking, running, standing, sitting, &c. வியாதியின்கூறு, On account of, or occasioned by, the disease. 21)