ūḷai (p. 71) s. [vul.] A howl, the howling of a dog, jackal; or the cry of a sheep when diseased; and applied contemptuously to the cry of a person in anguish, or possessed, or supplicating aid, நரிமுதலியவற்றினழு கைக்குரல். 2. Snot, mucus of the nose, சளி. 3. Filthiness, ஊத்தை. ஊளைமூக்கன், s. A snotty fellow. ஊளையிட, inf. To howl. ஊளன், s. A jackal, a fox, நரி. 2. A male fox, ஆண்நரி. (பிங்க.) (p.) 8)

ēl (p. 79) ஏற்கிறேன், ஏற்றேன், ஏற்பேன், ஏற்க, v. a. To receive, accept, admit, allow in argument, concede, welcome, கொ ள்ள. 2. To agree to, assent, approve, to like, ஒப்புக்கொள்ள. 3. To adopt--as a child, a sentiment; to embrace, espouse, receive, அங்கீகரிக்க. 4. To receive alms, gifts, &c.-as a beggar, to receive in hand, பிச்சையேற்க. 5. To stretch out the hands in supplication, begging, &c., பிச்சைவாங்க. 6. To undertake, enter upon, engage in, make an engagement, கையிட. 7. To take charge of, take the responsibility of, கையேற்க. 8. To oppose in battle, meet the foe, எதிர்க்க. 9. v. n. To be suitable for, agreeable to, adapted to, appropriate, becoming, இசைவாயிருக்க. ஏற்பதிகழ்ச்சி. Begging is disgraceful. கட்டளைப்படிநடந்தால்நீயவருக்கேற்பாய். If you act according to orders you will be acceptable to him. அதுதெய்வத்திற்கேலாது. [commonly ஏராது or ஏற்கமாட்டாது.] That will not be acceptable or proper in the sight of God. இதுதிருவுளத்திற்கேற்குமா. Will this be agreeable to the divine mind? is it just? meaning it is not. இந்தப்பிரமகத்திபாதகத்தையுமேற்றுக்கொள்வாய்... And the crime of this brahmanicide you become chargeable with. எதிரேற்றதெவ்வர். The opposing foes. வீடணன்மேற்போனவேலேற்றநன்றி. The kindness of Latchmana in receiving (into his own breast) the dart thrown at Vibeeshana. ஏற்போர், s. Beggars, religious mendicants, brahmans. ஏற்றசமயம், s. A suitable or convenient time. ஏற்றபடி--ஏற்றவாறு, adv. At random, without premeditation. 2. As is fit. mete, becoming, appropriate, proper, suitable, equitable. 3. As one likes, according to one's own pleasure. ஏற்றுக்கொள்ள, inf. To receive, admit, allow, agree, to accept. 2. To undertake, engage in. 3. To take charge of, become responsible for. ஏற்க--ஏற்கவே, adv. Properly, suitably, தக. 2. [prov.] Before, முன் (also ஏற்கன, improperly). ஏற்கநடக்க, inf. To behave properly or with moral rectitude. 2. To act so as to please. ஏற்கை--ஏற்பு, v. noun. Agreement, approbation, பொருத்தம். 2. Acceptation, reception, acceptance, அங்கீகாரம். 3. Receiving alms, &c., பிச்சையேற்கை. ஏற்புழிக்கோடல், v. noun. Applying grammatical rules, definitions, &c. where they may properly apply, allowing of exceptions, exercising discretion, &c.--one of the உத்தி. ஏற்புறவணிய, inf. To dress in the proper fashion, தகவணிய. 2. To adjust a woman's garb after illicit intercourse, தலைமகளையலங்கரிக்க-- a term used in works describing the eight kinds of marriage. (p.) ஏற்றல், v. noun. Receiving, &c. 62)

kāmam (p. 104) s. Amorousness, love of the sexes; sexual desire, ஆசை. 2. Libidinousness, lasciviousness, concupiscence, lust, காமநோய். It is one of the six உட்பகை. 3. Love, desire, அன்பு. 4. Semep virile, வீரியம். Wils. p. 21. KAMA. காமகமனம், s. A lascivious life, காமத் தின்வழியேநடக்கிறநடக்கை. காமகலிதம், s. Emission of semen. காமக்கவலை, s. Lasciviousness. 2. Sexual desire. காமக்காய்ச்சல், s. A venereal fever, Febris alba chlorosis. காமக்கிருமி, s. [prov.] Animalcul&ae; in the female pubic region causing itching, venereal feelings, &c. காமக்கிழத்தி, s. A kept mistress; a concubine, being the daughter of a குலப் பரத்தை. காமக்குறிப்பு, s. Signs of a love, amorous gestures. காமசலம்--காமோதகம், s. Semen virorum et mulierum. காமதேனு, s. The fabled cow in the world of the gods which supplies every want, தெய்வப்பசு. காமத்துப்பால், s. The third part of the Cural, which treats of love and its sufferings. காமத்துப்பாலோர், s. The lascivious, தூர்த்தர். காமத்துரோகி, s. One who hates lasciviousness, an ascetic, காமங்கடிந்தோன். காமநாசன், s. Siva as the mortifier of passions, சிவன். காமநீர், s. Semen virile, venereal secretions, venereal humours. காமநூல், s. Erotics--one of the sixtyfour கலைஞானம், மதனசாத்திரம். காமநோய், s. Love-sickness, மதன நோய். காமபோகி, s. A lascivious person. காமப்பற்று, s. Libidinous propensities, காமலிருப்பு. காமப்பால், s. The third section of the Cural--as காமத்துப்பால். காமப்பூ, s. A flower which excites venery, மதன காமேசுரப்பூ, Pergularia tomentosa. காமப்பேய், s. A wanton person, கா மாதூரன். காமப்பைத்தியம், s. Love-sickness, fascination and absence of mind from love, காமப்பித்தம். காமமரம், s. A palm tree, ஓர்மரம், Cycas circinalis. காமரூபி, s. The ஓந்தி lizard, the chameleon, பச்சோந்தி, Lacerta chameleon, L. 2. One able to assume any form at pleasure, வேண்டியஉருவங்கொள்பவன். காமலீலை, s. Libidinous sporting of the sexes together to excite or gratify sexual desire. காமவல்லி, s. A plant said to climb the Kalpa tree in the world of Indra, கற்பத்திற்படர்கொடி. காமவிகாரம், s. Irregular sexual desires, lasciviousness, lust. 2. Sexual love. காமவிகாரமாயிருக்க, inf. To be lustful, lecherous. காமவிகாரன்--காமவிகாரி s. A lascivious person. காமவிடாய், s. Vehement sexual desire. காமவெறி, s. Venereal infatuation. காமன், s. Kama, the Indian Cupid, மன்மதன். Wils. p. 21. KAMA. காமதகனன், s. Siva, as the burner of Kama, சிவன். (p.) காமற்காய்ந்தோன், s. Siva as the consumer of Kama, சிவன். 2. Argha, அருகன். காமன்மைத்துனன், s. Ganesa, as the maternal cousin of Kama, விநாயகன். காமன்றிருநாள்--காமன்பண்டிகை s. A festival to Kama, celebrated in some places in March, மன்மதோச்சவம். காமக்கினி, s. The fire of lust, venereal desire, the venereal principle seated and operative in the body, as one of the three fires of the animal system, காமத்தீ. Wils. p. 211. KAMAGNI. காமாட்சி--காமாக்ஷி, s. A name of Parvati, as having fascinating eyes, பார் வதி; [ex காமம், et. அக்ஷி.] காமாதுரன், s. (fem. காமாதுரி.) A libidinous person, விரகி. Wils. p. 211. KAMATURA. காமாந்தகன், s. Siva, as the destroyer of Kama, சிவன். 2. A lascivious person, one blinded by love, காமமிக்குடையோன். காமாரி, s. Siva as the enemy of Kama, சிவன். (p.) காமி--காமியன் s. A lascivious person, a voluptuary, காமாதுரன். காமுற, inf. To desire, wish for, விரும்ப. 2. To love sexually, ஆசைப்பட. 3. To lust for, to be lascivious, மோகமுற. (p.) 60)

kuṟai (p. 132) s. Dificiency, defalcation, imperfection; failure, ஊனம். 2. Indigence, poverty, destitution, தரித்திரம். 3. Request, petition, solicitation, கூறுங்குறை. 4. Complement, balance, the part wanting, arrears, எஞ்சல். 5. Remainder, overplus, remnant, the rest, residue, சேடம். 6. Fault, defect, flaw, குற்றம். 7. Dissatisfaction, grievance, umbrage, வெறுப்பு. 8. Displeasure, indignation--as of a demon of deity, in consequence of accustomed offerings being withholden, தெய்வக்குறை. 9. Tribute; revenue, அரசிறை. 1. [in gram.] Abscission, cutting off--as syncope, apocope, &c.; omission, suppression, சொல்லின் குறை. அவனுக்கென்மேற்குறையுண்டு. He is displeased with me; he has a complaint against me. இனியெனக்கென்னகுறை. What can I need more? 2. What defect is there in me now? குறைகொள்ள--குறையாயெண்ண, inf. To take a thing amiss, to feel aggrieved, to be piqued, to complain. குறைகோள், v. noun. Solicitation, petition, mendicity, இரத்தல். குறைசொல்ல, inf. To complain, to state grievances, to utter complaints, to express dissatisfaction. 2. To reveal one's wants, குறைகூற. 3. To change with fault; to censure, criticise; to blame. குறைதீர, inf. To be supplied--as wants. 2. To be satisfied. குறைதீர்க்க--குறையாற்ற--குறைநீக்க, inf. To supply wants, to satisfy; to relieve necessities. 2. To pacify, appease. 3. To fulfil an obligation. குறைமுடிக்க, inf. To grant requests. 2. To supply wants. 3. To take revenge. குறையற, inf. To be supplied--as wants, &c. See குறைதீர. குறையிரக்க, inf. To beg, supplicate, petition, விண்ணப்பஞ்செய்ய. குறையின்மை, s. Completeness; perfection; faultlessness. குறைநிறை, s. Domestic wants and comforts; defect or excess; 2. Deficiency--as towards a guest or in offerings to the deity, &c., often used in apology. குறைபட, inf. To be wanting or missing, to diminish; to grow less, scarce, dear. குறைப்பட்டுக்கொண்டிருக்கிறான். He is displeased. குறைபாடு, v. noun. Deficiency, defect, ஈனம். 2. Want, lack, destitution, குறைவு. 3. Indigence, want, poverty, தரித்திரம். குறைப்பிராணனாய், adv. Half-dead-as குற்றுயிராய். குறைக்காரியம், s. The remainder--as of an affair, story, discourse, subject, business, &c. குறைநாள், s. The remainder or part of the day. 2. The days wanting to complete a given period. குறைப்பேர், s. The rest of the persons. குறைப்பொழுது, s. The remainder of of day, or time. குறைமாதம், s. Wanting in months-as premature delivery. 2. Deficiency in a month. குறைமாதத்துப்பிள்ளை, s. A child of premature birth. குறையுடல்--குறைத்தலை, s. A headless body, which is said sometimes to dance on the field of battle; trunks divested of heads. குறைக்கொள்ளி, s. A brand partially consumed. குறைச்சால், s. The balk in ploughing, உழவறாவிடம். See சால். குறைவயிறு, s. Stomach partially supplied; hunger not fully satisfied. குறைவயிறாய்சாப்பிட்டேன். I ate sparingly. குறைவேலை, s. An incomplete, unfinished work. தலைக்குறை, s. [in gram.] A ph&ae;resis --as மரை. for தாமரை. See under தலை. இடைக்குறை, s. [in gram.] Syncope-as உரம், for உதரம். See under இடை. கடைக்குறை, s. [in gram.] A pocope-as நீல் for நீலம். See under கடை. தெய்வக்குறை, s. God's displeasure. மனக்குறை, s. Dissatisfaction, discontent, umbrage, regret, &c. 47)

kuṟai (p. 132) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To lessen, shorten, curtail, contract, deduct, சுருக்க. 2. To reduce one's circumstances, power, authority, &c., to cut off, crop; to cut or hew down, to fell, குறுக்க, தறிக்க. 3. To destroy, அழிக்க. குறைத்துக்கொடுக்க, inf. To reduce payment, to pay less than the expected or stipulated sum. 2. To supply insufficiently--as food, &c. குறைத்துப்பரிமாற, inf. To provide or distribute food, &c. on a reduced scale. குறைத்துப்போட, inf. To diminish, curtail. குறைத்துவர, inf. To continue to decrease. வயிற்றைக்குறைக்க, inf. To live abstemiously, either to save money or from necessity. 2. To diminish the supplies of dependents, &c. 49)

keñcu (p. 136) கிறேன், கெஞ்சினேன், வேன், கெ ஞ்ச, v. a. and v. n. To beg humbly, to entreat, crave, beseech with supplicating gestures, வருந்தியிரக்க. கெஞ்சவடிக்க, inf. [local.] To cause one to beg. கெஞ்சவைக்க, inf. To detain a beggsr before giving. 2. To cause one to crave. கெஞ்சிக்கேட்க, inf. To beg, entreat, beseech. கெஞ்சிக்கொண்டுதிரிய, inf. To go abegging. கெஞ்சிவாங்க, inf. To receive by begging. கெஞ்சல்--கெஞ்சுதல், v. noun. Supplication, entreaty.

kaiyeṭukk (p. 143) --கையேறெடுக்க, inf. To raise the hands joined together, in adoration, obeisance, &c. 2. To reverence, worship, venerate. 3. To raise the right hand above the head in taking an oath, &c. 4. To beg, entreat, supplicate. 11)

koṭu (p. 146) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To give, grant, afford, bestow, present, ஈய. 2. In combination, to issue--as commands; கட்டளையளிக்க; to communicate, impart--as knowledge, அறிவிக்க; to supply, give aid, உத விசெய்ய; to stay with the hand, or give support, முட்டுக்கொடுக்க; to create, give existence--as the Supreme Being, சிருட் டிக்க; to give place, to yield, இடங்கொடுக்க. Note.-- This word is generally used in its direct meanings of give, &c., only when there is a receiver, so as to correspond with வாங்க. It is therefore, except as to the elephant, incorrectly, though commonly, used in reference to the lower animals, Strictly also it implies the giving of a superior, to an inferior; but these distinctions are little noticed. When combined with the gerund of another verb or with a noun, the meaning is often modified--as சொல்லிக்கொடுக்க, to instruct, to teach; காட்டிக்கொடுக்க, to betray; முதுகு கொடுக்க, புறங்கொடுக்க, பின்கொடுக்க, to turn the back, to flee. கொடுப்பதொழியேல். Cease not to give [the poor.] கொடுக்கல்வாங்கல், v. noun. Dealing, bargaining. 2. Lending, borrowing, &c. அவனுக்குமெனக்குங்கொடுக்கல்வாங்கலுண்டு.... He and I have business transactions together. கொடுக்கல்வாங்கல்பண்ண, inf. To deal, bargain, barter; to lend and barrow. கொடுக்குமதி, s. [prov.] What is due to one, a debt. கொடாமை, v. noun. Not giving, withholding. கொடான். He will not give. கொடுத்துக்காட்ட, inf. To give and thus unintentionally encourage further application. கொடுத்துக்காட்டினால்விடார்கள். If you give way and encourage them, they will not let you be quiet. கற்றுக்கொடுக்க, inf. [loc.] To teach. சாகக்கொடுக்க, inf. To lose by death-as a mother her child, &c. புருஷனையுமகனையுஞ்சாகக்கொடுத்தேன்..... I have given my husband and son to death--lost them by death. நிறங்கொடுக்க, inf. To tinge, give a color. 2. To be sleek, smooth, plump-as a person in health. பால்பழங்கொடுக்க, inf. To present milk and peeled plantain--as the bride, to the bridegroom; the first food supplied to him. பெண்கொடுக்க, inf. To give a girl in marriage. முடித்துக்கொடுக்க, inf. To finish and give to another. 2. To marry; to give in marriage. வாங்கிக்கொடுக்க, inf. To take and give, that is, buy for another. கொடுப்பன--கொடுப்பனை, v. noun. Giving in marriage, கொள்வனை is receiving or marrying. எங்களுக்குமவர்களுக்குங் கொள்வினைகொடுப்பினை யில்லை. We do not intermarry. 6)

kōru (p. 151) கிறேன், கோரினேன், வேன், கோர, v. a. (Tel.) To request, solicit, வேண்டிக் கொள்ள. 2. To wish, desire, விரும்ப. கோரிக்கை, v. noun. Request, solicitation, supplication, வேண்டுகோள். 2. Wish, desire, விருப்பம். கோரிக்கைபண்ண, inf. To request, solicit, supplicate. கோரிக்கைமுடிய, inf. To be accomplished, as one's object. 16)

c (p. 153) As a prefix in words of Sanskrit origin denotes. 1. Addition--as in சமு லம். 2. Sameness, identity--as in சக லன். 3. Superiority, excellence--as in சவினயம். 4. Intensity--as in சானந் தம், &c. It supplies the place of the following eight Sanscrit letters: , , , , , ஷ, ஸ, க்ஷ. 4)

camutāyam (p. 163) s. A company, a multitude, an assembly, கூட்டம். 2. A society, association, சங்கம். 3. A collection, a quantity, திரள். W. p. 9. SAMUDAYA. 4. [adj.] Public, common to all, பொது. (p.) 5. [prov. also சமதாயம்]. Compromise, a mutual agreement.--சமாதானம். சமுதாயத்துக்குவருகிறதாய்க் காணவில்லை. It does not appear that the parties will come to a compromise. சமுதாயகாரியம், s. Public business. சமுதாயக்கிராமம், s. A village, the revenues of which are equally divided between the proprietor and inhabitants. சமுதாயம்பேச, inf. To speak impartially and without bias to differing parties. சமுதாயவிண்ணப்பம், s. [Christian usage.] A general supplication, litany. 56)

cintaṉai (p. 183) s. Thought, conception, recollection, imagination, reflection, consideration, நினைவு. 2. Heed, attention, கருத்து. 3. Care, concern, grief, regret, கவ லை. 4. Deep thought, meditation, contemplation, தியானம். 5. Supplication to or desires after the deity in the heart, தேவசிந்தனை. 6. Inquiry, investigation, search, ஆராய்வு. 7. Wish, desire, விருப்பம். (c.) 8. The thing conceived in the mind, as one of the three things about which the astrologer is consulted. See நஷ்டம் and முஷ்டி. Compare சிந்தை. உனக்கொருசிந்தனையுமில்லை. You need have no concern. 2. (R.) There is nothing against you. சிந்தனைகெட்டுப்போக, inf. To become bewildered, or deranged. சிந்தனைப்பட, inf. To be careful, anxious, concerned. 2. To be distracted, disturbed in thought. சிந்தனைபண்ண, inf. To remember, to think, to reflect, to meditate. 2. To make supplication in the heart. 3. To heed, attend to. 4. To inquire, examine. சிந்தனைபண்ணிப்பார். Ponder this well; think over and over. சிந்தனையின்மை, s. (neg.) Freedom from care or apprehension. 2. Inconsiderateness, heedlessness, carelessness. சமுசாரசிந்தனை, s. Family or worldly cares. தேவசிந்தனை, s. Divine meditation or contemplation; attention to divine things. 39)

celvu (p. 205) v. noun. (used substantively.) Expenses, charges, cost; expenditure of money, time, life, &c., disbursement, பண முதலியவற்றின்செலவு. 2. Consumption of stores, &c., materials used, consumed, worked up, செலவழிகை. 3. Provisions, &c., given out or purchased for daily consumption. சாமக்கிரியை. (c.) 4. [loc] Permission, leave, license, விடை. 5. Way, passage, route, வழி. 6. (p.) Conduct, behavior, நடக்கை. 7. Lapse of time, காலக் கழிவு. 8. Current, issue of a stream, &c., discharge from a sore, &c., நீர்பரவுகை. 9. Removal, detachment, separation, departure, movement, நீங்குகை. (தீ 358.) 1. Going, passing, progress, procedure, procession, course, career, journey, செல் லுகை; [ex செல், to go.] செலவோடுசெலவாய். Together with other expenses. செலவாய்ப்போனான். He has passed away, is dead. செலவுக்கில்லை. I have no money for my expenses. எனக்குஅதுசெலவில்லை. I have no call for it. எச்செலவுந்தள்ளி--எல்லாச்செலவுந்தள்ளி.... Clearing all expenses. செலவழிக்க, inf. v. a. To spend, to consume, to use up--as stores. 2. To give out, give away, to sell off, dispose of, விற்றுப்போட. நான் இந்தப்பல்லக்கைச் செலவழித்துப்போட வேண்டும். I wish to dispose of this palankeen. செலவழிய, inf. v. n. To be spent, exausted, used or worked up, consumed; to be all gone. 2. To be squandered, wasted, lavished, சீரழிய. செலவழிவு, v. noun. Disbursements and expenditures. 2. Loss and gain. செலவுகொடுக்க, inf. To give out stores for consumption. 2. To bear, or pay expenses. 3. [loc.] To give leave, விடைதர. செலவாக--செலவாய்ப்போக, inf. To be spent, exhausted, &c.--as செலவ ழிய, 1. செலவுபெற, inf. [loc.] To take leave. செலவுவாங்க, inf. To buy curry stuffs, &c., for consumption. 2. [loc.] To take leave, to get leave, விடைபெற. செலவாளி--செலவுக்காரன், s. An extravagant man, மிதமிஞ்சிச்செலவுபண்ணு கிறவன். செலவிட--செலவுபண்ண, inf. To expend. 2. To sell off, dispose of, give out--as செலவழிக்க. 3. To give out stores, money, &c., for expenditure. செலவுகிற்றாயம், s. Provisions, &c., as செலவு, 3. (c.) செலவுசொல்ல, inf. To account for sum received by enumerating the expenses. 2. To give directions for the expenditure of a sum. செலவுநடக்க, inf. To be expended, be incurred, as expenditure. (Rare.) செலவையொடுக்க, inf. To curtail expenses. See ஒடுக்கு, v. செலவெடுக்க, inf. [prov.]. To take out provisions, &c., for one day or for some days from a store. செலவோட, inf. [loc.] To run deep, as an ulcer. Compare சிலையோடல். கைச்செலவு. Expense from one's own pocket. சாச்செலவு. Funeral expenses. வீட்டுச்செலவு. House expenses. பணச்செலவு. Expense of money. கலியாணச்செலவு. Wedding expenses. தருமச்செலவு. Expenditure for charitable purposes. வழிச்செலவு. Travelling expenses for provisions. 2 Stores, supplies, or money for a journey. அன்றன்றைச்செலவு--அன்றாடசெலவு. Daily expenses. சில்லறைச்செலவு. Sunday expenses. நாட்செலவு. Daily expenses. 2. (p.) Lapse of days, time, &c. பொருட்செலவு. Expenditure of property. வீண்செலவு. Useless expenses. வரவுசெலவு. Income and expenditure, receipts and disbursements. 2. Debt and credit, in accounts. இதெல்லாம்அவனுக்கொருவரவுசெலவா. Does he care about the receipts and expenditures? சொற்செலவு. The expense of a word, speaking for one, &c, ஒருவருக்காகப் பேசுதல். 8)

tṭvu (p. 221) கிறேன், தடவினேன், வேன், தடவ, v. a. and v. n. To stroke, embrace, fondle, to soothe, by patting or stroking, தடவர. 2. To grope, to feel one's way with the hands or feet as in the dark, to feel about, தெரியாமற்தடவ. 3. To anoint--as with liniment, to smear softly, to spread on lightly, எண்ணெய்முதலியதடவ. 4. To bedaub, besmear; to dirty, பூச. 5. To play on a lute with a bow, வீணைவாசிக்க. 6. To measure out very scantily, to strike off the measure too closely, முகந்தளந்துதடவ. 7. (fig.) To act, execute, or perform very slowly, மெதுவாகச்செய்ய. (c.) 8. [prov.] To make very thin pan-cakes, &c., பண்ணி காரந்தடவ. 9. (fig.) To wave in the air, as tops or branches of trees, or banners, as if feeling around, நுனியசைய,--Note. Stroking the back shows affection; the feet, submission; the face or chin, pity, affection, or supplication. தடவக்கொடுக்க, inf. to let one stroke the back. 2. [prov.] To yield too much, to be too submissive. தடவிக்கொடுக்க, inf. To stroke a person, beast, &c. 2. To give short measure. இருந்துதடவ, inf. To sit groping; from great age, blindness, &c. தடவிக்கொண்டுதிரிய, inf. To walk about groping. தடவியளக்க, inf. To measure scantily, with the measure. தட்டித்தடவிவர, inf. To come stumbling and groping. தாடியைத்தடவ, inf. To stroke the chin as supplicating favors. வீடெல்லாந்தடவிப்பார். Search for it all over the house. எல்லாந்தடவிக்கொண்டுபோய்விட்டான். He has scraped up all, and gone. அவனைத்தலைதடவிப்போட்டார்கள்.....They have stripped him of every thing. மரமெல்லாந்தடவிக்கொண்டுவந்துவிட்டான். He has climbed every tree; i. e. has plucked and brought away every thing. 73)

tvkkm (p. 227) s. (Tel. தவகுட.) Destitution, want, absolute need, scarceness, இல்லாமை. 2. Anxiety, solicitude, longing for supplies, &c., சஞ்சலம். 3. Hinderance, impediment, தடை. 4. Scarcity--as of rain, supplies of grain, &c., குறைவு. (c.) வேலையல்லோதவக்கமாய்ப்போகும். The work will go undone. தண்ணீர்த்தவக்கத்தினால்பயிரேறவில்லை. There is no grain for want of water. தவக்கப்பட, inf. To be in a distressed condition. 2. To be delayed. தவக்கமாய்த்திரிய, inf. To go about hungry, in distress from want, or with a sad melancholy countenance. மழைத்தவக்கம், s. Want of rain. 3)