ati (p. 10) . A particle used as a prefix to words from Sanscrit to increase their meaning, மிகுதிப்பொருளைக்காட்டுமடைசொல். Wils. p. 15. ATI. அதிகதை, s. A speech or expression which has no sense, a nonsensical speech, வெற்றுரை. அதிகாசம், s. Violent or loud laughter, horse laugh, பெருநகை. Wils. p. 18. ATIHASA. அதிகாலம்--அதிகாலை, s. The early part of the morning. அதிசங்கலிதம், s. The summation of a series in geometrical progression whose first term is one, and ratio two. அதிசாக்கிரதை, s. Great circumspection. அதிசீக்கிரம், s. Great peed, மிகு வேகம். அதிசூக்குமம்--அதிசூட்சுமம், s. The state of being very minute, subtile, மிகுநுண்மை.- See சூக்குமம். அதிதீவரம், s. Great haste. அதிநுட்பம், s. Criticalness, discrimination, niceness, subtileness. அதிபயம், s. Great fear. அதிபாதகம், s. Heinousness, sin, the worst of the great sins. Wils. p. 17. ATIPATAKA. அதிபாரகம், s. A mule, கோவேறு கழுதை. Wils. p. 17. ATIB'HARAGA. அதிபாரம், s. A very heavy or great weight. Wils. p. 17. ATIB'HARA. அதிமதுரம், s. Licorice, (the plant or root) ஓர்சரக்கு, Glycyrrhiza glabra, L. 2. Excessive sweetness, மிகுவினிமை. அதிமூர்க்கம், s. Rage, violent anger, vehement fury. அதிமூர்க்கன், s. A rageful, violent man. அதிமோகம், s. Lasciviousness, amorousness. அதியுஷ்ணம், s. Excessive heat. அதிரசம், s. A species of sweet cake, ஓர்பண்ணிகாரம். 2. A kind of drink, மதுபானம். அதிரோகம், s. Complicated disease, மிகுபிணி. 2. Consumption, கசம். Wils. p. 17. ATIROGA. அதிவிநயம், s. Excessive obeisance, affected humility, fawning, hypocritical flattery, மாரீசாசாரம். அதிவியாப்தி, s. Redundancy of matter, as one of the three faults of composition, மிகைபடக்கூறல். See தோஷம். Wils. p. 17. ATIVYAPTI. அதிவிருஷ்டி, s. Heavy rain, கன மழை. Wils. p. 17. ATIVRISHTI. அதிவெள்ளைச்சிந்தூரம், s. The sublimate of mercury, சவ்வீரம். அதிவேகம், s. Great velocity, மிகுகதி. 43) *

aṉukku (p. 33) கிறேன், அனுக்கினேன், வேன், அனுக்க, v. a. To distress, cause to suffer, oppress one, வருத்த. (p.) 2. To touch or strike undesignedly--as in the play, கொக்கான், ஒன்றோடொன்றுமுட்டச்செய்ய. தீங்கரும்பனுக்குமாங்குயிற்கிளவி. The lady whose cooil-bird-like voice, oppresses (by its sweetness) the sweet sugar-cane. அனுக்கியடித்தல்--அனுங்கியடித் தல், v. noun. A play, ஓர்விளையாட்டு. 106) *

itamiyam (p. 45) s. Pleasure, satisfaction, sweetness, இன்பம். [ex இதம்.] (p.) 145) *

iṉi (p. 57) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be sweet, delicious, savory, &c., to become sweet to the taste, தித்திக்க. 2. To be harmoniously pleasant to the ear, செவிக்கி னிதாக. 3. To be on terms of friendship and intimacy, இனியநட்பாக. 4. To have peculiar relish or love in or for any thing, practice, &c., ஒன்றினிடத்திலினிப்புக்கொள்ள. (c.) இனிக்கச்சொன்னான். He spoke sweetly, so as to please, to win, to fascinate, &c. இனிச்சபண்டம், s. [prop. இனித் தபண்டம்.] Confectionaries. இனிப்பு, v. noun. Sweet, sweetness, deliciousness, pleasantness, agreeableness, &c., இனிமை. வியாபாரத்திலேயவனுக்கினிப்புக்கொண்டது.... He has great pleasure in trade, he has found great profit in it. அவனுக்குமிவனுக்குமினிப்புக்கொண்டது..... These persons are very intimate. இனிப்புக்காட்ட, inf. To be sweet, melodious, delicious, இனிமையைத் தர. 2. To please one, allure, gratify, தித்திப்புக்காட்ட. இனிப்புத்தட்ட, inf. To be sweet to the taste, உருசிதட்ட. 2. To have a relish or desire for a thing, to smack, ஆசையுண்டாக. 47)

iracam (p. 48) s. Flavor, relish; what is tasteful, agreeable, palatable, delicious; taste in general, good or bad--also the six flavors. (See சுவை.) 2. Sweetness, இனிமை. 3. Sweet juice of fruits, &c., vegetable juice in general, சாறு. 4. Mercury, quicksilver, hydrargyrum, பாதரசம். 5. (p.) One of the juices of the body, சத்ததாதுவினொன்று. (See தாது.) It corresponds more with chyle than any other, but probably it is fanciful. 6. Pepper-water made of several ingredients, மிளகுநீர். 7. [in rhetoric.] The passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry, வீரமுதலியவெண்சுவை. Of these eight are given; viz.: 1. வீரம் or வீரியம், courage. 2. அச்சம், பயம், or பயானகம், fear, terror. 3. இழிப்பு, விபற்சம், குற்சை, அருவரு ப்பு, abominating, loathing at or disgusting. 4. வியப்பு or அற்புதம், wonder, surprise, astonishment. 5. காமம், சிங்காரம், சிருங்காரம், love, sexual love. 6. அவலம் or கருணை, acute sensibility, weakness, tenderness, mercy, pity, clemency. 7. உருத்திரம், கோ பம், இரௌத்திரம், பெருங்கோபம், warlike fury, wrath, displeasure, rage. 8. நகை, பெரு நகை or ஆசியம், laughter, mirth, risibility, great or intense laughter, laughing in contempt. By some, சாந்தம், tranquillity, equanimity, peace, abstraction or the stoicism of the ascetics; and by others வற்சலம், parental tenderness are given as a ninth meaning; இரசம் is added at pleasure with the loss in some cases of its initial-as வீராசம், இழிப்பிரசம், &c. Wils. p. 697. RASA. இரசகந்தாயம், s. Tribute, the fatness of the earth. இரசகந்தாயமாய்ப்பேச, inf. To speak pleasingly. இரசகருப்பூரம், s. Muriate of mercury, ஓர்மருந்து. இரசகுண்டு, s. [prop. இரசக்குண் டு.] A globular glass filled with mercury as a decoration at weddings, &c., also as a charm. இரசகுளிகை--இரசமாத்திரை, s. A quick-silver pill employed in medicine, இரசத்தினாற்செய்தமாத்திரை. 2. [in alchemy.] A pill feigned to be used by a class of persons called சித்தர், now in the world of Indra, who thereby perform supernatural actions--as கமனஞ்செய்கை, or passing through the air to any desired place, சித்தர்குளிகை. இரசக்கட்டு, s. Condensed mercury, சூதக்கட்டு. இரசக்கிணறு--இரசக்குழி, s. A pit or mine where quick-silver is obtained. இரசக்குடுக்கை, s. A little bottle of mercury. இரசசிந்தூரம், s. Red precipitate of mercury. இரசஞ்சுத்திபண்ண, inf. To purify quick-silver. இரசதாது, s. Quick-silver, சூதம். Wils. p. 698. RASAD'HATU. இரசதாளி, s. A species of plantain, கப்பல்வாழை. இரசத்தைக்கட்டிப்புடமிட, inf. To reduce mercury by decoction. இரசத்தைப்பஸ்மமாக்க, inf. To reduce mercury into powder. இரசநாதம், s. Quick-silver, இர சம். Wils. p. 698. RASANATHA. இரசபஸ்பம்--இரசபஸ்மம்--இரச பற்பம், s. Mercury reduced to white powder, a kind of muriate of mercury or calcinated mercury, சூதபஸ்பம். Wils. p. 698. RASAB'HASMAN. இரசபாஷாணம், s. A kind of prepared arsenic. இரசப்பிரீதி--இரசமாதா, s. One of the hundred-and-twenty kinds of arsenic in its natural state. இரசமணி, s. Hard globules of mercury prepared by incantations, &c., and worn as an amulet in order to prevent evil, cure diseases, to promote success in undertakings, &c. இரசமுறிக்க, inf. To prepare mercury for medicine. 2. To carry mercury off from the body. இரசலிங்கம், s. Vermilion, சாதி லிங்கம். 2. A case of mercury for a linga. இரசவாதம்--இரசவித்தை, s. Alchemy--one of the sixty-four கலைஞானம். இரசவாதம்பண்ண, inf. To practise the art of alchemy. இரசவாதி, s. An alchemist. இரசவாழை--இரதவாழை, s. [improp. இதரைவாழை.] A species of plantain, பேயன்வாழை. இரசவைப்பு, s. Any preparation from mercury--as a muriate, sulphate, &c., an amalgam. இரசனை, s. Flavor, deliciousness, sweetness, delicacy, சுவை. 2. The tongue, நாக்கு. 3. Juice, sap, essence, சாறு. இரசாதிபதி--இரசாதிபன், s. [in astrology.] The sun or one of the planets presiding over fruits, vegetables, &c., for the given years, இரசவஸ்துகட்கதி காரியாங்கிரகம். இரசாபாசம், A loss of flavor, or of juice. இரசேந்திரம், s. The philosopher's stone, இரசத்தினாற்செய்த ஏந்திரம். Wils. p. 699. RASENDRA. இரசேந்திரியம், s. The tongue, நாக்கு. இரசிக்க, inf. To be pleasant to the taste, ear or mind; to delight, gratify உருசிக்க. இரசிப்பு, v. noun. Sweetness, flavor, இனிமை. 40) *

iẕutu (p. 55) s. Ghee, butter, நெய். 2. Sweet, sweetness, தித்திப்பு. 3. Fat, grease, நிணம். (p.) 41)

eṉ (p. 75) கிறேன், றேன், பேன், என்ன, v. a. To say, name, pronounce, express, do, indicate, either by words or signs, expressed, or implied, என்றுசொல்ல. This is the common form for quotation, in which sense it generally occurs in all its various uses. In the infinitive and other parts it is commonly found with one ன் only. என்கு. I say. என்கும். We say. என்ப--என்பர்--என்மர்--என்மனார்--என்றிசினோ ர். They say, they may say, some say, &c. அப்படியென்கிறான். So he says. 2. He does so (the speaker making the sign or sound intended). இல்லையென்கிறேன். I say no-implying impatience, displeasure, emphasis, &c. பணமில்லையென்கிறான். He says he has no money. போவென்கிறேன். I tell you to go, lit. I say go, and implying I have said so before. அவனைப்போவென்னப்போகிறான். When I say go, he goes. காமதேனுவென்கிறபசு. The cow (of the supernals) called Kamadhanu. நானென்னுமெண்ணம். Self conceit, consequence. என்பவன், appel. n. He who says so. 2. He who is called so. பெரியானென்பவன். Perian, or he who is called Perian. ஆவென்ன, inf. To open the mouth, lit. to say ஆ. ஈயென்ன, inf. To show the teeth, lit. to say ஈ. என்பிக்க, inf. To cause another to say, to prove, சொல்லுவிக்க. அதையவன்வாயினாலேயுமக்கென்பிப்பேன். I will prove it to you from his mouth. என்று. The gerund of the verb என், used instead of என the infinitive (which is the poetic usage in this connexion), it serves to end a quotation and to connect it with the following part of the sentence, in which case it often corresponds to the conjunction that, வினையெச்சம். அவனையடித்தேனென்றுசொன்னான். He said that he struck him, lit. he said, I struck him. Note 1st. In connexion with appropriate verbs, என்று, and என often mean to expect, to think, imagine, to suppose, to pretend, to desire, எண்ணுதல் or some such verb being implied; பணந் தெய்வமென்றுநடக்கிறான், he makes money his god; அதுபுகையென்றிருந்தேன், I thought it was smoke, I took it for smoke; அவர்வருவாரென்றிருக்கிறேன், I expect him to come; அவன்சொன்னானென்றுவந்தாயா, have you came because he told you?--Note 2d. According to நன்னூல், என்று and என are இடைச்சொல் or particles, with several specific uses, the other parts of the verb are or may be included. 1. With பெயர் or names; அழுக்காறெனவொரு பாவி, the sinner called envy. (குறள்.) 2. With குறிப்பு or symbolic forms; சிக்கென வூன்றியவேர், the root which has taken firm hold; திடீரெனவந்தான், he came suddenly. 3. With இசை or (imitative) sounds; ஒல்லெனவொலித்தது, it sounded ஒல்; அடுக் கு or repititive symbolic terms are included in this class; படபடென்றுநடுங்கி னான், he trembled (shook, shivered, &c.) greatly; சுஃஃறென்னுந்தண்டோட்டுப்பெண் ணை, the palmyras whose green leaves rustled (emitted the sound of சுஃஃறு). 4. With எண் enumeration, in which they are equivalent to the copulative conjunction; சாத்தனெனக்கொற்றனெனப்பூதனெ னமூவரும்வந்தார், Sattan, Kottan and Bhuta came; தேனென்றுபாலென்றுவமையில்லாமொழி, words unequalled (in sweetness) by honey or milk. 5. With பண்பு or symbolic terms expressive of quality and intensity; சிவேரெனச்சிவந்தது, it reddened to a crimson; வெள்ளெனவா, come in the grey of the morning; வெள்ளெனவி ளர்த்தது, it became very white.--Note 3d. என்று and என also serve to express similitude, like, as, &c.; புலியெனப்பாய்ந் தான், he sprang like a tiger; காந்தளெனக் கைநீட்டி, extending her காந்தள்-like hand. --Note 4th. என and என்று are also used to express pre-eminence, &c.; இன்னதென் றில்லை, it is no matter which; ஆரென்றுநி னைத்தாய், who do you suppose I am? I am not to be treated thus, &c., உயிரென் றுபார்க்கவில்லை, he does not (or did not) regard even life; அவனுக்கின்னாரென்றில்லை, it is no matter to him who; குருவென் றுபேணுகின்றிலன், he does not respect even the guru; எவ்வளவென்றில்லை, it is no matter how much. 2. How much soever, how little soever. 3. It is illimitable, undefined, the quantity is unknown; வாய்வயிறென்றுபார்க்கிறதில்லை, he does not give himself time to eat.--Note 5th. என and என்று are also used with reiterative symbolic terms; மடம்டென்றொலித்த து, it sounded மட, மட; அடியடியென்றடித் தான், he beat him soundly; தலைதலையென்ற டித்துக்கொண்டான், he beat his head greatly through rage, grief, despair, &c.; lit. saying, 'Head, head;' வாய்வாயென்றடிக்க, to beat one's mouth greatly--in sorrow, despair, &c.; எறியெறியென்றெறிந்தான், he threw many times; lit. he threw, saying, 'Throw, throw.'--Note 6th. என and என்று, with a dative imply, designed or appointed for, sacred or devoted to, for the sake of, &c.; சுவாமிக்கென்றுநேர்ந் தது, it is vowed (devoted) to God; தன்பிள்ளைக்கென்றுவைத்துக்கொண்டான், he kept it for his child; எனக்கென்றெடுக்கமாட் டேன், I will not take it for myself-Note 7th. The subjunctive என்றால் joined to verbs or used when verbs are implied forms the subjunctive of those verbs.--Note 8th. The subjunctive என் னில், poetically, என்னின், if, is contracted into எனில் and எனின், and in classical usage to எல் and என்: உம் joined to those forms makes them though; they are added to other verbs or to nouns; ஓரடி யென்கிலும்நட, walk, if it be but one step. 40)

kuyil (p. 124) s. Words; declamation, சொல். 2. The Koil or Indian cuckoo, a bird celebrated in Indian poetry for the sweetness of its notes, ஓர்பறவை. It is said to lay its eggs in a crow's nest, and leave them to be hatched and the young reared. There are two species; the black and the striped; [ex குயில், to utter.] (See கருங்குயில், புள்ளிக் குயில், or வரிக்குயில்.) 3. A tube, pipe, a hollow cylinder, துளையுடைப்பொருள். அவள்பாடுகிறதுகுயில்கூவுகிறதுபோலிருக்கிறது.... She sings as a cuckoo. குயில்கூவ, inf. To sing, to warble--as the குயில். 2. [prov.] To present a pleasing, thriving aspect--as growing corn. குயின்மொழி--குயில்மொழி, s. Soft, sweet speech, like the notes of a Koil bird. 2. (fig.) Licorice, அதிமதுரம். (M. Dic.) குயிலன், s. Indra--as having assumed the disguise of a Koil bird, during the flight from his paradise to Srekáli in Southern India, இந்திரன். 14)

kuṟiñci (p. 132) s. A species of large tree in hilly districts, குறிஞ்சிமரம். 2. Thorny shrubs growing in marshes, the செம்முள்ளி. 3. The மருதோன்றி shrub. 4. A tract of land in a hilly country, one of the five kinds of திணை. மலைச்சார்நிலம். 6. Classes of tunes peculiar to agricultural districts, மருதநிலத்தினோர்வகையிசை. 7. Tunes peculiar to hilly tracts, குறிஞ்சிநிலத்திராகம். 8. Lutes peculiar to agricultural districts. மருதயாழ்த் திறம். 9. A tune, melody, ஓர்பண் (சது.) 1. [in love poetry.] Illicit intercourse. (See திணை.) 11. (Rott.) The ஈந்து palm. குறிஞ்சிக்கருப்பொருள், s. Men, beasts, birds, vegetables, employments, &c., indigenous and peculiar to hilly tracts; viz.: 1. குறிஞ்சித்தலைவர், chiefs heads and superiors--as பொருப்பன், வெற்பன், and சிலம் பன் with their females. 2. குறிஞ்சித்தெய் வம், the god, Skanda. 3. குறிஞ்சித்தொழில். employments--as sowing mountain paddy, watching the millet, collecting honey, digging up roots, &c. 4. குறிஞ்சி நீர், mountain streams--as அருவி and சுனை. 5. குறிஞ்சிப்பண், melody, known by the name of குறிஞ்சிப்பண். 6. குறிஞ்சிப் பறை, drum--as தொண்டகம். 7.குறிஞ்சிப் புள், birds--as parrots and peacocks. 8. குறிஞ்சிப்பூ, flowers--as Novemberflower, &c. 9. குறிஞ்சிமரங்கள், trees--as வேங்கை, a kind of Pterocarpus, குறிஞ்சிமரம்; சந்தனம், sandal-tree; தேக்கு. teak; அகில், Aquila; அசோகு, Ashoka; புன்னை, Calophyllum inophyllum. 1. குறிஞ்சிமாக்கள், inhabitants--as குறவர், கானவர், குறத்தியர். 11. குறிஞ்சியாழ், lute, known by the name of குறிஞ்சியாழ்திறம். 12. குறிஞ்சியுணவு. food --as bamboo rice, மூங்கிலரிசி; mountain rice, ஐவனநெல்; another hill-rice, தோரை நெல்; millet, தினை; bulbous roots, கிழங்கு; honey, தேன், &c. 13. குறிஞ்சியூர், villages --as சிறுகுடி. 14. குறிஞ்சிவிலங்கு, beasts --as the tiger, bear, elephant, lion, &c. குறிஞ்சிக்காலம், s. The months of October and November, December and January, in குறிஞ்சி tracts. குறிஞ்சிமுதற்பொருள், s. As முதற் பொருள் under அகப்பொருள், describing the soil, the season of the year, &c., of hilly places. குறிஞ்சியுரிப்பொருள், s. As உரிப்பொ ருள் under அகப்பொருள், describing sexual intercourse, See அகப்பொருள். குறிஞ்சித்தேன், s. Mountain honey, celebrated for its sweetness. குறிஞ்சிவேந்தன், s. Skanda--as lord of the hilly country, முருகன். 23)

cāracam (p. 178) s. Melodiousness, sweetness of voice, இனியவோசை. (c.) 2. The white heron or crane, வெண்ணாரை. Ardea Siberica. 3. Lotus, தாமரை. (p.) W. p. 92. SARASA. 4. Heron, குருகு. 5. The arsenic, அவுபலபாஷாணம். பாட்டிலேசாரசமில்லை. The song is not harmonious. 26) *

cāram (p. 178) s. The sap of vegetables, juice, இரசம். 2. Savor, flavor, relish, sweetness, tastefulness, palatableness, இனிமை. 3. Essence, essential or vital part of a discourse, book, &c., கருத்து. 4. Strength, vigor, fertility in discourse; engagingness, interestingness, solidity, fulness of meaning, பயன். 5. The hard or solid part of a tree, மர வைரம். W. p. 92. SARA. 6. Metallic cement, நவச்சாரம். (சது.) 7. Washerman's lye, வண்ணான்காரம். 8. Ashes for lye, &c., காரச்சாம்பல். W. p. 263. KSHARA.. 9. Scaffolding for a building; sticks tied to the smaller branches of flower trees, serving as a scaffold for a person to stand on and gather flowers, சாரமரம். (c.) 1. (Sa. Chara, Sara.) Going, motion, course, progress in general, நடை. 11. [mostly in combination.] Motion or passage of the planets, கிரகசாரம். 12. (in combin.) Going into an immoral course of conduct, as in விபசாரம், அபசாரம், &c. 13. (in combin.) Passing, voiding, evacuating--as in அதிசா ரம். 14. Elevation, eminence, rising, high ground, மேடு. 15. The நிலாமுகி bird; (சது.) (perhaps from the நிகண்டு 'சாரமாம் நிலாமுகிப்பே ர்சகோரம்.') 16. The wild olive, இலுப்பை. 17. The Cashew-nut-tree, கொட்டைமுந்திரிகை. 18. The French honey-suckle, பாலடை. Hedysarum, L. சாரமில்லாதபேச்சு. Vain and empty discourse. சாரமெடுக்க, inf. To extract juice or virtue from herbs, &c. 2. To take the substance of a composition, discourse, &c. சாரமிறக்க, inf. To take down a scaffolding. 2. To express juice. 3. To swallow the juice of any thing chewed or dissolved in the mouth. சாரபூமி, s. Rich, fertile land. (Rare.) சாரமேற்ற, inf. To communicate or infuse virtue, savor, force, vigor, &c. சாரமற்ற, adj. Insipid, unsavory, unrelishable. 2. [in discourse.] Powerless, vapid, uninteresting, not sound, profound, forcible or impressive, &c., உருசி யற்ற. சாரமற்றவன், s. One without knowledge, learning, strength, vigor, property, merit of austerities, &c. சாரஞ்சுட, inf. To burn the milkhedge, prickly pear shrub, &c., to get their ashes for making lye. சாரத்தண்ணீர், s. Lye, காரத்தண்ணீர். சாரந்தெளிக்க, inf. To sprinkle lye on clothes to whiten them. சாரத்தின்சத்துரு, s. An egg, from its neutralizing qualities, முட்டை. சாரக்கட்டை, s. A temporary wall, made use of in turning an arch. (R.) சாரத்துளை, s. Scaffold-holes in a building. சாரம்போட--சாரங்கட்ட, inf. To erect a scaffolding. (c.) சாரஸ்திரி, s. [Com. சோரஸ்திரி.] A vicious woman, an adulteress, விபசாரி. (p.) சாரத்துவம், s. Adultery, விபசாரம். சாரவறுதி--சாரவிறுதி, v. noun. [prov.] Lightness, slightness--as of a blow, a fall, &c.; [ex சாரம், strength, et அறுதி or இறுதி, wanting.] சாரவறுதியாய்ப்பட்டது. It hit him but slightly. சாரவாக்கியம், s. [in astron.] A table or any tabular number in it for counting the progress of the planets.--Note. The letters of the alphabet are substituted for numbers with a view to assist the memory and secure correctness in the tables. Compare சாவாக்கியம். நீதிசாரம், s. A treatise on equity. ஓர் நூல். பாதசாரம், s. The progress of the planets, reckoned, by quartering the signs. குருசாரம், s. The progress of Jupiter in his orbit, வியாழனடை. 38) *

cutai (p. 193) s. W. p. 931. SUD'HA. Taste, savor, deliciousness, sweetness, சுவை. 2. Nectar--the beverage which confers immortality and is the sustenance of the inferior gods, அமிழ்து. 3. Milk, பால். 4. Lime, சுண் ணாம்பு. 5. Whiteness, வெண்மை. 6. A daughter, புதல்வி. W. p. 929. SUTD. 7. A kicking cow, உதைகாற்பசு. (சது.) 8. Medicine, மருந்து. 9. Plaster, mortar, சுண்ணச்சாந்து. (p.) 1. [prov. vul. சொதை.] Riches, property, &c., பொருள்; [a figurative use derived from nectar, milk, &c.] அவன்சுதையுள்ளவன். He is a man of property. 93) *

cuvāttiyam (p. 198) --சுவாஸ்தியம், s. Happiness, content, satisfaction, பாக்கியம். 2. (c.) Health, wholesomeness, ease, சுகம். W. p. 966. SVASTHYAM. 3. Pleasantness, sweetness, இன்பம். உடம்புக்கு நல்ல சுவாத்தியமாயிருக்கும். This will be very wholesome for your body; your health will be greatly improved by this medicine. 9) *

cuvai (p. 198) s. Taste, flavor, உருசி. (சது.) 2. Deliciousness, sweetness, agreeableness, இனிமை. 3. That which is gratifying to the senses or mind, இன்பம். (c.) 4. One of the five senses, ஐம்புலத்தொன்று. 5. A figure of rhetoric. (See இரசாலங்காரம்.) 6. The fourteenth lunar asterism, சித்திரை நாள். அவனாவுக்குச் சுவையற்றுப்போய்விட்டது. His tongue has lost the sense of taste. சுவைகாட்ட, inf. To give a relish to. 2. To entice, allure, decoy. 3. To be tasteful, relishable, pleasant to the taste. சுவைகாண, inf. To have a relish for. 2. To be allured, attracted, decoyed by a bait, &c. 3. To try, examine, taste food, &c. சுவைகெடல், v. noun. Being insipid. 2. Losing one's charms. சுவைகொள்ள, inf. To taste. 2. To enjoy pleasures, இன்பமுற. சுவைபார்க்க, inf. To taste. 2. To be nice, particular, dainty in food. சுவைப்பட--சுவைபட, inf. To be relishable, to taste well. 2. To get a relish or liking for. சுவைப்படுத்த--சுவைபடுத்த, inf. To make a thing pleasant or agreeable to one. சுவைப்பொருள், s. Dainties, sweetmeats, தீன்பண்டம். சுவையறிய, inf. To know or discriminate the taste of food. 2. (fig.) To be allured by any pleasure. சுவைகெட்டுப்போக, inf. To lose one's relish or taste. உட்சுவை, s. The flavor of fruit, sugar, &c. எண்சுவை, s. See இரசம். அறுசுவை, s. The six flavors, viz.: 1. கைப்பு, bitterness, 2. இனிப்பு, sweetness, 3. புளிப்பு, sourness. 4. உவர்ப்பு, saltness. 5. துவர்ப்பு, astringency. 6. கார்ப்பு, pungency. 46)

tīvu (p. 244) s. Lusciousness, deliciousness, sweetness, இனிமை, (p.) 2. See தீ. v. தீவியகனி, s. [prov.] Sweet, luscious or delicious fruit. தீவியதாட்சம்--தீவியதிராட்சம், s. A luscious grape. தீவியது, appel. n. Any thing sweet or delicious, இனிப்பானது. 20)