arcu (p. 22) s. Royalty, government, இ ராசாங்கம். 2. A king, இராசா. 3. A kingdom, the territory of a sovereign, இராச் சியம். 4. The planet Jupiter, வியாழம். (p.) அரசடைந்தான். He is come to the throne, he has obtained the kingdom. அரசங்கம், s. The six safe-guards of royalty; viz.: படை, குடி, கூழ், அம ச்சு, நட்பு, அரண். அரசளிக்க, inf. To govern. அரசாள, inf. To reign, govern. அரசாட்சி, v. noun. Reign, government, the exercise of government, the right of possession to the throne, இராசரிகம். அரசியல், s. Royalty, இராசாங்கம். 2. The duties or functions of a king, இராசரிகமுறைமை. They are six; viz.: அறநி லையறம், மறநிலையறம், அறநிலைப்பொருள், மறநிலைப் பொருள், அறநிலையின்பம், மறநிலையின்பம். அரசிருக்கை, s. The place of a king, or throne. அரசிறை, s. The king's tribute. அரசுசெய்ய, inf. To exercise the functions of government, govern, reign.

arṭṭr (p. 23) s. (sing. அரட்டன்.) Kings of small territories, governors, குறு நிலமன்னர். (p.) 3)

icai (p. 45) s. A sound, noise, ஒலி. 2. Praise, புகழ். 3. A word, சொல். 4. A tune, melody, மிடற்றாற்பிறக்குமிசை. 5. Instrumental music, நரம்பிற்பிறக்குமிசை. 6. Sound, harmony in music, a harmonious or musical sound, tone, note, &c., இசைப்பாட்டு. Also a term common to the different parts in music. (p.) (சது.)--The seven principal sounds or notes in the vocal and instrumental music of the Hindus are called, சுரம், in singing, and நரம்பு, on stringed instruments; they are, 1. குரல், the guttural sound, the sound coming from the throat, மிடற்றாற்குரல். 2. துத்தம், the second tone of the gamut, or நி modulated by the tongue, நாவினாற்றுத்தம். 3. கைக்கிளை, the sound caused by the palate, அண்ணத்தாற்கைக்கிளை. 4. உழை, the cerebral, or the sound coming from the head, சிரத்தாலுழை. 5. இளி, that which proceeds from the forehead, நெற்றியாலிளி. 6. விளரி, the pectoral, or that which proceeds from the breast, நெஞ்சால்விளரி. 7. தாரம், that from the nose, or nasal, மூக் காற்றாரம்.--These sounds, they compare: 1. With those of animals--as that of a peacock, a bull, a sheep, &c. 2. With the different tastes of milk, honey, &c. 3. With the different scents of jasmin, nymph&oe;a, &c.--The letters (அட்சரம்.) by which they express these notes are as follow: 1. ஆஅ. 2. ஈஇ. 3. ஊஉ. 4. ஏஎ. 5. ஐஇ. 6. ஓஒ. 7. ஔஉ.--The time or measure, (மாத்திரை,) of these notes is as follows:The 1st note குரல் contains 4 measures நான்கு குரல். 2d துத்தம் contains 4 measures நான்குதுத்தம். 3d கைக்கிளை ,, 2 ,, இரண்டுகைக்கிளை. 4th உழை ,, 3 ,, மூன்றுழை. 5th இளி ,, 4 ,, நான்கிளி. 6th விளரி ,, 3 ,, மூன்றுவிளரி. 7th தாரம் ,, 2 ,, இரண்டுதாரம். From the combinations of these notes or sounds, are formed seven different kinds of airs or tunes; (பாலை) viz.: 1. செம்பாலை, or the air in which the first note is doubled, குரலேகுரல். 2. படுமலைப் பாலை, the air in which the second and first notes are compounded, துத்தமேகுரல். 3. செவ்வழிப்பாலை, the air in which the third and the first notes are compounded, கைக்கிளையேகுரல். 4. அரும்பாலை, the air in which the fourth and the first notes are compounded, உழையேகுரல். 5. கொடி ப்பாலை, the air in which the fifth and first notes are compounded, இளியேகுரல். 6. விளரிப்பாலை, the air in which the sixth and first notes are compouned, விளரியே குரல். 7. மேற்செம்பாலை, the air in which the seventh and first notes are compounded, தாரமேகுரல்.--The differences of these tunes are as follow; viz.: 1. கொ டிப்பாலை, a tune higher than செம்பாலை. 2. விளரிப்பாலை and மேற்செம்பாலை, tunes higher than கொடிச்செம்பாலை.--The three different parts in music are: 1. மந்தவிசை, bass, or the lowest pitch--also called, மந்தரம் or காகுளி. 2. மத்திமலிசை, tenor or medium--also called, மதுரம் or சமன். 3. தாரவிசை, treble or the highest pitch-also called, உச்சம் or வல்லிசை.--The different parts are not sung together, but one after another in succession--மந்த விசை, takes its pitch in the key note of the bass--the மத்திமவிசை, in the fifth-and the உச்சம், in the octave. The term is also applied to the several notes or sounds of the octave--also called சுரம்-as the first சுரம், the second சுரம், &c., and the whole are called the சரளி or gamut. இசைகேடு, s. Dissonance, discord, want of harmony, சுரபேதம். 2. Dishonor, disgrace, ill-fame, அவகீர்த்தி. 3. Want of opportunity, inconvenience, inauspiciousness--as of a day, ஒத்துக்கொள் ளாமை. 4. [prov.] Reduced state, emaciated state, இடைந்துபோனநிலைமை. இசைகொள்ள, inf. To be renowned, கீர்த்திபெற. இசைக்குழல், s. A musical windinstrument, ஊதுகுழல். இசைத்தமிழ், s. One of the three kinds of Tamil odes, or other poetry adapted to song--also the various changes made to accommodate language to music, முத்தமிழினொன்று. இசைத்திரிபு, s. A change of tune by mistake, ஓசைப்பிறழ்வு. 2. Variation in music, இசைமாறுகை. 3. A different enunciation of the same terms, according to the different senses they are intended to convey, இசையறுத்துக்கூறுகை-as செம்பொன்பதின்கழஞ்சு, may be செம்பு ஒன் பதின்கழஞ்சு, the copper is nine கழஞ்சு--or செம்பொன் பதின்கழஞ்சு, the fine gold is ten கழஞ்சு. So குறும்பரம்பு may be குறும்பர் அம்பு, the army of territorial chiefs-or குறும் பரம்பு, a short board used for smoothing ploughed fields. இசைநாள், s. The twenty-fifth, also the twenty-sixth lunar mansions, பூரட்டாதி and உத்திரட்டாதி. இசைநிறை, s. [in poetry.] The use of a letter, or word to fill the measure-an expletive, ஓரிடைச்சொல்; as ஏஎ யிவ ளொருத்திபேடி. Heh! This is a hermaphrodite. இசைநூல், s. The science of music. இசைப்பாட்டு, s. A melody, tune, song, காந்தாரம். இசைமடந்தை, s. Sarasvati, the wife of Brahma; the goddess of speech, of music, fame, praise, &c., சரச்சுவதி. (p.) இசையுள்ளான், s. A man of fame or praise. இசையெச்சம், s. [in grammar.] Ellipsis or omission of a word, சொல் லெச்சம். இசையெடுக்க, inf. To pitch or begin a tune. இசைவல்லோர்--இசைவாணர். s. Proficients in music, சங்கீதபாடகர். 2. Heavenly choristers, கந்தருவர். 39)

irācciyam (p. 50) s. A kingdom, state, realm, அரசாளுமிடம். 2. A territory, reign, country, நாடு. 3. The administration of sovereignty, the exercise of royal power, அரசாளுகை. 4. The world, உலகு. Wils. p. 73. RAJYA. இராச்சியபரிபாலனம், s. Protecting or governing a country, இராச்சியப் பாதுகாப்பு. இராச்சியபரிபாலனம்பண்ண, inf. To protect a country, go govern so as to promote the prosperity of its inhabitants. இராச்சியபாரம், s. Reign, government. மணிநாவசையாமலிராச்சியபாரம்பண்ணுகிறது. To govern so that not even the clapper of a bell shall be moved; i. e. to govern justly so that no body shall have reason to complain. இராச்சியபாரந்தாங்க, inf. To bear the burden of government, to reign. 23)

ulkm (p. 65) --உலகு, (Sans. லோக.) World, universe, உலோகம். 2. The earth, பூமி. 3. Country, territory, நாடு. 4. Region, திசை. 5. (fig.) The inhabitants of the world, உலகத்தார். 6. The sky, etherial regions, ஆகாயம். 7. The learned, the good, சான்றோர், 8. (fig.) Created beings or existences, every thing except the Supreme, சிருட்டிப்பொருள்கள். (தத். 37.) 9. Enjoyments, or sufferings apportioned to the soul in the present birth, உலோகானுபவம். (ஞா. 779.) 1. Earthliness, worldliness, secularity, உலகத்தன்மை. 11. A word auspicious to begin a poem, மங்கலச்சொற்களினொன்று. உலகஞ்சொல்லுகிறது. The country says so, such is the public opinion. உலகந்தோன்றிநின்றழிய. To appear, abide and perish periodically--as the universe-உலகசஞ்சாரம், s. Inhabiting the world, பூமியிற்சஞ்சரிக்கை. உலகசயன், s. Buddha, புத்தன். (p.) உலகநடை--உலகவழக்கம்--உலக வழக்கு, s. Fashion, custom, usage, உலகொழுக்கம். 2. Secularity, conformity to custom--as marrying, &c., உலகாசாரம். 3. [in grammar.] Colloquial language-as opposed to இயற்சொன்னடை, செய்யுள் வழக்கு, &c. உலகநாதன், s. The Supreme Being--as Lord of the world, கடவுள். 2. Bramah the creator of the world, பிரமன். (p.) உலகநீதி, s. Morality, நன்னெறி. 2. The rules, or customs of the world-as distinguished from those of religion, or of ascetic life, உலகநடை. 3. Natural law, இயல்பானநீதி. 4. The existing laws of the country, தேசவியற்கைநீதி. 5. Name of a work on morality, ஓர்நூல். உலகநேத்திரன், s. The sun, சூரி யன். (p.) உலகபயித்தியம், s. Worldly pomp, vanity, secularity--as opposed to the feelings and practice of the ascetic, உலக மயக்கம். உலகபாந்தவன், s. The sun, சூரிய ன். (p.) உலகப்பரப்பு, s. The world considered in its expanse, உலகவிரிவு. உலகப்பற்று, s. Attachment to the world, mundane, or sensual attachments, உலகபந்தம். உலகப்புரட்டன், s. One who holds opinions and acts contrary to the sentiments of the wise. உலகமலையாமை, s. One of the ten அழகு or beauties of language, classical usage, &c. See அழகு. உலகமலைவு, s. [in rhetoric.] Incongruity, impossibility, absurdity--as அலை கடல்களேழுந்தூர்த்தந்தாத்தினூடே--மலையனையமால் யானையோட்டிக்--கலவாரை--நீறுசெய்துவையநெ டுங்குடைக்கீழ்வாழ்வித்தான்--மாறாச்சீர்வையையார் கோன், the Pandian king of Madura of endless fame filled the seven seas with sand, drove his elephant through the sky, reduced his enemies to ashes, and brought the whole world under his sway. (அலங்.) உலகமாதா, s. The mother of the world--applied to Sarasvati, சரச்சுவதி. 2. Lukshmi, இலக்குமி. 3. Parvati, பார்ப் பதி. (p.) உலகமீன்றாள், s. Parvati the wife of Siva, the mother of the world, பார்ப்பதி. (p.) உலகமுண்டோன், s. Vishnu the world-eater, விட்டுணு. (p.) உலகரட்சகன், s. The saviour or protector of the world. உலகரட்சணியம்--உலகரட்சை, s. Protection, or salvation of the world. உலகர், s. Worldlings, those engrossed by worldly pursuits. (தீ. 335.) (p.) உலகவழக்கம், s. The customs of the world. உலகவாசை--உலகவாஞ்சை, s. Ardent love of worldly, or sensual enjoyments, உலகவிருப்பம். உலகவாழ்வு, s. Temporal prosperity. உலகளந்தோன், s. Vishnu the measurer of the world, விட்டுணு. (p.) உலகாசாரம், s. Relative duties, the customs, rites or duties to be performed according to the country, caste, rank, relation, &c., of persons respectively. உலகாயிதம், s. A system of materialism, or atheistical epicurianism, அறுசமயங்களிலொன்று. See சமயம். (p.) உலகாள--உலகோம்ப, inf. To govern, protect his country--as one of the duties of a king. உலகாள்வோன், s. A monarch, உலோகாதிபன். உலகியல், s. The customs of the world, உலகநடை. உலகோம்பல், v. noun. Preserving the world--one of the six occupations of kings. See தொழில். உலகோற்பத்தி, s. The origin, or development of worlds. மேலுலகு, s. The upper worlds, which are seven in number, viz.: பூலோ கம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம், மகாலோகம், சன லோகம், தபோலோகம், சத்தியலோகம். கீழுலகு, s. The lower worlds or regions; which are also seven, அதலம், விதலம், சுதலம், தராதலம், இரசாதலம், மகாதலம், பாதாளம். மூவுலகம், s. The three worlds, viz.: சொர்க்கம், மத்தியம், பாதாளம். மூவுலகாளி, s. God, (lit.) the sovereign of the three worlds, கடவுள். (p.) மூவுலகுணர்ந்தோன், s. He who comprehends the three worlds, God, க டவுள். 2. Argha, அருகன். (p.) மூவுலகேந்தி, s. God as the supporter of the three worlds, கடவுள். (p.) 79)

ēṇi (p. 78) s. A ladder, இறைவை. 2. (p.) A limit, extent, boundary, எல்லை. 3. A country, a territory, நாடு. அவனோடிவனையேணிவைத்துப்பார்த்தாலுங்காணாது. There is no comparison between them. ஏணிசாத்த, inf. To place a ladder against a wall, &c. ஏணிப்பந்தம், s. A stick or beam with a row of torches borne on the shoulders of two men in nightly processions, ஓர்வகைத்தீவர்த்தி. ஏணிப்பழு, s. Steps of a ladder, rundles. ஏணிப்பழுவாலேற--ஏணிமேலேற, inf. To climb up a ladder. கண்ணேணி, s. See கண். காலேணி--வீசுகாலேணி, s. A ladder with two supporting legs. நூலேணி, s. A rope-ladder.

kāñci (p. 103) s. The town of Conjeveram, one of the seven sacred cities, ஓ ரூர். 2. Hasp, hook, நாத்தாங்கி. (c.) (Rott.) 3. (p.) A woman's waist-gridle, consisting of eight strings of beads or bells, எண் கோவைமணி. Wils. p. 28. KANGEE. 4. A kind of tree, ஓர்மரம். 5. A garland of the காஞ்சி tree, worn by soldiers in taking up a position. (Seeவெற்றி.) 6. A mode of singing, ஓர்பண். 7. Unsteadiness, transientness நிலையின்மை. காஞ்சிமாலை, s. The garland of flowers of the காஞ்சி tree, a poem describing the occupying of a post on the frontiers of an enemy's territory, the soldiers wearing these garlands, ஓர்பிரபந் தம். See பிரபந்தம். 64)

kuru (p. 125) s. A guru, a spiritual teacher, a priest, ஆசான்.--Note. According to the shastras, the guru is to be regarded by the disciple as the personification of the deity; and to be worshipped with divine honors. In his presence, the disciple is exonerated from his accustomed rites, and devotions, and addresses him by appellatives, used in addressing the deity of his sect. 2. the planet Jupiter, regarded as the guru or priest of Swerga, &c., வியாழன். 3. Heaviness, weight, பாரம். 4. Consequence, importance, moment, காத்திரம். 5. Greatness, eminence, excellence, exaltedness, பெருமை. 6. [in music.] The quantity of a long vowel, or a long note. இருமாத்திரை. 7. [in gram.] A long vowel, நெடில். 8. [in the Agamas.] The deity Siva--as illuminator of souls, சி வன். 9. Divinity, திவ்வியம். Wils. p. 293. GURU. 1. A kind of native arsenic,, பலண் டுறுகம். 11. [in medi. &c.] Blue vitriol, துருசி. 12. [in alchy.] A compound medicine, formed of different metals; phylosopher's powder, உலோகங்களை வேதிக்குங்சிந்தூரமுதலியவை. 13. [in chem.] Mercury, இரதம்.--Note. In the last three senses, the word Guru has its technical meanings, derived however from its literal meaning of precepter and director. 14. Brilliancy, lustre, effulgence, பிரகா சம். Wils. p. 31. GHRU. 15. The name of one of the nine sons of அங்கீதிரன், who was the first monarch of Jambu Dwipa, அங்கீதிரன்புதல்வரில் ஒருவன். (காந்.) 16. One of the nine division or var'shas of Jambu Dwipa which fell to the share of the prince Kuru, being the most northern portion beyond the Sringa range of mountains, குருவருடம். 17. The name of a prince of the lunar race, famous in the Bharata, from whom the family was called குருகுலம் and the descendants, கௌரவர்; குரு குலவம்சத்து முதல்அரசன். (பார.) 18. A country near Delhi, over which Kuru of the lunar race was once a sovereign, குருபூமி. (பார.) 19. prickly heat, வேர்க்குரு; Wils. p. 232. KURU. 2. Pustule, blister; hence, any eruptive disease--as the small-pox, chicken-pox, measles, &c., குருவியாதி. குருஆரால்மூக்குப்போலிருக்கின்றது. The smallpox is like the nose of a lamprey. குருநாதன், s. The name of Skanda-as having explained to his father Siva the mystic word ஓம். 2. Siva. 3. A guru--as the lord of the disciple. குருபரன்--குருமூர்த்தி, s. The deity in human form, appearing for the instruction of a devoted person of the சக லர், especially spoken of Siva. குருகடாட்சம், s. The gracious or benign look of the guru on his disciple, dispelling sin, imparting spiritual wisdom, and preparing the soul for emancipation. குருகற்பனை, s. Precept or the guru-deemed sacred. குருசந்தானம், s. A regular succession of priests, or gurus. குருசம்பாவனை, s. Blessing or favor of the guru. 2. Worship or honor due to the guru. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction in the secret meaning of the mantras, &c., handed down from generation to generation, in the line of the guru, and by him communicated confidentially to his advanced disciples. குருசன்னிதானம், s. The presence of the guru. குருசேடம், s. Remains of a guru's food--considered sacred, குருப்பிரசாதம். குருசேவை, s. Civilities, duties, worship, &c., paid to a guru, குருஉபசரணை. குருதக்கணை--குருதட்சிணை, s. Fees or presents to the guru, commonly in money, given with due homage, &c. குருதீட்சை--குருதீக்கை, s. The initiation of a disciple by a guru to certain privileges of his religion, or afterwards to a more advanced degree, குரூபதேசம். குருத்திரவியம், s. Property or treasure of the guru. குருத்துரோகம், s. Treachery towards a guru, or injury of one. குருநிந்தை, s. Indignity to the priest. குருத்துவம், s. Priesthood, or the dignity, power, honor, &c., of a guru, குருத்தன்மை. 2. Honor, respectability, கனம். Wils. p. 293. GURUTVA. குருபத்தி--குருவிசுவாசம், s. Dutiful love, piety, &c., towards the guru, குருவி னிடத்திலன்பு. குருபத்தினி--குருபன்னி, s. The wife of a guru, குருவின்மனைவி. குருபாரம்பரியம், s. Ancestral priesthood in regular succession; the lineage or genealogy of a guru,குருபாரம்பரை. குருபீடம், s. The dignified seat, or office of a guru, குருஸ்தானம். குருபுத்திரன், s. A son of a guru, குரு புதல்வன். 2. An obedient disciple, உண் மையானசீஷன். குருபூசை, s. Pujah or worship, offered to a guru, by an advanced disciple competent to do it, குருவுக்குச்செய்யுமாராதனை. 2. Food, &c., given to Brahmans, religious mendicants, &c., by the disciples of a deceased guru, in rememberence of him as deifled, இறந்துபோனகுருவைக்குறித்துச்செய் யும்பூசை. குருபோதனை, s. The instruction of the guru. குருப்பட்டம், s. The office, authority of dignity of a guru, குருத்துவம். குருப்பட்டம்பெற, inf. To receive priesty authority, ordination, &c. குருப்பட்டாபிஷேகம், s. The ordination of a guru. குருப்பிரசாதம், s. The favor, grace, or blessing of the guru; gift from the guru, குருவருள். 2. Remains of a guru's food, குருவுண்டசேஷம். குருமரியாதை, s. Reverence for the guru. குருமுகமாய்க்கேட்க--குருமுன்னிலை யாயறிய--குருவாக்கியமாய்க்கேட்க inf. To learn viva voce, so as to attain certainty in doubtful matters. குருமுறை, s. A guru's teaching, குரு சொல்லியமுறை. குருமுன்னிலையாய், In the presence of the guru, குருவின்முன்னிடம். 2. By means or favor of the guru, குருமூலம். குருமை, s. Dignity, superiority, பெ ருமை. குருமூர்த்தம், s. The manifestation of a deity as a guru for the instruction of disciples; especially spoken of Siva, குரு வடிவம். குருலிங்கசங்கமம், s. An aggregate of the spiritual guru--Siva under the phallic emblem--and the devotees of Siva, குருவுஞ் சிவமுந் திருக்கூட்டமும். குருமொழி--குருவசனம்--குருவாக்கியம் --குருவாக்கு, s. The precepts, instructions, &c., of a guru. குருவுக்குநாமம்வைக்கிறவன், s. One who out-schemes, and out-wits, his guru, teacher or superior. குருவுபதேசம்--குரூபதேசம்,s. The initiation of a disciple by the guru. சற்குரு, s. A divine guru, the heavenly teacher. குருசந்திரயோகம், s. The conjunction of Jupiter and the moon in the same sign--considered auspicious. குருசாரபலம், s. [in astrol.] Good and ill results, derived from the progress of the planet Jupiter through the signs, வியாழபலன். குருவாரம், s. Thursday, வியாழக்கிழ மை. குருக்கொடுக்க, inf. [prov.] To instigate, ஏவிவிட. 2. To persuade, incite, commonly to a bad action, கொடுமைசெய் யத்தூண்ட. 3. To assume to teach, give advice &c., in the presence of the learned, புத்திசொல்ல. குருக்கொள்ள, inf. To assume to teach, give advice, &c., above one's age. இராசநீதி குருக்கொண்டு முதிர்ந்தனையோ. Do you take upon you to teach jurisprudence? (பார.) குருதுரியம், s. [in the Agamas.] The highest degree in the சுத்தம் state of souls; that next to absorption. குருபதம், s. The bliss of the deity, சதானந்தம். 2. Liberation from births, and absorptiom in the deity, பிறவிநீக்கம். குருமுடிக்க, inf. To combine ingredients with medicines to make them active, or to neutralize poisonous qualities, &c., இரசவாதகுருமுடிக்க. குருகுலம், s. The Kuru dynasty; the patronymic is commonly applied to the sons and descendants of Dhrutarashtra, குருவமிசம். குருகுலத்தரசர்--குருகுலவேந்தர், s. Kings of the Kuru race. குருநிலம், s. The territory of the king Kuru. குருக்கேத்திரம்--குருக்ஷேத்திரம், s. The country near Delhi, the scene of the great battle between the Kurus and Pándavas, described in the Bharata. Wils. p. 242. KURUKSHETRA. குருக்கேத்திரன், s. The name of a king in mythology, ஓர்வீரன். குருவருடம், s. One of the nine portions or divisions of the central continent, or Jambu Dwipa, ஓர்கண்டம். See வருடம். குருநாள், s. The eighth lunar asterism, பூசம். குருநாடிவிதி, s. A treatise on the ten tubular vessels in the system, and for the ascertainment of diseases by feeling the pulse, நாடிச்சாத்திரம். குருபாலப்பிரபோதிகை, s. One of the commentaries on the Sanscrit Amara Cosha. குருநோய்--குருவியாதி, s. The smallpox, வசூரி. குருபுறப்பட-குருக்காண-குருவார்க்க, inf. To take the small-pox. குருப்பிக்க, inf. v. n. [prov.] To shoot forth; to break out--as pimples, &c. குருமுகறன்--குருமூஞ்சி, s. [vul.] One whose face in pock-pitted. குருவண்டு--குருப்பூச்சி, s. A kind of spotted wasp, ஓர்குளவி. குருவெறும்பு, s. A kind of large, red ant. See எறும்பு. குருவேர், s. A plant, the roots of which are very fragrant, ஓர்செடியின்வேர். 24)

kōlu (p. 151) கிறேன், கோலினேன், வேன், கோ ல,v. a. To enclose, encircle, encompass, surround, envelope, சூழ. 2. To curve, bend in, to gather in, to draw together-as in சப்பனங்கோல, வளைக்க. 3. [prov.] To make, construct, to compass, effect, accomplish, உண்டாக்க. 4. To gather or take up with a sweep of the arm; to bale, lade, to draw up as with a basket, முகந்தள்ள. நிலமுழுவதுந்தனதெனக்கோலி. Having encompassed and taken the whole territory under his sway. (நன்.) கோலிக்கொள்ள, inf. To lave, to bale; to gather up, to accumulate--as property, &c. கோலியள்ள, inf. [prov.] To bale, to take up with a draft--as water; or with a sweep of the arm, as earth, corn &c. கோலிவர, inf. To surround--as an army. (p.) வளங்கோல, inf. [prov.] To devise ways, means, measures, &c., to bring about an end. பாத்திகோல, inf. To make a garden bed. (c.) தண்ணீர்கோல, inf. [prov.] To take up or bale water. மாடுகொம்பினாற்கோல, inf. To take up by the horn, as a bullock or cow. 32)

cīmai (p. 190) s. [improp. சீர்மை.] Country, territory, empire, தேசம். (c.) W. p. 927. SEEMA. --Note. This word is commonly used for Europe, and especially for Great Britain. சீமைக்காவிக்கல், s. Bole Armenic. (Mat. Ind.) சீமைச்சரக்கு, s. European goods. See சரக்கு. சீமைச்சுண்ணாம்பு, s. Chalk, (lit.) European lime. சீமைப்பற்று, v. noun. Seigniory, jurisdiction. (R.) சீமைப்பிரதானி, s. The manager of a country. (usage.) சீமைப்பிரப்பமரம், s. A tree, Conghas Zeylanica, L. சீமையவரை, s. European beans, a creeper. சீமைத்தக்காளி, s. A plant, Solanum Lycopersicum, L. சீமைநிலவாகை, s. European senna, Cassia. சீமையத்தி, s. A fig tree. Ficus Carica. சீமையையடைமானம்வைக்க, inf. To give a country in pledge. சீமையைக்கட்டிக்கொள்ள, inf. To take possession of a country. சீமையார்--சீமைமனிதர், s. Europeans. சீமையாள, inf. To govern a country, to reign. சீமைவெள்ளரி, s. Melon, a plant. 99)

pāṇṭil (p. 310) s. A circle, வட்டம். 2. A bowl, a shallow pot, cup, &c., அகல். 3. Cymbals, கைத்தாளம். 4. A carriage, cart, a bandy, பண்டி. 5. A bed-stead, கட்டில். 6. Bambu, மூங்கில். 7. Country, territory, நாடு. 8. A bull, எருது. 9. Taurus of the Zodiac, இடபவிராசி. (சது.) 8) *