ūṟu (p. 71) s. Touch, feeling, sensation, தீண்டுகை. 2. Misfortune, obstacle, disaster, mishap, இடையூறு. 3. A scar, a wound, a maim, a hurt, or injury inflicted by violence, காயம். 4. Killing, murder, கொலை. 5. Evil, mischief, blight, தீமை; [ex உறு.] (p.) --Note. There are eight kinds of ஊறு or sensations given, viz.: 1. வெம்மை, heat. 2. தண்மை, cold. 3. மேன்மை, Softness, thinness, fineness. 4. வன்மை, hardness. 5. நொய்மை, slenderness, tenuity. 6. சீர்மை. smoothness. 7. இழுமெனல், slipperiness, 8. சருச்சரை, roughness, unevenness. ஊறுகாட்டினர்க்கு. To those who inflict wounds, &c. ஊறுகொள்ள, inf. To receive a hurt, suffer violence, காயங்கொள்ள. (இ ராமா.) ஊறுகோள், s. Injury, violence, wounds inflicted, காயம். 2. Murder, கொ லை. (p.) ஊறுபாடு, s. Wounds, scars, காயம். 2. Injury, damage, violence, தீமை. 3. The four ways of inflicting injury, viz.: எறிதல், குத்தல், வெட்டல் and எய்தல். ஊறுவைக்க, inf. To cause a mark, or scar--as with the nails, teeth, &c.; to wound. 9)

oñcṭṭai (p. 81) s. Tallness, thinness, lankness, gauntness, ஒல்லி. ஒஞ்சட்டையன், s. [vul.] A tall, thin person, a slim man. 38)

cyikkm (p. 166) s. [loc.] Tenuity, fineness, thinness, மென்மை. சயிக்கச்சீலை--சயிக்கத்துப்பட்டா, s. A fine cloth. 6)

carīram (p. 167) s. The living human body, the tenement of the soul, மனிதருடல். (c.) 2. Body in general of men or brutes, மிருகாதி களினுடல். W. p. 832. SAREERA. (not com. in Tamil.) சரீரகுணம், s. Temperament, disposition or state of body. 2. The disposition of the body with regard to the different effects of food, &c., on different persons. சரீரக்கட்டு, v. noun. Compactness of body. See கட்டு. சரீரக்கூறு, s. See under கூறு. 2. Any state of the body, as corpulent, thin, &c., thus. 1. வாதசரீரம், a constitution in which flatulent humors prevail, causing bloatedness, &c. 2. பித்தசரீரம், in which the bilious humors preponderate, causing thinness, emaciation, fretfulness, heat, &c. 3. சிலேட்டுமசரீரம், in which phlegmatic humors prevail, causing pulmonary diseases, dryness, &c. சரீரங்கனத்துக்கொள்ள, inf. See under கனம். சரீரங்காய--சரீரங்கரைந்துபோக, inf. To be emaciated, as the body by fever, &c. See காய். v. சரீரசகாயம், s. See under சகாயம். சரீரசங்கட்டம், s. Pain in the body, sickness. சரீரசஞ்சலம், s. Disease, ailment. சரீரசம்ரட்சணை, s. Preservation of the health of the body, nourishment of the body. (Rare.) சரீரசம்பந்த, adj. Belonging or relating to the body. சரீரசவுக்கியம், s. Health, sound state of the body. சரீரசுத்தி, s. Cleanliness, or purification of the body. சரீரஸ்மரணை, s. [com. சரீரசுரணை.] Sense of feeling in the body. சரீரத்திரயம், s. A three-fold enumeration of bodies, as given in the Agama. 1. தூலசரீரம், the gross body which perishes at death. 2. சூக்குமசரீரம், the subtile or ethereal body, or case and immediate organ of the soul, accompanying that through its various transmigrations. It is the embryo or seed of the respective bodies assumed to be, and is, capable of sensations in enjoyment, suffering, &c., beyond those of the grosser body. 3. காரணசரீரம், the original type or embryo of the body, as existing with the soul in its original state. See under காரணம். Another three-fold classification describes bodies as assumed by the soul with its சூக்குமம் adapted to three different states to which it is subject, namely. 1. யாதனாசரீரம், a body adapted to suffering, assigned to the soul for its abode in the infernal regions. 2. பூத னாசரீரம், a body capable of the sensual felicities of சுவர்க்கம், or the abode of Indra. 3. பரிணாமசரீரம், changeable bodies, the bodies of the present state, in which moral actions are performed. சரீரநோய், s. Pains in the body from over exertion, walking, cold, &c. சரீரபுஷ்டி, s. Corpulency. 2. A healthy, thriving state of the body. சரீரப்போக்கு--சரீரப்போங்கு, s. The state of the body; different states of constitution. சரீரமரணம், s. [in Christ. usage.] Death of the body, oppo. to ஆத்துமமரணம், spiritual death. சரீரவதை, s. Mortifying the body by austere penance. சரீரவாகு--சரீரவாக்கு, s. The temperament of the body. சரீரவுபாதி, s. Bodily pain. சரீரவுறவு, s. Consanguinity, oppo. to ஞானவுறவு. (p.) சரீராவச்சின்னவான்மா, s. The individuated soul as it exists in bodies respectively--as distinguished or detached from the universal spirit, சீவான்மா; [ex சரீரம், et அவச்சின்னம், separated.] (சது.) சரீரி, s. A sentient soul, a corporeal being--oppo. to அசரீரி, an immaterial existence. சுகசரீரம், s. A healthy constitution, in which the three humors are in equilibrium. தூலீத்தசரிரம், s. A fat or corpulent body. வச்சிரசரீரம், s. An adamantine body, (a form used in benedictions.) See வச்சிரம். 2. Strong and healthy body. கற்சரீரம், s. Stone-like body. See கல். 13) *

ciluvl (p. 186) s. [prov.] Rag, tatters, கந்தை. 2. Poorness, thinness, ugliness, uncouthness, அவலட்சணம். 3. A sloven, a slut, சுசி யிலி. 68)

turumpu (p. 248) s. A straw, rush, splinder, silver, திரணம். 2. (in card play.) The trump (c.) 3. [loc.] A token of divorce, துரும்புபோலேபோனான். He is greatly emaciated. துரும்பைத்தூணாக்குகிறான். He exaggerates the fault; (lit.) he makes a pillar of straw. துரும்பன், s. [prov.] A man of the lowest caste, formerly required to wear a rattling ola to give notice of his approach, and to hide himself on meeting a person of good caste; he is the washerman of other low castes, ஈனன். துரும்பாட்டம், s. Meagerness, thinness, like a rush; [ex ஆட்டம், likeness.] 2. v. noun. Playing with the trump in cards. 3. A play of girls in sand, with a splinter. துரும்புகொடுக்க, inf. To give a straw to a wife in token of divorce. (Beschi.) துரும்புவாங்க, inf. To take the straw; i. e. accept the divorce. 53) *

tur (p. 249) s. A prefix used in combination signifying evil, ill, bad, deficient; it is often changed to ற், before the hard letters, to ன் before the soft, as துன்மார்க்கம். Before இடையினம், there is no change. Sometimes ர் is dropped and the relative letter takes its place--as துச்சரிதம், ஒருபசர்க் கை. (See துஷ்.) W. p. 414. DUR. துரதிஷ்டம், s. Ill luck. (c.) துராசாரம், s. Wickedness, depravity, perversity, a vicious life, தீயொழுக்கம். 2. Indecorum, indecency, immodesty, அவ மரியாதை. துராசாரன்--துராசாரி, s. One who violates the rules of his religion, caste. country, &c., a vicious person of vile character. துராசை, s. Evil desires, lust, covetousness, &c. துராத்துமா, s. An evil person, a retch, rescal, scoundrel, villain, தீயன். துராலோசனை, s. Bad counsel, prejudicial or evil advice. துரிச்சை, s. Evil desire. See இச்சை. துர்க்கதி, s. A wicked life, bad course, கெட்டநடை. 2. (also துர்கதி.) Hell, நரகம். துர்க்கந்தம், s. (also துற்கந்தம்.) Offensive smell, stink, கெட்டநாற்றம். துர்க்கருமம்-துர்க்கன்மம்-துஷ்கருமம், s. Evil actions either in performance, or as accumulated and attaching to the soul. துர்க்கன்மபரிபாகம்--துஷ்கன்மபரிபா கம், s. Ripening or exhaustion of the evil actions of former births. துர்க்கீர்த்தி, s. Ill fame, infamy. துர்க்குணம், s. (also துற்குணம்.) Bad disposition, ill humor, a vicious course, தீக்குணம். துர்க்குணன், s. A vicious, wicked man, தீயன். துர்க்குறி, s. Evil omen, bad sign, unfavorable symptom, ominous gesture. துர்ச்சரிதம், s. (more properly, துச்சரி தம்.) Evil practice, evil courses. துர்ச்சனம், s. Badness, viciousness, maliciousness, mischief, வன்மம். 2. Lewdness, lasciviousness, wantonness, மோக லீலை. 3. Insubordination, refractoriness, rebellion of a youth or dependant, &c., செருக்கு. துர்ச்சனநடத்தை--துர்ச்சனவியோகம், s. Vicious conduct, a vicious course. துர்ச்சனன், s. A petulant or insolent man. துர்ச்சனனைக்கண்டால்தூரவிலகு...... Abstain from an insolent person. துர்ச்செய்கை, s. Evil action. துர்ச்சொப்பனம், s. (also துச்சொப்ப னம்.] A bad or ominous dream. துர்த்தேவதை, s. A malignant demon. துர்ப்பலம், s. Weakness, feebleness, thinness, emaciation, பலவீனம். 2. (fig.) The state of being reduced in circumstances, சிறுமை. முன்னமேதுர்ப்பலைஅதிலுங்கர்ப்பிணி. Before weak, and now also pregnant; or poor, and under a heavy fine. துர்ப்பலன், s. Ill result as predicted in astrology. அமங்கலப்பயன். 2. Bad fruit, ill consequence. துர்ப்பாக்கியம்--தௌர்ப்பாக்கியம், s. Evil, calamity, ill-luck, misery, நிர்ப்பாக் கியம். துர்ப்பிட்சம்--துர்ப்பிக்ஷம், s. Famine, பஞ்சம். See பிட்சம். துர்ப்பீசம், s. An illegitimate child, வம்புப்பிள்ளை. See பீசம். துர்ப்புத்தி, s. Folly, presumption, foolhardiness infatuation, wickedness, evil propensity; கெடுமதி. 2. Ill-advice, bad counsel, துராலோசனை. துர்ப்போதனை, s. Bad instruction, illadvice, கெட்டஉபதேசம். துர்மனம், s. An evil mind. துர்மார்க்கம், s. com. துன்மார்க்கம்.) An evil life. துர்மாமிசம், s. (also துன்மாமிசம்.) Proud flesh in a wound, &c. 6) *

noymai (p. 283) s. Softness, lightness, மென் மை. 2. Looseness, தளர்ச்சி. 3. Buoyancy, volatility, பாரமின்மை. 4. Minuteness, subtileness, thinness, மிருத்துவம். 5. Brittleness, friableness, உடையுந்தன்மை. 6. Tenderness, delicateness, இலேசு. 7. Trivialness, insignificance, இழிவு. 8. Poverty, indigence, meanness, வறுமை. 9. Flimsiness, weakness, futility of arguments, பலமின்மை. 1. Injuriousness, offensiveness, --as of language, கேடு. 11. Weakness of mind; pusillanimity, effeminacy, cowardice, மனத்திடமின்மை. 12. Tender heartedness, sensibility, delicacy of feelings; quick perception of an injury, or affront, மனஊருக்கம். நொய்ய, adj. Small, weak, delicate, mean. நொய்யவரென்பவர்வெய்யவராவர். The weak may become strong. (Avv.) நொய்யவுரையேல். Do not speak contemptuously. (Avv.) நொய்யசொல், s. Reproach, contumely, sarcasm, நிந்தை. நொய்யசொற் பொறாதவன். One who will not bear a taunt or insult. நொய்யபுத்தி, s. Slender wit, weak intellect. 2. A mean disposition. நொய்யவன், s. A mean, grovelling man, எளியவன். 2. A man of low rank, இழிஞன். 18)

pẕngkṇ (p. 302) s. Distress, affliction, sorrow, vexation, துன்பம். 2. Reduction of strength or power, weariness, lassitude, இளைப்பு. 3. Emaciation, thinness, மெலிவு. (சது.) (p.) பழங்கணாவர், Distressed persons. 71)

meli (p. 363) s. Softness, thinness. 2. [in gram.] A soft letter, மெல்லெழுத்து; [ex மெல்.] மெலியது, appel. n. That which is soft, weak, thin, light. (நீதிநெறி.) 7)

meli (p. 363) கிறேன், ந்தேன், மெலிவேன், ய, v. n. To be reduced, emaciated, weak, thin; to shrink, to become lean, gaunt, meagre; to languish; to become reduced in body, mind or circumstances; to be slender, poor, or soft; to assume the form of a soft letter. நான்மெத்தமெலிந்துபோனேன். I became very lean. மெலிந்தஓசை, s. A soft voice. மெலிந்தகுடி, s. An impoverished family. மெலிந்தோன், appel. n. An unfortunate man, விபன்னன். (R.) மெலிவு, v. noun. Weakness, feebleness, thinness, lightness; lassitude. உன்னுடம்புமெலிவாயிருக்கிறது. Your body is wasting. மெலிவடைய, inf. To become reduced in body or circumstances. மெலிவுசெய்ய, inf. To distress, afflict, oppress, துன்பஞ்செய்ய. (p.) 8)

mel (p. 363) adj. Soft. மெல்ல, adv. [com. மெள்ள.] Slowly, gently. மெல்லணை, s. A soft pillow, or bed, மெத்தை. (p.) மெல்லன், appel. n. The chief of a brackish soil, or of a district near the sea, நெய்தனிலத்தலைவன். மெல்லி, s. A woman, பெண். (p.) மெல்லிக்கை, s. Thinness, ஒஞ்சட்டை. மெல்லிது--மெல்லியது, appel. n. [com. மெல்லிசு.] That which is soft. மெல்லிதாய்நூற்கிறது......Spinning fine threads. மெல்லியநல்லாள், s. A gentlewoman, பெருமாட்டி. (p.) மெல்லியர்--மெல்லியார்--மெல்லிய லார், s. The weak, the emaciated, the delicate, மெலிந்தவர். 2. Women, பெண்கள். மெல்லியல், s. A female, பெண். [pl. மெல்லியலார்.] 2.A tender twig of a tree, இளங்கொம்பு. (சது.) மெல்லியவாழை, s. The soft plantaintree. மெல்லியாள், s. A woman, பெண். (p.) மெல்லியாடோள்சேர். Live with thine own wife. (Avv.) மெல்லினம், s. The class of soft, or nasal consonants, ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். மெல்லினவெதுகை, s. One of the இன வெதுகை, in which the second letter of each line is any of the soft consonants. மெல்லெழுத்து, s. A soft or liquid consonant. மெல்லென, inf. To be soft, gentle; used adverbially. மெல்லெனப்பாயுந் தண்ணீர்கல்லையுங்குழியப்பா யும். The water which flows gently will excavate a stone. மென்கணம், s. The soft letters, as மெல்லினம். (p.) மென்சொல், s. A soft or kind word. மென்பால், s. Fertile and cultivated ground; [ex பால், place.] மென்மை, s. Fineness, softness, thinness. See ஊறு. 2. (p.) As மெல்லினம். மென்மையார், s. [pl.] Women, as மெல் லியர். மென்னடை, s. A swan, as a bird of graceful walk, அன்னம். 2. A gentle, slow walk, அன்னநடை. மென்னிலை, s. A mode of using the hands in dancing. See காலட்சணம். 12)

viḷāvu (p. 398) கிறேன், விளாவினேன், வேன், விளாவ, v. a. To cool hot water by adding cold, கலக்க. 2. To make a thick fluid thinner, by mixture, குழப்பலைலேசாக்க. (c.) விளாவல், v. noun. Mixing cold water with hot. (சது.) 137)