arumai (p. 26) s. Rareness, scarceness, scantiness, அபூர்வம். 2. Preciousness, desirableness, pre-eminence. மேன்மை. 3. Difficulty, laboriousness, வருத்தம். 4. Impossibility, unattainableness, கூடாமை. 5. Delicacy, சிறப்பு.--Note. As an adjective, மை is dropped before a consonant with a change of that, when required in combination, and அரு may be changed into அரிய with or without து, or the last vowel may be dropped, and the first lengthened as in ஆருயிர், precious life. அருங்கலைநாயகன், s. Buddha, the lord of eminent sciences, புத்தன். அருங்கலைவினோதன், s. one devoted to learning; one whose time is spent in cultivating the arts and sciences. அருங்கிடை, s. Extreme hunger from long abstinence, &c., பட்டிணி. அருங்கிடைகிடக்க, inf. To be in a starving condition. அருங்கேடன், s. One who is imperishable, who will always prosper. (குறள்.) 2. (c.) A very treacherous man, a profligate wretch. அருங்கோடை, s. Vehement heat. 2. Severe drought. அருஞ்சிறை, s. Rigorous servitude, கடுஞ்சிறை. (Ram.) 2. Hell, நரகம். அருநரகம், s. A cruel hell. அருநிலை, s. Difficult standing said of a ford when impassable. அருநிழல், s. A slight shade. அருநெறி, s. A narrow or difficult way. 2. Gate-way or entrance. அருந்தமிழ், s. Elegant Tamil. அருந்தவம், s. Rigid austerities. அருந்தவர், s. Ascetics. அருந்தூதன், s. A tormentor, one who inflicts pain, வேதனைசெய்வோன். அருமருந்து, s. Nectar, அமிர்தம். In classical works, this in the form அருமருந்தன்னபிள்ளை is contracted to அருமந்த, precious as nectar, as, அருமந்தபிள்ளை. A very dear child, அருமந்ததேர். A very costly chariot. அருமறை, s. The sacred Vedas. Ell. 145. 4. அருமறைக்கொடியோன், s. A name of Dronácharya, the military preceptor of the Pandavas and Kurus, because of the Vedic device on his banner. அருமைப்படுத்த, inf. To make scarce, hard, difficult. 2. To impart reluctantly, make much of. அரும்பண்டம், s. A rare article, choice wares, valuable commodity. அரும்பிணி, s. An incurable disease. (நாலடி.) Ell. 118. அரும்பூட்டு, s. [prov.] A girdle, waist-string, necklace, &c., so short as scarcely to be brought to meet, a string, rope, &c., so short as to be tied with difficulty, a bow-string so short as to be liable to break if brought up too far, any thing too little, too short, too narrow, &c., எட்டாப்பூட்டு. 2. Difficulty in settling a negotiation, agreement, &c., இணக்கக்கூடாமை. 3. Entanglement, ensnarement, மோசத்திலகப்படுகை. 4. Forced connection in language, clauses disconnected or not joined naturally, difficult or unnatural; construction, தொடர்ச்சி யின்மை. சொற்களையரும்பூட்டாய்த் தொடுத்துப்பேசினான். He spoke in an unconnected manner. அரும்பொருள், s. Excellent advice, hard doctrine, a rare or difficult meaning. 2. A choice or precious article. அருவினை, s. A great sin. அருவினைகளைந்து. The five great sins. தெய்வமொருவனென்றேத்தி யொருமித்திருந்தால் அருவினைகளைந்துமறும். The five great sins will be forgiven him who worships the one God with singleness of heart. (கம்பன்.) 5)

uṭṟṟu (p. 59) கிறேன், உடற்றினேன், வேன், உடற்ற, v. a. To attack furiously in battle, to charge or rush on with fury, போர்செய்ய. 2. To vex, afflict, torment, வருத்த. 3. To drive back, beat away, &c., துரத்த. 4. To frustrate, thwart, scatter, disperse--as an opposing army, &c., சிதற வடிக்க. 5. To kill, destroy, exterminate, அழிக்க. 6. To discharge an arrow or other missile, பிரயோகிக்க. (p.) ஆசுகமுடற்றினாரே. They discharge arrows in rage. (பாரதம்.) வெஞ்சமமுடற்றினாரே. They carried on a destructive war. ஒல்லுங்கருமமுடற்றுபவர்கேண்மை. The friendship of those who frustrate one's designs when they are about to be accomplished. (குறள்.) உலகத்துண்ணின்றுடற்றும்பசி. Hunger will afflict the world. உடற்றல், v. noun. Attacking with fury. 2. s. Great fury, பெருங்கோபம். (p.) 86)

upāti (p. 62) s. Severe pain, torment, agony, distressing rage of the passions, வாதை. 2. Disease, ailment, வியாதி. 3. (fig.) Difficulty, obstruction, வருத்தம். உபாதிப்பட, inf. To suffer, to be distressed, afflicted. 48) *

upāti (p. 62) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cause distress, to afflict, torment, torture, plague, உபத்திரவஞ்செய்ய. 49) *

uykku (p. 63) கிறேன், உயக்கினேன், வே ன், உயக்க, v. a. To afflict, வருத்த. (p.) உயக்குநரகு, s. A tormenting hell. (சித்தியார். 59.) 10)

uẕlai (p. 67) s. [vul.] Great thirst, தாகம். 2. A wooden cylinder in an oil or sugarcane-press by the revolution of which the oil or juice is expressed, உழலைமரம். 3. A piece of wood with a hole for receiving the upper post of a door or gate. See கதவின்குடுமி. உழலைமரம், s. A log of wood suspended from the neck of a cow to prevent it from straying, தொண்டுக்கட்டை. ஆருழலைப்படுதல், v. noun. Being scorched with great heat. 2. Being tormented with thirst. 15)

kilēcam (p. 111) s. Affliction, distress, sorrow, anguish, grief, வருத்தம். 2. Care, anxiety. trouble, perplexity, துன்பம். 3. Pain, especially pain of mind, நோ. 4. Fear, concern, apprehension, கவலை. Wils. p. 26. KLESA. அன்னவஸ்திரத்தைக்குறித்துக்கிலேசமற்றவன். One free from anxiety, as to food and clothing, being provided for. கிலேசப்பட, inf., To be distressed, afflicted, to grieve. கிலேசமாயிருக்க, inf., To be sorrowful, to be aggrieved, to be tormented. மனக்கிலேசம், s., Despondency, dejection of spirit. 33)

kai (p. 144) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be bitter, harsh, astringent, unpleasant, கசக்க. 2. To take amiss, to be piqued, to take offence, to be angry, to be disgusted with, to dislike, வெறுக்க. 3. v. a. (சது.) To vex, trouble, harass, torment, அலைக்க 4. To decorate, adorn--as கைசெய்ய. அவர்கள்கைத்துக்கொண்டார்கள். They are at variance. மனங்கைக்க, inf. To hate, to grow inimical. 2. To be disgusted with. கைக்கை--கைச்சல்--கைத்தல், v. noun. Bitterness, கசப்பு. கைத்து, v. noun. Disgust, dislike, வெறுப்பு. (சது.) See under கை. s. கைப்பு, v. noun. Bitterness. 2. Bitters. 28) *

kol (p. 146) --கொல்லு, கிறேன், கொன்றேன், வேன், கொல்ல, v. a. To take life, kill, slay, murder, கொலைசெய்ய. 2. To deprive mercury of its metallic properties by oxidation; to kill mercury, &c., இரசமுதலிய வற்றைக்கொல்ல. (c.) 3. (fig.) To vex, tease; to molest by continual importunity, அலட்ட. அரசனன்றுகொல்லுந்தெய்வம்நின்றுகொல்லும். The king is swift in executing judgment, but God waits. பார்க்கும்பார்வைஆsைக்கொன்றுபோடும். [prov.] His stern looks are enough to kill one. தன்னைக்கொல்லவரும்பசுவையுங்கொல்லவேண்டும். Even a cow that attacks one may be killed, i. e., we may destroy life in selfdefence. கொல்லத்தக்கசினம். Mortal wrath. கொல்லாமற்கொல்ல, inf. To speak sarcastically, to put one to shame by sarcasm. 2. To do one a great injury, to ruin one. 3. To compass one's death indirectly. 4. To touch the heart, by returning good for evil. கொல்லாமை, v. noun. [neg.] Abstinence from killing, one of the virtues. கொல்லாவிரதம், s. Vows to abstain from killing--as made by Jainas, Saivas, &c. கொல்லாவேதம், s. The sacred books or religion of the Jainas, அருகர்வேதம். கொல்லாவேதன், s. Argha--as the teacher of கொல்லாவேதம், அருகன். சாகக்கொல்ல, inf. To kill, to kill utterly. 2. To harass, torment. நன்றிகொல்ல, inf. To be ungrateful. 2. To abuse kindness. (குற.) கொல்லி, s. That which kills--as in ஆட்கொல்லி, ஈர்கொல்லி, கன்றுகொல்லி, சோறு கொல்லி, தாயைக்கொல்லி, தந்தையைக்கொல்லி, பிள்ளைகொல்லி, மரங்கொல்லி, மீன்கொல்லி, மூட் டைகொல்லி, &c. 2. A bow, வில். (p.) 3. Fire, as சேர்ந்தார்க்கொல்லி. கொல்லிடம், s. The river Coleroon, commonly கொள்ளிடம். கொல்லியர், s. See ஈரங்கொல்லியர். 111)

kōṭṭālai (p. 150) s. Distress, suffering, torment, vexation, harassing, teasing, துன் பம், (நிக.) (c.) 2. (Sa. Kotta'ra.) Wanton sports, amorous gestures, lewd jokes, mockery, சரசம். அவனைப்பிடித்தகோட்டாலையிப்படியிருக்கிறது.... Such is his foolish behavior. கோட்டாலைகொள்ள--கோட்டாலைபண் ண, inf. To vex, trouble, harass, tease, try one. 2. To play the fool. கோட்டாலைக்காரன், s. A troubler. 2. A scoffer, a buffoon. 4)

cā (p. 174) கிறேன், செத்தேன், வேன், சாக, v. n. To die, இறக்க. 2. To perish or be injured --as grain--, &c., கெட. 3. To dry up--as a sore, &c., காய்ந்துபோக. (Sa. Jya.)--Note. சாவ and sometimes சா are used in poetry for சாக. and சாம் for சாகும். அவள்பேரிலேசாகிறான். He is dying (from love) for her. சாவதுபிழைப்பதாயிருக்கிறான். He is dangerously ill. செத்துப்பிழைத்தாயா. Are you just come to life? Spoken of one absent, or inattentive who afterwards asks for an explanation. செத்தவீடு. A funeral-house. கால்கைசெத்துப்போயின. The arms and legs are wearied by walking, &c. சாகக்கொடுக்க, inf. To lose a near relative, to be bereft--used chiefly in expressions of regret, and in lamentations for the dead. சாகக்கொல்ல, inf. To kill, to kill outright. 2. (fig.) To harass, to torment. சாகத்துணிந்தவன், s. One who voluntarily braves death in battle, or by any desperate act. சன்னியாசிகள்பந்தி, s. [R. Catho. usage.] The order of monks. பாலசன்னியாசி, s. One who devotes himself from his youth to ascetic life, lives in celibacy, &c., 2. The pupil of a முனி, muni, முனிசீஷன். 5) *

peṟu (p. 334) கிறேன், பெற்றேன், வேன், பெற, v. a. To obtain, attain, secure, possess, அடைய. 2. To beget, generate, செனிப்பிக்க. 3. To bring forth, to have children, பிரச விக்க. 4. To experience, to be affected favorably or unfavorably, அனுபவிக்க. 5. To have the benefit or enjoy the privilege of, சுகிக்க. 6. v. n. To be worth, to bring a price, to be valid for, விலைபெற. 7. To be worthy, தக.--Note. In some cases this verb when preceded by another in the infinitive has much the sense of பட, as அடையப்பெறும், it may be had; சொல்லப் பெறும், it may be said; காணப்பெற்றறேன், I obtained sight of. ஆதாயத்தைப்பெற்றான். He obtained profit. இதுபடும்பிரயாசத்தைப்பெறாது. It is not worth the trouble. பத்துப்பணம்பெறும். It is worth ten fanams. அவன்பெறுமானவன். He is a worthy man. ஒருகாசும்பெறாதவேலை. It is worth nothing. பெற்றமனம்பித்துப்பிள்ளைமனங்கல்லு. The heart of the mother is bile [water]; the heart of the child is stone. பெறாத, neg. rel. part. Insufficient, unsound, ineffectual, &c. பெறாதஈடு. Insufficient security. பெறாதகாரியம். An unsound argument, or ineffectual lawsuit. பெறாதபேச்சு. Worthless talk. ஆற்றப்பெறாதவேதனை. Intolerable torment. (p.) பே பேசாதே. Don't speak, don't tell. பேசத்தெரியாதவன், appel. n. One who is not a good speaker, or who cannot negociate, &c. பேசாதபேச்சு, s. Improper talk. 2. Indecent or obscene language. பேசாமடந்தை, s. A princess who resolved not to speak, but was forced to do so by Vikramaditya. பேசாமலிருக்க, inf. To be silent. பேசிக்கொண்டிருக்க, inf. To be conversing socially. பேசுவாய், s. A chief minister of the Tanjore kings. (Beschi.) பேச்சு, v. noun. Speaking, பேசுதல். 2. Speech, language, பாஷை. 3. Declaration, expression, விளம்புதல். 4. praise, புகழ். 5. Conversation, talk, subject of conversation, சம்பாஷணை. 6. Errand, பெறுத்த, inf. [prov. in combin. v. noun. பெருத்தல்.] To cause, பெறுவிக்க. நிலைபெறுத்தலும், நீக்கலும், Establishing and removing or destroying. (இரா.) பெறுமதி, s. [prov. பெறுதி.] Worth, value, தகுதி. 2. Ability, திராணி. 3. Validity, security, உறுதி. 4. Prize, reward, வெகுமதி. பெறுவதுகொள்வோர், appel. n. Prostitutes, வேசையர். (p.) பெற்றகடன், s. Obligation which the child owes to its parent, especially the mother, for giving it birth, தாய்க்குச்செய்யு முரிமை. பெற்றதகப்பன், s. One's own father. பெற்றதாய், s. One's own mother. பெற்றபிள்ளை, s. One's own child. பெற்றவயிறெரிய, inf. To grieve, yearn, as a mother at the death or sufferings of her child. பெற்றவன், appel. n. A father, [fem. பெற்றவள்.] 2. [in combin.] One who has received, as பெயர்பெற்றவன், வரம்பெற்றவன். பெற்றார், appel. n. Parents, இன்றார். பெற்றார்பிறந்தார், appel. n. Parents, brothers, and sisters. பெற்றுவளர்க்க, inf. To bring forth and bring up a child. பெறல்--பெறுதல், v. noun. Obtaining, அடைதல். 2. Finding, getting, கிடைத்தல். (சது.) 28)

yātaṉai (p. 370) s. [com. வாதனை.] Pain, anguish, agony, torment, துன்பம். 2. Punishment inflicted by Yama, or his ministers, இயமவாதனை. W. p. 684. YATANA. 3. The never ceasing pains of hell, நரக யாதனை. யாதனாசரீரம். A body capable of unending suffering in hell; see சரீரத்திரயம். 76)

vatai (p. 376) s. Murder, as வதம். [See சித்திரவதை.] 2. Affliction, torment, வாதனை. 3. A honey-comb, தேன்வதை. அவனைவதைசெய்தான். He killed him. 30)

vtai (p. 376) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To kill, to murder, கொல்ல. 2. To torment or distress, in body or mind, துன்பு றுத்த. ஒருவனைஉயிரோடேவதைக்கிறது. Putting any one to great pain. 32) *