apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

āṇvm (p. 38) s. Pride, arrogance, manliness, கருவம். 2. Self-importance, self-will, conceit of doing some thing one's self, instead of ascribing all transactions, to the deity; in which sense, it is one of the three evil principles or மலம், in which the soul is involved from eternity, and by which it is excited to the performance of moral actions and kept from union with the deity. These must be subjected and annihilated, for the soul's liberation, by the அருள் of the deity. It is used as a means of benefit to the soul, as the acid in fruit becomes a luscious juice, மும்மலத்தொன்று; [ex ஆள்.] 2. One of the thirty-two kinds of arsenic in its natural state, கோளகபாஷாணம். ஆணவப்பிணிப்பு, v. noun. The bondage of moral evil, original sin, ஆண வமலபந்தம். (p.) ஆணவமலம், s. One of the three kinds of மலம். ஆணவமறைப்பு, v. noun. The illusion or blindness in which the soul is held through the power of ஆணவம், மூல மலத்தடை. 20) *

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

ēṟpṭuttu (p. 79) கிறேன், ஏற்படுத்தினே ன், வேன், ஏற்படுத்த, v. a. To ordain, establish, appoint, assign, to set on foot, institute, to put into office, நியமிக்க. 2. To persuade, to prevail on by persuasion, induce one to become a party in a contract or other transaction, இணங்கச்செய்ய. 3. To prove in law, நிச்சயிக்க. 4. To create, to make, form, construct, compose, உண்டுபண்ண. 5. To provide, prepare, arrange, எத்தினப்படு த்த; [ex ஏறு.] அவனைக்குற்றவாளியென்றேற்படுத்தினார்கள். They have unjustly convicted him. 2. They have unjustly accused him. ஏற்பாடு, s. Institution, establishment, a constituted state of things, பிரமா ணம். 2. Covenant, contract, engagement, உடன்படிக்கை. 3. Established customs or rules, முறை. 4. [With the prefix பழைய or புதிய] The Testament, among Christians. 84)

ōmam (p. 84) s. A burnt offering, the casting of clarified butter, the nine kinds of grain, &c., into the sacred fire, accompanied with prayers, &c. It forms an essential part of the marriage ceremony and is performed at the அந்தியேட்டி, a chief ceremony for deceased persons and in the worship of the temple, &c. In poetry the burnt sacrifice of animals, யாகம். Wils. p. 98. HOMA. ஓமகுண்டம், s. A hole made in the ground for sacrificial fire. Wils. p. 78. HOMAKUNDA. ஓமசாந்தி, s. Mitigating, propitiating by fire, அக்கினிசாந்தி. 2. Burnt offering at a marriage to propitiate the god of fire who is thus invoked as a witness of the transaction, விவாகத்திற்செய்யுமோம சாந்தி. 3. Any additional sacrifice performed to obtain pardon for having omitted certain ceremonies in a sacrifice, யாகசாந்தி. ஓமஞ்செய்ய, inf. To perform a burnt sacrifice, அக்கினிகாரியஞ்செய்ய. ஓமதிரவியம், s. The requisites for a sacrifice including the firewood, &c., யாகஉபகரணம். ஓமப்பொடி, s. The ashes of the ஓமம்--deemed sacred, and used for smearing the person, யாகநீறு. ஓமமண்டபம், s. A sacrificial hall, யாகசாலை. ஓமம்வளர்க்க, inf. To kindle and feed the sacrificial fire which should never be suffered to go out; to attend to this is the special duty of the student or பிரமசாரி. ஓமவிறகு, s. Sacrificial fire-wood of different kinds. See சமித்து. ஓமாக்கினி, s. Sacrificial fire, ஓ மத்தழல். Wils. p. 18. HOMAGNI. ஓமல், s. [vul.] A rumor, report, spreading as a rumor, ஊர்ப்பேச்சு. ஊருக்கோமல்வீட்டுக்குவயிற்றெரிச்சல். He has the name of being a rich man, but in his house there is want and misery. ஓமற்படுதல்--ஊரோமல், v. noun. Spreading as a rumor, being rumored. உன்னாலிந்தாகசியம்ஊரோமலாச்சுதே. The secret has been bruited throughout the town by you. 98)

kaliyāṇam (p. 96) s. Good fortune, happiness, prosperity, felicity, சுபம். Wils. p. 28. KALYAN'A. 2. Marriage, nuptials, wedding, wedlock, matrimony, விவாகம். (c.) 3. Festivity, conviviality, a joyful celebration. கொண்டாட்டம். 4. Gold, பொன். கலியாணக்காரர், s. Nuptial guests. 2. People at a wedding house. 3. Guests, in a household where a marriage festival is taking place. 4. A married couple, husband and wife. கலியாணக்கால், s. [prov.] One of the new nosts put up in the wall of a newbuilt house over against the கன்னிக்கால், dressed as a male. கலியாணக்கோலம், s. Wedding attire, &c. கலியாணங்கூற, inf. To publish the banns of marriage. கலியாணசம்பிரமம், s. Nuptial pomp. கலியாணச்சடங்கு, s. The celebration of a marriage ceremony, or the putting on of ear-rings by a young man. கலியாணஞ்சொல்ல, inf. To bid or invite to a wedding. கலியாணப்பந்தல், s. A temporary shed lined with cloth for marriage guests. கலியாணப்புத்தகம், s. A district marriage register. கலியாணப்பூ, s. [prov.] The most plentiful fall of the flowers of the இருப் பை tree which occurs during the season. கலியாணப்பொருத்தம், s. The contract of betrothing in which the parties or their friends bind themselves under penalty to consummate the marriage. கலியாணமண்டபம், s. A hall for a splendid marriage ceremony. கலியாணமுடிக்க, inf. To marry. கலியாணமெழுத, inf. [prov.] To register a marriage. கலியாணம்பண்ண, inf. To marry, solemnize a wedding. 2. [prov.] To celebrate the festivity of a girl's arriving at puberty, or of a young man's putting on ear-ornaments. 3. To make a feast for the sake of obtaining presents from the guests--done in case of reduced or involved circumstances. கலியாணவாழ்த்து, s. Nuptial congratulation. கலியாணவீடு, s. A wedding house. 2. A house in which a கலியாணம் festival is being celebrated. கலியாணவோமம், s. The sacred fire kindled at a wedding, sacred to the god of fire who is invoked as a witness to the transaction. பஞ்சகலியாணி, s. A horse, whose four feet and forehead are white. நித்தியகலியாணன், s. A happy or prosperous person. 2. God. 255)

kāriym (p. 104) s. Affair, thing, business, concern, matter, subject, occurrence, circumstance, incident, topic, event, transaction, கருமம். 2. An action, operation, a deed, process, செய்கை. 3. Object, purpose, design, விஷயம். 4. Effect, result, product, issue,--as apposed to காரணம், பயன். Wils. p. 215. KARYYA. 5. Expediency, fitness, profitableness, இலாபம். காரியகருமமில்லாதவன். One not concerned about any thing, not troubled with business. அதுனக்குக்காரியமல்ல, நீயேன்பேசுகிறாய். You have nothing to so with it, why do you speak? அதுகாரியமல்ல, இதுவே உனக்குக் காரியம். That is not expedient, but this will be profitable for you. காரணகாரியத்தைக்காட்டுகிறது. The effect shows or implies the cause. காரியகேவலம், s. Transient unconsciousness of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியசகலம், s. Imperfect knowledge of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியசுத்தம், s. Clear and distinct perception of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியகர்த்தா, s. A maker, an accomplisher--as in educing, sustaining and destroying worlds, &c. 2. An agent, a superintendent. காரியகாரன், s. An agent, a commissioner, காரியம்பார்க்கிறவன். 2. An attorney, an advocate, காரியதுரந்தரன். 3. A man of business, one clever in business, வேலை யிலே சாதுரியன். காரியகுரு, s. A guru who seeks his own interest, whose living is his chief object-opposed to காரணகுரு. காரியக்கெட்டி, s. A man successful in his undertakings, adopting proper means; a business-like man. காரியசாதகம், s. Perseverance in an undertaking, காரியத்தில்முயலுகை. 2. Accomplishing an object, காரியசித்தி. Wils. p. 215. KARYASAD'HKA. காரியசாதனம், s. Means of effecting an object; instruments, implements, aid, காரியத்தைமுற்றுவிக்கும் ஏது. காரியசித்தி, s. Success in an undertaking, accomplishment, காரியங்கைகூடுகை. காரியதரிசி, s. Secretary, superintendent, manager, காரியத்தலைவன். காரியத்தலைவன், s. A superintendent, a manager. காரியந்துரந்தரன்--காரியஸ்தன், s. A competent manager, superintendent, agent, one who conducts business, காரியத் தில்வல்லவன். காரியத்தடை, s. An impediment or obstacle to business, கருமவிடையூறு. காரியத்தவறு, s. Failure in a business, வேலைத்தவறு. 2. Ill success, கைகூடாமை. காரியத்தாழ்ச்சி, s. Ill success, கைகூ டாமை. 2. Loss; காரியநஷ்டம். காரியத்தாழ்ச்சிவராமற்பார்க்க, inf. To see that there be no failure of success. காரியத்துக்குத்தக்கதாய்ப்பேச, inf. To speak as the nature of a thing requires. காரியத்துக்குவர, inf. To answer the purpose; to be expedient, profitable; to be prosperous. காரியநிருவாகி, s. A manager, a superintendent, an advocate. காரியபாகம், s. Good management, frugality, economy, judicious or prudent direction. காரியபேதம், s. Disappointment in an affair, காரியம்வேறுபடுகை. காரியப்பட, inf. To be effected; to be produced, wrought or operated on, காரிய முண்டாக. 2. To succeed, to avail, கைகூட. காரியப்படுத்த, inf. To effect, to accomplish, காரியமுடிக்க. 2. To transact, to manage, காரியநடத்த. காரியப்பாடு, v. noun. Effect, result, production. காரியப்பிழை, Failure in an undertaking, காரியவழு. 2. Ill success, கைகூடாமை. காரியப்பொறுப்பு, Responsibility. காரியாகாரியம், s. What is and what is not to matter. 2. Circumstances, affairs. காரியமாயிருக்க, inf. To be busy; to be useful. காரியமாய்ப்பேச, inf. To speak of a thing as important. காரியமாய்ப்போக, inf. To go on an errand. காரியமானபேச்சு, s. Important conversation; a speech well adapted to the occasion. காரியமுடிக்க, s. To accomplish, to execute. காரியமுடிப்பு, s. The sum and substance of a business, an affair, &c. காரியமுடிய, inf. to be accomplished --as an object; to terminate--as one's life, &c. காரியம்பலிக்க, inf. To succeed, காரி யஞ்சித்திக்க. காரியம்பார்க்க, inf. To do a business, to manage a business. காரியம்பெற, inf. To attain one's object. காரியம்பேதிக்க, inf. To change or alter--as an affair. 2. To be thwarted. காரியவாகுபெயர், s. Names in which the effect is by metonymy, used for the cause, as in அலங்காரம். காரியவிசாரணை, s. Superintendence, supervision. காரியவிரோதம், s. Opposition in an undertaking, rivalry. காரியவிலக்கணை, s. [in rhetoric.] Metonymy of an effect for the cause. காரியவிலக்கு, s. [in rhetoric.] The negation of a thing or event by the nonexistence of the effect, &c., or by the presence of contrary effects, ஓரலங்காரம். காரியாவத்தை--காரியாவஸ்தை, s. Subordinate, minor states or அவத்தை of the living soul, being five in காரியகேவலம், five in காரியசகலம். and five in காரியசுத்தம், and thus constituting fifteen காரியாவத்்தை. (சிவப்.) காரியானுமானம், s. [in logic.] A posteriori reasoning; inference from effect to cause--opposed to காரணானுமானம். (சிவ. சி.) காரிரத்தம்--காருன்னி s. A plant, ஆடு தின்னாப்பாலை. Aristolochia, L. 125) *

koṭu (p. 146) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To give, grant, afford, bestow, present, ஈய. 2. In combination, to issue--as commands; கட்டளையளிக்க; to communicate, impart--as knowledge, அறிவிக்க; to supply, give aid, உத விசெய்ய; to stay with the hand, or give support, முட்டுக்கொடுக்க; to create, give existence--as the Supreme Being, சிருட் டிக்க; to give place, to yield, இடங்கொடுக்க. Note.-- This word is generally used in its direct meanings of give, &c., only when there is a receiver, so as to correspond with வாங்க. It is therefore, except as to the elephant, incorrectly, though commonly, used in reference to the lower animals, Strictly also it implies the giving of a superior, to an inferior; but these distinctions are little noticed. When combined with the gerund of another verb or with a noun, the meaning is often modified--as சொல்லிக்கொடுக்க, to instruct, to teach; காட்டிக்கொடுக்க, to betray; முதுகு கொடுக்க, புறங்கொடுக்க, பின்கொடுக்க, to turn the back, to flee. கொடுப்பதொழியேல். Cease not to give [the poor.] கொடுக்கல்வாங்கல், v. noun. Dealing, bargaining. 2. Lending, borrowing, &c. அவனுக்குமெனக்குங்கொடுக்கல்வாங்கலுண்டு.... He and I have business transactions together. கொடுக்கல்வாங்கல்பண்ண, inf. To deal, bargain, barter; to lend and barrow. கொடுக்குமதி, s. [prov.] What is due to one, a debt. கொடாமை, v. noun. Not giving, withholding. கொடான். He will not give. கொடுத்துக்காட்ட, inf. To give and thus unintentionally encourage further application. கொடுத்துக்காட்டினால்விடார்கள். If you give way and encourage them, they will not let you be quiet. கற்றுக்கொடுக்க, inf. [loc.] To teach. சாகக்கொடுக்க, inf. To lose by death-as a mother her child, &c. புருஷனையுமகனையுஞ்சாகக்கொடுத்தேன்..... I have given my husband and son to death--lost them by death. நிறங்கொடுக்க, inf. To tinge, give a color. 2. To be sleek, smooth, plump-as a person in health. பால்பழங்கொடுக்க, inf. To present milk and peeled plantain--as the bride, to the bridegroom; the first food supplied to him. பெண்கொடுக்க, inf. To give a girl in marriage. முடித்துக்கொடுக்க, inf. To finish and give to another. 2. To marry; to give in marriage. வாங்கிக்கொடுக்க, inf. To take and give, that is, buy for another. கொடுப்பன--கொடுப்பனை, v. noun. Giving in marriage, கொள்வனை is receiving or marrying. எங்களுக்குமவர்களுக்குங் கொள்வினைகொடுப்பினை யில்லை. We do not intermarry. 6)

camācāram (p. 163) s. News, intelligence, information; matters, circumstances; an occurrence, a transaction, செய்தி. Sometimes சமாச்சாரம். W. p. 896. SAMACHARA.. நடந்தசமாசாரம். Events, facts, transactions. சமாசாரபத்திரிகை, s. A newspaper, an intelligencer. (Modern.) 8) *

cāṭci (p. 174) --சாக்ஷி, s. An eye-witness, witness in court, &c., கண்டவன். 2. Deposition, attestation, testification, சொல்லுஞ்சா ட்சி. (c.) W. p. 915. SAKSHI. 3. Evidence, testimony, pledge, authority, உதார ணம். 4. The soul, as indentified with the deity, according to the Vedantic system, சீவசாட்சி. 5. Absorption, union with the deity, or the emjoyment of bliss as the result of the union, ஈச்சுரசாட்சி. 6. Pure spirit, intelligence; an intelligent being, சைதன்னியம். (ஞானவா.) (p.) இதுகர்த்தாவுடைய சாட்சிக்குட்பட்டதாயிருக்கிறது. This is under the eye of omniscience. (R.) சாட்சிகேட்க, inf. To hear, receive or admit evidence. சாட்சிகொடுக்க, inf. To witness, bear testimony, give evidence, testify. சாட்சிகாட்ட, inf. To produce authorities for an assertion. சாட்சிகோர, inf. To summon as a witness. சாட்சிக்கட்டளை, s. Subp&oe;na. சாட்சிக்காரன், s. A witness. சாட்சிசம்பந்தம், s. Evidence and testimony, including documents, &c. சாட்சிருசு, s. Evidence. சாட்சிசொல்ல, inf. To give evidence, to bear testimony. சாட்சியிட, inf. [loc.] To take or call to witness concerning a transaction. 2. To give evidence, to attest, testify. சாட்சியொப்பனை, s. [prov.] Evidence, witness. 2. Proof by witness and documents. சாட்சிவாங்க, inf. To hear the deposition from a witness. சாட்சிவிட, inf. To produce witness. சாட்சிவிளங்க, inf. To examine witnesses; to try a case. சாட்சிவைக்க, inf. To call or take one to witness. இரத்தசாட்சி, s. See under இரத்தம். கட்டுச்சாட்சி, s. A false witness, a fabrication, forgery. கள்ளச்சாட்சி, s. False witness. அகச்சாட்சி, s. Internal evidence. புறச்சாட்சி, s. Witness in addition to the attesting witnesses. 2. Witness brought to support or disprove other testimony. 3. External evidence, circumstantial evidence. ஈச்சுரசாட்சி, s. As சாட்சி, 5. சீவசாட்சி, s. The soul, as சாட்சி, 4. தேவசாட்சி, s. God as called to witness. மனச்சாட்சி, s. Conscience, the moral or mental witness. அவரவர்மனசே அவரவருக்குச் சாட்சி. Every one's conscience is his best witness. லோகசாட்சி, s. The universal witness, the Divine Being. (R.) 70) *

ceyti (p. 204) s. Act, action, exercise, operation, deed, transaction, செய்கை. 2. Fact, event, circumstance, காரியம். 3. News, intelligence, information, சமாசாரம். (c.) 4. A course of conduct, ஒழுக்கம். 5. State, course of things, the course of nature, இ யல்பு. 6. Message, errand, notice, communication, கட்டளைச்செய்தி. நற்செய்தி, s. Joyful tidings. உன்செய்திஎன்ன. What do you want? or how do you get on? இருக்கட்டுஞ்செய்திசொல்லுகிறேன். Never mind; I give you notice. 55)

toku (p. 262) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To assemble, to collect together, to accumulate, கூட்ட. 2. To classify, to arrange in class, நிரைக்க. 3. To sum up, to reduce to a total, to abridge, to abbreviate, தொகைசெய்ய. (c.) 4. To omit a letter or letters in the beginning, middle, or end of a word, முதலிடைகடைகுறைக்க. 5. To estimate, மதிக்க. தொகுத்துக்காட்ட, inf To give the sum or substance of a thing, or transaction. தொகுத்துச்சுட்டல், v. noun. Mentioning, or opening a subject about to be treated of; one of the thirty-two உத்தி. தொகுத்துச்சொல்ல, inf. To state in brief, to give a summary. 2. To mention particularly, to particularize. தொகுத்துப்பார்க்க, inf. To view things in the aggregate, as a whole, &c. தொகுத்துரை, s. A free rendering of the text. See உரை. தொகுப்பு, v. noun. The sum, total, தொகை. (c.) 7)

nṭ (p. 267) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To walk, go, pass, proceed; to go on foot, செல்ல. 2. To happen, to occur, to ensue, to take place as actions, to be exercised as the passions or affections, சம்பவிக்க. 3. To prevail as war, to be rife as discuse, to subsist, as influence, to be progressive, to proceed, or go on, வழங்கிவர. 5. To be in progress as performance or a transaction, நிகழ்ந்துகொண்டிருக்க; (c.) [ex. Sa. Nat'a to move slightly.] நடக்கிறதுநடக்கட்டும்தெய்வமிருக்கிறது.....Let happen what will, God exists. அவனுக்குநன்றாய்நடக்கிறது. He has great influence. 2. He is hospitably entertained. எங்கும்அப்படிநடந்துவருகிறது. It is so every where. நடந்துஅடிபட்டிருக்கவேணும். We must be practised in any thing. நடக்கிறகாலம், s. Time of prosperity or influence, செல்காலம். நடந்தகாரியம்-நடந்தசமாசாரம்-நடந்த செய்தி, s. [sometimes நடந்தகதை.] Events, facts, transactions, authentic accounts. நடந்தநடக்கை, s. Proceedings. 2. Deportment. நடந்துகொள்ள, inf. To behave well or ill, commenly toward a superior. நடந்துவர, inf. To come walking. 2. To occur at all times. நடந்தேற, inf. To be accomplished, executed, performed, to come walking. 2. To occur at all times. நடந்தேறப்பண்ண, inf. To manage a thng for its success. நடபடி, s. [sometimes நடைபடி.] Act, conduct. நடப்பன, appel. n. (plu.) Those which walk, all moveable things--oppos. to நிற்பன, immoveable objects. (p.) நடக்கை, v. noun. Walk, behaviour, conduct, deportment, manners, செய்கை. 2. Course, career, ஒழுக்கம். (c.) நல்லார்பொல்லாரைநடக்கையாலறியலாம். The good and may be known by their conduct. நடத்தல், v. noun. Walking, behaving, &c. நடப்பு, v. noun. Going and coming, போக்குவரவு. 2. Behaviour, conduct, demeanour, நடக்கை. (c.) 3. [prov.] Influence, prosperity, செல்வாக்கு. 4. (loc.) Taking the badge of marriage from a widow, திருவாங்குகை. அவனவன்நடப்பதுக்குத்தக்கதுநடக்கும். Each one will get the fruit of his doings. நடப்பானகாலம், s. Time of prosperity. நடப்பானவழி, s. A frequented way. (c.) நடப்புக்காரன், s. [prov.] A man of influence or prosperity. 2. A customer. நடவாதகாரியம், s. An unusual thing. 2. An impossibility. (c.) நடவாதநடத்தை, s. Unprecedented conduct, action, folly, &c. 2. Immoral conduct.

maraṇam (p. 344) s. Death, mortality, சாவு. W. p. 644. MARAN'A. (c.) கரணந்தப்பினால்மரணம்..... If the leap fail, then death; i. e. be careful in a dangerous transaction. [prov.] மரணஏதுக்கள், s. Forebodings of death. மரணகண்டிகை--மரணத்தறுவாய், s. The certainty and signs of death. மரணகாலம், s. The time of death. மரணக்குறி, s. Signs of death, &c. See under குறி. மரணக்கெடி--மரணபயங்கரம், s. Dread of death. மரணசாசனம்--மரணசாதனம், s. A last will and testament. மரணசீவன், s. Mortal existence. மரணசூதகம்--மரணாசூசம், s. Defilement from a dead body. See சூதகம். மரணசேஷ்டை, s. Convulsions at the approach of death. மரணச்சனி, s. The most severe period of Saturn's influences. See சனி. மரணதண்டனை, s. Punishment of death. மரணமடைய--மரணமாய்ப்போக, inf. To die. மரணயாகம், s. A sacrificial ceremony causing death, சூனியப்பிரயோகம். மரணயோகம், s. [in astrol.] One of the three யோகம், unfavorable. மரணயோக்கியம், s. Jeopardy of life. மரணவேதனை--மரணாவஸ்தை, s. The pains or agonies of death. மரணாசூசம், s. As மரணசூதகம்; [ex ஆசூசம்.] 24) *

vaṭṭam (p. 375) s. A circle, a circular form, a ring-like shape, சக்கரம். W. p. 73. VAT'A. 2. A halo round the sun or moon, பரிவேடம். 3. A potter's wheel, a mill, திரிகை. 4. A shield, கேடகம். 5. A hand-bell, கைமணி, 6. A pond, or tank, குளம். 7. A receptacle for different things, கொள்கலம். 8. A large water-pot, நீர்ச்சால். 9. A seat, a chair, பீடம். 1. A curved club, a weapon, வளை தடி. 11. A cloth, சீலை, as பரிவட்டம். 12. Lowness, a valley, தாழ்வு. (சது.) 13. A revolution, as that of Jupiter in about twelve years, or his cycle, of sixty years, வியாழவட்டம்,--Note. The Hindus commenced to reckon by the cycle A. D. 426. Twenty-three cycles have already past, and the present cycle is the twentyfourth. 14. Revolution of a planet. 15. A premium in exchange; (R.) loss or gain in money transactions, உள்வட்டம். 16. (Beschi.) Place, as வட்டகை. அந்தவட்டங்களிற்காணேன். I did not see [them] in those places. வட்டஞ்சுற்றியும்வழிக்குவரவேண்டும். Although you pass round, you must get in by the entrance. அவன்வட்டத்துக்குவந்தான்......He became teachable. வட்டக்கலம், s. A round porringer or other vessel. வட்டக்கிலுகிலுப்பை, s. A species of the கிலுகிலுப்பை plant. See கிலுகிலுப்பை. வட்டக்கோல், s. Periphery or circumference of a circle; ellipse or other curvilinear figure. (R.) வட்டங்கொடுத்துமாற்ற--வட்டமிட்டு மாற்ற, inf. To exchange money by paying a premium. வட்டத்தாமரை, s. A tree growing in the Malayalam country, its leaf resembling that of the lotus. வட்டத்திரி, s. Match for a gun, நெரு ப்புவைக்குந்திரி. 2. A rolled bit of cloth put into the pierced lobe of the ear to widen the orifice, காதிடுதக்கை. வட்டத்திருப்பி, s. A plant, Cissampelos. compare பொன்முசுட்டை. வட்டத்துக்குக்கொடுக்க, inf. To lend money at a premium. வட்டப்பாறை, s. A round and flat stone, or rock; a rocky barren surface. வட்டப்பாறைநாச்சியார், s. A local Durga at Trivatûr, திருவொற்றியூர், dwelling in a cave covered with a வட்டப்பாறை. வட்டப்போதிகை, s. A circular piece of timber placed under the போதிகை. வட்டமணியம், s. [com. வட்டகைமணி யம்.] Superintendence over a small tract. வட்டமரம், s. A class of jungle fruittrees--It is of two varieties, பெருவட் டம், the common வட்டம் tree; சிறுவட்டம், the வட்டம் shrub with scarlet flowers in clusters, the juice of which is pressed and with நல்லெண்ணெய், is given to children for cutaneous eruptions, வட்டமாயோடல், v. noun. A circular motion or course. வட்டமிட, inf. [sometimes வட்டம் போட.] To pass round, to hover about as a hawk; to gyrate. 2. [fig.] To hang about in order to obtain an object. ஆகாசத்திற்பருந்துவட்டமிட்டுக்கொண்டேயிருக் கிறது. The kite in the air continues to sail round. வட்டம்பண்ண, inf. [prov.] To repeat daily the praises of a deity. வட்டம்பிரிய, inf. To gain in exchange. வட்டவடிவு, s. A circular form. வட்டாகிருதி, s. A circle, periphery, the circumference of a sphere; [ex ஆகி ருதி.] 28)