akkam (p. 3) --அர்க்கம், s. Terrestrial latitude, பூகோளாட்சம். 2. Metal, gold, money, பொன். 3. Price, cost, தானியவிலை. (p.) 44) *

acuvati (p. 6) s. [vul., prop. அச்சுவினி.] The first constellation, or lunar asterism, of the Hindus; which, besides indicating both the horns in the ram's head, and by two stars the base of the greater triangle of the head, comprehends one in the left foot of Andromeda. It is depicted in the form of a horse's head, முதனாள். 45)

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

aṭcam (p. 8) s. Eye, கண். 2. Terrestrial latitude, அக்கம். Wils. p. 3. AKSHA. அட்சி, s. A seer. அட்சகன்னம், s. Argument of latitude. அட்சபாகை, s. Degree of latitude. அட்சபாதன், s. A name of கௌ தம, Rishi, the author of தருமசாஸ்திரம், and தருக்கசாஸ்திரம்; who had an eye in the foot. 2. A follower of Nyaya system of philosophy. அட்சமாலை, s. A Rosary. See அக்கமாலை. அட்சவித்தியாசம், s. Difference of latitude. 30) *

antarilampam (p. 14) s. An acute-angled triangle, கூர்முக்கோணம்; ex அந்தர், et லம்பம். Wils. p. 38. ANTARLAMBA. 59) *

alci (p. 27) s. A kind of muscle or shellfish, that sticks to the keel of ships, to rocks, &c. Ostria edulis, an oyster, ஓர்வ கை நத்தை. 39)

āttumam (p. 38) --ஆத்துமா, s. The soul, life, சீவாத்துமா. 2. A living creature, an animate or sentient being, சீவசெந்து. Wils. p. 19. ATMA and ATMAN. ஆத்துமசன், s. A son, புதல்வன். Wils. p. 19. ATMAJA. (p.) ஆத்துமசுத்தி, s. Purity of the soul, freedom from sin, spiritual purity. Wils. p. 11. ADMASHUD'HI. ஆத்துமஞானம்--ஆத்துமபோதம், s. Individual consciousness. 2. Spiritual knowledge, instruction. Wils. p. 19. ATMAKGNANA and ATMABOD'HA. ஆத்துமதத்துவம், s. Faculties of the soul. Wils. p. 19. ATMATATVA. ஆத்துமதரிசனம், s. The soul's perception, spiritual illumination, a consciousness that the deity is the operator in the actions of the soul. Wils. p. 19. ATMADARSHANA. ஆத்துமநிவேதனம், s. Dedication of the soul. ஆத்துமயோனி, s. Brahma. 2. Siva. 3. Vishnu. 4. Kama; [ex யோனி.] Wils. p. 19. ATMAYONI. (p.) ஆத்துமார்த்தம், s. Any thing done for the sake of one's self, தற்பிரயோசனம். Wils. p. 11. ATMARTTHA. 2. Any thing done for the benefit of the soul, ஆத்துமலாபத்திற்குரியது; [ex அர்த்த, begged or gained.] (p.) மகாத்துமா, s. A patriarch, an illustrious, eminent, or holy person. Wils. p. 649. MAHATMAN. பரமாத்துமா, s. The supreme soul --God, கடவுள். Wils. p. 54. PARAMATMAN. சீவாத்துமா, s. The soul-the spirit of life. Wils. p. 352. JEEVATMAN. 88)

āṟu (p. 43) s. and adj. Six (6.) six things, ஓரெண். 2. As a prefix to words beginning with consonants, the initial is often shortened, especially when the number is specific--as அறுசுவை, the six flavors. (c.) அவ்வாறு. Six by six, six to each, six of each. அறுகுணன், s. The deity--he who possesses the six attributes, கடவுள்; [ex குணம், quality.] (p.) அறுகோணம், s. A hexagon. 2. A magical diagram of two equilateral triangles, one laid over the other so that their sides may be parallel, making six outward and six inward angles. அறுசமயம், s. The six systems of religion maintained by Hindus. See சமயம். அறுதொழிலோர், s. Brahmans-from the six duties prescribed to them, வேதியர். See தொழில், office. அறுபகை, s. The six hurtful propensities--as காமம், &c. See பகை. அறுபருவம், s. The six seasons of the year--as கார், கூதிர், &c. See பருவம். அறுபொழுது, s. The six different portions of the day; 1. மாலை, the first four hours after sunset, or ten nalikies. 2. யாமம், four hours, or ten nalikies after மாலை. 3. வைகறை, four hours after யாமம் or before sunrise. 4. காலை or விடியல், four hours after sunrise or வைகறை. 5. நண்பகல், from eleven A. M. to two P. M. 6. ஏற்பாடு, from three to six P. M. அறுவர், s. Six persons--men or women. (p.)--Note. For other similar words, see அறு. ஆறங்கம், s. The six subjects embraced in வேதாங்கம்; which see. (p.) ஆறாமீனறவோட்டு, s. The transit of the sun through the pleiades, regarded by seamen, as a critical or disastrous season, when rough weather is to be looked for. ஆறுகட்டி, s. A kind of ear-ring worn by a set of Pandarams. ஆறுகாடு, s. [commonly ஆற்காடு.] A town near Vellore, சடாரணியம். (p.) 65)

imai (p. 47) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To twinkle with the eyes, to wink, இமைகொட்ட. 2. (p.) To coruscate--as the stars, to glitter, emit light, ஒளிசெய்ய. இமையாநாட்டம் பெற்றிலமென்றார். (The terrestrial inhabitants) exclaimed we are not gifted with unwinking eyes (as the gods.) 19)

ilkku (p. 52) s. A mark, butt, object of aim, குறி. 2. An equal, that which is in opposition as a rival, a competitor, an opponent, the opposite party in games or trials of ability or strength, எதிரி. 3. Distinguishing marks or signs, அசாதாரணதருமம். 4. Direction, course, tendency, குறிப்பு. 5. Intention, purpose, the object in view, motive, எண்ணம். 6. Means, ability, expedient, contrivance, ஏது. 7. Seasonable opportunity, convenient time, சமயம். (c.) அவ்விடம்போக உனக்கிலக்குச்சொல்லுவேன். I will give you some marks by which you may find your way there. உனக்கிவனேயிலக்கு. He is a match for you. இலக்குப்பார்க்க, inf. To take aim, இலட்சியம்பார்க்க. இலக்குவைக்க, inf. To take aim in shooting. 2. (fig.) To wait for opportunity--generally to do evil. 3. To act covertly through another in doing evil to any one, making him appear as the principal.

iḷkkri (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To relax, become inattentive, weary, or negligent in action, duty, &c., to slacken, தளர. 2. To yield before an opponent or rival, to lose in a race or trial of strength, தாழ. 3. To become dispirited, disheartened, &c., எளிமையாக. 4. To become intimidated, to fear, அஞ்ச. (c.) 3)

uccirayam (p. 59) s. Height, உயரம். 2. Upright side of a triangle, முக்கோணத்தினிறு திட்டவரி. Wils. p. 138. UCHCHRAYA. 63)

uḷ (p. 67) . The root of a symbolic verb signifying being, which, in poetic usage is complete in its inflections--as உளேன், or உள்ளேன், I exist, &c. 2. The third person singular of the inferior class (see உண்டு), and the participle with its appellatives are the only parts in common use. --Note. The participle and its derivations are joined to nouns to form adjectives and appellatives and to show the possession of the quality indicated--as உள்ளகாரியம், a real thing, fact. உளர். They are--as அவருளர். உள்ள, rel. part. Existing, which exists, is real, genuine, essential. உள்ளகதை, s. A real story, an authentic narrative, a fact, a reality. உள்ளது, appl. n. The truth, it is true, உண்மை. 2. That which exists, உண் டானது. உள்ளதற்குள். Among the few there are. உள்ளதற்குள்ளேயிவன்சமர்த்தன். He is the most competent among them. 2. He is tolerably clever. உள்ளதுசொல்லு. Speak the truth. உள்ளதுரியதெல்லாம். The whole of one's property to the last mite. உள்ளதைமறையாதே. Conceal not the truth. உள்ளதோஇல்லதோ? It is true or not? உள்ளநாளுள்ளமட்டும். All this time, or always--a phrase indicating dissatisfaction. உள்ளபடி. Truly, really as to right, according to the actual state. உள்ளபடிமுடியும். It will end right. உள்ளபணிவிடைசெய்வேன். I will do whatever service you have. என்னாயிசுள்ளநாள்மட்டும். As long as I live. உள்ளபசுமை, s. Real truth, ஐய மற்றஉண்மை. 2. Real prosperity, மெய்வா ழ்வு. உள்ளபிள்ளை, [vul. prov.] A child of rich parents--the opposite to வறிய பிள்ளை. உள்ளமை, s. [prov. prop. உண்மை.] Truth, reality, sincerity, probity. உள்ளவன், s. A moneyed man, a rich person, பொருளுடையவன். 2. A proprietor, உரியவன். குணமுள்ளமனிதன், s. A man of good disposition. பணமுள்ளவன், s. A man of money. உள்ளளவும், [prop. உள்ளவளவும்.] For ever, as long as aught shall be, the whole period of the world's existence, இருக்குமட்டும்.--Note. In this and similar sentences formed with this word, terms of universality are implied. நானுள்ளளவுமும்மைப்பிரியேன். I will not forsake you as long as I live. உள்ளார், s. Those who are (present, &c.), இருப்போர். மண்ணுள்ளார், s. Terrestrial inhabitants. விண்ணுள்ளார், s. The celestials. 53)

oṭṭu (p. 81) s. Patch, a piece stuck or fastened on, whether of cloth, board, or metals, இணைக்கப்பட்டது. 2. Birdlime or a noose connected with it, to ensnare birds, a snare, gin, &c., புட்படுக்குங்கண்ணி. 3. A small earring, sticking close to the ear, also called ஒட்டுக்கடுக்கன். 4. A narrow outer verandah, ஒட்டுத்திண்ணை. 5. The divisions of an army, battle array, படைவ குப்பு. 6. A favorable opportunity for securing some advantage in an affair, நற்சம யம். 7. Wager, stake, agreement, vow, சபதம். 8. Rivalry, emulation, இகலாட்டம். 9. Allegory--as when it is said the axletree of a cart will break though loaded with peacock's feathers, if the quantity be sufficiently great; i. e. a great hero will be subdued by weaker persons if the number be great, ஓரலங்காரம். 1. Success, வாய்ப்பு. 11. [prov.] Stubble, தாளடி. ஒட்டிலேபட்டசிறுபட்சிபோலாகவேயுழல்கின்ற பேதைமனமே. Oh! my inconsiderate mind struggling for relief as a little bird entangled in a net. (சச்சி.) ஒட்டுப்பார்க்க, inf. To peep, to watch, to pry (hiding behind something), ஒளித்திருந்துபார்க்க. 2. To watch an opportunity, சமயம்பார்க்க. ஒட்டிட்டுக்கொள்ள, inf. To lay a wager, to lay down stakes, to make trial by. ஒட்டுக்கடுக்கன், s. A peculiar kind of earring worn alike by both sexes in some parts of the country, சிறு கடுக்கன். ஒட்டுச்செடி, s. A kind of amaranth whose seeds stick to the clothes, ஓர்செடி. ஒட்டுத்திண்ணை, s. A kind of step used for sitting on at the margin of the verandah running the whole length, seats running cross-wise at the ends of the verandah, சிறுதிண்ணை. ஓரொட்டு, adv. Altogether, by the lump. 2. On an average, in general. ஓரொட்டுக்குவாங்க, inf. To buy commondities by wholesale. 65)

kaṉṉam (p. 102) s. Cheeks, கதுப்பு. 2. An instrument for breaking into houses, கன்னக்கோல். (c.) 3. (p.) Ear,காது. Wils p. 195. KARN'A. 4. An elephant's ears, யானைச்செவி. 5. Nerves, நரம்பு. 6. Hypothenuse of a right angled triangle, or the diagonal of a tetragon, அக்ஷகன்னம். 7. True distance of a planet from the earth, கிரகமார்க்கவளவு. 8. A goldsmith, பொற்கொல் லன். (சது.) 9. The scale or dish of a balance, தராசுத்தட்டு. கன்னகடூரம், s. Harsh, grating, dissonant sound, uncouth to the ear. கன்னக்காரன், s. A burglar, கன் னமிடுபவன். கன்னக்கிரந்தி--கன்னப்புற்று, s. A swelling in the cheek from the venereal disease, கன்னத்தில்வருமோர்நோய். கன்னக்கோல், s. An implement for breaking through the walls of houses, கன்னகம். கன்னக்கோல்வைக்க--கன்னமிட, inf. To commit burglary by breaking through a wall. கன்னசூலை, s. A tumor in the region of the cheek, one of the arthritic class of diseases. See சூலை. கன்னத்தட்டு, s. [as கன்னம்.] The dish of a balance, சிறுதராசுத்தட்டு. கன்னத்திலேயடிக்க--கன்னத்திலே யறைய--கன்னத்திற்போட inf. To slap the face, to box the ears. கன்னபரம்பரைஞானம்--கன்னபா ரம்பரியம். s. Tradition, oral transmission of intelligence, history, news, meaning, &c., பரம்பரைக்கேள்வியால்வந்தஞானம். கன்னபாகம், s. The ear, காது. கன்னபூரம், s. A kind of ear-ornament, காதணியினொன்று. 2. The ear, காது. கன்னபூஷணம், s. Ear-ornaments, காதணி. கன்னப்பரிசை, s. The whiskers or beard on the cheek. கன்னப்பள்ளம், s. The hollow of the cheek. கன்னப்பிளவை, s. A cancer or scirrous affection in the cheek--as கபோ லப்பிளவை. கன்னப்பூ, s. A kind of female ear-ornament, காதணியிலொன்று. கன்னப்பொறி, s. The temples, the upper part of the side of the head, காதினருகானபொறி. கன்னமதம், s. Secretion from the temples of the elephant, யானைமும்மதத்தி லொன்று. கன்னமீசை, s. [prov.] The whiskers. கன்னமூலம், s. The interior or root of the ear, காதினடி. கன்னவேதம்--கன்னவேதை, s. [as காதுகுத்துகை.] Perforating the ear, for ear-rings with appropriate ceremonies. Wils. p. 195. KARN'AVEDA. கன்னாவதங்கம், s. An ear-ornament, காதணிவகுப்பு. கசகன்னம், s. Voluntary motion of the ear. 2. A kind of magical trick. 75)