oṉṟu (p. 84) கிறேன், ஒன்றினேன், வேன், ஒன்ற. v. n. To unite, coalesce, knit or grow together--as broken parts, two trees, &c.; to become one, to join, combine, இணைய. 2. To be engaged, be intent, &c. on an object, ஒன்றுபட. 3. To agree, suit, be agreeable, பொருந்த. 4. To copulate, புணர. ஒன்றவில்லை. It is not convenient. 2. They are not fit. 3. (They) (the things or parts) are not united, not joined well, &c. தேகத்தொன்றுநோய். Disease which befalls the body. (வைராக்கிய.) ஊழொன்றியிருப்பின். If destiny favor-ஒன்றப்பார்க்க, inf. To unite severed parts--as a magician by looking at them, lit. to look them into one, பொ ருந்தப்பார்க்க. 2. To join things to see if they fit or agree--as machinery, இசைக்க. ஒன்றாதவஞ்சித்தளை, s. See தளை. ஒன்றார்--ஒன்னாதார்--ஒன்னார், s. Foes, unfriendly persons. (p.) ஒன்றுகுடி, s. A family or person living in another's house, garden, &c. See ஒட்டுக்குடி and ஒதுக்குக்குடி. ஒன்றுகூட்டு, s. Concord, harmony, living on terms of friendship, ஒரு கூட்டு. ஒன்றுகூட்டாயிருக்க, inf. To be closely united, be in harmony, &c. ஒன்றுநர், s. Friends, relations, ந ண்பர். (p.) ஓ. The eleventh vowel, ஓகாரம். 2. A particle, இடைச்சொல். It has various uses; in நன்னூல், eight different meanings are given to it. (a) ஒழியிசை, a mark of ellipsis denoting the omission of a counter-part to what is expressed--as கொள லோகொண்டான், true he has obtained his object (but he will not prosper by it). (b) வினா, interrogatives--as சாத்தனோவந்தான், is it Sattan that came? (c) சிறப்பு, speciality, particularity, &c., an interjection of surprise. This is two-fold. 1. உயர்வுசிறப் பு, relating to objects of superiority, preeminence, &c.--as ஓஒ பெரியன், heigh day! he is an illustrious person. 2. இழிவுசிறப்பு, relating to objects of inferiority, baseness, &c.--as ஓஒ கொடியன், Oh! he is a cruel wretch. (d) எதிர்மறை, negation--as யானோ செய்வேன், will I do it? implying I will not. (e) தெரிநிலை, ascertainment, clear perception, appeal to the hearer, &c.-as ஆணோஅதுவுமன்றுபெண்ணோஅதுவுமன்று, it is neither male nor female. (f) கழிவு, bereavement, an interjection of pity--as ஓஒ தமக் கோருறுதியுணராரோ, alas, alas, they have found no way of salvation. (g) அசைநிலை, expletive--as காணியவம்மினோ, come let us see. (h) பிரிநிலை, distinguishing, marking-as அவனோகொண்டான், it was he who bought it. In addition to these it also serves to express doubt--as நீனிறமுகிலோபசியசைவல மோநெடுந்திரைகொழித்ததெள்ளறலோ, is the hair of the damsel analogous to the blue clouds, to the green moss, or the black sand on the shore drifted by the billows (நைட); அதென்னவோதெரியாது, What that can be I know not.

oru (p. 83) adj. [changed from ஒன்று, which is the root.] Before vowels and sometimes before consonants, the உ often is dropped and the ஒ lengthened--as ஓரிலை, a leaf. In some connexions and with appropriate emphasis, it means sameness, singularity, peculiarity, specialness, celebrity, &c. ஒருகூடுமுடைந்தவனொன்பதுகூடுமுடைவான். . . . . He who has fabricated one bird's cage may fabricate nine. [prov.] ஒருகண்டசீராக, adv. In one uninterrupted course, monotonously, invariably, constantly. ஒருகண்டசீராகமழைபெய்கிறது. It rains without intermission. ஒருகண்டசீராகக்கூப்பிடுகிறான். He continues calling. ஒருகண்டசீராய்நடக்க. To continue unchanged. ஒருகண்ணுக்குறங்க, inf. To enjoy a short nap. ஒருகண்மூடியொருகண்விழித்தல். Partiality, especially to children. ஒருகாரியம், s. [prov.] One thing, something, a term used in calling or diverting attention, or in stating a reason, &c., in discussion. ஒருகால், s. A foot or one foot, ஒற்றைக்கால். 2. adv. [improp. ஒருக்கால்.] Once, sometime or other, for once, sometimes, ஒருமுறை. ஒருகாலிலேநிற்கிறான். He insists on (going, having, &c.), he is firmly resolved. ஒருகாலும். Never. ஒருகாலுஞ்செய்யான். He never does it, he never will do it, he never can do it. ஒருகாலுமில்லை. Never, at no time, not once. ஒருகாலுமுன்னைக்கைவிடேன். I will never forsake thee. ஒருகாலும்பொய்சொல்லான். He will never tell a lie. ஒருகாலே, adv. In great abundance, greatly. 2. Once, at once, continuously. ஒருகாலேகூட்டமாய்ப்போக. To go together in one continuous company. ஒருகாலே தேடிக் குவித்துக்கொண்டான். He has laid up a vast quantity. ஒருகாலேபேசுகிறானொன்றும்விளங்கவில்லை. He speaks a great deal, but nothing is understood. ஒருகாலேயுறுக்கிக்கொண்டுவருகிறார். He is scolding much. ஒருகாலேயெல்லாங்கொடுக்கிறது. To give all at once. ஒருகாலேயெல்லாஞ்செய்ய. To do all at once, to finish the whole. ஒருகாலேயெல்லாம்வாங்க. To receive altogether. ஒருகாற்கண்டசீராயிருக்க. To be unchangeable. ஒருகாற்செய்தவனிருகாற்செய்வான். He who has done so once, may do it again. இன்னமொருகால். Again, once more. மாற்றானுமொருகாலிதஞ்சொல்லுகிறான். Even one's foe may sometimes speak to one's advantage. ஒருகிடை, v. noun. Being bedridden; confinement by sickness or grief to a recumbent posture, கிடந்தகிடை. ஒருகிடையாகக்கிடத்தல். Lying still, unable or unwilling to rise. ஒருகுடி, s. The relations of one family. ஒருகுடித்தமர், s. Persons of the same family, near relatives--commonly on the paternal side, தாயத்தார். ஒருகூட்டு, s. Close union, combination between two persons, taking another's part, ஒருசேர்க்கை. ஒருகை, s. (fig.) Party, union, conjunction, combination, ஒருவகுப்பு, lit. one hand. அவர்களொருகையாயிருக்கிறார்கள். They are in combination, united in a conspiracy. அவர்களொருகை இவர்களொருகை. They are opposite parties. ஒருகைபரிமாறுதல், v. noun. Dealing out one course at table. ஒருகைபார்த்தல், v. noun. Coping with, striving for the mastery, &c., யார்வெல்வோமென்றுபார்த்தல். 2. Wrestling in combat, &c., once round as rivals. ஒருகைபார்த்துவிடுவோம். Let us fight one round. 2. Let us try for once. ஒருகைவிளையாடுதல், v. noun. Playing a game once round. ஒருகொள்ளை, s. A great deal, a great many. ஒருசந்தி, s. A partial fast during which one meal only is taken in the day, on Sunday in reference to the sun, by persons with diseased eyes; on Monday to Siva to cure diseases generally, &c., ஒருபொழுதுண்டல். ஒருசந்திப்பானையைநாயறியுமா. Can a dog distinguish a sacred vessel? ஒருசந்தியிருக்க, inf. To make but one meal a day. ஒருசாயல், s. Being alike, ஒருவி தம். 2. Singularity, அபூர்வம். ஒருசாயலாயிருக்க, inf. To be of the same likeness. ஒருசாய்வு, v. noun. A leaning, of one party, ஒருபட்சம். 2. [prov.] At once, altogether, ஒருமிக்க. 3. Without intermisson, continuously, இடைவிடாமை. ஒருசார்--ஒருசார்பு, s. One party. ஒருசிறை, s. One side, ஒருபக்கம். 2. adv. Partly, in some respects, to some extent, ஒருசார். ஒருசேர, adv. Altogether, at once, once, ஒருங்கு. (p.) ஒருசொன்னீர்மை, s. A compound word expressing a simple idea--as போய் விட்டான், he is gone. ஒருதரம், s. Once, ஒருமுறை. 2. One and the same kind, sort, &c., ஒருவி தம். ஒருதலை, s. Absoluteness, positiveness, indispensableness, by all means, நிச்சயம். 2. One side of a case or question, favor to one party where two are concerned, ஒருசார்வு. ஒருதலையாகச்சொல்லுதல். Speaking positively. 2. Giving partial judgment. ஒருதலையாய்ச்சேருதல். All holding to one point steadfastly. இவ்விகாரமொருதலையன்று. This grammatical change is not absolute. ஒருதலைக்காமம், s. Love on one side not yet reciprocated, love-intrigue, கைக்கிளை. ஒருதலைதுணிதல், v. noun. [in literature.] An author's choice or decision between two different sentiments found in the writings of others, 32--உத்தியி லொன்று. ஒருதலைநோவு--ஒருதலைவலி, s. Pain on one side of the head. ஒருதலைப்பாக்கு, s. [prov.] An imperfect arecanut, defective on one side. ஒருதலைவழக்கு--ஒருதலைநியாயம், s. Partiality in giving judgment, statements, descriptions, &c., leaning to one side or party, an ex-party statement. ஒருதலைவழக்குநூலினுஞ்செம்மை. The statement made by only one party in a suit is straighter than a line; i. e. one tale is good till another is told. ஒருதன்மை, s. Being of one and the same kind, ஒருவிதம். 2. Incomparableness, ஒப்பற்றதன்மை. 3. Unchangeableness, மாறாமை. ஒருதாரை, s. One edge. 2. adv. [prov.] At once, altogether, without interruption, ஒருமிக்க. ஒருதாரைக்கத்தி, s. One edged sword. ஒருத்தன், s. (fem. ஒருத்தி.) One person, one man, one only, denoting speciality, either good or bad. ஒருத்தருமில்லை. There is nobody. ஒருத்தரும்வரவில்லை. No one is come. ஒருத்தரொருத்தராய். One person at a time, singly. ஒருத்தரோடொருத்தர். One with another. ஒருத்தனுமப்படிச்செய்யான். No one will ever do so. தேவரீரொருத்தரேகருத்தர். Thou only art the Lord. அவனொருத்தன்வந்தான். He only is come. 2. That fellow is come. ஒருநெல்லுப்பெருவெள்ளை, s. [prov.] A kind of rice, ஓர்வகைநெல். ஒருநேரம், s. An unseasonable time. இவனிராத்திரியொருநேரத்தில்என்வீட்டுக்குவந் தான். He came last night to my house at an unseasonable hour. ஒருபடி, adv. Tolerably, ordinarily, ஒருவாறு. 2. In some degree, to some extent, ஒருவிதம். ஒருபடிசெய்துமுடித்தார்கள். They have done it, finished it, &c. with great labor. 2. They have done it defectively, exceptionably, not thoroughly. ஒருபடித்தாய். So and so, tolerably. ஒருபடியாக, inf. [used as an adverb.] In some sense, manner, degree, partly. 2. Tolerably, passably, in some way or other. 3. With great pains, with difficulty--as in escaping, &c. ஒருபவம், s. [as ஒருபிறப்பு.] One birth. ஒருபார்வை, s. Steadfast look, directing the eyes to one object, ஒருநோ க்கம். ஒருபாவொருபஃது. s. A பிரபந்தம் or poem of ten verses. ஒருபிடி, s. Firm determination, உறுதி. 2. Firm trust or dependence, ஒரேபற்று. 3. Stubbornness, persistence or perseverance, பிடிவாதம். ஒருபிரகாரம், adv. After a fashion, in a certain degree, to some extent. உன்முகமொருபிரகாரமாகத்தோன்றுகிறது. Your countenance appears strange. அவனொருபிரகாரமானவன். He is a singular kind of man. ஒருபுடை, s. In some respects, partly, to some extent. ஒருபுடைசெல்லல்--ஒருபுடைசே றல், v. noun. Going on one side, ஒருபக்க மாய்ப்போதல். ஒருபுடையொப்புமை, v. noun. Having an imperfect analogy. ஒருபொருட்டீவகம், [in rhetoric.] An ellipsis by which one word qualifies, or is qualified by a succession of dependent words, ஓரலங்காரம். ஒருபொருட்பன்மொழி, s. [in grammar.] An allowed tautology, மீமி சை--as நாகிளவண்டு, a young beetle; புனிற் றிளங்கன்று, a young calf. ஒருபொருள், s. One substance or being, i. e. God, கடவுள். ஒருபொழுது, s. One time, ஒரு காலம். 2. Eating once a day, ஒருசந்தி. ஒருபொழுதிப்படி ஒருபொழுதப்படி. In one view it is thus, in another it is not so. ஒருபொழுதுசாப்பிடுதல். Taking but one meal a day. ஒருபோகு, s. [in prosody.] A member of a certain verse, கொச்சகக்கலிப்பாவி னுளொன்று. ஒருபோக்கு, s. The same manner, ஒருவிதம். 2. v. noun. Going at one time, ஒருமுறைபோகுதல். ஒருபோக்காய்ப்போக, inf. To be gone forever--an imprecation. ஒருப்பட, inf. To become one, to unite, combine, coalesoe, ஒருங்குபட. 2. To be unanimous, to consent, மனமொக்க. 3. To have the mind fixed on the deity, be abstracted from outward objects, ஒரு நினைவாக. 4. To be closely engaged in an object or pursuit, கருத்தொன்றுபட. ஒருப்படுத்த, inf. To cause to consent, agree, &c. 2. To fix the mind on divine things, to concentrate the powers of the mind on the deity. 3. To fix the mind closely on an object. 4. To collect, to bring together, cause to coalesce. ஒருப்பாடு, s. Mutual and full consent, unanimity, concord, ஒருமைப்படு கை. 2. Close application, concentration of the mental powers, மனமொன்றுபடுகை. ஒருமட்டம்--ஒருமட்டு, s. Equality in size, qualifications, &c., ஓரளபு. ஒருமரம், s. One tree. 2. (p.) The அழிஞ்சில் tree. (திவா.) ஒருமனப்பட, inf. To be united, unanimous, harmonious, ஏகமனமாக. 2. To apply the mind intensely, to be deeply engaged in the pursuit of an object, மனதையொன்றிலேசெலுத்த. 3. To have the senses under restraint--as in fasting, &c., ஐம்புலனடக்க. ஒருமனப்பாடு, v. noun. Unanimity, concord, இணக்கம். 2. Close or undivided application to an object, மனதை யொன்றிற்செலுத்துகை. 2. Mental restraint. ஒருமாதிரி, s. Being of one kind, ஒருவிதம். 2. Singularity, peculiarity. ஒருமுகம், s. In one direction. 2. Union, harmony. எல்லாருமொருமுகமாயிருந்தார்கள். They were all unanimous in their sentiments. குரங்கெல்லாமொருமுகம். All monkies side together; i. e. persons of the same creed or family form a party. ஒருமுகமாய்ப்பேச, inf. To speak unanimously. ஒருமுகமாய்ப்போக, inf. To proceed in one direction. ஒருமுறை, s. One form, method. 2. One time, once. ஒருலாகை--ஒருவகை--ஒருவிதம், s. One kind. ஒருவகையாயிருக்கிறான். He is dispirited, dejected. 2. He is indisposed, out of health. ஒருவகையாய்ப்பேசுகிறான். He speaks in a peculiar way, unseemly or unfriendly, out of the way. ஒருவிதமாயிருக்க, inf. To be indifferent. ஒருவந்தம், s. Intentness of mind on an object, inclination, concentration of the powers of the soul, ஒற்றுமை. 2. A place of retirement or seclusion, தனித் திருக்குமிடம். 3. Connection, unity, relation, combination, சம்பந்தம். ஊக்கமொருவந்தங்கைத்துடையார். They who are intensely energetic. (குறள்.) ஒருவயிற்போலியுவமை, s. [in rhetoric.] உவமையணியிலொன்று. ஒருவழிப்படுதல், v. noun. Having the mind constantly directed to one point, மனமொருநெறிப்படல். 2. Being unanimous, united in the same object or pursuit, especially in divine things, ஒன் றுபடல். ஒருவன், s. One person, one man, ஒருத்தன். ஒருவர்க்காகவொருவர். One for, or in behalf of another. ஒருவர்க்கொருவர். One with another. ஒருவிசை, s. One time, once. ஒருவியாழவட்டம், s. A revolution of Jupiter round the sun; i. e. twelve years. ஒருவினைச்சிலேஷை, [in rhetoric.] A figure in which the verb conveys two different meanings, சிலேஷையணியிலொன் று--as அம்பொற்பணைமுகத்துத் திண்கோட்டணி நாகம்--வம்புற்றவோடைமலர்ந்திலங்க, உம்பர்-நவம்புரியுமாநதியுநாண்மதியுநண்ணத்--தவம்புரி வார்க்கின்பந்தரும். ஒருவேலைக்கிருவேலை, s. Double work, taking double trouble with a thing. ஒருவேளை, adv. Once, ஒருமுறை. 2. Sometimes, ஒருசமயம். 3. Perhaps. ஒரே, adj. Only. ஒரேகுமாரன்--ஒரேயொருபிள்ளை, s. An only son, an only child. ஒரோவொன்று, s. One, one in multiplication, one by one, one of each individually. ஒவ்வொரு, adj. Each. ஒவ்வொருகாரியம், s. One thing at a time. ஒவ்வொருமாதம், s. Every month, monthly. ஒவ்வொருவன், s. Each man. ஒவ்வொருவராய் வருகிறார்கள். They come one by one. ஒவ்வொருவேளைகளில், adv. Sometimes, occasionally. ஒவ்வொன்று, s. Each. ஒவ்வொன்றாய், adv. One by one. ஒவ்வொன்றாய்ப்பார்க்க, inf. To examine one by one. 11)

nīcam (p. 277) s. Lowness, meanness, vileness, இழிவு. W. p. 483. NEECHA. 2. Cruelty, barbarity, savageness, கொடுமை. 3. [in astrol.] The inauspicious situation of a planet. See நீசக்கிரகம். நீசக்கிரகம், s. A planet situated in the most unfriendly sign. See கிரகநிலை. நீசசாதி, s. A low caste, இனசாதி--In Jaffna they reckon four, பள்ளு, நளம், பறை and துரும்பு. நீசஸ்தானம்--நீசத்தானம், s. A vile place, இழிந்தஇடம். 2. The most unfriendly aspect of a planet. See தானம். நீசப்பட, inf. To be low, vile, degraded by mean or improper actions, ஈனப்பட. 2. To be badly situated as a planet in an unfavorable sign, நீசஇடமுற. நீசர், s. [pl. masc. sing. நீசன், fem. நீசி, நீசஸ்திரி.] The low, the vile, the contemptible; savages, இழிந்தோர். நீசவாகனம், s. Ass; (lit.) a mean conveyance, கழுதை. 236)

mōṭi (p. 369) s. An exhibition, a show, வேடிக் கை. 2. Haughtiness, austerity, மேட்டிமை. [Tel. usage.] 3. A kind of craft or enchantment. See மகடி. (c.) 4. A lovequarrel, பிணக்கு. 5. A forest-goddess. See காடுகாள்.--For some compounds, See மகடி. இராசமோடி. Royal grandeur. இராணுவமோடி. The array of an army. சேவகமோடி. Manners, habit, or bravery of a soldier. அவன்மோடியாய்த்திரிகிறான்...... He is highminded, or he looks moody. ஏனிந்தமோடிபண்ணுகிறாய். Why do you make such a show? மோடியாய்வாங்குகிறது. Buying by whole sale. மோடிக்காரன், s. An unfriendly, frowning man. மோடிப்புடவை, s. Cloth all white, without variety of colors. (R.) 14)

vāy (p. 385) s. Mouth, வாக்கு. 2. A mouthful, வாய்கொண்டது. 3. Mouth of a cup, a bag, a wound; the muzzle of a gun, &c., பற்றுவாய். 4. Lip, or lips, உதடு. 5. (நல்.) Place, இடம். 6. Manner, mode, ஏழனுருபு. 8. Truth, மெய். 9. A word, சொல். (சது.) அவனுக்குவாயாலும்வயிற்றாலும்போகிறது. He is both passing stools, and vomiting. வாயைமூடு. Hold your tongue. இன்னம்ஒருவாய்சாப்பாடு. Take a mouthful more. எனக்குவாயெழவில்லை. I cannot say a word. இதுகுரைகடல்வாயமுதென்கோ. Shall I call this the nectar of the roaring sea? (p.) குடத்தின்வாயைப்பிடியாதே. Do not take the pot by its mouth. சந்துவாய். The joint, or place of joining boards, &c. தூற்றுவாய். The wind-ward side in winnowing. வாயடிக்க, inf. To chatter, to tergiversate. வாயடைக்க, inf. To put to silence, to confute an adversary, to shut his mouth. 2. To fail in speech as a dying person. வாயலம்ப, inf. To rinse the mouth, before eating, sometimes with appropriate incantations. வாயறியாதுதின்ன, inf. To eat without thought. வாயாங்காரம், s. Arrogance as displayed in one's speech; words of self-conceitedness. வாயாட, inf. [appel. n. வாயாடி.] To speak much and to little purpose, to babble. 2. To quarrel, to argue frivolously, வாதாட. வாயாடிப்பெட்டிமகன். An impertinent good-for-nothing-man. வாயார, With open mouth, See ஆர், v. வாயாவி, s. The breath of the mouth as distinct. from. மூச்சு. வாயாவிபோக்க, inf. To yawn. 2. [met.] To speak vainly. வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. வாயிலேபோட்டுக்கொள்ள, inf. To injure one, (lit.) to put in the mouth. (abusively.) வாயில்வந்தபடி. As it flowed from his mouth, at random. அவன்வாயில்வந்தபடிதிட்டினான். He abused as much as his mouth could! வாயில்லாச்சீவன்--வாய்விடாச்சீவன், s. Dumb animals. வாயிழந்துகேட்க, inf. To ask a favor of an inferior, or of an equal. வாயுதவி--வாயுபகாரம், s. Help or aid by word of mouth. வாயுபசாரம், s. Empty compliments. வாயுறைவாழ்த்து, s. An admonition to young people who behave ill, from their seniors; painful, but useful, ஓர்பிரபந்தம். வாயூற, inf. To water, to form or collect as saliva. 2. To flow from the mouth as spittle, to slaver, எச்சிலொழுக. 3. To water in the mouth for something nice to eat, வாயினீரூற. 4. To long for wealth, fame, office, or learning, அவாவ. வாயெடுக்க, inf. To begin to speak, (lit.) to take mouth. வாயெடுக்கவொட்டாமலடிக்கிறது. Refuting one so that he cannot open his mouth. வாய்கட்ட, inf. [v. noun. வாய்க்கட்டு.] To silence one. 2. To charm a snake or beast so as to prevent its biting. 3. To abstain from improper food when dieting. வாய்கனக்க, inf. [prov.] To articulate indistinctly, as when having the mouth filled with food. வாய்கிறுது, s. Arrogant speech. வாய்கிறதுபேசினாலுதைவரும். If one speak arogantly a kick will follow. வாய்குளிற, inf. To bawl, to vociferate, இரைய. 2. As வாய்வெருவ. வாய்கொடுக்க, inf. To kindle a quarrel. வாய்கொடாமலிருக்கிறது. Being silent. 2. Being unfriendly. வாய்க்கட்டை, s. A gag for a mouth, in abuse. 2. [in cant.] Bribery. வாய்க்கணக்கு, s. Mental arithmetic. 2. Account kept in the memory. வாய்க்கரிசி, s. A ceremony of putting rice into the mouth of a corpse before burning. கூத்தரிசிகுற்றுகிறவீட்டிலேவாய்க்கரிசிக்குவழியி ல்லை. In a rice-pounding-house, there is not a handful for a corpse; those who have abundance have nothing to give. வாய்க்காசு, s. The money cast with rice upon a corpse. 2. Money given to a witness. வாய்க்காடிவார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. Being very sorrowful, (lit.) having vinegar poured into the mouth. வாய்க்கால், s. Water-course, நீரோடுங் கால். 2. (p.) The tenth lunar mansion, மகநாள். (சது.) வாய்காலுக்குப்போகிறது. Going to ease nature. வாய்க்குவழங்காமலிருக்கிறது. Being unpalatable. வாய்க்குள்ளேபேச, inf. To mumble, in mutter. வாய்க்குற்றம், s. A verbal mistake or error. வாய்க்கூடை--வாய்ப்புட்டில்--வாய்ப் பெட்டி, s. A small basket for muzzling a calf. வாய்க்கூலி, s. A bribe. வாய்க்கொழுப்பு, v. noun. Arrogance, insolence. வாய்க்கொழுப்புசீலையாலேவடிந்ததுபோலே. As one's insolence forced him to carry hot rice in a napkin. (Prov.) வாய்சலிக்கத்திட்ட, inf. To abuse till the mouth aches. வாய்ச்சம்பிரதாயம், s. Skilfulness in speaking, sometimes in reproach. 2. Oral tradition. See சம்பிரதாயம். வாய்ச்சாலகம், s. [improp. for வாசால கம்.] Talkativeness. வாய்ச்சொலவு, s. Prediction, augury. 2. An ominous speech. வாய்தடுமாற, inf. To make a verbal mistake. வாய்தாரை, s. Edge of a knife or other instrument, keenness of the edge, ஆயுதங்களின்கூர்மை. வாய்த்தவிடும்போதல். Even the bran is gone; i. e. nothing is left to eat. (பஞ்ச). வாய்த்தலை, s. A Channel of stone for conveying water. வாய்நீர், s. [com. வாணி.] Saliva, spittle. வாய்நீரூற, inf. To slaver. வாய்நீரொழுக, inf. To drivel, to drop sanva from the mouth. வாய்பாடு, v. noun. [in gram.] A model, a specimen; a symbolic term, for all roots of verbs, as செய். 2. A symbolic expression in any art or science, as barbara, celarent, &c. in Logic; spondee dactyl, &c. in Poetry. வாய்பிதற்ற--வாய்பினற்ற, inf. To speak without sense, or incoherently. வாய்புதைக்க--வாய்பொத்த, inf. To shut the mouth with the palm of the hand, as children in fear or wonder. வாய்பூச, inf. To wash the mouth. 2. To flatter, to speak smooth things. 3. TO bribe a superior. (Colloq.) வாய்போட, inf. To interrupt another when talking, or to interfere with others, by words. வாய்ப்பட்டி, s. A chattering woman. வாய்ப்பாடம், s. A lesson learnt by heart. வாய்ப்பானை, s. A babbling fellow. (R.) வாய்ப்பிரசங்கம், s. Oratory, extempore discourse. வாய்ப்பிறப்பு, s. A saying, a declaration. அவன்வாய்ப்பிறப்பைக்கேள். Hear his deposition. வாய்ப்புண்--வாய்க்கிரந்தி, s. Sore on the tongue or lips; an ulcered mouth. வாய்ப்பூட்டு, s. A lock for the mouth, a gag, used by anchorites. வாய்மட்டம், s. Level to the brim, even to the surface. 2. A process in making golden heads. வாய்மதம், s. Arrogant speech. வாய்மூட, inf. To shut one's mouth. See ஊர்வாய்மூட, under உலைமூடி. வாய்மூடு. Shut your mouth, stop speaking. வாய்மூத்தகுடி, s. A family excelling in talk. வாய்மூத்தவன், appel. n. A chief speaker. வாய்மோசம், s. A mistake, inadvertence in speech. வாய்வட்டம், s. A rope or halter to put round a horse's mouth, குதிரைவாய்க்க யிறு. (சது). வாய்வழங்க, inf. To eat, to use the mouth, உண்ண. 2. To speak, பேச. 3. To promise. பேசவாய்வழங்கவில்லை. The mouth, [tongue.] fails to speak--said of a dying man. வாய்விசேஷம், s. Speech, oral communication. 2. Report, செய்தி. வாய்விசேஷமாய்ச்சொன்னேன். I told him by word of mouth. வாய்விட, inf. To speak plainly. 2. To divulge a secret. அவன்வாய்விட்டழுதான். He wailed, cried aloud, like a child. அவள்வாய்விட்டதினாலேமோசமாயிற்று. Mischief came through her divulging the secret. வாய்விடல், v. noun. Yawning. (R.) வாய்விளங்கம், s. A medicinal seed. See வாயுவிளங்கம். வாய்விளிம்பு, s. The margin, or edge of a thing. வாய்வெட்ட, inf. To silence another. வாய்வெட்டுவெட்டுகிறவன். One who overcomes in argument. வாய்வெருவ, inf. [improp. வாய்பெரு வ.] To cry out in sleep from fear, night-mare, &c., as வாய்பினற்ற. வாய்வைக்க, inf. To bite as a snake, கடிக்க. 2. To eat, as a horse, &c., தின்ன. 9)