apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

uṇ (p. 59) --உண்ணு, கிறேன், உண்டே ன், உண்பேன் or உண்ணுவேன், உண்ண, v. a. To eat, drink, suck--as a child; to take food, whether solids, liquids or other kinds, to taste, அருந்த. 2. To feed, make a full meal --as a dinner, &c., புசிக்க. 3. To enjoy, suffer, experience, or receive the fruits of actions performed in former births, or in future the actions of the present, அனுபவிக்க. 4. To imbibe, absorb, விழுங்க.--Note. With verbal roots and sometimes with verbal nouns it forms a passive--as அடியுண்ண, to be beaten; அலையுண்ண, to be distressed. உண்டசுற்றமுருகும். Relations or friends who have eaten together will cherish towards each other kindly feelings. உண்டசோற்றுக்கிரண்டகம்பண்ணப்படாது. One ought not to be ungrateful to his benefactor. உண்டார்மேனிகண்டாற்றெரியும். A person's diet may be known by his appearance. உண்ணக்கைசலிக்க. To be so delicate as to tire by eating--as a dainty child, &c. 2. To be wearied, cloyed, sated, &c. by too profuse a supply of food. உய்யாவினைப்பயனுண்ணுங்காலை. While experiencing the inevitable fruits of former births. உண்கலம், s. A plate or dish to cat from, a porringer, commonly brass, தாலம். உண்டாட்டு, s. Play of females, மகளிர்விளையாட்டு. 2. Play, sport, விளையாட்டு. 3. Festivity, drinking, joviality, மதுவுண் டாடுகை. உண்ணி, s. An appellative termination often contracted to உணி--as தூக்குணி, &c., one who eats, an eater. உண்ணீர், s. Water to drink. உண்பிக்க, inf. To cause to eat, drink, &c., feed one, உண்ணுவிக்க. தூக்குணி, s. One so vile and daring as not to fear hanging. 2. A malefactor who is hanged. 3. One who hangs about to get food. அழுகுணி, s. One who is always weeping; also one who is disposed to weep. அடியுணி--குட்டுணி, s. One who is beaten. குத்துணி, s. One who is stabbed. 2. A dastard, mean spirited person. இரப்புணி, s. A beggar, one who eats what he begs. அடையுணி, s. One dependent for food. கட்டுண்ண, inf. To be tied up. வெட்டுண்ண, inf. To be cut down. தடையுண்ண, inf. To be hindered. மையுண்கண்ணி, s. A woman with painted eyes, (lit.) she whose eyes have absorbed paint. முலையுண்ணுங்குழந்தை, s. An infant at the breast. நீலுண்டுகிலிலை. The pencil which has imbibed blue paint. (நன்னூலுரை.) கள்ளுண்ணி, s. A drunkard. தள்ளுண்ண, inf. To be rejected. வீண்சோறுண்ணி, s. A rice consumer, a worthless person. உண்டல். A past verbal form of உண்ணல், eating. 119)

uy (p. 63) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To live as man, beast, or vegetables; to subsist, survive, revive or flourish--as trees, plants, &c., சீவிக்க. 2. (p.) To obtain benefits, privileges, &c.; to be blessed, to be happy, to prosper, flourish, to be relieved from distress, oppression, suffering, &c., உயிர்வாழ. 3. To obtain heavenly bliss, to gain exemption from transmigration, ஈடேற. 4. To escape from dangers, wild beasts, &c., to flee from, தப்ப. உய்கதியால்--உய்தடி, s. A live hedge-stick. உய்தவம், s. Austerities leading to bliss. உய்பயிர், s. Thriving crops, trees, &c. 2. (fig.) A person in thriving circumstances. உய்வனவு, v. noun. [prov.] Flourishing or reviving as a tree, செழிப்பு. 2. Living, subsistence, maintenance, சீவனம். 3. s. Means of attaining eternal bliss, ஈடேற்றம். This word properly must be உய்வு. உய்விக்க, inf. To save alive, cause to live, prosper, flourish, &c. This is the causative of உய். உய்வு--உய்தி, v. noun. Enjoyment of life, prosperity, felicity, உயிர்வா ழ்வு. 2. Bliss, salvation, ஈடேற்றம். 3. Living, life as spoken auspiciously, உயிர்க்கை. ஒருவன்செய்நன்றிகொன்றார்க்குய்தியில்லெனவ றம்பாடின்றே. The divine laws declare that to the ungrateful there is no happiness here or hereafter. (புறநானூறு.) 24)

kol (p. 146) --கொல்லு, கிறேன், கொன்றேன், வேன், கொல்ல, v. a. To take life, kill, slay, murder, கொலைசெய்ய. 2. To deprive mercury of its metallic properties by oxidation; to kill mercury, &c., இரசமுதலிய வற்றைக்கொல்ல. (c.) 3. (fig.) To vex, tease; to molest by continual importunity, அலட்ட. அரசனன்றுகொல்லுந்தெய்வம்நின்றுகொல்லும். The king is swift in executing judgment, but God waits. பார்க்கும்பார்வைஆsைக்கொன்றுபோடும். [prov.] His stern looks are enough to kill one. தன்னைக்கொல்லவரும்பசுவையுங்கொல்லவேண்டும். Even a cow that attacks one may be killed, i. e., we may destroy life in selfdefence. கொல்லத்தக்கசினம். Mortal wrath. கொல்லாமற்கொல்ல, inf. To speak sarcastically, to put one to shame by sarcasm. 2. To do one a great injury, to ruin one. 3. To compass one's death indirectly. 4. To touch the heart, by returning good for evil. கொல்லாமை, v. noun. [neg.] Abstinence from killing, one of the virtues. கொல்லாவிரதம், s. Vows to abstain from killing--as made by Jainas, Saivas, &c. கொல்லாவேதம், s. The sacred books or religion of the Jainas, அருகர்வேதம். கொல்லாவேதன், s. Argha--as the teacher of கொல்லாவேதம், அருகன். சாகக்கொல்ல, inf. To kill, to kill utterly. 2. To harass, torment. நன்றிகொல்ல, inf. To be ungrateful. 2. To abuse kindness. (குற.) கொல்லி, s. That which kills--as in ஆட்கொல்லி, ஈர்கொல்லி, கன்றுகொல்லி, சோறு கொல்லி, தாயைக்கொல்லி, தந்தையைக்கொல்லி, பிள்ளைகொல்லி, மரங்கொல்லி, மீன்கொல்லி, மூட் டைகொல்லி, &c. 2. A bow, வில். (p.) 3. Fire, as சேர்ந்தார்க்கொல்லி. கொல்லிடம், s. The river Coleroon, commonly கொள்ளிடம். கொல்லியர், s. See ஈரங்கொல்லியர். 111)

citai (p. 182) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To injure, spoil, mar, waste, mutilate, கெடுக்க. 2. To abrogate, abolish, annul, resound, கொலைக்க. 3. (நிக.) To sound, ஒலிக்க. 4. To destroy, ruin, demolish, kill, அழிக்க. See சேதி. v. 5. To sunder, divide, cut to pieces, பின்னமாக்க. (Sa. Ch'hida.) 6. To squander, lavish, or waste property, பொருள்செலவழிக்க. 7. [prov. vul. for சிரைக்க.] To shave, shear, &c., மயிர்சி ரைக்க. செய்தாரினல்லார்சிதையாதவர். Those who are greatful for favors, (lit. who murder them not,) are preferable to those that bestow them. (p.) நன்றிசிதைக்க, inf. To be ungrateful, (lit.) to destroy benefits received. (p.) சிதைப்பு, v. noun. Destroying, demolition, ruin, அழிப்பு. 2. Injury, wasting, rout, defeat, &c., கெடுதல். 53) *

cey (p. 204) கிறேன், தேன், வேன், ய, v. a. To make, உண்டாக்க. 2. To practise, do, perpetrate, தொழில்செய்ய. 3. To perform, accomplish, effect, achieve, இயற்ற--Note. This word is joined with nouns, verbals. &c., to form compound verbs--as பாவஞ் செய்ய. செய்கபொருளை. Let one acquire property. (குற. chap. 76.9.) செய்யான். He will not do. செய்கடன், s. Moral duty, rites, ceremonies as devolving on one, filial or other relative duties. 2. Funeral obsequies, rites, &c., for the manes. 3. Obligations of friendship. செய்கரை, s. An artificial bank. See கரை. செய்காரியம், s. [prov.] A thing done, a deed, an act. 2. Economy, management, providence, industry, சமாளிப்பு. செய்குறை, s. Failure, non-performance of duty, &c., காரியப்பிழை. 2. Fault, error, mistake. 3. A thing incomplete, or in an unfinished state, குறைவேலை. செய்குற்றம், s. [prov.] Fault, error, commission of a fault. செய்குன்று, s. An artificial mount. See குன்று. செய்கூலி, s. Hire for work done. 2. Hire for personal labor. செய்தகாரியம், s. A thing done. செய்தபிழை, s. A fault committed. செய்பிழையைப்பொறுத்துக்கொள்ளும். I beg your pardon; pray forgive, &c. செய்தவம், s. Penance, austerities performed, either in the present or any former life. செய்துகாட்ட, inf. To teach or exhibit by practice, action, &c. (c.) செய்துகொடுக்க, inf. To do or make for another. (c.) செய்துபழக, inf. To exercise one's self. 2. To practice. செய்துமுடிக்க, inf. To accomplish, execute, finish. செய்நன்றி, s. Benefits done. செய்நன்றிகொன்றார், appel. n. The ungrateful; (lit.) murderers of benefits. (p.) செய்நன்றியறிதல், v. noun. Showing gratitude for favors received. (p.) செய்பயிர், s. Growing crops, produce of cultivation as differing from spontaneous productions; trees raised with care by cultivation, especially the வே ம்பு, இருப்பை, பனை and புளி. செய்பவன், s. [in gram.] The nominative case, கருத்தா. செய்பாகம், s. Proper means employed to effect an object. 2. Medical knowledge; or skill in preparing medicines, &c., 3. Methodical arrangement. 4. Experimental knowledge. செய்பாகங்கைபாகமறியவேண்டும். One must be acquainted with the preparation and prescription of medicines. செய்பொருள், s. [in gram.] The objective case, செயப்படுபொருள். செய்யாமற்செய்தஉதவி, s. A favor conferred where none has been received. (c.) செய்யுங்காரியம், s. A thing that ought to be done, a duty. 2. A proper or lawful act. செய்யுஞ்சடங்கு, s. Appropriate ceremonies. (c.) செய்வன, s. (plu.) Things fit suitable to be done (p.) செய்வனதிருந்தச்செய். Do things that are right, with all your might. (Avv.) செய்விக்க, inf. To get done, to cause to be done. (c.) செய்வினை, s. Work, business, undertaking, action, avocation, calling, செய் தொழில். 2. [in gram.] An active verb, இயற்றும்வினைமுதலானிகழும்வினை. 3. Witchcraft, sorcery, மாந்திரீகம். செய்வட்டம், s. (with கால்.) A fan, விசிறி. See under கால். செயவென்வாய்பாடு, v. noun. Infinitive mood. (R.) 53)

nṉṟi (p. 272) s. [vul. நண்ணி.] Goodness, நன் மை. 2. A good, a benefit, a kindness, a favor, பட்சம். 3. Gratitude, செய்நன்றி; [ex நல்.] (c.) நன்றிகெட, inf. To be ungrateful. நன்றிகெட்டவன்--நன்றியற்றவன்--நன் றியில்லாதவன். appel. n. An ungrateful man. நன்றிகொல்லுதல்-நன்றிகோறல், v. noun. Being ungrateful, (lit.) slaying benefits, செய்நன்றிமறத்தல். (p.) See கொல், v. நன்றிசொல்ல, inf. To acknowledge benefits, to thank. நன்றிநினைக்க, inf. To remember benefits, to be grateful. நன்றிமறத்தல், v. noun. Forgetting benefits. நன்றிமறப்பதுநன்றன்றுநன்றல்லதன்றேமறப்பது நன்று. To forget a benefit is bad; to forget an injury is good. நன்றிமறவேல். Forget not a benefit. (Avu.) நா நாவெடுக்கவில்லை. He did not presume to answer. நாவெழவில்லை--நாவெழும்பவில்லை. My tongue did not move to retort. எடுத்தநாபடுத்துரைக்கவில்லை. He moved his tongue but spake not; i. e. was silenced (by my arguments). தீயினாற்சுட்டபுண்ணுள்ளாறுமாறாதே நாவினாற்சுட்ட வடு. The blister from a burn will heal, the brand of the tongue is indelible. நன்றியறிதல், v. noun. Being grateful, நன்றியுணர்தல். நன்றியில்செல்வம், s. Riches not used in doing good. (p.) நன்றியீனம், s. Ingratitude. நன்றியுள்ளவன், s. A grateful man. 15)