akāriyam (p. 3) s. [priv. அ et காரியம், affair.] An unimportant affair, useless, unpromising pursuit, காரியமற்றது. Wils. p. 2. AKARYA. (p.) 4) *

apalam (p. 16) s. [priv. அ.] Weakness, want of strength, பலவீனம். Wils. p. 51. ABALA. 2. Unprofitableness, uselessness, unfruitfulness, vainness, unproductiveness, பயனின்மை. Wils. p. 51. APHALA. அபலச்சா--அபலமானசா, s. An ignominious death. 21) *

appirayōcikam (p. 18) s. [priv. அ.] Any thing useless, பிரயோசனமற்றது. 36) *

āḷ (p. 43) --ஆளு, கிறேன், ஆண்டேன், வேன், ஆள, v. a. To rule, reign, exercise royal power, whether supreme or delegated, அரசுசெய்ய. 2. To possess and employ slaves, அடிமையாள. 3. To possess and enjoy the produce of land, the use of a house, &c., ஆட்சிசெய்ய. 4. To govern a wife, household, &c., குடும்பத்தையாள. 5. To accept, adopt--as a servant, slave, &c., receive into protection, ஆட்கொள்ள. 6. To use, establish usage--as in language, மொ ழியாட்சிசெய்ய. 7. To cherish, maintain, cultivate, exercise, ஓம்ப. 8. To manage, direct, கையாள. (c.)--Note. An appellative affix is formed from ஆள் by adding அன், for the singular, and அர் for the plural-as பகையாளன், a foe; பகையாளர், foes. ஆளமாட்டாதவனுக்குப்பெண்டேன்? What does he want with a wife, who cannot govern her? எடுத்தாளாதபொருளுதவாது. A thing not used becomes useless. என்னைமகிழ்வாலிசைந்தாளில். If thou receivest me with cheerfulness into thy protection. நட்பாள்பவர். Those sincerely united in friendship. யாமத்துமாளுந்தொழில். Employed even by night. (குறள்.) சான்றோராலாளப்பட்டசொல். A word used by the learned ancients. மன்னுயிரோம்பியருளாள்வார். They who cherish and exercise charity toward all living. அல்லலருளாள்வார்க்கில்லை. Evil cannot assail the charitable. ஆண்டவன்--ஆண்டான், appel. noun. A ruler, governor, lord, master, ஆள்வோன். ஆண்டி, s. [fem. ஆண்டிச்சி.] A religious mendicant of the Siva sect, a devotee, சிவனடியான். 2. A ruler, an appellative of the deity, transferred to the devotee. ஆண்டை, s. [fem. ஆண்டைச்சி.] A master, lord, landlord--as spoken by low castes, in reference to their feudal chief of superior caste, எசமானன். சத்தியமாய்்ச்சொல்லுகிறேனாண்டைகேளீர். My lord, listen to me; I will confess the truth. (ஞானவெட்.) ஆட்சி, v. noun. Possession, heritage, inheritance, title, உரிமை. 2. Government, domination, rule, reign, ஆளு கை. 3. Use, practice, occupancy, usage-especially in language by classical writers, வழக்கம். ஆட்சித்தானம்--ஆட்சிராசி, s. [in astrology.] One of the five situations in which a planet has government--that of its being in a sign deemed its own, during which it exerts special benignity --an occurrence favorable to the birth of a child, &c. ஆட்சிப்பட, inf. To become one's right by long possession, தற்கிழமை யாக. நெடுநாளாயவனுக்காட்சிப்பட்ட தெய்வம். A spirit or demon that has long been subject to him, or with which he has long been familiar. ஆட்சிப்படுத்த, inf. To secure a title by long possession, தற்கிழமையாக்க. ஆளுகை, v. noun. Rule, government, domination, authority. ஆளுகைசெய்ய, inf. To exercise government. ஆள்வாரில்லாமாடு, s. A cow or bull appropriated to a temple, which is left to stray as it likes; such are well received and fed. 59)

utvrkkeṭṭtu (p. 59) --உதவரங்கெ ட்டது, s. [prov.] That which is spoiled, useless. உதவரங்கெட்டவன், s. [prov.] A bad tempered, disorderly, useless person. 150)

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

uloṭloṭeṉl (p. 66) --உலொட லொடென்றுகூப்பிடல், v. noun. [vul.] Making a harsh and coarse noise--a sign of great noise, ஓர்வகையொலிக்குறிப்பு. உலொடலொட்டைப்பேச்சு, s. Vain or useless prattling. உலொடலொட்டையாயிருக்க, inf. To be broken, to be vain or useless. 35)

uẕlu (p. 67) --உழல், கிறேன், உழன்றேன், வேன், உழல, v. n. To whirl, revolve, சுழல. 2. To play, be in motion, to swing as a door on its hinges, &c., ஆட. 3. To wander, roam, to be unsettled, be agitated, சுற்றித்திரிய. 4. To oscillate, vibrate, அசைய. 5. To waver, be anxious, to be vexed, worried, மனஞ்சுழல. 6. To be in a state of suffering and distress--as the soul in connexion with births, to revolve through various transmigrations, பிறவியிற்சுழல. உழலாமனனும். An unwavering mind-(நைட.) உழலூசல்போல. Like an agitated swing-(மறைசை.) சமுசாரக்கவலைகொண்டுழலுகிறான். He is troubled with family cares. ஒக்கவுழன்றான். He has labored or suffered together with another. உழற்சி, v. noun. Whirling, revolving, turning, சுழற்சி. 2. Roaming, wandering, சுற்றித்திரிகை. 3. Oscillation, vibration, ஆடுகை. 4. Doubt, wavering, anxiety, agitation, fear, மனச்சுழற்சி. 5. Suffering, distress, வருத்தம். (p.) உழன்றறுக்க, inf. To labor hard, strive with might and main. 2. To become skilled or dexterous by practice. உழன்றி, s. A stick fastened under the cow's neck with a hole for the tether to play in. உழன்றுகிடக்க, inf. To be loosened, to be useless. உழன்றுவர, inf. To be tossed to and fro--as the soul in births, or as one in various cares and troubles; to grow tired, fatigued, faint. 14)

ūṟṟu (p. 72) கிறேன், ஊற்றினேன், வேன், ஊற்ற, v. a. To pour, to let flow, spill, சிந்த. 2. To express (oils, &c.), எண்ணெ யூற்ற. 3. To pour in large quantities, pour, or cast out as useless, to empty, or clear a vessel of its contents, ஊற்றிப்போட. நாற்றுஊற்றிருந்துபோச்சுது. The plants are spoiled by too much rain or water. ஊற்றுண்ண, v. n. To be poured out. 2. To be spilled, to ooze out, leak out. கலயத்தில்நீரெல்லாமூற்றுண்டுபோயிற்று. All the water that was in this vessel has been spilt. ஊற்றுப்பூ, s. [prov.] The refuse of the kernel of the cocoanut after the oil is expressed, தேங்காய்ப்பிண்ணாக்கு. ஊற்றுப்பெட்டி, s. [prov.] The basket in which the seeds, kernels, &c. are put for expressing oil, எண்ணெயூற்றும் பெட்டி. ஊற்றுமரம், s. A kind of oil-press, எண்ணெயூற்றுமரம். 2. The cylinder or shaft in an oil-press, செக்குலக்கை. 7)

oti (p. 82) --ஒதியமரம், s. A tree that yields a kind of gum, ஓர்மரம், Odina woodier.--Note. This tree is of no value and applied proverbially to useless persons as in the following example. ஒதிபெருத்துத்தூணாகுமோ. Though the Odina tree become large, will it answer for a pillar? 2)

oṉṟu (p. 84) s. One (the numeral), ஒன் றென்னுமெண். 2. One thing, அஃறிணையொரு மை. 3. Union, coalescence, ஐக்கம். 4. In construction, it means either, or--as ஒன் றுதீவினையைவிடு, ஒன்றுஅதின்பயனைநுகர், either abandon your evil deeds, or take the consequences. ஒன்றத்தனைகொடுத்தால்நானிரண்டத்தனைகொடுப் பேன். If he has given once as much, I will give twice. ஒன்றாறுகிறானில்லை. He so wonders that he knows not when to cease extolling. 2. His sorrow, regret, &c. is unremitted. ஒன்றிலிருந்தொன்றிலேபாய்தல். Talking loosely, incoherently, jumping from one thing to another. ஒன்றினுளொன்று. One among another, reciprocally, mutually. ஒன்றுகேள். Listen to a word of advice, hear what I have to say. ஒன்றுக்குமசையான். He is moved by nothing. ஒன்றுமொன்றுமிரண்டென்றுதெரியாதவன். A person so ignorant that he cannot tell that one and one make two. ஒன்றுவிட்டொருநாள். Every other day, alternate days. ஒன்றேயொன்று. One only. ஒன்றோஅவனாலேகேடு. Have I sustained but one loss by him? நான்சொன்னதொன்று, அவன்செய்ததொன்று. I told him one thing and he did another. மனமொன்றுவாக்கொன்று. His profession is one thing and intention another. ஒன்றரை, s. One and a half. ஒன்றன்கூட்டம், s. A collection of similar things, ஒருபொருட்கூட்டம். (p.) ஒன்றன்பால், s. [in grammar.] Neuter singular of the irrational class, அஃறி ணையொருமைப்பால். ஒன்றாய், adv. Together, altogether, ஒன்றாக. ஒன்றாலொன்றும். By any means, யாதொன்றினாலும். ஒன்றாலொன்றுங்குறையில்லை. There is no lack at all--commonly applied to provisions, the country produce, &c. ஒன்றி, s. [vul. ஒண்டி.] One, alone, solitary, lonely (spoken of persons), தனி. ஒன்றிக்காரன்--ஒன்றியாள், s. A bachelor, a widower, a single or lonely person, தனியாள். ஒன்றினமுடித்தறன்னினமுடித்தல், v. noun. [in grammar.] Forming a rule or definition so as to include others, ஒருத்தி. ஒன்றுக்கு. For one thing, viz.: to make water--the common expression among school boys when asking to go out for this purpose. ஒன்றுக்கிருக்க, inf. To sit or squat down or go for one thing, viz.: to make water, நீர்விட. ஒன்றுக்குப்போக, inf. To make water. ஒன்றுக்கொன்று. To or for each other. ஒன்றுக்கொன்றுசரி. They are equal, alike, &c. ஒன்றுக்கொன்றுபேசிக்கொண்டார்கள். [vul.] They have called each other by hard names. ஒன்றுக்கொன்றுவித்தியாசம். Different one from another. ஒன்றுபட, inf. To become reconciled, ஒப்புரவாக. 2. To be united, to coalesce, பொருந்த. ஒன்றுபடுத்த, inf. To bring about a union or acquaintance between persons, ஒருமைப்படுத்த. 2. To reconcile, ஒப் புரவாக்க. ஒன்றுபாதி, s. [prov.] A moiety, a half-commonly of land, அரை. 2. Midnight, நடுச்சாமம். அவன்தன்சரக்கையொன்றுபாதியாகவிற்றுப்போட் டான். He sold his goods at half price. ஒன்றுமண்டடி--ஒன்றுமன்றடி, s. Concord, union, harmony, intimate familiarity. 2. Confusion, want of order or system. ஒன்றுமறியாதவன், s. One who knows nothing. ஒன்றுமறியாதவனுமில்லைஎல்லாமறிந்தவனுமில்லை. None is so ignorant as to know nothing --none so wise as to know every thing. ஒன்றுமற்றவன், s. A useless person, உபயோகமற்றவன். 2. A very poor person, தரித்திரன். ஒன்றுமில்லாமை--ஒன்றுமின்மை, s. Utter destitution, the relinquishing of every thing--as an act of devotion. (அறநெறி.) ஒன்றேகால், s. One and a quarter. ஒன்றொழிபொதுச்சொல், s. [in grammar.] Terms common to both genders, one only of which is understood, the other being excluded by the connexion, இருதிணையாண்பெண்ணுளொன்றனை யொழிக்கும்பொதுச்சொல்--as ஆயிரமக்கள்பொரு தார், a thousand persons fought; i. e. men. 33)

kcvārkkeṭṭtu (p. 85) s. [prov.] That which is useless, good-for-nothing, உதவா தது. 45)

kāṭu (p. 103) s. An uncultivated tract of land covered with forest-trees, thick, impenetrable brush wood, creeping plants and coarse, rank, reedy vegetation, a waste, a thicket, வனம். 2. Deserts, forest tracts, ஆரணியம். 3. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. 4. fig. Excessiveness much, closeness, &c., மிகுதி. 5. Wild, rough, uncultivated, unpolished, &c., used as a prefix--as காட்டுப்பசு. 6. A nominal termination to some words of verbal derivation, தொழிற்பெயர்விகுதி--as சாக் காடு. (c.) 7. (p.) A place, இடம். 8. A border, a limit, எல்லை. 9. A town, ஊர். 1. The second lunar asterism, பரணிநாள். 11. Chaff, straw, &c., செத்தை. காடுவாவீடுபோவென்கிற காலம்வந்தது. The time has arrived when the desert says, come, and the house says, go. இந்தவூருக்குக்காடுகொஞ்சம். This village has but little arable land. காடாய்க்கிடக்க, inf. To be covered with jungle or wood. நிலங்காடாய்க்கிடக்கிறது. The ground is uncultivated. கடாய்ப்போக, inf. To become waste, to grow woody. காடாரம்பட்டு, s. A village situated in a wild tract of land near Vedarniam. காடாற்ற, inf. To perform the ceremony of quenching the fire where a corpse has been burnt, gathering the remains and taking them in a new pot to some water representing the Ganges, பாற்றெளிச்சடங்குசெய்ய. காடுகாட்ட, inf. To deceive, disappoint, lit. to show the place of burning the dead. காடுபடுதிரவியம், s. The productions of the desert, காட்டிலுண்டாகுந்திரவி யம். See under திரவியம். காடுபலியூட்ட, inf. To sacrifice to the sylvan nymphs before hunting, காட் டில்வாழுந்தேவர்களுக்குப்பலியிட. காடுவசாதி, s. [prov. prop. காடுவாழ் சாதி.] Savage tribe. காடுவசாதியாய்த்திரிய, inf. To be slovenly, sluttish, &c., to be careless, negligent of one's dress, &c., 2. To be vagrant, idle, &c., as a child for whom no one cares. காடுவாரி, s. [prov.] A rake, ஓர் கருவி. 2. One who scrapes up all he can, சேர்ப்பவன். 3. One who resorts to any kind of labor for support. காடுவாழ்த்து, s. A section of a war poem, extolling the jungle of the sylvan goddess, &c., where the battle occurred, வனதேவதையைவாழ்த்தும்பிரபந்தம். காடுவெட்டி, s. A wood-cutter, a savage, an untaught man. காட்டகத்தி, s. A shrub, வீழி, Cadaba Indica. காட்டத்தி, s. A species of the அத்தி tree, downy mountain ebony, Bauhinia tomentosa. (Mat. Ind.) காட்டழல், s. Jungle fire, kindled by the friction of trees, &c., காட்டுத்தீ. காட்டாள், s. A rustic, rural person, நாகரீகமில்லாதவன். காட்டான், s. The wild cow,காட் டுப்பசு. 2. [prov.] Stranger, பிறன். காட்டிலேபோக, inf. To be lost, to waste. காட்டுக்கடலை, s. A small tree or plant, ஓர்செடி. Rough melastoma, (Melastoma aspera) or Indian current bush. (Mat. Ind.) காட்டுக்கல், s. A rough hard kind of stone, ஓர்வைரமானகல். காட்டுக்கீரை, s. Different kinds of wild greens mixed together. காட்டுச்சீரகம், s. A wild cumin, purple fleabane, ஓர்பூண்டு, Vernonia anthelmintica. காட்டுச்சீரகவள்ளி, s. An esculent creeper--as காட்டுக்காய்வள்ளி. காட்டுச்சேவல், s. The jungle-cock, somewhat different from a woodcock. காட்டுத்தகரை, s. The wild தகரை plant. காட்டுத்தனம், s. Rusticity, uncultivated manners. காட்டுத்தாரா, s. A wild duck. See தாரா. காட்டுத்தாளி, s. A twining plant, Convolvulus muricatus. See தாளி. காட்டுத்தினை, s. Wild millet. காட்டுத்துத்தி, s. A kind of plant, Sida hirta. See துத்தி. காட்டுத்துவரை, s. A kind of துவ ரை plant, Glycine parviflora. காட்டுத்துளசி, s. A Wild species of துளசி; which see. காட்டுநாரத்்தை, s. A kind of நாரத் தை tree, பெருங்குருந்து. காட்டுநெல்லி, s. A kind of நெல்லி tree, Emblica officinalis. காட்டுப்பயிர், s. Vegetables that grow of themselves, தாமாகவிளையும்பயிர். காட்டுப்பருத்தி, s. Wild cotton of spontaneous growth. காட்டுப்பன்றி, s. A wild hog. காட்டுப்பாகல், s. A kind of பாகல் creeper. See பழுபாகல். காட்டுப்பிள்ளை, s. [metap.] A foundling. Besch.. காட்டுப்பீ, s. First black excrement of a new-born child, or calf, meconium. கட்டுப்புத்தி, s. Stupidity, senseless conduct, மூடபுத்தி. காட்டுப்புளிச்சை, s. Wild sour greens, காட்டுக்காய்ச்சுரை, Hibiscus cannabinus. காட்டுப்புறா, s. A dove, a turtledove, கபோதம். காட்டுப்பூனை, s. A species of wild cat, காட்டில்வாழும்பூனை. காட்டுமந்தாரை, s. A tree, ஓர்மரம், Bauhinia acuminata. L. காட்டுமரம், s. Any wild or useless tree, plant, &c. காட்டுமரி, s. A shrub, ஓர்பூடு. See உமரி. காட்டுமருக்கொழுந்து, s. A wild species of மருக்கொழுந்து, not fragrant. காட்டுமல்லிகை, s. A kind of wild jasmine, with red blossoms, வனமல்லிகை. 2. Narrow-leaved jasmine, Jasminum angustifolium. காட்டுமனுஷன், s. A wild man. 2. An uncivilized man. காட்டுமா, s. The wild mango, வன மாமரம், Carbera manghos. 2. Another wild, mango, Spondias mangifera. காட்டுமாமரம், s. The wild mango tree. காட்டுமாவிரை, s. The same as சாரப்பருப்பு. காட்டுமிருகம், s. A wild beast, வனமிருகம். 2. A wild horse, கானக்குதிரை. காட்டுமிருகாண்டி, s. [vul. காட்டு மிறாண்டி.] A clown, rustic, an awkward ill-bred person, முருடன். காட்டுமுருக்கு, s. A thorny wild tree, Erythrina Indica. See முருக்கு. காட்டுமுருங்கை, s. A senna-leaved shrub, வனமுருங்கை, Ormicarpum sennoides. (M. Dic.) காட்டுமுன்னை, s. A shrub, Croton repandum. (Rott.) See முன்னை. காட்டுவள்ளி, s. A plant with a bulbous root, Discorea bulbifera. See வள்ளி. காட்டுவாகை, s. A Mimosa tree. See வாகை. காட்டெருமை, s. A wild buffalo. காட்டெருமைப்பால், Its milk. 2. The milky juice of the Asclepias gigantea, or gigantic swallow-wort, எருக்கம்பா ல். 3. The same as கள்ளிப்பால், the milky juice of the Euphorbia tirucalli. 4. The same as கூகைநீறு, the flour of the root of the Curcuma angustifolia, அங்குசரோசனம். காட்டேரி--இரத்தக்காட்டேரி s. [prop. காடேறி.] A jungle imp, a sylvan nymph, a demoness. புகைக்காடு, s. A great smoke. குடிக்காடு, s. Many houses together, a village, town. பிணக்காடு, s. A field covered with corpses. பருத்திக்காடு, s. A cotton field. நெருப்புக்காடு, s. A large fire. புன்செய்க்காடு, s. High dry land. புல்லுக்காடு, s. Pasture land. வெள்ளக்காடு, s. A general flood. பெருங்காடு, s. Large jungle. பனங்காடு, s. A thick palmyra grove. இடுகாடு--சுடுகாடு s. A place for burying, burning the dead. சுடுகாட்டுக்குப்போனபிணந்திரும்புமோ. Will the corpse which has been carried to the cemetery ever come back again? சுடகாட்டுவைராக்கியம். A good resolution formed on the occasion of a funeral is soon forgotten. சுடுகாட்டுமணிபொறுக்கி, s. A wild dove. 2. A kind of bird. சிறுகாடு, s. A low jungle. கப்பற்காடு, s. A large number of ships, a fleet. வயற்காடு, s. Paddy field. 78)

kiẕmai (p. 111) --கிழம் s. Oldness, senility, decrepitude, old age, கிழத்தனம். இந்தமாடுமிகுந்தகிழம். This is a very old ox. கிழக்கதை, s. Old stories. 2. The chattering of old people, கிழவர்வார்த்தை. கிழக்குதிரை, s. An old horse. கிழக்கோலம். The appearance or marks of age. கிழடு, s. [vul.] An old thing, commonly said of animals, trees, and contemptuously of a person, வயதுமுதிர்ந்தது. கிழடன், s. An old man; an old chap, in contempt. கிழட்டுப்பசு, s. An old cow. கிழத்தனம், s. Old age; manners or habits of old people. கிழப்பிணம், s. An old fellow, in contempt; a living carcass. கிழமாடு, s. An old ox or cow. கிழவன், s. (pl. கிழவர்.) An old man, an aged man, மூப்புடையோன். 2. The second of the twenty-seven lunar asterisms or nacshatras, or the day during which the moon is in the nacshatra, பரணி. குடுகுடுகிழவன், s. A very old man. கிழவி, s. An old woman, மூப்புடைய வள். கிழவிக்கிழங்கு, s. [prov.] The previous year's root (esculent, &c.), old and useless; from which others have sprung, பழையகிழங்கு. கிழவிமஞ்சள், s. [prov.] old turmeric root of the previous year, பழமையான மஞ்சள். வன்கிழம்--வலுகிழம், s. A very old person, animal or thing, in contempt. 40)

kuṟi (p. 132) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To design, intend; to contemplate, consider, think, கருத. 2. To imagine, to conceive, மதிக்க. 3. To appoint, determine, decree, விதிக்க. 4. To note down; to make the first draught in writing; to sketch an outline in painting, to trace, குறித்துக்கொள்ள. 5. To refer to, to denote, suggest, specify. சுட்டிக்காட்ட. 6. To designate, to characterize, to denominate, to name, பெயர் குறிக்க. 7. To address one's self--as in prayer; to have reference to--as a procuring cause, நோக்க. 8. To foretell, to presage, to prognosticate by astrology, palmistry, augury, &c., முன்னறிவிக்க. 9. To blow--as a chank, &c., ஊத. செவிடன்காதிலேசங்குகுறித்தாற்போல. Like blowing a chank to a deaf man--it being useless. அதைக்கனவிலுங்குறிக்கவில்லை. I did not even dream of it. இதிலேஅவர்குறிக்கிறதென்ன. What does he mean by it? குறிக்குங்கால். If we consider. (வைரா.) குறித்துக்கொள்ள--குறித்துவைக்க, inf. To note down. எழுதுகோலாலேகுறித்துக்கொண்டான். He formed with a graving tool. Rott. குறித்தகள்வன், s. A notorious thief. குறித்தகாரியம், s. The particular thing. 2. The business in hand. குறித்தகாலம், s. The appointed time. 2. The proper season. குறித்ததொகை, s. The sum specified. குறித்தபோகங்கள், s. Destined enjoyments. 2. The proper harvests. குறித்தழைக்க, inf. To invoke a deity by name to appear. 2. To call or beckon one out of an assembly, &c. 3. To call upon one for protection. குறித்துச்சொல்ல, inf. To tell particularly; to define, specify, discribe, suggest. குறித்துப்பார்க்க--குறிப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look steadfastly, intently, significantly. உத்தியோகங்குறிக்க, inf. To confer an office on one. குறித்து, [gerund of. குறி.] Concerning, about, touching, respecting, for the sake of, with regard to, &c. உம்மைக்குறித்து. Concerning you. பிரமனைக்குறித்துத்தபசுபண்ணி. Performing austerities in reference to Brahma to obtain a boon, &c. புண்ணியத்தைக்குறித்து. With regard to virtue. போர்செய்யக்குறித்துவந்தவர்கள். Those who came to fight. குறிப்பிக்க, inf. [causative of குறி.] To signify, imply, intimate, குறிப்பினாற் காட்ட. 2. To get written or noted down, எழுதுவிக்க. 20)