aril (p. 24) s. Fault, defect, blemish, குற்றம், 2. Dissension, variance, discord, பிணக்கு. (பிங்.) 3. Hatred, பகை. 4. A thicket, small tract of low jungle, சிறுதூறு. (p.) 39)

uṟẕ (p. 67) கிறேன், ந்தேன், வேன், உறழ, v. a. [in arithmetic.] To multiply, பெருக்க. 2. To hate, counteract, பகைக்க. 3. v. n. [in grammar.] To be interchangeable with--as letters in combination, to be permutable, விகற்பமாக. 4. To be contrasted with, to rival, to vie with, எதிராக. 5. To cope with, to join in battle, to attack, make onset, இகல. 6. To be similar to, to be assimilated, உவமையாக. (p.) லகரமல் வழிக்கண்ணேறகரத்தோடுறழும். In அல் வழி combination, ல் is interchangeable with ற். துறக்கமோடுறழச்செய்த. Made so as to resemble the celestial world-மகரவிறுதியஃறிணைப்பெயரினகரமோடுறழும். ம் final in some nouns of the inferior class is exchangeable for ன். காருறழ்கந்தரக்கடவுள். The god (Siva) whose neck resembles the clouds. எட்டைப்பத்தாலுறழவெண்பதாம். Eight multiplied by ten make eighty. உறழ்ச்சி, v. noun. Similitude, resemblance, &c. See உறழ்வு. உறழ்வு, v. noun. Likeness, resemblance, comparison, ஒப்பு. 2. Equilibrium, equality, சமம். 3. [in grammar.] The state of being interchangeable, விகற்பம். 4. Contrast, rivalry, competition, vying, எதிர். 5. Joining in battle, combating, போர். 6. Hatred, enmity, animosity, variance, பகை. 7. Multiplication of numbers, எண்பெருக்குகை. 8. Perception, உணர்வு. 74)

ūṭal (p. 69) s. Feigned dislike--as of a woman to her husband, பிணக்கு. 2. Difference, variance, பிரிவு. (p.) ஊடலாயிருக்க, inf. To be in a state of discord, at variance. ஊடலொழித்தல்--ஊடனீக்கல், v. noun. Removing the feigned dislike of a wife. ஊடறீர்தல், v. noun. Re-union of husband and wife. 42)

ūṭu (p. 69) கிறேன், ஊடினேன், வேன், ஊட, v. n. To feign a dislike--as a wife to her husband to increase his affection, பிணங்க. 2. To be displeased and unsocial --as a wife with her husband, refusing his caresses, &c., பிரிய. 3. Sometimes to be at variance--as a husband and wife, விரோதிக்க. 4. To be impatient with, வெ றுக்க. (p.) செம்புனலோடூடார். They will not be angry with water. (நாலடி.) 45)

ktti (p. 92) s. A knife, lance, lancet, razor, வெட்டுகத்தி. 2. A sword, a scimitar, வாள். கத்தியுங்கடாவும்போலே. As disunited as the knife and the goat to be slaughtered by it. கத்திகட்ட, inf. To be at variance, to quarrel, விரோதிக்க. 2. To arm with a sword. 3. To tie an iron spur to the leg of a fighting cock. சித்தமுங்கத்திகட்டுகிறான். He is continually quarrelling. கத்திகட்டி, s. A military man. கத்திகட்டிவிட, inf. To set cocks to fight with spurs on. கத்திதீட்ட, inf. To sharpen knives, &c. 2. To be at variance, quarrel. 3. To seek opportunities to injure. கத்திப்போர், s. A sword-fight, வாட்போர். கத்திமுனை, s. The point of a sword. கத்தியுறை, s. A scabbard, the sheath of a sword. கத்தியையுருவ, inf. To draw a sword. கத்திவாள், s. A crooked sword. கத்திவீச, inf. To brandish a sword. மடக்குக்கத்தி, s. A folding knife. வெட்டுக்கத்தி, s. A hatchet. சூரிக்கத்தி, s. A little knife. அம்பட்டன்கத்தி, s. A razor. 15)

kāy (p. 104) கிறேன், ந்தேன், வேன், காய, v. n. To be heated, boiled, cooked, &c., as liquids by fire, நீர்முதலியனகாய. 2. To be warmed, heated, &c., by fire or the sun; to be withered, tanned, &c., slightly--as vegetables by the sun; to become parched--as the lips or mouth; to be dried and hardened--as the ground; to dry, உலர. 3. To warm one's self, to become warm, குளிர்காய. 4. To be hot--as in a fever; to heat--as the fever, சுரங்காய. 5. To shine, to emit rays, பிரகாசிக்க. 6. To be dried--as the humors of the body; to become emaciated, to suffer from hunger, மெலிய. 7. To dry up, to begin to heal--as a sore, a wound, a boil, &c.; to cicatrize, புண்ணாற. 8. To be displeaced, indignant, provoked; to show signs of anger, கோபிக்க. 9. To be distressed by love-sickness caused by the moon, the warm season. &c., காமத்தால் சோர. 1. To be furious, சினக்க. 11. v. a. To speak sharply; to reprove, scold, reprimand, கடிய. 12. To emit, to shed, to pour forth, கால. 13. To dislike, to offend, வெ றுக்க. 14. To cut, sever, வெட்ட. 15. To burn, consume, எரிக்க. காய்ந்தாருந்தெய்வமுங் கையொத்துநிற்கிறது. The deity sides with my enemy against me. ஆலங்காய்வெண்மதி. The pale moon emitting poison. எல்லாருஞ்சும்மாகாய்கிறார்கள். They are all at variance with me for nothing. தூதுவரைக்காய்ந்தான். He scolded the messengers. நிலா நன்றாய்க்காய்கிறது. The moon shines very brightly. மனிதர்மேற் காய்ந்துவிழுகிறான். He falls foul of persons. காய்ஞ்சுபோக--காய்ந்துபோக, inf. To grow dry, become parched. கறிகாய, inf. To boil, or be cooked--as curry. குளிர்காய--நெருப்பிற்காய inf. To warm one's self at the fire. சரீரங்காய, inf. To be emaciated--as the body, by fever, hunger, labour, journeying, &c. நிலங்காய, inf. To be dry--as the ground after rain. நிலாக்காய, inf. To shine--as the moon; to have moon-light. வாய்காய, inf. To be dry--as the mouth, lips, &c. வாய்வயிறுகாய, inf. To be parched--as the mouth and heated as the stomach; to suffer with hunger. வெயில்காய, inf. To bask in the sun, to warm one's self in the sun. வெயில்காய்கின்றது. The sun shines hot. காய்கை, v. noun. Heat, drying, scolding, &c. காய்ப்பு, v. noun. Dislike, displeasure, disgust, வெறுப்பு. (சது.) 2. [prov.] Hard, inferior iron, இழிந்த இரும்பு. காய்வு, v. noun. Drying, dryness, காய்கை. 2. Heating, warming with fire or the sun; warmth, heat, நெருப்புமுதலிய வற்றிற்காய்கை. 3. Boiling, வெப்பமுறுகை. 4. Withering--as the body; emaciation, மெலிவு. 5. Starving, starvation, பசிவாட் டல். 6. Anger, irritation, indignation, pique. umbrage, கோபம். 7. Shining, ஒளியெறிக்கை. 91)

kai (p. 144) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be bitter, harsh, astringent, unpleasant, கசக்க. 2. To take amiss, to be piqued, to take offence, to be angry, to be disgusted with, to dislike, வெறுக்க. 3. v. a. (சது.) To vex, trouble, harass, torment, அலைக்க 4. To decorate, adorn--as கைசெய்ய. அவர்கள்கைத்துக்கொண்டார்கள். They are at variance. மனங்கைக்க, inf. To hate, to grow inimical. 2. To be disgusted with. கைக்கை--கைச்சல்--கைத்தல், v. noun. Bitterness, கசப்பு. கைத்து, v. noun. Disgust, dislike, வெறுப்பு. (சது.) See under கை. s. கைப்பு, v. noun. Bitterness. 2. Bitters. 28) *

neri (p. 279) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To crack, to be fractured as a bone, &c. தகர. 2. To be broken as crockery, உடைய. 3. To be mashed, நசுங்க. 4. To be bruised, நொறுங்க. 5. To be crushed, as vegetables, முறிய. 6. To be pressed, to be squeezed, நெருங்க. 7. To incline, to droop, சாய. எலும்புநெரியஅடித்தான். He beat him so as to break his bones. அதுநெரிந்திருக்கிறது.....It is cracked or burised. நெரி, v. noun. Crack, burise, smash, breakage, நெரிவு. 2. Close, and short plaits in cloth, சேலையின்முரிப்பு. 3. Any fold or angular prominence, மடிப்பு. நெரிகொட்டை, s. [prov.] Crumbled areca-nuts, &c. நெரிபட, inf. To be fractured or bruised. காலின்கீழேகிடந்துநெரிபடுதல்..... Being servile, (lit.) trodden under foot. நெரிபுருவம், s. [also நெறித்தபுருவம்.] Eye-brows greatly curved in displeasure, ready to break, a poetic hyperbole. (p.) நெரிமீட்டான், appel. n. A kind of herb, the root of which is used for curing bruises, ஓர்பூடு. நெரிவு, v. noun. Fracture; variance, discord, disunion, பகை. 2. Cracking, pressing, &c., as the verb. அவ்விருவருக்குஞ்சற்றுநெரிவுண்டு. There is a little disunion, between those two persons. 90)

pku (p. 287) கிறது, [p. பக்கது.] ந்தது, ம், பக, v. n. To part, divide, separate into branches, to ramify, as a tree or a family, கிளைக்க. (குறள்.) 2. To be at variance, to be disunited, பிரிய--as இழைபகஅம்பெய்தான், he shot as arrow so as to split a thread. (Beschi.) பகாப்பதம், s. [neg. பகா.] A primitive, indivisible word, as வில், a bow. பகாப்பொருள், s. [neg. பகா.] An epithet of God, the indivisible. பகுபதம், s. A compound word of one which may be divided--oppos. to பகாப் பதம்.--Note. It is of two kinds, பெயர்ப் பகுபதம், a compound noun as பொன்னன், and வினைப்பகுதம், a compound verb, as நடந்தான். பகுபதவறுப்பு, s. The six constituent parts of a word; பகுதி, விகுதி, இடைநிலை, சாரியை, சந்தி, விகாரம், which see. பகுவாய், s. A large mouth, an open mouth, அகன்றவாய். 2. A large mouthed vessel, தாழி. (சது.) பகுவாய்க்கொள்கலம். A vessel with a large mouth. பகுவாய்ப்பறை. A large drum. 20)

pkai (p. 287) s. Hatred, enmity, dislike, repugnance, abhorrence, வெறுப்பு. 2. A foe, an enemy, an opponent, a rival, a competitor, பகைஞன். 3. Disagreement, counteraction, heterogeneousness, contrariety, as of light to darkness, or of medicine to the disease, விரோதம். 5. One of the five situations of a planet. See கிரகநிலை. (c.) முப்பகை, s. The three enemies are: பைசாசு, the devil; 2. உலகு, the world; 3. உடல், the body or flesh. (சது.) உட்பகை, 6, s. The six internal foes attached to the soul: காமம், lust; 2. குரோதம், anger; 3. உலோபம், avarice; 4. மோகம், sensuality; 5. மதம், pride; 6. மாச்சரியம், envy or malice. பகைமுன்னெதிரேறல். Facing an enemy. பகைமேற்செல்லல். Going against an enemy. முற்பகைசெய்யிற்பிற்பகைவிளையும். He who hates will be hated in return. (Avv.) இருளுக்குசூரியன்பகை. The sun is the foe of darkness. பகைசாதிக்க, inf. To gratify one's anger. See சாதி, v. பகைஞர், s. [sing. பகைஞன்.] Enemies. foes. (சது.) பகைத்தானம், s. One of the five situations of a planet. See தானம். பகைத்திறந்தெரிதல், v. noun. Knowing an enemy's strength. (குற.) பகைத்தொடை, s. [in gram.] The composition of words of opposite meaning, as முரண்டொடை. பகைப்படல், v. noun. Being displeased with, being at variance. பகைமன்னர், s. [pl.] Hostile kings. பகையகம், s. Battle-field, போர்க்களம்; [ex அகம், place.] (சது.) பகையாளி, s. A foe, an enemy. (c.) பகையாளிக்குடியைஉறவாடிக்கெடுக்கிறது. Destroying the habitation of an enemy by feigning friendship. பகைவர், s. [sing. பகைவன்.] Enemies. பகைவர்அரண்வளைத்தல். Besieging an enemy's fort. 27)

pkaimai (p. 287) s. Hatred, enmity, variance, விரோதம். 29) *

pẕi (p. 302) s. Blame, censure, reproach, as நிந்தை. 2. Fault, crime, sin, guilt, as குற்றம் 3. Complaint, imputation, charge, disparagement, குறை. 4. Falsehood, deceit, பொய். 5. Revenge, vengeance; vindictiveness, சலஞ்சாதிப்பு. 6. Quarrel, strife, bickering, விரோதம். 7. Slander, aspersion. See புறங்கூறுகை. (c.) என்மேலேபழியோ. Am I culpable? பெரியபழியாய்வந்திருக்கிறது. A great fault has been committed 2. Retribution has followed. பழிகட்ட, inf. [prov.] To pick a quarrel, சண்டைதொடுக்க. 2. To accuse unjustly, குற்றஞ்சாட்ட 3. To sow discord, to cause contention, பகைமூட்ட. 4. To threaten in order to effect one's purpose, பயமுறுத்த. 5. To contract guilt, குற்றஞ்செய்ய. பழிகாரன், s. An accuser, an avenger, in contempt, பழிகாரப்பயல். 2. A great sinner. பழிகிடத்தல், v. noun. Sitting Durnha, or starving at one's door to make him comply with a demand. பழிகூற, inf. To charge falsely. 2. To asperse, to slander. பழிக்கஞ்சுதல், v. noun. Being weakly afraid of the displeasure of others. பழிக்குடி, s. Families at variance from old time. 2. As எளியகுடி. பழிக்குப்பயப்பட, inf. To fear to do evil. 2. To fear blame, censure. பழிக்குப்பழிவாங்க, inf. To retaliate. பழிக்குவிட, inf. [prov.] To abandon one to his evil ways; to leave a person or thing to ruin, அழியவிட. பழிசுமக்க, inf. To bear reproach. 2. To suffer vengeance. 3. See சும, v. n. and v. a. பழிசுமத்துதல், v. noun. Charging blame on, or imputing guilt to, another. பழிசூழ்தல், Being involved in crime, பழியடைதல். 2. Thinking evil of another, பிறர்க்குத்தீங்குநினைத்தல். பழிசொல்லல், As பழிசுமத்துதல். பழிச்சொல்--பழிமொழி, s. Reproach, aspersion, as நிந்தனை. பழிதீர்க்க--பழிமீட்க, inf. To take vengeance. 2. To expiate guilt, to atone, பாவந்தீர்க்க. பழிதீர்தல், v. noun. Being expiated, atoned for. 2. Becoming reconciled, settled, as an old grievance. பழிதூறல்--பழிதூற்றல், v. noun. Slandering, as தூற்றல். பழிதேட, s. To contract disgrace, or reproach. பழிபாதகம், s. Fault and crime. பழிபோட, inf. To blame one, to charge one with guilt. பழிமுடிக்க, inf. To take vengeance. பழிமுடிய, inf. To sow discord. பழிமூளுதல், v. noun. Kindling of wrath. பழியெடுக்க, inf. As பழிவாங்க, 2. பழியேற்க, inf. To take on one's self the responsibility or guilt of an evil action. பழிவாங்க, inf. To take vengeance, to avenge, to revenge, பகைசாதிக்க. பழிவேலை, s. Work unwillingly done, compulsory labor. பழிவைக்க, inf. As பழிபோட. 78)

picku (p. 314) s. [sometimes பிசக்கு.] Failure, mistake, error, blunder, slip, deviation, தவறு. (See கைப்பிசகு.) 2. Variance, disagreement, disunion, ஒவ்வாமை. 3. Molestation, embarrassment, விக்கினம். 4. [in law.] Objection, ஆட்சேபம். (c.) அதற்குப்பிசகென்ன. What mistake is there in that? பிசகானநாள், s. An inauspicious day, astrologically. 2. An unfavorable day as to weather. பிசகுசொல்ல, inf. To make objection. 2. To challenge a juror in court. பிசகுபட, inf. To be at variance, to disagree. 2. To err, to mistake, to go wrong. பிசகுபண்ண, inf. To molest, to disturb, to cause difficulty, தடைசெய்ய. 24)

piṇngku (p. 315) கிறேன், பிணங்கினேன், வேன், பிணங்க, v. n. To be tangled, twisted, linked together, entangled; to be bound-as the soul to matter, பின்னிக்கொள்ள. 2. (c.) To quarrel slightly, to quarrel as lovers, ஊடற்பட. 3. To be dissatisfied, displeased, disaffected, reserved, to be plagued, மனக் குறையாக. 4. To be pressed, to become close, நெருங்க. (சது.) தகப்பனோடேபிணங்கிக்கொண்டுதிரிகிறான். He is at variance with his father. 16)

piṉṉam (p. 320) s. A break, tear, rent, severance, cut, சிதைவு. 2. Division, detachment, separation. dismemberment, பிரிவு. (See சின்னாபின்னம்.) 3. Unnatural distortion of a limb, disfiguration, deformity, உறுப்புக்குலைவு. 4. [in arthm.] A fraction, கீழ் வாயிலக்கம். W. p. 62 B'HINNA. 5. Change for the worse, degeneracy, deterioration, வேற்றுமை. 6. Frustration, disappointment, மோசம்போகுகை. 7. Rupture, disunion, difference, variance, break, பிணக்கு. 8. Misbehaviour, failure, slip, deviation or severing in a line of duty, முறைகேடு. 9. Perversion, opposition, disagreement. முர ண். (See வின்னம்.) 1. (சது.) Dust, powder as the pollen of flowers, பராகம். பின்னகுணனம், s. [in arithmetic.] Multiplication of fractions, கீழ்வாயிலக்கப்பெ ருக்கு. பின்னசங்கலனம்--பின்னசங்கலிதம், s. [in arithmetic.] addition of fractions, கீழ்வாயிலக்கங்களைக்கூட்டுகை. பின்னபாகாரம், s. [in arith.] Division of fractions, கீழ்வாய்ப்பிரிப்பு. பின்னபேதகம்--பின்னபேதம், s. Failure in performance of a promise, நிறைவேற் றாமை. 2. Difference, disagreement, disharmony, விரோதம். பின்னப்படுதல், v. noun. Being distorted, dismembered, deformed. 2. Being frustrated, disappointed. பின்னப்படுத்துதல், v. noun. Severing, dismembering. 2. Distorting, altering the natural position of any member of the body. 3. Frustrating, disappoint ing. பீ பீக்கருவேல், s. A tree, ஓர்வேலமரம், Mimosa farnesiana. 15)