kruku (p. 96) கிறேன், கருகினேன், வேன், கருக, v. n. To be scorched, scarred, to darken, blacken by fire or the sun, to be tanned--as the countenance; to turn brown and sickly--as growing corn, &c.; to wither from want of water, to be burnt to tinder. சிரங்குகருகிப்போயிற்று. The itch is cured (dried, &c.). கொப்புளங்கருகிப்போயிற்று. The pustule is dried up. மருந்தெண்ணெய்கருகிப்போயிற்று. The medicinal oil is burnt. பயறுகருகிப்போயிற்று. The pulse is burnt in parching. கருகுமாலை, s. The dim evening twilight, மாலைவெளிச்சம். பல்லுக்கருக, inf. To turn dark as the teeth of a person on his death-bed-an indication of approaching death. முகங்கருக, inf. To darken--as the countenance from fear, anger, &c. மனங்கருக, inf. To be displeased, to have the affection alienated. உதடுகருக, inf. To become dried --as the lip. பயிர்கருக, inf. To become sickly --as growing corn. பொரியல்கருக, inf. To be burnt-as dried food. ஈரற்கருக, inf. To be smitten with anguish, fear, shame, &c. கருகல், s. Rice, curry, &c., burnt in cooking, கரிந்தது. 2. Betel leaves, grain or other vegetation scorched and blackened by the sun, கருகிப்போனது. 3. Obscurity in language, abstruseness, மறைபொருளானது. 4. Dimness of the evening twilight, dusk, மாலைவெளிச்சம். 5. v. noun. Being partially charred, or scorched, scarred, embrowned, tanned, தீதல். கருகலானபொரியல், s. A burnt stew or fry. கருகல்வெற்றிலை, s. Betel leaves tanned by the sun. கருகற்சோறு, s. Burnt rice. கருகற்புண், s. A healed or dried sore. 123)

kāṭu (p. 103) s. An uncultivated tract of land covered with forest-trees, thick, impenetrable brush wood, creeping plants and coarse, rank, reedy vegetation, a waste, a thicket, வனம். 2. Deserts, forest tracts, ஆரணியம். 3. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. 4. fig. Excessiveness much, closeness, &c., மிகுதி. 5. Wild, rough, uncultivated, unpolished, &c., used as a prefix--as காட்டுப்பசு. 6. A nominal termination to some words of verbal derivation, தொழிற்பெயர்விகுதி--as சாக் காடு. (c.) 7. (p.) A place, இடம். 8. A border, a limit, எல்லை. 9. A town, ஊர். 1. The second lunar asterism, பரணிநாள். 11. Chaff, straw, &c., செத்தை. காடுவாவீடுபோவென்கிற காலம்வந்தது. The time has arrived when the desert says, come, and the house says, go. இந்தவூருக்குக்காடுகொஞ்சம். This village has but little arable land. காடாய்க்கிடக்க, inf. To be covered with jungle or wood. நிலங்காடாய்க்கிடக்கிறது. The ground is uncultivated. கடாய்ப்போக, inf. To become waste, to grow woody. காடாரம்பட்டு, s. A village situated in a wild tract of land near Vedarniam. காடாற்ற, inf. To perform the ceremony of quenching the fire where a corpse has been burnt, gathering the remains and taking them in a new pot to some water representing the Ganges, பாற்றெளிச்சடங்குசெய்ய. காடுகாட்ட, inf. To deceive, disappoint, lit. to show the place of burning the dead. காடுபடுதிரவியம், s. The productions of the desert, காட்டிலுண்டாகுந்திரவி யம். See under திரவியம். காடுபலியூட்ட, inf. To sacrifice to the sylvan nymphs before hunting, காட் டில்வாழுந்தேவர்களுக்குப்பலியிட. காடுவசாதி, s. [prov. prop. காடுவாழ் சாதி.] Savage tribe. காடுவசாதியாய்த்திரிய, inf. To be slovenly, sluttish, &c., to be careless, negligent of one's dress, &c., 2. To be vagrant, idle, &c., as a child for whom no one cares. காடுவாரி, s. [prov.] A rake, ஓர் கருவி. 2. One who scrapes up all he can, சேர்ப்பவன். 3. One who resorts to any kind of labor for support. காடுவாழ்த்து, s. A section of a war poem, extolling the jungle of the sylvan goddess, &c., where the battle occurred, வனதேவதையைவாழ்த்தும்பிரபந்தம். காடுவெட்டி, s. A wood-cutter, a savage, an untaught man. காட்டகத்தி, s. A shrub, வீழி, Cadaba Indica. காட்டத்தி, s. A species of the அத்தி tree, downy mountain ebony, Bauhinia tomentosa. (Mat. Ind.) காட்டழல், s. Jungle fire, kindled by the friction of trees, &c., காட்டுத்தீ. காட்டாள், s. A rustic, rural person, நாகரீகமில்லாதவன். காட்டான், s. The wild cow,காட் டுப்பசு. 2. [prov.] Stranger, பிறன். காட்டிலேபோக, inf. To be lost, to waste. காட்டுக்கடலை, s. A small tree or plant, ஓர்செடி. Rough melastoma, (Melastoma aspera) or Indian current bush. (Mat. Ind.) காட்டுக்கல், s. A rough hard kind of stone, ஓர்வைரமானகல். காட்டுக்கீரை, s. Different kinds of wild greens mixed together. காட்டுச்சீரகம், s. A wild cumin, purple fleabane, ஓர்பூண்டு, Vernonia anthelmintica. காட்டுச்சீரகவள்ளி, s. An esculent creeper--as காட்டுக்காய்வள்ளி. காட்டுச்சேவல், s. The jungle-cock, somewhat different from a woodcock. காட்டுத்தகரை, s. The wild தகரை plant. காட்டுத்தனம், s. Rusticity, uncultivated manners. காட்டுத்தாரா, s. A wild duck. See தாரா. காட்டுத்தாளி, s. A twining plant, Convolvulus muricatus. See தாளி. காட்டுத்தினை, s. Wild millet. காட்டுத்துத்தி, s. A kind of plant, Sida hirta. See துத்தி. காட்டுத்துவரை, s. A kind of துவ ரை plant, Glycine parviflora. காட்டுத்துளசி, s. A Wild species of துளசி; which see. காட்டுநாரத்்தை, s. A kind of நாரத் தை tree, பெருங்குருந்து. காட்டுநெல்லி, s. A kind of நெல்லி tree, Emblica officinalis. காட்டுப்பயிர், s. Vegetables that grow of themselves, தாமாகவிளையும்பயிர். காட்டுப்பருத்தி, s. Wild cotton of spontaneous growth. காட்டுப்பன்றி, s. A wild hog. காட்டுப்பாகல், s. A kind of பாகல் creeper. See பழுபாகல். காட்டுப்பிள்ளை, s. [metap.] A foundling. Besch.. காட்டுப்பீ, s. First black excrement of a new-born child, or calf, meconium. கட்டுப்புத்தி, s. Stupidity, senseless conduct, மூடபுத்தி. காட்டுப்புளிச்சை, s. Wild sour greens, காட்டுக்காய்ச்சுரை, Hibiscus cannabinus. காட்டுப்புறா, s. A dove, a turtledove, கபோதம். காட்டுப்பூனை, s. A species of wild cat, காட்டில்வாழும்பூனை. காட்டுமந்தாரை, s. A tree, ஓர்மரம், Bauhinia acuminata. L. காட்டுமரம், s. Any wild or useless tree, plant, &c. காட்டுமரி, s. A shrub, ஓர்பூடு. See உமரி. காட்டுமருக்கொழுந்து, s. A wild species of மருக்கொழுந்து, not fragrant. காட்டுமல்லிகை, s. A kind of wild jasmine, with red blossoms, வனமல்லிகை. 2. Narrow-leaved jasmine, Jasminum angustifolium. காட்டுமனுஷன், s. A wild man. 2. An uncivilized man. காட்டுமா, s. The wild mango, வன மாமரம், Carbera manghos. 2. Another wild, mango, Spondias mangifera. காட்டுமாமரம், s. The wild mango tree. காட்டுமாவிரை, s. The same as சாரப்பருப்பு. காட்டுமிருகம், s. A wild beast, வனமிருகம். 2. A wild horse, கானக்குதிரை. காட்டுமிருகாண்டி, s. [vul. காட்டு மிறாண்டி.] A clown, rustic, an awkward ill-bred person, முருடன். காட்டுமுருக்கு, s. A thorny wild tree, Erythrina Indica. See முருக்கு. காட்டுமுருங்கை, s. A senna-leaved shrub, வனமுருங்கை, Ormicarpum sennoides. (M. Dic.) காட்டுமுன்னை, s. A shrub, Croton repandum. (Rott.) See முன்னை. காட்டுவள்ளி, s. A plant with a bulbous root, Discorea bulbifera. See வள்ளி. காட்டுவாகை, s. A Mimosa tree. See வாகை. காட்டெருமை, s. A wild buffalo. காட்டெருமைப்பால், Its milk. 2. The milky juice of the Asclepias gigantea, or gigantic swallow-wort, எருக்கம்பா ல். 3. The same as கள்ளிப்பால், the milky juice of the Euphorbia tirucalli. 4. The same as கூகைநீறு, the flour of the root of the Curcuma angustifolia, அங்குசரோசனம். காட்டேரி--இரத்தக்காட்டேரி s. [prop. காடேறி.] A jungle imp, a sylvan nymph, a demoness. புகைக்காடு, s. A great smoke. குடிக்காடு, s. Many houses together, a village, town. பிணக்காடு, s. A field covered with corpses. பருத்திக்காடு, s. A cotton field. நெருப்புக்காடு, s. A large fire. புன்செய்க்காடு, s. High dry land. புல்லுக்காடு, s. Pasture land. வெள்ளக்காடு, s. A general flood. பெருங்காடு, s. Large jungle. பனங்காடு, s. A thick palmyra grove. இடுகாடு--சுடுகாடு s. A place for burying, burning the dead. சுடுகாட்டுக்குப்போனபிணந்திரும்புமோ. Will the corpse which has been carried to the cemetery ever come back again? சுடகாட்டுவைராக்கியம். A good resolution formed on the occasion of a funeral is soon forgotten. சுடுகாட்டுமணிபொறுக்கி, s. A wild dove. 2. A kind of bird. சிறுகாடு, s. A low jungle. கப்பற்காடு, s. A large number of ships, a fleet. வயற்காடு, s. Paddy field. 78)

koẕuppu (p. 147) v. noun. [substantively.] Fat, grease, lard, நிணம். 2. Plumpness, fullness, corpulency, fleshiness, புஷ்டி. 3. Rank or exuberant growth in vegetation, luxuriance, செழுமை. 4. Excessive richness or fertility in a soil, நிலவளம். 5. Pride, sauciness, impudence, impertinence, wantonness, செருக்கு; [ex கொழு, fatten, &c.] உன்கொழுப்பெடுத்துப்போடுவேன். I will reduce your pride. கொழுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who speaks petulently or saucily. கொழுப்பானபூமி, s. A rich, fertile soil. கொழுப்பிறக்க, inf. To reduce one's pride. கொழுப்புக்காட்ட, inf. To be saucy, impertinent, wanton. கொழுப்புக்குடல், s. The small intestines of sheep or goats. கொழுப்பேற, inf. To grow proud, insolent, &c. வாய்க்கொழுப்பு, s. Impertinent language, sauciness, insolence. 2)

citmpu (p. 182) கிறது, சிதம்பினது, ம், சிதம்ப, v. n. [prov.] To be macerated and spoiled by too much moisture; to have the firmness, or texture of a substance destroyed; to become rotten, பதனழிய. 2. To be steeped or soaked--as rice, to become stale, சிலிர் க்க. 3. To be soaked--as the hands by working in water, or the feet by walking among moist vegetables, &c., கைகால் சிலி ர்க்க. 4. To be injured--as crops or other vegetation by excess of water, நீர்ச்சாவியாக. சிதம்பப்போட, inf. To put to soak --as flax, cocoanut, and other fibre for cordage, அழுகப்போட. சிதம்பு, v. noun. Excessive maceration, softness, &c. பதனழிவு. (R.) 26)

ceẕi (p. 206) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To thrive, flourish, luxuriate, grow well--as vegetation, a youth, &c., செழுமை யாக. 2. To prosper, as a kingdom, a family, a country, தழைக்க. 3. To be plentiful, fertile, மாண்புற. 4. To be cheerful, முகமலர. (c.) செழித்ததீமை--செழித்தநாடு--செழித் தபூமி, s. A fertile, or fruitful country. 2. A plentiful country. செழித்தமழை--செழிப்பானமழை, s. A plentiful and seasonable rain. செழித்தமுகம், s. A cheerful, healthy look. செழிப்பு, v. noun. Fertility, luxuriance, thriving, flourishing, prosperousness, செழிப்பம். 2. Plenteousness, abundance, copiousness, நிறைவு. கையிற் கொஞ்சம் செழிப்புள்ளவன். He is a man of some property. செழிப்பாய்்வளர, inf. To thrive, grow luxuriantly. செழிப்பானகாலம், s. Time of plenty. செழிப்பினாலேசெய்ய, inf. To act according to one's ability. (in a good or bad sense.) (R.) 5)

tēṟu (p. 260) கிறேன், தேறினேன், வேன், தேற, v. n. To recover strength, vigor, &c.,-as persons, beasts, plants, to grow well-as vegetation; to thrive, improve, செழிக்க. 2. To recover from swooning, intoxication, drooping, தெளிய. 3. To be comforted, consoled, solaced, soothed; to recover from fear, to cheer up, take courage, தைரியங்கொள்ள. 4. To make proficiency, arrive at perfection in a lesson, or in an art, &c., அதிகரிக்க. 5. To be through, accomplished, celebrated, perfect, mature, clear as the mind, to come to perfection, maturity, முதிர. 6. To prove, to result, to amount to--as profit, to turn out clear, பலிக்க. (c.) 7. To become stiff, hard, &c.,as boiled rice, fruits, &c., when cole, சோறு முதலியவிறைக்க. 8. To stay, abide, தங்க. (சது.) 9. v. a. To form as opinion, to ascertain, to arrive at certainty, நிச்சயிக்க. 1. To confide, trust in, நம்ப. ஒருமுழந்தேறும். There will be one cubit clear. தேறலர்--தேறலார், s. Foes, enemies, பகைவர். 2. Ignorant persons, அறியாதார். தேறவிசாரிக்க, inf. [also தீரவிசாரிக்க.] To Investigate throughly so as to be certain. தேறாமை, v. noun. (neg.) Uncertainty, unfruitfulness, unsteadiness. தேறார், appel. n. An தேறலர். தேறின எழுத்து, s. A finished handwriting. See under எழுத்து. தேறினகட்டை, s. (fig. in cant.) an experienced person. தேறினகாய், s. A nearly ripe fruit. தேறினபயிர், s. Thriving vegetation. தேறினபுத்தி, s. Improved intellect. 2. Good parts. தேறினவன், appel. n. A man well versed in an art, a man of experience. தேறுகடை, s. Settlement, finishing, தீர்மானம். தேறுகடைபண்ண, inf. To make a settlement, come to a decision. தேறுசூடு, s. [prov.] Branding cattle to promote their fattening, தெளிவுசூடு. 2. Brand on cattle. தேறுதலை, s. [vul.] Courage, தைரியம். 2. Comfort, ஆறுதல். தேறுநர், s. The learned, கற்றோர். 2. Trust-worthy persons, நம்பத்தக்கவர். (p.) படிப்பிலேதேற, inf. To make great proficiency in learning, to excel in study. மனந்தேற, inf. To be comforted, consoled, &c. 2. To become sure, certain. தேறல்--தேறுதல், v. noun. Certainty, நிச்சயம். 2. Determination, finishing of a business, துணிவு. 3. Staying, standing, தங்கல். (சது.) 4. Relief from sickness, குணமாதல். 5. Comfort, consolation, solace, ஆறுதல். தேறுதல்சொல்ல, inf. To comfort, console, cheer. (c.) தேற்றம், v. noun. Certainty, assurance, &c., as தேறல், 1, 2. (சது.) 2. Clearness, தெளிவு. 3. [in gram.] An empatic, ஏ, or மன்ற, as expressive of certainty, emphasis, &c., தேற்றக்குறிப்பு. 4. Recovery from sorrow, &c., as தேற்றரவு. 5. Comfort, as தேறல். 6. Thriving, firmness, good growth, செழிப்பு. ஆள்தேற்றமாயிருக்கிறான். The person has gained strength, flesh, &c. தேற்றக்குறிப்பு--தேற்றப்பொருள், s. See தேற்றல். தேற்றங்கொடுக்க, inf. To comfort, console, encourage. 2. To gain or recover strength, grow stout and firm, to thrive as persons, beasts, &c. 3. To recover from dejection, to be cheerful as தெளிவுகொடுக்க. தேற்றஞ்செய்ய, தேற்றம்பண்ண, inf. To comfort, console, encourage. தேற்றமாய்ப்பேச, inf. To speak comfortably. தேற்றமானபயிர், s. A reviving and thriving crop. See தேறினபயிர். தேற்றமானவன், appel. n. A courageous person. 2. One gaining strength, after weakness. 7)

nōy (p. 285) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. [prov.] To be or become, sickly, diseased, broken in constitution, debilitated, மெலிய. 2. To be sickly as trees, crops, &c., வாட, 3. To become poor, worn out, as lands, சாரமொழிய. (Jaff.) நோய்த்தகோழி, s. A sick fowl. நோய்த்தபயிர், s. Sickly vegetation. நோய்த்துப்போக, inf. To become sickly, diseased, &c., as நோய்க்க. நோய்ச்சல், v. noun. Being sickly, &c., as the verb. 13)

pṉi (p. 304) s. Dew, mist, fog, haze, இமம். [common usage] 2. Coldness, coolness, குளிர். 3. Fear, reverence, dread, அச்சம். 4. Trembling, agitation, shivering with cold, quaking, நடுக்கம். 5. Distress, suffering, sorrow, துன்பம். 6. Any thing refreshing, soothing, gratifying, குளிர்ச்சி. பனிக்கண்திறந்தால் மழைக்கண்திறக்கும். If dew fall, it will soon rain. பனிக்கட்டி, s. Hard frost, உறைந்த பனி. 2. Snow, உறைந்தமழை. 3. As உறைந்தநீர். பனிக்காலம், s. Dewy season. பனிக்கொட்டுதல், v. noun. Dew falling heavily. பனிக்கதிர், s. Moon, the cool rayed, சந்திரன். (சது.) பனிக்காடு, s. Thick fog. பனிக்காற்று, s. [also ஊதற்காற்று.] Cold wind in the dewy season, commonly impregnated with dew. பனிக்குடம், s. [prov.] The uterus. See பன்னீர்க்குடம். பனிக்குடமுடைதல். The coming away of the waters at a birth, passing of the amniotic fluid. பனிச்சாமை, s. A species of சாமை grain. பனிதாங்கி, appel. n. A kind of herb, ஓர்பூடு. பனித்திவலை--பனித்துளி, s. Dew drop. பனிநத்தை, s. A snail prevalent in the dewy or rainy season. பனிநீங்குதல், v. noun. Dew Vanishing. பனிநீர், s. [com. பன்னீர் which see.] Rose water, or other liquid perfumery, also serum and water of the amnion. பனிப்பகை, s. The sun, as the foe or dispeller of dew or fog, சூரியன். பனிப்படலம், s. A thick embankment, or expanse of fog. பனிப்பயறு, s. A kind of pulse. See பயறு. பனிப்பருவம், s. They dewy season former and latter. See பருவம். பனிப்புகார், s. A. mist of dew, haze or fog. பனிப்புழு, s. Small grub, caterpillar, blight in vegetation in the dewy season. 2. A very small worm causing itching between the toes in the dewy season, சேற்றுப்புழு. பனிப்பூங்காரம், s. Mist or fog when the sun shines. பனிப்பூடு, s. A kind of herb. பனிப்பெயர்தல், v. noun. Dew going to fall. பனிப்பெய்தல், Dew falling. பனிப்பெய்துகுளம்நிரம்புமா. Will a tank be filled by the falling of the dew? பனிமலை, s. The Hymalaya range of mountains, as covered with snow, இம கிரி. (சது.) பனிமூடுதல், v. noun. Over-spreading of fog, &c. பனிமேகம், s. A light cloud in the dewy season, not portending rain, வெண் மேகம். பனிமேய்ச்சல், v. noun. Grazing, as some animals in the mornings of the dewy season. 2. [in cant.] Enjoying sensual pleasures to satiety. பனிமொழி, s. Soothing, gratifying discourse, soothing words, குளிர்ந்தசொல். 2. [pl. பனிமொழியார்.] One of the fair sex, பெண். (p.) பனியவரை, s. A kind of bean that yields in the dewy season. 19)

pmpu (p. 295) கிறது, பம்பினது, ம், பம்ப, v. n. To be close, thick, crowded, நெருங்க. 2. To spread, to over-spread--as vegetation, water, darkness, &c., பாவ. 3. To rise, to ascend, எழும்ப. 4. To abound, பொலிய. பம்புபரிகாசம், s. A petulant joke. (Beschi.) பம்பல், v. noun. [vul. பைம்பல்.] Joviality, festivity, plentifulness, abundance, &c., as the verb. பம்பற்காலம், s. Harvest time. 4) *

pyir (p. 296) s. Growing grain, a crop, herbage, shrubbery, பைங்கூழ். 2. Any useful vegetable, plant, or even tree. (c.)--The different stages of growing corn, are ஏறினபயிர், grown up corn; கதிர்ப்பயிர், corn just earing; களைபறிபயிர், that which requires to be weeded; பாற்கட்டுப்பயிர், ear being milky; நடவுபயிர். corn transplanted; முதுபயிர், ripe grain; there are also நஞ்சைப்பயிர், புஞ்சைப் பயிர், கீழ்ப்பயிர், மேற்பயிர், சிறுபயிர், &c. பயிரடித்தல்--பயிருழவு, v. noun. Ploughing between standing corn, to promote its growth. பயிரழிவு, v. noun. Waste or destruction of vegetation, by beasts flood, &c. பயிராகுதல், v. noun. Growing up as plants, herbage, &c. 2. Being pregnant as animals, as பலப்படுதல். இந்தமாடுபயிராகியிருக்கிறது. This cow is big with calf. பயிராக்க--பயிர்செய்ய, inf. To cultivate corn, trees, plants, herbage, &c. பயிரேற, inf. To thrive as vegetation. பயிர்க்குடி--பயிரிடுங்குடி, s. A peasant. See குடி. பயிர்தீக்குங்காற்று, s. A wind that blasts the growing crops. பயிர்த்தொழில், s. [com. வேளாண்மைத் தொழில்.] Husbandry, agriculture. பயிர்நெருக்கம், v. noun. Closeness of corn, herbage; luxuriant growth. பயிர்ப்பங்கு, s. Share of the produce of trees appropriated to the cultivator. பயிர்வழி, s. Cultivated fields. 2. Way through the fields. பயிர்வழிமாசூல்பாக்கி. Arrears of the revenue of the field. பயிர்வெளி, s. An open corn field. பயிர்வைக்க, inf. To plant fruit trees. 8)

mt (p. 341) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To rejoice, to be delighted, செருக்க. 2. to be luxuriant or fruitful; to grow fat; to be wanton, or lascivious, கொழுக்க. 3. To be furious-whether by lust, fanaticism or inebriation, மயங்க. 4. To be intoxicated, வெறிக்க; [from Sa. Mada, v.] அவன்மதத்துப்போய்த்திரிகிறான். He is infuriated by lust. மதத்தகண், s. A large, wanton eye-commonly of a female. மதத்தநோக்கு--மதத்தபார்வை, v. noun. Wanton, lascivious, amorous looks. மதத்தவள், s. [high dial. வாணினி.] A meretricious or immodest woman. மதத்துப்போக, inf. To become rank or luxuriant. 2. As மதமெடுக்க. மதத்தல்--மதப்பு, v. noun. Being exhilerated, களித்தல். 2. Being fat, wanton, voluptuous, செருக்குதல். 3. Being intoxicated; also spirited or furious--as beasts, வெறிகொள்ளுதல். 4. Being fertile--as land; luxuriant--as trees or vegetation, செ ழித்தல். 52) *

mẕai (p. 346) s. Rain. See மாரி. 2. Cloud, மேகம். 3. Water, நீர். 4. Coolness, குளிர்ச்சி. 5. [fig.] Abundance, plenty, மிகுதி. அந்திமழைஅழுதாலும்விடாது. An evening rain will not cease, though you shed tears. மழைமாரிஉண்டா. Has there been any rain? மழைபிடிக்கும். There will be much rain. மழைவரும்--மழைவந்துவிடும். It will rain. மழைஅடிக்கிறது. It rains very violently. மழையடைத்துக்கொண்டது. It rains incessantly. மழை வெளிவாங்கிப்போயிற்று--மழைவாங்கிப்பொ யிற்று. The sky is cleared. மழைசாடையாய்ப்போய்விட்டது. It proved a slight rain. மழைவிட்டோய்ந்தது. It ceased raining; also-spoken of the cessation of disputes. மழைக்கண்மங்கையர். Cool, refreshing-eyed females. (p.) மழைக்கண்ணி, s. [prov.] A kind of bird, ஓர்பறவை. மழைகாலம், s. [also மாரிகாலம்.] The rainy season, monsoon. மழைக்கால், s. A water-spout. மழைக்காலிருட்டு, s. Darkness of a rainy night. மழைக்கிளி, s. A kind of grasshopper, ஓர்விட்டில். மழைக்குணம்--மழைக்கோலம்--மழைச் சாடை--மழைத்தோற்றம், s. A rainy aspect. மழைக்கோளாறு, s. Cloudiness, &c. See கோளாறு. மழைக்கோள், s. Venus as the planet which brings rain, சுக்கிரன். (p.) மழைசொரிய--மழைபொழிய, inf. To rain in torrents, to pour down violently. மழைதுமிக்க--மழைதூற, inf. To drizzle, to rain softly. மழைத்தாரை, s. Rain in torrents, as a stream. மழைத்துமி, s. Drizzling, small or fine drops of rain. மழைத்துளி, s. Rain-drops. மழைத்தூறல்--மழைத்தூற்றல்--மழைத் தூவல், s. Drizzling rain. மழைத்தோற்றம், s. Rainy appearances, lowering of clouds. மழைபெய்ய, inf. To rain. மழைபெலக்க, inf. To rain violently. மழைப்பாட்டம், s. A shower of rain. மழைப்புகார், s. [prov.] Cloudiness, threatening rain, மழைத்தோற்றம். மழைமரக்கால், s. [in astrol.] The measure or quantity of rain for the year, determined by the ruling planet, மாரியின் அளவு. மழைமுகங்காணுதல், v. noun. Being favored by rain, as vegetation. மழையடை, s. [com. அடைமழை.] Continual rain. (R.) மழையிலடிபட, inf. To be exposed to rain. மழைவண்ணன், s. Krishna, விட்டுணு. 48)

veṭṭai (p. 399) s. Heat in the system, உட் டணம். (சது.) 2. [Tel. வஎட்ட.] The whites, fluor albus; also gonorrh&oe;a, மேகவெட்டை. 3. [prov.] Wild land without vegetation, கட்டாந்தரை. 4. Emptiness, வெறுமை. 5. (R.) Heat of the ground, நிலக்கொதி. 6. Excessive hardness of metals, &c., கடினம். வீடுவெட்டவெளியாய்ப்போயிற்று. The goods are all gone from the house. 35)