akattiyaṉ (p. 2) --அகஸ்தியன், s. A poet and sage celebrated in the Ramayanam, Skandam and other works of antiquity. He is regarded as the former of the Tamil language which he is said to have learned of Skanda the son of Siva. He is also the reputed author of several works, still extant, in whole or in part, in the Tamil language; such as, a Grammar, Materia Medica, a work on Astrology, Astronomy, and several essays on the unity of the divine being, as opposed to the popular system of polytheism, &c. He is regarded as the son of both Mythra and Varuna by Urvasi; is represented to be of very short stature, and to have been born in a water jar. He is famed for having compressed and swallowed the ocean, for the sake of the celestials. Other wonderful stories are also told of him, and received with undoubted credence. He is considered as the regent of the star Canopus, குறுமுனி. Wils. p. 5. AGASTYA. அகத்தியர்குழம்பு, s. A famous compound cathartic. See குழம்பு. 6)

akppā (p. 2) s. A parapet or raised area within a fortification, மதிலுண்மேடை. 2. A surrounding wall, மதில். 3. A ditch round a fort, அகழ். (p.) 15)

acmpi (p. 5) --அசம்பை, s. A bag, budget, a double bag, a traveller's walet, தோட்பை. (c.) 83) *

acai (p. 7) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To move, stir, tremble, ஆட. 2. To waver, quiver, totter, not being able to support a weight--as a slender waisted woman is poetically described to waver in walking, from the weight of her breasts, தள்ளாட. 3. (p.) To lodge, sojourn, dwell in an appropriate place-- as men in houses, towns, &c. beasts in the forest, fishes in water, &c., சஞ்சரிக்க. 4. (c.) To walk or ride for recreation, be active, be engaged in the performance of works, in distinction from the quiescence of the Gnani, உலாவ. 5. To be indolent, inactive, idle, சோம்ப. 6. To be disturbed, discomposed, agitated, கலங்க. 7. To be weary, exhausted, faint, துவள. 8. To fluctuate, hesitate, be confused by a rebuke, தத்தளிக்க. அசைகை, v. noun. Motion, moving, அசைவு. 2. Conjectural circumstance--as a rustling among leaves may excite conjecture of a snake being there, ஐயம். அசையாநிலை, s. A fixed state, immovableness, steadfastness. அசையாமணி, s. A bell seldom rung; attached to the royal palace to inform the sovereign of any calamity of other extraordinary event, ஆராய்ச்சிமணி. அசையாமை, neg. v. noun. Firmness, fixedness, immovableness. அசைவாட, inf. To hover, move or stir--as wind on the surface of water. அசைவு, v. noun. Shaking, moving, motion, அசைதல். 2. A kind of swinging shelf, ஊசல். 3. Motion, passion, emotion as applicable to the qualities of the mind, மனவெழுச்சி. 4. Stir, bustle, agitation, சஞ்சலம். 5. Weariness, failure, fainting, சோர்வு. 3)

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

aṭṭmpārikk (p. 9) inf. [prov.] To enlarge in bulk as a tree, பருக்க. 2. To pass side by side, walk abreast, பக்கஞ்சார்ந் துசெல்ல; ex அட்டம், side. (c.) 7)

aṇai (p. 9) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To become joined, to unite with, come or be in contact with, சேர. 2. To lean against, (as children against their parents) resort or have recourse to a person or thing, சார. 3. To copulate, புணர. (p.) 4. (c.) To be quenched, extinguished, தணிய. 5. [in grammar.] To accrue, be derived from, உண்டாக; as தவத்தாலணைந்தபுதல் வன், a child obtained by penance. விளக்கணைந்தது. The lamp is extinguished. வினையாலணையும்பெயர், s. Inflections of verbs declined like nouns, as நடந்தான், he walked, or he who walked; நடந்தானை, him who walked; நடந்தானால், by him who walked, &c. அணைவு, s. Help, support, protection, safeguard, as a cover to a book, a thing joined, annexed, &c. 45)

anti (p. 14) s. Evening, evening twilight as joining the day with the night, மாலைக்கா லம். 2. (p.) The meeting of three ways or the place where three ways meet, முத் தெருக்கூடுமிடம். அந்திகாவலன், s. The guardian deity of the evening twilight, supposed to walk the streets, &c. அந்திக்காலம்--அந்திப்பொழுது, s. The evening. அந்திசந்தி, s. Morning and evening. 2. Continuance, perpetuity. அந்திநட்சத்திரம், s. The evening star. அந்திமந்தாரம்--அந்திமந்தாரை, s. A flower plant that blossoms in the afternoon, அந்தியிற்புஷ்பிக்கும் பூண்டு, Polyanthes, L. அந்திவண்ணன், s. Siva, he whose colour is that of the evening clouds--red, சிவன். 66)

appu (p. 18) கிறேன், அப்பினேன், வேன், அப்ப, v. a. To stick or clap on with the hand, as sandal paste, plaster, &c., or with a trowel, as mortar against a wall, சார்த்த. 2. To snatch at, as a dog, கௌவ. 3. To apply in a patting manner, as a lotion, a fomentation, ஒற்ற. 4. [prov.] To beat gently with the hands, as in washing muslin, கும்ம. நாய் அப்பிக்கொண்டுபோய்விட்டது. The dog snatched and carried it away. அப்பல், v. noun. Beating, clapping. 2. Pleastering with mortar, &c. 41)

arkku (p. 22) --கிறேன், அரக்கினேன், வேன், அரக்க, v. a. To waste or wear away by rubbing, அழிக்க. (பிங்.) 2. To mash with the palm of the hand or the sole of the foot by a wriggling motion, தேய்க்க. 3. [prov.] To push, drag, or otherwise move a heavy body, as the wooden frame of a house, இருப்புவிட்டுப் பெயர்க்க. 4. v. n. (c.) To move in a hitching or wriggling manner or by jerks, hitch along on a seat, crawl as a child or snake, hobble or walk with difficulty, waddle as one drunk, நெளிந்துநடக்க. அரக்கியரக்கிநடக்கிறான். He walks hitching along. அரக்கல், v. noun. The act of rubbing or grinding. 38) *

arṇi (p. 23) s. A jacket or coat of mail, கவசம். 2. A fortress, wall or fortification, மதில். (சது.) 3. A jungle, forest, காடு. (வியாக்கிரபுராணம்.) (p.) 7)

arṇ (p. 23) s. Beauty, அழகு. 2. Defence, fortification, including four kinds; viz.: (a.) Walls, மதில்; (b.) Seas, rivers, கடல்; (c.) Mountains, மலை; (d.) Forest, காடு. 3. Fortress or castle, கோட்டை. 4. A jungle for defence, காவற்காடு. 5. A fortifying wall, மதில். (p.) படைமிகுத்தாலரணில்லை. A fort is no defence when the defenders are mutinous. அரணானபட்டணம், s. A fortified city. அரணிருக்கை, s. A fort. அரண்பண்ண, inf. To fortify. 12)

aramiyam (p. 23) s. A palace, a mansion, அரமனை. Wils. p. 971. HARMYA. 2. A terrace on the top of a house for a walk by moonlight, வீட்டின்மேலுலாவும்வெளி; [ex ரம்ய, pleasing.] 3. The பிரமி plant, (p.) 23)

aṟikkai (p. 33) s. [prop. அறிவிக்கை.] Notice, information, communication, acknowledgment, confession, avowal, profession, விளம்பரம். அறிக்கைபண்ண--அறிக்கையிட, inf. To notify, inform, apprize, confess, avow, acknowledge, advertise. அறிக்கைப்பத்திரிகை, s. Advertisement, notification, written notice, proclamation. 51)

aṟai (p. 33) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To slap, strike with the open hand or with any thing flat, அடிக்க. 2. To hammer a nail, &c. கடாவ. 3. To beat a drum, முழங்க. 4. To beat as wind, also as a wave, to dash as a mountain torrent, மோத. 5. (p.) To speak, say, declare, சொல்ல. ஆணியறைய, inf. To drive a nail. பறையறைய, inf. To beat a tomtom. கன்னத்திலறைய, inf. To beat on the cheek. அறை, v. noun. A slap with the hand, a blow with a hammer, &c., அடி. 2. A gust of wind, காற்றடிக்கை. 3. The dashing of a wave or of a mountain torrent, அலையடிக்கை. 4. The beating of a drum, பறையடிக்கை. அறையுண்ண, inf. To be struck. மண்ணறை, s. Smearing clay on a wall, daubing as plaster, throwing or clapping on, &c. 62)