akaṉam (p. 2) s. (St.) [priv. அ et கனம்.] Want of weight, பாரமின்மை. 2. Want of honor, பெருமையின்மை. (p.) 55)

acai (p. 7) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To move, stir, tremble, ஆட. 2. To waver, quiver, totter, not being able to support a weight--as a slender waisted woman is poetically described to waver in walking, from the weight of her breasts, தள்ளாட. 3. (p.) To lodge, sojourn, dwell in an appropriate place-- as men in houses, towns, &c. beasts in the forest, fishes in water, &c., சஞ்சரிக்க. 4. (c.) To walk or ride for recreation, be active, be engaged in the performance of works, in distinction from the quiescence of the Gnani, உலாவ. 5. To be indolent, inactive, idle, சோம்ப. 6. To be disturbed, discomposed, agitated, கலங்க. 7. To be weary, exhausted, faint, துவள. 8. To fluctuate, hesitate, be confused by a rebuke, தத்தளிக்க. அசைகை, v. noun. Motion, moving, அசைவு. 2. Conjectural circumstance--as a rustling among leaves may excite conjecture of a snake being there, ஐயம். அசையாநிலை, s. A fixed state, immovableness, steadfastness. அசையாமணி, s. A bell seldom rung; attached to the royal palace to inform the sovereign of any calamity of other extraordinary event, ஆராய்ச்சிமணி. அசையாமை, neg. v. noun. Firmness, fixedness, immovableness. அசைவாட, inf. To hover, move or stir--as wind on the surface of water. அசைவு, v. noun. Shaking, moving, motion, அசைதல். 2. A kind of swinging shelf, ஊசல். 3. Motion, passion, emotion as applicable to the qualities of the mind, மனவெழுச்சி. 4. Stir, bustle, agitation, சஞ்சலம். 5. Weariness, failure, fainting, சோர்வு. 3)

aṭai (p. 8) s. Resort, attaining to, அ டுத்தல். 2. A kind of cake, wafer, ஓர்பணிகா ரம். 3. Cake or bread in general அப்பவருக் கம். 4. Incubation, அவயம். 5. A leaf, இலை. 6. Gravity, weight, கனம். 7. A slight support or prop, தாங்கி. 8. [in grammar.] A prefix, qualifying word, or clause, adjunct, accompaniment, அடைமொழி. In this meaning it includes உரிச்சொல் or adjectives and adverbs. (p.) 9. A pledge, கொதுவை. 1. Tribute, the king's proportion of the produce of the land whether one-sixth or one-tenth, or otherwise, நிலவிறை. (c.) அடைகாக்க--அடைகிடக்க, inf. To sit on eggs, incubate. அடைகாய், s. Betel and areca nut. அடைகொடுக்க, inf. To render the kings's share of the produce. அடைகோழி, s. A hen that sits on eggs. அடைக்காய், s. Areca nut. அடைக்குத்தகை, s. [prov.] Revenue from grain as farmed out by government. அடைச்சீட்டு, s. [prov.] Receipt for the payment of tithe or tax. அடைப்பை, s. A betel pouch, வெற் றிலைப்பை. அடைப்பைக்காரன், s. The servant who carries the betel pouch, &c. of a great person. அடையடுத்தவாகுபெயர், s. A species of metonymy, as, மருக்கொழுந்துநட் டான், he planted a twig of the absinthium, that is, the plant itself. 19)

ati (p. 10) . A particle used as a prefix to words from Sanscrit to increase their meaning, மிகுதிப்பொருளைக்காட்டுமடைசொல். Wils. p. 15. ATI. அதிகதை, s. A speech or expression which has no sense, a nonsensical speech, வெற்றுரை. அதிகாசம், s. Violent or loud laughter, horse laugh, பெருநகை. Wils. p. 18. ATIHASA. அதிகாலம்--அதிகாலை, s. The early part of the morning. அதிசங்கலிதம், s. The summation of a series in geometrical progression whose first term is one, and ratio two. அதிசாக்கிரதை, s. Great circumspection. அதிசீக்கிரம், s. Great peed, மிகு வேகம். அதிசூக்குமம்--அதிசூட்சுமம், s. The state of being very minute, subtile, மிகுநுண்மை.- See சூக்குமம். அதிதீவரம், s. Great haste. அதிநுட்பம், s. Criticalness, discrimination, niceness, subtileness. அதிபயம், s. Great fear. அதிபாதகம், s. Heinousness, sin, the worst of the great sins. Wils. p. 17. ATIPATAKA. அதிபாரகம், s. A mule, கோவேறு கழுதை. Wils. p. 17. ATIB'HARAGA. அதிபாரம், s. A very heavy or great weight. Wils. p. 17. ATIB'HARA. அதிமதுரம், s. Licorice, (the plant or root) ஓர்சரக்கு, Glycyrrhiza glabra, L. 2. Excessive sweetness, மிகுவினிமை. அதிமூர்க்கம், s. Rage, violent anger, vehement fury. அதிமூர்க்கன், s. A rageful, violent man. அதிமோகம், s. Lasciviousness, amorousness. அதியுஷ்ணம், s. Excessive heat. அதிரசம், s. A species of sweet cake, ஓர்பண்ணிகாரம். 2. A kind of drink, மதுபானம். அதிரோகம், s. Complicated disease, மிகுபிணி. 2. Consumption, கசம். Wils. p. 17. ATIROGA. அதிவிநயம், s. Excessive obeisance, affected humility, fawning, hypocritical flattery, மாரீசாசாரம். அதிவியாப்தி, s. Redundancy of matter, as one of the three faults of composition, மிகைபடக்கூறல். See தோஷம். Wils. p. 17. ATIVYAPTI. அதிவிருஷ்டி, s. Heavy rain, கன மழை. Wils. p. 17. ATIVRISHTI. அதிவெள்ளைச்சிந்தூரம், s. The sublimate of mercury, சவ்வீரம். அதிவேகம், s. Great velocity, மிகுகதி. 43) *

atulitam (p. 12) s. [priv. அ, et துலிதம், weighed, equalled.] Unchangeableness, மா றாமை. 2. State of being unequalled, ஒப்பின் மை. (p.) 8) *

amukku (p. 20) கிறேன், அமுக்கினேன், வேன், அமுக்க, v. a. To crush, press or squeeze, as a fruit, a boil, &c., அமுத்த. 2. Press down, press in or under, as a vessel into water, immerse, depress, press down or in, indent by pressure, அமிழ்த்த. 3. (fig.) To oppress, நெருக்க. நீரிலேசெம்பையமுக்கிமொண்டுவா. Sink the brass pot in the water, draw it up, and bring it. அமுக்கு, v. noun. Compression, depression, oppression as by nightmare, pressure as by the hand of the bailiff, அழுத்துகை. 2. That which compresses, depresses, &c., an incumbent weight, அமுக்குபாரம். அமுக்குண்டு கதறிக்கொண்டுகிடந்தான், He lay crying out, prostrate under the burden. அமுக்கன், s. One who does things secretly, இரகசியத்திற்கருமமுடிப் போன். 2. A sly, cunning person, dissembler, a deceiver, தந்திரகாரன். (c.) 3. [prov.] Nightmare, நித்திரையிலமுக்குமாவி. 20)

ampṇm (p. 20) s. A corn measure, மரக்கால். (சிலப்பதி.) 2. Tortoise, ஆமை. 3. Water, சலம். 4. Plantain tree, வாழை. 5. Beam of weighing scales, துலாக்கோல். (p.) 50)

ammu (p. 21) கிறேன், அம்மினேன், வேன், அம்ம, v. n. To dissemble on hearing a thing spoken of by seeming to know nothing of it, to act with reserve and duplicity wanting ingenuousness, மாரீசம் பண்ண. 2. கிறது, அம்மினது, ம், அம்ம. [prov. impr. for பம்பு.] To cover thickly as a mass of motionless clouds, overspreading the heavens, obscuring the rays of the sun, &c., மூட. 3. To feel the sensation of weight in the head, as the effect of cold, தலைகனக்க. அம்முக்கள்ளன், s. A cheat, a fraudulent fellow, one who is void of honest principles, one that is a rogue within. 33)

aḷvu (p. 33) s. Measure, degree, proportion, quantity, magnitude, size, capacity, bound, limit, compass, number, standard, வரையறை. 2. The proper or required measure, the complement number, size, weight, &c., மட்டு. 3. With உம், it expresses a limited extent of measure, time, distance, &c., as அவ்வளவும், only so far, even so much. 4. Suffixed to participles, it means when, as soon as--as பார்க்குமளவில், as soon as seen. 5. A measure or thing to measure with, அளவுகருவி. There are four kinds of measurement; viz.: 1. எண்ணல், computation. 2. எடுத் தல், weight, measurement by balance. 3. முகத்தல், measurement of capacity--as dry of fluid measure. 4. நீட்டல், measurement of extension, a long measure and land measure.--Some add a fifth தெறித்தல், jerking with finger. இராசா அளவிற்கேறிற்று. It has gone up to (the limit of) the king; i. e. it is too late now to adopt measures to prevent it. காரியத்தளவிலேயொன்றுமில்லை. There is no importance in the thing--it matters not. குலத்தளவேயாகுங்குணம். According to the caste will be the disposition. அவன்வருமளவும். Till he comes. மேகமண்டலமளவும். As high as, or as far as the region of the clouds. என்னளவிலேயிப்படிநடந்தது. It has so happened to me; at least in my case, &c. தன்னளவிலே கொண்டாடிக்கொண்டான். He limited the feast to his own circle. அளவடி, s. A line containing four metrical feet, நாற்சீரால்வருமடி. அளவடிவிருத்தம், s. A விருத்தம் verse of four lines, each of which contains four feet, நேரடிவிருத்தம். அளவழித்தாண்டகம், s. A kind of poem, ஓர்பிரபந்தம். அளவறுக்க, inf. To find out, ascertain a number and decide, வரையறுக்க. அளவற்றது--அளவில்லாதது. appel. n. That which is beyond number, measure, weight, &c. அளவாக, inf. [used adverbially.] Moderately, to a limited extent, according to. அளவிட, inf. To estimate, calculate. 2. To guess, conjecture. 3. To measure, explore, fathom. 4. To investigate, examine, search into. அவனை அளவிடக்கூடாது. One cannot fathom him. அளவிடப்படாத, neg. rel. part. Incomprehensible. அளவிடை, v. noun. Measuring, admeasurement, அளவிடுகை. 2. Estimation, calculation, guess, மதிப்பிடுகை. 3. s. Weight, நிறை. 4. Capacity, extent of one's power. நிருவாகம். சத்துருவையளவிடைபார். Estimate an enemy's power. அளவியற்றாண்டகம், s. A kind of poem. அளவிறக்க, inf. To exceed the measure, the appointed limit, &c., எல் லைகடக்க. 2. To transgress, violate a rule, மீற. 3. To exceed all bounds, be immeasurable, inconceivable, எண்ணிறக்க. அளவிறந்தபொருள், s. Immense property beyond the power of calculation, a thing incomprehensible, a mystery. அளவின்மை, neg. v. noun. Immeasurableness, countlessness, immensity. அளவுகோல், s. A land measurer's rod. அளவுநாழி, s. A stamped measure. அளவுபடுத்த, inf. To measure, ascertain, to limit. அளவெடுக்க, inf. To take a measure, dimensions, &c., of a thing. அவ்வளவு--இவ்வளவு, s. So much, so many. அவ்வளவும், Even so much, only of far, that is all. எவ்வளவு, s. How much, how many. நேற்றளவு. Up to or till yesterday, in the course of yesterday. நேற்றையளவிலேசெய்தியிப்படி. The news were so up to yesterday. இன்றளவும். Until this day, in the course of to-day. 14)

aḷvai (p. 33) s. Measure, a definite quantity, அளவு. 2. Bound, limit, எல்லை. 3. A measure, or thing to measure with, அளவுக்கருவி. 4. A medium of knowledge, காட்சிமுதலியபிரமாணங்கள். 5. The name of a logical work, அளவைநூல். 6. Day, நாள். There are eight ways of obtaining the true knowledge of a thing or occurrence; viz.: 1. காட்சி, by the senses, especially the sight--by experiments, பிரத்தியட்சப்பிர மாணம். 2. அனுமானம், by inference, by drawing conclusions from what has been admitted or is supposed true--as நெருப்பிற்கு வியாப்பியம் புகையென்றறிதல், where smoke is, there is fire. 3. ஆகமம், by the testimony or assertions of great men, either orally or in writing, பெரியோர்வாய்ச்சொல். 4. அரு த்தாபத்தி, by deduction established from premises, அந்நியதாவநுபபத்தி--as இரவிலுணவி ல்லாமற் பகலுண்ணாதவனுக்குப் பருத்தல்கூடாதென் னுமுணர்ச்சி. 5. உவமானம், by similarity or likeness, comparison, மரை பசுப்போலென்னுமு ணர்ச்சி. 6. அபாவம், proof of non-existence-as முன்னில்லை, பின்னில்லை, முழுதுமில்லை, ஒன்றி ன்மற்றொன்றில்லை. 7. ஐதீகம், by traditional testimony--as இம்மாத்திற்பேயுளதென்பது, this tree is haunted by the devil. 8. சம்பவம், proof of co-existence--as ஆயிரத்தினூறுண்டெ னல், where a thousand is, there is a hundred. (p.) அளவையாகுபெயர், s. A metonymy in reference to measure, weight, number, &c. In Nannool, four kinds are given, எண்ணலளவையாகுபெயர், எடுத்தல ளவையாகுபெயர், முகத்தலளவையாகுபெயர், and நீட்டலளவையாகுபெயர். 15) *

āñcāṉ (p. 37) s. [in seamen's language.] A halliard or rope for hoisting a sail, கப் பற்கயிறு. 2. A rope for lifting weights with a pulley or otherwise, a hawser, கயிறு. 3. The lone, slender stem of a tree, சிறியதனிக் கொப்பு; [ex ஆசை.] (c.) ஆஞ்சான்பற்றி, s. A beam across the stern of a dhoney to which the halliard, &c. is tied. சின்னஆஞ்சான், s. A small stay rope, as பளிஞ்சிக்கயிறு. 29)

āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

iṟāttl (p. 57) s. A pound--in weight, probably from the Arabic, ஓர்நிறையளவு. 2. [prov.]. A place where custom is paid for fish, மீனாயத்துறை. 17)

iṟāttu (p. 57) s. (For.) Weights used as means of torture and tied to the joints of the fingers and toes to extort confession, or to enforce compliance, வருத்தமுறக்கட்டிய குண்டு. இறாத்துக்கட்ட, inf. To fasten weights to the fingers, &c., for the forementioned purposes. 18)