āṭu (p. 38) கிறேன், ஆடினேன், வேன், ஆட, v. n. To move, wave, shake, vibrate, swing, அசைய. 2. To dance, play, sport. gesticulate, to act a part in play, கூத்தாட. 3. (p.) To wash, bathe, play in water, குளிக்க. 4. To war, fight, join in battle, பொர. 5. To copulate, புணர. 6. [in combination.] To do, to act, செய்ய. 7. To speak, சொல்ல. பணத்துக்காடுகிறான். He is urgently soliciting money. ஆடவை, s. Place of dancing, நிருத்தசபை. ஆடி, s. A dancer. ஆடித்திரிய, inf. To make much ado about a thing. 2. to go around or be too much in company. ஆடுகால், s. The supporters of a lever for a well-sweep. ஆடுதொடை, s. The inner fleshy part of the thigh. ஆடுமாலை, s. [prov.] A gay, lively, laughing girl, young woman. ஆடல், v. noun. Moving, shaking, rocking, &c. 2. Fighting, battle, war. 3. Being powerful. 4. Victory. 5. Playing. 6. Coition. 7. Dancing. 8. Washing, bathing. 9. Boasting, friendly word or conversation. 1. Saying. ஆடல்பாடல், s. Singing and dancing. ஆடற்றரு, s. A dancing song used in comedies. ஆட்டம், v. noun. Motion, vibration, agitation, vacillation, rocking, swinging, rolling or pitching (at sea, &c.), அசைவு. 2. Dance, play, game, prank, an act of play, a turn-about, a turn, once playing the game, விளையாட்டு. 3. Likeness, the assumption of a character, profession, conduct, shape in imitation, தன்மை. 4. Moving about, energy, vigor, action, முயற்சி. (c.) அங்கேபோக ஆட்டமாடுகிறான். He insists on going there, (contrary to advice.) இந்த ஆட்டத்துக்கெல்லாமவனசையான். He will not be moved by this agitation. அவன் ஆட்டந்தீர்ந்தது. He power, bustle, agitation, harassing, &c. has come to an end. அவனிரண்டாட்டம் விளையாடினான் ஓராட்டந் தோற்றுப்போனான். He played two games and lost one of them. ஆட்டமடித்தல், v. noun. A play among children in which the புள்ளு, or small stick, being swung round so as to fly t a distance, is struck by the கிட்டி, or larger stick. ஆட்டமெடுக்க, inf. To enter on a rash or odd enterprise, to beat another in the above play. 10)

iṟai (p. 57) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To pour out, lave, irrigate, draw and pour out, நீரிறைக்க. 2. To cast forth. strew, scatter abroad, சிதற. 3. To give liberally, மிகக்கொடுக்க. 4. (Met.) To lavish, spend lavishly, squander, அளவுகடந்துசெல விட. 5. v. n. [vul.] To flow or issue--as blood, milk, &c., சொரிய. பணத்தையெங்குமிறைத்துப்போட்டான். He has squandered the money. இறைகூடை, s. A large basket for irrigation, நீரிறைக்குங்கூடை. இறைமரம், s. Three poles connected at the top, forming a support for a basket used in watering fields, இறை வைமரம். 2. A well-sweep and pole, ஏற்ற மரம். 3. [prov.] A long wooden boat suspended for watering fields, நீரிறைக்கு மரப்பத்தல். இறைப்பு, v. noun. Pouring or casting out, laving, irrigation, நீரிறைக்கை. 2. Scattering, lavishing, squandering, waste, profusion, வாரியிறைக்கை. இறைவை, s. Any contrivance for raising water for irrigation--as a well-basket, இறைகூடு. 2. A trough for casting out water, நீரிறைக்கும்பத்தல். 3. A ladder, ஏணி. 4. A fan for winnowing, தூற்றுகூடை. 33)

ēṟṟm (p. 79) s. Rise, ascent, acclivity, உயர்வு. 2. Superiority, excellence, pre-eminence, மேன்மை. 3. Fame, புகழ். 4. Excess, preponderance, மிகுதி. 5. Increase, பெருக் கம். 6. The flow of the tide, நீரேற்றம். 7. A lever or shaft for drawing water for irrigation, ஏற்றமரம். ஏற்றக்கால், s. The supporters of a beam for irrigation, துலாவைத்தாங்குங்கால். ஏற்றக்குறைச்சல்--ஏற்றத்தாழ்ச்சி, ஏற்றத்தாழ்வு, s. Superiority and inferiority, highness and lowness, உயர்வு தாழ்வு. 2. Disparity, difference, disagreement, that which is greater or smaller, &c., வேற்றுமை. ஏற்றக்கோல், s. A bamboo pole with which water is drawn from a well, ஏற்றக்கழி. ஏற்றச்சால், s. A bucket used for irrigation, நிரிறைக்குஞ்சால். ஏற்றமடல், s. The supporting timbers on which the well-sweep oscillates, being generally attached to a pillar which is fixed in the ground. ஏற்றமரம், s. The well-sweep, the picotta. 85)

kaṉṉi (p. 102) s. A virgin, a maiden, a young unmarried woman, குமரி. 2. Virgo, a sign of the zodiac, ஓரிராசி. Wils. p. 187. KANYA. 3. [in mythology] A river that flows into the sea at Cape Comorin, regarded as a sacred virgin, ஓராறு. (c.) 4. (p.) Youthfulness, tenderness, juvenility, இளமை. 5. Virginity, கற்புக்கெடாமை. 6. A woman, பெண். 7. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். 8. The wild or Socotrine aloe, an evergreen, கற்றாழை. Aloe perfoliata. 9. A wild creeper, the காக்கணம். 1. Unfading, imperishable, eternal youth, freshness, vigor, evergreen, அறிவில்லாமை. 11. A female ascetic, தவப்பெண். 12. A female possessing eternal youth--spoken of the goddesses or celestial females, தெய்வப்பெண். 13. Durga, துர்க்கை. 14. A plant, காவிளை. (Rott.). கன்னிகழியாதஆண்பிள்ளை, s. A chaste youth. கன்னிக்கால், s. The first post set up in the wall of a new house facing south, decked with cloth, in imitation of a female, முதல்நாட்டுத்தம்பம். See கலியாணம். கன்னிக்கால்நாட்ட, s. To set up the first post in a large building. 2. To plant the first marriage post. கன்னிக்குட்டி, s. [prov.] The first kid of lamb. கன்னிக்கோழி, s. A pullet nearly arrived at maturity. கன்னிச்சவ்வு--கன்னிமுத்திரை, s. The hymen. கன்னித்திங்கள்--கன்னிமாதம், s. The month of September when the sun is in the sign virgo, புரட்டாசிமாதம். கன்னித்தீட்டு, s. The catamenia of a young woman, deemed impure in a higher degree than afterward. கன்னித்துவம்--கன்னிமை, s. Virginity, virgin age, கன்னித்தன்மை. கன்னிபுதன், s. Mercury in the sign virgo indicating learning in one born under its influence. கன்னிப்பருவம், s. The age of mature virginity. கன்னிப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. [prov.] A woman in her first pregnancy. கன்னிமதில், s. Imperishable fortress walls. கன்னிமார், s. Virgins, deified females who were pious virgins on earth, afterward born in deified forms, in the supernal worlds in some one of the three lower states of bliss, கன்னியர். கன்னிமையழித்தல்--கன்னியழித் தல், s. The crime of deflouring a virgin. 2. The guilt of suffering a virgin to be defloured. கன்னிமையழிய--கன்னியழிய, inf. To lose virginity, to be be defloured, கன்னிமைகெட. கன்னியழியாதபெண், s. A girl that has not lost her virginity. கா, A syllabic letter, the consonant க் and long vowel, ஆ, ஓரெழுத்து. 2. s. A pole with ropes attached on the shoulder, for carrying common burdens, or gifts to a temple, &c., காவடி. (c.) 3. (p.) A lever or beam for a well-sweep, also the lever of steel yards, scales, &c., துலாக்கோல். 4. A grove, சோலை. 5. A flower garden, பூந் தோட்டம். 6. A poetic expletive, அசைச்சொல். இவளிவட்காண்டிகா. See her here. (நன்னூ லுரை.) காக்காரர், s. [prop. காவுவோர்.] Bearers of palankeens, pole-burdens, &c., persons who carry burdens suspended from a pole on the shoulders. காத்தாடி--காத்தண்டு, s. A pole for carrying burdens, காவடித்தண்டு. காமரம், s. [prov.] A pole for carrying on the shoulder, the one used for heavy timber, காவடித்தண்டு. கற்பகக்கா, s. Indra's paradise. திருவானைக்கா, s. The name of a celebrated pagoda on the island of Sreerungam near Trichinopoly, lit. the grove of the holy elephant. 81)

kuṟngkoṭṭi (p. 132) s. [prov.] A short piece or clump of wood, attached to the lower end of a well-sweep, or rafter, or to the broken leg of a chair. 3)

koṭi (p. 145) s. A creeping plant, a vine, a runner, படர்கொடி. 2. A standard, a banner, a flag, a streamer, துவசம். 3. A clothes' line, வஸ்திரம்போடுங்கொடி. 4. [prov.] A paper, or other kite, காற்றாடிப்பட்டம். 5. A string or chain for a person, கயிறு. 6. Length, நீளம். 7. A crow, காக்கை. 8. The dance of குமரன், குமரனாடல். 9. A rope or pole of a well-sweep, ஏற்றக்கயிறு. 1. The umbilical cord connected with the placenta, தொப்பூழ்க்கொடி. 11. Running veins, as in the eye, &c., கண்வரி. கொடிக்குச்சுரைக்காய்கனக்குமோ. Is the gourd too heavy for its stalk, i. e. Will not the mother find means to support her own children, how many soever they may be? கொடிகட்ட, inf. To erect a banner, standard, &c. 2. To tie a line across a house, &c. 3. To fasten a rope on the well-sweep. 4. To tie a shred of cloth on a new house--as carpenters. 5. To make a paper kite. 6. To tie the stem of a betel-berry to its stake. கொடிகட்டித்தியாகங்கொடுக்க, inf. To hoist a flag when about to give alms. கொடிகட்டிநிற்க, inf. [prov.] To stand or walk, holding by a line attached to a beam--as a woman in labor, a sick person, &c. கொடிகட்டிவாழ, inf. To hoist a flag, in token of prosperity and honor. கொடிக்கள்ளி, s. A small species of கள்ளி milk-hedge. கொடிக்கால், s. Stakes, sticks, set to support betel-plants. 2. Betel-runners or tendrils. கொடிக்கால்வெள்ளாளன், s. A particular class of vellalas who cultivate betel-gardens. கொடிக்கூடை, s. A wicker-basket. கொடிக்கையாந்தகரை--கொடிக்கை யான், s. A medicinal plant. See கையாந் தகரை. கொடிக்கொத்தான், s. A medicinal bushy creeper, the juice of which is used to thicken butter-milk, Cassyta filiformis. கொடிச்சண்பகம், s. A creeper with a very fragrant flower, a species of சண்ப கம். which see. கொடிச்சுற்றிக்கொண்டுபிறக்க, inf. To be born with the cord of the placenta round the neck--deemed ominous to the maternal uncle. கொடிச்சூரை, s. A creeper species of சூரை. கொடித்திரும்ப, inf. To pass the meridian--spoken of the sun or other heavenly body. கொடித்திரும்பினவுடனே. [prov.] As soon as the sun has passed the meridian. கொடித்தட்டு, v. noun. A contention with tow paper kites to see which will cut the other. கொடித்தக்காளி, s. A kind of creeping plant, ஓர்செடி. கொடித்திருப்பாடகம், s. A foot ornament of women, மாதர்காலணியிலொன்று. கொடித்துத்தி, s. A medicinal spreading shrub. See துத்தி. கொடித்தூக்க, inf. To hoist a flag. கொடிநரம்பு, s. Prominent veins. கொடிநாய், s. A grey-hound, சோணங் கிநாய். கொடிநாவல், s. A kind of நாவல் tree. கொடிநெட்டி, s. The sensitive plant. கொடிபறத்தல், v. noun. The displaying of a flag; a term used for asserting dominion. கொடிபோட, inf. To hoist a flag or standard--as a conquerer; or as a signal for battle. 2. (fig.) To be firmly determined on a thing. கொடிப்பசளை--கொடிவயலை--கொடி வசளை, s. A creeper whose leaves are edible. See பசளை. கொடிப்படை, s. The van of an army, the banner detachment, முன்னணிப்படை. கொடிப்பயறு, s. A kind of pulse that puts forth tendrils. கொடிப்பாசி, s. Creeping moss upon water. கொடிப்பாலை, s. A kind of creeper. See பாலை. கொடிப்பிள்ளை, s. The young of a crow. 2. A kind of goat, பள்ளையாடு. கொடிப்புலி, s. A species of tiger with a long and slender body like a greyhound. கொடிப்பூ, s. Flowers of creepers--one of the four varieties. see பூ. கொடிமரம்--கொடித்தம்பம்--கொடிக் கம்பம், s. A flag-staff. கொடிமல்லிகை, s. A running jasmine. கொடிமாதளை, s. A kind of pomegranate. கொடிமாடு, s. A bullock lank and long. கொடிமுடி, s. A shrubby plant whose branches intertwine. கொடிமுடிந்தவழக்கு, s. An intricate law-suit. கொடிமுடியன், s. [prov.] A dangerous snake, long and small, with a large flat head--as கொம்பேறிமூக்கன். கொடிமுந்திரிகை, s. The vine, grapevine, திராட்சக்கொடி. கொடிமுறுக்கு, s. Twist. கொடியத்தி, s. A kind of fig-tree growing near rivers with slender branches. கொடியரசு, s. A tree, ஓரரசு. கொடியறுகு, s. A kind of grass. கொடியாடு, s. A long legged goat. கொடியால், s. A kind of banian tree. கொடியாள்கூந்தல், s. A plant, as அம் மையார்கூந்தல். கொடியிலந்தை, s. A spreading kind of shrub, Zizyphus racemosus, L. ஓரிலந்தை. (Rott.) கொடியிறக்க, inf. To take down a flag. 2. To take down the temple flag, at the close of the ceremonies. 3. To take down a kite that is flying. கொடியெலுமிச்சை, s. A species of எலுமிச்சை. கொடியேற்ற, inf. To hoist a flag in the temple or a fort. 2. [prov.] To fly a kite. கொடியேற்றம், v. noun. Hoisting the temple-flag, at the commencement of a periodical festival. கொடியைக் கொழுகொம்பின்மேலேற்ற, inf. To support a climbing plant by a prop. கொடிவலிக்க, inf. [prov.] To draw in the string of a kite. 2. To draw out a withe for use. கொடிவேலி, s. A shrub, as கொடு வேலி. 36)

koṇṭai (p. 146) s. Hair tied behind or on one side, மயிர்முடி. (See பால்.) 2. The corner pin of a door for a hinge. (See குடுமி.) 3. The crest of some birds, பறவைச்சூட்டு. 4. A knob, a round top--as the head of a nail, style, &c., ஆணிமுதலியவற்றின்தலை. --Note. அம்மைக்கொண்டை, அள்ளுகொண்டை, உ ச்சிக்கொண்டை, ஒழுகுகொண்டை, கன்னக்கொண் டை, கீல்க்கொண்டை, சுருட்கொண்டை, சொருகு கொண்டை, are different kinds of tufts of hair tied on the head. உன்கொண்டைகொலைய. Mayest thou be deprived of thy husband. A curse. கொண்டைகட்ட--கொண்டைமுடிக்ககொண்டைபோட, inf. To tie the hair knot. கொண்டைக்காரன், s. One who wears a knot of hair, மயிர்முடியுள்ளோன். 2. [local.] An honorable person--as distinguished by a knot for hair, மேன் டையுடையவன். 3. [in cant.] A proud person, செருக்கன். கொண்டைகட்டி, s. One of a class of வேளாளர். கொண்டைகுலைக்க--கொண்டையவிழ் க்க, inf. To untie or loose the hair knot. கொண்டைக்கரிச்சான், s. A species of the கரிச்சான் bird. கொண்டைக்கிளாறு--கொண்டைச்சி, s. [prov.] A crested kind of bird--as கொண்டலாத்தி. கொண்டைக்குச்சு--கொண்டையூசி, s. A hair-pin. See குச்சு. கொண்டைச்சுத்தியல், s. [prov. கொண் டைச்சுத்தி.] A goldsmith's or brazier's hammer, round-faced, ஓர்கருவி. கொண்டைதிருகி, s. The hole in the sill into which the corner pin of a door is fitted. கொண்டைத்துலா, s. A crest-like projection at the end of a well-sweep to keep the rope, &c., from slipping off. கொண்டைமுசு, s. [vul. கொண்டைமு சுறு.] A kind of monkey, ஓர்குரங்கு. கொண்டையன், s. [prov.] A crested species of kite, ஓர்பருந்து. கொண்டையாணி, s. A nail with a head. கொண்டைலாத்தி, s. As கொண்ட லாத்தி. 55)

tiruku (p. 240) கிறேன், திருகினேன், வேன், திருக, v. a. To wring off, to twist off, முறுக்க. 2. To twist, to turn, திருப்ப. 3. To wrest away, to snatch, பறிக்க. 4. To crook, to crumple, to make tortuous, திருப்பிமுறிக்க. கழுத்தைத்திருக, inf. To wring off the head. 2. To twist another's hand in mischeif. பிள்ளையைத்திருக, inf. To strangle a new born child. திருகணி, s. [prov.] The spiral windings of a shell, சங்குச்சுரி. 2. As திருகாணி. (c.) திருகணை, s. [prov.] A twist of straw or plat of ratan to set a pot on, புரிமணை. திருகாணி, s. A screw, சங்குச்சுரி. 2. A kind of jewel, ஓராபரணம். திருகிப்பறிக்க, inf. To snatch away with a twist; to wrench, wring, wrest away. 2. To extort. திருகுகள்ளி, s. One of the கள்ளி class of plants, twisted spurge, Euphorbia tortills. (Ains.) (c.) திருகுகொம்பு, s. A twisted or curled horn. See கொம்பு. திருகுகொம்பன், s. A beast with a curled horn. திருகுதாழை, s. A species of தாழை plant, ஓர்தாழை. திருகுதாளம், s. Artifice, trick, chicanery, மாறுபாடு. (c.) திருகுதாளக்காரன், s. (also திருகுதாளி, masc. and fem.) A knave, a trickish person. திருகுபனைமுகிழ், s. The whole upper integument of a palmyra fruit twisted off. See முகிழ். திருகுமணை--திருகரிவாள்மணை, s. [improp for துருவுமணை.] An instrument for crushing cocoa-nuts. திருகுமரம், s. A twisted or crooked tree. 2. A turnstile. திருகுமுகம், s. An averted, unfavorable countenance. திருகுமுகமாயிருக்க, inf. To be displeased so as to avert the face. 2. To form a favorable crisis, as a disease. திருகுவட்டம், s. A small wedgeshaped reel, with a handle, used to wind yarn. See திரிவடம். திருகூசி, s. A kind of drill to bore holes in an ola book, as தமரூசி. 2. A cross beam in a well-sweep, துலாஅச்சு. 9)

tulā (p. 249) s. Balance, steelyard, scales, beam of scales, நிறைகோல். W. p. 381. TULA. 2. [vul. தொலா.] A well-sweep, or lever for drawing water, picotta, ஏற்றமரம். (c.) (சது.) 3. Single shaft of a carriage, bullock-cart, &c., பண்டிஏர்க்கால். துலாகோடி, s. (St.) A weight. துலாக்கட்டை, s. [loc. திராவி.] Cross beams used for a terraced house. துலாக்கொடி, s. [prov.] A rope or pole attached to the well-beam. துலாக்கோல், s. Balance, beam of scales. துலாபாரம்--துலாவாரம், s. A weight in gold equal to that of a person, presented to a brahman, as an atonement for sin; or a deed of merit. துலாபாரந்தூங்க--துலாபாரமேந்த, inf. To get into scales as a person to make up a weight of gold equal to himself. துலாப்படி, s. Steelyard. 2. A large weight for a balance. துலாப்பட்டை, s. A well-basket attached to the lever for irrigation. 2. [loc.] The trunk part of a split palmyra. துலாமரம், s. A well-sweep. துலாமிதிக்க, inf. To tread the wellbeam in drawing water. துலாயனம், s. Autumnal, equinoctial point. 2. (R.) The apparent course of the sun from North to south. துலாராசி, s. Libra of the Zodiac. துலாவீடு--துலாவிஷுவம்--துலாவிடு வம், s. Autumnal point. அடித்துலா, s. The butt end of the well-beam. 18) *

tulām (p. 249) s. Balance, steelyard, scales, நிறைகோல். 2. Libra of the Zodiac, துலாராசி. 3. A well-sweep, a well-beam, ஏற்றமரம். 4. A weight equal to one hundred பலம். In some places two-hundred பலம் or five vis, ஓர்நிறை. (c.) 21) *

nempu (p. 279) s. [prov. நென்பு.] A nail without a head, a nail or peg sharp at both ends for joining the seams of boards, இருகூர்ஆணி. 2. Ribs or rounds of a ladder, ஏணிப்பழு. 3. Pins or ribs joining together the two beams of a well-sweep, serving also as steps for the man who treads it, ஏற்றமடலாணி. 4. [in mechanics.] The lever, உலுக்குமரம். 5. [prov.] Ribs, விலாவெலும்பு. அவனுக்குப்பாரஞ்சுமந்துநெம்புகழன்றது. He is greatly fatigued; (lit.) he has broken the நெம்பு of his back. நெம்புத்தடி--நெம்புதடி, s. A lever, as நெம்பு. (c.) 75)

pēṇ (p. 335) --பேண்மரம், s. [prov. com. ஆடுகால்.] The two beams on which the axle of a well-sweep rests. 37) *

mṭl (p. 339) s. Any thing flat and long, especially the leaves of the cocoa, palmyra, areka, plantain, screw-pine (தாழை) and wild date, Ph&oe;nix farinifera, ஈந்துமுதலியவற் றின்ஏடு. 2. A stand for sacred ashes. See திருநீற்றுமடல். 3. A poem, figuratively describing a disappointed lover riding on a palmyra-stem, ஓர்பிரபந்தம். 4. Stem of a palmyra branch for the above purpose. 5. Eye-lid, கண்ணிமை. 6. Husk enclosing the ears of maize, சோளக்கதிர்முதலியவற்றின் பொத்தி. 7. A flower-petal, பூவிதழ். 8. The standing pole of a well-sweep, ஏற்றமடல். 9. [prov.] A subsidiary stream or channel forming an angle with the main channel-as சிறுவாய்க்கால். 1. The external border of the ear, காதுமடல். 11. The shoulderblade and upper arm, தோள்மடல். மடலரிதாரம், s. Leaf-orpiment. மடலூர, inf. [in love poetry.] To ride on a palmyra-branch for a horse--as a disappointed lover. மடல்விரிய, inf. [poet. மடலவிழ.] To expand as a pine, or plantain-flowersheath. மடற்பரி--மடன்மா, s. [fig.] A palmyra stem used as a horse. மடற்பனை, s. A rough palmyra-tree difficult to ascend, commonly கங்குப்பனை. 2. [fig.] A learned man unwilling to communicate his knowledge; being one of the four classes of teachers. (நன்.) மடற்றுத்தம், s. Impure carbonate of Zinc, Calamine. [Ains. v. I. p. 574.] 81)