irācakaram (p. 50) s. The royal tribunal of the king's ministers in Travancore. (Besch.) 2. Wils. p. 7. RAJAKARA. Tax or toll imposed by the king, இறை. இராசகலகம், s. War between states, அரசர்செய்யுஞ்சண்டை. 2. Tyrannical acts of a king towards his subjects, கொடுங்கோன்மை. 3. The invasion of a foreign power, வேற்றரசர்செய்யுங்கலகம். இராசகாரியம், s. Political affairs, affairs of state. 2. [usage.] An important thing. இராசகீரி, s. The ichneumon king --said to be white, of diminutive size and carried by others, வெண்கீரி. இராசகுணம், s. The attributes of the king--being three, viz.: தூங்காமை, vigilance; கல்வி, learning, and துணிவுடை மை, courage, resolution. இராசகுமாரன், s. (fem. குமாரத்தி --குமாரி.) A prince, king's son. இராசகோலம், s. Royal attire, princely bearing. இராசகோழை, s. A violent disease in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent, attended with bloody expectoration, ஓர்நோய். இராசசங்கம்--இராசசபை, s. The royal assembly, senators, courtiers. Wils. p. 72. RAJASAB'HA. இராசசமுகத்தார், s. An assembly of state, assembly in the presence of a king. இராசசின்னம், s. Ensigns of royalty, regalia, the apparatus of a coronation--there are twenty-one of them, viz.: 1. முடி, crown. 2. குடை, the umbrella denoting safety and protection. 3. கவரி, hair-fans. 4. தோட்டி, elephanthook. 5. முரசு, drums. 6. சக்கரம், the discus weapon. 7. யானை, elephants. 8. கொடி, banners. 9. மதில், city-walls. 1. தோரணம், festoons or other decorations. 11. நீர்க்குடம், pots full of water with other things. 12. பூமாலை, garlands. 13. சங்கு, chanks. 14. கடல், seas. 15. மகரம், the sword fish. 16. ஆமை, turtles. 17. இணைக்கயல், a pair of carp-fish. 18. சிங் கம், lions. 19. தீபம், lamps. 2. இடபம், bulls. 21. ஆசனம், the throne. இராசசூயம், s. A sacrifice performed only by a universal monarch attended by his vanquished tributary princes, ஓர்யாகம். Wils. p. 72. RAJASOOYA. இராசசேவை, s. A visit paid to a sovereign. 2. The service of a king. இராசதரிசனம், s. A visit to or sight of the king--deemed auspicious on new year's day, &c., அரசனைக்காண்கை. இராசதருமம்--இராசநீதி, s. Jurisprudence, public justice--whether conduct proper for a king towards his subjects as prescribed in the shastars, or as consistent with acknowledged principles, அரசுநீதி. Wils. p. 7. RAJAD'HARMMA and RAJANEEDI. இராசதானம்--இராசதானி--இராச நகரம்--இராசமாநகரம், s. A metropolis, the residence of a king, a court, அரசன்வாழு நகரம். Wils. p. 71. RAJAD'HANI. இராசதானியாயிருக்க, inf. To be arrogant--as a bold or immodest woman. இராசதிரவியம், s. Royal treasure, wealth. இராசதுரோகம், s. Treason, disloyalty, sedition, any act of unfaithfulness to the state--as smuggling, not paying taxes, &c. Wils. p. 7. RAJADROHA. இராசஸ்திரி, s. A queen, அரசி. இராசத்துவம், s. Royalty, regal power or qualities, imperial dignity, government, dominion, royal prerogative, அரசரியல்பு. Wils. p. 7. RAJATVA. இராசநாகம், s. One of the four high castes of the cobra snake, நால்வகை நாகங்களிலொன்று. See நாகம். இராசநோக்கம்--இராசநோக்கு, s. Royal favor or benignity, clemency in general. 2. A king's look. இராசநோக்காடு, s. The final or most excruciating throes in child-birth. இராசபஞ்சகம், s. Danger from public authority as the result of an astrological calculation, இராசபயம். இராசபட்டம், s. Kingship, kingly office, இராசாதிகாரம். இராசபத்திரம், s. A royal edict, இராசகட்டளை. 2. The title of a royal grant, இராசாவினதிகாரபத்திரிகை. இராசபத்தினி, s. A queen, இரா சாவின்மனைவி. Wils. p. 71. RAJAPATNEE. இராசபயம், s. Danger or apprehension from government, அரசனானேரிடு மச்சம். இராசபரி, s. A royal horse having prescribed specialities, பரியரசு. இராசபாட்டை--இராசபாதை-இராசமார்க்கம், s. A public road, a high way. இராசபிளவை, s. A virulent species of cancer on the back, இராசபுண். இராசபுத்தி, s. Special wisdom, such as leads to great enterprises--considered peculiar to those of princely birth, விசேஷித்தபுத்தி. இராசமகேந்திரம், s. The name of a city. இராசமண்டலம், s. A royal congress. எங்கணுநெருங்கிச்சூழுமிராசமண்டலங்களோடும். With the royal congress which thronged every where. (பாரதம்.) இராசமனை--இராசமாளிகை, s. A royal palace. இராசமாநாகம், s. A species of venomous snake, கருவழலை. இராசமானியம், s. A royal gift of land or otherwise, a munificent grant of a king. இராஜமானியராஜஷ்ரீ, s. A title of excellence used in addressing. இராசமுத்திரை, s. A royal signet. இராசயோகம், s. A configuration of the planets, denoting the highest prosperity and honor to one born under its influence, செனனத்திற்சுபக்கோள்கள்கூடி நிற்கை. 2. One of the four yogas exercised by a sage, ஞானிக்குரியயோகநான்கிலொ ன்று. இராசராசன்--இராசாதிராசன், s. A king of kings, an emperor, a paramount sovereign--a title given to princes or used in compliment merely, சக்கரவர்த்தி. Wils. p. 71. RAJARAJA. 72. RAJAD'HIRAJA. இராசராசேஸ்வரி, s. Durga, துர்க் கை. 2. Parvati, பார்வதி. இராசரிகம்--இராசரிக்கம், s. Royalty, reigning, state, government, dominion, rule, அரசாட்சி. இராசரிகம்பண்ண, inf. To reign. இராசலட்சுமி, s. The goddess who presides over kingdoms, அரசர்திரு. இராசவசியம்--இராசவசீகரம், s. Captivating or winning over a king by magic, &c., இராசாவைத்தன்வசப்படுத்துகை. இராசவட்டம், s. [vul.] Public, political matters. இராசவட்டம்பேச, inf. To speak on political subjects. இராசவரிசை, s. Royal honors, இராசச்சிறப்பு. இராசவர்க்கம், s. The king's ancestry or lineage, the king's relations. 2. A color mixed with white and black. இராசவல்லமை-4, s. The prerogatives of kings are four, viz.: 1. இயற் றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting revenue. 3. காத்தல், preserving treasures. 4. பகுத்தல், distributing or expending revenue. இராசவள்ளி, s. A large, red species of yam, ஓர்வள்ளிக்கொடி. இராசவாகனம், s. A kind of palankeen used by kings, சிவிகை. இராசவாயில், s. The gate of a royal palace. இராசவிட்டூரம், s. Tyranny. இராசவிரணம், s. A large ulcer. இராசவிராசன், s. Kuvera, குபே ரன். 2. A king of kings, இராசாதிராசன். 3. Duriothana, துரியோதனன். இராசவிருட்சம், s. The கொன் றை tree, Cassia fistula, L. Wils. p. 72. RAJAVRUKSHA. இராசவிரோதம், s. Sedition. இராவீதி, s. A high road, royal road, main street. இராசாக்கினை, s. The government, command, justice of a king, அரசனாணை. Wils. p. 72. RAJAGNA. 2. Penalty of law, இராசதண்டம். இராசாங்கம், s. Government, dominion, royalty, monarchy, அரசாட்சி. 2. The component parts or body of a state, which are sixteen. See தசாங்கம். இராசாசனம், s. A throne, சிங்கா சனம். இராசாதிகாரம், s. Royal power, authority, jurisdiction, அரசனுக்குரியவதி காரம். இராசாதிபதி--இராசாதிபன், s. An emperor, a universal monarch, a king of kings. இராசீகம், s. Kingly authority. இராசீகந்தெய்வீகம், s. Unforeseen events, prosperous or adverse, that may happen by royal authority or providence--a term employed in making contracts, &c. 14) *

iṟai (p. 57) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To pour out, lave, irrigate, draw and pour out, நீரிறைக்க. 2. To cast forth. strew, scatter abroad, சிதற. 3. To give liberally, மிகக்கொடுக்க. 4. (Met.) To lavish, spend lavishly, squander, அளவுகடந்துசெல விட. 5. v. n. [vul.] To flow or issue--as blood, milk, &c., சொரிய. பணத்தையெங்குமிறைத்துப்போட்டான். He has squandered the money. இறைகூடை, s. A large basket for irrigation, நீரிறைக்குங்கூடை. இறைமரம், s. Three poles connected at the top, forming a support for a basket used in watering fields, இறை வைமரம். 2. A well-sweep and pole, ஏற்ற மரம். 3. [prov.] A long wooden boat suspended for watering fields, நீரிறைக்கு மரப்பத்தல். இறைப்பு, v. noun. Pouring or casting out, laving, irrigation, நீரிறைக்கை. 2. Scattering, lavishing, squandering, waste, profusion, வாரியிறைக்கை. இறைவை, s. Any contrivance for raising water for irrigation--as a well-basket, இறைகூடு. 2. A trough for casting out water, நீரிறைக்கும்பத்தல். 3. A ladder, ஏணி. 4. A fan for winnowing, தூற்றுகூடை. 33)

kntu (p. 93) s. A joint of the body, யாக் கையின்மூட்டு. 2. The bottom of the neck, the nape, கழுத்தடி. 3. An axle-tree, பண்டி யுளிரும்பு. 4. A carriage, a vehicle, a waggon or cart, பண்டி. 5. A staff, a crutch, support, defence, பற்றுக்கோடு. 6. A post, pillar, தூண். 7. A post for tying elephants, யானையணைதறி. 8. [prov.] A rope for tying oxen together by the neck, மாடுபிணைக்குந் தும்பு. 9. [prop. கங்கு.] The heap of straw round the threshing floor, வைக்கோல்வரம்பு. 1. The heap of chaff which forms outside the threshing floor, பொலிப்புறத்தடையும் பதர். கந்துகட்ட, inf. To float or recede to the side of the vessel--as curry stuffs in boiling. 2. To arrange the heap of straw round the threshing floor. கந்துகளம், s. The bottom of the rice-heap after the better part has been taken away, also rice mixed with the chaff in the floor. கந்தடிக்க, inf. To thrash, or beat the straw after it has been trodden. கந்தடைக்க, inf. To form an enclosure with straw round the threshing floor. கந்துடைக்க, inf. [prov.] To unfasten the noose of the string tied to the ox's neck, தும்பவிழ்க்க. கந்துமாற, inf. [prov.] To change an ox of a pair tied together, ஏரில்மாறிக்கட்ட. கந்துமாறிக்கட்ட, inf. To shift, to change sides, to use chicanery, to scheme --as in paying debts by borrowing of others, &c. கந்துமுரிக்க, inf. [prov.] To turn out of the course--as oxen treading corn, breaking the bounds. It is deemed very unlucky for men or animals to pass from the enclosure of the threshing floor except at the proper entrance. கந்துமுரித்துப்போட்டுப்போகிறான். He has deserted his company. பொலிக்கந்து, s. Chaff in the threshing floor after winnowing, containing some grain. புறக்கந்து, s. The extremities of an axle-tree. 2. The chaff about a heap of winnowed corn. கருங்கந்து, s. The second range of chaff in a threshing floor next to the பொலிக்கந்து. 15)

kāṟṟu (p. 107) s. Wind, a breeze, the air, atmosphere, வாயு. 2. The wind that passes downward, அபானவாயு. 3. The fifteenth lunar asterism, or nacshatra, சோதிநட்சத் திரம். 4. A ghost, an apparition, a spectre, an evil spirit.--Note. This word is from the third person neut. sing. of a symbolic verb from கால், air. காற்றுள்ளபோதே தூற்று. Winnow while the wind blows; i.e. attend to a thing at a favorable time. காற்றசைகிறது, The wind moves (after a lull). காற்றடங்கிற்று--காற்றமர்ந்தது. The wind has subsided. காற்றடிக்கிறது, The wind blows. 2. The storm beats. காற்றருந்த, inf. To feed on wind--as snakes. 2. [vul.] To be gaping, listless, idle. காற்றாடவைக்க, inf. To air a thing; to expose it to the wind. காற்றாடி, s. A wind-whirl, a child's toy, கறங்கு. 2. A paper kite, காற்றாடிப்பட் டம். 3. (fig.) A changeable person, a waverer, நிலையிலி. காற்றாடிக்கொள்ள, inf. To cool, to refresh one's self. காற்றின்சகாயன், s. Fire, lit. the helper of wind; that which invites wind for winnowing, as a fire. காற்றுக்கழிய--காற்றுப்பறிய, inf. To break wind. காற்றுக்காலம், s. The windy season. காற்றுக்கிளம்பிற்று. The wind has sprung up or risen. காற்றுக்கிளம்பவில்லை. No wind rises. காற்றுக்குமறைவிடம். A shelter from the wind. காற்றுச்சங்கை, s. Possession by a demon. காற்றுத்திரும்பிவிட்டுது--மாறிவிட்டுது. The wind has changed. காற்றுநாள், s. The fifteenth lunar asterism, சோதிநாள். காற்றுப்போகிறது, The air is escaping. காற்றுமுந்துநாள், s. The sixteenth lunar asterism, விசாகநாள். காற்றுமோதுகின்றது, The wind beats or puffs. 2. The monsoon is set in. காற்றுவாக்கு, s. [prov.] Leeward--used when a current of offensive effluvia is conveyed to one by the wind--as by a fisher-woman in passing, &c., காற்றுப் பக்கம். 2. Neglect of duty, சோம்பல். 3. Random, chance, கண்டபாடு. காற்றுவீசுகின்றது, The wind blows. காற்றெழும்புகிறது. The wind rises. காற்றொதுக்கு, s. A shelter from the wind, காற்றடைப்பு. காற்றோட்டி, s. A kind of shrub yielding bitter fruit of an unpleasant smell, said to expel flatulency. It is fried and eaten on some fasts as a mode of selfmortification, ஓர்முட்செடி, Obtuse-leaved hibiscus. இளங்காற்று, s. A gentle breeze. ஊதைக்காற்று--பனிக்காற்று, s. A cold wind, in the dewy season. எதிர்காற்று--எதிர்க்காற்று, s. A contrary wind. கீழ்காற்று, s. East wind. குளிர்காற்று, s. A cold wind. சிறுகாற்று, s. A gentle wind. சுழல்காற்று--சூறைக்காற்று, s. A whirlwind. சுழிக்காற்று, s. A whirl-wind, limited to a small space, and tearing up trees, &c., that stand in its way. தீக்காற்று, s. A scorching, blasting wind. தென்காற்று, s. South wind. நச்சுக்காற்று, s. A noxious air, miasma --as in time of epidemics. நல்லகாற்று, s. A favorable wind. பெருங்காற்று, s. A strong or violent wind. மேல்காற்று, s. West wind. வடகாற்று, s. North wind. 2)

kāvl (p. 105) s. Defence, protection, preservation, support, keeping, காப்பு. 2. Guard, restraint, அரண். (p.) 3. Surrounding wall, fortification, மதில். 4. A prison, a ward, hold, சிறைச்சாலை; [ex கா.] காவல்தானே பாவையர்க்கழகு. Chastity becomes a woman. காவலன், s. A protector, a guardian, காப்போன். 2. A king, அரசன். 3. A husband, கணவன். 4. One of a king's bodyguard, மெய்க்காப்பாளன். காவலாளர், s. Watchmen, sentinels, watchers, guards, காப்போர். காவலாளி, s. A keeper, a guard, காப் போன்.--Note. In Tinnevelly, this word is invariably used to signify a prisoner and not a watchman, which latter is called காவற்காரன். காவலிருக்க, inf. To be on guard, to keep watch, காவலாயிருக்க. 2. To wait or look, as for a person expected. காவலிலிருக்க, inf. To be in prison or captivity. காவலிலேபோட--காவலில்வைக்க, inf. To imprison. 2. To keep in the patrolhut till morning--as a person found straying during night. காவல்கட்டு, s. A strong guard. 2. Secure protection. 3. Rigid restraint. காவல்கட்டுப்பண்ண, inf. To set a strong guard. 2. To watch closely. 3. To keep young people, &c., in close restraint. 4. [prov.] To attend strictly to the diet of a sick person. காவல்காக்க, inf. To watch, guard, protect. 2. To be on guard, to act as sentries, watchmen, &c. 3. To defend the body by wearing armor, &c., or the head by oils, &c., against disease, which either has attacked the lower extremities, or indicates coma, &c. காவல்செய்ய, inf. To protect, to defend. 2. [prov.] To pass a straw-rope over a heap of corn in the field, or make with it diagrams on the ground, &c., to defend the grain from demons. 3. To place an image of Ganesa (being a handful of moist cow-dung) on the top of a heap of corn before winnowing, as a security from demons.--Note. If it is measured, it is deemed secure against their attack. காவல்பண்ண, inf. To protect, defend, take care of, watch over. 2. To nourish, cherish, provide for. 3. To imprison, to keep under guard, to confine. காவல்மாற, inf. To be relived, changed, &c.--as sentinels or a watch. காவல்மாற்ற, inf. To relieve guard, change watchmen, sentinels, &c. காவல்முறை, s. Turns in watching. காவல்மேரை, s. Share of grain given to the watchman of a village from the thrashing floor. காவல்விட, inf. To release from watching, guarding, &c. காவற்கடவுள்--காவற்பெருமான், s. Vishnu, as the preserver of the world, விஷ்ணு. காவற்கட்டு, s. [prov.] A bundle of paddy sheaves for the watchman. காவற்கட்டை, s. [prov.] A fire-brand kept burning to ward off the female demon கொற்றி from a woman in child-birth, when exposure is greater than at other times. 2. A clump of wood kept burning through the night near a patrol-hut. காவற்கப்பல், s. A reconnoitring vessel, a guard-ship. காவற்காடு, s. A jungle or forest defence, காட்டாண். 2. A reserved forest. காவற்காரர், s. Watchmen, sentinels, a patrol, காப்போர். காவற்கூடம்--காவற்சாலை--காவல்ஸ்த லம், s. A guard-room; a prison-house. காவற்புரி, s. [prov.] A straw-rope thrown over the heap of corn in the field to defend it from demons. அருங்காவல், s. A very strict or powerful guard. தலைக்காவல், s. The main guard. தூக்கிரிக்காவல், s. An overseer of a village. மெல்லுயிர்க்குங்காவல், s. A support or cordial to the languishing mind. 28)

kuṭacam (p. 116) s. A medicinal shrub, வெட் பாலை, Nerium antidysentericum, L. 2. (Ains. v. 2. p. 461.) The mountain jasmine, மலைமல்லிகை. Wils. p. 226. KUT'AJA. குடசப்பாலை, s. A twinning plant, கொடிப்பாலை, Asclepias volubilis, Twining, swallow-wort. (Ains. v. 2. p. 154.). 18)

kutirai (p. 120) s. A horse, பரி. 2. Timbers used in cable-making, கயிறுமுறுக்குங்கருவி. 3. The bridge of a violin or other stringed instrument, யாழின்ஓருறுப்பு. 4. Cock of a gun, துப்பாக்கியினோருறுப்பு. 5. The prop of an embankment, நீரையடைக்குமரம். 6. A wooden frame, for casks, &c., குதிரைமரம். 7. The sparrow, ஊர்க்குருவி. 8. The mango tree, மாமரம், குதிரை is employed to denote a mango tree, because its synonym, கொக்கு is a synonym of மாமரம். This is sometimes allowed in poetry. மண்குதிரையைநம்பியாற்றில்இறங்கலாமா? Can one mount a clay-horse and descend into a river? குதிரைக்கடிவாளம்--குதிரைவாய்க்கருவி, s. A bit; a bridle for a horse. குதிரைக்கல்லணை--குதிரைச்சேணம், s. Saddle for a horse. குதிரைக்கழுத்துவட்டவார், s. Harness or trace for a horse. (Rott.) குதிரைக்கௌசனை--கவிசனை, s. A horsecloth or caparison. குதிரைச்சம்மட்டி--குதிரைச்சவுக்கு, s. A horse-whip. குதிரைவாய்வட்டம், s. A horse's headstall or head-rope--as குசை. குதிரைப்பிடரிமயிர், s. The name of a horse. குதிரையிலத்தி--குதிரைலத்தி--குதிரை விட்டை, s. Horse-dung. குதிரைவாயநுரை, s. The foam of a horse. குதிரைக்குளம்பு, s. A horse's hoof. 2. A kind of plant, நீர்க்குளிரி. (M. Dic.) குதிரைமட்டம், s. [vul.] A spirited kind of pony. குதிரைமறி, s. A filly, குதிரைக்குட்டி. 2. A mate, பெட்டைக்குதிரை. கோளிகைக்குதிரை--பெட்டைக்குதிரை, s. A mare. See கோளிகை. வரிக்குதிரை, s. A horse that is not saddled, சேணம்போடாதகுதிரை. வெள்ளைக்குதிரை, s. A white horse. 2. [in burlesque.] Lice in clothes, சீலைப் பேன். 3. Toddy, கள். குதிரைநடை, s. The pace of a horse. குதிரையோட்டம், s. The race of a horse, குதிரைநடை. 2. The fleetness of the horse, குதிரைவேகம். குதிரைப்பாய்ச்சல், s. A horse's gallop. குதிரைவேகம், s. Swiftness of a horse. குதிரைமசாலை, s. A mash; a composition of certain ingredients, used as medicine for horses. குதிரைச்சாலை--குதிரைமால்--குதிரை லாயம், s. A horse-stable. குதிரைச்சீட்டு, s. [prov.] A lottery ticket, a raffling ticket, பந்தயச்சீட்டு. குதிரைப்படை, s. Cavalry--as one of the four constituents of a complete army. குதிரைப்பந்தயம், s. A horse-race. குதிரைப்பந்தி, s. A row or stud of horses; also, the place where they are kept. குதிரைப்பரீட்சை, s. Training of a horse for war. 2. Practice of horse-riding. குதிரைமார்க்கம், s. A horse-course, a path for horses. குதிரைவையாளிவீதி, s. A place or street in which horses are trained. குதிரைக்காரன், s. A horse-keeper, a groom. 2. The owner of a horse. 3. A cavalier, a horseman. குதிரைச்சாணி, s. Horse-dung, குதி ரைவிட்டை. 2. A horse-keeper, குதிரைக் காரன். 3. A horse-doctor, a farrier, குதி ரைவைத்தியன். குதிரைமாறி, s. A petty horse-dealer. 2. (fig.) An underhand dealer. குதிரையாளி, s. A cavalier, trooper. 2. (Rott.) Bhairava, வைரவன். See கருங்குதி ரையாளி. குதிரைராவுத்தன், s. A horse-man, a trooper. குதிரைவீரர், s. (pl.) Cavalry, troopers, cavaliers. குதிரைமாற்ற, inf. To relieve horses by taking a relay. குதிரைமேலேபோககுதிரையேறிப்போ க, inf. To ride on horse-back. குதிரையேற, inf. To ride a horse. 2. To ride on another, in play. குதிரைவிட, inf. To race with horses. 2. To set off in a gallop or trot. குதிரைவிலை, s. An enhanced price; lit. horse price. குதிரையிலக்கணம், s. A description of the nature, properties, classification, marks, &c., of horses. குதிரைவலி--குதிரைவலிப்பு, s. A kind of spasmodic affection, attended with severe convulsions sometimes attacking women after childbirth. குதிரைப்பட்டை, s. [local.] A beam, placed under the roof of a house to support the tiles. குதிரைமுகம், s. The prop of an embankment. 2. (Rott.) The shin-bone, நளகம். குதிரைப்பற்பாஷாணம், s. Red orpiment, or realgar arsenic. குதிரைப்பயிரி--குதிரைப்பசிரி, s. A plant, Trianthema crystallina. L. குதிரைப்பிடுக்கன், s. The name of a tree, ஓர்மரம், Sterculia f&oe;tida, L. குதிரைகொல்லி, s. A plant, ஓர்பூடு, Convolvulus tridentatus, L. குதிரைமசாலி, s. A kind of tree, தேன் மரம். குதிரைவாலி, s. A creeping, spreading plant, Convolvulus tridentatus, L. குதிரைவாலிச்சம்பா, s. A kind of paddy, ஓர்சம்பாநெல். குதிரைவாலிச்சாமை, s. A corn, the seeds of which are eaten, Panicum semiverticillatum. (Nob.) குதிரைவாலிப்புல், s. A grass, Panicum brizoides, L. குதிரைச்சில்லு, s. [prov.] A play among boys, in which the winning party ride on the losing party. 4)

kullam (p. 127) s. A winnowing basket; a fan for shifting, winnowing, &c., முறம். Wils. p. 235. KULYA. 56)

ciṉṉm (p. 190) s. Smallness, minuteness, சிறுமை. 3. A kind of clarion, காளம். (c.) 4. A sign, a mark, a character, a token, அடை யாளம். 5. Privities, especially of a female, பெண்குறி. 6. Disgrace, degradation, meanness, paltriness, ஈனம். 7. Parts, properties, members, இலக்கணம். 8. A winnowing fan, முறம். 9. A shallow basket, தட்டு. (சது.) 1. Pollen of flower, பராகம். 11. [prov.] Any thing comparatively small, சிறியது. இராசசின்னம், s. Ensigns of Royalty. See இராசன். சீ சீக்கட்ட--சீக்கொள்ள--சீப்பிடிக்க, inf. To suppurate, to form--as matter in a boil. சீக்கட்டு, v. noun. Suppuration, purulence. சீக்கூட்ட, inf. To cause pus to form, to gather, or collect--as in a boil, to pustulate; [ex சீ, et கூட்டு, to form.] சீவடிய, inf. To run, as pus or matter from a sore, &c. சீப்பால், s. [com. சீம்பால்.] Biestings; the first milk after parturition or calving, ஈன்றவணிமைப்பால். Compare கட ம்பு. சீப்பிதுக்க, inf. To squeeze the matter out. 11) *

cuḷku (p. 198) s. A winnowing fan or sieve for separating chaff or bran from grain, flour, &c., முறம். (c.) 2. The sixteenth lunar asterism, விசாகநாள். சுளகாலேகொழிக்க--சுளகாலேநோம்ப, inf. To winnow, separating stones, &c., from the grains. சுளகாலேபுடைக்க. inf. To winnow, or clean grain. சுளகாலேயடிக்க, inf. To strike with a winnowing fan--considered a disgrace. சுளகுமூக்கு, s. The corners of a fan. சுளகுகட்ட, inf. To braid a winnowing fan. 2. [prov.] To make a winnowing fan firm and strong by tying. (c.) சுளகுக்கொழுக்கட்டை, s. [prov.] A kind of pastry. சுளகிலேபரப்பிவிட, inf. To spread any thing in a winnowing fan to dry. சுளகுப்பின்னல், v. noun. [prov.] A kind of braiding in cocoa leaves, ratan work, &c. சிறுசுளகு, s. A smaller kind of winnowing fan. Compare முற்றில். 69)

cūrppam (p. 201) s. A winnowing basket or fan, சுளகு, W. p. 854. SOORPPA. 4) *

cēṭṭai (p. 207) --சேஷ்டை, s. Coming into existence, or operation; production, evolution, appearance, or modification in nature, இயக்கம். 2. Moving, motion, gesture, gesticulation, அசைகை. 3. Action, operation, doing, performance, செய்கை, W. p. 331. CHE'SHTA. 4. (c.) Useless, o idle habits--as carrying the head on one side, shaking the leg, &c., making faces. grimace, அங்கச்சேட்டை. 5. Unpleasant, disagreeable or indecent actions, habits, gestures, liberties taken, &c., கோரணி. 6. Trouble, annoyance, தொந்தரவு. 7. Caprice, whim, fancy, freak, மனச்சேட்டை. 8. Fanciful trick, prank, antic, gambol, குதி ப்பு. 9. (p.) Elder sister, அக்காள். 1. The goddess of misfortune, மூதேவி. 11. A matron, a lady, a woman of distinction, பெரு மையிற்சிறந்தவள். 12. The sixteenth lunar asterism, விசாகநாள். 13. The eighteenth lunar asterism, கேட்டைநாள். 14. (R.) A winnowing fan, முறம். சேஷ்டாதேவி, s. The goddess மூதேவி. சேஷ்டைகல்லி, s. Different gesticulation of young children, as in fondling. (Rare.) Compare சஷ்டகல்லி. குரங்குச்சேட்டை, s. Mimicry. See குரங்கு. கைச்சேட்டை, s. Ungraceful gestures of the hand. See கை. தருமச்சேட்டை, s. A fan full of corn, set aside at the threshing floor in order to be given to the poor. (R.) மரணசேஷ்டை, s. Convulsions at the approach of death. சேட்டைக்காரன், s. A man full of tricks, gestures, &c. 2. One of indecent gestures, &c. 3. One who plays roughly, &c., 4. A caperer, one who makes ludicrous gestures, &c. சேட்டைபண்ண, inf. To make idle or indecent gestures. 2. To play pranks, to caper, gambol, gesticulate. 3. To play roughly with a disease. 5. To trouble, annoy. 6. To form, create, produce, evolve--as words, from primituve matter. வியாதியடிக்கடிசேட்டைபண்ணுகிறது. The disease shows itself, or annoys, again and again. சேட்டைப்பட, inf. To be formed or created, to rise, or come into existence --as the universe; be evolved out of primitive atoms. (தீ. 176.) 32)

tṭṭu (p. 222) s. A salver of gold, silver or other metal, or wood, தட்டம். 2. A circle, வட்டம். 3. Lofts of a car, a floor of a carriage, range of a car, தேர்நடு. 4. A shelf, பரண்தட்டு. 5. A platform, gallery, balcony, piazza, மேன்முகப்புத்தட்டு. 6. Any flat surface--as of a palankeen, coach, &c., சிவிகைமுதலியவற்றின்தட்டு. 7. Upper loft of a house, மேனிலை. 8. The deck of a ship, or other vessel, மரக்கலத்தட்டு. 9. Area, plain surface, table land, &c., சம நிலம். 1. Divisions of a corn field, also of garden beds, சிறுசெய். 11. The surface of any diagram or figure, பரப்பு. 12. Squares formed on the ground for play. (See கிளித்தட்டு.) 13. Panel of a door, a pane of glass, &c., சன்னல்தட்டு. 14. Screen, folded or plain, மறைவுத்தட்டி. 15. [prov.] A thickness of dried palmyra jelly, பனாட்டுத்தட்டு. 16. [among tailors.] Any of the separate parts of the body of a waist-jacket, சீலைத்தட்டு. 17. Lamina, layer, stratum, அடுக்கு. 18. Any of the fourteen worlds, as ranged one above the other, உலகங்களினடுக்கு. 19. A broad, shallow basket of ratan, &c., தட்டுக்கூடை. 2. Winnowing or sifting fan, முறம். 21. A silver tea-board, tray, or any flat and shallow vessel, கமலத்தட்டு. 22. Scales of a balance, தராசுத்தட்டு. 23. A shield, a buckler, கேடகம். 24. A potter's wheel, குயவன்திரிகை. 25. The square pieces of an old necklace called உட்கட்டுத்தட்டு. 26. A small necklace of similar description or the pieces called தட்டுமணி. 27. A hand-mill, இயந்திரம். 28. A flat round cake of wax, மெழுகுத்தட்டு. 29. A square frame to which snares are fastened, to catch birds, வலைத்தட்டு. 3 Mortise or notch in the edge of a board to receive another, சட்டம். 31. An inferior countryhorse, or pony, மட்டக்குதிரை. 32. A curve, or bend, வளைவு. (c.) தட்டடித்தல், v. noun. Cutting out or making a notch or mortise in the edge of a board. தட்டுக்கொடி, s. [prov.] A kind of paper kite with eight angles. தட்டகப்பை, s. A spoon used in cooking rice-cakes. Compare சட்டகப்பை. தட்டுச்சுளகு, s. A broad, shallow, winnowing fan, commonly square. தட்டுச்சுற்று, v. noun. Waving a salver with burning camphor before an idol. சோற்றுத்தட்டு, s. A perforated cover for straining congy water from boiled rice. பூந்தட்டு, s. A salver for presenting flowers. தட்டுமணி, s. A necklace of ornamented squares of gold. தட்டுமூட, inf. To join a mortise, a seam, &c. தட்டுவைக்க, inf. To attach snares to the squares, to catch birds. 2. To give one a knock on the head, to give a tap. தட்டுக்கிளி--தட்டுக்கிழி, s. A kind of jumping play from square to square. 2. The squares of the play. தட்டுக்கிளிபாய--தட்டுப்பாய, inf. To jump in தட்டுக்கிளி play. தட்டுக்கூடை, s. A broad, shallow basket. தட்டுப்பனாட்டு, s. [prov.] Well dried cakes of palmyra jelly. தட்டுமுட்டு, s. Furniture, goods and chattels, articles of various kinds. 2. Apparatus, tools, Instruments, implements, utensils 3. Luggage, baggage. தட்டுருவ, inf. To pass through several things, folds, masses, &c., at once. 2. To penetrate, pass through, perforate. தட்டுவாணி, s. An inferior countryhorse. 2. A common woman, வேசி. தட்டோடு, s. Flat tiles. See ஓடு. 36)

tṉi (p. 231) [impers. used adverbially and as an adjective.] Alone, solitary, sequestered, secluded, distinct, separate, detached, insulated, தனிமையான. 2. Sole, single, only, individual, ஒன்றான. 3. Unique, matchless. unparalled, ஒப்பில்லாத. 4. Unlike, without an equal, one of the pair--the other being wanting, ஒற்றையான. 5. Independent, absolute, entire, சுவாதீனமான. 6. Pure, simple, unadulterated, unalloyed, genuine, கலப் பில்லாத. 7. Deserted, forsaken, forlorn, helpless, ஏதுமற்ற. --Note. க், ச், த், ப், are doubled after தனி. (c.) தனிக்கடவுள், s. Absolute deity, the matchless deity. தனிக்காட்டுராசா, s. A sole sovereign in a jungle. (c.) தனிக்காப்பு, s. An invocation, comprized in a single verse. தனிக்குடி, s. (also ஒன்றிக்குடி.) A solitary family. 2. One family of a caste, living among other castes. 3. Keeping house separately, as distinguished from living under the paternal roof. தனிக்குடை, s. The umbrella of an autocrat; (fig.) absolute sovereignty, தனியாசாட்சி. தனிக்குடைநிழற்ற. To spread the imperial umbrella, to govern. (p.) தனிக்குறில்--தனிக்குற்றெழுத்து, s. A single short consonant. தனிக்கோலான், s. He whose government is incomparable, the Supreme Being, கடவுள். 2. An independent sovereign. (p.) தனிச்சமையல், v. noun. Cooking for a single person, for one's self only, &c., தனிச்செய்கை, v. noun. Cultivating land alone, not jointly with others. தனிச்சொல், s. (Bab. Gram. p. 8.) A detached foot in வெண்பா and other verse, between two lines, தனிச்சீர். 2. A single or uncombined word. தனித்தனியே, adv. Individually, separately, each one singly, each alone. --Note. The ஏ is often added whether தனி be repeated or not--as தனியே. தனித்தாட்டன், s. [prov.] A large monkey that keeps distinct from, or goes before, the drove. தனித்தியலிடுகுறிப்பெயர், s. A specific name, including many individuals, or some varieties. தனித்தேட்டம், s. Amassing wealth alone, without the burden of a family. தனிநிலை, s. Solitariness, தனி்துநிற் கை. 2. (in gram.] The letter ஃ, ஆய்த வெழுத்்து. தனிப்பட, inf. [adverbially.] To be alone, to be left alone, to be forseken. 2. To be solitary. 3. To be kept alone as witnesses and prisoners, or apart, detached--as persons, or animals. (c.) தனிப்படச்சொல்லுகிறேன். I will tell you in secret. தனிப்பட்டு, s. A single or distinct fold, plait, strand or string, one out of several folds of a necklace. 2. (c.) Silk only, all silk. தனிப்பயணம், s. Travelling alone, as தனிவழி. தனிப்பன்றி, s. A wild boar alone, as more ferocious and dangerous than others. தனிப்பாடு, v. noun. Loneliness, solitude. தனிமை. 2. Bearing the whole labor, responsibility, &c., alone, முழப் பொறுப்பு. (c.) தனிப்பாட்டு, s. A single verse unconnected with a series, விடுபாட்டு. தனிப்பால், s. Pure, unadulterated milk. (c.) தனிப்புரக்க, inf. To reign alone, to be an autocrat, தனியரசாள. (p.) தனிப்புறம், s. A solitary place, or state. (c.) தனிப்பூடு, s. An onion, or other bulbous root not divided. தனிப்பெற, inf. [adverbially.] To be alone, to be placed alone, apart, distinct, insulated. (c.) தனிப்பெறஎடுத்துக்கொண்டான். He took the whole to himself. தனிப்போர், s. A single combat. 2. [in card playing.] One of the players, winning all the cards, கடிதமாடுவோரிலொரு வர்வெல்லுகை. 3. [in trade.] An individual monopolizing all the profits, தன்வசமாக்குகை. தனிமுதல், s. Trading alone, with one's own capital. 2. (p.) The matchless and only God, absolute deity, கட வுள். தனிமொழி, s. A simple uncompounded word. தனியரசாட்சி, s. Universal sovereignty. தனியன்--தனியான், s. A single man or woman, one unmarried, living alone; a wild beast detached from the herd, and thus rendered ferocious, ஒன்றி. 2. A solitary animal tree, fruit, &c., த னித்தது. 3. As தனிப்பாட்டு. தனியிருக்க--தனியேயிருக்க, inf. To be alone, to be alone at home. தனியுவமம், s. Using a word in a figurative sense, as கன்னெஞ்சு, a stony heart. தனியெழுத்து, s. Single letters, in distinction from சுட்டெழுத்து, compound letters. தனிவழி, s. A lonely way. 2. Travelling alone. தனிவீடு, s. A solitary house. 2. A house with one square only. (Compare சுற்றுக் கட்டு.) 3. (p.) Heaven, மோட்சம். தனிவெள்ளி, s. Pure, unalloyed silver. 2. A single star, apart from others. 29) *

tāttu (p. 233) கிறேன், தாத்தினேன், வேன், தாத்த, v. a. [vul. for தாற்று.] To winnow, and sift--as grain, கொழிக்க. 2. To shift off bad articles for good, இழிந்ததையுயர்ந்ததற்கு மாற்ற. 3. [prov.] To conceal stolen bullocks in some place out of sight, ஒளித்து வைக்க. (c.) தாத்திப்போட்டான். He sifted the grain; also, he got rid of damaged goods. 36) *