angkaṉai (p. 5) s. A woman, a female, a damsel, பெண். Wils. p. 1. ANGANA. (p.) 18)

acti (p. 5) s. Ridicule, scoffing, laughter, joking, pleasantry, சிரித்துப்பேசுகை. (p.) 2. (பஞ்.) Sunddenness, சடுதி. 3. Lightness, carelessness, (often used for அயர்தி). 4. Drowsiness, சோர்வு. 5. The name of a certain man who was praised by ஔவையார், supposed to be a shephered, ஔவையார் கேர வைபாடப்பெற்றவன். (c.) 6. (St.) An unchaste woman, வசவி. (p.) அசதிக்கோவை, s. The name of a book wherein a shepherd named அசதி is praised by ஔவையார்; it contains four hundred stanzas like all கோவை books. அசதிசன்னி, s. Apoplexy. (M. Dic.) அசதியற, (used adverbially.) Attentively, giving the whole attention, free from other dares. காதலர்தாய்தந்தைவைகுழி அசதியாடிலர், they indulge not in laughter in the presence of the father and mother of their husbands. 64) *

acūti (p. 6) s. [priv. அ.] A barren woman, மலடி. (p.) 48) *

acai (p. 7) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To move, stir, tremble, ஆட. 2. To waver, quiver, totter, not being able to support a weight--as a slender waisted woman is poetically described to waver in walking, from the weight of her breasts, தள்ளாட. 3. (p.) To lodge, sojourn, dwell in an appropriate place-- as men in houses, towns, &c. beasts in the forest, fishes in water, &c., சஞ்சரிக்க. 4. (c.) To walk or ride for recreation, be active, be engaged in the performance of works, in distinction from the quiescence of the Gnani, உலாவ. 5. To be indolent, inactive, idle, சோம்ப. 6. To be disturbed, discomposed, agitated, கலங்க. 7. To be weary, exhausted, faint, துவள. 8. To fluctuate, hesitate, be confused by a rebuke, தத்தளிக்க. அசைகை, v. noun. Motion, moving, அசைவு. 2. Conjectural circumstance--as a rustling among leaves may excite conjecture of a snake being there, ஐயம். அசையாநிலை, s. A fixed state, immovableness, steadfastness. அசையாமணி, s. A bell seldom rung; attached to the royal palace to inform the sovereign of any calamity of other extraordinary event, ஆராய்ச்சிமணி. அசையாமை, neg. v. noun. Firmness, fixedness, immovableness. அசைவாட, inf. To hover, move or stir--as wind on the surface of water. அசைவு, v. noun. Shaking, moving, motion, அசைதல். 2. A kind of swinging shelf, ஊசல். 3. Motion, passion, emotion as applicable to the qualities of the mind, மனவெழுச்சி. 4. Stir, bustle, agitation, சஞ்சலம். 5. Weariness, failure, fainting, சோர்வு. 3)

aṭngku (p. 7) கிறேன், அடங்கினேன், வேன், அடங்க, v. n. To obey, yield, become subject to, be subdued, கீழ்ப்படிய. 2. To shrink, become compressed, be reduced in size or vigor, be crammed into, condensed, குறைய. 3. To recede, be repressed, suppressed, restrained, ஒதுங்க. 4. To settle, subside, be laid--as dust, அமைய. 5. To be embodied, incorporated, திரள. 6. To be reduced low--as the system when near death, &c., சாக, ஒடுங்க. அடங்கல், s. All, the whole, மு ழுமை. புரமடங்கலுந்தெறுகணை. The arrow which destroyed the whole of the three cities. (In காந்தம்.) அடங்கலர்--அடங்காதார், s. Foes, insubordinate persons, பகைவர். (p.) அடங்கன்முறை, s. A book which treats of the ceremonies of the Saiva sect, தேவாரம். அடங்காப்பற்று--அடங்கார்பதி, s. A rebellious province, கீழ்ப்படியாதார் இருக் கும் ஊர். அடங்காமாரி, s. An audacious, contumacious, insubordinate woman, மு ரண்டானவள். அடங்காமை, neg. v. noun. Insubordinateness, rudeness, haughtiness, untractableness, கீழ்ப்படியாமை. அடங்காவாரிதி, s. Urine, மூத்தி ரம். 2. Sea salt, கடலுப்பு. பிராணனடங்க, inf. To faint, be in a trance as dead. 56)

aṭu (p. 8) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [used with the accusative.] To approach, approximate, come in contact with, கிட்ட. 2. To be near, close, adjacent, proximate, to propinquate, சேர. 3. To adhere, unite with, apply for protection, சார. 4. v. n. (with dative.) To belong, pertain, relate to, be fit for, suitable to, deserving of, conformable to, becoming, உரித்தாக. 5. To happen, occur, சம்பவிக்க. எனக்கடுத்தவர்கள், The people associated with or belonging to me, out own people, kindred. அவள் இவனுக்கடுத்தபெண். She is a suitable woman for him. ஒரு சொல்லிரண்டுமூன்று நான்கெல்லை முறைய டுக்கும். The same word will be repeated twice, thrice, or four times. (Nun.) அடாதது, appel. n. That which is improper, unfit. அவனுன் வீட்டிலே வால் அடாது. It is bad for you to have him come to your house. அடாநிந்தை, s. Injustice, unfounded reproach. அடுகிடை--அடுகிடைபடுகிடை, v. noun. [prov.] Lying down at a person's house determined not to leave till the thing asked is obtained, எழும்பாக்கிடை. அடுக்க, inf. [used adv.] Near, near at hand. அடுத்தடுத்துச்சொல்ல, inf. To reiterate. அடுத்ததண்டனை, s. Deserved punishment. அடுத்ததின்றன்மையான்மாவாகும். The associations of the soul determine its character. (In வீராகமம்.) அடுத்தவீடு, s. The next house. அடுத்தார், s. Adherents, relations, சேர்ந்தார். அடுத்தாற்போலே. Very high, next to, near. அடுத்திருந்து கழுத்தறுக்க, inf. To kill one by treachery. அடுத்துவர, inf. To follow closely, come immediately after, in time or place, நெருங்கிவர. 9)

aṭukku (p. 8) s. A pile, row, tier, regular arrangement of goods or things, regular series, order, adjustment, system, வரி சை. 2. Orderly arrangements of subjects, the heads or topics in a writing or discourse, &c., எழுதுமுறை. 3. Four threads of yarn-in use among weavers, நூலடுக்கு. (c.) 4. Repetition of a phrase implying alarm, &c., with no other words intervening, அடுக்குச் சொல், as தீத்தீத்தீ, fire, fire, fire. (p.) 5. [in anat.] A layer, சிரேணி. அடுக்கடுக்காகவைக்க, inf. To arrange many things in rows, pile up in order. அடுக்கானகன்னி, s. A perfect woman. அடுக்குக்குலைக்க, inf. To put in disorder, as things in a row, pile, &c. அடுக்குக்குலைய, inf. To become disordered, deranged as business affairs, to go to decay as one's circumstances. அடுக்குத்தீபம், s. A kind of lamp in temples, used by the priests before the idol. அடுக்கத்தொடர், s. Repetition of a word or phrase two or three times, as, பாம்புபாம்பு. அடுக்குப்பண்ண, inf. To arrange, put in order, prepare. அடுக்குப்பார்க்க, inf. [prov.] To rehearse as stage players, previous to the public exhibition. (ஒத்திக்கைபார்க்க is used on the continent.) அடுக்குப்பானை, s. Pots arranged, especially in a cook-house, one upon another for various uses. அடுக்குமல்லிகை, s. A species of the Arabian Jasmine, ஓர்மல்லிகை. அடுக்குமுள்ளி, s. A species of the முள்ளி shrub. அடுக்குமெத்தை, s. A couch with pillows placed one upon another. 2. A house built of different lofts, or stories. அடுக்கூமத்தை, s. A species of the ஊமத்தை. 13)

atai (p. 12) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To rebound as a ball, spring or start back, unbend with force, recover straightness as a bent bow, தாக்கிமீள. 2. To swell, puff up, வீங்க. (c.) இவனுக்கதைத்துப்போயிற்று, He has grown arrogant of late, he is become too proud; when said of a woman, it denotes immoral character. அதைத்தமுகம், s. A swelled face. அதைத்தவில்லு, s. An unbent bow. அதைப்பு, v. noun. Rebounding தாக்கிமீளுகை. 2. Swelling, prominence, protuberance, வீக்கம். 11) *

attam (p. 12) s. Signification as of a word or sentence, half, &c. See அர்த்தம். (p.) Wils. p. 69. ARTHA, and 71. ARDD'HA. அத்தகோளம், s. A hemisphere. அத்தசகாயம், s. Pecuniary aid, பொருளுதவி. அத்தசாமம்--அத்தராத்திரி, s. Midnight. Wils. p. 71. ARDD'HARATRA. அத்தசாமப்பூசை, s. Pooja performed at midnight. See பூசை. அத்தநாரீசுரன், s. Siva, he who is half woman. Wils. p. 71. ARDD'HANARISHA. அத்தமண்டபம், s. The court in a temple next to the sacred shrine. See கருப்பகிரகமண்டபம். அத்தாதுரம், s. Desire for wealth, covetousness, பொருளாசை. அத்தோதயம்--அர்த்தோதயம், s. The rising of the sun and moon, in conjunction, at the beginning of which, the sun is in Capricorn on a Sunday in the month of January, and the moon in the 22d asterism, and the 17th யோகம்; deemed a most auspicious moment for religious bathing, alms-giving and other duties. These five things do not occur together oftener than once in sixty years. An important circumstance is the half rising of the sun, with which are connected the four other things abovementioned, ஓர்விசேடநாள். அத்தோதயஸ்நானம், s. Bathing at the auspicious period of the அத்தோதயம். 24)

atti (p. 13) s. Killing, murder, கொலை. Wils. p. 968. HATYA. 2. Sea, ocean, கடல். Wils. p. 51. ABD'HI. அத்திசயனன்--அத்திசயன், s. Vishnu as having slept on the sea of milk, விட்டுணு. Wils. p. 52. ABD'HISHAYANA. பிரமகத்தி, s. The slaying of a Brahman. Wils. p. 68. BRAHMAHATYA. பிரமகத்திபிடிக்க, inf. To be possessed with madness consequent on the performance of the above act. 2. To be deranged. ஸ்திரியத்தி, s. The slaying of a woman. Wils. p. 951. STRIHATYA. கோவத்தி, s. The slaying of a cow. Wils. p. 32. GOHATYA. சிசுவத்தி, s. The slaying of a child. 4)

attu (p. 13) s. A woman's girdle or waist-ornament. அரைப்பட்டிகை. 2. Redness, சிவப்பு. 3. Accuracy, correctness, straightness, செவ்வை. (p.) 4. (Tel. அ்ு.) Boundary, எல்லை. 33)

attai (p. 14) s. A lady, a woman of rank or eminence, தலைவி. 2. The wife of a priest, குருவின்மனைவி. 3. A mother, a matron, தாய். 4. A father's sister, a motherin-law, மாமி. 5. A poetic expletive joined to the second person, முன்னிலையசைச் சொல். சொல்லியரத்தைநின்வெகுளி. Pour out thine anger. உள்ளிச்செல்லத்தை. Go thoughtfully. 11)

antam (p. 14) s. End, termination, க டை. 2. Death, சாவு. Wils. p. 37. ANTA. 3. Beauty, handsomeness, comeliness, அழ கு. 4. (பிங்.) Musk, கஸ்தூரி. 5. [in. anat.] Extremity of a bone, என்பினந்தம். அந்தக்காரி, s. A fair, handsome woman. அந்தக்கேடு, s. Deformity, ugliness, அழகினம்; ex கேடு, ruin. உடலந்தம், s. The end or perishing of the body, i. e. at death, dissolution. அந்தர், s. Low caste persons, கீழ் மக்கள். அந்தந்தலை, s. End and beginning, முடிவுமுதலும். அந்தாதி, s. A species of verse. (See தொடை.) 2. A poem of அந்தாதி verses, ஊர்பிரபந்தம். 3. God-the first and last, பராபரம். எழுத்தந்தாதி, s. See எழுத்து. அசையந்தாதி, s. See அசை. அடியந்தாதி, s. See அடி. சீரந்தாதி, s. See சீர். அந்தாதித்தொடை, s. A consonance or connexion in a stanza, wherein the syllable, word or words, which end one line, begin the following. See தொ டை. 56) *

antikai (p. 15) s. Night, இரா. 2. A woman, பெண். 3. A disease of the eye, ஓர்கண்ணோய். Wils. p. 39. AND'HIKA. 4. A fire place, அடுப்பு. Wils. p. 39. ANTIKA, or ANDIKA. 5. Blindness, குருடு. 2)

antil (p. 15) A particle of place, there, அவ்விடம்; as, சேயிழை அந்திற் கொழுநற்காணிய சென்றனள், the woman went there to see her husband. 2. An expletive, அசைச்சொல்; as, அந்திற்கச்சினன்கழலினன், one who wears a girdle and foot-rings. (p.) 9)