acaṉam (p. 6) s. Food, போசனம். 2. Boiled rice, சோறு. Wils. p. 88. ASSANA. 3. (p.) The வேங்கை, tree. Wils. p. 94. ASANA. அசனப்பிரியம், s. Epicurism, gluttony. See under பாதகம். 9) *

caram (p. 166) s. Motion, locomotion, அசைவு. 2. A living or moveable being--opposite to அசரம். W. p. 318. CHARA. (p.) 3. The passage or flowing of the breath in connection with the art of foretelling by it, சுவாசநடை. 4. The breath, சுவாசம். 5. One of the three air vessels of the body, according to the yoga philosophy, sacred to the god of fire. See இடைகலை and பிங்கலை. 6. (Sa. Sarat, thread.) A string of beads or pearls, &c., மணிவடம். 7. Wreaths of flowers tied or strung singly, பூமாலை. 8. Series, concatenation, கோவை. 9. W. p. 831. SARA. An arrow, அம்பு. (c.) 1. (M. Dic.) The நாணல் reed. 11. The கொறுக்கை rush. 12. [prov.] Ailment, hurt, நோவு. (Limited.) 13. [in astron.] Versed sine of an arc. 2. Ascensional difference. 14. W. p. 97. SARAS. A tank, pond, தடாகம்--as in சரோருகம், சரோசம். வாயிலேசரமோ. Have you pain in the mouth? (Why can't you speak?) சரமசரம், s. As சராசரம். சரசாஸ்திரம்--சரநூல், s. The science or predicting events by one's breath as it falls on the hand from either nostril, or both. சரமோட, inf. To pass freely--as the breath of a person when noticed to ascertain his fortune. சரம்பார்க்க, inf. To observe the free passage of the breath. சரங்கட்ட, inf. To make a wreath. சரந்தொடுக்க, inf. To shoot arrows. ஒருவன்மேற்சரந்தொடுத்தல். Shooting arrows at one, i. e. aspersing his character, casting dirt upon him. (c.) சரப்பணி, s. [com. சரப்பளி.] A gold chain for the neck. சரமணி, s. A waist-belt with tinkling bells, அரைப்பட்டிகை. சரமணிக்கோவை, s. The சரமணி belt. சரமாதம், s. [in astrol.] Any of the four months corresponding with its appropriate சரராசி. சரராசி, s. [in astrol.] Four signs of the zodiac auspicious to movements-such as setting out on a journey, &c.; the four being Aries, Cancer, Scorpio and Pisces. See இராசி. சரமாலை, s. A wreath of flowers tied or strung singly, பூமாலை. சரக்கொன்றை, s. A species of கொ ன்றை tree. See under கொன்றை. சரகூடம், s. A covering formed supernaturally by arrows shot into the air, as a means of defence from the weapons of the enemy, அப்பாற்சமைத்தகூ டம். (p.) சரமாரி--சரவருஷம், s. A shower of arrows. (c.) சராசரம், s. Existences moveable and immoveable, the aggregate of all things animate and inanimate; [ex அசரம், immoveable.] சராசனம், s. A bow, வில்; [ex சரம், arrow, et அசனம், throwing.] சராப்பியாசம், s. Archery, practice with the bow and arrow, தனுஸ்வித்தை. 2. Practice in the determining fortune, foretelling events. &c., by the breath, சரநாடிப்பயிற்சி; [ex அப்பியாசம். exercise.] சரேந்திரன், appel. n. One skilled in archery; [ex இந்திரன்.] (p.) 50) *

nākam (p. 273) s. The cobra-de-capella of hooded snake, நல்லபாம்பு; 2. A naga, or demigod, having a human face, with the tail of a serpent, and the expanded neck of the cobra. The race is said to inhabit a region called Patala or நாகலோகம், under the earth. 3. Lead, நயம். 4. Black lead, காரியம். 5. The black monkey, கருங்குரங்கு. 6. Monkey in general, குரங்கின்பொது. 7. An elephant, யானை. 8. A tree. See புன்னை. 9. Fragrant herb, as ஞாழல். 1. A medicinal tree, ஓர் மருந்துமரம். 11. An astrological karna, ஓர் கரணம். W. p. 458. NAGA. 12. (Sa Naka.) The visible heavens, ether, sky, atmosphere, ஆகாயம். 13. Swerga or the Indian paradise, சுவர்க்கம். 14. A kind of prepared arsenic, நாகபாஷாணம். 15. A kind of precious stone, நாகப்பச்சை. 16. A mountain, மலை. See நாகு. 17. Fine cloth, நற்றூசு.--Note. Of the நாகம் snakes there are said to be of different castes as among men; being four chief, and one inferior caste; which differ in form, motion, food and habits. அஷ்டநாகம், s. The eight famed serpents of the nether world employed at the eight cardinal points to support the earth are: 1. வாசுகி. 2. அனந்தன். 3. தக்ஷ கன். 4. சங்கபாலன். 5. குளிகன். 6. பதுமன். 7. மகாபதுமன். 8. கார்க்கோடன். To these the thousand headed ஆதிசேக்ஷன், king of the race, supporting the earth at the centre is sometimes numbered as a ninth. நாககள்ளி, s. A kind of recumbent shrub, ஓர்கள்ளி. நாககன்னி--நாககன்னிகை, s. Female of the naga race, especially a wife of Arjuna. நாகசாபம், s. Curse of the cobra. inflicted on a person for killing it. See நாகப்பிரிதஷ்டை. நாகசின்னம்--நாகசுரம்--நாகஸ்வரம். s. [com. நாகசரம்.] A kind of pipe or clarionet, one of the chief musical instruments, ஓர்துளைக்கருவி. நாகதத்துவம், s. One of the qualities of women ஸ்திரீகுணத்தொன்று. நாகதம்பிரான்--நாகதேவன், s. [prov.] the cobra snake regarded as a god, properly applied to ஆதிசேஷன், the chief of the nether world. See நல்லதம்பிரான். நாகதாளி, s. A species of தாளி, the root of which is used by snake dancers-the snake drawing back its head, and retiring when it is presended; also deemed an antidote to snake bites, Cacumis anguinus, L. நாகதாளிகள்ளி, s. A plant fed on by the silvestre or cochineal insect. Oblong Indian fig. (Ains.) நாகதிசை, s. West point, மேற்கு. நாகதீபம், s. A lamp in the form of a five headed cobra, ஐந்தலைவிளக்கு. நாகதேவி--நாகம்மா, s. The cobra, as a goddess. நாகநாதன்--நாகநாயகன், s. Indra, இந்திரன். 2. As நாகதேவன். நாகபடம், s. The spread and figured neck of the cobra, பாம்பின்படம். 2. [com. நாகவடம்.] An ear ornament in imitation of the spread neck of the cobra, ஓர்கா தணி. நாகபட்டணம், s. The town of Negapatam, ஓரூர். நாகபந்தம், s. One of the சித்திரகவி or curious kind of poems. நாகபாசம், s. [in mythol.] A kind of snake-like rope, with a noose or knot, and having life. It is obtained of the gods by austerities; and in war sent to entwine itself about the foe, பாம்புருவமான படைக்கலம். நாகப்பச்சை, s. A precious stone. See ஆற்றுப்பச்சை. நாகப்பற்று--நாகவாடை, s. Alloy of zine in silver, துத்துநாகப்பிடிப்பு. நாகப்பாம்பு, s. The cobra. நாகப்பிரதிஷ்டை, s. The making of a five headed cobra and worshipping it, to expiate the sin of killing a cobra by the person or his ancestors, which it is supposed prevents offspring. நாகப்பிரம்பு, s. A kind of rod in the shpe of a snake, ஓர்பிரம்பு. நாகப்பூ--நாகம்பூ, s. The flowers of the நாகம் tree, used medicinally; also called சிறுநாகப்பூ. நாகப்பூச்சி, s. A worm, an earth-worm, also called பூநாகம், by native doctors, who make of it several preparations. நாகமணல், s. Sand containing lead. நாகமணி--நாகரத்தினம், s. The gem supposed to be found in the head of the cobra. See ஐந்தலைநாகம். நாகமரம், s. A kind of red tree. நாகமல்லி--நாகமல்லிகை, s. A medicinal species of the மல்லிகை, used for dying black. The root forms a drug, White flowered justicia, Justicia nasuta, L. நாகமோடி, s. [with வேஷ்டி or சேலை.] A cloth with serpentine stripes, ஓர்பு டவை. நாகம்பூ, s. See நாகப்பூ. நாகராசா, s. The chief of the nagas, ஆதிசேடன். நாகலோகம், s. Swerga, தேவலோகம். 2. The world or region of the nagas under the earth, கீழுலகத்தொன்று. நாகவடம், s. See நாகபடம். நாகவராளி, s. A kind of tune, ஓரிரா கம். நாகவல்லி--நாகவள்ளி, s. A betel plant, வெற்றிலைக்கொடி. 2. [also நாகவல்லி முகூர்த்தம்.] The finishing ceremony of a marriage on the fifth day, கல்யாணச்ச டங்கிலொன்று. நாகவாடை, s. In gold coin, a slight alloy, supposed to be contracted from the metal of the mould, செம்பூறல். நாகவாய், s. An instrument used by turners, ஓர்கடைச்சற்கருவி. நாகாசனன், s. The Brahmany-kite, whose food is snakes; [ex அசனம், food.] நாகாத்திரம்--நாகாஸ்திரம், s. A dart, as நாகபாசம். நாகாந்தகன், s. Garuda, as the devourer of snakes, the vehicle of Vishnu, கருடன்; [ex அந்தகன்.] நாகாபரணம், s. An ornament in form of a cobra, worn by Siva, சிவனணியி னொன்று. நாகாபரணன், appel. n. Siva. சிவன். நாகாலயம், s. The inferior world or abode of the nagas. நாகேந்திரன், s. The cobra--as a deity. பைந்நாகம், s. A cobra. See பை. பறவைநாகம், s. A winged serpent, a flying dragon. 20) *

paṉṉakam (p. 304) s. A snake, பாம்பு. W. p. 52. PANNAGA. 2. [in combin. for பன்னம்.] A leaf. பன்னகவைரி, s. Garuda, the hawk or kite, as a foe to snakes. (சது.) பன்னகாசனன், appel. n. Garuda, the kite as a snake devourer. 2. Vishnu as making a serpent his seat; [ex அசனம், food, ஆசனம், seat.] பன்னகாபரணன், s. Siva as adorned with snakes, சிவன். பன்னத்தண்டு, s. A weaver's instrument, நெய்வார்கருவியினொன்று. 33)

palam (p. 301) s. Strength, power, might, vigor, வலி. 2 Force, momentum, impetus, velocity, வன்மை. Army, strength of forces, படை. 4. Firmness, உறுதி. [commonly பெலம்.] W. p. 599. BALA. 5. A weight, thirteen of which make a trifle over a pound, ஓர்நிறை. 6. Weights in general, நிறைகல். 7. (Sa. Pala.) Unripe fruit, காய். 8.Ripe fruit, பழம். 9. Result, consequence, fruit of former actions, வினைப்பேறு. 1 Benefit, profit, as பலன். 11. Gold, பொன். 12.Esculent roots, கிழங்கு. 13. [in astron. calcul.] The quotient, பாசனவிருத்தி. W. p. 594. P'HALA. 14. Flesh, தசை. 15. Brow, forehead, நெற்றி. See பலகை. பலக்கேடு, s. Weakness, as பலட்சயம். பலங்கெட்டவன், appel. n. An impotent person. பலங்கொள்ள, inf. To be strengthened, invigorated. [used only in the gerundial form] 2. To be strong, forcible, impetuous as wind, or a current. பலசாலி, s. A strong man, a champion. See சாலி. பலச்சேதம், s. Injuring of a crop. See தேசம். பலஞ்செய்ய, inf. To be strong, powerful. பலஞ்செய்கிறமருந்து. Strong physic. பலட்சயம், s. Loss or failure of strength, வலிகுறைவு. பலதானம், s. Presents or offerings of fruits to promote conception, கருப்பதானம். பலத்தியாகம், s. Spending the strength, devoting the energies, வலியிழக்கை. 2. Wasting the profit, பயனிழக்கை. பலபந்தம், s. Force, violence. See பலவந்தம். பலபராக்கிரமம், s. Valor, bravery, prowess. பலபாகம், s. Recompense, கைம்மாறு. 2. Ripeness, maturity, கனிமுதிர்வு. 3. The time of producing fruits, first fruits, கனிகொடுக்கும்பக்குவம். பலமூலசாகாசனர், s. [pl.] Vegetable eaters, those living on roots, and leaves, as hermits; [ex மூலம், சாகம், அசனம்.] பலமூலசாகாதி, s. Fruits, roots, &c., கனி, கிழங்கு, இலை, முதலியன; [ex மூலம், சாகம், ஆதி.] பலவான், s. As பலசாலி. பலவீனம், s. Weakness, as பலக்கேடு. பலேந்திரன், s. As பலசாலி. 28)

palācaṉam (p. 301) s. (St.) [also பலாதனம்.] Parrot, கிளி; [ex பலம் et அசனம்.] 42) *

pavaṉam (p. 302) s. Air, wind,காற்று. 2. Winnowing grain, தூற்றுகை. 3. Heaving or drifting up, as the waves to the shore, ஒதுக்குகை. 4. Purity, holiness, பாவனம். 5. Flatulence, windiness, வாயுவின் பொருமல். W. p. 519. PAVANA. 6. House, dwelling, abode, வீடு. 7. royal palace, a fortress, அரண்மனை. 8. World, earth, பூமி. 9 The world or abode of Indra, தேவலோகம். 1. Nether world, or abode of Nagas, நாகலோ கம். 11.Zodiacal sign or constellation, இராசிப்பொது. 12. A cat, பூனை. 13. Populated country or district, ஊர். பவனசக்கரம், s. Zodiac. பவனவாசல்--பவனவாய், s. Anus, fundament as the passage for the wind. பவனன், s. Wind. காற்று. பவனாசனம், s. (St.) A snake whose food is air, பாம்பு; [ex அசனம்.] பவனாத்துமசன், s. Name of the monkey Hanuman, as born of the wind. அனு மன். 2. Bhima, whose father was the god of wind, வீமன். 3. God of fire, அக் கினி; [ex ஆத்துமம், et சன், one born.] 35)

picitam (p. 314) s. Flesh meat, ஊன். W. p. 537. PIS'ITA. 2. The neem or Margosa tree. persian Lilac, Melia azedarach, வேம்பு. 3. Water, நீர். (p.) பிசிதாசனர், s. Rakshasas, as living on flesh, இராக்ஷதர்; [ex அசனம், food.]. பிசிதவூணர், s. As பிசிதாசனர். 47)

pirācaṉam (p. 317) s. Feeding, imparting, or instilling food, சோறூட்டுகை. 2. Eating, உண் கை. See அன்னப்பிராசனம்; [ex பிர et அசனம், a meal.] W. p. 589. PRASANA. 32) *

mūlam (p. 361) s. A root or bulb, the root of a tree, &c., வேர். 2. Origin, commencement, ஆதி. 3. Cause, foundation, instrumentality, காரணம். 4. The nineteenth lunar asterism, containing four stars of the scorpion's tail, மூலநாள். 5. Text of a book, உரையில்லாப்பாடம். W. p. 668. MOOLA. 6. A disease, the piles, hemorrhoids. மூலநோய். 7. The first region of the human body. See மூலாதாரம்.--Note. Of the piles are, இரத்தமூலம், bleeding piles; உள்மூலம். Tenesmus; சீமூலம், piles attended with discharge of matter; புறமூலம்--வெளிமூலம், external hemorrhoid; வறள்மூலம், costiveness. அவன்மூலமாய். By his means. இவனேயதுக்குமூலம். He is the cause of it. பணமேயகங்காரமூலம். Money is the root of pride. அஷ்டமூலம். The eight different medicinal roots, viz.: 1. சுக்கு, dry ginger; 2. அரத்தை, of two kinds, சிற்றரத்தை. Alpinia Galanga minor, பேரரத்தை, Alpinia Galanga major; 3. செவ்வியம், Piper nigrum; 4. சித்திரமூலம், Plumbago Zeylanica; 5. கண்டுபாரங்கி, சிறுதேக்கு, a kind of medicinal root; 6. கோரைக்கிழங்கு, Cyperus juncifolius; 7. நன்னாரிவேர், Indian Sarsaparilla; 8. காஞ்சொறிவேர், Tragia involucrata. தசமூலம், Ten kinds of medicinal roots used in a tonic medicament: 1. வாகை, Mimosa flexuosa; 2. முல்லை, Jasminum angustifol, 3. பாதிரி, Bignonia chelenoides; 4. நெருஞ்சி, Tribulus terrestris; 5. பேரா முட்டி, Pavonia odorata; 6. கூவிளை, Crat&ae;va religiosa; 7. சிற்றாமுட்டி, Pavonia Zeylanica; 8. சிறுவழுதுணை, Solanum Indicum; 9. கண்டங்கத்தரி, Solanum Jaquini; 1. குமிழ், Gmelina Asiatica. (R.) பஞ்சமூலம், Five kinds of medicinal plants, called together, தசமூலம், in two classes. 1. சிறுபஞ்சமூலம், the minor kind; 1. கண்டங்கத்தரிவேர், Solanum jacquini; 2. சிறுவழுதுணைவேர், Solanum Indicum; 3. சிறுமல்லிவேர், Jasminum angustifol; 4. பெருமல்லிவேர், Jasminum undulatum; 5. நெருஞ்சிவேர், Tribulus terrestris. II. பெரும்பஞ்சமூலம், The major kinds: 1. வில்வவேர், Crat&ae;va religiosa; 2. பெருங் குமிழ், Gmelina tomentosa; 3. தழுதாழை, Celerodendron phlomoides; 4. பாதிரிவேர், Bignonia chelenoides; 5. வாகை, Mimosa flexuosa. (சது.)--Note. For five other medicinal roots, see பஞ்சமூலகஷாயம் under கஷாயம். மூலகந்தம், s. A grass, Andropogan muricatum, வெட்டிவேர்; [ex கந்தம், fragrance.] 2. The roots of trees and plants. மூலகம், s. A root, கிழங்கு. 2. The radish--as முள்ளங்கி. (Sa. Moolaka.) மூலகாரியம், s. The first, prominent, principal thing. மூலகுணம், s. An irascible disposition. மூலக்கடுப்பு, v. noun. Pain from piles. See கடுப்பு. மூலக்கரப்பன், s. A spreading eruption. மூலக்காரன், s. One who has the piles. 2. [com. மூலகுணக்காரன்.] A hasty tempered man. மூலக்கிரந்தி, s. A kind of disease from morbid humors in the body. மூலக்கூறு, s. The radical parts of any substance; or its essential nature. மூலக்கிராணி, s. Hemorrhoids or piles with flux. See கிராணி. மூலக்கொதி, s. A kind of disease or pain from the piles, said to cause peevishness, and anger. மூலசம், s. All the vegetable productions which have roots or a bulb; [ex சம்.] மூலச்சூடு, s. As மூலக்கொதி. மூலச்சோதி, s. The original or primeval light, i. e. God, கடவுள். மூலதனம்--மூலத்திரவியம், s. Capital or stock, முதற்பணம். 2. A treasure accumulated by ancestors, பிதிரார்ச்சிதம். மூலத்தம்பம், s. A Sanscrit treatise on Architecture, ஓர்சிற்பநூல். மூலத்தன்மை, s. Principle, பிரகிருதி. மூலத்தானம்--மூலஸ்தானம், s. The interior of a temple. See கர்ப்பக்கிரகம். 2. A king's residence, அரசிருக்கை. மூலத்துருவம், s. Epoch-longitude of a planet. See துருவம். மூலநாள், s. The nineteenth lunar mansion, as மூலம். மூலநோக்காடு-மூலநோய்-மூலவியாதி, s. The piles. மூலபஞ்சாட்சரம், s. The five mysterious letters, நமசிவாய, a Saiva formule. மூலபதம், s. The root of a word. See பிண்டம். மூலபலம்--மூலப்படை, s. The main body of an army. மூலபலாதிகள், s. Roots, fruits, &c., eaten by ascetics in forests; [ex பலம், fruits et ஆதி, first.] மூலபாடம், s. An original text without a commentary. மூலபாடை--மூலபாஷை, s. The original language--said by Buddhists to be the Pali. மூலப்பகுதி--மூலப்பிரகிருதி, s. Maya as the cause of visible creation. மூலப்பொருள், s. The original or first cause, God, கடவுள். (p.) மூலமந்திரம், s. The chief mantra of each sect, as distinguished from the Gayatri common to all, especially to the brahmans. மூலமலம், s. The original principle of good and evil, causing successive births. See ஆணவம். மூலமுளை, s. A hemorrhoidal shoot. மூலவாயு, s. Wind in the intestines. மூலவாயுவையெழுப்புதல், v. noun. Driving upwards the internal wind. மூலவிக்கிரகம், s. The chief or stationary idol in a temple, usually of unwrought black granite--oppos. to எழுந் தருளுநாயகர். மூலவிருள், s. The original darkness of the soul. See மாயை. மூலவேர், s. The first or principal root of a tree, or its stem. மூலாக்கிரம், s. The root and the top. See ஆமூலாக்கிரம். மூலாக்கினி, s. The warmth of the stomach, as உதராக்கினி. 2. A technical term of Saiva-yogis. எனக்குமூலாக்கினியாயிருக்கிறது. I feel very hungry. மூலாக்கினிகிளம்பிவிட்டால்தெரியும். If I am exasperated it will appear. மூலாக்கினியைமுடுக்குகிறது. Urging the internal heat towards the head. மூலாசனம், s. The eating of roots; [ex அசனம்.] மூலாட்சரம், s. [poet. மூலாக்கரம்.] The primitive letter from which all the letters of the alphabet are derived. மூலாதாரம், s. The first region of the human body, the posteriors including the hip. See ஆதாரம். மூலி, s. Any plant. 2. A tree as having roots, வேருள்ளது. (Sa. Moolin.) 3. A medicinal root, as மூலிகை. மூலிகம்--மூலிகை--மூலிக்கை, s. The root of a tree, also respectively roots of trees and shrubs for medicine. வனமூலிகை, s. Roots of the open fields. See வனம். 71) *