aṭppm (p. 7) s. [prop. அடைப்பை.] A betel pouch, வெற்றிலைப்பை. 2. A barber's bag, கருவிப்பை. 61)

aṭai (p. 8) s. Resort, attaining to, அ டுத்தல். 2. A kind of cake, wafer, ஓர்பணிகா ரம். 3. Cake or bread in general அப்பவருக் கம். 4. Incubation, அவயம். 5. A leaf, இலை. 6. Gravity, weight, கனம். 7. A slight support or prop, தாங்கி. 8. [in grammar.] A prefix, qualifying word, or clause, adjunct, accompaniment, அடைமொழி. In this meaning it includes உரிச்சொல் or adjectives and adverbs. (p.) 9. A pledge, கொதுவை. 1. Tribute, the king's proportion of the produce of the land whether one-sixth or one-tenth, or otherwise, நிலவிறை. (c.) அடைகாக்க--அடைகிடக்க, inf. To sit on eggs, incubate. அடைகாய், s. Betel and areca nut. அடைகொடுக்க, inf. To render the kings's share of the produce. அடைகோழி, s. A hen that sits on eggs. அடைக்காய், s. Areca nut. அடைக்குத்தகை, s. [prov.] Revenue from grain as farmed out by government. அடைச்சீட்டு, s. [prov.] Receipt for the payment of tithe or tax. அடைப்பை, s. A betel pouch, வெற் றிலைப்பை. அடைப்பைக்காரன், s. The servant who carries the betel pouch, &c. of a great person. அடையடுத்தவாகுபெயர், s. A species of metonymy, as, மருக்கொழுந்துநட் டான், he planted a twig of the absinthium, that is, the plant itself. 19)

aṭai (p. 8) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To shut, close, stop up, சார்த்த. 2. To lock, பூட்ட. 3. To block up a passage, obstruct, தடுக்க, (see குறள். அன்புடைமை. Ellis 215.) 4. To enclose, encompass, shut up, encage, fold cattle, &c., புகுத்த. 5. To secure, keep safely, conceal, காப்புச்செய்ய. சுவாமிதிருவுளத்தடைத்தார். Swamy thought --kept in his mind. அடைகல், s. A stone placed at the entrance of a sluice to prevent the water from flowing, மதகடைக்குங்கல். அடைகுளம், s. [prov.] A tank with no outlet, pent up, stagnant water. அடைசீலை, s. Cloth steeped in a medical preparation and put in the mouth for a sore throat, &c., அடைசுபொட்டணம். அடைத்தகுரல், s. A hoarse, husky voice. அடைபட, inf. To be closed, shut up, அடைக்கப்பட. 2. To be obstructed, as a passage, &c., தடைபட. அடைப்பன், s. Obstruction of the throat, quinsy in cattle, ஓர்வியாதி. அடைப்பு, v. noun. Shutting, closing, stopping. 2. s. Obstruction. 3. Enclosure. 4. Trees, &c., enclosed. 5. A plug, stopper, peg. 6. A door. காதடைப்பு, s. Obstruction of the ears or dullness of hearing, from cold, hanger. (c.) மாரடைப்பு, s. Obstruction of the breast. அடைமழை, s. Continual rain, விடாமழை. 21)

aṭaippm (p. 8) s. A small bag in general, சாமான்பை. 2. Barber's case, அம் பட்டனாயுதவுறை. (c.) 3. (vul.) [ex அடை, leaf.] A betel pouch, வெற்றிலைப்பை. 25)

kruvi (p. 96) s. An instrument, tool, weapon, implement, ஆயுதப்பொது. 2. Organs, faculties, either of body or mind, அகக்கருவிபு றக்கருவிகள். 3. Means, materials-as for a sacrifice, உபகரணம். 4. (p.) Armor, coat-ofmail, கவசம். 5. A saddle, குதிரைக்கல்லணை. 6. An assembly, கூட்டம். 7. Connexion, concatenation, cohesion, தொடர்பு. 8. Clouds, மேகம். 9. A guitar, யாழ். 1. A lute, வாச்சி யம். 11. Friendship, நட்பு. 12. Musical instruments, பஞ்சகருவி, in general applicable to the five kinds, viz.: (1.) தோற்கருவி, instruments made of skins. (2.) துளைக்கருவி, wind instruments. (3.) நரம்புக்கருவி, stringed instruments. (4.) கஞ்சக்கருவி, instru ments of metal--as cymbals, bells, &c. (5.) மிடற்றுக்கருவி or கண்டக்கருவி, the animal throat--as of men, birds, &c. 13. Every thing belonging to a lute, வீணைக்கருவி. கருவியுங்காலமும், Means and opportunity. கருவிகரணங்கள், s. The faculties, senses and intellectual powers. கருவிகரணாதிகள், s. The powers and faculties of the soul and body. கருவிகழலல், v. noun. Being greatly exhausted, wearied, &c. கருவிகாண்டம், s. A primer. கருவிகுறைய, inf. To be reduced --as the powers of the body and mind near death. கருவிநூல், s. Elementary books. கருவிப்புட்டில், s. A scabbard or other sheath for instruments, ஆயுதவுறை. கருவிப்பை, s. A barber's bag or instrument case, அடைப்பம். குதிரைவாய்க்கருவி, s. The bridle of a horse. மயிர்க்கருவி, s. A brush. உரையறிகருவி, s. A touch-stone. நிறையறிகருவி, s. Balance. 165)

kālai (p. 105) s. Time, பொழுது. 2. The early part of the morning, day-dawn, morning, விடியற்காலம். 3. Early, betimes, early in life, &c. காலம்பெற. 4. Occasion, season, opportunity, சமயம். 5. [prov.] An enclosure, an area enclosed, a pen, அடைப்பு. காலைக்கடன், s. Morning religious duties, கலைஅனுஷ்டானம். காலைச்சாப்பாடு, s. A morning meal, breakfast. காலைச்செபம், s. Morning prayer. காலைதோறும், Every morning. காலைப்பசியாற, inf. To breakfast. காலையடைக்க, inf. [prov.] To make an enclosure. காலையிலே, In the morning. காலையுமாலையும், s. Morning and evening. காலைவெள்ளி, s. Morning-star, either Venus or any other star rising in the morning, விடியற்காலத்துதிக்கும் வெள்ளி. பேசுங்காலை. When it is described, explained or spoken of. 17)

caṭai (p. 157) s. Entangled locks of hair-as once worn by Siva as an ascetic, and now by his devotees in imitation of him; also plaited hair, மயிர்ப்பின்னல். 2. Bushy, shaggy, thick hair, bushiness, சடைத்தது. 3. A kind of cork tree--as சடைச்சி, ஓர்மரம். 4. Root, a fibrous root, வேர். W. p. 338. JAT'A.--Note. The word retains its Sanscrit pronunciation சடா, in many of its compounds. 5. [prov.] The flat head of a nail, ஆணியின்சடை. 6. The stopple of a a bottle, அடைப்பு. (Rare.) சடாடவி, s. A cluster of dishevelled locks. (p.) சடாதரன், s. Siva, as wearing entangled locks, சிவன். சடாதரி, s. A female devotee with matted locks, சடைதரித்தாள். 2. Parvati, as wearing entangled locks, பார்வதி. 3. One with entangled locks of hair, commonly tied up as a crest, சடையையுடைய வன். சடாதாரி, s. Parvati, பார்வதி. 2. Siva, சிவன். சடாபாரம், s. The heavy tangled locks of Siva, or of his devotees. (c.) சடாமகுடம்--சடாமுடி, s. The entangled hair of Siva formed into a crown. (c.) சடாமகுடன், s. Siva, whose entangled lock of hair forms his crown, சிவன். சடாமுனி, s. [in metempsychosis.] The soul of a Brahman in a Muni wearing clotted hair. See பிரமராட்சதை. (c.) சடைக்கஞ்சா, s. The female of the கஞ்சா plant. See கஞ்சா. சடைக்கந்தகம், s. Sweet flag, வசம்பு. (M. Dic.) சடைச்சி, s. A kind of cork tree from which toys are made, நெட்டி. Aeschynomene, (L.) 2. An aquatic plant, பாசி. Ceratophyllum demersum, (L.) (சது.) 3. A plant, கீரிப்பூண்டு. 4. A mineral, பொ ன்னிமிளை, Bismuth pyrites. சடைச்சிவேர், s. A plant, Achyranthes corymbosa, (L.) சடைத்தேங்காய், s. [prov.] A cocoanut whose husk abounds with fibres. சடைநாகம், s. A kind of ornament worn by women on the hair, ஓரணிகலம். சடைநாய், s. A shaggy dog. (c.) சடைபற்றிப்போக, inf. To grow bushy, shaggy, rough, as hair. 2. To become thick, as branches. சடைபில்லை--சடப்பில்லை, s. A kind or round golden ornament for the head of women. Madras usage. In other places,லாக்கடி. சடைபின்ன, inf. To plait the hair. சடைப்பயிறு, s. A kind of grain. சடைப்பாசி, s. A kind of moss--as சடைச்சி, 2. சடைப்புல், s. A kind of grass. See புல். சடைப்பூச்சி, s. [loc.] A species of bushy caterpillar. (R.) சடைமுடி, s. The சரக்கொன்றை tree. சடைமுடியோர், s. Ascetics who wear entangled hair in imitation of Siva, தாபதர். சடையன், s. (fem. சடைச்சி.) One who wears an entangled plait of hair. சடையாணி, s. A flat-headed nail. (c.) சடையாண்டி, s. A religious mendicant with matted hair. சடையோன், s. Siva, the god who wore dishevelled hair. 2. Veerapatra. (சது). சடைவளருதல், v. noun. Growing of entangled locks. சடைவிழ, inf. To become formed, as entangled hair. முறுகுசடை, s. Matted, curly hair. 54)

cmpḷi (p. 164) --சம்பிளி--சம்புளி, s. [prov. perhaps a change of சம்புடம்.] A kind of betel-pouch, அடைப்பை. 2. A bag, a wallet, சாமான்பை. (Limited.) 20) *

cokkrai (p. 210) --சொக்கறை, s. [prov.] A dimple in a cheek; a falling in; a bond in a wall, in baskets, in the edge of a mat; a flaw in the edge of a nail, &c., குறைவு. 2. A small enclosure or parting off, in a garden, house, &c., சிறியஅடைப்பு. 3. A breach or gap in a wall, hedge, mound, &c., மதில் முதலியவற்றின்துவாரம். 2)

tṭngkl (p. 221) v. noun. Hinderance, impediment, stoppage, தடை. 2. Objection, ஆட் சேபம். 3. Delay, தாமதம். (c.) 4. [prov.] Detainment as of stray cattle, lost or stolen property, &c.; in use, not at liberty--as an article, அடைப்பு. 5. Stagnation of trade, &c., வறிதிருக்கை. தடங்கலானவேலை, s. Slow work. தடங்கல்சொல்ல--தடங்கல்படுத்த-தடங்கல்பண்ண, inf. To urge an objection, to put a legal stop to a proceeding. 2. To detain. 60)

tṭai (p. 222) s. Hinderance, obstacle, impediment, interruption, விக்கினம். 2. Objection, விரோதம். 3. Mail, coat of mail, கவசம். 4. A check, whatever restrains or keeps things in their place, or prevents them from running off--as a linch pin, a catch. &c., பிடிப்பு. 5. A bar or bolt of a door or gate, a guard, watch, &c., அடைப்பு. 6. A weight to balance the vessel containing what is to be weighed, தடையம். (c.) தடைகட்ட, inf. To restrain, check, &c., by magical incantations--as a cobra. 2. To put the தடை weight in the scale. தடைசெய்ய, inf. To stop, to hinder, to restrain. 2. To confine, to arrest. தடைசொல்ல, inf. To object to, to protest against. தடைதீர்க்க--தடைநீக்க, inf. To clear away obstacles. தடைபட, inf. To be hindered, to be detained or retarded. தடைபண்ண--தடைபடுத்த, inf. To interpose obstacles, to hinder. 2. To arrest, to confine. 3. To stop, to exclude, as a porter. 4. To interdict possession --as a owner. தடைபோட, inf. To put a catch, a pin, a bolt, &c., to prevent a thing from falling. தடைமோதிரம், s. A narrow ring worn on the finger, as a defence to a larger. தடையற--தடையில்லாமல், [adverbially.] Freely, without hinderance, without objection, at liberty. தடையறுக்க, inf. To dissolve magic spells on fish, &c., by counter charms, &c., 2. To obviate or remove difficulties. தடையுண்ண, inf. To be hindered. தடைவிடுவிக்க, inf. To remove a check or restraint by magic spells. 21)

teṟṟu (p. 257) s. (com. தெத்து.) Hedge of thorns, &c., to defend a passage; lines of entrenchment, அடைப்பு. 2. (p.) Certainty, ascertainment, assurance, persuasion, confidence, தேற்றம். 3. See தெற்று, v. தெற்றென, inf. [adverbiality.] Clearly, certainly, தெளிவாக. 2. Forthwith, immediately, at once, விரைவாக. தெற்றெனல், v. noun. Being clear, certain, sure, தெளிதல். 2. Being in haste, சீக்கிரக்குறிப்பு. தெற்றெனவு, v. noun. Certainty, clearness, தெளிவு. 33)

pottu (p. 337) s. Fault, defect, blemish, த வறு. 2. Evil, immorality, crime, தீயொழுக் கம். (p.) 3. Falsehood, lie, பொய். 4. Covering, stopping up, closing, மூடுகை. 6. Mending, botching, closing a hole, அடைப்பு. 7. A hole, rat-hole; a small cavity, as பொந்து. 2)

muṭṭu (p. 356) s. Want, difficulty, straits, extremity, இடுக்கண். 2. Battering; butting of a beast, முட்டுகை. 3. A prop, a support, தாங்கல். 4. Utensil, as தட்டுமுட்டு. 5. A blockade, an impediment, அடைப்பு. 6. [in combin.] A musical instrument, as நட்டுமுட்டு. 7. A bridle, கடிவாளம். 8. The knee, முழங்கால். 9. The menses of women, தொடக்கு. 1. (R.) Rising ground, மேடு. முட்டுற்றபோழ்தின். In the time of adversity. (நாலடி.) எனக்குவெகுமுட்டாயிருக்கிறது. I am in great straits (for money). முட்டாட்டம், v. noun. Stupidity, முட் டாள்தன்மை. 2. Pertinacity, or conceit arising from ignorance. (Beschi.) 3. (R.) Butting. முட்டாட்டமாடுகிறான். He is very pertinacious. முட்டுக்கட்ட, inf. To place a prop. 2. To blockade, shut up a place or an entrance, shut or beset the avenues of a town, வழியடைக்க. 3. [prov.] To form ridges in a field, to limit or confine within bounds, எல்லைகட்ட. 4. To form a pile of earth for plants that the water may not injure them. முட்டுக்கட்டியாட, inf. To go on stilts. முட்டுக்கட்டை, s. A block or stake as a prop or support. முட்டுக்காய்த்தேங்காய், s. [prov.] A premature cocoa-nut, இளந்தேங்காய். முட்டுக்கால், s. A supporter, pedestal or beam to support an old wall or an inclined tree. 2. As முட்டிக்கால். முட்டுக்குத்த, inf. To fall upon the knees. (Beschi.) முட்டுக்குநிற்க, inf. To be ready to butt--as beasts. முட்டுக்கொடுத்தல், v. noun. Setting a beam or pole to support any heavy body. முட்டுச்சீலை, s. A menstruous cloth. முட்டுண்ண, inf. To be dashed against. (c.) முட்டுண்டுகுனிகிறது. Ducking the head after having struck it against a lintel; implying previous want of caution. முட்டுத்தொய்வு, v. noun. Difficulty of breathing, from pulmonary disease, or the approach of death. முட்டுப்பட, inf. To be pressed, perplexed, in difficulty, or extremity as one beset by creditors, &c. முட்டுப்பாடு, v. noun. Dilemma, exigency, want, குறைபாடு. 2. Evil, தீமை. (சது.) முட்டுற்றவன், appel. n. An ignorant, or foolish person. 2. One in want. 131)

vaṭṭakai (p. 375) s. Place or region round about. 2. [sometimes வட்டகைநிலம்.] An enclosed field, அடைப்புநிலம்; [ex Sa. Vat'a to encompass.] இதுஅந்தவட்டகையிலுண்டா. Is it in that place? 23)