aruntati (p. 25) s. Wife of the ascetic Vasishta, வசிஷ்டன்மனைவி. 2. A star in the great bear supposed to be the wife of Vasishta, a pattern of female chastity, அருந்த திநட்சத்திரம். Wils. p. 67. ARUND'HATI. அருந்ததிகாட்ட, inf. To point out to the bride the star அருந்ததி, at the time of marriage, urging her to follow the example of the said star in chastity. 25)

aruntl (p. 25) s. Scarceness, rareness, dearness, அருமை. (c.) மாம்பழம்மிக அருந்தலாயிருக்கிறது. Mango fruit is now very dear, rare to be found. 26)

aruntu (p. 25) கிறேன், அருந்தினேன், வேன், அருந்த, v. a. To eat or drink, take food, betel-nut, உண்ண. 2. To enjoy, experience either good or evil, pleasure or pain, receive the fruits of actions done in former births, அனுபவிக்க. (p.) 27)

arumai (p. 26) s. Rareness, scarceness, scantiness, அபூர்வம். 2. Preciousness, desirableness, pre-eminence. மேன்மை. 3. Difficulty, laboriousness, வருத்தம். 4. Impossibility, unattainableness, கூடாமை. 5. Delicacy, சிறப்பு.--Note. As an adjective, மை is dropped before a consonant with a change of that, when required in combination, and அரு may be changed into அரிய with or without து, or the last vowel may be dropped, and the first lengthened as in ஆருயிர், precious life. அருங்கலைநாயகன், s. Buddha, the lord of eminent sciences, புத்தன். அருங்கலைவினோதன், s. one devoted to learning; one whose time is spent in cultivating the arts and sciences. அருங்கிடை, s. Extreme hunger from long abstinence, &c., பட்டிணி. அருங்கிடைகிடக்க, inf. To be in a starving condition. அருங்கேடன், s. One who is imperishable, who will always prosper. (குறள்.) 2. (c.) A very treacherous man, a profligate wretch. அருங்கோடை, s. Vehement heat. 2. Severe drought. அருஞ்சிறை, s. Rigorous servitude, கடுஞ்சிறை. (Ram.) 2. Hell, நரகம். அருநரகம், s. A cruel hell. அருநிலை, s. Difficult standing said of a ford when impassable. அருநிழல், s. A slight shade. அருநெறி, s. A narrow or difficult way. 2. Gate-way or entrance. அருந்தமிழ், s. Elegant Tamil. அருந்தவம், s. Rigid austerities. அருந்தவர், s. Ascetics. அருந்தூதன், s. A tormentor, one who inflicts pain, வேதனைசெய்வோன். அருமருந்து, s. Nectar, அமிர்தம். In classical works, this in the form அருமருந்தன்னபிள்ளை is contracted to அருமந்த, precious as nectar, as, அருமந்தபிள்ளை. A very dear child, அருமந்ததேர். A very costly chariot. அருமறை, s. The sacred Vedas. Ell. 145. 4. அருமறைக்கொடியோன், s. A name of Dronácharya, the military preceptor of the Pandavas and Kurus, because of the Vedic device on his banner. அருமைப்படுத்த, inf. To make scarce, hard, difficult. 2. To impart reluctantly, make much of. அரும்பண்டம், s. A rare article, choice wares, valuable commodity. அரும்பிணி, s. An incurable disease. (நாலடி.) Ell. 118. அரும்பூட்டு, s. [prov.] A girdle, waist-string, necklace, &c., so short as scarcely to be brought to meet, a string, rope, &c., so short as to be tied with difficulty, a bow-string so short as to be liable to break if brought up too far, any thing too little, too short, too narrow, &c., எட்டாப்பூட்டு. 2. Difficulty in settling a negotiation, agreement, &c., இணக்கக்கூடாமை. 3. Entanglement, ensnarement, மோசத்திலகப்படுகை. 4. Forced connection in language, clauses disconnected or not joined naturally, difficult or unnatural; construction, தொடர்ச்சி யின்மை. சொற்களையரும்பூட்டாய்த் தொடுத்துப்பேசினான். He spoke in an unconnected manner. அரும்பொருள், s. Excellent advice, hard doctrine, a rare or difficult meaning. 2. A choice or precious article. அருவினை, s. A great sin. அருவினைகளைந்து. The five great sins. தெய்வமொருவனென்றேத்தி யொருமித்திருந்தால் அருவினைகளைந்துமறும். The five great sins will be forgiven him who worships the one God with singleness of heart. (கம்பன்.) 5)

aruvm (p. 26) s. Destitution of shape, formlessness, incorporealness--a quality of the Deity, உருவமின்மை. (p.) 2. [vul. prov.] Scarceness, rareness, அருந்தல். 9)

aruvu (p. 26) கிறது, அருவினது, ம், அ ருவ, v. n. [improp. for அருகு.] To stir, move, go out by little and little, flow as water by small degrees from a spring or from stage to stage down a mountain, மெல்லெனச்செல்ல. 2. As அருந்தலாக, to be scarce. 3. To approach, கிட்ட. 4. To smart as the eyes, கண்கரிக்க. 15)

uṇ (p. 59) --உண்ணு, கிறேன், உண்டே ன், உண்பேன் or உண்ணுவேன், உண்ண, v. a. To eat, drink, suck--as a child; to take food, whether solids, liquids or other kinds, to taste, அருந்த. 2. To feed, make a full meal --as a dinner, &c., புசிக்க. 3. To enjoy, suffer, experience, or receive the fruits of actions performed in former births, or in future the actions of the present, அனுபவிக்க. 4. To imbibe, absorb, விழுங்க.--Note. With verbal roots and sometimes with verbal nouns it forms a passive--as அடியுண்ண, to be beaten; அலையுண்ண, to be distressed. உண்டசுற்றமுருகும். Relations or friends who have eaten together will cherish towards each other kindly feelings. உண்டசோற்றுக்கிரண்டகம்பண்ணப்படாது. One ought not to be ungrateful to his benefactor. உண்டார்மேனிகண்டாற்றெரியும். A person's diet may be known by his appearance. உண்ணக்கைசலிக்க. To be so delicate as to tire by eating--as a dainty child, &c. 2. To be wearied, cloyed, sated, &c. by too profuse a supply of food. உய்யாவினைப்பயனுண்ணுங்காலை. While experiencing the inevitable fruits of former births. உண்கலம், s. A plate or dish to cat from, a porringer, commonly brass, தாலம். உண்டாட்டு, s. Play of females, மகளிர்விளையாட்டு. 2. Play, sport, விளையாட்டு. 3. Festivity, drinking, joviality, மதுவுண் டாடுகை. உண்ணி, s. An appellative termination often contracted to உணி--as தூக்குணி, &c., one who eats, an eater. உண்ணீர், s. Water to drink. உண்பிக்க, inf. To cause to eat, drink, &c., feed one, உண்ணுவிக்க. தூக்குணி, s. One so vile and daring as not to fear hanging. 2. A malefactor who is hanged. 3. One who hangs about to get food. அழுகுணி, s. One who is always weeping; also one who is disposed to weep. அடியுணி--குட்டுணி, s. One who is beaten. குத்துணி, s. One who is stabbed. 2. A dastard, mean spirited person. இரப்புணி, s. A beggar, one who eats what he begs. அடையுணி, s. One dependent for food. கட்டுண்ண, inf. To be tied up. வெட்டுண்ண, inf. To be cut down. தடையுண்ண, inf. To be hindered. மையுண்கண்ணி, s. A woman with painted eyes, (lit.) she whose eyes have absorbed paint. முலையுண்ணுங்குழந்தை, s. An infant at the breast. நீலுண்டுகிலிலை. The pencil which has imbibed blue paint. (நன்னூலுரை.) கள்ளுண்ணி, s. A drunkard. தள்ளுண்ண, inf. To be rejected. வீண்சோறுண்ணி, s. A rice consumer, a worthless person. உண்டல். A past verbal form of உண்ணல், eating. 119)

kḷi (p. 100) s. Joy, gladness, delight, exhilaration, exultation, mirth, jollity, hilarity, மகிழ்ச்சி. 2. Riot, revelling கள்முதலிய அருந்திக்களிக்கை. 3. Wantonness, licentiousness, unrestrained passions, arrogance, சிற் றின்பம். 4. Bewilderment, aberration of mind or intellect, intoxication whether from liquor or circumstances, frenzy, fury, மயக்கம். 5. Toddy, vinous liquor, கள். 6. A person intoxicated with money, learning, liquor, &c., a reveller, செருக்குள்ளவன். (p.) 7. Thick pulp, any soft, thick mass --as thick pap, &c., the quality or consistency of a thick paste or glutinous matter, இறுகியபழச்சாறு. 8. A kind of pap of hasty-pudding, குழம்பு. 9. A kind of pottage hard in itself and made with flour, மாவாற்கிண்டியகளி. களிகிண்ட--களிகிளற, inf. To make களி, pap. களிகூர, inf. To rejoice, exult, மகிழ்ச்சிகூர. களிக்காய், s. Pulpy-fruit, களிப் பானகாய். களிநெஞ்சன், s. A jovial, wanton person. களிப்பாக்கு, s. Areca-nut boiled and dried, அவித்தபாக்கு. களிமண், s. Clay, potter's clay. களிமண்ணடைக்கிறதுபோலடைத்துப்போடுகிறான். He takes in, or swallows up as if he had to fill (a pit) with clay; i. e. he is a glutton, a gormand, a gormandizer. களிமண்தரை, s. Clayey soil. களியர், s. Bacchanaliaus, drunkards, கள்ளுண்டுகளிப்போர். களியர்வண்ணம், s. A poem extolling the advantages of high living, dainty food, vinous liquors, &c., an epicurean poem, ஓர்வண்ணம். களியாட்டு, s. Drunken feasts, bacchanalism, revels, உண்டாட்டு. கேழ்வரகுகளி--கம்புக்களி--சோ ளக்களி, s. Pottage prepared with the flour of different grains. 13)

cāli (p. 180) s. Rice in the hull, paddy, நென் மணி. 2. A name of Arundhati who is regarded as a pattern of female excellence, supposed to have become one of the stars in Ursa Major, அருந்ததி. 3. W. p. 84. SALI. The rice plant, நெல். 4. (probably a corruption of San. Tâlâ.) W. p. 375. Vinous spirit, toddy, கள்; [ex தாலம், palmyra or palm tree.] 5. [a contraction of சாலிகை.] A coat of mail, கவசம். (சது.) 6. W. p. 84. S'ALIN. A personal termination, masculine or feminine, implying possession--as பாக்கியசாலி, பத்திசாலி, புத்திசாலி, குணசாலி, &c., which see, வடமொழியிறுதி. (p.) சாலிநெல்லுந் தன்னுமியுள்ளது. The best paddy is not without its husk, i. e. every one has his faults. 2) *

tārakai (p. 234) s. Star, நட்சத்திரம். 2. The pupil of the eye, கண்மணி. (Sa. Ta'raka'.) --This retains its Sanscrit pronunciation in its Sanscrit compounds. தாரகாகணம், s. Cluster of stars, நட் சத்திரக்கூட்டம். தாரகாபதி, s. The moon, a ruler of the stars, சந்திரன். தாரகைமாலை, s. A poem which describes the exalted fidelity and chastity of a woman who equals the virtue of அருந்ததி, transformed to a star, ஓர்பிரபந் தம். See பிரபந்தம். 26) *

vṭ (p. 374) adj. Northern; [ex வடக்கு.] வடகரை, s. The north-bank of river, &c. வடகலை, s. A religious mark of the Vaishnuvas. See தென்கலைத்திருமண். 2. Sanscrit literature, வடநூல். வடகாற்று, s. The north wind, வாடை. வடகாற்றடிக்கவந்ததுமழையே. The northwind blows; there will be rain. வடகிரி, s. The north or gold-mountain, Maha-Mêru. வடகிழக்கு--வடகீழ்த்திசை, s. Northeast, வடகிழக்குத்திக்கு. வடகீழ்்திசைப்பாலன், s. Siva as the guardian of the north-west, ஈசானன். வடகைலாயம், s. The northern Kaylasa, or heaven of Siva. வடகோடு, s. The northern horn of the cresent moon. வடகோடை, s. The north-west wind, குன்றுவாடை. வடதிசைப்பாலன், s. Kuvêra, the guardian of the north, குபேரன். வடதேசம், s. Northern countries. வடநடைப்பகுபதம், s. A Sanscrit word formed by a root with a termination--as நீதிமான், a just man; நீதி is the root and மான் the termination. வடநூல், s. A Sanscrit book, சமுஸ்கி ருதசாஸ்திரம். வடநூலோர், s. [pl.] Those learned in Sanscrit, சமுஸ்கிருதசாஸ்திரிகள். வடந்தை, s. North-wind, வடகாற்று. வடபரதம், s. Northern India, See பரதம். வடபாரிசம்--வடபுறம், s. [poet. வட பால்.] Northern side or quarter. வடபாரிசத்தார், s. [poet. வடபாலார்.] People of the north, வடக்கித்தியார். வடமர், s. [pl.] A class of Brahmans, ஓர்வகைப்பிராமணர்; [ex மன்.] வடமலை, s. The mountain called திரு ப்பதி, sacred to Vishnu. 2. Mount Meru, மகாமேரு. வடமலைவாணன்--வடமலைவாண்டன்-வடமலையான், s. A kind of rice-corn, ஓர்வ கைநெல். 2. Vishnu as residing in this mountain, திருப்பதிப்பெருமாள். வடமீன், s. A small star in Ursa Major, as அருந்ததி. வடமுகம், s. The northern quarter, வடபாரிசம். 2. [prov.] Head of a watercourse, in watering garden-beds, நீர்க்கால டைப்பு. வடமேரு, s. The mountain called Maha-Meru, மகாமேரு. வடமேற்றிசைப்பாலன், s. Vayu the guardian of the north-west, வாயு. வடமொழி, s. [in gram.] Sanscrit words, or derivatives from them. வடவேங்கடம், s. The mountain Tirupati, வடமலை, as distinguished from தென்வேங்கடம் or அழகர்மலை, near Madura. See வேங்கடம். வடவேங்கடந்தென்குமரியாயிடை. In that place, between வடவேங்கடம் and தென்குமரி. (தொல்காப்.) 78) *

vatiṭṭaṉ (p. 376) s. Vasishta, husband of அருந்ததி, as வசிஷ்டன். (p.) 24) *