arcu (p. 22) s. Royalty, government, இ ராசாங்கம். 2. A king, இராசா. 3. A kingdom, the territory of a sovereign, இராச் சியம். 4. The planet Jupiter, வியாழம். (p.) அரசடைந்தான். He is come to the throne, he has obtained the kingdom. அரசங்கம், s. The six safe-guards of royalty; viz.: படை, குடி, கூழ், அம ச்சு, நட்பு, அரண். அரசளிக்க, inf. To govern. அரசாள, inf. To reign, govern. அரசாட்சி, v. noun. Reign, government, the exercise of government, the right of possession to the throne, இராசரிகம். அரசியல், s. Royalty, இராசாங்கம். 2. The duties or functions of a king, இராசரிகமுறைமை. They are six; viz.: அறநி லையறம், மறநிலையறம், அறநிலைப்பொருள், மறநிலைப் பொருள், அறநிலையின்பம், மறநிலையின்பம். அரசிருக்கை, s. The place of a king, or throne. அரசிறை, s. The king's tribute. அரசுசெய்ய, inf. To exercise the functions of government, govern, reign.

aṟm (p. 33) --அறன், s. Moral or religious duty, virtue; the performance of good works according to the shasters--including justice, hospitality, liberality, &c., also what is prescribed as the duty to be practised by each particular caste. Compare தருமம். The thirty-two acts of charity are the following; viz.: 1. ஆதுலர்க்குச்சாலை, building houses for the poor. 2. ஓதுவார்க் குணவு, giving maintenance and education. 3. அறுசமயத்தார்க்குண்டி, feeding persons of either of the six religious sects. 4. பசுவுக்கு வாயுறை, feeding cows. 5. சிறைச்சோறு, feeding prisoners. 6. ஐயம், giving alms. 7. தின் பண்டநல்கல், providing for travellers. 8. அறவைச்சோறு, feeding the destitute. 9. மகப் பெறுவித்தல், rendering assistance in childbirth. 1. மகவுவளர்த்தல், nourishing children. 11. மகப்பால்வார்த்தல், giving milk to infants. 12. அறவைப்பிணஞ்சுடுதல், burning or burying the poor. 13. அறவைத்தூரியம், furnishing clothes to the destitute. 14. சுண்ணம், giving chunam to use with betel. 15. நோய்மருந்து, giving medicine to the sick. 16. வண்ணார், paying for washing the clothes of the poor. 17. நாவிதர், the same for shaving. 18. கண்ணாடி, giving a looking glass. 19. காதோலை, giving cadjan or palmyra leaves to women for their ears. 2. கண்மருந்து, giving black paint to women for the eyes. 21. தலைக்கெண்ணெய், giving oil for the head. 22. பெண்போகம், aid to enjoy a woman. 23. பிறர்துயர்காத்தல், redressing injuries. 24. தண்ணீர்ப்பந்தல், keeping water pandals to give drink to the thirsty. 25. மடம், erecting inns or buildings for the reception of Brahmans, pilgrims, &c. 26. தடம், making tanks. 27. சோலை, planting topes, groves, &c. 28. ஆவுரிஞ்சுதறி, erecting stakes at which cows may rub themselves. 29. விலங்கிற்குணவு, feeding all kinds of animals. 3. ஏறுவிடுதல், giving a bull for covering a cow. 31. விலைகொடுத்துயிர்காத்தல், giving money to save life. 32. கன்னிகாதானம், giving assistance towards marriage. (p.) அறஞ்செயவிரும்பு. Desire to do charity. அறக்காடு, s. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. அறக்கொடியோன், s. God; He whose banner is charity, கடவுள். அறங்கடை--அறன்கடை, s. Sin, what is opposed to virtue; nonconformity to the shasters, பாவம். அறங்கடையிற்செல்லார். They who will not enter in the way of vice. அறச்சாலை, s. An alms-house, a hall or room where the thirty-two acts of charity are practised. அறச்செல்வி--அறத்தின்மூர்த்தி, s. Parvati, பார்வதி, famous for alms-giving. 2. A name of தருமதேவதை. அறத்தின்மைந்தன்--அறன்மகன், s. The elder of the five Pandavas. அறத்துப்பால்--அறப்பால், s. A section of the book குறள், which treats of அறம். அறத்துறுப்பு, s. The attributes or constituent parts of charity or virtue, including dispositions and actions. Eight are given; viz.: 1. ஐயப்படாமை, being void of doubt or scepticism. 2. விருப் பின்மை, freedom from covetousness or of inordinate desire for any supposed good. 3. வெறுப்பின்மை, freedom from disgust. 4. மயக்கமின்மை, being void of perplexity. 5. பழியை நீக்கல், avoiding reproaches, being void of censoriousness. 6. அழிந்தோ ரைநிறுத்தல், relieving the distressed or ruined. 7. அறம்விளக்கல், bringing into light the nature of benefaction and expounding it. 8. பேரன்புடைமை, the possession of abundant love. அறத்தைக்காப்போன், s. The god ஐயன். அறநிலை, s. The practice of virtue, a virtuous state or condition, தருமம். 2. One of the eight kinds of marriage --as பிரமமணம். See மணம். அறநிலைப்பொருள், s. One of the six அரசியல்--the collection of revenues justly. 2. Wealth gotten by continuance in a proper course of duty and by industry. அறநிலையறம், s. One of the six அரசியல்--the duty of a king to preserve his subjects from breaking the rules of the respective castes. அறநிலையின்பம், s. One of the six அரசியல்--pleasure from a virtuous course; marrying a virgin of proper age, caste and good manners (including conduct prescribed by the Shasters) and of good disposition. அறநெறி, s. The path of virtue. அறப்புறம், s. A place for the practice of virtuous actions. (See அறச்சாலை.) 2. A hall for learning or reciting the Vedas. அறவர்--அறவோர், s. The virtuous, those celebrated for charity and other good deeds, தருமநெறியோர். 2. Ascetics, துற வோர். 3. Brahmans, பார்ப்பார். 4. Sages, முனிவர். அறவன், s. Buddha, புத்தன். அறவாழி, s. The sea of virtue. அறவாழியந்தணன், s. Siva. 2. Vishnu. 3. Argha. அறவாழியந்தணன்றாள் சேர்ந்தார்க்கல்லாற் பிறவா ழிநீந்தலரிது. It is very difficult to swim and escape from the sea of vice, except for those who worship at the feet of him who is the sea of virtue. அறவாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அறவோன், s. A charitable man. 2. A sage, an anchorite. 3. A Brahman. 4. Argha. இல்லறம், s. Domestic life. துறவறம், s. Religious or ascetic life. ஈரறம், s. The two species of life above-mentioned. 47)

uruḷ (p. 65) --உருளு, கிறது, உருண்டது, உருளும், உருள, v. n. To turn about as a wheel, or dice, to roll, bowl, trundle, tumble over and over, revolve on a plane, spin or whirl--as a thrown discus, at right angles with the horizon, புரள. 2. To become round, grow globular, திரள. 3. (c.) To perish, die in numbers--as in battle, by an epidemic, &c.; to waste--as wealth, &c.; to become extinct, be exterminated, அழிய. உருண்டுபோவாய். May you die. (An imprecation.) அவன்கூட்டமெல்லாமுருண்டுபோயிற்று. His whole circle is extinguished. காணாப்பிணமாயுருண்டுபோகிறது. To die unnoticed. கொள்ளைநோயிலநேகருருண்டுபோனார்கள். [vul.] Many were carried off by the pestilence. உருண்மணி, s. The polished or rounded gem. (பார.) உருளாதவிழுநிதியம், s. Inexhaustible splendid wealth. (அறநெறித்.) மணிமணியாயுருளல், v. noun. Becoming round globules or grains. உருளுநேமி, s. The whirling discus. உருள்தடந்தேர், s. A large rolling car. (குறள்.) உருட்சி, v. noun. Rotundity, globosity, globularness, திரட்சி. 2. Revolving as a wheel, சில்லுருட்சி. உருட்சியானமுகம், s. A round face. முத்துருட்சிமணி--முத்துருளைமணி, s. Pearl-like gold beads. 46) *

uv (p. 66) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To be pleased with, to approve of, to like, விரும்ப. 2. v. n. To be glad of, to rejoice in, to be delighted with, மகிழ. 3. [vul.] To be pleasing, agreeable, இன்பமாயிருக்க. அவருக்குவந்தசெய்கை. A thing pleasing to him. உலகுவப்பச்செய்து. Acting so that the world may be pleased with it-- (நாலடி.) காய்தலுவத்தலகற்றி. Free from anger and partiality. (அறநெறிச்.) உவப்பு, v. noun. Joy, delight, pleasure, gladness, மகிழ்ச்சி. 2. (p.) Height, உயரம். 3. Expanding, blooming, swelling --as பொலிவு. 4. Gratification, பிரியம். 5. Play, amusement, &c., விளையாட்டு. உவப்பின்மை, s. Unpleasantness. 58)

ūṉam (p. 72) s. Defect, want, deficiency --as of a member, &c.; a maim, privation, குறைபாடு. Wils. p. 165. UNA. 2. Disgrace, degradation, meanness, vileness, ஈனம். 3. (p.) Moral evil, தீமை. ஊனமிலாவுறுப்பு. A form without defect, (அறநெறித்.) ஊனமிலான்மானமிலான். (Dharma) who is alike unconscious of disgrace and of honor. -- (பார.) ஊனவெம்பவம். Vile, horrid transmigration. (சத. 64.) காலூனப்பட்டவன். One who has lost a leg, or who is defective in his legs. கையூனம், s. Privation of a hand. ஊனக்கண், s. The defective eye of the body, in contradistinction to the all-seeing eye of the Deity, or the spiritual eye of the sage, நேத்திரம். 2. Defective sight, குருட்டுவிழி. ஊனன், s. One defective in some member, குறைவுள்ளோன். 9)

ūr (p. 70) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஊர, v. n. To move slowly, crawl as an infant, creep as a snake, a reptile, &c., தவழ. 2. To run, or flow as water, or as blood in the veins, eruption, scall, &c.; to extend over a surface--as spots on the skin which are considered beautiful, பரவ. 3. To itch, தினவுற. 4. (p.) To get upon a horse, a carriage, &c., ஏற. 5. v. a. To ride, to cause to go--as a horse; to despatch, to drive a vehicle, செலுத்த. இந்தஊரும்பிள்ளையோரிடத்திலேகிடக்கிறதில்லை... This creeping child will not stay in any one place. எறும்பூரக்கல்லுந்தேயும். Even a stone will be worn away by the continual passage of ants. [prov.] கையூருகிறது. The hand is ready for action. வாயூருகிறது. The mouth waters. தாரூருஞ்சடை. Ringlets decked with garlands. நீரூரும்புவி. The sea-girt earth. காப்பன்பசபசென்றூருகிறது. The eruption itches. நிலைக்கழுவிலூர்ந்திடல். Being impaled on a stake. (அறநெறித்தீபம்.) ஊரப்பார்க்க, inf. To put in motion, to cause to pass away or out--as poison is removed by a magician. ஊருகால், s. A chank, a snail, சங்கு. ஊர்வது, s. A creeping child. 2. Reptiles. ஊர்புல், s. A species of grass, ஓர்புல். ஊர்வன, s. Reptiles, தவழுஞ்செந் துகள். மடலூர்தல், v. noun. Riding the stem of a palmyra leaf-feigned of a disappointed lover. See மடல். பவ்வூரகரம், s. The letter அ joined with ப். ஊரல், v. noun. Frictions, உரிஞ்சல். 2. Creeping, நகர்தல். 3. s. (fig.) A creeping thing, ஊர்வது. 20) *

oṉṟu (p. 84) s. One (the numeral), ஒன் றென்னுமெண். 2. One thing, அஃறிணையொரு மை. 3. Union, coalescence, ஐக்கம். 4. In construction, it means either, or--as ஒன் றுதீவினையைவிடு, ஒன்றுஅதின்பயனைநுகர், either abandon your evil deeds, or take the consequences. ஒன்றத்தனைகொடுத்தால்நானிரண்டத்தனைகொடுப் பேன். If he has given once as much, I will give twice. ஒன்றாறுகிறானில்லை. He so wonders that he knows not when to cease extolling. 2. His sorrow, regret, &c. is unremitted. ஒன்றிலிருந்தொன்றிலேபாய்தல். Talking loosely, incoherently, jumping from one thing to another. ஒன்றினுளொன்று. One among another, reciprocally, mutually. ஒன்றுகேள். Listen to a word of advice, hear what I have to say. ஒன்றுக்குமசையான். He is moved by nothing. ஒன்றுமொன்றுமிரண்டென்றுதெரியாதவன். A person so ignorant that he cannot tell that one and one make two. ஒன்றுவிட்டொருநாள். Every other day, alternate days. ஒன்றேயொன்று. One only. ஒன்றோஅவனாலேகேடு. Have I sustained but one loss by him? நான்சொன்னதொன்று, அவன்செய்ததொன்று. I told him one thing and he did another. மனமொன்றுவாக்கொன்று. His profession is one thing and intention another. ஒன்றரை, s. One and a half. ஒன்றன்கூட்டம், s. A collection of similar things, ஒருபொருட்கூட்டம். (p.) ஒன்றன்பால், s. [in grammar.] Neuter singular of the irrational class, அஃறி ணையொருமைப்பால். ஒன்றாய், adv. Together, altogether, ஒன்றாக. ஒன்றாலொன்றும். By any means, யாதொன்றினாலும். ஒன்றாலொன்றுங்குறையில்லை. There is no lack at all--commonly applied to provisions, the country produce, &c. ஒன்றி, s. [vul. ஒண்டி.] One, alone, solitary, lonely (spoken of persons), தனி. ஒன்றிக்காரன்--ஒன்றியாள், s. A bachelor, a widower, a single or lonely person, தனியாள். ஒன்றினமுடித்தறன்னினமுடித்தல், v. noun. [in grammar.] Forming a rule or definition so as to include others, ஒருத்தி. ஒன்றுக்கு. For one thing, viz.: to make water--the common expression among school boys when asking to go out for this purpose. ஒன்றுக்கிருக்க, inf. To sit or squat down or go for one thing, viz.: to make water, நீர்விட. ஒன்றுக்குப்போக, inf. To make water. ஒன்றுக்கொன்று. To or for each other. ஒன்றுக்கொன்றுசரி. They are equal, alike, &c. ஒன்றுக்கொன்றுபேசிக்கொண்டார்கள். [vul.] They have called each other by hard names. ஒன்றுக்கொன்றுவித்தியாசம். Different one from another. ஒன்றுபட, inf. To become reconciled, ஒப்புரவாக. 2. To be united, to coalesce, பொருந்த. ஒன்றுபடுத்த, inf. To bring about a union or acquaintance between persons, ஒருமைப்படுத்த. 2. To reconcile, ஒப் புரவாக்க. ஒன்றுபாதி, s. [prov.] A moiety, a half-commonly of land, அரை. 2. Midnight, நடுச்சாமம். அவன்தன்சரக்கையொன்றுபாதியாகவிற்றுப்போட் டான். He sold his goods at half price. ஒன்றுமண்டடி--ஒன்றுமன்றடி, s. Concord, union, harmony, intimate familiarity. 2. Confusion, want of order or system. ஒன்றுமறியாதவன், s. One who knows nothing. ஒன்றுமறியாதவனுமில்லைஎல்லாமறிந்தவனுமில்லை. None is so ignorant as to know nothing --none so wise as to know every thing. ஒன்றுமற்றவன், s. A useless person, உபயோகமற்றவன். 2. A very poor person, தரித்திரன். ஒன்றுமில்லாமை--ஒன்றுமின்மை, s. Utter destitution, the relinquishing of every thing--as an act of devotion. (அறநெறி.) ஒன்றேகால், s. One and a quarter. ஒன்றொழிபொதுச்சொல், s. [in grammar.] Terms common to both genders, one only of which is understood, the other being excluded by the connexion, இருதிணையாண்பெண்ணுளொன்றனை யொழிக்கும்பொதுச்சொல்--as ஆயிரமக்கள்பொரு தார், a thousand persons fought; i. e. men. 33)

ōccu (p. 84) கிறேன், ஓச்சினேன், வேன், ஓச்ச, v. a. To cast away, throw, discharge a weapon, bow, &c., எறிய. 2. To cause to go, to ride, govern, செலுத்த. 3. To drive away, chase, scare away, ஓட்ட. 4. To raise the arm, a weapon, &c., in order to strike or throw, ஓங்க. 5. To excite, spur on, incite, தூண்டிவிட. (தீ. 52. 418.) தண்டோச்சிப்பின்செல்லுங்கூற்று. Death follows with up-lifted club. (அறநெறி.) வண்டோச்ச, inf. To drive away flies. வண்டோச்சிமருங்கணைதல், v. noun. Driving away flies from the tresses of a damsel--indicating the approaches of a lover. செங்கோலோச்ச, inf. To sway the septre, administer justice. கோலோச்சுமாநிலமன்னன். Monarch of the broad earth who administers justice. (குறள்.) ஓச்சல், v. noun. Throwing, killing. 2. Chasing, driving. 3. Passing an order, governing. 70) *

kūtl (p. 133) s. [prop. கூதிர். in Madras, ஊதல்.] Cold as felt--the effect in distinction from its cause, குளிர். 2. Chills before an intermittent fever, காய்ச்சற்குளிர். அறநனைந்தவருக்குக்கூதலென்ன. No cold to them that are completely wet; i. e. no fear or shame to the desperately wicked. கூதல்விறைக்க, inf. To stiffen with cold--hyperbolically, for very cold. கூதற்காய, inf. To warm one's self. 32)

tāḷ (p. 236) s. Stubble, நெல்முதலியவற்றின் தாள். 2. Bolt, bar--as தாழ். 3. Key, திறவு கோல். 4. Sheet of paper, ஒற்றைக்காகிதம். 5. The jaws, அலகு. (c.) 6. [loc.] String of a jacket, சட்டையின்தாள். 7. Stand of a lamp, candlestick, &c., விளக்குத்தண்டு. 8. [in combin.] Leg, foot, stem, pedicle; foot of a tree or mountain, கால், as மலைதாள். 9. Ends of a bow, விற்குதை. 1. Energy, effort, exertion, enterprize, perseverance, application, முயற்சி. 11. Beginning, commencement, origin, ஆதி. (p.) துறக்கந்திறப்பதோர்தாள். A key which will open heaven. (அறநெறி.) தாள்கிட்டிக்கொண்டது. The jaws are set. தாட்பூட்டு, v. noun. An iron pin run through, the cheeks, just above the jaw bones, by Tripaty pilgrims. தாளாண்மை, v. noun. [prov. தாடாண் மை.] Energy, activity, spirit, ஊக்கம். 2. Perseverance, application, diligence, முயற்சி. தாளாளர், s. (plu.) Persons of enterprize, application, ஊக்கமுள்ளோர். 2. Any of the divisions of the third or வைசியர் caste. (p.) 6)

nīti (p. 277) s. Equity, righteousness, justness, justice, நியாயம். 2. Reasonableness, propriety, தகுதி. 3. Law, பிரமாணம். 4. Right conduct, morality, நன்னெறி. 5. Established custom, முறைமை. 6. Truth, உண்மை. W. p. 484. NEETI. (c.)--For the compounds compare with நியாயம். நீதிகெட்டவன், appel. n. An unjust man. நீதிகேடு, s. Injustice, immorality, unlawfulness, illegality. நீதிகேட்க--நீதிவிசாரிக்க--நீதிவிளங்க, inf. To hear or try cases for judgment. நீதிசாஸ்திரம், s. Law, polity, jurisprudence, &c., as நீதிநூல். நீதிசாரம், s. A work on morals in Sanscrit, ஓர்நீதிநூல். நீதிஸ்தலம், s. Court of justice, judgment seat. நீதித்தப்பு--நீதிவழு, s. Deviation from right, injustice. நீதித்தொழில், s. One's proper, or professional duty. நீதிநியாயம், s. Justice and reason. 2. Law, legislative enactments. 3. Practice in courts of law, rules of justice. நீதிநூல், s. Moral science, ethical writings, அறநூல். 2. Works treating on law, மனுநூல். நீதிநூலன், s. [sometimes நீதிநூலி.] An epithet of Argha, as giver of moral science, அருகன். (சது.) 2. A legislator, நியாயப்பிரமாணிகள். நீதிநெறி, s. Rules of morality. 2. Morality, moral conduct. நீதிநெறிவிளக்கம், s. A treatise on the rules of morality, ஓர்நீதிநூல். நீதிபரன், s. The Supreme Being, the just, கடவுள்; also நீதிபரம். 2. A just king, judge, &c., a just man, நீதியுள்ளஅரசன். நீதிமான், s. A just, righteous, or equitable man. நீதிமானாக்கப்படுதல், v. noun. [in Chris. usage.] Being justified, justification. நீதியதிபதி--நீதியாதிபதி, s.A judge. நீதியர், s. [pl.] The just, நீதியுடையோர். நீதியறிந்தோர், appel. n. [pl.] Ministers of state, மந்திரிகள். நீதியற்றபட்டணம், s. A town where injustice prevails. நீதியற்றபட்டணத்தில்நின்றுமழைபெய்யுமா...... Will rain upon an unjust town? நீதியொழுங்கு, s. Rules of justice, நீதி நெறி. நீதிராசா, s. [prov.] A judge. நீதிவிசாரிக்க, inf. As நீதிவிளங்க. நீதிவிளங்க, inf. To try a case, as நீதி கேட்க. 2. To be justified, appear just, குற்றமற்றுத்தோன்ற. 252) *

mṭttl (p. 339) v. noun. Being simple or ignorant, a feminine quality, மடமையுறல்; [ex மடம்.] (அறநெறி.) 72)