āciramam (p. 36) s. An anchorite's abode, &c. See ஆச்சிரமம். Wils. p. 124. ASHRAMA.(p.) 60) *

ācciramam (p. 37) s. Hermitage, the residence of an ascetic, முனிவரிருப்பிடம். 2. Religious condition as prescribed especially for the Brahmans, including four degrees or orders, நிலை; viz.: 1. பிரமசாரி யாச்சிரமம், the state or condition of a bachelor, who, from the time of his investment with the sacred cord, is required to tend the sacred fires and to follow his studies under or in the presence of his preceptor. 2. கிரகஸ்தாச்சிரமம், the state of a house-holder, who, from his marriage, must strictly observe his religious duties, maintain the sacred fires, and liberally practise hospitality for the support of the other three orders. 3. வானப்பிரஸ்தாச் சிரமம், the state of an anchorite or recluse, who, with or without his wife, relinquishes domestic life, retires to the desert feeding on leaves, roots and fruits, or on the hospitality of the second order, and continues to perform his daily rites. 4. சன்னியாசியாச்சிரமம், the state of a religious mendicant who performs no rite whatever and lives only on alms, sometimes appearing in a state of nudity. The fourth order embraces four distinctions and each of the others two. See Ellis. Wils. p. 124. ASHRAMA. (p.) ஆச்சிரமி, s. One who belongs to either of the four religious orders. 22) *

il (p. 55) s. A place, இடம். 2. A house, home, வீடு. 3. (fig.) Domestic life. (See இல்லறம் and இல்வாழ்க்கை.) 4. Constellation or zodiacal sign, இராசி. 5. A wife, மனைவி. 6. A lady, தலைவி. (p.) 7. A form of the seventh case, or local ablative, ஏழ னுருபு--as வீட்டிலிருந்தான், he was at home. இல்லடை, s. Any thing lodged in a house for security, அடைக்கலப்பொ ருள். 2. (p.) A deposit, பண்டகசாலை. இல்லடைகொடுத்தல், v. noun. Entrusting a thing to the custody of another. இல்லடைக்கலம், s. The act of depositing, taking refuge in a house, வீட்டிலடைக்கலமாகவைக்கை. 2. A refugee, அடைக்கலமடைந்தவன். 3. [prov.] A deposit, பண்டகசாலை. இல்லவன்--இல்லான்--இல்லோ ன், s. (fem. இல்லவள்--இல்லாள்.) A husband, கணவன். 2. The head of a house, தலைவன். (p.) இல்லறம், s. Domestic life, domesticity. 2. Duties of the householder. 3. Conjugal virtues and deeds of hospitality performed by the householder. 4. The state and rules of domestic order --as distinguished from the other three conditions of man, viz.: 1. The bachelor or student. 2. The anchorite. 3. The mendicant. See ஆச்சிரமம், அறம், and துற வறம். இல்லாச்சிரமம், s. The second of the four orders. See ஆச்சிரமம். இல்லாண்முல்லை, s. [in love poetry.] The lament of a warrior's mistress on account of his absence in the camp, புறப் பொருட்டறையுளொன்று. (p.) இல்லிடம், s. Dwelling, abode, வீடு. 2. Breadth, அகலம். இல்லுனர், s. Friends, மேவினர். (p.) இல்லொழுக்கம், s. The practice of the household duties, or the duties of the householder. 2. The state of the second order or householder. See ஆச் சிரமம். இல்வாழ்க்கை, s. Domestic life, household enjoyment, மனைவாழ்க்கை. 2. The practice of the duties of the householder, or second order. See ஆச்சிரமம். இல்வாழ்பேய், s. A wife who neglects domestic duties, துஷ்டமனைவி. இல்வாழ்வான், s. A man who practises the duties of the second order --the householder. See ஆச்சிரமம். இல்வாழ்வு, s. Household life, domestic felicity, மனைவாழ்க்கை. 2. The practice of the household duties. See ஆச்சிரமம். இற்செறித்தல்--இற்செறிப்பு--இற் செறிவுறுத்தல், v. noun. [in love poetry.] Confining a young woman at home, not suffering her to frequent the corn-field as before, அகப்பொருட்டுறையிலொன்று. (p.) இற்பிறப்பு, s. Descent from a good family, noble extraction, illustrious birth, குடிப்பிறப்பு. (p.) இற்புலி, s. A cat, பூனை. (p.) இல்லல், v. noun. The act of frequenting a house or place. 22)

kirakam (p. 109) s. A house, a mansion, or palace, வீடு, Wils. p. 295. GRUHA. 2. A planet, கோள். Wils. p. 34. GRAHA. The planets in the Hindu system are nine, called நவக் கிரகம், viz.: 1. ஆதித்தன் or ஞாயிறு, the sun. 2. சோமன் or திங்கள், the Moon. 3. அங்காரகன் or செவ்வாய், Mars. 4. புதன், Mercury. 5. பிரகற்பதி--பிரகஸ்பதி or வியாழன், Jupiter. 6. சுக்கிரன் or வெள்ளி, Venus. 7. சனி, Saturn. 8. இராகு, Caput draconis. 9. கேது, Cauda draconis. The last two are considered visible in eclipses of the sun and moon, இராகு being, black, and கேது red. (See under கோள்.) 3. Relation in the order of time between a vocal and an instrumental sound -- the one immediately preceding or immediately following the other; one of the ten தாளப்பிரமாணம். அவனைக்கிரகம்பிடித்தாட்டுகிறது. An evil planet is exerting its influence on him. கிரகக்கழிப்பு, v. noun. Dispelling the evil influences of planets by appropriate ceremonies, கிரகசாந்தி. கிரகங்கழிக்க, inf. To perform a ceremony to dispel disease, &c., supposed to be induced by a malignant planet, in which clay images, made for the occasion representing the planets to be appeased, are worshipped, offerings of fruits, &c., being presented, and then all cast out in a cross road, கிரகசாந்திசெய்ய. கிரகசாத்திரம், s. Science of the planets. கிரகசாந்தி, s. A ceremony to counteract or mitigate the malignant effects of planets on one's person or affairs, கிரகக் கழிப்பு. கிரகசாந்திபண்ண, inf. To perform ceremonies for counteracting the evil effects of planets. கிரகசாரம்--கிரககதி, s. Planetary motion. 2. Planetary ephemeris. 3. The phenomena of the planets in their process. 4. Ill luck (Rott.) அவனைப்பிடித்தகிரகசாரவேளைஅப்படிப்பண்ணிற் று. He acted according to his ill fate. கிரகசெபம், s. Incantations offered to the planets deprecating their bad influences, கிரகத்துக்குச்செய்யுஞ்செபம். கிரகசித்திரம், s. Private family affairs, family troubles, &c., வீட்டுக்காரியம். கிரகச்சுற்று, s. The revolution of the planets, கிரகத்தின்சுற்று. கிரகதானம், s. Gifts presented to Brahmans to avert the malignant influences of inauspicious planets, நவக்கிரகதானம். கிரகதோஷம், s. Malignant effects of planets, கிரகதீங்கு. கிரகத்தன்--கிரகஸ்தன் s. The householder, the second of the four religious orders. (See ஆச்சிரமம், இல்வாழ்வோன்.) 2. [vul. கிரேஸ்தன்.] An honest man, நிரு வாகி. Wils. p. 296. GRUHASTHA. கிரகஸ்தாசிரமம், s. The state of matrimony; the order of a house-holder. Wils. p. 296. GRUHASTHASRAMA. கிரகநடை--கிரகவோட்டம் v. noun. The course or progress of the planets. கிரகநிமிர்ச்சி, v. noun. Station of a planet after its retrograde motion. கிரகநிலை, s. The situation of a planet in the heavens. 2. The astrological positions of planets of which there are five, viz.: நட்பு, ஆட்சி, உச்சம், பகை, நீசம். கிரகநிலையின்பலன். The influence of the planets in their respective signs. கிரகநீதி, s. Domestic duties; the rules of hospitality, &c., to be practised by the householder, இல்லொழுக்கம். கிரகநோக்கு--கிரகப்பார்வை, s. The relative aspects of planets one to another; configuration. கிரகபதி, s. The sun--as the lord of planets, சூரியன். Wils. p. 34. GRAHAPATI. கிரகபதனம்--கிரகவிட்சேபம், s. Latitude of a planet. See பதனம் and விட்சேபம். கிரகபரிவிருத்தி, s. Revolution of a planet. 2. A planet's synodic revolution. கிரகபாடு, s. The heliacal setting of a planet. கிரகபிரதிஷ்டை, s. The ceremony of consecrating a new-built house to a guardian deity on its first occupation. கிரகபீடை--கிரகப்பிழை, s. Affliction, calamity, suffering, &c., from the malignant influences of planets, கிரகதோஷம். கிரகப்பிரவேசம், s. The passage of a planet from one sign to another. 2. The ceremony of occupying a new house. கிரகப்பிரீதி, s. Gratification afforded to planets by offerings, worship, &c., கிரகத் துக்குத் திருத்திசெய்கை. கிரகபுடம், s. The longitude of a planet. கிரகப்பெயர்ச்சி, v. noun. The transit of a planet from one sign to another. கிரகமண்டலம், s. The planetary regions. 2. Planetary orbit. கிரகமாலை--கிரகமாலிகை s. [lit.] A planetary garland. The position of two or more planets following each other in their proper order, and in the order of the signs. கிரகவக்கிரம, s. The retrogression of a planet. 2. The station of a planet before it begins to retrograde. கிரகவட்டம், s. The orbit of a planet. 2. The revolution of a planet. கிரகாசாரம், s. The rites of hospitality --as practised by the house-holder. கிரகாத்தமனம், s. The setting of a planet. 2. The beliacal setting of a planet. கிரகாராதனை, s. Worship paid to planets, to appease or propitiate them. கிரகி, s. A house-holder, சமுசாரி. (சது.) கிரகோதயம், s. The rising of a planet. 2. The heliacal rising of a planet. இராசகிரகம், s. A royal palace, அரசர் மாளிகை. 2. The sun and moon--as the chief planets, சூரியசந்திரர். 72)

catur (p. 159) s. (Sa. Chatur.) Four-fold. 2. [vul.] A party to witness dancing, &c.-as சதிர். 1,3. 3. Sagacity, &c.--as சதுரம். 2, 3, 4. 4. Propriety, suitableness, good, நன்மை. (p.) சதுரகராதி, s. A dictionary consisting of four divisions viz. 1. பெயரகராதி, the different signification of words. 2. பொ ருளகராதி, containing words of the same signification. 3. தொகையகராதி, containing collective nouns or generic words. 4. தொடையகராதி, a rhyming dictionary. சதுரங்கம், s. The aggregate of the four constituents of an army, elephants, horse, chariots and infantry, கச ரத துரக ப தாதி. 2. The game of chess, consisting of fingures representing the four kinds of force in an army, ஓர்விளையாட்டு; [ex அங்கம், member.] (c.) சதுரங்கத்துக்கடிபார்க்க, inf. To think of speculate at chess how to win, &c. 2. [loc.] To use various stratagems. 3. Met. To deliberate, யுத்திக்க. (R.) சதுரங்கசேனை--சதுரங்கதானை, s. As ச துரங்கம், 1. சதுரங்கதாரணை, s. One of the தாரணை. see நவதாரணை. சதுரங்கபட்டணம்--சதுரை, s. The town of Sadras, ஓரூர். சதுரங்கபந்தம், s. Verses arranged in fanciful figures. See மிறைக்கலி. சதுரங்கமாட, inf. To play at chess. சதுரங்கக்காய், s. Chess-men. சதுரங்கபலம்--சருதங்கதளம், s. A force composed of the four military constituents of an army. See சதுரங்கம். சதுரங்கயுத்தி--சதுரங்கவெத்து, s. Stratagem at chess. சதுர்முகன்--சதுராளன், s. Brahma, பிரமன். சதுர்க்காலம், s. The four different seasons of the year in northern countries. சதுர்க்கோணம், s. Quadrangular figure, a tetragon. சதுர்த்தசம், s. Fourteen, பதினாலு; [ex தசம், ten.] சதுர்த்தசபுவனம், s. The fourteen worlds. சதுர்த்தசி, s. The 14th day of the moon. See திதி. சதுர்த்தர், s. Sudras--the forth caste of the Hindus, சூத்திரர். சதுர்த்தி, s. The fourth day after the new or full moon. See திதி. சதுர்ப்பலன், s. Privilege, a good fortune (p.) சதுர்ப்பாகம், s. Four parts. 2. The fourth part. சதுர்ப்பாடு, v. noun. [prov.] Eloquence, skill, excellence. See சதுரப்பாடு. சதுர்ப்புயன், s. The god Vishnu, the four armed. சதுர்யுகம்--சதுரியுகம், s. A Maháyuga, being the aggregate of the four yugas or 4,32, years. சதுருபாயம்--சதுர்விதோபாயம், s. The four kinds of expedients for overcoming an opponent. See உபாயம். சதுர்வருணம், s. The four castes. சதுர்வேதம், s. The four vedas. See வேதம். சதுராச்சிரமம், s. The four orders or states of religious life. See ஆச்சிரமம். சதுரானவிலை, s. A low cheap price. சதுர்காண, inf. To be cheap, to be obtained at a low price. (R.) சதுர்விளையாட, inf. To dance as a dancing girl before an assembly. (Rare.) 32)

caṉṉiyāci (p. 174) s. A Hindu ascetic, a wandering devotee who has renounced social life, with all its enjoyments and attachments, subjected his passions, and lives on what is given him unasked. He remains in a village only one day, in a town not more than three days, and in a city only five; lest his mind become secularized. See ஆச்சிரமம். 2. [among R. Catho.] A monk; [ex சன்னியாசம்.]--Note. There are two orders of சன்னியாசி, namely. 1. ஏகதண்டசன்னியாசி, one who carries a single staff, and is of the Smriti sect; 2. திரிதண்ட சன்னியாசி, one who carries three staves tied together, and is a worshipper of Vishnu. சா சாவாக்கியம், s. A Table of equations. சாவிசேஷம், s. Tidings of death. சாவிளைவு, s. A good crop as a prognostic to one's death; spoken after the occurrence. சாவீடு, s. A funeral-house. சாவெடி, s. [prov. சாவெடில்.] The smell of a dead body, பிணநாற்றம். சாவெழுத்து, s. Fatal letters; a class of letters, which it is supposed may be so placed in an invocation, as to effect the death of a person to whom the verse is addressed--intentionally or unintentionally. See எழுத்துத்தானம். சாவோலை, s. An ola-letter burnt at the end, for a funeral mark, giving notice of death. உற்கிரமச்சா, s. The versed sine. See also கிராமச்சா--மூலச்சா, the sine; and கோடி ச்சா, the cosine. 4) *

tuṟ (p. 251) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To leave, relinguish, desert, reject, discard, கைவிட. 2. To renounce matrimony, and secular things, for an ascetic life, இல்லறந்துறக்க. 3. To neglect, dispense with, omit, avoid, தவிர்க்க. (p.) தாய்சொற்றுறந்தால்வாசகமில்லை. There is no excuse for slighting a mother's word, (Avv.) அதைத்துறந்து, v. participle. Leaving this, besides this. துறந்துள்ள, inf. To renounce one's relations. துறந்தார்-துறந்தோர், s. (plu.) Ascetics, recluses, those that have renounced the world for an ascetic life, sannyasis, நீத் தோர். துறப்பு--துறவு, v. noun. Relinquishment, rejection, விடுகை. 2. Renunciation of matrimony and social life, for a life of austerities, of wandering and dependence an charitable gifts for support; or retirement to the desert, சன் னியாசம். 3. The principles of abstraction, or renunciation of secularities, as seated and operative in the mind of the devout ascetic, leading to corresponding actions. துறவர்--துறவோர், s. (plu.) Munis, asceties, recluses, முனிவர். துறவறம், s. Celibacy of the recluse, or of the strict devotee, in the வானப்பி ரஸ்தம். state--oppos. to இல்லறம். (See ஆச்சிரமம்.) 2. See அறம். துறவி, appel. n. An ascetic, a recluse, சன்னியாசி. துறவுநிலை, s. The standing, degree, profession or state of the ascetic. துறவுபூண, inf. To become an ascetic. துறவொழுக்கம், s. The proper course and rules of ascetic life. 14) *

patari (p. 293) s. The jujube tree. இலந்தை, Zizyphus. L. W. p. 598. BADARI. பதரிகாச்சிரமம், s. The reputed abode of Vyasa, in a jungle of jujube trees. வேதவியாசராச்சிரமம். 2. A place sacred to Vishnu, விஷ்ணுஸ்தலம்; [ex ஆச்சிரமம்.] 16)

piramam (p. 317) s. [com. ப்ரம்மம்.] Brahm the Supreme Being, கடவுள். 2. According to the Vedantie philosophy, the divine cause and essence of the world, from which all things (below) emanate, and to which they return. ஆதிகாரணம். 3. The Vedas or holy scriptures, said to proceed from the mouths of Brahma. வேதம். 4. Bliss, liberation, from births, absorption in the deity, முத்தி. 5. Religious austerities, தவம், 6. One of the eighteen principal Puranas, the Brahma Purana. See புராணம். 7. One of the eighteen secondary Puranas, உப புராணத்தொன்று. 8. Divineness, heavenliness, தெய்வீகம். 9. Power, energy; bodily, or mental faculties, human or divine, தத் துவம். 1. Middle, the centre, நடு. 11. One of twelve kinds of marriage See மணம். 12. One of the twenty-seven yogas belonging to the Panchanga calendars, நித்தி யயோகத்தினொன்று. 13. Reading and learning the Vedas, considered as one of the sacrifices, See யாகம். W. p. 67. BRAHMAN. 14. One of the Upanishdas. See உபநிடதம். 15. Brahma; also whatever relates to this god, பிரமன். ஆகாயப்பிரமம், s. The sky as deity. கன்மப்பிரமம், s. Virtue deified. காலப்பிரமம், s. Time as a god. சத்தப்பிரமம், s. Sound deified. See கலைஞானம். பிரமகத்தி--பிரமக்கொலை--பிரமத்தி-பிர மாத்தி, s. Murder of a brahman, பிராமணக் கொலை. 2. The guilt of brahmanicide as attaching to the soul and haunting the murderer. See under அத்தி. பிரமகத்திதோஷம்-பிரமகத்தியாதோஷம், s. Guilt of brahmanicide. பிரமகத்திதொலையல், v. noun. Terminating of the guilt of brahmanicide. பிரமகபாலம், s. The skull of the upper of fifth head of Brahma, plucked off by Siva, in the form of Bhairava, for pride; and worn by Siva as a part of his garland, or carried in his hand when begging, பிரமன்றலைஓடு. பிரமகற்பம், s. The age of Brahma. See கற்பம். பிரமகன்னிகை, s. A female of the Brahman caste, பிராமணப்பெண். 2. Sarasvati, சரஸ்வதி. பிரமகாதகன், s. Murderer of a brahman, பிராமணக்கொலைபாதகன். பிரமகாயத்திரி, s. The sacred incantation repeated by the brahmans, in their daily worship. See under காயத்திரி. பிரமகிரந்தி, s. Tying together, two stems of sacrificial grass in representation of the sexual union of Siva and Sakti, in the pujah or worship of the கிரி யைக்காரன், ஓர்முடிச்சு; [ex கிரந்தி, knot.] பிரமகுலம், s. The Brahman caste. பிரமகைவர்த்தம், s. One of the eighteen Puranas, in which the sun is regarded as the Supreme Being. See புராணம். (சது.) --The description in the Sans. Dict. is different. பிரமக்கியானம், s. As பிரமஞானம். பிரமக்கியானி, s. See பிரமஞானி. பிரமசடங்கம், s. Touching six members of the body, while repeating the five lettered incantation appropriated to the five faces of Siva, as representing the five operative dcities, ஆறங்கத்தோடு செய்யுஞ்செபம். பிரமசரியம்--பிரமசாரித்துவம், s. The order, condition or religious practice of the Brahmachari or religious unmarried student, நான்கு நிலையினொன்று. பிரமசரியமனுட்டிக்க, inf. To commence the practice of a religious student, commonly about the sixteenth year. பிரமசாபாலம், s. One of the thirty-two Upanishads, உபநிடதமுப்பத்திரண்டினொன்று. பிரமசாரி, s. The religious bachelorstudent, the first of the four orders prescribed for the brahmanical tribe. See ஆச்சிரமம். 2. Bishma, a son of king சந்தனு. பிரமசாரிசந்நியாசி, s. One who passes from the student to the ascetic or fourth order, without passing through the intermediate stages, பிரமசரியத்தினின்றுஞ்சன் னியாசியாச்சிரமத்திற்புகுந்தோன். பிரமசித்தி, s. Success, in acquiring a knowledge of the deity. பிரமசூத்திரம், s. A thread or cord consisting of three threads worn by brahmans, புரிநூல். 2. The name of a treatise, ஓர்நூல். பிரமசைதன்னியம், s. The original or first cause, God, கடவுள். பிரமஞானம், s. Experimental knowledge of the deity. 2. Regarding every thing as god. பிரமஞானி, s. One who has made great attainments in the knowledge of God, so as to become one with Him, பரமஞானி. பிரமதண்டம், s. A stick to support the chin, used by brahmans, in meditation. பிரமதண்டு, s. A stick used by devotees or yogis, யோகதண்டம். 2. See பிரமம், giddiness. பிரமதத்துவம், s. True knowledge of the Supreme deity, மெய்ஞ்ஞானம். பிரமதாயம், s. What is allowed to brahmans, or held free by them. பிரமதானம்--பிரமஸ்தானம், s. The inmost recess in a temple where the chief idol is placed, as கர்ப்பக்கிரகம். பிரமதேவன், s. The god Brahma, the Creator or Evolver of worlds. பிரமத்துவம், s. The divine nature, கட வுட்டன்மை. பிரமநிருவாணம், s. Union with the deity, கடவுளுடனொன்றுகை. பிரமபதம்--பிரமபதவி, s. The world of Brahma, an inferior state of bliss. பிரமபுத்திரம், s. The river, Brahmaputra, ஓர்நதி. பிரமபுத்திரி, s. The Sarasvati river, சரஸ்வதியாறு. 2. The goddess Sarasvati, சரஸ்வதி. பிரமபுரம், s. Seehali, a town in Southern India on the northern bank of the Cavery, சீகாழி. பிரமபுராணம், s. Puranas which teach that Brahma is the chief deity. In the celebrated eighteen there are two of this class. the பிரமம், and the பதுமம். (சது.) பிரமப்பிரளயம், s. The deluge at the end of the life of Brahma, பிரமனாயுள்முடி வில்வரும்பிரளயம். பிரமமணம், s. One of the eight modes of marriage. See மணம். பிரமமுனி--பிரமரிஷி, s. A Rishi of the Brahman caste, as most of them are. பிரமமூலி, s. A medicinal plant. See பிரமி. பிரமயாகம், s. One of the five யாகம், எச்சமைந்தினொன்று. பிரமயோனி, s. The birth, origin, or extraction of a brahman, பிராமணப்பிறப்பு. பிரமரட்சு, s. A savage man of a monstrous size, பருத்தமுருடன். பிரமரந்திரம், s. The tender part of the crown of the head where the bone is not formed in infancy, and through which it is said the soul of a yogi departs when he chooses to die, உச்சித்துவாரம். பிரமராட்சதன், s. A goblin or savage animated by the soul of a brahman, who in a former birth died with unexpiated sin. பிரமராட்சதி-பிரமராட்சதை, s. The ghost of a brahmani who having died a violent death appears in the form of a demon, inhabiting trees and possessing all the knowledge previously obtained, பார்ப் பாரப்பெண்பேய். பிரமலிபி, s. The writing of Brahma in the forehead of all persons before birth; fate, destiny. See தலைஎழுத்து. பிரமலிபிதப்பாது. The writing of Brahma will not fail. பிரமலோகம், s. The world and heaven of Brahma, being the seventh and highest of the seven upper worlds, also called சத்தியலோகம். (சது.) பிரமவமிசம், s. Lineage in succession from Brahma. 2. The race of brahmans, பிராமணசாதி. பிரமவாதம், s. The religious tenets of the Vedas considered systematically, வேதமதம். பிரமவித்து, s. One of the four grades of those who pursue a true and perfect knowledge of the deity, நால்வகைமுத்தரி லொருவன். பிரமவிந்து--பிரமபிந்து. s. The seed, or progeny of a brahman, &c., பிராமணவிந்து. 2. One of the thirty-two Upanishads. See உபநிடதம். பிரமனாள், s. The fourth lunar asterism, உரோகிணி. (சது.) பிரமன்--பிரமா, s. Brahma of the Triad, as creator, progenitor or evolver of worlds and creatures, நான்முகன். பிரமன்--பிரமா, s. Brahma of the Triad, as creator, progenitor or evolver of worlds and creatures, நான்முகன். பிரமன்றந்தை, s. Vishnu as father of Brahma, விஷ்ணு. பிரமாஞ்சலி, s. A form of worship in which the two hands are joined, and placed at the breast. பிரமாட்சரம், s. A letter which is the origin of all letters, and the prime root of all prayers and incantations, மூலவெ ழுத்து. பிரமாண்டம், s. The system of worlds, as created by Brahma, உலகம். 2. One of the eighteen Puranas, பதினெண்புரா ணத்தொன்று. 3. [fig.] That which is large, gigantic, huge, colossal, காத்திரம். (usage.) பிரமாண்டநாயகன், s. Lord of the universe, கடவுள். 2. An epithet used in praise, or compliment, சக்கரவர்த்தி. பிரமாத்திரம்--பிரமாஸ்திரம், s. A famous arrow of supernatural qualities, given by Brahma to some, who had practised extraordinary austerities. பிரமாந்தரம், s. Certain parts of the body regarded as stations of the soul, உயிர்நிலை. பிரமாயு, s. The age of Brahma, as பிர மகற்பம்; [ex ஆயு.] பிரமாயுதம், s. A number, one million, பத்திலட்சம். (சது.) பிரமாரண்ணியம், s. The name of a town called வேதாரண்ணியம். பிரமாலயம், s. The house of a brahman. பிரமானந்தம், s. Heavenly bliss, or felicity, as பரமானந்தம். பிரமோத்தரகாண்டம், s. The last section of chapter of the Brahma Purana, added by the Saivas concerning Gokarnam, பிரமபுராணத்துக்கடைக்காண்டம். பிரமோற்சவம், s. An annual grand festival at a pagoda. 3) *

vāṉappirattaṉ (p. 387) --வானப்பிரஸ் தன், s. A religious hermit, of the third order. [Sa. Vanaspratha.] வானப்பிரஸ்தாச்சிரமம், s. The state of an anchorite. See ஆச்சிரமம். 15)