aḥkēṉm (p. 1) s. A name of the letter ஃ, ஆய்தவெழுத்து. (p.) 9)

ali (p. 28) s. That which is neuter, a hermaphrodite--applicable to human beings and to animals in general, பேடி. 2. (p.) Trees soft, pithy, without heart, unfit for timber, வயிரமில்லாதமரம். 3. The name of a tree, ஈறுவிலிமரம். 4. Yama, இயமன். (சது.) 5. Fire, நெருப்பு. அலிக்கிரகம், s. A neuter planet-either Mercury or Saturn. அலிநாள், s. A neuter lunar mansion. அலியெழுத்து, s. In the Alphabet, the guttural letter, ஆய்தம். 26) *

āy (p. 40) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஆய, v. a. To select, choose, cull, தெரிந்தெடுக்க. 2. To separate, garble, pick out the refuse --as stones from rice, withered leaves from greens, &c., களைந்துவிட. 3. To inquire, investigate, examine, consider, reflect, determine after investigation, ஆராய. (p.) 4. [prov.] To gather, pluck, nip off, பறிக்க. ஆய்ந்தோய்ந்துபாராதான் றான்சாவக்கடவன். He who does a thing inconsiderately should suffer loss. மணற்சோற்றிலேகல்லாய்தல். Selecting stones from the sand, represented as rice, by children in play. This is used for expressing that a writing, &c. is full of blunders. கீரையிற்புல்லாய்தல். Picking grass out of pot-herbs, when boiled and dished. ஆயாநெல், s. Rice uncleaned, unsifted. ஆயுமுதியோர், s. The aged who should be cared for. (p.) ஆயும்யாழ்முனி, s. The sage skilful on the lyre--Narada, நாரதர். (p.) ஆய்ந்தோர், s. Persons of knowledge and research, சான்றோர். 2. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) ஆய்மதி, s. Intelligence. (p.) ஆய்மயில், s. A beautiful pea-cock. (p.) ஆய்மலர், s. Selected flower. 2. Lotus-flower. (p.) ஆய், v. noun. Searching, selecting. (p.) ஆய்தல், v. noun. Being nice, fine, subtle, minute, நுட்பமாய்ப் பார்த்தல். 2. Silent contemplation of the deity, தியா னித்தல். (p.) ஆய்வு, v. noun. Investigation, examination, attention, &c., ஆராய்ச்சி. (p.) 12)

āytm (p. 40) s. The letter ஃ, so called from the indistinctness of its sound, or from the peculiarity and minuteness of its form. It is chiefly a consonant, but sometimes occurs as a vowel; yet it cannot be confounded with another letter, தனிநிலை. (p.) ஆய்தக்குறுக்கம், s. A contracted sound of the letter ஃ--as in the words, கஃறீது and முஃடீது, formed from கல்தீது and முள்தீது. ஆய்தப்புள்ளி, s. The letter ஃ. 15) *

eẕuttu (p. 75) s. A letter, character, அக்கரம். 2. Writing, painting, delineation, engraving, இலிகிதம். 3. A writing, painting, &c., a written letter, a writ, எழுதப் பட்டது. 4. Letters, science, literature, இ லக்கணம். 5. A bond, a written engagement, &c., உடன்படிக்கைச்சீட்டு. 6. Destiny--as written in the head, இலலாடலிபி. 7. Written accounts, cyphering, entry or record of reckonings, கணக்கெழுத்து. 8. [prov.] Registry, entry, enrolment, அட்டவணை. எழுத்தடைக்க, inf. To enclose letters in magical diagrams, சக்கரத்திலெ ழுத்துவரைய. 2. To invert a stanza in a figure, or diagram--one of the onehundred-and-twenty kinds of மிறைக்கவி, சித்திரக்கவியிலெழுத்தடைக்க. (அலங்காரம்.) எழுத்ததிகாரம், s. [in grammar.] Orthography, எழுத்திலக்கணம். எழுத்தந்தாதி, s. The last letter of one verse occurring in the first of the next, ஓர்வகையந்தாதி. எழுத்தலங்காரம், s. A kind of play on letters, எழுத்தணி. எழுத்தறப்படிக்க, inf. To pronounce with distinctness, read or sing distinctly. எழுத்தாணி, s. A style, a metallic pen, for writing on palm leaves, இலே கினி. எழுத்தாணிப்பூண்டு, s. A plant whose flower shoots up in the form of a style, கூத்தன்குதம்பை, Microrhyncus sarmentosus, L. மடக்கெழுத்தாணி--குண்டெழுத் தாணி--மடிப்பெழுத்தாணி--நெல்லிக்காயெழுத் தாணி--தேரெழுத்தாணி--வாரெழுத்தாணி--குட வெழுத்தாணி, s. Different kinds of iron pens. எழுத்தாளர், s. Men of letters, learned men, அறிஞர். 2. Clerks, writers, எழுது வோர். எழுத்தானந்தம், s. The inauspicious use of a word in a poem subjecting the hero on whom it is written to evils, செய்யுட்குற்றத்தொன்று. எழுத்திலக்கணம், s. [in grammar.] Orthography. See இலக்கணம். எழுத்திலாவோசை, s. Inarticulate sounds. எழுத்துக்காரன், s. A writer, a scribe, a clerk, a secretary, a copyist, an amanuensis, எழுதுவோன். 2. A painter, a limner, சித்திரமெழுதுவோன். 3. A cloth painter, சீலையிலெழுதுவோன். எழுத்துக்காரியஸ்தன், s. A clerk, a writer, எழுதுவோன். எழுத்துக்கிறுக்கு. [prov.] The act of making written instruments, உடன்ப டிக்கையெழுதுகை. 2. Writings, documents, உடன்படிக்கைப்பத்திரம். எழுத்துக்குற்றம், s. Orthographical errors in speaking, writing, &c., spoken chiefly of false interpretation, &c., of the Puranas or other writings deemed sacred, எழுத்திலக்கணவழு. எழுத்துக்கூட்ட, inf. To spell, join letters. எழுத்துக்கூட்டாமல்வாசிக்க, inf. To read fluently. எழுத்துச்சந்தி, s. Union of letters in the combination of words, எழுத்துப்பு ணர்ச்சி. எழுத்துச்சாரியை--எழுத்தின்சாரி யை, s. Particles employed to express the names of the letters--as அ with the consonants; கரம், காரம் and கான் with the short letters and sometimes with the consonants; காரம் with the long vowels and கான் with ஐ and ஔ. In common use, ன is used with the short, and ஆன and அன்னா with the long letters. Some other forms are also given in ancient grammars and they are also occasionally used. எழுத்துச்சுருக்கம், s. A kind of play on letters by omitting one after another in regular succession, and thus changing the sense, ஓரணி. எழுத்துச்சேலை--எழுத்துப்புடவை, s. A woman's fancy dress whether printed or embroidered, சித்திரவஸ்திரம். எழுத்துத்திரிதல், v. noun. Permutation of letters--the change of one letter for another according to grammatical rules, for the purposes of euphony, மூவிகாரத்தொன்று. எழுத்துநடை, s. Easy and fluent reading. எழுத்துப்படிய, s. inf. To become trained--as the hand to writing; to have a settled hand. எழுத்துப்பதிக்க, inf. To indent in writing, பதியவெழுத. 2. To enter, write, imprint, settle an affair by writing. எழுத்துப்பதிய, inf. To be indented--as writing, engraving. 2. To be entered, written. எழுத்துப்பிழை--எழுத்துப்பிசகு, s. Error in spelling. எழுத்துப்பொருத்தம், s. The five classes into which the letters are superstitiously divided. (See தசப்பொருத்தம்.) 2. Choosing a name for a child so as to begin with one of the letters ascribed in astrology to the lunar mansion, under whose influence the child is supposed to have been born, பிறந்தநட்சத்திரத்திற்குப் பொருந்தப்பெயரிடுகை. எழுத்துமடக்கு, s. Repetition of, the same letter in a verse, ஓரணி--as நா நாநாதம்கூடிசைநாடுந்தொழிலேவாய். எழுத்துவருத்தனம், s. A kind of diversion by means of poetry, a play on letters, the meaning changing as letters are added. See மிறைக்கவி. எழுத்துவாசனை, s. The art of reading and writing, எழுத்துநடை. எழுத்துவேலை, s. Chintz-painting, சீலையின்மீதெழுதுகை. 2. Writing, transcribing, copying, எழுதுந்தொழில். எழுத்தொலி--எழுத்தோசை, s. The sound of a letter. நுணுக்கெழுத்து, s. A character or letter written unintelligibly. கிறுக்கெழுத்து, s. A letter erased, cancelled; a letter badly written. கூட்டெழுத்து, s. Double letters, letters written together in a contracted form--as 9 for க்க; ட்ட for ட்ட; ? for த்த, &c. நீர்மேலெழுத்து, s. An inscription on the water--a simile expressive of that which is evanescent. கல்மேலேழுத்து, s. An inscription on a stone expressive of that which is stable and enduring. நல்லோரொருவர்க்குச்செய்தவுபகாரங் கன்மேலெழுத்துப்போற்காணுமே--அல்லாத ஈரமிலாநெஞ்சத்தார்க்கீந்தவுபகாரம் நீர்மேலெழுத்திற்குநேர். The valued favors the deserving gain, Like sculptures in eternal rock remain; Of virtue's tribute charity is sure: But kind attentions to the worthless shown, Who debts and duties evermore disown, Like letters written in the wave endure. முதுவெழுத்து--தேறியவெழுத்து, s. Matured well-formed writing. நிலவெழுத்து, s. Letters written on sand. இளவெழுத்து, s. An immature hand not yet formed. சுட்டெழுத்து, s. A demonstrative letter. நெட்டெழுத்து, s. A long sounding letter. சார்பெழுத்து, s. Depending letters of which there are ten kinds, viz.: 1. உயிர்மெய். 2. ஆய்தம். 3. உயிரளபு. 4. ஒற்ற ளபு. 5. குற்றியலிகரம். 6. குற்றியலுகரம். 7. ஐகாரக்குறுக்கம். 8. ஔகாரக்குறுக்கம். 9. மகரக் குறுக்கம். 1. ஆய்தக்குறுக்கம். முதலெழுத்து, s. The twelve vowels and the eighteen consonants. வல்லெழுத்து, s. The six hardsounding letters--as க், ச், ட், த், ப், ற். மெல்்லெழுத்து, s. The six softsounding letters--as ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். இடையெழுத்து, s. The six middlesounding letters, ய், ர், ல், வ், ழ், ள். வினாவெழுத்து, s. An interrogative letter. குற்றெழுத்து, s. A short-sounding letter. 15)

kuṟuku (p. 132) கிறது, குறுகினது, ம், குறுக, v. n. To grow short; to be twarfish, குள்ளமாக. 2. To shrink, contract; to lessen, to be reduced, to become scanty; to decrease, diminish, to be brought low, to decline, சுருங்க, குறைய. 3. (p.) To approach, approximate, arrive at, come to contact with, அணுக. 4. [in gram.] To shorten--as a long vowel, &c., மாத்திரையிற்குறைய. குறுக, [used adverbially.] Near, short, close. குறுகப்பண்ண, inf. To shorten. குறுகப்பிடிக்க, inf. To make short. 2. To curtail (expenses), to retrench. 3. To shorten (a story &c.). 4. To hold nearer, closer, &c. குறுகக்காய்ச்ச, inf. [prov.] To boil liquor or water away--as சுண்டக்காய்ச்ச. குறுகல், v. noun. [substantively.] A thing that is short dwarfed or stinted, குறுகிய பொருள். 2. Shortening, &c. குறுகலாயிருக்க, inf. To be short. 2. To be near. குறுகல்முத்து, s. [prov.] A double pearl. குறுகலர், s. Enemies, foes--as அடை யலர். குறுவித்துப்பார்க்க, inf. To look steadfastly, intently. 2. To scowl, to frown. குறுக்கம், v. noun. Abridgment, abbreviation, contraction, epitome, summary, சுருக்கம். 2. Shortness, brevity, succinctness, compendiousness, declension, reduction, குறுமை. 3. [local.] A certain quantity of land, in land measure. ஆறுகுறுக்கம், s. The six obbreviations of letters, viz.: குற்றியலிகரம், abbreviated இ, --as in நாகியாது, எஃகியாது, வரகியாது, கொக்கி யாது, குரங்கியாது, தெள்கியாது, கேண்மியா,சென் மியா. 2. குற்றியலுகரம், abbreviated உ--as நாகு, எஃகு, வரகு, கொக்கு, குரங்கு, தெள்கு. 3. ஐகாரக்குறுக்கம், abbreviated ஐ--as ஐப்பசி. இ டையன், குவளை. (See under ஐ, கான்.) 4. ஔ காரக்குறுக்கம், abbreviated ஔ--as கௌவை. 5. மகரக்குறுக்கம், abbreviated ம்-- as போ னம், for போலும், மருணம் for மருளும், தரும் வளவன். 6. ஆய்தக்குறுக்கம், abbreviated ஃ- the changes of ல் or ள் before த் into ஃ or ஆய்தம்--as கஃறீது for கல்தீது, முஃடீது for முள்தீது. 28)

kuṟumai (p. 132) s. Shortness; littleness, brevity, conciseness, succinetness, சுருக்கம். 2. Dwarfishness, low stature, குறுகுகை. 3. Defectiveness, imperfection, சிறுமை. 4. (fig.) Sin, evil, பாவம். The final மை is dropped to form adjectives. உக்குறுமை, s. [in gram.] Short உ. குறுங்கணக்கு, s. Simple letters in the Tamil alphabet, the twelve vowels and the eighteen consonants--opposed to நெ டுங்கணக்கு. குறுங்கண், s. A kind of lattice; a window; lit. little apertures, பலகணி. குறுங்காடு, s. A thicket, a small forest or jungle, a copse, underwood. குறுங்கொள்ளி, s. [improperly குறங் கொள்ளி.] A brand almost consumed. குறுங்கோல், s. A rod of two cubits long, இரண்டுமுழஅளவுகோல். குறுஞ்சிரிப்பு--குறுநகை, s. [vul. குஞ் சிரிப்பு.] A smile, simper, smirk. குறுஞ்சுனை, s. Small pools, wells, &c., in hilly regions. குறுமாக்கள், s. Children, youngesters, சிறுவர்; [ex மாக்கள், men.] குறுநிலமன்னர், s. Petty, tributary chiefs of the Kurumba people, சிற்றரசர். குறும்பொறை, s. A hill, சிறுமலை. 2. A mountain, மலை. 3. A forest, jungle, காடு. 4. (சது.) A town in a hilly tract, குறிஞ்சிநிலத்தூர். குறும்பொறைநாடன், s. A chief of a forest district. குறுநெளிப்பு, v. noun. [prov.] Affected motion of the body. குறுநொய்--குறுணல், s. Broken rice, bruised grain, grit. குறுந்தடி, s. A short stick. 2. A drum stick. குறுந்தறி, s. A stake, குறுந்தடி. 2. Blocks built in a wall to support timbers, சுவர்த்தறி. 3. The ornamental capital of a column or pillar, போதிகை. குறுங்கலி, s. A kind of lute, common in forest tracts, பாலையாழ்த்திறம். 2. A poem in which a lady reproaches her lover or husband for deserting her, ஓர் வகைச்செய்யுள். குறுங்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். குறுந்துளசி--குறுந்துழாய், s. The சிறு துளசி plant See துளசி. குறுந்தேங்காய், s. A fruit resembling a cocoanut, cast on shore from the ocean. See சிறுதேங்காய். குறுந்்தொட்டி, s. The சிறுகாஞ்சொறி plant, Hemp-leaved tragia. குறுமீன், s. The name of a fish. குறிது--குறியது, s. A short thing, a low or dwarfish creature, little used. குறியர், (plu. of குறியன்.) s. Dwarfs --opposed to நெடியர். குறுமுனி, s. A name of Agastya; lit. the dwarfish sage. குற்றுடைவாள், s. A cimeter, a short dagger for stabbing an enemy, சிறுவாள். குறுவாழ்க்கை, s. Poverty, தரித்திரம். 2. Short-lived pleasure. (p.) குறுவிசனம்--குறுவிசாரம், s. A gloomy state of mind, melancholy; calamity. குறுவிலை, s. Scarcity, சிறுவிலை. குறுவிழிவிழிக்க, inf. [com. குறுமிழி மிழிக்க.] To stare; to look intently, through anger, fear, &c. குறுவேர்வை, s. A sudden, slight perspiration through diffidence, fear, &c. குற்றேவல், s. A slight commission; a trifling job, low employment, servility, drudgery, menial service. குற்றுயிர், s. Half dead; lit. half alive, குறைப்பிராணன். 2. [in gram.] A short vowel--as அ, இ, உ, எ, and ஒ. குற்றாய்தம், s. [in gram.] A contracted sound of the letter ஃ. See ஆய்தக்குறுக்கம். குற்றிசை, s. Short metre in விருத்தம் verses--opposed to நெட்டிகை. குற்றியலிகரம், s. The letter இ, shortened in its quantity, இகரக்குறுக்கம். குற்றியலுகரம்--குற்றுகரம், s. The letter உ shortend, உகாரக்குறுக்கம். குற்றெழுத்து, s. A short letter, குறில். குற்றொற்று, s. A short letter followed by a mute consonant--as வெல், கல். 41)

cār (p. 179) --சாரு, கிறேன், ந்தேன், வேன், சார, v. n. To lean upon, to recline against, சாய. 2. To rest on or in, to repose on, to depend on, to adhere to, பற்றிக்கொள்ள. 3. To apply to, to resort to, to take shelter or refuge with, அடைய. 4. To approach, to approximate, to incline towards, அணுக. 5. To gain access to, to reach, to arrive at, கிட்ட. 6. To side with, to join a party ஓர்பாற்சார. 7. To be attached to, connected with, &c., அனுசாரமாக. 8. To be biassed or warped in judgment, to be partial to, நடுநிலைகோண. (c.) 9. To be adjacent, contiguous, to join, அடுக்க. 1. To come on-as events, disease, &c., சுகதுக்கங்கள்சார. 11. To tend or incline towards--as in color, smell, taste, temper, quality, &c., பொ ருந்த.--Note. The verb sometimes conveys a transitive sense. அழகுசார்ந்தபூ. The beautiful flower. (p.) நான்போய்ச்சார்ந்தவிடம். The party with which I am connected by affinity or marriage. (c.) சாரோலை--சார்வோலை, s. [prov.] A party grown palm leaf next after that last put out, முதிர்ந்தகுருத்தோலை. (R.) சார்ந்தார்--சார்ந்தோர், s. Relatives, சுற்றத்தார். 2. Friends, associates, சினேகர். தீயாரைச்சார்ந்தார்தீயராவார். Those who join with the wicked will become wicked. ஒருவரைச்சார்ந்துபிழைக்க, inf. To live by the aid of another. (c.) சார்ந்துகொள்ள, inf. To lean or recline on. 2. To have recourse to. சார்மணை, s. [loc.] Any thing to lean on or recline against--as cushions, pillows, &c.; [ex மணை.] சார்மானம், s. A thing or person to lean upon, as சாய்மானம். சார்பு, v. noun. and s. Place, இடம். 2. Help, support, patronage, protection, favor, உதவி. 3. Dependence, reliance, பற்று. 4. Place of refuge, asylum, shelter, defence, அடைக்கலம். 5. Favoritism, partiality, தயவு. 6. Bias, prejudice, வார பட்சம். 7. Approximation, கிட்டுகை. 8. Inclination, propensity, tendency, bent of mind, மனச்சாய்வு. 9. Adhesion, friendship, attachment, கூட்டுறவு. (c.) 1. Specific or distinguishing quality, nature or character, உரிமை. 11. Connection, இணைப்பு. 12. Adjacency, nearness of a place or thing, அணுகுகை. 13. Contact, coalescence, combination, junction, சேர்கை. 14. Inclining toward a color, taste, smell, dispositions, quality, &c., பொருத்தம். சார்பறுக்க, inf. To renounce social life and enter on that of an ascetic, without a wife, or with one without sexual intercourse, பற்றறுக்க. (p.) சார்பிலார், s. Ascetics, பற்றிலார். 2. Enemies, foes, பகைஞர்; [ex இலார்.] சாற்பிற்றோற்றம், s. Emanation by natural process, as offspring from the parent, saplings from the root of a tree, &c. (சிவ. சித்.) சார்புநூல், s. One of the three classes of writings, such as agree with a work in some particulars only; collateral writings. See நூல். சார்பெழுத்து, s. Dependent letters, being of ten kinds, viz. 1. உயிர்மெய். 2. ஆய்தம். 3. உயிரளபெடை. 4. ஒற்றளபெடை. 5. குற்றியலிகரம். 6. குற்றியலுகரம். 7. ஐகாரக் குறுக்கம். 8. ஔகாரக்குறுக்கம். 9. மகரக்குறுக்கம். 1. ஆய்தக்குறுக்கம். See குறுக்கம். கடற்சார்பு, s. A maritime tract. தீச்சார்பு, s. Vicious propensity. 2. Associating with bad company. (p.) நற்சார்பு, s. Virtuous tendency or inclination. 2. Associating with the good. நூற்சார்பு, s. Sentiments inculcated in a work. 2. The peculiar opinions or observances of a sect. நாட்டுச்சார்பு--வயற்சார்பு, s. An agricultural tract. மலைச்சார்பு, s. [com. மலஞ்சார்வு.] A hilly or mountainous tract. வனச்சார்பு, s. Forest ground, woody tract. சார்வு, v. noun. Inclination, propensity, &c. See சார்பு. 2. [prov.] The tender leaves of the palmyra or talipot; leaves next to that last shot out--as சரரோலை. 3. Intense desire, ஆசைப்பெருக்கம். 4. Vicinity, neighbourhood, &c., அயல். (c.) அவருடைய சார்விலே யொதுங்கினான். He relied upon his help or protection. சார்வுதேட, inf. To seek protection, dependence, patronage. 26)

nccu (p. 267) s. Desire, lust, hankering, craving, &c., ஆசை. (சது.) 2. Babble, தொனுப்பு. [Tel. usage.] 3. adj. Little, small, சிறிய. 4. [oblique of நஞ்சு, as an adjec.] Poisonous. venomous, baneful. நச்சுக்கண், s. A poisonous eye, that blights whatever it looks upon. நச்சுக்கத்தி, s. A poisoned knife. 2. (fig.) A very wicked person, கெட்டவன். நச்சுக்காற்று, s. An unhealthy wind. See காற்று. நச்சுக்குழல், s. [vul.] A long tube for shooting birds with clay pellets, புட்ப டுக்குங்குழல். 2. A telescope, துரதிஷ்டிக்க ண்ணாடி. நச்சுக்கொடி, s. The after-birth, secundines, as நஞ்சுக்கொடி.(c.) நச்சுக்கொடிச்சுண்ணம், s. A medical powder made of the after-birth, administered in cholera, விஷபேதிச்சூரணம். நச்சுச்சொல், s. Blighting words, தீச் சொல். 2. Malicious, envious or sarcastic language, கடுஞ்சொல். 3. A malign word in poetic composition supposed to ber injurious to the hero, வசைச்சொல். நச்சுத்தானம், s. [in erotics.] Parts of the female body which if touched by men on certain days of the moon, are supposed to produce disgust, அமுதநி லைக்கேழாமிடம். நச்சுநீர், s. Poisonous water, விஷநீர். நச்சுப்படைக்கலம், s. Poisoned weapons. (p.) நச்சுப்பல், s. The poisonous fang of a snake. (c.) நச்சுப்பல்லி, s. A spotted kind of wall-lizard, whose excrement is used in witcheraft. 2. The chirp of a lizard from a direction which prognosticates evil, and causes one leaving home to turn back. 3. A woman whose words are malignant. நச்சுப்பல்லிபோலேதடுக்கிறான். He stops one like an ominous lizard. நச்சுப்பார்வை, s. Bewitching, amorous, libidinous looks, ogling, மோகப்பார்வை. (p.) 2. A blighting, ominous look, கண் ணேறு. 3. An angry, maliciouse appearance, கோபப்பார்வை. நச்சுப்பால், s. The poisonous milky juice of the spurge-class of shrubs. கள்ளிப்பால். 2. First thick milk of a woman or beast, சீம்பால். 3. Milk that does not agree with the young, இணங்கா தபால். நச்சுப்புகை, s. Poisonous smoke or fumigation from burning poisonous reptiles or vegetables. நச்சுப்பூடு, s. A poisonous herb. நச்சுப்பொடி, s. A poisonous powder, விஷத்தூள். 2. A small-fish, ஓர்சிறுமீன். நச்சுப்பொய்கை, s. Poisonous water of a tank. (p.) நச்சுமரம், s. A poisonous tree, எட்டி, Strychnos, nus-vomica, L. நச்சுமரமாயினும்நட்டவன்வெட்டுவானோ..... Though the tree be poisonous will the planter cut it up; i. e. though a man be evil, his patron is not the one to reject him. நச்சுமருந்து, s. Poisonous medicine. நச்சுமழை, s. An unhealthy or pernicious rain being untimely, not plentiful, &c., காலந்தப்பியமழை. நச்சுவாக்கு, s. Malign words of some particular poets. நச்சுவாய், s. The mouth of one whose words are blighting, விஷவாக்கு. நச்சுவிறகு, s. Poisonous fuel, used in witchcraft, &c. நச்செண்ணெய், s. A kind of poisonous oil, for curing sores, விஷதைலம். நச்செலி, s. A kind of rat whose bite is poisonous, sometimes fatal. (c.) நச்செழுத்து, s. Letters which may be so placed, in poetic composition, as to be considered ominous; as in the first word of the poem, or other important places, they are, ய, ர, ள, யா, யோ, ரா, லா, லோ, also உயிரளபெடை, ஒற்றளபெடை, மகரக்கு றுக்கம், and ஆய்தக்குறுக்கம். 25)

puḷḷi (p. 328) s. A small cipher, as a mark in writing, பொறி. 2. A dot, speck, point, jot, பொட்டுக்குறி. 3. A cipher in arithmetic or numbers, இலக்கப்புள்ளி. 4. A trader's private mark, indicating quality or value, மதிப்படையாளம். 5. Estimation, apprizement, மதிப்பு. 6. A round mark or circle set over an inanimate consonant, ஒற்றெழுத்துமேலிடும்புள்ளி. 7. An inanimate consonant, மெய்யெழுத்து. 8. The letter written ஃ, ஆய்தப்புள்ளி. 9. (fig.) A large sum, பெருந்தொகை. 1. (சது.) A lizard, பல்லி. 11. A crab, நண்டு. கண்ணிலேபுள்ளிவிழுந்தது. A speck is grown in the eye. (R.) புள்ளிக்கணக்கு, s. Method adopted by tradesmen in marking cloth. 2. Practical arithmetic, ciphering. புள்ளிக்கணக்கன், s. One versed in the practical arithmetic of tradesmen. See பள்ளிக்கணக்கன். புள்ளிக்காரன், s. A rich man, as one of so many thousand ciphers added to a given number, பணக்காரன். 2. An accountant, கணக்கன். புள்ளிக்கால், s. See under கால். புள்ளிபாய, inf. To become spotted, or speckled. புள்ளிபார்க்க, inf. To value the produce of a field, &c. (Govt. usage.) 2. To settle accounts. புள்ளிபோட, inf. To note down the several articles, to compute. 2. To make a dot. 3. As புள்ளிபார்க்க. புள்ளிப்பட்டு, s. A variegated silk stuff. புள்ளிமான், s. The spotted deer or antelope. புள்ளிமிருகம், s. Antelope, a kind of deer, கலைமான். புள்ளியினம், s. Punctuation. (R.) புள்ளிரோகம், s. A kind of disease, ஓர்வியாதி. புள்ளிவண்டு, s. A large kind of beetle, கழுதைவண்டு. புள்ளிவராகன், s. A kind of gold coin. புள்ளிவரி, s. A catalogue, இடாப்பு. 15)

mu (p. 356) num. adj. [contrac. of மு or மூன்று.] Three, third--used in combination. Most of the compounds may be referred to திரி. முக்கடுகம்--முக்கடுகு, s. Three spices, as திரிகடுகம். முக்கணன்--முக்கண்ணன், s. [lit. threeeyed one.] An epithet of Siva, சிவன். 2. Vinayaga, விநாயகன். 3. Virabadra, வீரபத்திரன். (சது.) முக்கணி--முக்கண்ணி, s. [fem.] An epithet of the sakti of Siva--as Kali, காளி, and Parvati, பார்வதி. (சது.) 2. A cocoa-nut, தேங்காய். முக்கரணம், s. The three classes of faculties, as திரிவிதகரணம். See கரணம். முக்கலம், s. Three kalams, or thirtysix markals. முக்கனி, s. The three special fruits. See முப்பழம். முக்காணி, s. A fraction, the 3/5 of a மாகாணி. முக்காதலர், s. [pl.] The triple friends, usually husband, a male friend, and a son; [ex காதலன்.] (சது.) முக்காதவழி, s. See காதம். முக்காலம், s. The three divisions of time. 2. The three tenses in grammar. These are இறந்தகாலம், நிகழ்காலம், எதிர்கா லம். See காலம். முக்காலமறிந்தவன், appel. n. An epithet of the Deity, as knowing the past, present, and future, கடவுள். முக்காலி, s. A three-footed stool, a tripod, as distinguished from நாற்காலி. முக்காலும், s. Three times. See கால், and குளி, v. முக்கால், s. Three fourths, 3/4. See under கால். முக்கால்நோக்கு--முக்கானோக்கு, v. noun. One of the four planetary aspects. See நோக்கு. முக்காழி, s. See காழி. முக்குடுமி, s. A trident, சூலம். (சது.) 2. A triple lock of hair. See சிலுப்பா, பக்கக் குடுமி. முக்குடை, s. [appel. முக்குடைச்செல் வன்.] The three umbrellas peculiar to Argha, viz.; சந்திரவட்டம், சகலபாசனம், நித் தியவினோதம். முக்குணம், s. Three principles in nature, Satva, Raja and Tama. See குணம். முக்குலம், s. The three races of kings: 1. Solar, or the race of the sun; 2. Lunar or the race of the moon; 3. Agni, the race of fire. முக்குலைச்சு, s. [prov. in cant numbers.] Three quarters, முக்கால். 2. A technical word used by certain tribes. முக்குழிச்சட்டி, s. A triple-holed-pan for baking cakes. (Madura usage.) மு முக்குளம், s. The name of a village 2. Three reservoirs reputed to unite the rivers Jumna, Sarasvati and Ganges. 3. The twentieth lunar mansion, பூராடம். முக்குற்றம், s. The three kinds of guilt. See under குற்றம். முக்குற்றங்கடிந்தோன், appel. n. God, Deity, கடவுள். 2. B'uddha, புத்தன். (சது.) முக்கூட்டு, s. The second lunar mansion. 2. Oven, hearth. See அடுப்பு. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A medicinal oil. See under கூட்டு, v. முக்கோணம், s. A triangle, as திரிகோ ணம். See கோணம். முக்கோல், s. The three united staves, as திரிதண்டம். 2. (சது.) The twentysecond lunar mansion. See திருவோணம். முக்கோற்பகவர், s. [pl.] Those who carry three staves tied together. See திரிதண்டசன்னியாசி, under சன்னியாசம். முச்சகம், s. Three worlds, as திரிலோ கம். முச்சங்கம், s. The three colleges of learning which existed formerly at Madura. See சங்கம். முச்சதுரம், s. Three angled or three sided figure. முச்சத்தி, s. Three Saktis. See சத்தி. முச்சந்தி, s. Three periods of the day. See திரிசந்திகாலம், under காலம். 2. See சந்தி. முச்சிரம், s. Trident, சூலம். (p.) முச்சீரடி, s. a metrical line of three feet, சிந்தடி. முச்சுடர், s. The three lights. See சுடர். முச்சுழி, s. The three curled letter ண். முச்செயல், s. Three kinds of divine actions, as முத்தொழில். முச்சை, s. [prov.] Three strings tied to a paper-kite, in a triangular form, to which the line is attached. முச்சொல்லலங்காரம், s. A rhetorical figure, a word or phrase capable of three meanings, as மாதங்கன், a possessor of an elephant; possessor of gold; an epithet of Siva as possessor of Parvati. முத்தண்டு, s. Three staves. See திரி தண்டு. முத்தமிழ், s. Three different kinds of Tamil. See தமிழ். முத்தமிழுரியோன், appel. n. Agastya, அகத்தியன். 2. Bhairava, வைரவன். (சது.) முத்தரம், s. Three kinds, or degrees. 2. Three heads--as in முத்தரத்தார், three persons. முத்தரையர், s. [pl.] Wealthy persons, செல்வர். (நாலடி.) முத்தலை, s. The three points or heads of a lance, சூலம். முத்தலைவேலோன், appel. n. Bhairava, வைரவன். (சது.) முத்தானம், s. The three ways of bestowing gifts. See தானம். முத்தீ, s. The three household fires. See தீ. முத்தொகைவினா, s. [in arithm.] The rule of three, rule of proportion. முத்தொழில், s. The three kinds of divine operation. See பஞ்சகிருத்தியம், under கிருத்தியம். முத்தொழிற்பகவன். God--as creating, preserving and destroying. முத்தொழிலோர், s. [pl.] Three classes of people--agriculturists, traders and herdsmen, வைசியர்ப்பொது. (சது.) முத்தொள்ளாயிரம், s. A kind of popular poetry embracing three sections of different metres, each containing ninehundred stanzas, ஓர்காப்பியம். முத்தோஷம், s. Three humors of the body. 2. Three defects in composition. See தோஷம். முந்நாழி, s. Three measures. See நாழி. முந்நீர், s. The sea as containing three different kinds of water--rain, riverwater, and that of the abyss; and as having three different qualities--to produce, preserve, and destroy, கடல். முந்நூல், s. The three kinds of sacred learning. See நூல். 2. A brahman's sacred thread, the poita, பூணூல். (p.) முந்நூறு, s. Three-hundred. முப்பது, s. Thirty; [ex பது=பஃது.] முப்பகை, s. The three enemies. See பகை. முப்பலம்--முப்பலை, s. The three medicinal fruits. See திரிபலை. முப்பழம், s. The three chief kinds of fruit, வாழை, plantain; வருக்கை, jack, and மா, mango. முப்பழமும்சோறும்போடுகிறது. Serving up rice and the best fruits; i. e. treating hospitably. (c.) முப்பழச்சாறு, s. The juice of the three kinds of fruit. முப்பாட்டன், s. [fem. முப்பாட்டி.] A grand-father's grand-father. (c.) முப்பால், s. The three genders, as திரிலிங்கம். 2. Three kinds of subjects, as அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால். முப்பாவினம், s. The three classes of poems. See பாலினம், under இனம். முப்பாழ், s. [in Hindu Metaphysics.] Three vacua in the human body, said to be in three different parts. முப்பான், s. Thirty; [ex பான்.] (p.) முப்பிணி, s. The three kinds of temperament. See பிணி. முப்புடி, s. The three qualities, as திரி புடி. முப்புடைக்காய், s. Cocoa-nut, தேங் காய். (p.) முப்புரம், s. [also மூவெயில்.] The three cities. See திரிபுரம். முப்புரி, s. The three strands of a cord. 2. The three cities, as முப்புரம். முப்புரிக்கயிறு. A three stranded string, a three-fold cord. (c.) முப்புரிநூல், s. A three-threaded-cord, brahmanical cord, பூணூல். முப்புரிநூலோர். Brahmans, those who wear the three-fold-cord, பார்ப்பார். (p.) முப்புள்ளி, s. The letter ஃ, ஆய்தஎ ழுத்து. (சது.) முப்பூரம், s. The three distinct lunar mansions, பூரட்டாதி, பூரம், and பூராடம். (p.) முப்பேதம், s. The three differences. See பேதம். முப்பொருள், s. Trimurti, &c. See பொருள். முப்பொறி, s. The three organs of sense as instruments of worship. See பொறி. மும்மடங்கு--மும்மடி, s. Three times over, three-fold. See மடங்கு. (c.) மும்மடியாகுபெயர், s. A species of nouns of secondary signification, by three steps of application, as காரறுக்கப் பட்டது, the rainy season's harvest is gathered. In this கார், black--applied to clouds--is used for the rainy season; the crop gathered is of that season. மும்மணிக்கோவை, s. A necklace of three strings of beads. 2. A poem of thirty stanzas, divided into three parts of ten stanzas, the verses of each ten, containing different stanzas, and in each ten, the classification is diverse from the rest. See பிரபந்தம். மும்மணிமாலை, s. A poem of thirty stanzas, of three different kinds of verse, வெண்பா, கலித்துறை, and அகவல், with the அந்தாதி termination. மும்மண்டலம், s. The three parts in the human body. See மண்டலம். மும்மலம், s. The three evil passions. See மலம். மும்மாரி, s. Raining thrice. See திங் கள். மும்மீன், s. The fifth lunar mansion. See மிருகசீரிடம். (சது.) மும்மூர்த்தி, s. The Hindu Triad, as திரிமூர்த்தி. மும்மூன்று, s. Three times three. 2. Three by three, by threes, மூன்றுமூன்று. மும்மை, s. Three different states of existence: 1. உம்மை, the former birth; 2. இம்மை, the present state, &c.; 3. அம் மை, or மறுமை, futurity; [ex மை.] (p.) மும்மொழி, s. Three sorts of speech. See மொழி. 3)

muṟṟu (p. 359) கிறேன், முற்றினேன், வேன், முற்ற, v. n. To become mature, to ripen, முதிர. 2. To become hard, solid, வயிரங்கொள்ள. [improp. முத்து.] (c.) 3. To be finished, completed, முடிய. 4. v. a. To complete, to finish, முடிக்க. 5. To blockade, to shut up a port, வளைக்க. (p.) காய்முற்றிப்போயிற்று. The fruit is ripe. காரியமுற்றிப்போயிற்று. The matter has become aggravated. வியாதிமுற்றிப்போனது. The disease is incurable. முற்ற, inf. [as adv. vul. முட்ட.] Entirely, fully, முடிய. முற்றநனைந்தவனுக்கீரமில்லை. There is no wetting him who is well drenched. வழிமுற்றஎன்கூடவந்தான். He came with me all the way. முற்றமுடிய, as adv. To the close. முற்றவிட, inf. To leave fruits to ripen. முற்றவும், adv. Wholly, as முற்றும். முற்றவுணர, inf. To be deeply impressed. முற்றாய்தம், s. The letter ஃ with its full sound--as distinct from ஆய்தக்கு றுக்கம். முற்றியலுகரம்--முற்றுகரம், s. The letter உ in its full quantity, unabbreviated உ--as distinct from குற்றுகரம், as கடு poison, கதவு, door, and not as in மதகு, sluice, உதடு, lip, &c. முற்றியைபு, s. Rhyming in the last letter in all the feet. See தொடை. முற்றிழை, s. A lady completely adorned. முற்றிழாய். O thou who hast adorned thyself with perfect jewels. (p.) முற்றுகை, v. noun. [com. முற்றிக்கை.] Straitness, distress, want, [vul. முட்டு கை.] 2. [vul. முத்திக்கை.] Blockade, seige. சாப்பாட்டுக்கெனக்குமெத்தமுற்றிக்கையாயிருக்கி றது. I am in-great distress for want of food. பட்டணத்தைமுற்றிக்கைபோட்டார்கள். They beseiged the town. முற்றும், A finite verb, வினைமுற்று, as முடியும். 2. A relative future participle, as முற்றுங்காலத்தில், in ending time. 3. [adverbially.] Wholly, entirely, all, முழு தும். 4. [substantively.] The end, finis, the end of a book, கடை. ஒருநாள்முற்றும்என்னசெய்தாய். What have you been doing a whole day. முற்றல், v. noun. Any thing which has become old and hardened, the core or heart of a tree.--oppos. to இளைசு. 2. Old age, மூப்பு. 3. Ending, முடிதல். 4. As முற்றுகை, 2. கத்தரிக்காய்முற்றலாயிருக்கிறது. The brinjalfruit is over-ripe [hard]. 17)