acai (p. 7) s. An-expletive, அசைநிலை. 2. Accent, இசைப்பிரிவு. 3. (c.) The cud, இரை மீட்பு. 4. (p.) Metrical syllable, செய்யுளுறுப்பா றினொன்று. There are two kinds of அசை, viz. (a.) நேரசை, when there is a single syllable, ஓரலகு. 1. When there is a long vowel, as ஆ. 2. When the vowel is short, as ழி. 3. When the short vowel is joined with a mute, as வெள். 4. When the long vowel is joined with a mute, as வேல். (b.) நிரையசை, When there is a compound syllable, ஈரலகு. 1. When two short vowels are joined, as வெறி. 2. When a short and long vowel are joined, as சுறா. 3. When two short vowels are joined with a mute, as in நிறம். 4. When a short and long vowel are joined with a mute, as விளாம். அசைச்சீர், s. A foot of one syllable, as நாள் and மலர். அசைச்சொல்--அசைநிலை, s. An expletive, அசைநிலைச்சொல். அசைபோட--அசையிட--அசை வெட்ட, inf. To chew the cud, to ruminate. அசையடி, s. One of the members of கலிப்பா. கலிப்பாவினோருறுப்பு. அசையந்தாதி, s. A poem in which the last syllable of one verse and the first of the succeeding are the same. 2)

attu (p. 13) கிறேன், அத்தினேன், வேன், அத்த, v. a. To join, attach, unite, make to agree, to combine, இசைக்க. (p.) 2. To apply as medicine to a wound, மருந்தொற்ற. 3. To lean, rest, stay upon, சார, also (fig.) to depend upon, துணைப்பற்ற. 4. v. n. To reach, arrive at, அடைய. இரண்டுதுண்டையொன்றாயத்தித்தைத்தான். He united and sewed the two pieces. மருந்தைக்காயத்தின்மேலத்திவைத்தான், He applied the medicine to the wound. என் தோளையத்திக்கொண்டுவரலாகாதா. Is it wrong for you to lean on my shoulder? அந்தச்சமாசாரம்எசமான்காதிலுமத்திப்போய்விட்டது. That news has reached our master's ears. அத்து, v. noun. Uniting, joining, making to agree, இசைப்பு. 2. A seam, the joining of cloth, &c., தைக்கை. 34)

icai (p. 45) s. A sound, noise, ஒலி. 2. Praise, புகழ். 3. A word, சொல். 4. A tune, melody, மிடற்றாற்பிறக்குமிசை. 5. Instrumental music, நரம்பிற்பிறக்குமிசை. 6. Sound, harmony in music, a harmonious or musical sound, tone, note, &c., இசைப்பாட்டு. Also a term common to the different parts in music. (p.) (சது.)--The seven principal sounds or notes in the vocal and instrumental music of the Hindus are called, சுரம், in singing, and நரம்பு, on stringed instruments; they are, 1. குரல், the guttural sound, the sound coming from the throat, மிடற்றாற்குரல். 2. துத்தம், the second tone of the gamut, or நி modulated by the tongue, நாவினாற்றுத்தம். 3. கைக்கிளை, the sound caused by the palate, அண்ணத்தாற்கைக்கிளை. 4. உழை, the cerebral, or the sound coming from the head, சிரத்தாலுழை. 5. இளி, that which proceeds from the forehead, நெற்றியாலிளி. 6. விளரி, the pectoral, or that which proceeds from the breast, நெஞ்சால்விளரி. 7. தாரம், that from the nose, or nasal, மூக் காற்றாரம்.--These sounds, they compare: 1. With those of animals--as that of a peacock, a bull, a sheep, &c. 2. With the different tastes of milk, honey, &c. 3. With the different scents of jasmin, nymph&oe;a, &c.--The letters (அட்சரம்.) by which they express these notes are as follow: 1. ஆஅ. 2. ஈஇ. 3. ஊஉ. 4. ஏஎ. 5. ஐஇ. 6. ஓஒ. 7. ஔஉ.--The time or measure, (மாத்திரை,) of these notes is as follows:The 1st note குரல் contains 4 measures நான்கு குரல். 2d துத்தம் contains 4 measures நான்குதுத்தம். 3d கைக்கிளை ,, 2 ,, இரண்டுகைக்கிளை. 4th உழை ,, 3 ,, மூன்றுழை. 5th இளி ,, 4 ,, நான்கிளி. 6th விளரி ,, 3 ,, மூன்றுவிளரி. 7th தாரம் ,, 2 ,, இரண்டுதாரம். From the combinations of these notes or sounds, are formed seven different kinds of airs or tunes; (பாலை) viz.: 1. செம்பாலை, or the air in which the first note is doubled, குரலேகுரல். 2. படுமலைப் பாலை, the air in which the second and first notes are compounded, துத்தமேகுரல். 3. செவ்வழிப்பாலை, the air in which the third and the first notes are compounded, கைக்கிளையேகுரல். 4. அரும்பாலை, the air in which the fourth and the first notes are compounded, உழையேகுரல். 5. கொடி ப்பாலை, the air in which the fifth and first notes are compounded, இளியேகுரல். 6. விளரிப்பாலை, the air in which the sixth and first notes are compouned, விளரியே குரல். 7. மேற்செம்பாலை, the air in which the seventh and first notes are compounded, தாரமேகுரல்.--The differences of these tunes are as follow; viz.: 1. கொ டிப்பாலை, a tune higher than செம்பாலை. 2. விளரிப்பாலை and மேற்செம்பாலை, tunes higher than கொடிச்செம்பாலை.--The three different parts in music are: 1. மந்தவிசை, bass, or the lowest pitch--also called, மந்தரம் or காகுளி. 2. மத்திமலிசை, tenor or medium--also called, மதுரம் or சமன். 3. தாரவிசை, treble or the highest pitch-also called, உச்சம் or வல்லிசை.--The different parts are not sung together, but one after another in succession--மந்த விசை, takes its pitch in the key note of the bass--the மத்திமவிசை, in the fifth-and the உச்சம், in the octave. The term is also applied to the several notes or sounds of the octave--also called சுரம்-as the first சுரம், the second சுரம், &c., and the whole are called the சரளி or gamut. இசைகேடு, s. Dissonance, discord, want of harmony, சுரபேதம். 2. Dishonor, disgrace, ill-fame, அவகீர்த்தி. 3. Want of opportunity, inconvenience, inauspiciousness--as of a day, ஒத்துக்கொள் ளாமை. 4. [prov.] Reduced state, emaciated state, இடைந்துபோனநிலைமை. இசைகொள்ள, inf. To be renowned, கீர்த்திபெற. இசைக்குழல், s. A musical windinstrument, ஊதுகுழல். இசைத்தமிழ், s. One of the three kinds of Tamil odes, or other poetry adapted to song--also the various changes made to accommodate language to music, முத்தமிழினொன்று. இசைத்திரிபு, s. A change of tune by mistake, ஓசைப்பிறழ்வு. 2. Variation in music, இசைமாறுகை. 3. A different enunciation of the same terms, according to the different senses they are intended to convey, இசையறுத்துக்கூறுகை-as செம்பொன்பதின்கழஞ்சு, may be செம்பு ஒன் பதின்கழஞ்சு, the copper is nine கழஞ்சு--or செம்பொன் பதின்கழஞ்சு, the fine gold is ten கழஞ்சு. So குறும்பரம்பு may be குறும்பர் அம்பு, the army of territorial chiefs-or குறும் பரம்பு, a short board used for smoothing ploughed fields. இசைநாள், s. The twenty-fifth, also the twenty-sixth lunar mansions, பூரட்டாதி and உத்திரட்டாதி. இசைநிறை, s. [in poetry.] The use of a letter, or word to fill the measure-an expletive, ஓரிடைச்சொல்; as ஏஎ யிவ ளொருத்திபேடி. Heh! This is a hermaphrodite. இசைநூல், s. The science of music. இசைப்பாட்டு, s. A melody, tune, song, காந்தாரம். இசைமடந்தை, s. Sarasvati, the wife of Brahma; the goddess of speech, of music, fame, praise, &c., சரச்சுவதி. (p.) இசையுள்ளான், s. A man of fame or praise. இசையெச்சம், s. [in grammar.] Ellipsis or omission of a word, சொல் லெச்சம். இசையெடுக்க, inf. To pitch or begin a tune. இசைவல்லோர்--இசைவாணர். s. Proficients in music, சங்கீதபாடகர். 2. Heavenly choristers, கந்தருவர். 39)

icai (p. 45) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To join, combine, reconcile, blend, mingle, சேர்க்க. 2. To bind, tie, fasten, கட் ட. 3. To hum, chant, continue a musical sound, பாட. 4. To say, tell, speak, declare, பேச. 5. (fig.) To give, bestow, yield, produce, ஈய. (பிங்கலந்தை) 6. v. n. To sound as musical instruments, ஒலிக்க. (p.) நரம்பிசைக்குந்துழனியார்ப்ப. The noise of the stringed instrument resounding. இசை, v. noun. Combination, சேர் க்கை. (சது.) இசைப்பு, v. noun. Joining, connecting, reconciling, junction, combination, இணைப்பு. 2. Speaking, utterance, telling, சொல்லுகை. (p.) 41)

iyai (p. 48) s. Junction, connection, union, இசைப்பு. (சது.) (p.) 28)

uttāṉam (p. 60) s. A hearth or fireplace. அடுப்பு. Wils. p. 149. UDD'HANA. 2. Raising, lifting up, resurrection, உயிர்த் தெழுகை. Wils. p. 142. UTTHANA. 3. (சது.) Joining, இசைப்பு. 4. Submarine fire, ஊழித்தீ. 5. [in anatomy.] Eminence, புடைப்பு. மாமிசோத்தானம், s. The resurrection of the body--a compound used by Romanists, சரீரமுயிர்த்தெழுகை. 44) *

kantaruvam (p. 93) s. Singing, harmony, music, இசை. 2. Song, இசைப்பாட்டு. 3. Horse, குதிரை. Wils. p. 281. GANT'HARVVA. 4. A kind of marriage--that which takes place by the union of the parties themselves without the usual forms and ceremonies, அட்டமணத்திலொன்று. See மணம். (p.) கந்தருவப்புணர்ச்சி, v. noun. Illicit intercourse, தலைவனுந்தலைவியுமெதிர்ப்பட்டுப் புணர்கை. கந்தருவமணம், s. Marriage by unlawful union of the parties, ஓர்விவாகம். கந்தருவர், s. Celestial choristers, a class of supernals inhabiting Swerga, or Indra's heaven, தேவசாதியிலோர்வகையார். Wils. p. 181. GANTHARUVA. 3) *

kāṉam (p. 107) s. Singing, song, இசைப்பா ட்டு. 2. Music, tune, இராகம். Wils. p. 287. GANA. 3. Sky-lark, வானம்பாடி. (p.) 4. Forest, wood, grove, வனம் (from Sans. KANANA.) 5. Mountainous district, desert. குறிஞ்சிநிலம். 6. Forest tract, wood-land, முல்லைநிலம். கானக்கல், s. A kind of stone--as கானகக்கல். கானக்குதிரை, s. An elk, மரை. (சது.) 2. (Rott.) Wild horse, காட்டுக்குதிரை. கானக்குறத்திமுலைப்பால், s. Honey, தேன். கானத்தேறு, s. Turmeric, மஞ்சள். கானநாடன், s. A ruler of forest tracts, முல்லைத்தலைவன். (நிக.) கானப்பலா, s. A wild jack tree, காட் டுப்பலா. கானமயில், s. A wild peacock. கானமா, s. A wild hog, காட்டுப்பன்றி. கானம்பாட, inf. To sing. கானயூகம், s. A wild monkey, கருங் குரங்கு. கானவர், s. Mountaineers, the inhabitants of mountainous districts, குறிஞ்சி நிலமாக்கள். 2. Hunters, a tribe that live by the chase, புளிஞர்.--Note. They are considered savages, forming a class of the aborigines of Southern India. 3. Foresters, முல்லைநிலமாக்கள். (சது.) கானவன், s. A hunter, வேடன். 2. A monkey, குரங்கு. கானவிருக்கம், s. A tree, பாதிரிமரம், Bignonia. L. (M. Dic.) வீணாகானம், s. A song with a lute accompaniment. 6)

kāmrm (p. 104) s. A fire-place for cooking, அடுப்பு. 2. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். 3. Songs, singing, இசைப்பாட்டு. 4. Music, melody, இசைப்பொது. 5. A beetle, வண்டு. 6. A grove--as மரக்கா. 7. The aquila tree, அகில். (M. Dic.) 8. Banian tree--as கான்மரம். p. 62)

kuẕl (p. 128) s. A pipe, a tube, துளையுடைப் பொருள். 2. A flute, a fife, ஊதுகுழல். (c.) 3. A song, an ode to be sung, இசைப்பாட்டு. 4. Hair, dressed in one of the five modes, மயிர்க்குழற்சி. (See பால்.) 5. Women's hair, பெண்மயிர். 6. Tubularity, hollowness, உட் டுளை. (p.) 7. The name of a fish, ஓர்மீன். 8. [vul. local.] The vagina, யோனி. குழலினிதியாழினிதென்பர்தம்மக்கண் மழலைச்சொற் கேளாதவர். 'The pipe is sweet, the lute is sweet,' say those who have not heard the prattle of their own children. காரியங்குழலாய்ப்போயிற்று. The thing turned hollow; i. e. it came to naught. குழலூதி, s. A reed--blower, employed at marriages and on other special occasions; a flute-player. குழல்சுட, inf. [prov. vul.] To fire a gun. குழல்விழ, inf. To form--as a hollow within a horn, &c. குழற்கொத்து, s. False hair for dressing the head. 2. A tuft f women's hair. குழற்பிட்டு--குழாய்ப்பிட்டு, s. A kind of soft pastry, steamed in the hollow of a piece of bamboo, ஓர்வகைப்பிட்டு. குழற்றிறப்பு, s. [prov.] A key with a hole. கைக்குழலூத, inf. To trumpet--as an elephant. 2. To trumpet by blowing through the clasped hands. 23)

kēyam (p. 139) s. A song, hymn or chant, இசைப்பாட்டு. Wils. p. 297. GEYA. 2. A ditch, a moat, அகழ். Wils. p. 275. KHEYA. 51)

kērḷai (p. 139) s. [incorrectly for கொளை.] Song, singing, இசைப்பாட்டு. (சது.) 56)

koḷai (p. 147) s. A melody; a song, chant, இசைப்பாட்டு. (அகப்.) 13)

canti (p. 159) s. A joining, junction, meeting, union, combination, இசைப்பு. 2. The meeting or junction of two or more roads, rivers, &c., or the place of such meeting, சந்திக்குமிடம். 3. The joining of words, and the changes of letters by elision, reduplication, and substitution in the coalescence of words with each other, or in the addition to a word of particles expressing case, or in the formation of derivatives from a primitive, விகுதிமுதலிய வற்றின்புணர்ச்சி. 4. The intervals of morning and evening twilight, especially the latter, regarded as the union of the day and night, மாலைநேரம்; thus அந்திசந்தி, morning and evening. (c.) 5. A period at the expiration of each yuga, connecting it with the following, and occupying 1/12 of each, during which a gradual change takes place in the world, introductory to the peculiarities of the succeeding yuga; also a period of the same length, as the Satya yuga at the end of each Manvantara and of each Kalpa, யுகசந்தி. W. p. 889. SANDHI. 6. Reconciliation, pacification, forming friendship, நட்பாதல். 7. The bamboo, so called from its knots, மூங்கில். 8. The stated worship for each individual, morning and evening, and with some in mid-day, சந்தியாவந்தனம். (p.) 9. Division of time in a day, especially meal time--as ஒருசந்தி, one meal, it being fast-day. (c.) 1. [loc.] Juncture, crisis, a critical point of time, தறுவாய். சந்திகாவலன், s. [prov.] As அந்திகாவ லன், which see. சந்திக்கரை, s. The place where several roads or rivers meet. (c.) சந்திபண்ண--சந்திமுடிக்க, inf. To perform he daily private worship, morning, noon and evening. (p.) சந்திப்பாடு, v. noun. A mishap supposed to be caused by a malignant spirit in a cross way, or other haunted place. சந்திமறிக்க, inf. [loc.] to avert the displeasure of malignant divinities, in time of epidemics, by presenting them cooling offerings at cross roads, and thus to stop their progress into the country. சந்திமிதிக்க, inf. [prov.] To pass across way at an auspicious time, as after recovering from sickness, especially from the small pox, on first going out. சந்திமிதிப்பிக்க, inf. To cause a child to walk the first time on the 6th month in places where two or more ways meet. சந்தியாகாலம், s. The period of evening twilight, மாலைநேரம். 2. The three seasons of stated worship. (See சந்தி.) 3. The interval between one yuga and another, யுகசந்தி; [ex Sa. Sandhya.] W. p. 89. சந்தியாகாலகருமம், s. Evening devotion. (R.) சந்தியாராகம், s. The redness of the sky at sun-set. (R.) சந்தியாவந்தனம்--சந்தியாவந்தனை, s. [prov. சந்திவந்தனை.] Worship at any of the three stated periods; [ex வந்தனை, worship.] சந்தியிலிருக்க, inf. [prov.] To be ruined, to be driven into the street. சந்தியில்வைக்க, inf. To ruin a person, (lit.) to drive him into the streets. சந்திவிக்கிரகம், s. Forming a friendship with enemies to compass their ruin; one of the modes recommended for dealing with enemies. (p.) சந்தியிற்கொண்டுவர, inf. [prov. fig.] To expose a person to ridicule and shame (lit.) to bring to the street. முச்சந்தி, s. The meeting of three roads. நாற்சந்தி, s. The meeting of four roads or streets. சொற்சந்தி, s. One word combining with another in sense. சந்திவழு, s. Impropriety in the use of grammatical sandhi. The three grammatical sandhis as applied to words of Sanscrit origin are, 1. தீர்க்கசந்தி. 2. குண சந்தி. 3. விருத்திசந்தி. To these a fourth, ஆ திவிருத்திசந்தி is added. (நன்.) சந்திகாரியம், s. Making a treaty of peace. (R.) 95)

cnti (p. 159) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. v. n. To meet, to come, or be in contact; to join, to conjoin, எதிர்ப்பட. 2. To visit, have an interview with one, கண்டுகொள்ள. (c.) 3. To get, obtain, find; to be got, obtained, &c., அடைய. 4. To conduce, conspire, concur to one's end, சார்பாக. என்கண்ணுக்கெதிரேசந்தித்தது. It came directly before my eyes. சந்தித்துக்கொள்ள, inf. To meet, get an interview--commonly with a great person. 2. To be on the point of meeting, happening, &c. சந்திதம், s. That which is stringed or combined, கோக்கப்பட்டது. (R.) சந்திப்பு, v. noun. Meeting, junction, confluence, visiting, இசைப்பு. 2. A meeting of roads, rivers, &c., கூடுமிடம். 3. The junction of two yugas, &c., யுகசந் திப்பு. 4. Present given or sent, இனாம். இராசாவுக்கென்னசந்திப்பு. What present for the king? (c.) சந்திப்புக் கிடையாமலிருக்க, inf. To have no opportunity of meeting. சந்திப்புவைக்க, inf. To offer presents out of respect to a superior, on a visit, &c. 96) *