ikkṭṭu (p. 45) s. Straits, distress, straitened circumstances, being straitened for room, poverty, இடுக்கண். 2. Impediment, obstacle, difficulty, தடை. (c.) அவன்மிக இக்கட்டுப்படுகிறான். He is greatly distressed. 18)

ikkiṭaiñcl (p. 45) s. [prov.] Difficulties, straits, obstacles, impediments, calamity. [prop. இடுக்கண் and இடைதல்.] 19)

iṭukkṇ (p. 45) s. Suffering, affliction, distress, adversity, straits, tribulation, persecution, துன்பம். இடுக்கட்படுத்த, inf. To afflict, oppress, persecute, துன்பப்படுத்த. 95)

iṭukku (p. 45) s. The claws of a lobster, scorpion, &c., கொடுக்கு. 2. A small hole, nook or corner--as the parting between the fingers or teeth, the arm-pit, any parting where a thing becomes infixed, confined, pressed, &c., a recess, சந்து. 3. Narrowness, trouble, துன்பம். பல்லிடுக்கிலேயகப்பட்டுக்கொண்டது. It has stuck between the teeth. இடுக்கணி, s. [prov.] A corner, nook where a thing may be held--as under the arms, between the fingers, under the hams, or where a person or thing may become confined, jammed in, wedged in, &c. இடுக்குமரம், s. A narrow passage through posts to a field, for men, which cattle cannot pass, கடவைமரம். இடுக்குமுடக்கு--இடுக்குமுடுக்கு, s. A close, confined place, a narrow corner, முட்டுச்சந்து. 2. Straits, difficult circumstances, embarrassment, difficulty, சங்கடம். (c.) இடுக்குவழி, s. A narrow way or lane. இடுக்குவாசல், s. A strait gate. 96)

iṭukku (p. 45) கிறேன், இடுக்கினேன், வே ன், இடுக்க, v. a. To press as between two boards, நெருக்க. 2. To pinch, இடுக்கிப்பிடிக் க. 3. To take between the fingers, toes, &c., to grasp--as a crab, with its claws; to lay hold of--as with pincers, to take under arms or between two things, குறடுமுதலிய வற்றாலிடுக்க. அவள்பிள்ளையையிடுக்கிக்கொண்டுவந்தாள். She came with her child on the hip, holding him under the arm. பொருளையிடுக்கிப்பிடிக்கிறான். He holds his property very stingily, tenaciously. இடுக்கி, s. Pincers, tongs, forceps, tweezers, nippers, குறடு. 2. A stingy, parsimonious person, a niggard, உலோபி. முள்ளிடுக்கி, s. Pincers to draw out thorns from the feet. இடுக்கிடை, s. Closeness, narrowness, நெருக்கம். இடுக்குதடி, s. A double stick used to press things with--as that of a toddy-drawer to press the flower or fruit-stem of the palmyra, &c. இடுக்குபனை, s. [prov.] Palmyra trees from which toddy is drawn. இடுக்குபிள்ளை, s. A child in arms carried on the hip, கக்கத்திலிடுக்கும்பருவமு டையபிள்ளை. இடுக்குமரம், s. A kind of oilpress, எண்ணெயூற்றுமரம். இடுக்கம், v. noun. Closeness, confinement, narrowness, நெருக்கம். 2. Affliction, adversity, straits, இடுக்கண். இடுக்கப்பட, inf. To become narrow, close, confined, ஒடுக்கப்பட. 2. To be oppressed, be persecuted, to suffer, துன்பப்பட. இடுக்கப்படுத்த, inf. [caus.] To make narrow, close, &c., நெருக்க. 2. To oppress, persecute, distress, துன்பப்படுத்த. 97)

ilmpṭai (p. 53) s. Distress, affliction, இடுக்கண். 2. Poverty, தரித்திரம். (p.) 31) *

ilmpai (p. 53) s. [prov. vul.] Poverty, தரித்திரம். 2. Distress, இடுக்கண். 3. An undesirable, or unpropitious state, plight, predicament, துயரமானநிலை; [ex இல், neg.] இலம்பைப்பட, inf. To be distressed. 37) *

tvtāym (p. 227) s. [prov.] Affliction, straits, இடுக்கண். (c.) தவதாயப்பட--தவதாயிக்க, inf. To be straitened in circumstances. 15)

muṭṭu (p. 356) s. Want, difficulty, straits, extremity, இடுக்கண். 2. Battering; butting of a beast, முட்டுகை. 3. A prop, a support, தாங்கல். 4. Utensil, as தட்டுமுட்டு. 5. A blockade, an impediment, அடைப்பு. 6. [in combin.] A musical instrument, as நட்டுமுட்டு. 7. A bridle, கடிவாளம். 8. The knee, முழங்கால். 9. The menses of women, தொடக்கு. 1. (R.) Rising ground, மேடு. முட்டுற்றபோழ்தின். In the time of adversity. (நாலடி.) எனக்குவெகுமுட்டாயிருக்கிறது. I am in great straits (for money). முட்டாட்டம், v. noun. Stupidity, முட் டாள்தன்மை. 2. Pertinacity, or conceit arising from ignorance. (Beschi.) 3. (R.) Butting. முட்டாட்டமாடுகிறான். He is very pertinacious. முட்டுக்கட்ட, inf. To place a prop. 2. To blockade, shut up a place or an entrance, shut or beset the avenues of a town, வழியடைக்க. 3. [prov.] To form ridges in a field, to limit or confine within bounds, எல்லைகட்ட. 4. To form a pile of earth for plants that the water may not injure them. முட்டுக்கட்டியாட, inf. To go on stilts. முட்டுக்கட்டை, s. A block or stake as a prop or support. முட்டுக்காய்த்தேங்காய், s. [prov.] A premature cocoa-nut, இளந்தேங்காய். முட்டுக்கால், s. A supporter, pedestal or beam to support an old wall or an inclined tree. 2. As முட்டிக்கால். முட்டுக்குத்த, inf. To fall upon the knees. (Beschi.) முட்டுக்குநிற்க, inf. To be ready to butt--as beasts. முட்டுக்கொடுத்தல், v. noun. Setting a beam or pole to support any heavy body. முட்டுச்சீலை, s. A menstruous cloth. முட்டுண்ண, inf. To be dashed against. (c.) முட்டுண்டுகுனிகிறது. Ducking the head after having struck it against a lintel; implying previous want of caution. முட்டுத்தொய்வு, v. noun. Difficulty of breathing, from pulmonary disease, or the approach of death. முட்டுப்பட, inf. To be pressed, perplexed, in difficulty, or extremity as one beset by creditors, &c. முட்டுப்பாடு, v. noun. Dilemma, exigency, want, குறைபாடு. 2. Evil, தீமை. (சது.) முட்டுற்றவன், appel. n. An ignorant, or foolish person. 2. One in want. 131)