iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

iṉm (p. 57) s. Kindred, relations, connections, affinity, relationship, சுற்றம். 2. Class, kind, species, caste, sort, குலம். 3. Association (with persons), union, fellowship, சம்பந்தம். 4. A company, collective body, a society, association, கூட்டம். 5. Flock, herd, shoal, swarm, திரள். 6. Attendants of kings, royal household, அரசர்க் குறுதிச்சுற்றம். See உறுதிச்சுற்றம். இனக்கட்டு, s. Family ramifications, connections, உறவின்முறை. 2. Bond of union between relations, பந்துக்கட்டு. 3. Subordination, due respect, &c. among the several branches of a family, relative bonds, முறைமை. இனஞ்சனம்--இனத்தார்சனத்தார், s. Relations, kindred and connexions, சுற்றத்தார். இனமொழிவிடை, s. One of the five kinds of இறைபயப்பது--an indirect answer. இனமோனை, s. A rhyme where the letters which begin a line or foot are not the same as those of the next line or foot, but of the same class, இன வெழுத்தால்வருமோனை. If the letters are of the வல்லினம் class, the rhyme is called வல்லினமோனை; if of the மெல்லினம் class, the rhyme is மெல்லினமோனை; if of the இடையினம் class, the rhyme is இடையின மோனை. இனம்பிரிக்க, inf. To divide into classes. இனம்பிரிய, inf. To be separated from the company. இனவழி, s. Descent from the same line or ancestry. 2. Being related to the same breed of cattle. இனவெதுகை, s. A species of rhyme in which the second letters of each stanza are of the same class; it is of three kinds, வல்லினவெதுகை, மெல்லின வெதுகை and இடையினவெதுகை. இனவெழுத்து, s. Relative letters --as the hard letters are to their respective nasals, or vice versa; also letters formed from the same sources which in the consonants run in couplets through the alphabet, and the long vowels to the short, and vice versa, இன மாயுள்ளவெழுத்துக்கள். பாவினம், s. The three classes of poems which partake of the nature of each of the four out of five classes of poems called, தாழிசை, துறைவிருத்தம். 1. Those that have some of the properties of வெண்பா are வெண்டாழிசை or வெள்ளொத் தாழிசை, வெண்டுறை and வெளிவிருத்தம். 2. Those of ஆசிரியம் are ஆசிரியத்தாழிசை, ஆசிரி யத்துறை and ஆசிரியவிருத்தம். 3. Those of கலிப்பா are கலித்தாழிசை, கலித்துறை and கலி விருத்தம். 4. Those of வஞ்சிப்பா are வஞ் சித்தாழிசை, வஞ்சித்துறை and வஞ்சிவிருத்தம். மூவினம், s. The three classes of consonants--as வல்லினம், the six hard sounding consonants--as க், ச், ட், த், ப், ற். 2. மெல்லினம், the six soft sounding consonants--as ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். and 3. இடையினம், the six middle sounding conconsonants--as ய், ர், ல், வ், ழ், ள். 43)

uraicu (p. 65) --உரைஞ்சு, கிறேன், உரை சினேன்--உரைஞ்சினேன், வேன், உரைச--உரைஞ் ச, (உரைஞ்சு, is a cor. of உரிஞ்சு,) v. n. To rub one's self against a thing, to rub as beasts against a post, &c., to chafe, உரிஞ. 2. To wear away by use--as the feet by walking, as a seat by sitting, &c., தேய. 3. v. a. To rub hard, scour, scrape, or scratch --as with the back of a nail, to brush, clean off, or waste away by rubbing, தேய்க்க. 4. To graze, gall, bruise by grazing, சீக்க. (பிங்க.) ஆனையுமானையுமுதுகுரைஞ்சஇடையிலிருந்தகொசுகு நசுங்குகிறது. When elephants rub against each other, gnats are crushed. 62) *

etukai (p. 73) s. Initial rhyme, commonly occurring in the second letter of every line in the stanza. (See தொடை.) 2. [vul.] (fig.) Agreement, union, consonance, similarity, பொருத்தம். (p.) தலையாகெதுகை, s. In rhyme, similarity of the first class in which all the letters except the initial of the first foot in each line through the stanza are the same--as சொற்போர்புரிவர்நான்மறை யாறங்கமுணர்ந்ததொழுகுலத்தோர், விற்போர்புரிவர் நெடியசிலையிராமனனையவிறல்வேந்தர், பொற்போர் புரிவர் பிறர்பொருளுந்தம்போற் பேணிப்புரிவணிகர், நெற்போர்புரிவரந்நகரில்வேளாண்குலத்து நெறியி னரே. இடையாகெதுகை, s. Consonance of a medial kind in which the second letter only ryhmes--as அகரமுதலவெழுத் தெல்லாமாதி, பகவன்முதற்றேயுலகு. கடையாகெதுகை, s. Consonance of an inferior order including every kind except the two given above. ஆசெதுகை, s. An exception to the general rule of எதுகை; i. e. when the second letter of the first line is ய, ர, ல, or ழ, it may be omitted in the following lines when necessary. வழியெதுகை, s. The agreement of the second and third letters in the first, second, and sometimes the third feet in every line through the stanza. நெடிலெதுகை, s. The rhyming of the long consonants in a poem--as ஆவாவென்றேயஞ்சினராழ்ந்தாரொருசாரார், கூகூ வென்றேகூவிளிகொண்டாரொருசாரார், மாமாவென் றேமாய்ந்தனர்நீந்தாரொருசாரார், ஏகீர்நாகீரென்செய் துமென்றாரொருசாரார். இனவெதுகை, s. The rhyming of the same class of consonants in a poem. It consists of three kinds: 1. வல்லின வெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the வல்லினம் consonants, உ-ம். தக்கார்தகவிலரென்பதவரவ ரெச்சத்தாற்காணப்படும். 2. மெல்லினவெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the மெல்லினம் consonants, உ-ம். அன்பீனுமார்வமுடைமையதுவீனுநண்பென் னுநாடாச்சிறப்பு. 3. இடையினவெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the இடையினம் consonants, உ-ம். எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப் பொய்யாவிளக்கேவிளக்கு. 51) *

cēr (p. 208) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To join, combine, unite, associate, இசைக்க. 2. To mix, admix, incorporate, amalgamate, கலக்க. 3. To collect, gather, muster, assemble, கூட்ட. 4. To aggregate, add sum, to sum, கணக்குக்கூட்ட. 5. To bring over to one's interest or party; to enlist, proselyte, ஓர்பட்சத்திற்சேர்க்க. 6. To receive or admit to one's company, party, &c., receive into friendship or service, to bring under protection or shelter, சபையிற் சேர்க்க. 7. To put together, pile up, join the parts of a whole; to string, form or arrange in a row; make or put together a book, an ola or a paper; to pair, ஏடுமுதலிய னசேர்க்க. 8. To append, to attach, annex; to piece, தொடுக்க. 9. To encroach upon, over-reach, பிறனுடையதைச்சேர்க்க. 1. To register, enter, enrol, record, அட்ட வணையிற்சேர்க்க. 11. To cause to succeed or prosper; to accomplish, to bring about an event prosperous or adverse, &c., பொருத்த. 12. To interpolate, insert, இடையிற்சேர்க்க. 13. To conduct in safety to a destined place, ஓரிடத்திற்சேர்க்க. 14. To collect money, toddy, &c., ஈட்ட. 15. To tie or fasten with a rope, chain, &c.; to secure by fastening, கட்ட. 16. To put on a dress, armor, ornaments, &c., தரிப்பிக்க. 17. To make, build, construct, கோக்க. 18. To adulterate, பொடிசேர்க்க. (c.) குமுக்குசேர்க்க--கும்மக்குசேர்க்க, inf. To obtain persons for help. தனஞ்சேர்க்க, inf. To amass wealth. சேர்த்துக்கட்ட, inf. To tie or bind a person, or beast-as to a tree, &c. 2. To tie the hands, feet, &c., together. 3. To encroach, over-reach, எல்லைகூட்டிக்கட்ட. சேர்த்துக்்குழைக்க, inf. To mix--as rice and curry or other compounds, to mix and temper mortar, &c. சேர்த்துக்கொடுக்க, inf. To get, collect for another (men, money, &c.) 2. To mix medicine with a vehicle, and administer it. 3. To mix two or more medicines, and administer it. 3. To mix two or more medicines, and administer them, பலவுங் கலந்துகொடுக்க. சேர்த்துக்கொள்ள, inf. To admit into society; take into service, receive to friendship; to receive a wife after a separation; to reinstate. 2. To allow, in account, to credit. 3. To encroach upon. சேர்த்துப்பிடிக்க, inf. To conciliate friendship, to gain over, to win to one's interest. 2. To get a paramour. 3. (in burlesque.) To take rice by the handful, in eating. 4. To encroach on land; to appropriate trees, cattle, &c. சேர்த்துமுடிக்க, inf. To accomplish, to bring a person and event together, as the deity. சேர்த்துவிட, inf. To join--as a woman to a man, a servant to a master, to bring into one's favor, employment, protection, &c. 2. To reconcile, pacify, unite or reunite, சிநேகப்படுத்த. சேர்த்துவைக்க, inf. To lay up a hoard, amass, accumulate. 2. To pacify, to make friends. See கூட்டிவைக்க. சேர்க்கை, v. noun. Joining, uniting. associating, adding, addition, கூட்டுகை. 2. Combination, union, close friendship, alliance, confederacy, ஐக்கம். (c.) சேர்க்கைக்குத்தக்கபழக்கம். Habits according to one's company. சேர்க்கைவாசனை, s. See செயற்கைவா சனை. (c.) சேர்த்தி--சேர்த்திக்கை, v. noun. Intimacy, close attachment, ஐக்கம். 2. Connection, coalition, கூட்டு. 3. Fellowship, உடந்தை. 4. A pair--as of cattle, a yoke, பிணையல். 5. Adaptation, fitness, இசைவு. 6. Cohabitation, illicit intercourse, புணர் ச்சி. 7. Access, accession, சேர்வு. (c.) சேர்ப்பு, v. noun. Mixing, compounding. கலப்பு. 2. Connection, union--as சேர் வு. 3. (R.) A supplement, or an appendix, அனுபந்தம். 43)

tur (p. 249) s. A prefix used in combination signifying evil, ill, bad, deficient; it is often changed to ற், before the hard letters, to ன் before the soft, as துன்மார்க்கம். Before இடையினம், there is no change. Sometimes ர் is dropped and the relative letter takes its place--as துச்சரிதம், ஒருபசர்க் கை. (See துஷ்.) W. p. 414. DUR. துரதிஷ்டம், s. Ill luck. (c.) துராசாரம், s. Wickedness, depravity, perversity, a vicious life, தீயொழுக்கம். 2. Indecorum, indecency, immodesty, அவ மரியாதை. துராசாரன்--துராசாரி, s. One who violates the rules of his religion, caste. country, &c., a vicious person of vile character. துராசை, s. Evil desires, lust, covetousness, &c. துராத்துமா, s. An evil person, a retch, rescal, scoundrel, villain, தீயன். துராலோசனை, s. Bad counsel, prejudicial or evil advice. துரிச்சை, s. Evil desire. See இச்சை. துர்க்கதி, s. A wicked life, bad course, கெட்டநடை. 2. (also துர்கதி.) Hell, நரகம். துர்க்கந்தம், s. (also துற்கந்தம்.) Offensive smell, stink, கெட்டநாற்றம். துர்க்கருமம்-துர்க்கன்மம்-துஷ்கருமம், s. Evil actions either in performance, or as accumulated and attaching to the soul. துர்க்கன்மபரிபாகம்--துஷ்கன்மபரிபா கம், s. Ripening or exhaustion of the evil actions of former births. துர்க்கீர்த்தி, s. Ill fame, infamy. துர்க்குணம், s. (also துற்குணம்.) Bad disposition, ill humor, a vicious course, தீக்குணம். துர்க்குணன், s. A vicious, wicked man, தீயன். துர்க்குறி, s. Evil omen, bad sign, unfavorable symptom, ominous gesture. துர்ச்சரிதம், s. (more properly, துச்சரி தம்.) Evil practice, evil courses. துர்ச்சனம், s. Badness, viciousness, maliciousness, mischief, வன்மம். 2. Lewdness, lasciviousness, wantonness, மோக லீலை. 3. Insubordination, refractoriness, rebellion of a youth or dependant, &c., செருக்கு. துர்ச்சனநடத்தை--துர்ச்சனவியோகம், s. Vicious conduct, a vicious course. துர்ச்சனன், s. A petulant or insolent man. துர்ச்சனனைக்கண்டால்தூரவிலகு...... Abstain from an insolent person. துர்ச்செய்கை, s. Evil action. துர்ச்சொப்பனம், s. (also துச்சொப்ப னம்.] A bad or ominous dream. துர்த்தேவதை, s. A malignant demon. துர்ப்பலம், s. Weakness, feebleness, thinness, emaciation, பலவீனம். 2. (fig.) The state of being reduced in circumstances, சிறுமை. முன்னமேதுர்ப்பலைஅதிலுங்கர்ப்பிணி. Before weak, and now also pregnant; or poor, and under a heavy fine. துர்ப்பலன், s. Ill result as predicted in astrology. அமங்கலப்பயன். 2. Bad fruit, ill consequence. துர்ப்பாக்கியம்--தௌர்ப்பாக்கியம், s. Evil, calamity, ill-luck, misery, நிர்ப்பாக் கியம். துர்ப்பிட்சம்--துர்ப்பிக்ஷம், s. Famine, பஞ்சம். See பிட்சம். துர்ப்பீசம், s. An illegitimate child, வம்புப்பிள்ளை. See பீசம். துர்ப்புத்தி, s. Folly, presumption, foolhardiness infatuation, wickedness, evil propensity; கெடுமதி. 2. Ill-advice, bad counsel, துராலோசனை. துர்ப்போதனை, s. Bad instruction, illadvice, கெட்டஉபதேசம். துர்மனம், s. An evil mind. துர்மார்க்கம், s. com. துன்மார்க்கம்.) An evil life. துர்மாமிசம், s. (also துன்மாமிசம்.) Proud flesh in a wound, &c. 6) *

mruvu (p. 344) கிறேன், மருவினேன், வேன், மருவ, v. n. and v. a. To come near, to approach, கிட்ட. (சது.) 2. To join, unite, combine, copulate, to have sexual intercourse, கலக்க. 3. To arise intermediately, to be evolved from, grow out of, இடையிலேசேர. (p.) மருவியகாதன்மனையாளுந்தானும். The husband and wife united in affection. மருவலர், appel. n. [neg.] Enemies, haters, பகைஞர். (சது.) மருவார், appel. n. [pl.] Foes, as மரு வலர். மருவல்--மருவுதல், v. noun. Approaching, embracing.

y (p. 370) The eleventh consonant and first medial, இடையினம். 12)