akm (p. 2) s. Interior, inside, within, உள். அகக்கணு, s. In anatomy, inner tuberosity, அந்தப்பர்வகம். அகக்காழ்--அகங்காழ், s. The inside, solid part of timber, the heart of a tree. அகதேசி, s. [vul. அரதேசி.] A religious mendicant in his own country-used in opposition to பரதேசி. அகநிலை, s. The self-existent God, கடவுள். 2. Inside, உள்நிலை. அகவிதழ், s. Inner petals as found in the lotus and some other flowers; ex இதழ். (p.) 25)

itẕi (p. 45) s. The கொன்றை tree, Cassia, L. 151)

itẕ (p. 45) s. The petals of a flower, பூவிதழ். 2. Lip, the lips, உதடு. 3. The eyelids, கண்ணிமை. 4. A palmyra leaf, a palm leaf, பனையேடு. 5. A strip of palm leaf or other materials for making baskets, mats, &c., வகிர்ந்தவோலை. 6. The strips in venetian windows, &c., கதவினிலை. 7. A square or diamond in braiding mats, பாயினிதழ். 8. Sheath of flowers, &c., பாளை. 9. Leaf, இலை. மீகீழிதழுறப்பம்மப்பிறக்கும். The letters ப், and ம், are produced by the lower lip coming in contact with the upper one. (நன்.) இதழவிழ, inf. To open as a flower, மலர. இதழ்குவிக்க, inf. To close as flowers. 2. To join the lips conically, &c. 3. (fig.) To shut the eyes. இதழ்குவிவு, v. noun. Joining as the lips conically in sounding the letters, உ, ஊ, ஒ, ஓ, ஔ. இதழ்கூட்ட, inf. To join the lips for speaking. 2. To join the lips--as infants when they begin to make articulate sounds. இதழ்விள்ள, inf. To open as a flower, மலர, 2. To open the mouth, வாய்திறக்க. 3. To speak, பேச. 152)

utṭu (p. 59) s. Lip, lips, இதழ். 2. (fig.) Brim, margin, பானைமுதலியவற்றின்விளிம்பு. 3. The lip of a wound, வெட்டுவாய். உதடன், s. (fem. உதடி.) A blubber-lipped person, பருத்தவுதடன். உதடுதுடிக்க, inf. To quiver as the lips in anger. உதடுபிதுக்கி, s. A thick-lipped person. உதடுமடிக்க, inf. To bite the lips in anger. உதடுவெடிப்பு, s. Harelip. உதட்டடி, s. Angry, menace, bluster, boisterousness, வாயடி. உதட்டடியடிக்க, inf. To disconcert a plan by blustering. உதட்டுப்புண், s. Sore on the lip. உதட்டைப்பிதுக்க, inf. To pout, to shoot out the lower lip by way of negation or disdain. மூளியுதடு, s. A lip of which a part is wanting. 2. A harelip. மேலுதடு, s. The upper lip. கீழுதடு, s. The lower lip. 135)

kātu (p. 104) s. Ear, செவி. 2. The eye of a needle, ஊசியின்காது. The pan of a gun, துப்பாக்கிக்காது. 4. The bottom of a tobacco leaf near the stem, (See சோணை.) 5. The top of an ola bond, as far as the hole through which it is filed; also the stamped part of an indenture or bond, which is nipped off, when the bond becomes null and void, உடன்படிக்கையின்காது. 6. Eye of an umbrella wire, which plays round the whale bone, குடைக்கம்பியின்காது. 7. The ear of a machine or vessel--as இராட்டினக்காது. 8. A small wedge to hold a tenon, handle or peg in its place, இறுக்கலாப்பு. காதுக்கிட்டால்முகத்துக்கழகு. Rings, &c., put in the ear are ornaments to the face. காதுங்காதும்வைத்தாற்போல். With the utmost secrecy, ear to ear, &c. எனக்குக்காதுகேளாது. I am deaf. காதடி, s. [vul. காதவடி.] The back part of the cheek, செவியடி. காதடைப்பு, v. noun. Deafness occasioned by a fall, blow, disease, &c. காதணி, s. An ear-ornament; of this there are sixteen kinds: viz., கடிப் பிணை, கம்பி, கன்னப்பூ, கன்னாவதங்கம், குணுக்கு, குண்டலம், குழை, கொட்டை, செவிமலர், தாட ங்கம், தூக்கம், தொங்கல், தோடு, மஞ்சிகை, வல் லிகை, வேடம். காதற--காதறுந்துபோக, inf. To have the perforated part of the ear cut or torn off. காதறுக்க, inf. To rend the ear by tearing off the ear-rings. 2. To cancel a bond, commonly by mutilating it. காதறுத்தகூலிகைமேலே. Tearing the ear and getting booty; i. e. doing injustice and getting money. காதறுப்பான், s. A sore that appears round the ear, காதைச்சுற்றிவரும் இரணம். காதறை, s. One whose ear has been cut off, or mutilated. 2. The cavity of the ear. காதற்றமுறி, s. A cancelled ola bond. காதார, adv. With one's own ear. காதாரக்கேட்க, inf. To hear with one's own ears. காதாரக்கேட்டசாட்சி, s. An ear-witness. காதிலேசொல்ல, inf. To whisper in the ear. காதிலேயடிபட, inf. To be uttered in one's hearing. காதிலேயோத, inf. To whisper in the ear. 2. To initiate a disciple by whispering a மந்திரம் in the ear. 3. To give private advice. காதிலேவிழ, inf. To reach the ears, to be heard. காதுகடிக்க, inf. To whisper, to buzz in the ear. காதுகுத்த, inf. To bore, perforate or pierce the ear. நீயெனக்குக்காதுகுத்துகிறாயா. Do you pierce my ear? (Do you teach me?) காதுகுளிர, inf. To be gratifying to the ear--as good news, a good voice, sweet music, &c. காதுகேளாதவன், s. A deaf man. காதுகொடுக்க, inf. To give ear, to hearken, to listen, to give attention. என்சொல்லுக்குக்காதுகொடுத்தான். He has given ear to my words. காதுக்கின்பமான, Pleasing to the ear. காதுக்குடைச்சல், s. An itching, tingling sensation in the ear. காதுக்குத்து--காதுநோய், s. Ear-ache. காதுக்குறும்பி, s. Ear-wax, cerumen. காதுச்சோணை--காதுத்தண்டு, s. The lobe of the ear. காதுதூர, inf. To close the perforation of the ear. காதுத்துவாரம்--காதுத்துளை s. A perforation or hole in the ear intended for jewels. காதுப்பூ, s. A flower-shaped ear-ornament, for females. காதுப்பூச்சி, s. [prov.] A small kind of centipede, said to be very dangerous if it get into the ear, செவிப்பாம்பு. காதுமடல், s. The gristles of the ear, காதின் இதழ். காதுமந்தம், s. Dullness of hearing, காதடைப்பு. காதுமந்தன், s. A person dull of hearing. காதுமுருத்து, s. [prov.] The hard gristles of the ear. காதுவளர்க்க, inf. To promote the proper growth of the lobe of the ear for wearing jewels. காதுவிடாய், s. Weakness or lassitude in hearing, occasioned by hunger or sickness. காதுவெட்ட--காதுநறுக்க--காதுகிள்ள, inf. [prov.] To tear or nip off the stamped part of an ola bond, or otherwise to mutilate it as an indication of its being cancelled, உடன்படிக்கையின் காத றுக்க. காதெழுச்சி, s. A sore in the ear, கா தில் வரும் ஓர்நோய். காதைநெறிக்க, inf. To prick up the ears. காதைப்பொத்த, inf. To stop the ear. காதோதி, s. A malicious whisperer. காதோலை, s. An ear-ornament, often a rolled ola, colored red; used also to enlarge the perforation, whence the name, காதுக்கிடும் ஓலை.--Note. A person is considered naked with nothing in the ear. இல்லிக்காது, s. Ears with the hole very small--opposed to தொன்னைக்காது. கீழ்க்காது, s. The lower part of the ear. சோணைக்காது--சோணை பெருத்த காது, s. Large ear-laps, not perforated. தொள்ளைக்காது--வடிகாது--வார்காது, s. Ears with the hole much enlarged. மேற்காது, s. The upper part of the ear. வடுகக்காது, s. Large ear-laps artificially made. 23)

kuvi (p. 128) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become conical; to be heaped, or formed in heaps--as sand, gram, &c., கும்பமாக. 3. To contract; to collapse; to close--as flowers by night; to be closed--as an umbrella, கூம்ப. 4. To be joined conically--as the hands for worship or reverence, கைகுவிய. 5. To be thickly crowded; to be close, thick, clustered, &c.--as people, நெருங்கி மொய்க்க. 6. To become globular, திரள. 7. To be accumulated, stored up--as treasure, to be hoarded up, திரவியங்குவிய. 8. To converge, to tend to a focus--as rays of light, ஒளிகதிர்குவிய. 9. To assume a circular configuration--as the lips in kissing or in pronouncing the vowels, உ, ஊ, ஒ, ஓ, ஔ, இதழ்குவிய. 1. To be drawn in, closed up, &c.--as the rays of the setting sun, கிரண குவிய. 11. (fig.) To be engrossed in mind by some absorbing object; to be shut up from worldly things to spiritual contemplations, மணங்குவிய. குவிந்தவடிவு, s. A cone; a conical figure. குவிகை, v. noun. Convexity. குவியல், v. noun. A heap, a pile, அம் பாரம். குவிந்தமனம்--குவிமனம், s. A mind, disencumbered from worldly things and set on divine objects. குவிவு, s. [v. noun] A heap, a conical pile, accumulation, குவிந்தது. 2. Any thing conical in shape, coniform, கும்பவடிவானது. 3. Joining the hands conically, கைகூப்பு கை. 4. Conicalness, மொட்டு. 5. The state of being closed, drawn in--as the rays of the setting sun, கிரணங்குவிகை. குவை, s. A heap, a conical pile; a dunghill, குப்பை. 2. A collection, accumulation; crowd, shoal, கூட்டம். 3. A cone, any thing conical, குவிவு. 4. A hillock, மேடு. 10)

kuvi (p. 128) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To heap up, to form or gather in heaps, to pile up conically, நென்முதலியனகுவிக்க. 2. To accumulate treasure, to hoard up, பணஞ்சேர்க்க. 3. To close; to join the hands conically, கைகுவிக்க. 4. To contract the lips in kissing, &c., இதழ்குவிக்க. 5. To cover, to hide, to conceal, ஒளிக்க. 6. To draw in, close up--as the sun its rays when setting, கிரணஞ்சுருக்க. கைகுவித்துக்கும்பிட்டான். He worshipped with joined hands. குவிப்பு, v. noun. Heaping up, piling, குவிக்கை. 2. Accumulating, சேர்க்கை. 3. Joining the hands, கைகுவிப்பு. 11)

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

kōtu (p. 150) கிறேன், கோதினேன், வேன், கோத, v. a. To adjust feathers with the beak-as birds; to tear tender leaves in strips, பறவைமூக்கினாற் கோத. 2. To disentangle the hair with the fingers; to brush, comb, மயிர் கோத. (c.) 3. [loc.] The piddle, to pick food in eating, taking small quantities--as birds; also as sickly or dainty children, bashful persons. &c., சிறிது சிறிதாகவுண்ண. 4. [prov.] To hollow, excavate, scoop out, குழாயாக்க. 5. (R.) To kiss, to suck the lips, இதழ்கோத. கோதிக்கொண்டிருக்க, inf. To pick food daintily, &c. கோதிக்கட்ட--கோதிமுடிக்க, inf. To disentangle and tie the hair. கோதிவிட--கோதிவாங்க, inf. To allow another to adjust the hair. சிறகுகோத, inf. To pick at feathers --as birds. மயிர்கோத, inf. To adjust the hair knot. 42) *

cumpaṉam (p. 194) v. noun. Fondling with the lips, இதழ்முதலியன சுவைக்கை. 2. Kissing, fondling with the lips from venereal excitement, முத்தஞ்செய்கை. (indecent.) 65) *

cumpi (p. 194) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To kiss, முத்தஞ்செய்ய. 2. To fondle with the lips, இதழ்முதலியனசுவைக்க; [ex சும்பனம்.] (indecent.) சும்பிதம், v. noun. Kissing, முத்தமிடு கை. சும்பிதகரணம், s. Copulation. See கர ணம். 67)

cepam (p. 203) s. The silent repetition of incantations in worship according to prescribed forms, and with accompanying ceremonies, as counting the beads of a rosary, the joints of the fingers, &c., செபிக் குஞ்செபம். 2. The inaudible repetition of charms, magical incantation, &c., இதழசை யாமற்செபிக்குஞ்செபம். W. p. 34. JAPA. 3. [Christ. usage.] Prayer, வேண்டிக்கொள்ளல் (probably brought into use by the Romanists, with whose practice it accords). (c.) என்செபம்ஒன்றும்ஓடவில்லை. My prayer avails nothing. செபஞ்செய்வோன், appel. n. A praying person. செபதபம், s. Prayer and worship. (c.) செபஞ்சொல்ல--செபஞ்செய்ய, inf. [in Christ. usage.] To repeat prayers. செபவேளை, s. Time of prayer. செபாலயம், s. [in Christ. usage.] A prayer-house, church, synagogue. செபத்தியானம், s. Repetition of incantations and contemplation of the image of a deity in the mind, as the two forms of daily worship, for the சரிதைக்கா ரன், and கிரியைக்காரன். (c.) செபமந்திரம், s. Charms, incantations, &c., consisting chiefly of the names. and appellations of the deities addressed. செபமாலை, s. A rosary, used to determine the number of repetitions of a prayer or incantation. 2. A string of golden beads, worn by women, மாதரணிக லம். (c.) செபமுருவேற, inf. [prov.] See உரு வேற. செபம்பண்ண, inf. To repeat incantations inaudibly in worship, magic, medical practice, &c., 2. [in Christ. usage.] To pray. 32)

coṇṭu (p. 210) s. [prov. and improp.] A beak, bill, பறவைமூக்கு. 2. Lip, உதடு. 3. Blubber-lip, பெருஉதடு. 4. Thick brim of pots, பாத்திரவிளிம்பு. நீயேன் என்னைகச்சொண்டுபேசுகிறாய். Why do you abuse me? சொண்டடிக்க, inf. To blubber in speaking--as an old man. சொண்டன்--சொண்டுக்காரன், s. A thick blubber-lipped person. சொண்டுகூட்ட, inf. To protrude the lips--as a child when it begins to talk. See இதழ்கூட்ட. சொண்டுக்கதை, s. Telling stories to get something to eat. 2. Tale-bearing, telling tales, exposing secrets in order to please, blabbing. சொண்டுச்சாடை, s. A kind of talebearing, telling one what another has said to his discredit. சொண்டுத்தீன், s. Delicacy in food, eating too often, &c. சொண்டுப்பானை, s. A thick brimmed pot. சொண்டுவிற்க, inf. To tell tales, to expose. 30)

nirōṭṭam (p. 277) --நிரோஷ்டம், s. A kind of verse in which no labials are used, இதழுறாஎழுத்துடைக்கவி; [ex ஓட்டம், lip.] 138) *

viḷḷu (p. 398) கிறேன், விண்டேன், வேன், விள் ள, v. n. To open, expand, to open as a blossom, மலர. 2. To split, part, separate, பிரிய. 3. To be at variance, to be diverse, opposed, வேறுபட. 4. To crack, உடைய. 5. v. a. To embrace, தழுவ. 6. To speak, reveal, make known, பேச. எனக்குக்காரியம்விள்ளவில்லை. It is not understood by me. (c.) இதழ்விள்ளுதல். Opening the mouth. விண்டுபோனார்கள். They disagreed, and separated. விண்டுசொல்ல, inf. To speak freely, without restraint. விள்ளாதபேச்சு, s. Confused discourse, double entendre. விள்ளோடந்தேங்காய், s. [prov. also improp. விள்ளோடந்தேங்காய்]. A cocoanut in which the kernel easily parts from the shell. விள்ளல், v. noun. Embracing. 2. Unfolding as a flower. 3. Separating. (சது.) 148)