aṉṟu (p. 34) s. That day, then, any time but the present, அந்நாள். 2. (The third person masc. sing. of the defective verb, அல்.) It is not (that, but something else), அல்லது. 3. An expletive, அசைச் சொல்--as, ஆயதன்றே; for ஆயது, it happened. 4. [in poetry.] அன்று, is used for அன்றி--as, நாளன்றுபோகி, for நாளன்றிப்போகி. அன்றன்று. Daily, every day.-Note. In the high dialect, words which imply time and end in று or டு, are made adjectives by changing the preceding ன், or ண், into ற், or ட், and உ, into ஐ--as அன்று, is made அற்றை, இன்றுஇற்றை; also ஆண்டு-ஆட்டை, yearly. அன்றாடம், adv. Daily. (c.) அன்றினர், s. Foes, opponents, பகைவர்; [ex இனம்.] (பிரபுலிங்க.) அன்றுமுதல். From that day forward. அன்றெரிந்தான், s. A small shrub, ஓர்பூண்டு. அன்றே--அன்றைத்தினம்--அன் றையதினம், s. That very day. அன்றே. Not that, emphatically, or is it not that? 6)

aḷvu (p. 33) s. Measure, degree, proportion, quantity, magnitude, size, capacity, bound, limit, compass, number, standard, வரையறை. 2. The proper or required measure, the complement number, size, weight, &c., மட்டு. 3. With உம், it expresses a limited extent of measure, time, distance, &c., as அவ்வளவும், only so far, even so much. 4. Suffixed to participles, it means when, as soon as--as பார்க்குமளவில், as soon as seen. 5. A measure or thing to measure with, அளவுகருவி. There are four kinds of measurement; viz.: 1. எண்ணல், computation. 2. எடுத் தல், weight, measurement by balance. 3. முகத்தல், measurement of capacity--as dry of fluid measure. 4. நீட்டல், measurement of extension, a long measure and land measure.--Some add a fifth தெறித்தல், jerking with finger. இராசா அளவிற்கேறிற்று. It has gone up to (the limit of) the king; i. e. it is too late now to adopt measures to prevent it. காரியத்தளவிலேயொன்றுமில்லை. There is no importance in the thing--it matters not. குலத்தளவேயாகுங்குணம். According to the caste will be the disposition. அவன்வருமளவும். Till he comes. மேகமண்டலமளவும். As high as, or as far as the region of the clouds. என்னளவிலேயிப்படிநடந்தது. It has so happened to me; at least in my case, &c. தன்னளவிலே கொண்டாடிக்கொண்டான். He limited the feast to his own circle. அளவடி, s. A line containing four metrical feet, நாற்சீரால்வருமடி. அளவடிவிருத்தம், s. A விருத்தம் verse of four lines, each of which contains four feet, நேரடிவிருத்தம். அளவழித்தாண்டகம், s. A kind of poem, ஓர்பிரபந்தம். அளவறுக்க, inf. To find out, ascertain a number and decide, வரையறுக்க. அளவற்றது--அளவில்லாதது. appel. n. That which is beyond number, measure, weight, &c. அளவாக, inf. [used adverbially.] Moderately, to a limited extent, according to. அளவிட, inf. To estimate, calculate. 2. To guess, conjecture. 3. To measure, explore, fathom. 4. To investigate, examine, search into. அவனை அளவிடக்கூடாது. One cannot fathom him. அளவிடப்படாத, neg. rel. part. Incomprehensible. அளவிடை, v. noun. Measuring, admeasurement, அளவிடுகை. 2. Estimation, calculation, guess, மதிப்பிடுகை. 3. s. Weight, நிறை. 4. Capacity, extent of one's power. நிருவாகம். சத்துருவையளவிடைபார். Estimate an enemy's power. அளவியற்றாண்டகம், s. A kind of poem. அளவிறக்க, inf. To exceed the measure, the appointed limit, &c., எல் லைகடக்க. 2. To transgress, violate a rule, மீற. 3. To exceed all bounds, be immeasurable, inconceivable, எண்ணிறக்க. அளவிறந்தபொருள், s. Immense property beyond the power of calculation, a thing incomprehensible, a mystery. அளவின்மை, neg. v. noun. Immeasurableness, countlessness, immensity. அளவுகோல், s. A land measurer's rod. அளவுநாழி, s. A stamped measure. அளவுபடுத்த, inf. To measure, ascertain, to limit. அளவெடுக்க, inf. To take a measure, dimensions, &c., of a thing. அவ்வளவு--இவ்வளவு, s. So much, so many. அவ்வளவும், Even so much, only of far, that is all. எவ்வளவு, s. How much, how many. நேற்றளவு. Up to or till yesterday, in the course of yesterday. நேற்றையளவிலேசெய்தியிப்படி. The news were so up to yesterday. இன்றளவும். Until this day, in the course of to-day. 14)

iṉṟi (p. 57) . Gerund of the symbolic verb இல், ஓர்குறிப்புவினையெச்சம். ஒப்பின்றியநெஞ்சமே. O! matchless mind. தாமதமின்றி. Without delay, expeditiously. தவறின்றிநடக்கிறதரிது. It is difficult to maintain a faultless conduct. இன்றியமையாமை, neg. v. noun. Indispensableness, absoluteness, necessity, a sine-qua-non, இல்லாமல்முடியாமை. 58)

iṉṟu (p. 57) . Third person sing. neut. of இல், it is not, இல்லை. 2. An expletive, ஓரசைச்சொல். இன்றேல். If not, if wanting. 59)

iṉṟu (p. 57) s. To-day, at present, இந் நாள். இற்றை. The adjective form of இன்று, to-day, belonging to this day. இற்றைத்தினம்--இற்றைநாள், s. To-day. இற்றைநாளளவும். Until this day. இன்றுமுதல். From this day. இன்றைக்கு. To-day, the present day. இன்றையதினம்--இன்றையத்தி னம். [vul. prop. இன்றைத்தினம்.] To-day-a term in colloquial use. 60)

iṟṟai (p. 57) . See under இன்று. 42)

il (p. 55) . Not, non-existence, death, மரணம். (p.) 2. The root of one of the negative symbolic verbs, (see அல்) expressive of total or exclusive negation of the thing or quality--the opposite of உள். Sometimes in poetry it stands as a contraction of இல்லை. இற்றிறம்பிலர். They fail not in the performance of domestic duties; [ex இல், house; திறம்பு, failure; இலர், who are not.] இணையில்நெஞ்சமே. O! incomparable mind; O! mind debased beyond comparison. இலி, s. A person, or thing possessed of nothing. பிறப்பிலி, s. He who is without birth--the Supreme Being, கடவுள். 2. Siva, சிவன். (p.) இறையிலி, s. He who is exempt from taxes; [ex இறை, tribute; இல், not; இ, affix.] இந்தநிலமிறையிலி. This field is not taxed. இல்பொருள், s. An impossibility, an absurdity, இல்லாதபொருள். இல்பொருளுவமம்--இல்லுவமை, s. [in rhetoric.] Comparison with a thing that does not exist, உவமையணியி லொன்று--as எல்லாக்கமலத்தொழிலுந்திரண்டொ ன்றின் வில்லேர்புருவத்துவேனெடுங்கணல்லாண் முகம்போலும், the beauty of the face of the damsel whose eyes resemble a lance, and brow, a bow, is equal to the aggregate beauty of all lotuses. இல்லாதபொய், s. Downright lie, முழுப்பொய். இல்லாதவன், neg. appel. noun. One utterly destitute. இல்லாததும்பொல்லாதுஞ்சொல்ல, inf. To tell lies and speak evil of one. இல்லாமல், ver. part. Without. இல்லாமற்போனால், If not, otherwise. இல்லாமலிருக்க, inf. To be without, be wanting, be absent. இல்லாமை, neg. v. noun. Absence, destitution, privation, இன்மை. 2. Poverty, want, தரித்திரம். இல்லார்--இல்லோர், s. The poor, the destitute, those who are in want, தரித்திரர். இல்லெனல், v. noun. Death, extinction, சாதல். 2. Denying, இல்லையென் றசொல்லல். இல்லை, s. Negation, இன்மை. 2. A defective verb implying absolute negation, added to nouns, pronouns, verbs or participles. 3. Death, extinction of life, சாதல். இல்லையாகியவென்மகற்காண்பன். I shall see my deceased son. இல்லையாகில்--இல்லையென்கில்--இல்லையெ ன்றால். If not, or else, otherwise. வருகிறையோ இல்லையோ? Will you come or not? ஒருக்காலுமில்லை. Never. இதுவுமில்லை--அதுவுமில்லை--இரண்டுமில்லை. Neither this nor that, neither of the two. ஒற்றுமில்லை. Nothing. துப்புறவில்லை--பரிச்சேதமில்லை. Not at all. அளவில்லை. Beyond measure, immeasurable. இன்னதென்றில்லை. It is not described what it is, no matter what. இவ்வளவென்றில்லை. It is unascertained, not estimated, not measured. இல்வழக்கு, s. Unjust lawsuit, பொய்வழக்கு. எண்ணில்காலம், s. Incalculable time. அருளிலார், s. Those devoid of benevolence. இன்றி, v. part. from the root இல். Without. தாமதமின்றி. Without delay. ஒருபிரயாசமுமின்றி. Without labor, or difficulty. பாவமின்றிநடக்கிறது அரிது. It is difficult to live without sinning. 23)

eccm (p. 73) s. Deficiency, defect, lack, குறைபாடு. 2. Remainder, remnant, சேஷம். 3. Orts, remains of food, whatever has come in contact with the mouth. spittle, &c., being deemed defiled, எச்சில். 4. Posterity, offspring, சந்ததி. 5. The dung of birds, fowls, wall-lizards, &c., பறவைமுதலி யவற்றின்மலம். 6. An elliptical, or unfinished word, sentence, பெயரெச்சமுதலியன; [ex எஞ்சு.] (p.) எச்சத்தாற்காணப்படும். (Their deeds) will be manifest in their posterity; i. e. in the prosperity, or adversity of their offspring. எச்சமிட, inf. To discharge excrement--as birds, &c., பறவைமலம்விசர்ச் சிக்க. பகையெச்சம். s. Suppressed anger. தீயெச்சம், s. The remainder of fire--as, வினைபகையென்றிரண்டினெச்சம், நினை யுங்காற்றீயெச்சம்போலத்தெறும், (Warlike) deeds which are not pushed to extremity (in the destruction of a foe) and hatred which is not executed but suppressed, will destroy like fire unextinguished. (குறள்.) நோயெச்சம், s. A reduced disease, the remains of a disease. ஈரெச்சம், s. In Grammar, the two classes of unfinished words. I. பெயரெச் சம் or participles, lit. words which require nouns to complete them. These embrace two classes, viz.: (1.) தெரிநிலை ப்பெயரெச்சம், or the participle of the common verb--as, வந்தமகன், the man who came; வருகின்றமகன், the man who comes; வரும்பிள்ளை, the child that will come. (2.) குறிப்புப்பெயரெச்சம் or பெயரெச்சக்குறிப்பு, the participle of the symbolic verb, which always ends in அ and often has the force of an adjective--as கரியகுதிரை, a black horse; கடுங்கண்ணகுதிரை, a fierceeyed horse, or a fierce horse; பொன்னகு திரை. a gold-like horse; அமர்முகத்தகுதிரை, a horse in the front of a battle; மூவிலைய வேல், a three-forked dart, a trident. II. வினையெச்சம், unfinished verbs, or such forms of the verb as require other terminate verbs, &c., to complete the sense. (1.) தெரிநிலைவினையெச்சம். In the past, it is called by Beschi, a gerund; there are five varieties; i. e. (1.) செய்து, பண்ணி, நிறீஇ for நிறுவி or நிறுத்தி; வளைஇ for வளைந்து or வளைத்து; இரீஇ for இருந்து or இருத்தி; கூய் for கூவி. (2.) செய்பு. (3.) செய்யா. (4.) செய்யூ. (5.) செய்தென--Notes. The first is the most common, and the only kind found in colloquial use. 2. The present, or infinitive, செய or செய்ய. 3. The future comprising six varieties. 1. செயின், செய்யின், செயில், செய்யில், செய்கில், these are all future subjunctive forms. 2. செய்யிய. 3. செய்யியர். 4. செய்வான். 5. செய்பாக்கு. 6. உண்பான், this termination occurs after a nasal only. The last five are equivalent to the infinitive, &c., they may be rendered by that with the potential of the verb, as given in நன்னூல். A few may be added: 1. செய் தால், the common subjunctive of the past, but often used for the future. 2. செய்தக்கால். 3. செய்தக்கடை, past or future subjunctives. 4. செய்தலும், காண்டலும். 5. செய்தலோடும், implying when, or as soon as. 6. ஏல், a contraction of எனில், is, in poetry, added to any finite verb to form the subjunctive--as உண்ணுமேல், உண்ணுமெனில். 2. வினையெச்சக்குறிப்பு or குறிப்புவினையெச்சம், gerund of symbolic verbs; of these there are but two, இன்றி and அன்றி from இல் and அல், these symbolic verbs being redundant. சொல்லெச் சம், elliptical, or incomplete words, or classes, ten in number. 1. பெயரெச்சம், participles as given above. 2. வினையெச் சம், unfinished forms of the verb. (See above.) 3. உம்மையெச்சம், a sentence in which a second உம் and its adjunct are understood--as, சாத்தனும்வந்தான், Sattan also is come, implying that others are come or expected. 4. சொல்லெச்சம், a clause in which சொல்லல் is understood --as, என்றார் for என்றுசொன்னார். 5. பிரிநிலை யெச்சம், a clause in which an exception of persons, or things is implied, see ஏ and ஓ--as, அவனேகொண்டான், he bought it, implying that others did not. 6. எனவெனெச்சம், a clause in which a verb, or a noun is required after என--as, கடலொல்லெனவொலித்தது, the sea roared with the sound of ஒல். 7. ஒழியிசையெச்சம், a clause in which a counterpart is understood--as உண்ணுதற்கோவந்தான், was it to eat that he came (implying that his object was otherwise)? 8. எதிர்மறை யெச்சம், the ellipsis of a negative, or denial--as அவனோகொண்டான், Was it he that bought it (implying a negative answer). 9. இசையெச்சம், ellipsis generally comprising two or more words, such as are not found in the above--as நின்னையா னகன்றாற்றுவனோ, Can I endure separation from you (indicating an affectionate attachment to the party addressed)? 1. குறிப்பெச்சம், symbolic terms, contractions, abbreviations, &c., comprising several kinds. (See குறிப்பு.) There is another form called முற்றெச்சம், a finite verb used in the place of a gerund--as உண்டான்வந்தான் for உண்டுவந்தான், eating he came. எச்சமிட, inf. To befoul, to soil with dung--spoken of birds. எச்சவனுமானம், s. Inference of a past cause from a present effect. See அநுமானம். எச்சவாய், s. [vul.] The sphincter of the anus, the podex, குதம். அட்டவெச்சம், s. The eight defects in the human body; i. e. 1. சிதடு or குருடு, blindness. 2. ஊமை, dumbness. 3. செவிடு, deafness. 4. கூன், crookedness of the back. 5. குறள், dwarfness. 6. முடம், lameness. (சது.) (in பிங்கலந்தை and திவாகரம், யகண், மா, hermaphroditism). 7. உறுப்புமயக்கம், a monstrous birth either by redundancy, defect, or misplacing of the members, &c. 8. உறுப்பில்பிண்டம், a shapeless production, or a birth with the features not properly developed. 23)

eṉṟu (p. 76) . What day? when? what time? எப்போது. என்றும், s. Every day, always, forever. என்றைக்கும்--எற்றைக்கும்--என்றென்றைக்கும். Forever. என்றைக்குச்செய்வானோ. When he will do it (I cannot tell). என்றுமுள்ளவர். The everlasting oneGod. என்றைத்தினம். Which day? என்றூழிகாலமும். Through all ages. இன்றன்றென்றும். To-day and forever. 2)

kaṇitam (p. 89) s. Numbering, calculation, reckoning, computation, estimation, எண்ணு கை. 2. Arithmetic, mathematics, arithmetical calculations, &c., இலக்கம். 3. Astronomical or astrological calculations, predictions, prognostications, &c., கணிக்கப்பட் டது. 4. Treatise on astronomy and astrology, கணிதநூல். Wils. p. 278. GAN'ITA. கணிதமிலுயிர்கடோறுங்கலந்துவீற்றிருந்தபெம்மான். God (Siva) who pervades the whole boundless species of animated existence. இன்றைக்குச்சேவகரைக்கணிதம்பண்ணுவார்கள்.... To-day they will muster the troops. கணிதசாத்திரம், s. Astronomy and astrology, ககோளநூல். 2. Arithmetic, mathematies, கணக்குநூல். கணிதசாத்திரி, s. Astronomer, mathematician, சோதிடசாத்திரி. கணிதசிந்தாமணி, s. A treatise on astrology, ஓர்நூல். கணிததீபிகை, s. A treatise on astronomy, ஓர்நூல். கணிதம்பார்க்க, inf. To make an astrological computation. கணிதர், s. Astrologers, astronomers, சோதிடர். 2. Arithmeticians, mathematicians, கணக்கறிந்தோர். 3. Accountants, cashiers, secretaries, writers, கணக் கெழுதுவோர். 7)

kūṭṭu (p. 133) கிறேன், கூட்டினேன், வேன், கூட்ட, v. a. To unite, conjoin, combine, connect, இணைக்க. 2. To collect together, to assemble, சேர்க்க. 3. To compound, mingle, commix, amalgamate, கலக்க. 4. To add, cast or sum up; to aggregate, தொகைப்படுத்த. 5. To increase--as interest, salary, allowance, price, &c.; to enhance, to augment, அதிகரிக்கச்செய்ய. 6. To add--as ingredients in food, medicine, &c., கூடச்சேர்க்க. 7. To receive, take, or admit one into a company, party, class, society, partnership, &c., சபை முதலியவற்றிற்கூட்ட. 8. To accumulate, hoard, to store up, to treasure up, சேகரிக்க. 9. To sweep; to gather--as sweepings, பெருக்க. 1. To draw one over to a party, to enlist, to engage; to proselyte, to convert, கட்சி முதலியவற்றிற்சேர்க்க. 11. To append, to attach, to annex, to subjoin, to superadd, கூட்டிவைக்க. 12. v. n. [prov.] To from-as pus &c., உண்டாக்க. கூட்டிக்கட்ட, inf. To gather and tie up--as hair, &c., சேர்த்துக்கட்ட. 2. To encroach on another's land, எல்லை கட்ட. 3. To tie together--as the hands, or the hands and feet; &c. கூட்டிக்கொடுக்க, inf. To give more --as salary, price, &c., to superadd. 2. To add interest to principal and pay it at once. 3. [low.] To pimp, &c. கூட்டிக்கொள்ள, inf. To add an ingredient to medicine or one's food. 2. To take one in company, admit into society, or receive to office, &c. இன்று போசனத்துக்கென்ன கூட்டிக்கொண் டாய். What have you eaten with your food rice to-day? கூட்டிக்கொண்டுபோக--கூட்டிப்போக, inf. To take in company, to take along; to carry, convey. 2. To gather up and take away. கூட்டிச்சேர்க்க, inf. To collect together. கூட்டிப்பிடிக்க, inf. To hold together --as things in the hand. 2. To encroach upon--as lands. 3. To grasp, take up, or thumb too much, in measuring cloth, &c. 4. [local] To receive, entertain, treat with kindness--as a repenting prodigal. கூட்டிமுடிக்க, inf. To gather up and tie the hair. 2. To accomplish, to bring about--as the deity, or as the actions of former births, producing their proper fruits--little used. கூட்டிவிட, inf. To pimp, to pander, (low.) 2. To send along. கூட்டிவைக்க, inf. To accumulate, to lay up, to deposit. 2. To cause to succeed. 3. To bestow enjoyments on one --as the deity in granting a wife, sexual enjoyment, &c. தெய்வங்கூட்டிவைக்கவேண்டும். May God send prosperity. கூட்டுவிக்க, inf. To join together, reconcile. 2. To cause to be swept, &c. இதழ்கூட்ட--சொண்டுகூட்ட, inf. [prov.] To join the lips in speaking. See under இதழ். கறிகூட்ட, inf. To mix ingredients for curry. சுருதிகூட்ட, inf. To tune the voice, or instruments before performing. 2.To accompany the singing by an instrument, or the voice sounding the key note. பறவைகூட்ட, inf. To become fledged; to attempt to fly--as a fledgeling; to assist to fly. மைகூட்ட, inf. To make ink or paint. 2. To make collyrium for the eyes. கூட்டல்கழித்தல், v. noun. Accepting and rejecting. 2. Adding and subtracting. கூட்டு, v. noun. A compound, medley, mixture, composition, aggregation, aggregate, கலப்பு. 2. Curry stuffs ground together, கறிக்கூட்டு. 3. [in arith.] Addition; generally in composition with கணக் கு--as in கூட்டுக்கணக்கு; [ex கூட்டு, mix, add, &c.] கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuffs. கூட்டுக்கறி, s. Compound curry, made of several vegetables. 2. Another kind of curry. கூட்டுக்கூட்ட, inf. To moisten ground curry stuffs. 2. To mix aromatic ingredients in grinding sandal. கூட்டுத்தட்டு, s. A salver with compartments for holding ground curry stuffs, கூட்டுவைக்குந்தட்டு. கூட்டுவர்க்கம், s. Mixture of odoriferous ointment. சந்தனக்கூட்டு, s. [prov.] Perfumery ground with sandal. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. [prov.] Spices mixed with chopped areca-nuts and used in chewing betel. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A famous medicinal oil compounded of castor, margosa and rape-seed oils. கூட்டுக்கால்கட்ட, inf. To tie a beast's forelegs together. கூட்டாகுழப்பம், s. Confusion of things, affairs, &c., a clutter, தாறுமாறு. கூட்டுக்கச்சவடம்--கூட்டுவியாபாரம்-கூட்டுத்தொழில்--கூட்டுவர்த்தகம், s. A traffic in partnership. கூட்டுப்பயிர், s. Joint cultivation, joint culture. கூடியிருந்துபார் கூட்டுப்பயிரிட்டுப்பார். Try a man by, living with him, or by having a field in common. கூட்டுமூட்டு, s. Union or combination of persons for effecting an object-as the marriage of a destitute girl, &c. 2. League, confederacy, conspiracy. 3. Slander, aspersion, calumny. கூட்டெழுத்து, s. Double or compound letters--as , , . 2. Compound Sanscrit letters--as க்ஷ See under எழுத்து. கூட்டுக்கணக்கு, s. [in arith.] Addition. கூட்டுக்கழிவு, v. noun. Addition and subtraction; increasing and reducing. கூட்டிடைச்சொல், s. [modern.] A copulative conjunction. 30)

cuttam (p. 193) s. W. p. 851. S'UDD'HA. Pureness, cleanness, chastity--as சுசி. 2. Genuineness, entireness, reality, சுயம். 3. Faultlessness, correctness, பிழையின்மை. 4. Strict morality, sanctity, மாசின்மை. 5. Being unmixed, untainted, unadulterated, கலப்பின்மை. 6. Innocence, innocence established by trial or ordeal, கறையின்மை. (c.) 7. The third and highest state of separate souls next to absorption, சுத் தாவத்தை. 8. A prefix to the names of the phases of the moon in her increase-as opposed to பகுளம். 9. (fig.) Health, salubrity, recovery from disease, welfare, சொஸ்தம். 1. [in astron.] Correction or equation. சுத்தஞ்சோறுபோடும். Pureness will make one prosperous. சுத்தக்கறுப்பு, s. Entire blackness. (c.) சுத்தக்காரன், s. A man who is neat and clean. 2. (fig.) A pure, innocent man, சுத்தன். சுத்தசதுர்த்தசி, s. The fourteenth phase of the moon in her increase--as opposed to பகுளம். சுத்தசத்தியம், s. The simple truth, genuineness, authenticity. சுத்தசலம், s. Clean or pure water. சுத்தசூனியம், s. Absolute nothingness, nonentity, முழுப்பாழ். (c.) 2. Atheism. நிரீச்சுரம். சுத்த சூனியமாக்கிப்போட்டான். He has utterly destroyed the family. சுத்தசைதன்னியம், s. Pure spirit, pure intellect--as distinct from matter. (p.) சுத்தசைவம், s. The highest, or the sixteenth degree of Saivism. See சைவம். சுத்தச்சிவப்பு, s. Pure red, scarlet. (c.) சுத்தஞானம், s. Pure, spiritual knowledge; pure ஞானம் unmixed with works. (p.) சுத்ததத்துவம், s. One of the five properties of Siva. See சிவதத்துவம். சுத்ததாளம், s. A superior kind of தா ளம். சுத்ததினம், s. A lucky day. See சுதினம். 2. New year's day, வருஷப்பிறப்பு. 3. The exact number of days elapsed in an epoch, or in any fixed portion of time --considered as an element for finding the longitude, &c., of the sun, moon, planets, &c. சுத்தத்தோடிருக்க, inf. To be pure in body and mind. சுத்தநாசம், s. (also சர்வநாசம்.) Entire destruction, utter ruin. (c.) சுத்தநிலை, s. As சுத்தம், 7. சுத்தபஞ்சமி, s. The fifth day of the new moon. See பஞ்சமி. சுத்தபட்டினி, s. Utter starvation. (c.) சுத்தபத்தி, s. Real piety, sincere devotion. சுத்தபரிமளம், s. Fragrance, sweet scent. சுத்தபரிசம், s. [in astron.] True time of the beginning of an eclipse. சுத்தபரிசுத்தாங்கம், s. Entire purity, holiness. (Colloq.) சுத்தபவித்திரம், s. Entire pureness, holiness. (p.) சுத்தபாடம், s. The correct or genuine reading. சுத்தபோசனம், s. Sacred food--commonly used in reference to offerings made in the temples. சுத்தபௌரணை, s. The oppositions of the sun and moon. சுத்தபுடம், s. [in astron.] The real situation (longitude) of a planet, &c., as differing from its mean place. சுத்தப்பட, inf. To be cleaned. சுத்தப்படச்செய்ய, inf. To make a thing neatly. 2. [in carpentry.] To plane the wood smoothly. சுத்தப்பிரதி, s. A fair copy. (c.) சுத்தபூமி, s. Cleared land. (p.) சுத்தப்படுத்த--சுத்தம்பண்ண, inf. To cleanse, to clear away, make clean. சுத்தப்பிழை, s. Complete error. (c.) சுத்தப்பொய், s. A downright lie. (c.) சுத்தமத்தளம், s. A superior kind of மத்தளம். சுத்தமனம், s. A frank, sincere mind, கபடமின்மை. 2. A pure mind. சுத்தமாயை, s. Pure spiritual Maya. See மாயை. சுத்தமாய், adv. Wholly, entirely, utterly, absolutely. 2. At all, in the least. (c.) இன்றைக்கெனக்குச்சுத்தமாச்சாப்பாட்டுக்கில்லை. I am, to day, entirely destitute of food. சுத்தமார்க்கம், s. Pure conduct, spotless morality. 2. Sincere piety. 3. The true system of religion. சுத்தம்பண்ண, inf. To purity, either physically or ceremonially; to cleanse, to refine. 2. [in astron.] To equate or correct. சுத்தம்பேச, inf. [prov.] To speak boastingly of one's character, parentage, connexions, &c. சுத்தவநியாயம், s. A gross injustice. (c.) சுத்தவாசனை, s. Pure fragrance. 2. (fig.) A pure state of the soul--oppo. to மலினவாசனை. சுத்தவாளர், s. [improp.] Pure persons. 2. (Rom. usage.) Saints, அர்ச்சியசிஷ்டர். சுத்தவாளி, s. A person proved innocent in a court of justice, not guilty-oppo. to குற்றவாளி. (c.) 2. A holy person. சுத்தவிக்கேபம்--சுத்தவிட்சேபம், s. [in astron.] The true celestial latitude. See புடலிக்கேபம். சுத்தவித்தை, s. [in Agam.] A preponderance of spiritual knowledge above a tendency to works. See சிவதத்துவம். சுத்தக்கட்டிவெள்ளி--சொக்கவெள்ளிக் கட்டி, s. A lump of pure silver. (c.) சுத்தவீரம், s. True valor, heroism. (c.) சுத்தவீரர், s. (sing. சுத்தவீரன்.) True heroes. சுத்தவுபவாசம், s. Absolute fasting, total abstinence during a fast. சுத்தவெள்ளை, s. Pure white. 2. That which is entirely white. (c.) சுத்தன், s. A pure person, a sincere person, பரிசுத்தன். (c.) 2. One ripe for liberation from births, a soul in the third, or highest stage, next to absorption, நின்மலன். 3. Siva, அரன். 4. Brahma, ஐயன். 5. Argha, அருகன். 6. Vishnu, அரி. கைச்சுத்தம், s. Cleanness of hands or freedom from bribery. (c.) மெய்ச்சுத்தம், s. Cleanliness of body. (c.) மனச்சுத்தம், s. Mental purity. (c.) வாய்ச்சுத்தம், s. Veracity, or cleanness of mouth. (c.) சுத்தாங்கம், s. Pureness, cleanness, purity, sanctity, சுத்தம். 2. Entireness, absoluteness, முழுமை; [ex அங்கம்.] (c.) சுத்தாங்கமாய்ப்போயிற்று. It is entirely gone. 2. It is quite clean. சுத்தாங்கன், s. A pure person, one without moral stain. (Colloq.) சுத்தாத்துமா, s. A person of superior, spiritual knowledge. 2. One of spotless, irreproachable character. 3. A soul approximating to liberation. (p.) சுத்தாவத்தை, s. As சுத்தநிலை; [ex அ வத்தை.] சுத்தோதகம், s. Pure water. See under உதகம். 94)

cōṟu (p. 212) s. Boiled rice, சாதம். 2. Apex of the wild pine-apple resembling boiled rice; also a white spongy substance found in the palmyra, wild al&oe; &c, கற்றாழை முதலியவற்றின்சோறு. (c.) 3. The second lunar asterism. See பாணி. சோறுங்கூறையும்கொடுக்க. To give food and raiment. சோற்றாலெடுத்தசுவர். A wall of rice, food, &c., i. e. the body. வயிற்றுச்சோற்றுக்குவேலைசெய்ய. To serve for daily bread. (Low.) இன்றைக்குச்சோற்றுக்கில்லை. Nothing to eat. சோற்றிறக்கமில்லை. The rice will not go down; i. e. he cannot eat. சோறாக்க--சோறுசமைக்க, inf. to boil rice. சோறிட, s. To set rice before one. 2. To board, feed. சோறுகொடுப்பிக்க, inf. To cause a bride to present boiled rice to the bridegroom, as an essential part of the marriage ceremony among some castes. சோறுகொல்லி, appel. n. A glutton, பெருந்தீனிக்காரன். 2. Green vitriol, அன்ன பேதி. சோறுபடைக்க--சோறுபோட, inf. To set rice on plates, leaves, &c., for eating. (c.) சோறுபொங்க, inf. To cook rice. 2. To boil over, bubble up. சோறுபொலிய, inf. [prov.] To swell or enlarge, as rice in boiling. சோறுவடிக்க, inf. To strain off rice. சோறூட்டல், v. noun. The ceremony of first feeding with rice, performed on an auspicious day. See அன்னப்பிராசனம். சோறூற, inf. [prov.] To be too much soaked, as rice in boiling over insufficient fire. சோற்றகப்பை, s. Ladle for rice, in distinction to that for curry. (c.) சோற்றலகு, s. A wicker strainer for boiled rice. (R.) சோற்றாலாத்தி, s. Boiled rice waved before a person, an idol, a married couple, a great person, &c., to remove the supposed fascination of unlucky eyes. (c.) சோற்றுக்கடன்--சோற்றுதவி, s. Duty or obligation to one for support. சோற்றுக்கத்தளை, s. A kind of fish. See கத்தலை. சோற்றுக்களை, s. Languor after eating. 2. Fainting through want of food. சோற்றுக்கற்றாழை, s. See தாழை. சோற்றுக்காரி, s. A woman who prepares food for one who pays her expenses. (c.) சோற்றுக்குடலை, s. [prov.] See குடலை. சோற்றுக்குவீங்கி, appel. n. A man greedy of food, who will eat any where. சோற்றுக்கூடை, s. A large basket in which rice is served up to a company. சோற்றுக்கை, s. The right hand as used in eating rice, &c.--oppos. to பீச்சைக் கை. (c.) சோற்றுக்கொடை, s. Giving boiled rice as alms to religious mendicants, being the first kind of bounty. சோற்றுச்சட்டி, s. An earthen pan for cooling boiled rice. சோற்றுத்துருத்தி, s. The body; (lit.) a leather bag of rice. (p.) 137)

tiṉam (p. 241) s. Day of twenty-four hours, நாள். W. p. 48. DINA. 2. Day-time, from sun to sun, பகல். 3. A great day, a holiday, திருநாள். 4. adv. Daily, as தினந் தோறும். (c.) தினகரன், s. The sun, as திவாகரன், ஆதித்தன்; [ex கரன், maker.] தினகவி, s. A poem in praise of a king, on his rising up and sitting down. 2. The poet who composed it, ஒர்புலவன். தினகாலம். Always, எப்போதும். தினக்காய்ச்சல், s. Quotidian fever. தினசாரிக்காரன், s. One who always rides, &c. See சாரி. தினசேரி, prov. Daily, நித்தம். (c.) தினசேஷம், s. [in astron.] The difference between the வருடசேஷம் and the next less number of days in பரிவிருத்தி. தினச்சரி, s. Occupations of a complete day, முழுநாள்வேலை. (R.) தினச்சரிதை, s. The history of one's life. தினத்திரயம், s. Occurrence of three lunar asterisms in one day. தினந்தினம், s. Day after day. தினந்தோறும்--தினமும், adv. (sometimes தினமானம்.) Every day, daily. தினபலன், s. Daily fortune, daily results of astrological configurations at the birth as written in some nativities. தினப்படி, s. Daily allowance. தினப்பாடு, adv. Every day. தினப்பிரளயம், s. The flood recurring at the close of each day of Brahma. தினமணி, s. (St.) Thew sun, as the pearl of the day. தினமயக்கம், s. Every day's illusion. சிவவாக். தினம்பார்க்க, inf. To distinguish lucky from unlucky days. தினவர்த்தமானம், s. Daily news. இன்றையதினம். To-day; நாளையதினம், tomorrow; நேற்றையதினம், yesterday; சுதினம், a good day--in salutation; துர்த்தினம், an unlucky day. தினாதினம், s. Various days. 2. A great or special day, (plural for sing. by way of eminence.) தினாந்தம், s. Evening, sunset, close of the day; [ex அந்தம், end.] தினாந்தரம், adv. Daily. 2. s. Intervening day or days, இடையாந்தரம். தினாம்சம், s. Part of a day; [ex அமிசம்.] தினாரம்பம், s. Beginning of a day, morning; [ex ஆரம்பம்.] தினார்த்தம்.s. [in astron.] Half of the day-time, of the time from sun to sun. தினாவசானம், s. (St.) End of a day, evening, as திவசாவசானம். 65)

nmpu (p. 270) கிறேன், நம்பினேன், வேன், நம்ப, v. a. To hope, மெய்கொள்ள. 2. To trust, to confide in, to believe, to have faith in, விசு வாசிக்க. 4. To desire, to long for, to desire intensely, விரும்ப. (c.) அதைநம்பப்படாது. Don't believe it. உன்னைநம்பிவந்தேன். I came trusting in you. இன்றுவருவான்என்றுநம்பாதே. Don't expect him to-day. நம்பிக்கொள்ள, inf. To trust, to rely on, as நம்பு, v. நம்பிமோசம்போக, inf. To be disappointed. 46)