āḷ (p. 43) s. A person, grown man, ஆண் மகன். 2. A man of property, power, influence, consequence, &c., ஆடவன். 3. A servant, slave, அடிமை. 4. A laborer, messenger, கூலியாள். 5. A devotee, தொண்டன். 6. The common termination of the third person singular feminine, பெண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. ஆளானான். He has attained to manhood, has become a person of consequence. அவனதற்காளோ? Is he competent for that? மரங்களாளாய்ப்போயின. The trees have arrived at maturity. ஆட்காட்டி, s. The forefinger, சுட்டுவிரல். 2. A bird, the lapwing, which screeches on the approach of a person by night, ஓர்பறவை. ஆட்கூலி, s. The hire of a workman. ஆட்கொல்லி, s. A murderer, manslayer, homicide, assassin, கொலை காரன். 2. (fig.) Gold, money, பணம். ஆட்கொள்ள, inf. To employ as a servant, admit as a worshipper, devotee, &c.--used in reference to the deity, or a great person--implying grace or condescension in the receiver, and benefit to the person taken, அடிமைகொள்ள. ஆட்பட, inf. To become a servant, devotee, &c., commonly to a deity. 2. [prov.] To rise from obscurity, become a man of some property, or consequence. 3. To come to manhood. 4. To regain strength, &c., after sickness. அவனென்னாலேயாட்பட்டான். He became eminent by me. ஆட்படுத்த, inf. To adopt one as a devotee, servant, &c. 2. To raise a person from obscurity. 3. To rear, bring up a person from a child to a man, cherish, nourish. ஆட்பார்க்க, inf. To seek another. 2. To watch as a thief, guard himself against detection. 3. To look for persons for any bad purpose--as a prostitute, &c.--as Yama the god of death. ஆட்பார்த்துழலுமருளில்கூற்றுண்மையால். Since Yama the merciless god of death, who goes about looking for his victims, does actually exist. (நாலடி). ஆளரி, s. Vishnu in his incarnation as a lion. ஆளன்கீழப்பெண்சாதி, s. A wife. ஆளானவன், s. One who is arrived at the state of manhood. 2. One who is become eminent, or exalted over others. ஆளொட்டி--ஆளொதுங்கி, s. A hiding place, மறைவு. 2. A sentry-box, காவற்கூடு. ஆளோட்டி, s. A slave-driver, task-master, overseer of workmen, ஆளை வேலைகொள்வோன். ஆள்தேறுதல், v. noun. Recovering strength or stoutness. ஆள்த்திட்டம்--ஆட்டிட்டம், s. Depth, capacity of a person. 2. Marks for recognizing a person, recognizance. ஆள்வணங்கி, s. A tree, Ficus, L. ஆள்வினை, s. Energy, alacrity, diligence, application, exertion, perseverance, an enterprise, முயற்சி. 2. Bravery, உற்சாகம். (p.) ஆள்வினையுடைமை, s. The possession of energy. (p.) வீட்டாள், s. A house-servant. சிற்றாள், s. A servant boy. 58)

uccākam (p. 59) s. Perseverance, willingness, happiness. See உற்சாகம். Wils. p. 145. UTSAGA. 55) *

uṟcākam (p. 68) s. [impr. உற்சாயம்.] Effort, perseverance, strenuous and continued exertion, முயற்சி. 2. Promptitude, resolution, determination, the first impulse of the mind toward actions, ஊக்கம். 3. Spontaneousness, alacrity, willingness, மனப்பூரிப்பு. 4. Happiness, சந்தோஷம். Wils. p. 145. UTSAHA. உற்சாகங்கொண்டுமச்சைத்தாவுகிறான். He is transported with joy. உற்சாகங்கொடுக்க, inf. To encourage, to excite, to embolden. உற்சாகசத்தி, s. Energy, application. (p.) உற்சாகஞ்செய்ய, inf. To make great efforts. உற்சாகப்பட, inf. To be energetic, have an impulse of mind for the performance of actions, to resolve, முயற்சிப்பட. உற்சாகப்படுத்த, inf. To excite one to action. உற்சாகப்பலி, s. [in Christ. usage.] Free-will offering. உற்சாகப்பிழை, s. Averseness, unwillingness, backwardness. உற்சாகமாய்க்கொடுக்க, inf. To give freely. உற்சாகமாய்ச்செய்ய, inf. To do willingly, freely. மனோற்சாகமாய், adv. Voluntarily, freely, spontaneously. 26) *

ūkkm (p. 69) s. Spirit, energy, resolution, முயற்சி. 2. Impulse, promptitude, excitement, effort, உள்ளத்தின்மிகுதி. 3. Force, strength, power, வலி. 4. Perseverance, constancy, confidence, உற்சாகம். 5. Height, elevation, உயர்ச்சி. (p.) ஊக்கமதுகைவிடேல். Persevere unceasingly. (ஔவை.) ஊக்கமுடைமை, s. Unceasing perseverance. ஊக்கமுடைமையாக்கத்திற்கழகு. Perseverance is preferable to riches. (ஔவை.) 29)

puṇṇiyam (p. 324) s. Virtue, moral, or religious merit, from conformity to the Shastras, அறம். 2. Merit of virtuous actions performed in former births attaching to the soul, and bringing blessings, நல் வினைப்பயன். 3. Purity, holiness, தூய்மை. 4. Charity, good works, நல்வினை. (c.)) W. p. 54. PUN'YA. புண்ணியம்லபிக்கும். Virtue will bring a reward. புண்ணியம், 9. Nine charitable actions to a religious mendicant. See நவபுண் ணியம். புண்ணியம், 7. Seven good qualities and acts: 1. நகங்கிருதி, exemption from pride and self-importance; 2. தானம், bestowing gifts; 3. விரதம், fasting, penance, abstinence; 4. சினேகம், exercise of friendship or kindness; 5. நயபோசனம், hospitality; 6. கமை, patience, forbearance; 7. உற்சாகம், zeal, fortitude. புண்ணியகதை--புண்ணியசரித்திரம், s. Meritorious deeds especially of a former birth, resulting in present good, நல்வினை. புண்ணியகாலம், s. An auspicious time for the performance of religious duties, as the hour of an eclipse, &c. புண்ணியகேத்திரம்--புண்ணியக்ஷேத்தி ரம், s. Sacred land, or Central India, as புண்ணியபூமி. புண்ணியக்கருத்து, s. A virtuous or charitable disposition, தருமசிந்தை. புண்ணியசடம்--புண்ணியசரீரம்--புண் ணியதேகம், s. A meritorious, holy man. [in admiration.] புண்ணியசனேசுவரன், s. Kuvêra குபே ரன்; [ex புண்ணியசனம் et ஈசுவரன்.] புண்ணியசன்மம், s. One born with a virtuous disposition on account of good deeds in former births. புண்ணியசாலி, s. A charitable person. புண்ணியசுரூபி--புண்ணியசொரூபி, s. One remarkable for virtue; (lit.) the image or virtue. புண்ணியசாந்து, s. Cow-dung, சாணம். புண்ணியசேடம், s. Merit attaching to the soul at the expiration of each state of existence, to be enjoyed in other births, நல்லூழின்மீதி. புண்ணியதலம்--புண்ணியஸ்தலம், s. A place of resort for worship. புண்ணியதானம், s. Sacred gifts, made to brahmans, or others on special occasions. புண்ணியதிரணம், s. A sacrificial grass, white Kusa, வெண்டருப்பை; [ex திரணம், grass.] புண்ணியதினம். s. A holy day, adapted to religious duties. புண்ணியதீர்த்தம், s. Sacred bathing, a place for religious bathing. புண்ணியத்தானம்--புண்ணியஸ்தானம், [in astrol.] The ninth from the rising sign at birth. See தானம். 2. As புண்ணி யஸ்தலம். புண்ணியத்தோற்றம், 4. Four kinds of merit, attaching to the soul: 1. தவம், penance, self-mortifications, &c., 2. ஒழுக் கம், good conduct, moral and ceremonial; 3. கொடை, liberality, alms-giving; 4. கல்வி, education. புண்ணியநதி, s. A sacred river, as the Kâvery. புண்ணியபலம்--புண்ணியபலன், s. Fruit of meritorious deeds. புண்ணியபுத்திரன், s. A child of high religious merit. புண்ணியபுருஷன், s. As புண்ணியவா ளன். புண்ணியபூ--புண்ணியபூமி, s. [also திவ் வியபூமி.] The holy land of the Hindus, central Asia, bounded on the north by the Hymalayas, south by the Vindya mountains, and on the east and west by the sea. புண்ணியமுதல்வன்--புண்ணியமூர்த்தி, s. The first in merit--God, கடவுள். 2. Buddha, புத்தன். புண்ணியம்பலித்தல், v. noun. The resulting of merit in earthly prosperity. புண்ணியராத்திரம், s. A propitious night for ceremonies; [ex ராத்திரம்=இராத் திரி.] புண்ணியவதி--புண்ணியவாட்டி, s. A meritorious woman. புண்ணியவாளன்--புண்ணியவான், s. [fem. புண்ணியவாட்டி.] A man of high religious character. புண்ணியன், s. A righteous being, divine or human. 2. Siva, சிவன். 3. Argha of the Jainas, அருகன். புண்ணியாகவாசனம், s. An appeasing or propitious ceremony, a peace-offering, ஓர்சடங்கு. 2. Purification of a house from any ceremonial defilement, ஆசூசநி வாரணம்.--Sans. differs. See W. p. 541. PUN'YAHAVACHANA. புண்ணியாத்துமா, s. A righteous soul, a charitable person, male of female. புண்ணியோதயம், s. Manifestation of meritorious deeds, புண்ணியம்தோன்றுகை. 2)

mkiẕ (p. 338) --மகிழு--கிறேன்--மகிழ்ந்தேன்,--வே ன், மகிழ, v. n. To joy, to rejoice, to exult, களிக்க. 2. To be cheerful, be exhilarated, உற்சாகமாக. (c.) மகிழ்ச்சி--மகிழ்வு, v. noun. Joy, pleasure, delight, gladness, சந்தோஷம். 2. Mirth, exhilaration, high spirits, பூரிப்பு. மகிழ்நன், s. [poet. change மகிணன்.] A husband, கணவன். 2. A ruler of an agricultural district, மருதநிலத்தலைவன். (சது.) 77)