ūṉ (p. 72) s. Flesh, தசை. 2. Meat, மாமிசம். 3. Serum, marrow, fat, கொழுப்பு. 4. (p.) The body, உடல். ஊனைக்குறித்தஉயிரெல்லாம்நாணென்னும்நன்மைகு றித்ததுசால்பு. As the life depends on the firmness of the body, so accomplishments depend on modesty. ஊனிலாயாக்கை, s. Fleshless bodies (of demons). (தொல்காப்.) ஊன்கழிந்தசங்கு, s. A conch-shell deprived of its flesh. ஊன்கெடினுமுண்ணார்கைத்துண்ணற்க. Though you lose your flesh (by hunger), eat not with those with whom it is not proper to do so. (நாலடி.) ஊனுருக்கி, s. Consumption, கய ரோகம். ஊன்விற்போர், s. Flesh-mongers. ஊன்றள்ள, inf. To be formed-as proud flesh, ஊன்வளர. 2. To abstain from flesh. 12)

ūṉṟi (p. 72) s. A snake, பாம்பு. (p.) 13)

ūṉṟu (p. 72) கிறேன், ஊன்றினேன், வே ன், ஊன்ற, v. a. To plant, set, fix, place firmly, rest upon with pressure--as a pole in propelling, fixing a boat, a musket, a lever, &c., நிறுத்த. 2. To lay down premises in an argument, நியாயத்திற்குமூலத்தைஸ்தாபிக்க. 3. To grasp, hold, strike root as trees, gain a firm footing, become established in a place, இறுகப்பிடிக்க. 4. v. n. To lean upon, recline, or depend on a staff, a person, &c., சார. 5. To be steadfast, firm, intent upon, உறுதியாய்நிற்க. ஊன்றக்கொடுத்ததடியென்னுச்சியையுடைக்கிறது. The staff which I gave him to lean upon, breaks my head; i. e. the good I have done him has turned out evil. கையூன்றிக்கரணம்போடவேண்டும். To tumble, the hands must be fixed on the ground; i. e. nothing can be done without money, means, &c. மழையூன்றிப்பேய்கிறது. It rains hard or incessantly. மேகங்காலூன்றிமழைபெய்தது. The clouds resting on the horizon poured down torrents. நிலத்திற்சிக்கெனவூன்றியவேர். Roots stuck firmly in the ground. ஒத்தகடப்பாட்டிற்றாளுன்றியெய்து. Exerting themselves in their proper calling. ஊன்றக்கட்ட, inf. To edify, ratify. ஊன்றிக்கேட்க, inf. To interrogate with much emphasis, press for an answer, உறுதியாய்வினாவ. 2. To hear attentively, கருத்தாய்ச்செவிகொடுக்க. ஊன்றிக்கொள்ள inf. To gain a firm footing in a place, office, &c.; to establish one's self, நிலைபெற. 2. To lean or depend upon, சார்ந்திருக்க. ஊன்றிச்சொல்ல, inf. To speak, or pronounce with distinct articulation, உறுதியாய்ச்சொல்ல. ஊன்றித்தாங்க, inf. To press on a pole in stopping, or poling a boat, ஊன்றித்தள்ள. ஊன்றிநடக்க, inf. To walk cautiously, firmly, &c.--as on slippery ground. 2. To walk firmly as one regaining the use of his limbs. 3. To walk with a firm foot so as to secure a quick pace. கோலையூன்றிக்கொண்டுநடக்கிறான். He walks with the assistance of a staff. ஊன்றிப்படிக்க, inf. To read poetry with proper pauses. 2. To sing with proper articulation, emphasis, &c. ஊன்றிப்பார்க்க, inf. To look steadfastly, intently, &c., நோக்கிப்பார்க்க. 2. To consider a thing maturely, to fix the mind intently on the object of consideration, ஆராய்ந்துபார்க்க. 3. To feel, try--as a fruit, &c., pressing it with the hand, கையினாலழுத்திப்பார்க்க. ஊன்றிப்பிடிக்க, inf. To seize firmly, hold tight, இறுகப்பிடிக்க. 2. To mark faults severely, கூர்மையாய்க்குற்றம் பிடிக்க. 3. To hold fast an opinion, பிடி வாதமாயிருக்க. ஊன்றிப்பேச, inf. To speak emphatically or forcibly, உறுதியாய்ப்பேச. இந்தநியாயத்திலூன்றிப்பேசு. Urge this argument, insist upon it. ஊன்றிப்போட, inf. To confirm an opinion, accusation, evidence, &c., ஸ்திரப்படுத்திவிட. ஊன்றிமிதிக்க, inf. To tread cautiously--as one on a well-beam, step firmly, steadily, &c. ஊன்றியெழுத, inf. To press or indent well in writing. ஊன்றிவைக்க, inf. To establish a family. 2. To settle one in life, business, &c. 3. to confirm, settle one in an opinion in a slight degree. ஊன்றுகால், s. A stay, a prop, உதைகால். ஊன்றுகோல், s. A staff, a walking stick, a support, பற்றுக்கோடு. எழுத்தையூன்ற, inf. To put a point over a letter which makes it mute. நாற்றையூன்ற, inf. To set plants.

ūṟṟu (p. 72) --ஊற்றுக்கோல், s. A walking staff, a crutch, a support, ஊன்று கோல்; [ex ஊன்று.] 5)

kiṭai (p. 109) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be obtained, to come to one, to be realized, found; to come into one's possession, to turn to account, அடைய. With the agent in the dative, and the object in the nominative--as எனக்கொருபுஸ்்தகங்கிடைத்தது; lit. a book has come to me; i.e. I have obtained a book. 2. To encounter, to be confronted with--as warriors; to oppose, எதிர்க்க. In the first sense, the verb is commonly used in the neuter gender. எனக்குப்பாக்கியங்கிடைத்தது. I have become rich or happy. I have had prosperity. வழுக்கிவிழுகையில் ஊன்றுகோல்போல் நீ கிடைத் தாயே. You have offered yourself to me as a prop--as a walking-stick to one who slips and is ready to fall. 18)

kaikkōl (p. 140) s. A staff, ஊன்றுகோல். 29)

kōl (p. 151) s. A rod, a stick, தடி. 2. A staff, ஊன்றுகோல். 3. A measuring pole or scale, அளவுகோல். 4. A brush or pencil for blackening the eyelids, &c., அஞ்சனக்கோல். 5. An arrow, a dart, அம்பு. 6. A sceptre, செங்கோல். 7. Balance, scales, steel-yard, துலாக்கோல். 8. Libra of the zodiac, துலாவி ராசி. 9. A staff or stamp for marking, முத்திரைக்கோல். 1. A horse whip, குதிரை ச்சம்மட்டி. 11. A branch, மரக்கொம்பு. 12. A string in a lute, யாழினரம்பு. 13. Angle for fishing, தூண்டில். 14. (Sa. Kola.) The jujube tree, இலந்தை. 15. A raft, a float, as கோலம், தெப்பம். 16. Beauty, elegance--as கோலம், அழகு. கண்ணைக்கெடுத்ததெய்வம்கோலைக்கொடுத்தது.... The deity that deprived one of sight, has furnished him with a staff. கோலாட்டம், v. noun. A play with sticks accompanied with singing and dancing, ஓர்தடிவிளையாட்டு. கோல்்கொடுக்க, inf. To lead a blind person by a staff. கோல்வளை--கோற்றொடி, s. Beautiful bracelets. Meton., a lady. (p.) கோற்கணக்குக்குழிக்கணக்கு, s. [prov.] Land surveying; the art of computing the contents of a field by linear and square measures. கோற்புழு, s. [loc.] Several species of caterpillar, insects, &c., destructive of vegetables, growing corn, &c. கோற்றேன், s. Wild honey in branches, கொம்புத்தேன். (p) 33)

taṇṭam (p. 222) A staff, walking-stick, ஊன்று கோல். 2. Support, stay, dependence, பற்றுக் கோடு. 3. Handle of an umbrella or parasol, குடைக்காம்பு. 4. Punishment, castigation. chastisement, correction--as one of the four modes of dealing with a hostile power. See உபாயம். 5. Army--as தண்டு, படை. 6. Unjust tax, exorbitant impost, அநியாயதண் டம். 7. [in long measure.] The height of a man of four cubits, ஒரு ஆட்பிரமாணம். 8. Country, நாடு. 9. Stores, பலபண்டம். 1. Elephant's track or way, யானைசெல்வழி. 11. Obeisance, homage, reverence to a superior; worship, adoration, வணக்கம். 12. Elephant's trunk, யானைத்துதிக்கை. 13. Stick, rod, club, bludgeon, cudgel, தடி. 14. Fine, amercement, penalty, அபராதம். 15. One of three kinds of charity, மூவகையறத்தினொன்று. --Note. In the meanings of fine. punishment and homage, it is commonly pronounced தெண்டம். தண்டச்சோற்றுக்காரன். A sluggard, a drone. அடிதண்டம், s. A flogging. 2. The prostration of a pilgrim who measures his way with his body in going to a temple; prostration before a superior. இடுதண்டம், s. Prostration united to an act of reverence with the hands. 2. a penalty. See under இடு. கும்பிடுதண்டம், s. Fine for not rendering homage to the Punjayet--as arbitrators for deciding a cause. தீர்க்கதண்டமாய்விழ, inf. To prostrate one's self very low, and raise the hands. பிடிதண்டம், s. [prov.] Unjust seizure of an innocent person. தண்டதரன், s. Yama, the god of death; (lit.) the club bearer, நமன்; also தண் டன். 2. Bhima, வீமன். (p.) தண்டநாயகன், s. Chief of an army, சேனாபதி. 2. A king, as receiving fines, அரசன். 3. Nandy, the bullock-vehicle of Siva, நந்தி. (p.) தண்டபாணி, s. Yama, நமன். 2. Vishnu, விஷ்ணு. 3. A servant of Siva, தண்டேசன்; [ex பாணி, hand; (lit.) the club-grasping hand.] (p.) தண்டமிறுக்க, inf. To pay a fine. தண்டம்பண்ண, inf. To make obeisance, to worship the deity or guru. 2. To punish, to chastise, to correct. தண்டம்பிடிக்க, inf. To fine one unjustly. தண்டம்போட, inf. To fine, amerce. 2. To worship. 55)

tṉu (p. 231) s. [prov.] (probably a change of தொனு.) Bellowing of a bull, முக்காரம். 2. Stress of voice, accent, emphasis in speaking ஊன்றிப்பேசுகை. 39) *

nṭu (p. 268) கிறேன், நட்டேன், வேன், நட, v. a. To plant, to set trees, to place seeds, நாற்று நட. 2. To set up a pillar, pole or mast; to erect, நாட்ட. 3. (fig.) To establish a person, as a patron, ஸ்தாபிக்க. (c.) நடுகல்--நட்டகல், s. A sepulchral stone or monument; a pillar set up in token of victory, or other achievement. நடுகூலி, s. See நடவுகூலி. நட்டுக்கொண்டுநிற்றல், v. noun. Standing on the head. 2. Standing erect. 3. (fig.) Presisting improperly in a request or assertion. (c.) நட்டுவிழல். Nodding, one of the five ungraceful positions, ஐங்குற்றத்தொன்று. 2. Standing on the head and tambling, தலைகீழாய்விழுதல். நட்டுவைத்தல். Establishing one as a patron. 2. Setting up a stone, pillar, &c., for a mark or token. நட்டுவைத்தவன், appel. n. A patron. நட்டுவைத்தெலும்பு, s. The leg, thigh bone from the hip downwards. (ஞான வெட்டி.) நடவு, v. noun. Planting, transplanting, as grain, நாற்றுநடுகை. நடவுக்குத்தெளிநரலத்தொன்று. Rice sown yields but a fourth of that planted. நடவுகாரிகள், s. (fem.) Planters of grain. நடவுகாலம், s. Time for planting rice. நடவுகூலி--நடுகூலி, s. Wages for planting. நடவுநட, inf. To plant grain, to transplant. நடவுபயிர், s. Transplanted corn, நட்ட பயிர். நடல், v. noun. As நடுகை. 2. Fixing as of a stake or pile, ஊன்றல். (Beschi.). நடுகை, v. noun. Planting of trees, &c., நாட்டுகை. 2. Transplanted grain, plants, &c., நடவுநடுகை. 21)

ptivu (p. 294) v. noun. Impression, indentation, அழுந்துகை. 2. Lowness of a surface, depression, excavation, தாழ்வு. 3. Situation of the moon below the horizon, when it rises late, நிலாப்பதிவு. 4. Declination of a heavenly body, சாய்வு. 5. Lying close to the ground, as a thief, or a beast ready to spring on its prey; lying in ambush, &c., பதுக்கம். 6. Stooping, perching, குனிவு. 7. Registering, கணக்கிற்பதிவு. 8. Engrossment of the mind in an object or pursuit, ஊன்றுகை. 9. Submission, obedience, humility, சாந்தம். 1. Lowness of price, விலைத ணிவு; [ex பதி, v.] பதிவாய்நடக்க, inf. To walk humbly, obediently, submissively. பதிவிடை, s. Ambush, ambuscade, பதி விருக்குமிடம். (Old Dic.) பதிவிருக்க, inf. To lie in wait, as a thief, or as an enemy in ambush; to lurk as a beast ready to spring. பதிவிருந்துசுடவேண்டும். You must shoot [it.] hiding yourself. பதிவுநிலம், s. Low land. பதிவுவைக்க, inf. To enter in an account. 32)

pāvu (p. 313) கிறேன், பாவினேன், பாவுவேன், பாவ, v.n. To spread, to extend, to be drawn out, விசாலமாக. 2. To diffuse itself, pervade, வியாபிக்க. 3. To extend--as creepers on the ground, or branches and roots of trees; to ramify as family connexions, பரம்ப. 4. To touch, to skim along the ground; to lean upon, to reach to, as the feet in fording a deep river,ஊன்றிநிற்க. 5. v. a. To spread so as to form a layer, to lay in order--as detached pieces; to pave; to ceil with boards, தளவரிசைசெய்ய. 6. To sow seed thickly for transplanting, நாற்றுவிட, 7. To transplant, நாற்றுநட. 8. To leap or jump over, தாண்ட. தேவதைகளுக்குநிலத்திலேகால்பாவுகிறதில்லை. . . The feet of gen&udotdot; do not touch the earth in walking; hence, the maxim, look at the feet, to know if it be a spirit. பாவிப்போட, inf. To cause to stand, or rest on something. (R.) பாவுகல், s. Stones or slabs, supporting a roof. பாவுபலகை, s. Wainscot or ceiling with boards. பாவல்--பாவுதல், v.noun. Resting, passing over. 39)

mey (p. 362) s Truth, sincerity,--oppos. to பொய்,சத்தியம் (c.) 2. The body, person, உடம்பு.3.Surface of the body, or feeling as one of the five senses, ஐம்பொறியுளொன்று. 4. [in gram.] A consonant, மெய்யெழுத்து. மெய்நின்றுவிழிக்கிறதுபொய்கொண்டுபொரிகிறது.... Truth is quiet, lie is blustering. [prov.] மெய்பொய்விசாரியுங்கள். Find out its truth or falsity. மெய்கண்டதேவர், s. A poet well skilled in Hindu metaphysics; also called, சுவேதவனப்பெருமாள். மெய்காட்டல், v. noun. Exhibiting strength, (lit.) showing the body. (p.) மெய்கூறல்--மெய்சொல்லல், v. noun. Speaking the truth. மெய்க்காப்பாளர், s. [also கஞ்சுகர்.] Body-guards, மெய்க்காவலர். மெய்க்கவசம்--மெய்யுறை, s. A coat of armor, a vestment. மெய்க்கிளை, s. [prov.] Genuine sprouts in jack-trees, &c., as distinguished from பொய்க்கிளை. See கிளை. மெய்க்கீர்த்திமாலை, s. A panegyric poem in the கட்டுரை versification, describing the illustrious descent, and famous actions of a hero. See பிரபந்தம். மெய்க்கொள்ள, inf. [com. மெய்யென்று கொள்ள.] To believe, take to be true. மெய்க்கோள், s. Earnest-money. (R.) மெய்க்கோளாய்வாங்கினேன். I got money in advance. மெய்ஞ்ஞானம்-மெஞ்ஞானநிட்டை, s. True wisdom, the state of the most exalted ascetic. மெய்ஞ்ஞானி, s. The true sage. மெய்நலம், s. [sometimes மெய்ந்நலம்.] Strength, வலி. (சது.) மெய்ந்நூல், s. [com. மின்னூல்.] Ancient writings, commonly divine. மெய்நூலன், s. An epithet of Dronacharya, துரோணாசாரியன். (சது.) மெய்புகுகருவி, s. A vestment, as மெ ய்க்கவசம். (p.) மெய்ப்படாம்,s. A mantle or cloak, covering the whole body, நிலையங்கி; [ex படாம், a cloth.] (p.) மெய்ப்படுத்த, inf. [intrans. மெய்ப் பட.] To prove substantial. மெய்ப்பரிசம், 8. Eight sensations of the body; 1. ஊன்றல், from placing; 2. கட்டல், binding; 3. குத்தல், stabbing; 4. தடவல், stroking; 5. தட்டல், patting; 6. தீண்டல், touching; 7. பற்றல், seizing; 8. வெட்டல், cutting--also called, அஷ்டமெய் ப்பரிசம். மெய்ப்பாடு, v. noun. Indication of passion or sentiment, by gesture, or any other signs--as tears for sorrow, the erection of the hairs of the body from love, joy, transport. 2. Experience of truth. மெய்ப்பை, s. A tight garment fitted to the body, சட்டை. (சது.) மெய்ப்பொருள், s. Sound doctrine. 2. The truth, an epithet of God, கடவுள். 3. Knowledge, அறிவு. Compare கைப்பொ ருள். மெய்ப்பொறி, s. The body as the organ of touch. மெய்மதம், s. True religion. மெய்மயக்கம், s. [in gram.] Consonants occurring together in a word, as ண் and ட in கண்டம்; க்க, in பக்கம். See மயக்கம். மெய்மலம்--மெய்மாசு, s. Human dung, நரகல். 2. As மேலழுக்கு. (p.) மெய்மறதி--மெய்மறத்தல், v. noun. Swooning, losing one's senses by delirium, becoming unconscious. (c.) நான்மெய்மறந்துபோனேன். I had quite forgotten [to bring, &c.] மெய்மெய்யாய், Very truly, evidently, in the very act. மெய்மை, s. A truth, fact. 2. Thought, intention, நினைவு. மெய்மைகூறல், v. noun. Acknowledging the truth. மெய்யர், appel. n. Brahmans, அந்த ணர். 2. Rishis, sages, ரிஷிகள். மெய்யன், appel. n. A true man, an honest person; a trust-worthy, upright man--oppos. to பொய்யன். 2. (p.) A son, மகன். மெய்யுணர்தல், v. noun. Understanding and feeling the truth. மெய்யுரைத்தல், v. noun. Explaining a text; a commentary. மெய்யெழுத்து, s. A consonant, a bodyletter, to which a vowel gives life. மெய்யென்றிருக்கிறது. Taking for a truth. மெய்வருக்கை, s. The class of consonants. See வருக்கை. மெய்விரதன், s. An epithet of Yudhist'hira, உதிட்டிரன். 2. An epithet of Bîshma, வீடுமன். (p.) மெய்விவாகம், s. True matrimony, marriage according to law.

yaṭṭi (p. 370) s. A staff, a stick, ஊன்றுகோல். 2. A garland of pearls, முத்துத்தாழ்வடம். W. p. 683. YASHTI. 27) *