aṭṭam (p. 9) --அஷ்டம், s. Eight, எட்டு. (p.) Wils. p. 92. ASHTAN. அட்டகணம்--அஷ்டகணம், s. [in poetry.] The eight kinds of feet with which the invocation of a poem may begin; four indicative of good, and four of evil. See கணம். அஷ்டகம், s. A collection or series of eight things, எட்டின்கூட்டம். 2. A Sanscrit poem, every eight stanzas of which are of the same kind of verse, வடமொழியினோர்பிரபந்தம். Wils. p. 91. ASHTAKA. அஷ்டகருமம், s. The eight kinds of கருமம். (p.) See கருமம். அஷ்டகிரி, s. The eight sacred mountains. See கிரி. அஷ்டகுற்றம், s. The eight imperfections of creatures. See குற்றம். அஷ்டகுன்மம், s. Eight different kinds of disease occasioned by obstructions. See குன்மம். அஷ்டகை, s. The eighth திதி, as அட்டமி. 2. One of the twenty one sacrificial rites, இருபத்தொருயாகத்திலொன்று. அஷ்டகோணம்--அஷ்டதிக்கு, s. The eight regions or cardinal points, எட்டுத்திசை. See கோணம். அஷ்டசித்தி--அஷ்டமாசித்தி, s. The eight super-human powers, எண்வ கைச்சித்தி. See சித்தி. அஷ்டசுபம்--அஷ்டமங்கலம், s. The eight auspicious objects, to meet which is thought a favorable omen. See மங்கலம். அஷ்டதந்திரவாதம், s. One of the eighty disorders from flatulency, combining eight bad symptoms. அஷ்டதனம், s. The eight special advantages; viz. 1. ரூபம், beauty. 2. சம்பத்து, acquisitions. 3. வித்தை, skill. 4. விவேகம், wit, ingenuity. 5. குணம், good disposition. 6. தனம், gold. 7. நல் லகுலம், good caste. 8. வயது, age. அஷ்டதானபரீட்சை, s. The eight symptoms of disease. See பரீட்சை. அஷ்டதிக்கயம், s. The eight elephants of the cardinal points, எட்டுத்திசை யானை. See திக்கயம். அஷ்டதிக்குப்பாலகர், s. The regents of the eight cardinal points, எண் டிசைப்பாலகர். See திக்குப்பாலகர். அஷ்டநாகம்--அஷ்டமாநாகம், s. The eight serpents, எண்வகைநாகம். See நாகம். அஷ்டபந்தனம், s. One of the eight forms of puja. 2. Binding the cardinal points by incantations, &c. See திக்குக்கட்டு. அஷ்டபந்தனஞ்சாத்த, inf. To put a mixture of wax, resin, vermilion, frankincense, butter, &c., in the niche around a stone idol. அஷ்டபோகம், s. The eight species of enjoyment. See போகம். அஷ்டப்பிரமாணம், s. The eight laws of evidence. See பிரமாணம். அஷ்டமணம், s. The eight kinds of marriage. See மணம். அஷ்டமச்சனி--அஷ்டமத்துச்சனி, s. Saturn situated in the eighth sign from that of one's birth, when his influence is deemed the most malignant, எட்டாமிடத்துச்சனி. அஷ்டமாந்தம், s. The eight kinds of disease in children. See மாந்தம். அஷ்டமி, s. The eighth day of the moon, either waxing or waning, எட் டாந்திதி. 2. The eighth of any series or number, எட்டாவது. அஷ்டமூர்த்தம், s. The eight forms assumed by Siva, spiritual and natural, regarded as his bodies. அஷ்டமூர்த்தி, s. Siva, சிவன். See the preceding. அஷ்டமூலம், s. The eight medicinal roots. See மூலம். அஷ்டமெய்ப்பரிசம்--அட்டமெய் ப்பரிசம், s. The eight sensations of the body. See மெய்ப்பரிசம். அஷ்டயோகம்--அஷ்டாங்கயோ கம், s. The eight things to be observed by a Yogi. See யோகம். அஷ்டலட்சணம், s. The eight attributes of God. See குணம். அஷ்டலட்சுமி, s. The goddess of fortune, or patroness of wordly things, எண்வகையிலக்குமி, viz. 1. தனலட்சுமி, patroness of riches. 2. தானியலட்சுமி, patroness of grain. 3. தைரியலட்சுமி, patroness of boldness. 4. சௌரியலட்சுமி, patroness of bravery. 5. வித்தியாலட்சுமி, patroness of science. 6. கீர்த்திலட்சுமி, partroness of fame. 7. விசயலட்சுமி, patroness of victory. 8. இராச்சியலட்சுமி, patroness of kingdoms. அஷ்டலோகபஸ்பம், s. A medicine composed of eight metals: 1. பொன், gold. 2. வெள்ளி, silver. 3. செம்பு, copper. 4. இரும்பு, iron. 5. வெண்கலம், white copper. 6. தரா, brass. 7. வங்கம், lead. 8. துத்தநாகம், zinc, with different salts and vegetable juices; the whole prepared by fire and reduced to powder to be used in various diseases. அஷ்டவசுக்கள், s. The eight வ சுக்கள், a class of தேவர் or gods. See வசுக்கள். அஷ்டவணிககுணம், s. The eight qualities of a good tradesman. See வ ணிககுணம். அஷ்டவருக்கம், s. The eight things used for medicines. 1. சீரகம், cumin, 2. கருஞ்சீரகம், black cumin. 3. சுக்கு, dry ginger. 4. மிளகு, pepper. 5. திப்பிலி, long pepper. 6. இந்துப்பு, rock salt. 7. பெருங்காயம், assaf&oe;tida. 8. ஓ மம்--அசமதாகம், the omum seed. 2. The eight astrological divisions of the rising sign at the time of one's birth. அஷ்டவருக்கு, s. Impr. for அஷ் டவருக்கம் in the latter meaning. அஷ்டவிகாரம், s. The eight evil dispositions of men. See விகாரம். அஷ்டவூறு, s. The eight perceptions of the senses. See ஊறு. அஷ்டவெச்சம், s. The eight natural defects of the body. See எச்சம். அஷ்டவெற்றி, s. The eight kinds of conquest. See புறத்திணை. அஷ்டவெற்றிமாலை, s. The eight kinds of wreaths with which conquerors were crowned. See வெற்றிமாலை. அஷ்டாங்கம், s. The eight parts of the body, viz., the feet, hands, shoulders, forehead, breast. அஷ்டாங்கநமஸ்காரம், s. Worship with the eight members of the body, the feet, hands, shoulders, breast and forehead, கால்கள், கைகள், தோள்கள், மார்பு, நெற்றி என்னும் எண்வகையுறுப்புக்களினாற் செய்யும் வணக்கம். அஷ்டாங்கநிலந்தோய்தல், v. noun. Prostrating on the face, causing the above eight members to come in contact with the ground. அஷ்டாங்கயோகம், s. The eight qualities and observances of a Yogi. See யோகம். அஷ்டாதசகணம், s. The eighteen classes of celestials. See கணம். அஷ்டாதசகுணம், s. The eighteen properties of the body, யாக்கைக்குறுகுற்றம் பதினெட்டு. See யாக்கை. அஷ்டாதசதருமசாஸ்திரம், s. The eighteen books of the Hindu law and doctrine. See தருமநூல். அஷ்டாதசபாடை, s. The eighteen languages of India. See பாடை. அஷ்டாதசபுராணம், s. The eighteen Puranas. See புராணம். அஷ்டாதசமூலம், s. The eighteen kinds of medicinal roots; viz. 1. கொடிவேலி. A shrub, Plumbago Zeylanica, L. 2. எருக்கு. A shrub, Asclepias gigantea, L. 3. நொச்சி. A medicinal tree, Vitex Negundo, L. 4. முருங்கை. The Moringa tree, Hyperanthera Moringa, L. 5. மாவிலங்கை. A tree, Crat&ae;va Tapia, L. 6. சங்சங்குப்பி. A shrub, Volkameria inermis, L. 7. தழுதாழை. A tree, Clerodendrum phlomidis, L. 8. குமிழ், A shrub, Gmelina Asiatica, L. 9. பாதிரி. A tree, Bignonia Chelonoides, L. 1. வில்வம், A sacred tree, Crat&ae;va religiosa, L. 11. கண்டங்கத்தரி. A medicinal plant, Solanum Jacquini, L. 12. கறிமுள்ளி. A thorny plant, Solanum Indicum, L. 13. சிற்றாமல்லி, The wild jasmine, Jasminum augustifolium, L. 14. பேராமல்லி. A spreading jasmine, Jasminum undulatum, L. 15. வேர்க்கொம்பு. Green ginger, Amomum Zingiber, L. 16. கரந்தை. A plant, Oivmum Basilicum, L. 17. தூதளை. Three lobed nightshade, Solanum trilobatum, L. 18. நன்னாரி. Country sarsaparilla, Periploca Indica, L. அஷ்டாதசோபபுராணம், s. The eighteen treatises on history and mythology; ex அஷ்டாதச-உப-புராணம்.] viz. 1. உசனம். 2. கபிலம். 3. காளி. 4. சனற் குமாரம். 5. சாம்பவம். 6. சிவதன்மம். 7. சௌ ரம். 8. தூருவாசம். 9. நந்தி. 1. நாரசிங்கம். 11. நாரதீயம். 12. பராசரம். 13. பார்க்கவம். 14. ஆங்கிரம். 15. மாரீசம். 16. மானவம். 17. வாசிட்டலைங்கம். 18. வாருணம். அஷ்டாவதானம், s. The art of attending to eight things or studies at once, ஒரேவேளையிலெட்டுக்காரியத்தைச் சிந்திக்கை. அஷ்டாவதானி, s. One who is skilled in the above art. அஷ்டைச்சுவரியம், s. Essentials for prosperity, or eight kinds of wealth, எண்வகைச்செல்வம். See ஐசுவரியம். 6)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

uṟuppu (p. 68) s. A limb, or member of the body, parts, features, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Part (of a whole) component part, member, subdivision, department, section, பங்கு. 4. Just proportion, symmetry, அங்கலட்சணம். 5. Abundance, மிகுதி. 6. Bough, மரக்கொம்பு. 7. Closeness, narrowness, நெருக்கம். 8. A copy of single letters set for a child to imitate, மேல்வரிச்ச ட்டம். 9. Title deed, registry, &c. of land, காணியாட்சிப்பத்திரம். அந்தக்காணிக்கோருறுப்புமில்லை. There is no security, title, &c. for that land. உறுப்படக்கி, s. A tortoise, a turtle --from the contraction of its limbs, ஆமை; [ex உறுப்பு, et அடக்கி, from அடங்கு contraction.] உறுப்பணங்கெட்டவன். [prop. உ றுப்பினங்கெட்டவன்.] An ill-shaped, maimed, ugly person. 2. (Rott.) உறுப்பினங் கெட்டவன், A foolish, a witless fellow. உறுப்பற்றவன்--உறுப்புக்குறைந்த வன். An ill-formed, or deformed person, அவயவவீனன். 2. An ill-bred person. ஒழுக்கமில்லான். உறுப்பில்பிண்டம், s. The embryo. See எச்சம. உறுப்புக்குறைவிசேடம், s. [in rhetoric.] A species of the figure called விசேடம். உறுப்புத்தோல், s. A species of deer-skin which, according to the shasters, the Brahman should fasten to his sacred cord, நூலிற்கட்டியமான்றோல். உறுப்புநலனழிதல், v. noun. Decaying or withering--as the beauty of a female, on account of the absence of her lover, அங்கத்தழகுகெடுதல். உறுப்புமயக்கம், s. A prodigy, a monster, one whose limbs are redundant, defective, &c. See எச்சம். உறுப்புள்ளவன், s. A vigorous, well-formed man, அங்கலட்சணமுடையவன். 2. A man of enterprising character, qualified for business, திறமையுடையான். 3. A man of good conduct, அறத்துறுப்புடை யான். 4. A man of good manners, ஒழுக்கமுள்ளவன். காணிக்குறுப்புப்பண்ண, inf. To get a title deed passed for land. அகத்துறுப்பு, s. The constituent parts of virtue; they are eight in number. 1. ஐயப்படாமை, Freedom from doubt and uncertainty. 2. விருப்பின்மை, Liberation from the desires of the senses. 3. வெ றுப்பின்மை, Freedom from antipathy, prejudice, &c. 4. Exemption from illusion, confusion of mind, error, ignorance, &c. 5. பழியைநீக்கல், Freedom from evils. 6. அழி ந்தோரைநிறுத்தல், Restoring the ruined or apostate. 7. அறம்விளக்கல், Expounding or elucidating the nature of virtue. 8. பேரன்புடைமை, Great kindness, or benevolence to all sentient creatures. நூலுறுப்பு, s. One of the members or component parts of a treatise. மதிலுறுப்பு, s. The component parts of a fortification. திருவுறுப்பு, s. A jewel worn by bridegrooms upon their foreheads--a sign of the goddess இலக்குமி. செய்யுளுறுப்பு, s. The constituent parts or elements of poetry, as given in காரிகை, they are six, viz.: 1. எழுத்து, Letters forming thirteen classes. 2. அசை, Metrical syllables of two kinds. 3. சீர், Metrical feet of thirty kinds. (See. சீர்.) 4. தளை, Combination of feet one with another, of seven kinds. 5. அடி, Metrical lines determined by the number of feet of which they are composed, five kinds are given. 6. தொடை, Rhyme, forty-three species are enumerated. சீட்டினுறுப்பு, s. The style or different parts of a writ, or deed, &c. 5)

ekkiyam (p. 73) s. A sacrifice, a ceremony in which oblations are presented, யாகம். See எச்சம் and ஓமம். Wils. p. 678. YAKSYA. எக்கியம்பண்ண--எக்கியம்வளர்க் க, inf. To offer sacrifices, to perform a religious ceremony, யாகஞ்செய்ய. எக்கியோபவீதம், s. The sacrificial cord of the three superior castes, especially of the brahman. 13)

eccam (p. 73) s. An offering, a sacrifice, யாகம்; [ex யச, to worship.] Wils. p. 678. YAJNA. (p.) எச்சன், s. The deity who is supposed to be present and to accept a sacrifice, யாகசுரூபி. 2. One who offers the sacrifice, யாகஞ்செய்வோன். 3. Vishnu who appears in the sacrifice, விட்டு ணு. (p.) பஞ்சவெச்சம், s. The five daily sacraments or essential rites. See யாகம். 22)

eccm (p. 73) s. Deficiency, defect, lack, குறைபாடு. 2. Remainder, remnant, சேஷம். 3. Orts, remains of food, whatever has come in contact with the mouth. spittle, &c., being deemed defiled, எச்சில். 4. Posterity, offspring, சந்ததி. 5. The dung of birds, fowls, wall-lizards, &c., பறவைமுதலி யவற்றின்மலம். 6. An elliptical, or unfinished word, sentence, பெயரெச்சமுதலியன; [ex எஞ்சு.] (p.) எச்சத்தாற்காணப்படும். (Their deeds) will be manifest in their posterity; i. e. in the prosperity, or adversity of their offspring. எச்சமிட, inf. To discharge excrement--as birds, &c., பறவைமலம்விசர்ச் சிக்க. பகையெச்சம். s. Suppressed anger. தீயெச்சம், s. The remainder of fire--as, வினைபகையென்றிரண்டினெச்சம், நினை யுங்காற்றீயெச்சம்போலத்தெறும், (Warlike) deeds which are not pushed to extremity (in the destruction of a foe) and hatred which is not executed but suppressed, will destroy like fire unextinguished. (குறள்.) நோயெச்சம், s. A reduced disease, the remains of a disease. ஈரெச்சம், s. In Grammar, the two classes of unfinished words. I. பெயரெச் சம் or participles, lit. words which require nouns to complete them. These embrace two classes, viz.: (1.) தெரிநிலை ப்பெயரெச்சம், or the participle of the common verb--as, வந்தமகன், the man who came; வருகின்றமகன், the man who comes; வரும்பிள்ளை, the child that will come. (2.) குறிப்புப்பெயரெச்சம் or பெயரெச்சக்குறிப்பு, the participle of the symbolic verb, which always ends in அ and often has the force of an adjective--as கரியகுதிரை, a black horse; கடுங்கண்ணகுதிரை, a fierceeyed horse, or a fierce horse; பொன்னகு திரை. a gold-like horse; அமர்முகத்தகுதிரை, a horse in the front of a battle; மூவிலைய வேல், a three-forked dart, a trident. II. வினையெச்சம், unfinished verbs, or such forms of the verb as require other terminate verbs, &c., to complete the sense. (1.) தெரிநிலைவினையெச்சம். In the past, it is called by Beschi, a gerund; there are five varieties; i. e. (1.) செய்து, பண்ணி, நிறீஇ for நிறுவி or நிறுத்தி; வளைஇ for வளைந்து or வளைத்து; இரீஇ for இருந்து or இருத்தி; கூய் for கூவி. (2.) செய்பு. (3.) செய்யா. (4.) செய்யூ. (5.) செய்தென--Notes. The first is the most common, and the only kind found in colloquial use. 2. The present, or infinitive, செய or செய்ய. 3. The future comprising six varieties. 1. செயின், செய்யின், செயில், செய்யில், செய்கில், these are all future subjunctive forms. 2. செய்யிய. 3. செய்யியர். 4. செய்வான். 5. செய்பாக்கு. 6. உண்பான், this termination occurs after a nasal only. The last five are equivalent to the infinitive, &c., they may be rendered by that with the potential of the verb, as given in நன்னூல். A few may be added: 1. செய் தால், the common subjunctive of the past, but often used for the future. 2. செய்தக்கால். 3. செய்தக்கடை, past or future subjunctives. 4. செய்தலும், காண்டலும். 5. செய்தலோடும், implying when, or as soon as. 6. ஏல், a contraction of எனில், is, in poetry, added to any finite verb to form the subjunctive--as உண்ணுமேல், உண்ணுமெனில். 2. வினையெச்சக்குறிப்பு or குறிப்புவினையெச்சம், gerund of symbolic verbs; of these there are but two, இன்றி and அன்றி from இல் and அல், these symbolic verbs being redundant. சொல்லெச் சம், elliptical, or incomplete words, or classes, ten in number. 1. பெயரெச்சம், participles as given above. 2. வினையெச் சம், unfinished forms of the verb. (See above.) 3. உம்மையெச்சம், a sentence in which a second உம் and its adjunct are understood--as, சாத்தனும்வந்தான், Sattan also is come, implying that others are come or expected. 4. சொல்லெச்சம், a clause in which சொல்லல் is understood --as, என்றார் for என்றுசொன்னார். 5. பிரிநிலை யெச்சம், a clause in which an exception of persons, or things is implied, see ஏ and ஓ--as, அவனேகொண்டான், he bought it, implying that others did not. 6. எனவெனெச்சம், a clause in which a verb, or a noun is required after என--as, கடலொல்லெனவொலித்தது, the sea roared with the sound of ஒல். 7. ஒழியிசையெச்சம், a clause in which a counterpart is understood--as உண்ணுதற்கோவந்தான், was it to eat that he came (implying that his object was otherwise)? 8. எதிர்மறை யெச்சம், the ellipsis of a negative, or denial--as அவனோகொண்டான், Was it he that bought it (implying a negative answer). 9. இசையெச்சம், ellipsis generally comprising two or more words, such as are not found in the above--as நின்னையா னகன்றாற்றுவனோ, Can I endure separation from you (indicating an affectionate attachment to the party addressed)? 1. குறிப்பெச்சம், symbolic terms, contractions, abbreviations, &c., comprising several kinds. (See குறிப்பு.) There is another form called முற்றெச்சம், a finite verb used in the place of a gerund--as உண்டான்வந்தான் for உண்டுவந்தான், eating he came. எச்சமிட, inf. To befoul, to soil with dung--spoken of birds. எச்சவனுமானம், s. Inference of a past cause from a present effect. See அநுமானம். எச்சவாய், s. [vul.] The sphincter of the anus, the podex, குதம். அட்டவெச்சம், s. The eight defects in the human body; i. e. 1. சிதடு or குருடு, blindness. 2. ஊமை, dumbness. 3. செவிடு, deafness. 4. கூன், crookedness of the back. 5. குறள், dwarfness. 6. முடம், lameness. (சது.) (in பிங்கலந்தை and திவாகரம், யகண், மா, hermaphroditism). 7. உறுப்புமயக்கம், a monstrous birth either by redundancy, defect, or misplacing of the members, &c. 8. உறுப்பில்பிண்டம், a shapeless production, or a birth with the features not properly developed. 23)

tī (p. 242) s. Fire, நெருப்பு. 2. Elementary principle of fire and heat, caloric, பஞ்ச பூதத்தொன்று. 3. Hell, நரகம். (சது.) 4. As தீக்கணம்--Note. A three-fold class of elementary fire is given in சதுரகராதி. 1. உயிரி லுள்ளதீ. principle of fire in the sentient soul, and animal body, being a source of warmth, and energy or principle of fire in the stomach, assisting digestion, causing appetite and hunger. It is seated in the peritoneum, 3. சினத்திலெழுந்தீ, fiery principle developing itself in anger. Instead of the first, other authorities give காமத்தீ, the heat or fire of venereal appetite.-Note 2. A three-fold class of sacred fire, வேதாக்கினி, is also given. 1. காருகபத்தியம், the sacrificial fire of the Brahmanical houesholder, received from his ancestors. and kept alive. 2. தட்சிணாக்கினியம், a fire kindles from the standing fire on the southern side of the house, &c. 3. ஆக வனீயம், consecrated fire, taken from the standing fire, for sacrificial purposes. தீக்கஞ்சி, s. A kind of camphor. See தீபக்கொடிச்சி. தீக்கடன், s. (sometimes தீக்கருமம்.) The duties of the son of heir to one deceased, such as cremation and other funeral rites performed with fire. தீக்கடைகோல், s. Sticks for producing fire by friction. See கடைகோல். தீக்கதிக்கும்பச்சை, s. A precious stone, as நாகப்பச்சை. தீக்கதிர், s. A smith's poker, உலையா ணிக்கோல். (R.) தீக்கரண்டி, s. A little cup or bowl for taking up fire, தீயெடுக்குங்கருவி. தீக்கல், s. Flint, தீத்தட்டிக்கல். தீக்காய, inf. (com. குளிர்காய.) To warm one's self at the fire. தீக்குடுக்கை, s. See குடுக்கை. தீக்குதிக்க, inf. To leap into a pit of fire for self-destruction, as தீக்குளிக்க. தீக்குருவி, s. The Ostrich. See தழல் விழுங்கி. தீக்குவெறுங்குகை, s. Soap, சவுக்காரம். (R.) தீக்குழி, s. A pit with coals of fire on which persons walk. தீக்குழிபாய, inf. As தீக்குளிக்க. 2. To pass through burning coals, as a ceremony. தீக்குளிக்க, inf. To plunge into fire, for self-destruction. See குளி, v. தீக்கூர்மை, s. Rock-salt, இந்துப்பு. 2. Salt extracted from sesamum, as திலாசாரம். (R.) திக்கையோன், s. Siva, as holding fire in his hand. 2. See தீக்கை. தீக்கொளுத்த, inf. To kinde a fire &c., to set fire to any thing. தீ தீச்சட்டி, s. A vessel of coals, for warming one's self, or heating any thing; a chafing dish, கும்பிடுசட்டி. 2. A vessel for fire carried on one's head in performance of a vow. தீத்தட்டிக்கல், s. [prov.] (sometimes தீத்தட்டி.) A flint. தீத்தாங்கி, appel. n.. A fire-fender, தீம றைக்கும்பலகை. தீத்திரள், s. The deluge of fire, வடவா முகாக்கினி. தீத்தீண்டல், v. noun. s. A marriage ceremony, ஒருசடங்கு. தீத்தெய்வம், s. The god of fire. தீநா, s. [in seamen's language.] A lighted torch, held up in a vessel, or on shore, as a signal, அடையாளப்பந்தம். தீப்பறக்க, inf. To flash as fire, to be red hot. (c.) தீப்பற்ற, inf. To kindle, as fire. தீப்பொறி, s. A spark of fire. தீப்போட, inf. To set fire to any thing. தீமுறுகல், s. A kind of prepared arsenic, ஓர்பாஷாணம். தீயிறைக்க, inf. To belch fire. 2. To persecute with wrath. தீயெச்சம், s. See எச்சம். தீவட்டி--தீவத்தி, s. [prop. தீவர்த்தி.] A torch, a flambeau. (c.) தீவட்டிக்காரன், s. Torch-bearer. தீவட்டிக்கொள்ளை, s. Plundering one's house, as robbers with torches. தீவட்டிபிடிக்க, inf. To carry a torch. தீவலஞ்செய்தல், v. noun. Worshipping fire, as in the marriage ceremonies, by passing around it to the right, அக் கினிப்பிரதட்சணஞ்செய்தல். தீவளர்க்க, inf. To kindle or argument a fire, more especially the sacred fire as one of the duties of the Brahmanical house-holder, or a fire for a widow to plunge into. தீவளர்ப்போர், appel. n. Brahmans. தீவறை, s. [prov.] A hole dug in the ground for a fire, குழியடுப்பு. தீவிழ, inf. To be consumed by fire, as form heaven; used in cursing, or lively description. தீவிளங்கும்வயிரம், s. Ambergris, மீன ம்பர். (R.) தீவேட்க, inf. To perform a sacrifice. யாகஞ்செய்ய. 2. To marry a wife, கலியா ணஞ்செய்ய; [ex வேட்க, to sacrifice, &c.] தீவேள்வி, s. A wedding, கலியாணம். (சது.) தீக்காலி, s. A hag, a mischievous woman. See துடைகாலி. 3)

nōy (p. 285) s. Malady, distemper, disease, ailment; sickness in men, cattle, trees, or crops, நைதல். 2. Chronic or settled disease, பழம்பிணி. 3. Suffering, trouble, affliction, distress of mind, வருத்தம். 4. Ache, pain, smart, அழலுகை. (c.) நோய்கொண்டார்பேய்கொண்டார். The diseased are like persons possessed. நோயும்பாயுமாய்கிடத்தல். Being bedridden. நோய்க்கிடங்கொடோல். Take sickness in time. (Avv.) நோயாளி, s. A sick person, a patient. நோயாளிவிதியாளியானால்பரிகாரிபோராளியாவான்..... If the patient's destiny be goof, the doctor gets the credit of it. நோயின்மை, v. noun. neg. Full, uninterrupted health and prosperity. நோயில்லாவாழ்வேவாழ்வு. That is prosperity which no sickness or disease interrupts. நோயெச்சம், s. A reduced disease. See எச்சம். (p.) நோய்கொள்ள--நோய்பிடிக்க, inf. To fall sick, to become diseased. நோய்மருந்து, s. Giving medicine to the sick. See அறம். நோய்விழ, inf. To be infected as plants, &c. தன்னோய்க்குத்தானேமருந்து. The one who caused the pain can remove it; spoken of a woman who has inspired love, (குறள்.) 12)

pañca (p. 290) --பஞ்சம், adj. Five-fold, ஐந்து. W. p. 493. PANCHAT or PANCHAN. பஞ்சகச்சஞ்சொருக, inf. To tuck up the cloth in five ways. See சொருகு, v. பஞ்சகச்சாயம், s. Five kinds of cakes. பஞ்சகதி, s. The five paces of the horse. See துரககதி. பஞ்சகந்தம், s. The five aromatics. See கந்தம். பஞ்சகம், s. Any thing of five parts. பஞ்சகம்மாளர், s. [also பஞ்சாளர்.] The five castes of mechanics. See கம்மாளர், under கம். பஞ்சகர்த்தாக்கள், s. The five deities, or forms of deity performing operations for the benefit of souls. 1. பிரமா, creator, or evolver of the universe; 2. விட்டுணு, preserver, who furnishes each soul with its allotted portion of jois, and sorrows, as the results of former actions; 3. உருத்திரன், destroyer, reducing souls and worlds to their primitive elements; 4. மகேசுரன், obscurer, darkening the understanding, that the soul may act, and work off its accumulation of moral evil, so as to become ripe for salvation; 5. சதாசிவன், enlightener of illuminator, who imparts divine grace, and prepares the soul for emancipation, and union with the deity. See பஞ்சகிருத்தியம், under கிருத்தியம். பஞ்சகலாத்தானங்கள், s. The five parts of the body touched by the gurus in giving தீட்சை. பஞ்சகலை, s. The five developments of the soul in its beatification are; நிவிர்தி, பிரதிஷ்டை, வித்தை, சாந்தி,சாந்தியாதீதம். (தத்துவ.) பஞ்சகல்யாணி, s. A horse whose feet and forehead are white. See கலியாணி. பஞ்சகன்னியர், s. The five famous women worshipped by females, as able to confer benefits. See கன்னிகை. பஞ்சகாவியம், s. The five ancient classic poems. See காவியம். பஞ்சகிருத்தியம், s. The five operations performed by five பஞசகர்த்தாக்கள். See ஐந் தொழில், கிருத்தியம். பஞ்சகுரோசஎல்லை, s. The distance of five calls of குரோசம், around Benares, within which no foreign religionist, or other unclean person, should come. பஞ்சகோசம், s. The five sheaths of the soul. See கோசம். பஞ்சகோணம், s. A pentagon. See ஐங்கோணம். பஞ்சகோலம், s. The mixture of five spices, சுக்கு, திப்பிலி, திப்பிலிமூலம், செவ்வியம், and சித்திரமூலம்; [ex Kola. pepper.] பஞ்சகௌடம், s. The five divisions of Bengal or the கௌடம் country. See கௌடம். பஞ்சகௌவியம், The five products of the cow, used in ceremonial purifications, viz. milk, curds, ghee, urine and dung, ஆனிடத்தைந்து. பஞ்சகௌவியம்கூட்டித்தெளித்தல். Mixing the five ingredients and sprinkling the the floor, &c.--Note. The same mixture is administered to the woman after child-birth; also sprinkled on the child at the time of purification. பஞ்சகொ?வியப்பிராசினம். Eating the above compound as a purification. பஞ்சசத்தி, s. The five saktis. See சத்தி. பஞ்சசயனம், s. The five kinds of beds. See சயனம். பஞ்சசிகை, s. The five parts of the body which the Shastras forbid to be shaved; the crown of the head, the two eye-brows, and the arms from the elbow to the hand. பஞ்சசுத்தி, s. The five purifications. See சுத்தி. பஞ்சணை, s. [com. for பஞ்சசயனம்.] The five kinds of mattresses, filled with silk-cotton, red cotton, white cotton, hair, or feathers. 2. See பஞ்சு. பஞ்சதந்திரம், s. [in politics.] The five means of accomplishing one's object; 1. மித்திரபேதம், sowing discord among friends; 2. சுகிர்லாபம், associating with equals; 3. சக்திவிக்கிரகம், associating with a foe and ruining him; 4. அர்த்தநாசம், spending one's property to gain an object; 5. அசம்பிரெட்சியம், acting without inquiry, examination, &c. பஞ்சதந்திரக்கதை, s. Panchatantra. பஞ்சதம்--பஞ்சதை, s. Death, dissolution og the five elements of whose aggregate the body consists, மரணம். பஞ்சதரு--பஞ்சதாரு, s. The five trees in Swerga. See ஐந்தரு, தரு. பஞ்சதன்மாத்திரை, s. The five grounds of knowledge by the senses. See தன் மாத்திரை. பஞ்சதாது, s. The five elements, earth, water, fire, air, ether. பஞ்சதாரை, s. (Tel. பசார.) Sugar, சருக்கரை. பஞ்சதிரவிடம், s. The five provinces of Southern India. See திராவிடம். பஞ்சதிரவியம், s. The five productions of the cow used in purification. See கௌவியம். பஞ்சநகம், s. An elephant. 2. A tortoise, ஆமை. W. p. 493. PANCHANAKHA. பஞ்சநகக்கூர்மையோன், s. A tortoise as having five divisions in its claws. பஞ்சநதி, s. The Punjaub having five rivers, as famous for sacred bathing. பஞ்சநிம்பம், s. The five parts of the Neem, or Margosa tree; the flowers fruit, leaves, bark and root; [ex நிம்பம், margosa.] பஞ்சபட்சி, s. The five birds for augury. See பஞ்சபட்சிக்காதல், under காதல். --The letters, அ, இ, உ, எ, and ஒ, are applied to the birds, and the following accidents, உண்டி, feeding, நடை, walking, அரசு, governing, தூக்கம், sleeping, and சாவு; dying. பஞ்சபட்சிக்காதல், s. A treatise on augury. பஞ்சபட்சிவேளை, s. Augury from the eating, sleeping, walking, governing and dying of the five birds, between the full and the new moon. 2. An auspicious hour, ascertained by augury. பஞ்சபர்வங்கள், s. Five religious ceremonial days in each fortnight. பஞ்சபாணம், s. [alsoஐங்கணை.] The five arrows of Kama consisting of five kinds of flowers; வனசம், lotus; 2. குதம், mango; 3. அசோகு, ashoka; 4. முல்லை, jasmine; 5. நீலம், blue water lily. பஞ்சபாணன், s. Kama, the god of love, as armed with the five arrows, காமன். பஞ்சபாணாவஸ்தை, s. The five effects produced by the arrows of Kama; சுப்பிரயோகம், thinking and talking of the person loved; 2. விப்பிரயோகம், sighing and lamenting; 3. சோகம், heat or feverishness, nausea and languishing; 4. மோகம், weeping and bewliderment of the faculties; 5. மரணம், death or suspension of the natural powers. பஞ்சபாணி, s. Parvati, as armed with five arrows, பார்வதி. பஞ்சபாண்டவர், s. [pl.] The five Pandavas. See ஐவர். பஞ்சபாதகம், s. [pl.] [also பஞ்சமாபாதகம்.] The five heinous sins; கொலை, murder; 2. காமம், lust; 3. களவு, theft or fraud; 4. கள்ளுண், drinking intoxicating liquor; 5. குருநிந்தை, abuse of the Guru. (சது) --Some Omit காமம், and others, குருநிந்தை. and give பொய், instead. பஞ்சபாதகன், s. One guilty of the five heinous. 2. One very oppers sive, and unjust, as பஞ்சமாபாதகன். பஞ்சபாத்திரம், s. A kind of vessel of five plates collectively, or made of five metals, used by advanced religionists, to hold water for purification, பஞ்சலோக பாத்திரம். 2. (R.) The centre piece of this vessel. பஞ்சபூதம், s. The five elements; earth, air, fire, water, and ether. பஞ்சபூதஅணு, s. The five atomic bases. See பரமாணு under பரமம். பஞ்சப்பிராணன், s. The five vital airs constituting life--commonly reckoned ten. See வாயு. பஞ்சமகதி, s. Final bliss, liberation from births and absorption in the deity --there being four other states, மோட்சம். பஞ்சமகாயக்கியம், s. The five special sacrifices or oblations. See யாகம்; [ex மகா et யக்கியம்.] பஞ்சமம், s. One of the five musical modes, ஓர்பண். 2. One of the seven musical notes, சத்தசுரத்தொன்று. W. p. 493. PANCHAMA. See நிஷாதம். பஞ்சமலம், s. The five evils attaching to the soul, ஐவகைமலம். பஞ்சமன், s. A low caste man; (lit.) a fifth man, one not belonging to either of the first four castes, ஐந்தாஞ்சாதியான். பஞ்சமாசத்தம், s. The five kinds of musical sounds; also the sources of the sounds. See கருவி. பஞ்சமாபாதகம், s. The five heinous sins, as பஞ்சபாதகம். பஞ்சமாபாதகன், s. A grievous sinner, one quilty of the five heinous crimes, பஞ்சபாதகன். 2. A very oppressive, unjust of cruel man, துஷ்டன். (c) பஞ்சமி, s. The fifth day of the moon, either in her increase or decrease, ஐந் தாந்திதி. 2. The last five of the lunar days; a death occurring on the first of these is portentous of death to five others in the house, or it vicinity; on the second day to four others, &., on which account, if the death occur on the first day, the corpse is carried out through a hole made in the wall, the house is vacated for months, and various ceremonies are performed to appease the incensed goddess, அவிட்டமுத லைந்துநாள், commonly தனிஷ்டபஞ்சமி. 3. The goddess Durga, துற்கை, அவிட்டபஞ்சமி. The last five lunar days, as பஞ்சமி, 2. பஞ்சமிதேவதை--பஞ்சமிப்பேய், s. [prov.] The tutelary deity of the five unlucky days. பஞ்சமியிற்செத்தவீடு, s. A house forsaken in consequence of a death occurring in one of the பஞ்சமி days. 2. பஞ்சமுகாஸ்திரம், s. A five pointed weapon; [ex முகம், et அஸ்திரம்.] பஞ்சமூலம், s. Five kinds of medicinal roots, of which there are two classes. See மூலம். பஞ்சமூலகஷாயம், s. A decoction of five different medicinal roots. See கஷாயம். பஞ்சயாகம்--பஞ்சவெச்சம், s. The five daily sacraments or oblations, as பஞ்சமாகாயக்கியம். See எச்சம். பஞ்சரத்தினம், s. Five precious stones. 2. The name of a treatise, ஓர்பிரபந்தம். பஞ்சராசிகம், s. Rule of five, ஐந்தொ கைவினா. பஞ்சராத்திரம், s. A sect of Vaishnuvas. பஞ்சலக்கணம், s. The five parts of Grammar. See இலக்கணம். பஞ்சலிங்கம், s. The five kinds of Linga, represented by the five elements. See இலிங்கம். பஞ்சலோகம், s. The five simple metals. See உலோகம். 2. A mixture of the five, ஐவகைலோகக்கலப்பு. பஞ்சவர்தூதன், s. Vishnu, once employed as a messenger for the five பஞ்ச வர், or Pandavas, விஷ்ணு. பஞ்சவர்னம், s. The five colors; white, black, red, yellow and green. பஞ்சவர்னக்கிளி, s. The finest species of parrot. See கிளி. பஞ்சவாசம், s. The five aromatics or spices. See பஞ்சகந்தம். பஞ்சவிஷயம், s. The object of the five senses; the whole material world See புலன். பஞ்சாக்கரம்--பஞ்சாக்ஷரம், s. The five lettered incantation, சிவாயநம, which see. பஞ்சாக்கினி, s. The five fires amidst which the devotee performs austerities. one toward each quarter and the sun over-head; or, according to others, a fire in the centre. 2. The five mystic fires in the body, given as இராகம், கோபம், காமம், சடம், தீபனம். Compare தீ. பஞ்சாக்கினிமத்தி, s. The centre of an area in which are five fires, as a place for the performance of austerities. பஞ்சாங்கம், s. An almanac embracing five things; lunar days or phases of the moon, திதி; solar days or week, வாரம்; periods of the asterisms, நட்சத்திரம்; the yogas, யோகம்; and karnas, கரணம்; [ex அங்கம், member, அ becoming ஆ in combination.] பஞ்சாங்கங்கணித்தல்--பஞ்சாங்கம் எ ண்ணுதல், v. noun. Calculating an almanac. பஞ்சாங்கஞ்சொல்லுதல், v. noun. Notifying special days and periods, with the ceremonies to be performed, as the household priest to princes. பஞ்சாங்கதெண்டன்-பஞ்சாங்கநமஸ்கா ரம், s. Prostrating the five members of the body, the feet, hands and head to the earth. Compare சாஷ்டாங்கம். பஞ்சாங்கபலன், s. Astrological results for the year as given in the almanac. பஞ்சாங்கமானியம், s. Land held free by such a brahman for his duty. பஞ்சாங்கவாக்கியம், s. [in Hindu astron.] The table of the moon's given longitudes from apogee and daily motions for two hundred and fortyeight days. பஞ்சாங்குலம், s. The castor-plant whose leaves resemble the five digits, ஆமணக்கு; [ex அங்குலம்.] பஞ்சாசயம், s. The five receptacles in the body are: ஆமாசயம், the stomach; 2. இரத்தசயம், the heart; 3. கர்ப்பாசயம், the womb; 4. சலாசயம், the bladder; 5. மலாசயம், rectum. பஞ்சாக்ஷரம், s. As பஞ்சாக்கரம். பஞ்சாமிர்தம்--பஞ்சாமுதம், s. The five delicacies; milk, curds, ghee, sugar, and honey. (in Wils.) 2. (R.) A mixture of plantains, cocoa kernel, milk, sugar and honey, used in anointing an idol. பஞ்சாமிலம், s. An aggregate of the five acids, jujube. இலந்தை; pomegranate, மாதளை; sorrel, புளியாரை; emblica, நெல்லி, citron, எலுமிச்சை; [ex ஆமிலம்.] W. p. 494. PANCHAMILA. பஞ்சாயுதம், s. The five weapons of Vishnu; the discus, club, chank, bow and sword. 2. [prov.] A gold ornament worn by children or women, on the neck with the tali, bearing in relief the five weapons of Vishnu. It is of two kinds, அரசிலைப்பஞ்சாயுதம், one made in the form of fig-leaf; வட்டப்பஞ்சாயுதம், one in a circular form, ஓராபரணம். பஞ்சாயுதபாணி-பஞ்சாயுதன், s. Vishnu, as bearing the five weapons. பஞ்சார்க்கம், s. Five phenomena of the heavens constantly recurring in connexion with the planets; regarded as exerting planetary influence of an unpropitious character taken into account in astrological computation, viz.: 1. தூமம், smaoke; 2. விதிபாதம், one of twentyseven astrological yogas; 3. வில் or இந்திரவில், rainbow; 4. பரிவேடம், halo; 5. சேது, the descending node. பஞ்சார்க்கதோஷம், s. [in astrol.] Evil influence or result of any of the five அர்்க்கம். பஞ்சாவத்தை, s. The five states of the human intellect. See அவத்தை. பஞ்சாளர், s. [pl.] Mechanics--as பஞ் சகம்மாளர். பஞ்சானனன், s. Siva the five-faced, சிவன்; [ex ஆனனம்.] பஞ்சீகரணம், s. The operation of the five elements in the human body, by the varied union of which, according to the Tatwa philosophy, the different mental and physical actions are performed, பூதங்களாலுண்டானதேகஸ்திதி. பஞ்சேந்திரியம், s. The organs of sense, also of action. See இந்திரியம். 7) *

piramam (p. 317) s. [com. ப்ரம்மம்.] Brahm the Supreme Being, கடவுள். 2. According to the Vedantie philosophy, the divine cause and essence of the world, from which all things (below) emanate, and to which they return. ஆதிகாரணம். 3. The Vedas or holy scriptures, said to proceed from the mouths of Brahma. வேதம். 4. Bliss, liberation, from births, absorption in the deity, முத்தி. 5. Religious austerities, தவம், 6. One of the eighteen principal Puranas, the Brahma Purana. See புராணம். 7. One of the eighteen secondary Puranas, உப புராணத்தொன்று. 8. Divineness, heavenliness, தெய்வீகம். 9. Power, energy; bodily, or mental faculties, human or divine, தத் துவம். 1. Middle, the centre, நடு. 11. One of twelve kinds of marriage See மணம். 12. One of the twenty-seven yogas belonging to the Panchanga calendars, நித்தி யயோகத்தினொன்று. 13. Reading and learning the Vedas, considered as one of the sacrifices, See யாகம். W. p. 67. BRAHMAN. 14. One of the Upanishdas. See உபநிடதம். 15. Brahma; also whatever relates to this god, பிரமன். ஆகாயப்பிரமம், s. The sky as deity. கன்மப்பிரமம், s. Virtue deified. காலப்பிரமம், s. Time as a god. சத்தப்பிரமம், s. Sound deified. See கலைஞானம். பிரமகத்தி--பிரமக்கொலை--பிரமத்தி-பிர மாத்தி, s. Murder of a brahman, பிராமணக் கொலை. 2. The guilt of brahmanicide as attaching to the soul and haunting the murderer. See under அத்தி. பிரமகத்திதோஷம்-பிரமகத்தியாதோஷம், s. Guilt of brahmanicide. பிரமகத்திதொலையல், v. noun. Terminating of the guilt of brahmanicide. பிரமகபாலம், s. The skull of the upper of fifth head of Brahma, plucked off by Siva, in the form of Bhairava, for pride; and worn by Siva as a part of his garland, or carried in his hand when begging, பிரமன்றலைஓடு. பிரமகற்பம், s. The age of Brahma. See கற்பம். பிரமகன்னிகை, s. A female of the Brahman caste, பிராமணப்பெண். 2. Sarasvati, சரஸ்வதி. பிரமகாதகன், s. Murderer of a brahman, பிராமணக்கொலைபாதகன். பிரமகாயத்திரி, s. The sacred incantation repeated by the brahmans, in their daily worship. See under காயத்திரி. பிரமகிரந்தி, s. Tying together, two stems of sacrificial grass in representation of the sexual union of Siva and Sakti, in the pujah or worship of the கிரி யைக்காரன், ஓர்முடிச்சு; [ex கிரந்தி, knot.] பிரமகுலம், s. The Brahman caste. பிரமகைவர்த்தம், s. One of the eighteen Puranas, in which the sun is regarded as the Supreme Being. See புராணம். (சது.) --The description in the Sans. Dict. is different. பிரமக்கியானம், s. As பிரமஞானம். பிரமக்கியானி, s. See பிரமஞானி. பிரமசடங்கம், s. Touching six members of the body, while repeating the five lettered incantation appropriated to the five faces of Siva, as representing the five operative dcities, ஆறங்கத்தோடு செய்யுஞ்செபம். பிரமசரியம்--பிரமசாரித்துவம், s. The order, condition or religious practice of the Brahmachari or religious unmarried student, நான்கு நிலையினொன்று. பிரமசரியமனுட்டிக்க, inf. To commence the practice of a religious student, commonly about the sixteenth year. பிரமசாபாலம், s. One of the thirty-two Upanishads, உபநிடதமுப்பத்திரண்டினொன்று. பிரமசாரி, s. The religious bachelorstudent, the first of the four orders prescribed for the brahmanical tribe. See ஆச்சிரமம். 2. Bishma, a son of king சந்தனு. பிரமசாரிசந்நியாசி, s. One who passes from the student to the ascetic or fourth order, without passing through the intermediate stages, பிரமசரியத்தினின்றுஞ்சன் னியாசியாச்சிரமத்திற்புகுந்தோன். பிரமசித்தி, s. Success, in acquiring a knowledge of the deity. பிரமசூத்திரம், s. A thread or cord consisting of three threads worn by brahmans, புரிநூல். 2. The name of a treatise, ஓர்நூல். பிரமசைதன்னியம், s. The original or first cause, God, கடவுள். பிரமஞானம், s. Experimental knowledge of the deity. 2. Regarding every thing as god. பிரமஞானி, s. One who has made great attainments in the knowledge of God, so as to become one with Him, பரமஞானி. பிரமதண்டம், s. A stick to support the chin, used by brahmans, in meditation. பிரமதண்டு, s. A stick used by devotees or yogis, யோகதண்டம். 2. See பிரமம், giddiness. பிரமதத்துவம், s. True knowledge of the Supreme deity, மெய்ஞ்ஞானம். பிரமதாயம், s. What is allowed to brahmans, or held free by them. பிரமதானம்--பிரமஸ்தானம், s. The inmost recess in a temple where the chief idol is placed, as கர்ப்பக்கிரகம். பிரமதேவன், s. The god Brahma, the Creator or Evolver of worlds. பிரமத்துவம், s. The divine nature, கட வுட்டன்மை. பிரமநிருவாணம், s. Union with the deity, கடவுளுடனொன்றுகை. பிரமபதம்--பிரமபதவி, s. The world of Brahma, an inferior state of bliss. பிரமபுத்திரம், s. The river, Brahmaputra, ஓர்நதி. பிரமபுத்திரி, s. The Sarasvati river, சரஸ்வதியாறு. 2. The goddess Sarasvati, சரஸ்வதி. பிரமபுரம், s. Seehali, a town in Southern India on the northern bank of the Cavery, சீகாழி. பிரமபுராணம், s. Puranas which teach that Brahma is the chief deity. In the celebrated eighteen there are two of this class. the பிரமம், and the பதுமம். (சது.) பிரமப்பிரளயம், s. The deluge at the end of the life of Brahma, பிரமனாயுள்முடி வில்வரும்பிரளயம். பிரமமணம், s. One of the eight modes of marriage. See மணம். பிரமமுனி--பிரமரிஷி, s. A Rishi of the Brahman caste, as most of them are. பிரமமூலி, s. A medicinal plant. See பிரமி. பிரமயாகம், s. One of the five யாகம், எச்சமைந்தினொன்று. பிரமயோனி, s. The birth, origin, or extraction of a brahman, பிராமணப்பிறப்பு. பிரமரட்சு, s. A savage man of a monstrous size, பருத்தமுருடன். பிரமரந்திரம், s. The tender part of the crown of the head where the bone is not formed in infancy, and through which it is said the soul of a yogi departs when he chooses to die, உச்சித்துவாரம். பிரமராட்சதன், s. A goblin or savage animated by the soul of a brahman, who in a former birth died with unexpiated sin. பிரமராட்சதி-பிரமராட்சதை, s. The ghost of a brahmani who having died a violent death appears in the form of a demon, inhabiting trees and possessing all the knowledge previously obtained, பார்ப் பாரப்பெண்பேய். பிரமலிபி, s. The writing of Brahma in the forehead of all persons before birth; fate, destiny. See தலைஎழுத்து. பிரமலிபிதப்பாது. The writing of Brahma will not fail. பிரமலோகம், s. The world and heaven of Brahma, being the seventh and highest of the seven upper worlds, also called சத்தியலோகம். (சது.) பிரமவமிசம், s. Lineage in succession from Brahma. 2. The race of brahmans, பிராமணசாதி. பிரமவாதம், s. The religious tenets of the Vedas considered systematically, வேதமதம். பிரமவித்து, s. One of the four grades of those who pursue a true and perfect knowledge of the deity, நால்வகைமுத்தரி லொருவன். பிரமவிந்து--பிரமபிந்து. s. The seed, or progeny of a brahman, &c., பிராமணவிந்து. 2. One of the thirty-two Upanishads. See உபநிடதம். பிரமனாள், s. The fourth lunar asterism, உரோகிணி. (சது.) பிரமன்--பிரமா, s. Brahma of the Triad, as creator, progenitor or evolver of worlds and creatures, நான்முகன். பிரமன்--பிரமா, s. Brahma of the Triad, as creator, progenitor or evolver of worlds and creatures, நான்முகன். பிரமன்றந்தை, s. Vishnu as father of Brahma, விஷ்ணு. பிரமாஞ்சலி, s. A form of worship in which the two hands are joined, and placed at the breast. பிரமாட்சரம், s. A letter which is the origin of all letters, and the prime root of all prayers and incantations, மூலவெ ழுத்து. பிரமாண்டம், s. The system of worlds, as created by Brahma, உலகம். 2. One of the eighteen Puranas, பதினெண்புரா ணத்தொன்று. 3. [fig.] That which is large, gigantic, huge, colossal, காத்திரம். (usage.) பிரமாண்டநாயகன், s. Lord of the universe, கடவுள். 2. An epithet used in praise, or compliment, சக்கரவர்த்தி. பிரமாத்திரம்--பிரமாஸ்திரம், s. A famous arrow of supernatural qualities, given by Brahma to some, who had practised extraordinary austerities. பிரமாந்தரம், s. Certain parts of the body regarded as stations of the soul, உயிர்நிலை. பிரமாயு, s. The age of Brahma, as பிர மகற்பம்; [ex ஆயு.] பிரமாயுதம், s. A number, one million, பத்திலட்சம். (சது.) பிரமாரண்ணியம், s. The name of a town called வேதாரண்ணியம். பிரமாலயம், s. The house of a brahman. பிரமானந்தம், s. Heavenly bliss, or felicity, as பரமானந்தம். பிரமோத்தரகாண்டம், s. The last section of chapter of the Brahma Purana, added by the Saivas concerning Gokarnam, பிரமபுராணத்துக்கடைக்காண்டம். பிரமோற்சவம், s. An annual grand festival at a pagoda. 3) *

peyr (p. 333) s. [also பேர்.] Name, appellation, designation, epithet, நாமம். 2. A person, பேர். 3. Reputation, renown, celebrity, கீர்த்தி. 4. [in combin.] That which is nominal, not real, உண்மையில்லாமை. (c.) 5. [in gram.] A noun, பெயர்ச்சொல். பெயருக்கு. To each, separately. பெயர்பாதியாகக்கொடு. Give equal shares to both. நாலுபெயரும். Many, all. See நாலு. பெயரகராதி, s. A part of a dictionary. See சதுரகராதி. பெயரடி--பெயர்ப்பகுதி, s. [in gram.] A nominal root of a word. 2. The root of a noun. (p.) பெயரன், s. [com. பேரன்.] A grandson, he taking the grandfather's name, பௌத் திரன். 2. [prov.] Grandfather, பாட்டன். பெயராயிருக்க, inf. To be famous, celebrated. 2. To be rumored. பெயராளி, s. A man of celebrity, as கீர்த்திமான், also used in irony. பெயரிடுதல்--பெயர்வைத்தல், v. noun. Naming, giving a name. பெயரியற்சொல், s. [in gram.] A class of substantives which occur in ordinary usage. பெயரின்னிசை, s. One of the ninetysix treatises containing ninety, seventy, of fifty verses, which end always with the name of a certain person. See பிர பந்தம். பெயருரிச்சொல், s. Adjective. பெயரூர், s. [com. பேரூர்.] One's name and country. பெயரெச்சம், s. [in gram.] Relative participle. See எச்சம். பெயரெடுக்க, inf. [v. noun பெயரெ டுப்பு.] To get a name. See எடு, v. 2. To mention one's name, பெயர்சொல்ல. கள்ளனென்றுபெயரெடுத்தான். He is known as a rogue. பெயரெடுத்துப்போடுதல், v. noun. Erasing a name from a list. பெயர்க்கணக்கு, s. Distribution of shares. 2. [in arith.] Division. பெயர்ச்சொல், s. [in gram.] A noun or pronoun. பெயர்டாப்பு, s. A list of names, a catalogue, a roll. பெயர்தரித்தல், v. noun. Taking or bearing a name or title. பெயர்த்தி, s. [com. பேத்தி.] Granddaughter. 2. [prov.] Grand-mother. பெயர்நேரிசை, s. A poem in which the name of a certain person is repeated in verses of நேரிசைவெண்பா. See பிரபந்தம். பெயர்படைக்க, inf. To get a name. (p.) பெயர்போக--பெயர்விளங்க, inf. To be renowned, celebrated, famous. அவன்பெயர்போகவாழுகிறான். He is getting on prosperously. பெயர்ப்பிரஸ்தாபம், s. The celebrity of one's name. பெயர்மங்குதல், v. noun. Becoming tarnished in character, losing celebrity. பெயர்வழி, s. Names in order, பெயர் முறை. 2. Genealogy, தலைமுறை. 3. As பெயர்டாப்பு. பெயர்விகுதி, s. The termination of compound nouns. பெயர்வேற்றுமை, s. [in gram.] The nominative, எழுவாய். 12)

muṭm (p. 356) s. Lameness in a limb. See எச்சம். 2. Any thing bent, முடங்கினது. (c.) கோழிமிதித்துக்குஞ்சுக்குமுடமாகுமா..... Will a young chicken become lame by being trampled upon by its mother? முடப்புல், s. A curved bent grass. முடப்புல்முக்கலநீரைத்தடுக்கும்...... Bent grass will stop a current of three kalams. முடவன், s. [fem. முடத்தி.] One who is lame, காலிலி. 2. Aruna, without legs, the charioteer of the sun, அருணன். 3. [also மந்தன்.] Saturn the planet, from its slow motion, சனி. முடவன்கொம்புத்தேனுக்காசைப்பட்டதுபோல... As a lame man desires to have the honeyo on the branches of a tree. 105)

viṉaiyeccm (p. 398) s. An unfinished part of a verb. See எச்சம். 195) *