uyr (p. 63) --உயரு, கிறேன், உயர்ந்தேன், வேன், உயர, v. n. To rise, become high, tall, elevated, to grow, or rise high, வளர. 2. To rise as water; to ascend as a paper kite; to rise towards the meridian as a heavenly body, மேலெழ. 3. To become proud, vain, self-conceited, consequential, to be elated, இறுமாக்க. 4. To be excellent, exalted, eminent, dignified, மேன்மையுற. In neuter forms it is found chiefly in the past tense. 5. To be raised or lifted up, உன்ன தப்பட. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமோ? Though it soars high, will the sparrow become a hawk? ஓதற்றொழிலுரித்துயர்மூவருக்கும். The study of the vedas belongs to the three superior castes. வரம்புயரநீருயருநீருயரநெல்லுயருநெல்லுயரக்குடி யுயருங்குடியுயரமுடியுயரும். As the banks are raised, the water will rise, as the water increases, so will the rice, rice will increase population, and as the population increases, so will the dignity of the crown. உயரநினைப்பவன்தாழ்வான். He who is intent to rise will fall. தானியமுயந்துவிற்கிறது. Grain sells cheap. மாற்றுயர்ந்தபொன். Gold of a superior quality, high standard. உயரஇருந்துவிழ, inf. To fall down from above. உயரக்கட்ட, inf. To build a structure higher. உயரக்கிளம்ப, inf. To rise--as a bird from the ground, &c. உயரப்பார்க்க, inf. To look upward. 2. To seek to rise, aspire, seek dignity, &c. உயரப்போக, inf. To go up. உயரவெறிய, inf. To fling up. உயரவேற, inf. To ascend, rise, to mount up. உயர், rel. part. High, elevated, eminent. உயரில்லறம், s. High domestic virtue. உயர்குலம்--உயர்ந்தகுலம், s. A high caste. உயர்குலத்தோர், s. Persons of high caste or family. உயர்திணை, s. [in grammar.] The superior or rational class. See திணை. உயர்தினம், s. A high day, a festival, பெருநாள். உயர்நிலம், s. High land, a hillock, a hill, மேடு. 2. The world of the inferior gods, தேவலோகம். 3. An upper room or terrace, உப்பரிகை. உயர்நிலத்தோர், s. The gods, the celestials, வானோர். உயர்நிலை, s. Swerga, சுவர்க்கலோ கம். 2. An upper room, மேன்மாடம். உயர்ந்தசரக்கு, s. Valuable commodities, choice articles. 2. [in sarcasm.] A great person--as, அந்தவுயர்ந்த சரக்குவரமாட்டாது, That precious piece of goods (great personage) will not deign to come hither. உயர்ந்ததமிழ், s. High poetic Tamil, above the comprehension of the vulgar. உயர்ந்தகுளச்சி, s. A kind of prepared arsenic, பவளப்புற்றுப்பாஷாணம். உயர்ந்தபாறை, s. A high rock. உயர்ந்தமனுஷன், s. A tall man. 2. A man of high station. உயர்ந்தவயசு, s. A great age, advanced age. உயர்ந்தோர், s. The great, the learned, the renowned, the exalted in piety, virtue, austerities, &c., sages, ascetics, சான்றோர். 2. High caste persons, உயர்குலத்தோர். 3. The celestials, வானோர். 4. Brahmans, பார்ப்பார். உயர்மலை, s. A high mountain. உயர்ச்சி, s. [impr. உயர்த்தி.] Height, elevation, loftiness, altitude, eminence, sublimity, உயர்வு. 2. Excellency, superiority, dignity, moral worth, exaltation, மேன்மை. உயர்த்திதாழ்த்திபார்த்தல். Regarding the hours of one's caste, rank, property, &c., fastidiously. உயர்ச்சிகாட்ட, inf. To show one's superiority. 2. To exhibit one's real dignity. உயர்பு--உயர்வு, s. Height, loftiness, elevation, உயர்ச்சி. 2. Dignity, greatness, excellence, மேன்மை. 3. Increase, விர்த்தி. உயர்விக்க, inf. To elevate the character of any one, to improve the disposition, increase learning, moral worth, to exalt, dignify, promote, உயர்த்த. 2. To raise the price, increase expenditure, numbers, &c., அதிகப்படுத்த. 3. To raise, lift up, elevate, எடுப்பிக்க. 15)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

eṭuppu (p. 73) கிறேன், எடுப்பினேன், வே ன், எடுப்ப, v. a. To wake, or rouse one from sleep, எழுப்ப. (p.) துயிலெடுப்பியநிலை, s. The act of waking one who is asleep. எடுப்பல், v. noun. The act of awaking any one. 2. Lifting up. 31) *

kiḷmpu (p. 111) கிறேன், கிளம்பினேன், வேன், கி ளம்ப, v. n. To rise in the air or water, to ascend, to get up; to rise above the level, to emerge, to rise to the surface, எழும்ப. 2. To emerge from obscurity, to become illustrious, to rise to, or gain eminence; to prosper, to be elevated, மேலோ ங்க. 3. To grow up, வளர. 4. To be built up, சுவர்முதலியனகிளம்ப. 5. To be excited, agitated, roused, மூண்டெழும்ப. 6. To be enraged, exasperated, irritated, சினத்தெ ழும்ப. 7. To be raised upon one side, பக்கத்திற்கிளம்ப. 8. To turn up, to occur, to happen; to come up in sight, to appear; to come up in discourse, dispute, &c., உண்டாக. 9. To set out, to start, to leave for another place, புறப்பட. 1. To increase; to exceed, to surpass, to excel, மேலெழும்ப. 11. To become loose, detached--as a brick, &c., that still adheres; to scale off, to flake, to peel off--as mortar, &c., எடுபட. அவனுடையபேர்கிளம்பிற்று. His fame has spread abroad. பயணங்கிளம்பினார்கள். They set out on a journey. மணங்கிளம்பிற்று. Odor was diffused. கிளம்பியாட, inf. To be stirred up with anger. 2. To act insubordinately, self-willedly, &c. கிளம்பிவிட, inf. [prov.] To agree though reluctantly; to be ultimately persuaded. 2. To leave--as a family for another house, village, &c. கிளம்பினஆள், s. A grown-up person. கிளம்பினவேலை, s. Bas-relief; work with figures somewhat raised. (Rott.) கிளம்பல், v. noun. Rising. 2. s. [prov.] A register of additional and newly improved pieces of land, புதிதாய்ச்சேர்த்தநிலங் களின்அட்டவணை. 53)

teṟipṭ (p. 257) inf. (with போக.) To be desolate, forsaken, forlorn, திக்கற. 2. To be discomfited and dispersed as an army, அணிகுலைய. 3. To stray and wander as cattle, சிதறுண்ண. 4. To be tossed about, as a mariner or vessel at sea, அலைந்துலைய. 5. To be puzzled, confounded, &c., கலங்க. (c.) தெறிபட்டவள், appel. n. A lewd woman, as எடுபட்டவள். 25)

tēr (p. 259) s. A car, a chariot, இரதம், (c.) 2. The fourth lunar mansion, உரோகிணி. --There are different kinds of care as எடுப் புத்தேர், a car borne on the shoulders; கட் டுத்தேர், temporary car; இழுப்புத்தேர், சக்க ரத்தேர், a wheeled car; கிண்ணித்தேர், a car ornamented with brass; செய்கைத்தேர், a car for processions; நிலைத்தேர், a fixed car. தேரடி, s. The place where the idolcar is kept, தேர்முட்டி. (c.) தேராள்--தேரோன், s. A chariot-warrior, இரதவீரன். தேரிடக்கியம், s. A flag or benner in a car. See இடக்கியம். தேரிழுக்க, inf. To draw the car at a festival. தேருட்பரப்பு--தேர்ச்சார்பலகை, s. Place in the car for the seat of the idol. தேருருளை--தேருருள்--தேர்க்கால், s. Wheel of a car or chariot. தேருமச்சி, s. A kind of snail with a turbinated shell. See ஊமச்சி. தேரெழுத்தாணி, s. A style shaped at top like a car or tower. See எழுத்தாணி. தேரோட, inf. To run or be drawn, as a car. தேரோடிநிலையிலேநின்றது. The car has run and stopped in its place; i. e. a prosperous course has come to an end. தேரோடும்வீதி, s. The outer road around a temple along which the car is drawn. தேரோட்டம், v. noun. [prov. தேரோட் டு.] The running or drawing of a car, especially at the temple festival. 2. The moving of a chariot. 3. (R.) Defeat of charioteers in war. தேரோட்டுவோர், appel. n. See தேர்க் கொற்றர். தேர்க்கவி, s. A kind of poem so constructed as to be written in the form of a car, இரதபந்தம். தேர்க்காரன், s. Charioteer, சாரதி. தேர்க்குடம், s. Brass knobs in the form of inverted pots, as ornaments to a car. தேர்க்கூம்பு--தேர்மொட்டு, s. Pinnacle of a car. தேர்க்கொடி, s. Pennon or streamer of a car. தேர்க்கொடுங்கை, s. The outside arches of a car, binding it together. (c.) தேர்க்கொற்றர், s. (plu.) Car-drawers, enjoing immunities from the state as a recompense for their services, தே ரோட்டுவோர். தேர்ச்சக்கரம்--தேர்ச்சில்--தேர்ச்சில்லு, s. A wheel of a car of chariot. தேர்ச்சார்பலகை, s. See தேருட்பரப்பு. தேர்ச்சீலை, s. Bright colored clothes with which the idol-car is ornamented. தேர்ச்சுவடு--தேர்த்தடம், s. The track of a car. தேர்த்தட்டு, s. Middle loft of a car, as தேர்ச்சார்பலகை. தேர்த்தானை, s. The chariot-force of an army; also தேர்ச்சேனை. 2. As தேர்ச் சீலை. தேர்த்திருநாள், s. A festival when a temple-car is drawn, தேர்த்திருவிழா. (c.) தேர்த்துகள், s. Dust rising from a car in motion. 2. A measure of length, being the eighth part of a பஞ்சிற்றுகள், and equal to eight கதிரெழுதுகள். தேர்நிலை, s. Stopping place of a car, as தேர்முட்டி. தேர்ப்பந்தல், s. An ornamental shed in the form of a car. தேர்ப்பாகன், s. A car-driver, a charioteer, சாரதி. 2. The planet Mercury, புதன். தேர்ப்பார், s. [prov.] The floor of a car on which the idol is placed, இரதப்பார். தேர்முட்டி, s. A building in which the car is kept, தேர்விடுமிடம், (c.) தேர்மொட்டு, s. See தேர்க்கூம்பு. தேர்வடம், s. Cable with which a car is drawn. (c.) ஓராழித்தேரோன், appel. n. The sun, as having a car of one wheel. (p.) 14)