akppāṭṭuṟuppu (p. 2) s. The twelve members of அகப்பொருள் or அகத்திணை, viz. 1. இயல்பகத்திணை. Method of defining a thing or showing its nature, quality, &c. 2. வகையகத்திணை. Amplification, or detailing at large what has been said briefly. 3. பொதுவகத்திணை. The rule for summing up or recapitulating. 4. சிறப்பகத்திணை. The rule for discriminating, or explaining the difference of things. 5. உவமவகத்திணை. The rule for illustrating a subject by metaphors, comparisons, &c. 6. புறநிலையகத்திணை. The rule for exemplifying a subject by examples. 7. எதிர்நிலையகத்திணை. The rule for elucidating a circumstance by its opposite. 8. காரண or கருவியகத்திணை. Showing the condition or quality of a thing by its orginal cause. 9. காரியவகத்திணை. Proving a thing by its effects. 1. காரகவகத்திணை. The rule for relating an action, event, &c., to which belong the following:-- 1. செய்பவன், who. 2. செய்தொழில், what. 3. கருவிகள், by what helps. 4. பயன், why. 5. இடம் or நிலம், where. 6. காலம், when. 7. திறன், in what manner or how. 11. முன்னவையகத்திணை. The rule for foretelling events from signs. 12. பின்னவையகத்திணை. The rule for foretelling the consequences of any action. (p.) 17)

acangkamam (p. 5) --அசங்கம், s. [priv. அ et சங்கமம், சங்கம்.] Disunion, opposition, புணர்ச்சியின்மை. 2. Opposition of the sun and of a planet, கிரகங்கள் சூரியனுக்கு எதிர்நிற்கை. Wils. p. 93. ASANGAMA. (p.) 56)

aṇi (p. 9) s. Ornament, adorning, decoration, அலங்காரம். 2. Jewels, ஆபரணம். 3. Beauty, அழகு. 4. A rhetorical embellishment, a figure of speech, ஓரணியிலக்கணம். 5. Rhetoric, அணியிலக்கணநூல். 6. Order, regularity, ஒழுங்கு. 7. Row, rank or file of an army, சேனைநிரை. 8. A main body or division of an army, படைவகுப்பு. 9. A garland, wreath or string of flowers, மாலை. 1. Greatness, பெருமை. 11. Goodness, நன் மை. 12. Instruments, tools, utensils, implements, எத்தனங்கள். 13. Materials, தளவா டம். 14. Stores, சம்பாரம். (p.) அணிபடுத்த, inf. To arrange, regulate, set in order, in rows, in array. அணிவகுக்க, inf. To arrange troops, set in array. அணிவகுப்பு, s. Battle array, ப டைவகுப்பு. அணிவடம், s. Ornamental string of jewels, necklace. அணிவிரல், s. The ring finger, மோதிரவிரல். (p.) பேரணி, s. Main body, or centre of an army. பின்னணி, s. Rear, or rear-guard. முன்னணி, s. The van, or advance guard. 28)

atiru (p. 11) --அதிர், கிறேன், அதிர்ந் தேன், வேன், அதிர, v. n. To shake, quake, as by an earthquake, he fall of a tree, or the rolling of chariots, கம்பிக்க. 2. To be startled, alarmed as by the sound of a cannon, the report of thieves, the prevalence of an epidemic, &c., thrill, நடுங்க. 3. To resound attended with a shock, as by thunder, by an earthquake; to sound as a drum, &c., reverberate, vibrate, roar as beasts, tinckle as bells or ornaments, ஆர வாரிக்க. பூமியதிரநடவாதபுண்ணியவான். A good man, one who is careful not to give offence. அதிர்குரல்முரசம். The loud sounding drum. பூமியதிரல், v. noun. An earthquake, trembling of the earth. அதிர், v. noun. Commotion, shaking, trembling, fear, நடுக்கம், 2. s. Sound, ஒலி. அதிர்வெடி--அதிர்வேட்டு, s. The explosion or report of small cannons, &c., to excite alarm. 2. (prov.) The cannon itself. அதிர்ச்சி, v. noun. Quaking, shaking, trembling as of the earth by an earthquake, thunder, or the fall of a tree &c., அசைவு. 2. Resonance, repercussion, concussion, reverberation, எதிரொலி. 3. Agitation, stir, நடுக்கம். 4. A great noise, a loud report, an explosion, பேரொலி. அதிர்ப்பு, v. noun. A shock, concussion, &c., attended with noise, தாக்கி யொலிக்கை. 2. Clamor, shouting, vociferation, ஆரவாரம், 3. Tremor, trembling, நடுக்கம். 4. Fear, alarm, அச்சம். 28) *

anu (p. 14) . A particle in Sanscrit, signifying together, &c. See அனு, for this and most of its combinations. Wils. p. 31. ANU. அநுகூலம், s. Favor, auspices, kindness propitiousness, விக்கினமின்மை. Wils. p. 31. ANUKULA. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. See அனுகூலம். (c.) அநுகூலப்பட, inf. To prove successful. அநுதாபம், s. Repentance, மன ஸ்தாபம். Wils. p. 32. ANUTAPA. அநுநாதம், s. An echo, எதிரொலி. Wils. p. 33. ANUNADA. அநுலாபம், s. Tautology, repetition, கூறியதுகூறல். Wils. p. 35. ANULAPA. அநுவக்கிரகம், s. The retrograde transit of a planet. See அனுவக்கிரம். அநுவசனம், s. Concordance of words or sentences with each other, ஒத்த வாக்கியம். Wils. p. 35. ANUVACHANA. 42) *

an (p. 14) . A particle of negation prefixed to Sanscrit words, எதிர்மறையுபசர்க்கை. 46)

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

amrttu (p. 19) கிறேன், அமர்த்தினேன், வேன், அமர்்த்த, v. a. To make quiet, tranquillize, settle, make steady, quell, mitigate, appease, &c., அடக்க. 2. To press down, put or keep down, (a person or thing inclined to rise,) put or hold down, suppress or curb pride, anger, &c., repress, restrain, அமரச்செய்ய. (c.) 3. To prepare, எத்தனம்பண்ண. 4. To engage, employ, ஏற்ப டுத்த. 5. v. n. to engage in battle, பொர. (p.) பூசைக்குவேண்டியவைகளையமர்த்தினான். He has prepared things necessary for the puja. பந்தியமர்த்த, inf. To seat a company in rows at a feast. 23) *

aẕai (p. 33) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To invite, bid, call, accost respectfully, cite, summon, வாவென்ன. 2. To invoke the deity, &c., to adjure a spirit to take temporary possession of a person, in order to utter an oracle, வேண்டியழைக்க. 3. To lead, conduct, &c., கூட்டிப்போக. 4. To introduce as into an assembly, சபைக் கழைக்க. 5. To call (a snake, evil spirit, &c.,) by incantation, enchantment, &c., மந்திரத்தாலழைக்க. 6. To evoke, charm, invite or draw into union with, எத்தியழைக்க. அருத்தனே யடியேனாதரித்தழைத்தாலதெந்தவேயெ ன்றருளாயே. Oh! divine father, if I reverently invoke three, thou wilt condescened to own me as thine. (திருவாசகம்.) அவனையழைத்துக்கொண்டுவந்தான். He called and brought him. விருந்துக்கழைக்க, inf. To invite to a meal, or an entertainment. அழைக்கை, v. noun. A call, a calling, கூவுகை. அழைப்பு, v. noun. Invitation, request, citation, summons, invocation, விளிக்கை. 12)

ā (p. 34) . The second vowel of the alphabet, இரண்டாமுயிரெழுத்து. 2. A contraction of the infinitive ஆக, to become--as பெண் ணாப்பிறந்தவள், one become (born) a woman. 3. s. A neat, a cow or bull, பசுப்பொது. 4. A cow, பெண்பசு. 5. A she buffalo, பெண் ணெருமை. 6. A she elk, gayal, பெண்ம ரை. 7. An interjection of pity, regret, pain, desire, contempt, admiration, இரக்கச் சொல். 8. A particle expressive of eager desire, gaping for a thing--as, ஆவென்றுதிரிகி றான், he wanders in quest of what he can get. (See ஆவெனல்.) 9. An affix of interrogation, வினா--as விழித்தானா? is he awake? 1. The termination of the neg. neut. plural of verbs, எதிர்மறை யஃறிணைப் பன்மைவி குதி--as, அவைசெல்லா, they will not go. 11. A contracted form of the negative gerund, எதிர்மறை வினையெச்சவிகுதி--as உண்ணா வந்தான்; for உண்ணாமல்வந்தான், he came, not having eaten. 12. A contracted form of the neg. rel. participle, எதிர்மறைப்பெயரெச்ச விகுதி--as ஓடாக்குதிரை, for ஓடாதகுதிரை, a horse that will not run. 13. A poetic form of the gerund, வினையெச்சவிகுதி--as பாராவணங்காமகிழ்ந்தான், he saw, worshipped and rejoiced;--பாராவணங்கா for பார்த்துவண ங்கி. 14. A neg. particle which may be expressed or understood before the termination of any verb except the neut. plural--as நடவாதான், he will not walk; நட வாய், you will not walk, &c. 15. A poetic contraction of ஆறு, way or manner--as, யான்வந்தவாசென்றியம்புதியேல், if you will go and give information of my arrival. 16. A poetic name of the ஆச்சாமரம். 17. One of the letters on which to exercise the voice in singing, running through the notes of the octave--a musical mode, இசையிலோசை. 18. A prefix to Sanscrit words--as, ஆகன் னம், ஆசட்சு. ஆ கெட்டேன். Ah! I am undone. ஆ கொடுப்பாய். Oh! thou wouldst give thyself--i. e. thyself and thy family--to Yama the god of death; [vul.] generally used by women. ஆதீண்டுகுற்றி--ஆவுரிஞ்சுதறி, s. A rubbing post or stone for cows, erected as a meritorious deed of charity. ஆப்பி--ஆமயம், s. Cow-dung, கோமயம். காட்டா, s. A wild cow. காரா, s. Buffalo, (lit.) a black cow or ox. 16)

ākāttiym (p. 35) s. Opposition, obstinacy, எதிரிடை. (c.) 14) *

āyttm (p. 39) s. Preparation, readiness, promptness, எத்தனம். (c.) 24)

ārampam (p. 41) s. Beginning, commencement of a thing, introduction, prelude, prologue, தொடக்கம். 2. Preparation, readiness, எத்தனம்; [ex ஆ, et ரபி, to commence.] Wils. p. 119. ARAMB'HA. (c.) 3. A great noise, பேரொலி. ஆரம்பசூரன், s. A forward person, one more ready to undertake, than patient to execute, தொடக்கத்தில்வீரனாயிருப் போன். 2. A boaster, blusterer, வீம்பு பேசுவோன். 3)

ikl (p. 45) --இகலு, கிறேன், இகன்றேன், வேன், இகல, v. a. To hate, oppose, to be inimical to, பகைக்க. 2. To oppose in war, to fight, பொர. 3. To vie with, be rival to, compete with, எதிர்க்க. 4. To dispute, contend, வாக்குவாதஞ்செய்ய. Note.--The infinitive and some other parts of this verb are used as particles of comparison--as குலியமோடிகலியவங்கை, hands resembling vermilion. வரையிகலவளர்தோள். Shoulders grown so large as to vie with mountains. இரண்டுகுருவிகளிகலிப்பாடுகின்றன. Two birds are vieing with each other in song. 8)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)