aṇi (p. 9) s. Ornament, adorning, decoration, அலங்காரம். 2. Jewels, ஆபரணம். 3. Beauty, அழகு. 4. A rhetorical embellishment, a figure of speech, ஓரணியிலக்கணம். 5. Rhetoric, அணியிலக்கணநூல். 6. Order, regularity, ஒழுங்கு. 7. Row, rank or file of an army, சேனைநிரை. 8. A main body or division of an army, படைவகுப்பு. 9. A garland, wreath or string of flowers, மாலை. 1. Greatness, பெருமை. 11. Goodness, நன் மை. 12. Instruments, tools, utensils, implements, எத்தனங்கள். 13. Materials, தளவா டம். 14. Stores, சம்பாரம். (p.) அணிபடுத்த, inf. To arrange, regulate, set in order, in rows, in array. அணிவகுக்க, inf. To arrange troops, set in array. அணிவகுப்பு, s. Battle array, ப டைவகுப்பு. அணிவடம், s. Ornamental string of jewels, necklace. அணிவிரல், s. The ring finger, மோதிரவிரல். (p.) பேரணி, s. Main body, or centre of an army. பின்னணி, s. Rear, or rear-guard. முன்னணி, s. The van, or advance guard. 28)

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

amrttu (p. 19) கிறேன், அமர்த்தினேன், வேன், அமர்்த்த, v. a. To make quiet, tranquillize, settle, make steady, quell, mitigate, appease, &c., அடக்க. 2. To press down, put or keep down, (a person or thing inclined to rise,) put or hold down, suppress or curb pride, anger, &c., repress, restrain, அமரச்செய்ய. (c.) 3. To prepare, எத்தனம்பண்ண. 4. To engage, employ, ஏற்ப டுத்த. 5. v. n. to engage in battle, பொர. (p.) பூசைக்குவேண்டியவைகளையமர்த்தினான். He has prepared things necessary for the puja. பந்தியமர்த்த, inf. To seat a company in rows at a feast. 23) *

āyttm (p. 39) s. Preparation, readiness, promptness, எத்தனம். (c.) 24)

ārampam (p. 41) s. Beginning, commencement of a thing, introduction, prelude, prologue, தொடக்கம். 2. Preparation, readiness, எத்தனம்; [ex ஆ, et ரபி, to commence.] Wils. p. 119. ARAMB'HA. (c.) 3. A great noise, பேரொலி. ஆரம்பசூரன், s. A forward person, one more ready to undertake, than patient to execute, தொடக்கத்தில்வீரனாயிருப் போன். 2. A boaster, blusterer, வீம்பு பேசுவோன். 3)

urukku (p. 65) கிறேன், உருக்கினேன், வே ன், உருக்க, v. a. To melt with heat--as metals, or other congealed substances, to dissolve, liquify, fuse, run, தீயிற்கரைக்க. 2. To reduce one as a disease, to emaciate, வாட்ட. 3. To afflict, distress, வருத்த. (சத. 21.) இன்சொல்லிறைநெஞ்சுருக்கினான். By sweet speech, he melted the heart of the divinity. (சிவசிவ.) வியாதிசரீரத்தையுருக்கிப்போட்டது. The disease has emaciated him. எத்தனையுருக்கிலேயுருக்கினான்? How many times did it take to melt it? நன்னாளிற்பொன்னுருக்கு. Melt gold on an auspicious day. உருக்கிச்சாய்க்க, inf. To cast or run metals in bars, in mass, &c. for further use. உருக்கிவார்க்க, inf. To cast, found, to run metals. உருக்குகாரம், s. Borax, வெண் காரம். உருக்குப்பிரமியம், s. Gonorrh&ae;a with a discharge of blood, இரத்தப்பிர மியம். உருக்குமணி, s. Solid globules of gold soldered together around a ring and worn by women as an ear-pendent, ஓராபரணம். எலும்புருக்கி, s. An emaciating disease, ஓர்வியாதி. உருக்கு, v. noun. Fusion, melting, liquifaction, உருக்குகை. உருக்கன், s. [prov.] An emaciating or stinting disease--as of men or plantains, &c., ஓர்நோய். உருக்கனடித்தல், v. noun. Stinting or blighting--as disease especially in plantains. உருக்கினம், s. A kind of arsenic, அஞ்சனபாஷாணம். 2. Any thing that facilitates the fusion of metals--as borax. புத்துருக்குநெய், s. New-made ghee. 9) *

engngṉm (p. 73) --எங்ஙனே. [in poetry, எங்ஙன்.] In what manner, how, எத்தன்மை. 2. In what place, where, எவ்விடம்; [ ex எ, what, et ஙனம், place.] 18) *

ettṉm (p. 73) --எத்தினம், s. Effort, attempt, exertion, பிரயத்தனம். 2. Means, expedient, implement, instrument, utensil, tools, கருவி. 3. Preparation, promptitude, ஆயத்தம். See யத்தினம். 55)

ettṉi (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To prepare, set about, attempt, aim at, venture, devise, endeavor, எத்தனப் பட. 56)

ettṉai (p. 73) --எத்துணை, inter. pron. How many, how much, what measure, degrees, &c., எவ்வளவு; [ex எ, et தனை, துணை.] எத்தனைதூரம். How far? எத்தனைபெரியது. How great? எத்தனைமனிதர். How many men? 57)

ettu (p. 73) கிறேன், எத்தினேன், வேன், எத்த, v. a. To inveigle, cheat, seduce, entrap, defraud, entangle by specious appearances, வஞ்சிக்க. 2. To coax, wheedle a child, &c., இதஞ்சொல்ல. என்னையெத்தியதைவாங்கிக்கொண்டான். Having deceived me, he obtained the thing. எத்தப்பார்க்க, inf. To intend deceiving. எத்திப்பறிக்க, inf. To obtain by deceit. எத்து, v. noun. Inveigling, seduction, cheating, deception by fair appearances, circumvention, வஞ்சகம். எத்துக்குட்பட்டவன், s. One who has been deceived. எத்தன், s. [vul.] An inveigler, a cheat, an impostor, வஞ்சகன். எத்துப்புத்தி, s. Deceptive advice, suggestions, &c. எத்துவாதம், s. Contradiction, அகடவிகடம். எத்துவாதம்பண்ண, inf. To contradict. எத்துவார்த்தை, s. Enticing words. 58)

eṟṟu (p. 75) . Third pers. sing. irrational class of the symbolic verb என். 2. What manner, of what kind or sort, like what, எத்தன்மைத்து. 3. Interjection of pity--as எற்றே. சிறியவர்கட்கெற்றாலியன்றதோநர. Of what are the tongues of those wretches made? (நாலடி.) எற்றே--எற்றோ. Interjections of pity, இரக்கச்சொல். 34)

ētu (p. 79) s. Cause, origin, motive, reason, object, final cause, காரணம். 2. Primitive cause, or the material of which a thing is made, மூலம். 3. (Sometimes written ஏதுவு.) Instrument, means; pecuniary ability, திராணி. 4. Complete preparation, எத்தனம். 5. Inducement, நிமித்தம். 6. [in rhetoric.] A figure of speech showing the cause, motive, &c., ஓரலங்காரம். 7. [in logic.] The reason alleged in proof of a proposition, one of the three parts of an argument, the other two being பட்சம் and திட்டாந்தம்--as in attributing the existence of smoke to the presence of fire. Wils. p. 979. HETU. ஏதுக்காட்ட, inf. To show reasons, causes, &c., காரணங்காட்ட. ஏதுப்பண்ண, inf. To use means (to attain an object), வகைசெய்ய. ஏதுப்பார்க்க, inf. To seek occasion, opportunity, &c., வகைபார்க்க. ஏதுவாக, inf. To be adapted to; subject or liable to. ஏதுவாக்க, inf. To adapt, suit; to subject, make liable to. ஏதுவானவன், s. A man of property, means, pecuniary ability. ஏதுவிலக்கு, s. A figure in rhetoric --as காரணவிலக்கு. ஏதுவின்முடித்தல், v. noun. Giving the reasons or causes of things asserted by an author as a clue to the subject without extended description. See உத்தி. ஏதுவுருவகம், s. A figure in rhetoric, a kind of metaphor in which the point of resemblance is indicated, உருவகத் திலொன்று--as இவள்மாற்றத்தாற்கிள்ளை, in talk she is a parrot. ஏதுப்போலி--ஏதுவாபாசம், s. Fallacy of the reason of an argument. ஏதுவனுமானம், s. See அனுமா னம். மரணவேதுக்கள், s. Forebodings of death. ஏதிலார், s. [plu.] The poor, the destitute, வறியோர். (p.) 15)

ēr (p. 79) s. A particle of comparison, உவ மையுருபு. 2. Beauty, அழகு. (p.) 3. A team for ploughing, including the plough and other apparatus, உழுபடை. 4. A yoke of oxen, உழவுமாடு. 5. Ploughing the plough-as an occupation, உழவுத்தொழில். அவனிருப்பதேர்க்காரன். He is a person possessed of twenty yoke of oxen. காம்பேர்தோள். Shoulders beautifully rounded like a bamboo. கயலேர்கண்ணார். Carp-eyed beauties--ladies with eyes as beautiful as the carp-fish. சீரைத்தேடினேரைத்தேடு. If you desire wealth attend to agriculture. ஏரடிக்க--ஏருழ, inf. To plough. அவன் எத்தனையேருழுகிறான்--அவனுக்கெத்தனையே ருழும். With how many yoke of oxen does he plough (his land)? i. e. how many yoke of oxen has he? or how many acres of arable land does he possess? ஏராண்மை, s. Ploughing, tillage, agriculture, உழவு. ஏராளர், s. Husbandmen, agriculturists, உழவர். ஏரின்வாழ்நர்--ஏருழவர்--ஏருழுநர் --ஏர்த்தொழிலர், s. Ploughmen, those who live by the plough, உழவர். ஏருழக்க, inf. To practise husbandry, பயிர்செய்ய. ஏரெழுபது, s. A poem of seventy stanzas in praise of the plopugh by கம்பர், ஓர்நூல். See Ellis. p. 44. (குறள்). ஏரோட்ட, inf. To plough, உழ. ஏர்க்கால், s. The shaft of a plough, கலப்பையின்கால். 2. Shaft of a carriage, வண்டியேர்க்கால். ஏர்ச்சீர், s. Implements of husbandry. 2. The wealth procurable by husbandry. ஏர்ச்சீரில்லாதவன். One who has neither oxen, implements of husbandry, nor seed, corn, &c. ஏர்த்தாயம், s. Ploughing in season. ஏர்த்தொழில், s. Agriculture, husbandry, உழவுத்தொழில். ஏர்நாழி, s. A small circular piece of wood with a hole in the centre to receive the cord வடக்கயிறு by which the ploughman can regulate the depth of the furrows, கலப்பையினோருறுப்பு. ஏர்ப்பண், s. [prov.] The rope for attaching the oxen to the plough, or the plough-beam to the yoke, பூட்டாங்க யிறு. ஏர்ப்பூட்டு, v. noun. Ploughing for the first time in the season, on an auspicious day begun with appropriate ceremonies, ஏர்கட்டுகை. ஏர்ப்பூட்ட, inf. To yoke the oxen to the plough. ஏர்வாரம், s. A share of the produce allowed for the team and agricultural implements used in cultivating the land, ஏர்க்காகக்கொடுக்கும்வாரம். முன்னேர்க்குண்டை, s. The first or best yoke of oxen. பின்னேர், s. The second or hindermost yoke of oxen. பொன்னேர்கட்ட, inf. To plough for the first time in the season on an auspicious day begun with the appropriate ceremonies--as ஏர்ப்பூட்ட. 52)

kuẕi (p. 128) s. A pit, a hole, a hollow, a cavity, a dimple, a depression, an excavation, பள்ளம். 2. [local.] A square foot, சதுரஅடிக்குழி. 3. A cubic foot, கனவடிக்குழி. 4. [prov.] A square of twelve feet, in landmeasure, பன்னீரடிச்சதுரக்குழி. 5. A well, கிணறு. 6. A tank, குளம். 7. The belly, வயிறு. 8. [prov.] A cavity at the bottom of a well from which to fill the basket when the water gets low, பட்டைக்கிடங்கு. 9. A grave, usually in composition--as பிரே தக்குழி. குழியிலேபோவாய். May you go to the grave; i. e. may you be ruined, a curse. குழிக்குத்து, s. [prov.] A hole, made for plants in transplanting. குழிக்குத்துக்கோல், s. A short stick, used in making the குழிக்குத்து. குழிபறிக்க--குழிதோண்ட, inf. To make a hole or a pit. குழிதிறக்க, inf. [local.] To open the sacred pit, with appropriate ceremonies, preparatory to the Mohurrum feast. குழிமூட, inf. To fill up the sacred pit. See குழிதிறக்க. குழியிற்புதைக்க, inf. To bury; to conceal. 2. To bury the dead, to entomb. குழிவிழ, inf. To form--as dimples or hollows in the cheeks, ulcers, &c. 2. To form, to be worn, &c.--as hollows in floors, or other surfaces. குழியில்விழ, inf. To fall into evil, vice, &c; lit. into the pit. குழியடிக்க, inf. To make holes in stones--as a stone-cutter. குழிக்கிட்டி, s. [local.] A kind of கிட் டிபுள்ளு game among boys, ஓர்விளையாட்டு. குழிச்சட்டி, s. A kind of earthen pan with hollow cavities for frying cakes. குழிப்புண், s. An ulcer in which holes are formed. குழியச்சு, s. Moulds for making gold beads. குழியம்மி, s. A hollow grind-stone. See under அம்மி. குழித்தைலம், s. Pit-oil; i. e. oil extracted in a pit. குழிநரி, s. A fox, ஓர்நரி. குழிமுயல், s. A rabbit, a coney, ஓர் முயல். குழிப்பிள்ளை, s. A cocoanut, planted deep--not to be . எத்தனைகுழி. How many square feet, or how many குழி? குழிக்கணக்கு, s. Square measure, reckoning by square feet, &c. குழிமாற, inf. [in arith.] To square; also, to multiply a number into another, குழிபெருக்க. குழிமாற்று, v. noun. [in arith.] Table of squares; also, of multiplication, குழிப் பெருக்கம். பெருங்குழி, s. [in arith.] The squaring, or multiplication of integral numbers. சிறுகுழி, s. [in arith.] The squaring, or multiplication of fractional or mixed numbers. குழிவெட்டி, s. A grave-digger, பிரே தக்குழிதோண்டுகிறவன். அட்்டைக்குழி, s. A pit of leeches, especially, a pit in hell, said to be infested with leeches. 27)