acukai (p. 6) s. [prop. அசைகை.] A conjectural circumstance, ஐயம். (c.) 30) *

acumāṟṟm (p. 6) s. [prov.] Suspicion, ஐயம். 2. A hint, a conjectural circumstance, சைகை. அசுமாற்றங்காட்ட, inf. To give a hint commonly as one thief to another, or to make a noise as a thief, to ascertain whether people are at home or awake. அசுமாற்றப்பட, inf. To be heard as a noise, or seen as a sight exciting suspicion of thieves or of mischief at hand. 39)

acai (p. 7) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To move, stir, tremble, ஆட. 2. To waver, quiver, totter, not being able to support a weight--as a slender waisted woman is poetically described to waver in walking, from the weight of her breasts, தள்ளாட. 3. (p.) To lodge, sojourn, dwell in an appropriate place-- as men in houses, towns, &c. beasts in the forest, fishes in water, &c., சஞ்சரிக்க. 4. (c.) To walk or ride for recreation, be active, be engaged in the performance of works, in distinction from the quiescence of the Gnani, உலாவ. 5. To be indolent, inactive, idle, சோம்ப. 6. To be disturbed, discomposed, agitated, கலங்க. 7. To be weary, exhausted, faint, துவள. 8. To fluctuate, hesitate, be confused by a rebuke, தத்தளிக்க. அசைகை, v. noun. Motion, moving, அசைவு. 2. Conjectural circumstance--as a rustling among leaves may excite conjecture of a snake being there, ஐயம். அசையாநிலை, s. A fixed state, immovableness, steadfastness. அசையாமணி, s. A bell seldom rung; attached to the royal palace to inform the sovereign of any calamity of other extraordinary event, ஆராய்ச்சிமணி. அசையாமை, neg. v. noun. Firmness, fixedness, immovableness. அசைவாட, inf. To hover, move or stir--as wind on the surface of water. அசைவு, v. noun. Shaking, moving, motion, அசைதல். 2. A kind of swinging shelf, ஊசல். 3. Motion, passion, emotion as applicable to the qualities of the mind, மனவெழுச்சி. 4. Stir, bustle, agitation, சஞ்சலம். 5. Weariness, failure, fainting, சோர்வு. 3)

aṭcayam (p. 8) s. [priv. அ.] Permanence, that which will not waste or decay, கேடின்மை. (p.) Wils. p. 4. AKSHAYA. அட்சயதூணி, s. A quiver of Arjuna, அருச்சுனனம்புக்கூடு. அட்சயபாத்திரம், s. The vessel or plate given to the Pandawars by the sun, பாண்டவருக்குச் சூரியன்கொடுத்தபாத்திரம். 2. A beggar's basket carried by the Vishnu Brahmans, வைணவர்கள் ஐயமேற் கும்பாத்திரம். 32) *

ayir (p. 22) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To suspect, surmise, conjecture, suppose, doubt, ஐயப்பட. 2. To infer, incline to an opinion, have doubt partly removed, perceive or ascertain indistinctly, அனுமானிக்க. (p.) அலைவாள்யவனர்க்கயிராதுபுக்கு. Entering unsuspected by the sword armed Moorish guards. அயிர்ப்பு, v. noun. Suspicion, surmising, conjecture, ஐயம். 26)

ayyō (p. 22) inter. Alas! See ஐயோ. 34)

ari (p. 23) s. An enemy, சத்துரு. 2. Wheel, சக்கரம். Wils. p. 66. ARI. 3. Green, பச்சைநிறம். 4. A horse, குதிரை. 5. A lion, சிங்கம். 6. Leo the constellation, சிங்கவிராசி. 7. The sun, சூரியன். 8. Vishnu, விட்டுணு. 9. Yama, நமன். 1. Air, wind, காற்று. 11. The moon, சந்திரன். 12. Indra, தேவேந்திரன். 13. A ray of light, கிரணம். 14. A parrot, paroquet, கிளி. 15. A monkey, குரங்கு. 16. A snake, பாம்பு. 17. A frog, தவளை. 18. One of the nine divisions of the known continent, நவகண்டத்தொன்று. 19. Fire, தீ. Wils. p. 969. HAP. and HARIT. 2. An emerald, மரகதம். 21. Color, நிறம். 22. Smoke, புகை. 23. Hatred, பகை. 24. Keenness, sharpness, கூர்மை. 25. Arms, weapons, ஆயுதப்பொது. 26. A saw, ஈர்வாள். அரிகரபுத்திரன்--அரியரபுத்திரன், s. Ayanar, ஐயனார். அரிகள், s. Foes, enemies, பகை வர். அரிச்சுவடி--அரிவரி, s. The child's first book, the alphabet--thus called from the Hindus prefixing to it the name of Vishnu. அரிதாரம், s. Lukshmi, wife of Vishnu, இலக்குமி. 2. Yellow sulphuret of arsenic, yellow orpiment, ஓர்மருந்து. கட்டரிதாரம்--கல்லரிதாரம், s. Orpiment or arsenic in lumps. தகட்டரிதாரம்--மடலரிதாரம், s. Leaf orpin ent. பொன்னரிதாரம், s. Orpiment of gold-color. அரிப்பிரியை, s. Lukshmi. Wils. p. 97. HARIPRYA. அரிமந்திரம், s. A lion's den. அரிமருகன், s. Skanda, முருகன். 2. Ganesa, விநாயகன்; as the nephews of Vishnu. அரிமா, s. A lion, சிங்கம். 2. A male lion, ஆண்சிங்கம். 3. Leo of the zodiac, சிங்கவிராசி. அரிமாநோக்கம் or சிங்கநோக்கம் s. [in grammar.] Lion-look, one of the four kinds of சூத்திரநிலை, which see. அரியணை, s. A throne, சிங்காச னம்; [ex அணை, a seat or cushion,] a seat supported by artificial lions. அரியணைச்செல்வன், s. Argha, அருகன். அரியமன், s. One of the twelve suns, துவாதசாதித்தரிலொருவன். Wils. p. 72. ARYAMAN. அரியமா, s. The sun, சூரியன். 2. A class of manes or deified ancestors, ஓர்பிதிர்தேவதை. Wils. p. 72. ARYAMA. அரியயற்கரியோன், s. Siva. அரியேறி, s. Durga, who rides on a lion, துர்க்கை. 44)

aṟm (p. 33) --அறன், s. Moral or religious duty, virtue; the performance of good works according to the shasters--including justice, hospitality, liberality, &c., also what is prescribed as the duty to be practised by each particular caste. Compare தருமம். The thirty-two acts of charity are the following; viz.: 1. ஆதுலர்க்குச்சாலை, building houses for the poor. 2. ஓதுவார்க் குணவு, giving maintenance and education. 3. அறுசமயத்தார்க்குண்டி, feeding persons of either of the six religious sects. 4. பசுவுக்கு வாயுறை, feeding cows. 5. சிறைச்சோறு, feeding prisoners. 6. ஐயம், giving alms. 7. தின் பண்டநல்கல், providing for travellers. 8. அறவைச்சோறு, feeding the destitute. 9. மகப் பெறுவித்தல், rendering assistance in childbirth. 1. மகவுவளர்த்தல், nourishing children. 11. மகப்பால்வார்த்தல், giving milk to infants. 12. அறவைப்பிணஞ்சுடுதல், burning or burying the poor. 13. அறவைத்தூரியம், furnishing clothes to the destitute. 14. சுண்ணம், giving chunam to use with betel. 15. நோய்மருந்து, giving medicine to the sick. 16. வண்ணார், paying for washing the clothes of the poor. 17. நாவிதர், the same for shaving. 18. கண்ணாடி, giving a looking glass. 19. காதோலை, giving cadjan or palmyra leaves to women for their ears. 2. கண்மருந்து, giving black paint to women for the eyes. 21. தலைக்கெண்ணெய், giving oil for the head. 22. பெண்போகம், aid to enjoy a woman. 23. பிறர்துயர்காத்தல், redressing injuries. 24. தண்ணீர்ப்பந்தல், keeping water pandals to give drink to the thirsty. 25. மடம், erecting inns or buildings for the reception of Brahmans, pilgrims, &c. 26. தடம், making tanks. 27. சோலை, planting topes, groves, &c. 28. ஆவுரிஞ்சுதறி, erecting stakes at which cows may rub themselves. 29. விலங்கிற்குணவு, feeding all kinds of animals. 3. ஏறுவிடுதல், giving a bull for covering a cow. 31. விலைகொடுத்துயிர்காத்தல், giving money to save life. 32. கன்னிகாதானம், giving assistance towards marriage. (p.) அறஞ்செயவிரும்பு. Desire to do charity. அறக்காடு, s. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. அறக்கொடியோன், s. God; He whose banner is charity, கடவுள். அறங்கடை--அறன்கடை, s. Sin, what is opposed to virtue; nonconformity to the shasters, பாவம். அறங்கடையிற்செல்லார். They who will not enter in the way of vice. அறச்சாலை, s. An alms-house, a hall or room where the thirty-two acts of charity are practised. அறச்செல்வி--அறத்தின்மூர்த்தி, s. Parvati, பார்வதி, famous for alms-giving. 2. A name of தருமதேவதை. அறத்தின்மைந்தன்--அறன்மகன், s. The elder of the five Pandavas. அறத்துப்பால்--அறப்பால், s. A section of the book குறள், which treats of அறம். அறத்துறுப்பு, s. The attributes or constituent parts of charity or virtue, including dispositions and actions. Eight are given; viz.: 1. ஐயப்படாமை, being void of doubt or scepticism. 2. விருப் பின்மை, freedom from covetousness or of inordinate desire for any supposed good. 3. வெறுப்பின்மை, freedom from disgust. 4. மயக்கமின்மை, being void of perplexity. 5. பழியை நீக்கல், avoiding reproaches, being void of censoriousness. 6. அழிந்தோ ரைநிறுத்தல், relieving the distressed or ruined. 7. அறம்விளக்கல், bringing into light the nature of benefaction and expounding it. 8. பேரன்புடைமை, the possession of abundant love. அறத்தைக்காப்போன், s. The god ஐயன். அறநிலை, s. The practice of virtue, a virtuous state or condition, தருமம். 2. One of the eight kinds of marriage --as பிரமமணம். See மணம். அறநிலைப்பொருள், s. One of the six அரசியல்--the collection of revenues justly. 2. Wealth gotten by continuance in a proper course of duty and by industry. அறநிலையறம், s. One of the six அரசியல்--the duty of a king to preserve his subjects from breaking the rules of the respective castes. அறநிலையின்பம், s. One of the six அரசியல்--pleasure from a virtuous course; marrying a virgin of proper age, caste and good manners (including conduct prescribed by the Shasters) and of good disposition. அறநெறி, s. The path of virtue. அறப்புறம், s. A place for the practice of virtuous actions. (See அறச்சாலை.) 2. A hall for learning or reciting the Vedas. அறவர்--அறவோர், s. The virtuous, those celebrated for charity and other good deeds, தருமநெறியோர். 2. Ascetics, துற வோர். 3. Brahmans, பார்ப்பார். 4. Sages, முனிவர். அறவன், s. Buddha, புத்தன். அறவாழி, s. The sea of virtue. அறவாழியந்தணன், s. Siva. 2. Vishnu. 3. Argha. அறவாழியந்தணன்றாள் சேர்ந்தார்க்கல்லாற் பிறவா ழிநீந்தலரிது. It is very difficult to swim and escape from the sea of vice, except for those who worship at the feet of him who is the sea of virtue. அறவாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அறவோன், s. A charitable man. 2. A sage, an anchorite. 3. A Brahman. 4. Argha. இல்லறம், s. Domestic life. துறவறம், s. Religious or ascetic life. ஈரறம், s. The two species of life above-mentioned. 47)

aḷ (p. 33) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To measure, fathom, expore, estimate, அளவுசெய்ய. 2. To apportion, mete out, measure out, பங்கிட. 3. To extend, reach, எட்ட. விசும்பளந்தாண்டுநின்றிடுஞ்சிகரியை. The turrets which reached to the sky. மரக்காலைப்பாய்ச்சியளக்கிறான். He measures thrusting in the marcal; i. e. into the heap. பறைவெட்டியளக்கிறான்--பறைதட்டியளக்கிறான். He measures by striking off the excess of the grain. ஐயனளந்தபடி. As God allots. அளக்கை--அளத்தல், v. noun. Measuring. அளபு, v. noun. Measurement, அ ளவு. 2. The lengthening of the sound of a letter, அளபெடை. அளபெடுக்க, inf. To lengthen a letter, whether vowel or consonant, by the insertion of another short letter or mute, as the case may be, for the sake of the poetry, and sometimes for euphony, as, கழூஉ for கழு; மாத்திரைமிக் கொலிக்க. அளபெடை, v. noun. The lengthening of a letter chiefly for the sake of the verse. There are two ways of doing this. 1. உயிரளபெடை, the addition of a short vowel to a long one, either in the beginning, middle, or end of a word--as ஈஇ கை, gift--for ஈகை; படாஅ கை, banner--for படாகை; and குழூஉ, multitude--for குழு. Again this is divided into இயற்கையளபெடை, and செயற்கையளபெ டை. 2. ஒற்றளபெடை, the lengthening of the mutes, ங், ஞ், ண், ந், ம், ன், வ், ய், ல், ள், and ஃ by being repeated twice either in the middle or end of a word when they are placed after one or two short syllables, as அரங்கம், முரஞ்ஞ்சு, மண்ண்ணு, அம்ம்பு, கொள்ள்க, விலஃஃகி. அளப்பம்--அளப்பு, v. noun. Measuring, அளக்கை. 2. (fig.) Fate, destiny, ஊழ். 3. Needless repetition, chatter, அலப்பு. 4. Expressing dissatisfaction, முறுமுறுக்கை. வனிதையரளப்பிலர், The damsels are without number. அளப்பளக்க, inf. To repeat, use needless repetitions, prate, chatter, அ லப்ப. 2. To complain, grumble, express dissatisfaction, முறுமுறுக்க. அளப்பன், s. [prop. அலப்பன்.] A babbler, prater, chatterer, வீணாகப்பேசு வோன். 13)

āṉai (p. 44) s. An elephant, யானை. 2. (M. Dic.) The அத்தி tree, Ficus racemosa. ஆனைகட்டுந்தறி--ஆனையணைதறி, s. A post to tie an elephant. ஆனைக்கண், s. Round, black spots in fruits, when they are over-ripe, or spoiled. ஆனைக்கண்படுதல்--ஆனைக்கண் வி ழுதல், v. noun. The appearing of spots, or defects in fruits. பலாப்பழமானைக்கண்பட்டுப் போயிற்று. The jack fruit has got a defect or flaw. ஆனைக்கதுப்பு, s. The frontal sinus of the elephant, from which secretion exudes when the animal is in rut. ஆனைக்களிமுளையான், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைக்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். ஆனைக்காயம்--ஆனைப்பெருங்கா யம், s. A kind of assaf&oe;tida given to elephants, &c. See பெருங்காயம். ஆனைக்கால், s. A disease--the elephantiasis or large leg, Cochin leg, வாதக்கால். 2. A big tube fixed on the walls or roofs, for rain-water to pass through, தண்ணீர்க்குழாய். (c.) ஆனைக்காவல், s. Watchers to defend a garden, a field, &c., against elephants. ஆனைக்கூடம், s. An elephant's stall, ஆனைகட்டுமிடம். ஆனைக்கொம்பு--ஆனைக்கோடு--ஆ னைத்தந்தம், s. An elephant's tusks. 2. Ivory. ஆனைக்கொம்பன், s. A kind of rice, ஓர்வகைநெல். 2. A species of plantain--as ஆனைவாழை. ஆனைக்கோடன்சுரை, s. A gourd whose fruit is compared to the elephant's tusks, and is used for a curry, the snake gourd, ஓர்வகைச்சுரை. [Trichosanthes anguina.] ஆனைசேனை, s. A great quantity, abundance, மிகுதி. ஆனைச்சப்பரம், s. A seat on an elephant--as அம்பாரி. ஆனைச்சிலந்தி, s. A kind of scabby disease. ஆனைச்சிரங்கு, s. A kind of itch in large blisters. ஆனைச்சீரகம், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைச்செவியடி, s. A pricklyleaved plant, ஓர்பூண்டு. 2. The lower part of the elephant's ear. ஆனைத்தடிச்சல், s. A kind of creeping plant with acid juice--used in polishing brass, ஓர்படர்கொடி. ஆனைத்தடிப்பு, s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைத்திசை, s. [in astrology.] North, வடக்கு. ஆனைத்திப்பிலி, s. Pericarps of Pothos officinalis, ஓர்வகைத்திப்பிலி. ஆனைத்தோட்டி, s. An elephant's hook or goad. ஆனைநெருஞ்சில், s. A low plant, a kind of spreading thistle--pricklyfruited Pedalium murex, ஓர்வகைநெருஞ்சில். ஆனைப்படுவன், s. A kind of scabby disease--as the அக்கி. ஆனைப்படை, s. An army of elephants. ஆனைப்பந்தி, s. An elephant's stall. 2. A row of elephants. ஆனைப்பாகன், s. An elephanteer, or one who tames or guides elephants. ஆனைப்பிச்சான், s. A plant, ஓர் பூண்டு. ஆனைப்பேன், s. An insect that lives in the brinjall plant, கத்தரிச்செடியிலு ண்டாகுமோர்பூச்சி. ஆனைமஞ்சள், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைமதம், s. An elephant's rut. ஆனைமத்தகம், s. An elephant's skull or part of the head, கும்பம். இ. A short letter, similar to I in English, ஓர்குற்றெழுத்து. 2. A demonstrative prefix, சுட்டெழுத்து--as இந்த, this. 3. A termination of the second person singular, முன்னிலையொருமைவிகுதி--as உண்டி, thou hast eaten. 4. An imperative second person singular, முன்னிலையேவலொருமைவிகுதி-as சொல்லுதி, say thou. 5. A feminine appellative termination, பெண்பால்விகுதி-as கூனி, a hump-backed woman. 6. A singular termination, common to the masc. and fem., உயர்திணையொருமைவிகுதி--as மானி, an honorable person--பாவி, a sinner. 7. A termination in the singular, common to each gender, இருதிணைமுக்கூற்றொருமைவிகுதி --as செவியிலி, a man, woman, or animal without ears. 8. An expletive inserted at pleasure, when the preceding word ends with any letter except ய், and the following word begins with ய், சாரியை--as காலியாது, from கால், foot and யாது, which. 9. A termination of some participles, வினையெச்சவிகு தி--as எண்ணி, சொல்லி, &c. 1. A prefix to ஆனைமயிர், s. The hair of an elephant's tail. ஆனைமயிர்க்காப்பு, s. Bracelets of the hair of elephants' tails. ஆனைமலை, s. The name of a mountain in the south near Madura. ஆனைமுகவன்--ஆனைமுகன், s. Ganesa, விநாயகன். 2. An Asoor, கசமுகா சுரன். (p.) ஆனைமுதுகு, s. An elephant's back. ஆனையடி, s. The footsteps of an elephant. ஆனையறுகு, s. A kind of grass, ஓரறுகு. ஆனையறையும்புள்--ஆனையிறாஞ்சி ப்புள்--அனையுண்குருகு, s. A fabulous bird --said to devour the elephant. ஆனையிலத்தி, s. Elephant's dung. ஆனையூர்தி, s. Indra whose vehicle is the elephant, இந்திரன். 2. Ian, ஐயன். (p.) ஆனையேற்றம், s. Learning and practising to ride on an elephant, யானை யேறிப்பழகுகை. ஆனைவணங்கி, s. A kind of plant whose flower is supposed to resemble the trunk of an elephant. It is also fancied to be a preservative against the attack of a wild elephant, which, it is said, will retire abashed at the sight of it, தேட்கொடுக்குப்பூண்டு. ஆனைவாழை, s. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. ஆனைவிழுங்குமீன், s. A large fish --said to devour the elephant, திமிங்கிலம். ஆனைவீரர், s. One of the eight assistants of kings, அரசரெண்வகைத்துணை வரிலோர்வகையார். 19)

āriyaṉ (p. 41) s. A learned man, a sage, அறிவுடையோன். 2. A guru or priest, குரு. 3. A poet, புலவன். 4. A superior, மேலவன். 5. A physician, வைத்தியன். 6. An out-cast, an unclean stranger of a foreign faith, மிலேச்சன். 7. Eyanar, ஐயனார். 8. The sun, சூரியன். 9. A buffoon, juggler, தொம்பன். (p.) ஆரியக்கூத்து, s. A curious kind of dancing, with pole and ropes. See கம்பம். ஆரியக்கூத்தாயினுங் காரியத்தின்மேற்கண்ணாயிரு. Though it be a sight ever so alluring, yet draw not your attention from your aim. 32) *

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

um (p. 63) . A connective particle variously used, ஓரிடைச்சொல். 1. எதிர்மறையும்மை, the use of உம் with an affirmative, or negative expressing probability, possibility, &c., and implying the possibility, &c., of the contrary--as, சாத்தன்வருதற்குமுரியன், Sattan may perhaps come; அவன்வரவுங்கூடும், It is possible that he may come. 2. சிறப்பும்மை, the உம் of speciality, including உயர்வுசிறப் பும்மை, or superiority and இழிவுசிறப்பும்மை, or inferiority--as, ஞானிகளுமறியார்கள்சித்திரநதிமூல ம், Even the sages are unacquainted with the source of the சித்திரம் river; இவ்வூர்ப்பூனை யும்புலாறின்னாது, Even the cats of this place will not eat flesh (so sacred is it, so vile is the practice); பார்ப்பானுங்கள்ளுண்டான், Even a Brahman has been drinking toddy; இவனைநாயுந்தேடாது, Even a dog will not regard him. 3. ஐயவும்மை, the உம் in doubt, uncertainty, indecision, equivocal forms, probability, possibility--as, அவர்பத்தாயினுந் தருவார்பதினைந்தாயினுந்தருவார், Perhaps he may give ten or he may give fifteen; மழை பெய்தாலும்பெய்யும், It may perhaps rain; பத் தானுமெட்டானுங்கொடு, Give ten, or eight, ten would be preferred, but eight may do; வரினும்வருவான், It is probable that he may come. The உம் is often suppressed. 4. எச்சவும்மை, இறந்ததுதழீஇயவெச்சவும்மை, எதிரதுதழீ இயவெச்சவும்மை, the use of உம் implying another person, thing, or event, understood, and meaning likewise, too, even--as, அவனும் வந்தான், He also is come (implying that another is come or expected); நாம்பாடவும் வேண்டும், We must sing also (as well as dance, &c.); கேட்டும்படிக்கவேண்டும், By inquiry also we must learn (as well as by other means). 5. முற்றும்பை, indicating the whole of a number or series, universality, totality--as, ஒருவருக்குமையமில்லை, None can doubt; எங்குமில்லை, no where; இருகண்ணுஞ் சிவந்தன, both eyes reddened; எவ்விடமும், every where; இரண்டையுங்கொண்டுவா, Bring them both; எல்லாரும், எவரும், ஆரும்வந்தார், all, whoever, &c. came; மிகுந்தநாலுபணத்தை யுந்தா, Give me the remaining four fanams; மூவரும், all the three persons. 6. எண்ணும் மை, a numeral connective, corresponding with, and commonly repeated with each word of the series; நீயுமவனும்வந்தீர்கள், You and he came. The particle is sometimes joined to the last only--as, சாத்தன், கொற்றன், பூதனும் வந்தார்கள், Sattan, Kottan and Poodan came. Sometimes it is wholly omitted, and a pronoun including the series used instead--as, சாத்தன்கொற்றன்இவர்கள்வந்தார்கள். Sometimes the last noun in the series is used in the plural--as, சாத்தகோற்றவர்வந்தார்கள். 7. தெரிநிலையும்மை, the உம் of ascertainment, clear perception, or decision, used of three or more things concerning which doubt has been entertained, but which is now cleared up--as, ஆணுமன்றுபெண்ணுமன்று, It is neither male nor female (but in hermaphrodite); அவருண்பதுசோறுமல்ல, பணிகாரமுமல் ல, சாகமூலபலாதிகள், His food is neither rice nor cakes, but leaves, roots and fruits, &c. 8. ஆக்கவும்மை, உம் expressive of a change of state--as, பாலுமாயிற்று, This milk became medicine also; வலியனுமாயினான், He has become even a strong man. The above eight are given in நன்னூல். 9. உம் joined to an infinitive implies விரைவு, the immediate occurrence of the event--as, துரைகட்டளையிடவுங்காரியஞ்செய்துமுடிந்தது, As soon as the magistrate gave the order, the thing was done; அவர்சொல்லவுமுலகங்களுண் டாம், As soon as he speaks worlds appear. The உம் is often omitted, but then it is less expressive--as, நானிதைச்செய்யெனச்செய்கிறான், I say this and he does it. 1. உம் added to a verbal noun in poetry, sometimes gives it a gerund-like succession of the event--as, காண்டலுமிதுவேசொல்வான், Seeing him he spoke thus; வருதலுந்தழுவிக் கொண்டான், As soon as he came he embraced. 11. உம் is associated to the social ablative with the same meaning--as, கடுங்கணைதொடுத்தலோடும், As soon as the swift arrows were shot. 12. உம் added to the infinitive serves for optative, especially in epistolary usage but not in good style--as, தாங்கள்மறுமொழியனுப்பவும், May you please to send an answer; இப்படிச்செய்யவும், May you do so, I wish you to do so. 13. உம் added to the following forms of a verb, செய்து, செய்யின், செய்தால், has the force of though, although--as, அவனறிந்தும்வரவில்லை. Though he knew, he did not come; சொல்லி னும் or சொன்னாலும்அவன்கேளான், Though you may tell him he will not listen. 14. உம் added to இல் or இன் forms of the fifth case gives the force of the comparative degree --as, கந்தனினும்வலியனே, He is even stronger than Skanda. 15. A token of reproof, menace, anger, &c., also of attention, assent, doubt, non-compliance, &c., (see ஊம்)--as, உம்மெனத்தெழித்துரப்ப, He reproved his rashness by uttering the menacing sound உம் (ஸ்காந்தம்); கதைசொல்லுகி றேன்உம்கொட்டிக்கேள், I am going to tell you a story, show that you listen by saying உம்; உம்மெனுமார்பைத்தட்டும், The guilt of Brahmanicide manifested in a phantom threatened by saying உம் and striking on its breast (திருவிளையாடல்). 16. A termination of the imperative plural, முன்னிலைப்பன்மைவி குதி-- as, நீவிர்சொல்லும், say ye. It is often used honorifically in imperative singular --as, கடவுளேநீரிரங்கும், God be merciful. 17. A termination of verbs third pers. pres. or fut. tense sing. number, also of neut. plurals--as அவன்செய்யும், He does or will do it; சிங்கங்கள்முழங்கும், The lions roar, or will roar, செய்யுமென்முற்றுவிகுதி. 18. A modification of the pronoun நீர் when it is declined in the different cases--as, உம்மை, உம் மால், &c. 19. The termination of the future relative participle, எதிர்காலப்பெயரெச்ச விகுதி--as, உலகாளும்அரசர், Kings who govern the world. 2)

uṟuppu (p. 68) s. A limb, or member of the body, parts, features, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Part (of a whole) component part, member, subdivision, department, section, பங்கு. 4. Just proportion, symmetry, அங்கலட்சணம். 5. Abundance, மிகுதி. 6. Bough, மரக்கொம்பு. 7. Closeness, narrowness, நெருக்கம். 8. A copy of single letters set for a child to imitate, மேல்வரிச்ச ட்டம். 9. Title deed, registry, &c. of land, காணியாட்சிப்பத்திரம். அந்தக்காணிக்கோருறுப்புமில்லை. There is no security, title, &c. for that land. உறுப்படக்கி, s. A tortoise, a turtle --from the contraction of its limbs, ஆமை; [ex உறுப்பு, et அடக்கி, from அடங்கு contraction.] உறுப்பணங்கெட்டவன். [prop. உ றுப்பினங்கெட்டவன்.] An ill-shaped, maimed, ugly person. 2. (Rott.) உறுப்பினங் கெட்டவன், A foolish, a witless fellow. உறுப்பற்றவன்--உறுப்புக்குறைந்த வன். An ill-formed, or deformed person, அவயவவீனன். 2. An ill-bred person. ஒழுக்கமில்லான். உறுப்பில்பிண்டம், s. The embryo. See எச்சம. உறுப்புக்குறைவிசேடம், s. [in rhetoric.] A species of the figure called விசேடம். உறுப்புத்தோல், s. A species of deer-skin which, according to the shasters, the Brahman should fasten to his sacred cord, நூலிற்கட்டியமான்றோல். உறுப்புநலனழிதல், v. noun. Decaying or withering--as the beauty of a female, on account of the absence of her lover, அங்கத்தழகுகெடுதல். உறுப்புமயக்கம், s. A prodigy, a monster, one whose limbs are redundant, defective, &c. See எச்சம். உறுப்புள்ளவன், s. A vigorous, well-formed man, அங்கலட்சணமுடையவன். 2. A man of enterprising character, qualified for business, திறமையுடையான். 3. A man of good conduct, அறத்துறுப்புடை யான். 4. A man of good manners, ஒழுக்கமுள்ளவன். காணிக்குறுப்புப்பண்ண, inf. To get a title deed passed for land. அகத்துறுப்பு, s. The constituent parts of virtue; they are eight in number. 1. ஐயப்படாமை, Freedom from doubt and uncertainty. 2. விருப்பின்மை, Liberation from the desires of the senses. 3. வெ றுப்பின்மை, Freedom from antipathy, prejudice, &c. 4. Exemption from illusion, confusion of mind, error, ignorance, &c. 5. பழியைநீக்கல், Freedom from evils. 6. அழி ந்தோரைநிறுத்தல், Restoring the ruined or apostate. 7. அறம்விளக்கல், Expounding or elucidating the nature of virtue. 8. பேரன்புடைமை, Great kindness, or benevolence to all sentient creatures. நூலுறுப்பு, s. One of the members or component parts of a treatise. மதிலுறுப்பு, s. The component parts of a fortification. திருவுறுப்பு, s. A jewel worn by bridegrooms upon their foreheads--a sign of the goddess இலக்குமி. செய்யுளுறுப்பு, s. The constituent parts or elements of poetry, as given in காரிகை, they are six, viz.: 1. எழுத்து, Letters forming thirteen classes. 2. அசை, Metrical syllables of two kinds. 3. சீர், Metrical feet of thirty kinds. (See. சீர்.) 4. தளை, Combination of feet one with another, of seven kinds. 5. அடி, Metrical lines determined by the number of feet of which they are composed, five kinds are given. 6. தொடை, Rhyme, forty-three species are enumerated. சீட்டினுறுப்பு, s. The style or different parts of a writ, or deed, &c. 5)

eṉ (p. 75) . Why, wherefore, pronominal interrogative particle, from எ, what, வினாவி னைக்குறிப்பு. 2. A particle or interjection of doubt, ஐயக்கிளவி. 3. Particle of contempt, இகழ்ச்சிக்குறிப்பு. It is the crude form of a symbolic verb of double declension expressing what kind, what manner of person, thing, &c. பிறவினியுரைப்பதென்னே. What more then is there to be said? இவன்றந்தையென்னோற்றான்கொல்லென்னுஞ்சொல். What meritorious deed did the father perform to get such a son? அவையென். What are they? 39)