akattiyam (p. 2) s. A grammar or அ கத்தியன், of which little remains, ஓர்நூல். 2. (Improperly,) needfulness, indispensableness, அவசியம். 5) *

aṇṭam (p. 9) s. An egg, முட்டை. 2. Testicle, பீசம். Wils. p. 15. ANDA. 3. The solar system, உலகம். 4. An imaginary shell surrounding the earth and its accompanying sphere, அண்டகோளம். 5. The sky, the visible heavens, வானுலகம். 6. Ether, one of the five elements. See பூதம். அண்டகடாகம்--அண்டகோளம், s. The shell supposed to surround the earth and its attendant spheres. அண்டகோசம், s. The egg-shaped universe, முட்டை வடிவான அண்டம். 2. An astronomical treatise, ஓர்நூல். அண்டச்சுவர், s. Wall or shell of the mundane egg, அண்டபித்திகை. அண்டபகிரண்டம்--அண்டரண்ட பகிரண்டம், s. This world and the worlds beyond the mundane sphere; ex பஹி-பஹிஸ், outside. அண்டபிண்டம், s. The universe and the body; the latter is said to contain in embryo, or miniature, every thing found in the former. அண்டத்திலுள்ளதுபிண்டத்தில் உண்டு. What is in the world is also in the human body. அண்டமுகடு, s. The highest part or top of the imaginary shell that surrounds the solar system. அண்டயோனி, s. The sun, சூரி யன்; ex யோனி, the place of birth. அண்டரண்டம், s. The world of the gods; ex அண்டர், gods. அண்டர், s. The celestials or inhabitants of the supernal world, the gods, வானோர். 2. Foes, opponents, enemies, பகைவர். 3. Herdsmen, cowherds, shepherds, இடையர். (p.) அண்டவாணர், s. The gods, celestials. அண்டவாதம்--அண்டவாயு, s. Rupture, scrotal hernia, ஓர்நோய். பிரமாண்டம், s. Microcosm, or the little world. 2. Capaciousness. 54) *

avinayam (p. 30) s. Indication of passion by look, gesture, &c., theatrical gesture or action, நாட்டியம். 2. A work on Prosody, ஓர்நூல். See அபிநயம். (p.) அவிநயசாலை, s. A dancing room, play house, theatre, நாடகசாலை. அவிநயர், s. Players, actors, நா டகர். 33) *

ātti (p. 38) s. A tree, ஓர்மரம், Bauhinia racemosa, L.--Note. There are two species; viz.: 1. காட்டாத்தி, the rind of which is used for withes, Bauhinia parviflora, L. 2. திருவாத்தி, a flower-tree sacred to Siva, also medicinal, Bauhinia tomentosa, L. (c.) ஆத்திசூடி, s. Siva so called as wearing a garland of flowers from the ஆத்தி tree, சிவன். 2. A book composed by ஔவை, so called from its beginning with this word, ஓர்நூல். (p.) 84) *

iṉimai (p. 57) s. Sweetness, deliciousness, pleasantness, agreeableness, இனிப்பு. இனிது, s. That which is sweet, pleasing, agreeable, இனிமையுடையது. இனியசொல், s. A sweet word, pleasant discourse, complimentary, courteous language, இன்சொல். இனியவைகூறல், s. Title of a chapter in Cural on pleasant or courteous speech, குறளினோரதிகாரம். இனியன், s. (phu. இனியர் or இனி யவர்.) An agreeable, pleasant person. இனியாநாற்பது, s. The name of a book containing forty agreeable aphorisms, ஓர்நூல். (p.) 48)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

ilkri (p. 52) --இலகிரி, s. Frenzy, enthusiasm, temporary delirium from the use of intoxicating liquors or drugs, inebriation. வெறி. 2. Excessive or intoxicating joy, love, &c., மகிழ்ச்சி; [ex லகிரி, wave.] 3. (fig.) Intoxicating liquor, மது. 4. (fig.) A book, ஓர்நூல். 10)

ulkm (p. 65) --உலகு, (Sans. லோக.) World, universe, உலோகம். 2. The earth, பூமி. 3. Country, territory, நாடு. 4. Region, திசை. 5. (fig.) The inhabitants of the world, உலகத்தார். 6. The sky, etherial regions, ஆகாயம். 7. The learned, the good, சான்றோர், 8. (fig.) Created beings or existences, every thing except the Supreme, சிருட்டிப்பொருள்கள். (தத். 37.) 9. Enjoyments, or sufferings apportioned to the soul in the present birth, உலோகானுபவம். (ஞா. 779.) 1. Earthliness, worldliness, secularity, உலகத்தன்மை. 11. A word auspicious to begin a poem, மங்கலச்சொற்களினொன்று. உலகஞ்சொல்லுகிறது. The country says so, such is the public opinion. உலகந்தோன்றிநின்றழிய. To appear, abide and perish periodically--as the universe-உலகசஞ்சாரம், s. Inhabiting the world, பூமியிற்சஞ்சரிக்கை. உலகசயன், s. Buddha, புத்தன். (p.) உலகநடை--உலகவழக்கம்--உலக வழக்கு, s. Fashion, custom, usage, உலகொழுக்கம். 2. Secularity, conformity to custom--as marrying, &c., உலகாசாரம். 3. [in grammar.] Colloquial language-as opposed to இயற்சொன்னடை, செய்யுள் வழக்கு, &c. உலகநாதன், s. The Supreme Being--as Lord of the world, கடவுள். 2. Bramah the creator of the world, பிரமன். (p.) உலகநீதி, s. Morality, நன்னெறி. 2. The rules, or customs of the world-as distinguished from those of religion, or of ascetic life, உலகநடை. 3. Natural law, இயல்பானநீதி. 4. The existing laws of the country, தேசவியற்கைநீதி. 5. Name of a work on morality, ஓர்நூல். உலகநேத்திரன், s. The sun, சூரி யன். (p.) உலகபயித்தியம், s. Worldly pomp, vanity, secularity--as opposed to the feelings and practice of the ascetic, உலக மயக்கம். உலகபாந்தவன், s. The sun, சூரிய ன். (p.) உலகப்பரப்பு, s. The world considered in its expanse, உலகவிரிவு. உலகப்பற்று, s. Attachment to the world, mundane, or sensual attachments, உலகபந்தம். உலகப்புரட்டன், s. One who holds opinions and acts contrary to the sentiments of the wise. உலகமலையாமை, s. One of the ten அழகு or beauties of language, classical usage, &c. See அழகு. உலகமலைவு, s. [in rhetoric.] Incongruity, impossibility, absurdity--as அலை கடல்களேழுந்தூர்த்தந்தாத்தினூடே--மலையனையமால் யானையோட்டிக்--கலவாரை--நீறுசெய்துவையநெ டுங்குடைக்கீழ்வாழ்வித்தான்--மாறாச்சீர்வையையார் கோன், the Pandian king of Madura of endless fame filled the seven seas with sand, drove his elephant through the sky, reduced his enemies to ashes, and brought the whole world under his sway. (அலங்.) உலகமாதா, s. The mother of the world--applied to Sarasvati, சரச்சுவதி. 2. Lukshmi, இலக்குமி. 3. Parvati, பார்ப் பதி. (p.) உலகமீன்றாள், s. Parvati the wife of Siva, the mother of the world, பார்ப்பதி. (p.) உலகமுண்டோன், s. Vishnu the world-eater, விட்டுணு. (p.) உலகரட்சகன், s. The saviour or protector of the world. உலகரட்சணியம்--உலகரட்சை, s. Protection, or salvation of the world. உலகர், s. Worldlings, those engrossed by worldly pursuits. (தீ. 335.) (p.) உலகவழக்கம், s. The customs of the world. உலகவாசை--உலகவாஞ்சை, s. Ardent love of worldly, or sensual enjoyments, உலகவிருப்பம். உலகவாழ்வு, s. Temporal prosperity. உலகளந்தோன், s. Vishnu the measurer of the world, விட்டுணு. (p.) உலகாசாரம், s. Relative duties, the customs, rites or duties to be performed according to the country, caste, rank, relation, &c., of persons respectively. உலகாயிதம், s. A system of materialism, or atheistical epicurianism, அறுசமயங்களிலொன்று. See சமயம். (p.) உலகாள--உலகோம்ப, inf. To govern, protect his country--as one of the duties of a king. உலகாள்வோன், s. A monarch, உலோகாதிபன். உலகியல், s. The customs of the world, உலகநடை. உலகோம்பல், v. noun. Preserving the world--one of the six occupations of kings. See தொழில். உலகோற்பத்தி, s. The origin, or development of worlds. மேலுலகு, s. The upper worlds, which are seven in number, viz.: பூலோ கம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம், மகாலோகம், சன லோகம், தபோலோகம், சத்தியலோகம். கீழுலகு, s. The lower worlds or regions; which are also seven, அதலம், விதலம், சுதலம், தராதலம், இரசாதலம், மகாதலம், பாதாளம். மூவுலகம், s. The three worlds, viz.: சொர்க்கம், மத்தியம், பாதாளம். மூவுலகாளி, s. God, (lit.) the sovereign of the three worlds, கடவுள். (p.) மூவுலகுணர்ந்தோன், s. He who comprehends the three worlds, God, க டவுள். 2. Argha, அருகன். (p.) மூவுலகேந்தி, s. God as the supporter of the three worlds, கடவுள். (p.) 79)

ēr (p. 79) s. A particle of comparison, உவ மையுருபு. 2. Beauty, அழகு. (p.) 3. A team for ploughing, including the plough and other apparatus, உழுபடை. 4. A yoke of oxen, உழவுமாடு. 5. Ploughing the plough-as an occupation, உழவுத்தொழில். அவனிருப்பதேர்க்காரன். He is a person possessed of twenty yoke of oxen. காம்பேர்தோள். Shoulders beautifully rounded like a bamboo. கயலேர்கண்ணார். Carp-eyed beauties--ladies with eyes as beautiful as the carp-fish. சீரைத்தேடினேரைத்தேடு. If you desire wealth attend to agriculture. ஏரடிக்க--ஏருழ, inf. To plough. அவன் எத்தனையேருழுகிறான்--அவனுக்கெத்தனையே ருழும். With how many yoke of oxen does he plough (his land)? i. e. how many yoke of oxen has he? or how many acres of arable land does he possess? ஏராண்மை, s. Ploughing, tillage, agriculture, உழவு. ஏராளர், s. Husbandmen, agriculturists, உழவர். ஏரின்வாழ்நர்--ஏருழவர்--ஏருழுநர் --ஏர்த்தொழிலர், s. Ploughmen, those who live by the plough, உழவர். ஏருழக்க, inf. To practise husbandry, பயிர்செய்ய. ஏரெழுபது, s. A poem of seventy stanzas in praise of the plopugh by கம்பர், ஓர்நூல். See Ellis. p. 44. (குறள்). ஏரோட்ட, inf. To plough, உழ. ஏர்க்கால், s. The shaft of a plough, கலப்பையின்கால். 2. Shaft of a carriage, வண்டியேர்க்கால். ஏர்ச்சீர், s. Implements of husbandry. 2. The wealth procurable by husbandry. ஏர்ச்சீரில்லாதவன். One who has neither oxen, implements of husbandry, nor seed, corn, &c. ஏர்த்தாயம், s. Ploughing in season. ஏர்த்தொழில், s. Agriculture, husbandry, உழவுத்தொழில். ஏர்நாழி, s. A small circular piece of wood with a hole in the centre to receive the cord வடக்கயிறு by which the ploughman can regulate the depth of the furrows, கலப்பையினோருறுப்பு. ஏர்ப்பண், s. [prov.] The rope for attaching the oxen to the plough, or the plough-beam to the yoke, பூட்டாங்க யிறு. ஏர்ப்பூட்டு, v. noun. Ploughing for the first time in the season, on an auspicious day begun with appropriate ceremonies, ஏர்கட்டுகை. ஏர்ப்பூட்ட, inf. To yoke the oxen to the plough. ஏர்வாரம், s. A share of the produce allowed for the team and agricultural implements used in cultivating the land, ஏர்க்காகக்கொடுக்கும்வாரம். முன்னேர்க்குண்டை, s. The first or best yoke of oxen. பின்னேர், s. The second or hindermost yoke of oxen. பொன்னேர்கட்ட, inf. To plough for the first time in the season on an auspicious day begun with the appropriate ceremonies--as ஏர்ப்பூட்ட. 52)

kṭukm (p. 87) s. Astringency, pungency, கார்ப்பு. (சது.) (p.) 2. The same as கடு ரோகணி, Helleborus niger. திரிகடுகம், s. In medicine, three special stimulants or spices; viz.: 1. Dry ginger, சுக்கு. 2. Black pepper, மிளகு. 3. Long-pepper, திப்பிலி. 2. A moral poem in which each verse has three things for its theme, ஓர்நூல். 74)

kaṇitam (p. 89) s. Numbering, calculation, reckoning, computation, estimation, எண்ணு கை. 2. Arithmetic, mathematics, arithmetical calculations, &c., இலக்கம். 3. Astronomical or astrological calculations, predictions, prognostications, &c., கணிக்கப்பட் டது. 4. Treatise on astronomy and astrology, கணிதநூல். Wils. p. 278. GAN'ITA. கணிதமிலுயிர்கடோறுங்கலந்துவீற்றிருந்தபெம்மான். God (Siva) who pervades the whole boundless species of animated existence. இன்றைக்குச்சேவகரைக்கணிதம்பண்ணுவார்கள்.... To-day they will muster the troops. கணிதசாத்திரம், s. Astronomy and astrology, ககோளநூல். 2. Arithmetic, mathematies, கணக்குநூல். கணிதசாத்திரி, s. Astronomer, mathematician, சோதிடசாத்திரி. கணிதசிந்தாமணி, s. A treatise on astrology, ஓர்நூல். கணிததீபிகை, s. A treatise on astronomy, ஓர்நூல். கணிதம்பார்க்க, inf. To make an astrological computation. கணிதர், s. Astrologers, astronomers, சோதிடர். 2. Arithmeticians, mathematicians, கணக்கறிந்தோர். 3. Accountants, cashiers, secretaries, writers, கணக் கெழுதுவோர். 7)

kllāṭm (p. 96) s. A work on the third part of grammar, ஓர்நூல். கல்லாடர், s. The author of the above, கல்லாடஞ்செய்தபுலவர். 281)

kitāppu (p. 109) s. (Hind.) A book, புஸ்தகம். 2. The title of a book, ஓர்நூல். 3. A title or degree of honor, கண்ணியபட்டம். 52) *

kummi (p. 123) s. [probably a corruption of கொம் மை.] Dancing, especially among young women--accompanied with the clapping of hands to a tune sung by all, ஓர்விளையாட்டு. 2. A species of poem in which the verses are of the same metre as that sung in the கும்மி dancing, ஓர்வகைப்பாட்டு. கும்மியடிக்க, inf. To play the கும்மி dancing. கும்மிப்பாட்டு, s. Songs, sung to the கும்மி dance. 2. Stanzas of the கும்மி poem. சாஸ்திரக்கும்மி, s. [in Christian usage.] A satirical poem, censuring the superstitions of the Hindus, ஓர்நூல். 48)

kuẕkm (p. 128) --குழகு, s. Beauty, gracefulness, fairness, அழகு. 2. A book containing sweet verses for children, சிறுவர்க்குரிய ஓர்நூல். குழகன், s. Skanda, முருகன். 2. Siva, சிவன். 13)